Psyche
alle pijlers
Eetangst
vrijdag 3 juli 2009 om 11:22
Ik wist niet waar ik het moest zetten, of op gezondheid/eten/lijf&lijn, of hier, maar het begint aardig psychisch te worden, dus vooruit, Psyche dan maar.
Sommigen weten al van mijn maag-en darmproblemen. Het is volkomen aan mezelf te wijten. Ik heb door een impasse bijna een jaar stilgezeten op alle fronten. Eten interesseert me dan ook niet meer (ben ooit al 's afgevallen tot 45 kilo door zo'n impasse) en ditmaal at ik nog wel, maar heel weinig, en, de boosdoener...enkel chips en chocolade van de winkel om de hoek (supermarkt was teveel moeite, en als ik het deed kocht ik nog niets normaals, enkel snoepdingen). Dat trekt je maag niet meer op een gegeven moment. Je psyche ook niet, je wil weer voor jezelf zorgen, dus besloot ik normaal te gaan eten. En toen....kwamen de problemen. Enorm overgeven, diarree, verstopping, you name it en ik kreeg het. Arts vertelde me dat mijn verteringsstelsel gewoon niet meer werkte; chips is simpel te verteren maar de gezonde dingen en vezels, daar moet voor gewerkt worden, vandaar de kotsreactie. Bloedonderzoeken, maagbeschermers, laxeermiddel, tabletjes tegen misselijkheid en dieettips kreeg ik. Ik stoot mij vaker aan dezelfde steen en na een dip hield ik dat allemaal niet vol. Ik voel me weer beter psychisch gezien (ik accepteer meer, ik accepteer mijn standaard melancholie en het feit dat ik altijd wel een terugval zal krijgen) maar momenteel verga ik van de pijn. Ik durf niet meer te eten. Ik eet gekookte groente wat dat is goed, ik eet boterhammen, ik eet fruit, maar het is nog te zwaar kennelijk. Maandag begon ik met stage, dinsdag moest ik er al overgeven, woensdag de hele ochtend gekotst en diarree, toch naar stage gegaan, daar weggestuurd en gister en vandaag thuis. En het voelt zo ellendig. Ik heb nu honger maar ik durf niet te eten. Ik koppel eten aan kotsen en pijn (m'n buik raakt opgezwollen, soms kots ik bloed mee) en dat is het ingredient voor een wel bijzondere eetstoornis.
Ik wil wat mensen in NL bezoeken maar ik durf niet, want lange treinreis en heb al eens de hele trein moeten doorzoeken naar een toilet dat niet op slot zat, om vol ellende over te geven. Caffeine vermijd ik (helaas, want daar begint m'n dag eigenlijk mee), roken doe ik wel maar minder, alcohol heb ik verminderd maar een paar pleziertjes moeten kunnen (en die zaken geven minder reactie, behalve wijn, sterke alcohol laat ik al helemaal staan).
Zelfs een lekkere tomaat wordt me afgeraden. Ovarit zou nog het best zijn. Koken kan ik minimaal en is hier in een klein keukentje met twee pitten ook niet al te makkelijk. Pizza's deed ik wel in de oven, maar pizza is te vet. Opwarmmaaltijden van Iglo doe ik nu, die bevatten zaken die ik mag. Maar geven soms ook nog reactie. Ik mag eigenlijk enkel heel mager eten, en hoewel het voor sommige mensen een luxeprobleem is...is het voor mij een echt probleem dat ik snel afval. Met enkel heel kleine porties zo mager als wat word ik ook echt zo mager als wat. Ik weet hoe dat is, want mijn haar viel uit bij een BMI van 15,9. Dan is mijn maag misschien blij, maar dan ben ik wel ontzettend vatbaar voor andere zaken en een breekbaar twijgje.
Nou, ik weet niet of ik echt vraag om tips, ik denk het wel. Of ervaring. Ik ben geen mietje, maar de pijn is soms ondraaglijk en het continu moeten overgeven is zo belemmerend.
Excuus voor het lange verhaal, maar ik zit er letterlijk mee in mijn maag.
Sommigen weten al van mijn maag-en darmproblemen. Het is volkomen aan mezelf te wijten. Ik heb door een impasse bijna een jaar stilgezeten op alle fronten. Eten interesseert me dan ook niet meer (ben ooit al 's afgevallen tot 45 kilo door zo'n impasse) en ditmaal at ik nog wel, maar heel weinig, en, de boosdoener...enkel chips en chocolade van de winkel om de hoek (supermarkt was teveel moeite, en als ik het deed kocht ik nog niets normaals, enkel snoepdingen). Dat trekt je maag niet meer op een gegeven moment. Je psyche ook niet, je wil weer voor jezelf zorgen, dus besloot ik normaal te gaan eten. En toen....kwamen de problemen. Enorm overgeven, diarree, verstopping, you name it en ik kreeg het. Arts vertelde me dat mijn verteringsstelsel gewoon niet meer werkte; chips is simpel te verteren maar de gezonde dingen en vezels, daar moet voor gewerkt worden, vandaar de kotsreactie. Bloedonderzoeken, maagbeschermers, laxeermiddel, tabletjes tegen misselijkheid en dieettips kreeg ik. Ik stoot mij vaker aan dezelfde steen en na een dip hield ik dat allemaal niet vol. Ik voel me weer beter psychisch gezien (ik accepteer meer, ik accepteer mijn standaard melancholie en het feit dat ik altijd wel een terugval zal krijgen) maar momenteel verga ik van de pijn. Ik durf niet meer te eten. Ik eet gekookte groente wat dat is goed, ik eet boterhammen, ik eet fruit, maar het is nog te zwaar kennelijk. Maandag begon ik met stage, dinsdag moest ik er al overgeven, woensdag de hele ochtend gekotst en diarree, toch naar stage gegaan, daar weggestuurd en gister en vandaag thuis. En het voelt zo ellendig. Ik heb nu honger maar ik durf niet te eten. Ik koppel eten aan kotsen en pijn (m'n buik raakt opgezwollen, soms kots ik bloed mee) en dat is het ingredient voor een wel bijzondere eetstoornis.
Ik wil wat mensen in NL bezoeken maar ik durf niet, want lange treinreis en heb al eens de hele trein moeten doorzoeken naar een toilet dat niet op slot zat, om vol ellende over te geven. Caffeine vermijd ik (helaas, want daar begint m'n dag eigenlijk mee), roken doe ik wel maar minder, alcohol heb ik verminderd maar een paar pleziertjes moeten kunnen (en die zaken geven minder reactie, behalve wijn, sterke alcohol laat ik al helemaal staan).
Zelfs een lekkere tomaat wordt me afgeraden. Ovarit zou nog het best zijn. Koken kan ik minimaal en is hier in een klein keukentje met twee pitten ook niet al te makkelijk. Pizza's deed ik wel in de oven, maar pizza is te vet. Opwarmmaaltijden van Iglo doe ik nu, die bevatten zaken die ik mag. Maar geven soms ook nog reactie. Ik mag eigenlijk enkel heel mager eten, en hoewel het voor sommige mensen een luxeprobleem is...is het voor mij een echt probleem dat ik snel afval. Met enkel heel kleine porties zo mager als wat word ik ook echt zo mager als wat. Ik weet hoe dat is, want mijn haar viel uit bij een BMI van 15,9. Dan is mijn maag misschien blij, maar dan ben ik wel ontzettend vatbaar voor andere zaken en een breekbaar twijgje.
Nou, ik weet niet of ik echt vraag om tips, ik denk het wel. Of ervaring. Ik ben geen mietje, maar de pijn is soms ondraaglijk en het continu moeten overgeven is zo belemmerend.
Excuus voor het lange verhaal, maar ik zit er letterlijk mee in mijn maag.
vrijdag 3 juli 2009 om 11:27
MIsschien moet je je eens op laten nemen in een ziekenhuis voor een volledige medische checkup. Helemaal binnenste buiten keren dus. Dat je je laat wegsturen met een "je verteringsstelsel werkt gewoon niet meer" vind ik op zijn zachtst gezegd nogal bijzonder.
En natuurlijk weet je het, maar ik zeg het nog maar eens: alcohol en sigaretten laten staan!
En natuurlijk weet je het, maar ik zeg het nog maar eens: alcohol en sigaretten laten staan!
vrijdag 3 juli 2009 om 11:32
Ik heb een verwijzing voor een gastroscopie, Sarah. Ben gister weer naar de dokter geweest, maar ze interesseren zich er niet zo voor. Ja, voor een nog minimale aanwezigheid van een vaginale schimmelinfectie wel (moet weer aan de meds). Kreeg wel weer maagbeschermers maar 't feit dat ik bloed weleens meekotste (kan ook je slokdarm zijn maar ook je maag) deed ze af met 'ach als je stoelgang normaal is dan is het niets). Snap ik niet, die gelatenheid. En ik snap mezelf ook niet dat ik het pik. Angst om een mietje te zijn denk ik.
Ze zei dat alcohol en sigaretten in niet overdreven mate nog wel konden. Ik drink trouwens veel minder hoor, zo stom ben ik gelukkig niet om me elke dag vol te gieten. Al ga ik soms in de fout, ik hou namelijk wel erg van alchohol. Maar chips en chocolade hoef ik de eerstvolgende eeuw niet meer te zien. Misschien toch die gastroscopie maar doen, vind dat wel iets heel naars (ooit 's gehoord van m'n oma zaliger hoe naar dat was).
Ze zei dat alcohol en sigaretten in niet overdreven mate nog wel konden. Ik drink trouwens veel minder hoor, zo stom ben ik gelukkig niet om me elke dag vol te gieten. Al ga ik soms in de fout, ik hou namelijk wel erg van alchohol. Maar chips en chocolade hoef ik de eerstvolgende eeuw niet meer te zien. Misschien toch die gastroscopie maar doen, vind dat wel iets heel naars (ooit 's gehoord van m'n oma zaliger hoe naar dat was).
vrijdag 3 juli 2009 om 11:35
A) In boze modus komen en je niet meer laten afschepen door die dokter
klotegastroscopie doen, is ellendig maar goed dit ook en het kan helpen.
C) aan de olvarit. Pot zout erover, dan gaan de maatltijden wel. Zeker die voor 3-5 jaar. Dan krijg je tenminste iets gezonds binnen waar je hopelijk goed op reageert.
klotegastroscopie doen, is ellendig maar goed dit ook en het kan helpen.C) aan de olvarit. Pot zout erover, dan gaan de maatltijden wel. Zeker die voor 3-5 jaar. Dan krijg je tenminste iets gezonds binnen waar je hopelijk goed op reageert.
vrijdag 3 juli 2009 om 11:37
quote:Digitalis schreef op 03 juli 2009 @ 11:32:
Snap ik niet, die gelatenheid. En ik snap mezelf ook niet dat ik het pik. Angst om een mietje te zijn denk ik.
Ik zal je zeggen; ik ben ook een mietje. Maar als het over MIJN lichaam gaat, dan sta ik er wel voor mezelf, omdat niemand anders dat doet. JIJ moet nog heel wat jaren met je lichaam doen, waar je er maar ÉÉN van hebt. Wees er zuinig op! En dat laatste bedoel ik niet belerend ivm de alcohol en sigaretten, maar wél met serieuze medische issues. Je bent toch veel te veel waard om je lichaam niet te helpen?
Doen hoor, die gastroscopie!
Snap ik niet, die gelatenheid. En ik snap mezelf ook niet dat ik het pik. Angst om een mietje te zijn denk ik.
Ik zal je zeggen; ik ben ook een mietje. Maar als het over MIJN lichaam gaat, dan sta ik er wel voor mezelf, omdat niemand anders dat doet. JIJ moet nog heel wat jaren met je lichaam doen, waar je er maar ÉÉN van hebt. Wees er zuinig op! En dat laatste bedoel ik niet belerend ivm de alcohol en sigaretten, maar wél met serieuze medische issues. Je bent toch veel te veel waard om je lichaam niet te helpen?
Doen hoor, die gastroscopie!
vrijdag 3 juli 2009 om 11:37
Heb je een blender?
Gooi er dan eens wat milde yoghurt of soya in, of kokosmelk.
Wat vers fruit, liever niet te zuur want citrus werkt ook weer op je maag, misschien wat meloen of zo. Dan heb je toch wat in je maag waar je lijf wat aan heeft. Daarna kun je het op gaan bouwen met noten of dadels ofzo erin.
Gooi er dan eens wat milde yoghurt of soya in, of kokosmelk.
Wat vers fruit, liever niet te zuur want citrus werkt ook weer op je maag, misschien wat meloen of zo. Dan heb je toch wat in je maag waar je lijf wat aan heeft. Daarna kun je het op gaan bouwen met noten of dadels ofzo erin.
vrijdag 3 juli 2009 om 11:39
quote:Digitalis schreef op 03 juli 2009 @ 11:37:
Jij tips nog voor goeie smaken Olvarit Zwieb? God, daar word je 25 voor, om babyvoer te gaan eten...
Ik ga gewoon nu een appel eten. Ik zie gewoon op tegen een appel eten.De pastazooi is wel goed te eten. Je moet het gewoon even proberen. Je hebt van die schatiige magnetronbordjes die zijn goed te doen. Ik heb met 21 een tijd op olvarit geleefd na mijn kaakoperatie, ging op zich redelijk en je hebt tenminste het gevoel iets echts te eten.
Jij tips nog voor goeie smaken Olvarit Zwieb? God, daar word je 25 voor, om babyvoer te gaan eten...
Ik ga gewoon nu een appel eten. Ik zie gewoon op tegen een appel eten.De pastazooi is wel goed te eten. Je moet het gewoon even proberen. Je hebt van die schatiige magnetronbordjes die zijn goed te doen. Ik heb met 21 een tijd op olvarit geleefd na mijn kaakoperatie, ging op zich redelijk en je hebt tenminste het gevoel iets echts te eten.
vrijdag 3 juli 2009 om 11:41
Nee Lindy geen blender, maar appels en komkommers en bananen, is dat ook ok? Bananen waren geloof ik minder goed volgens de dokter (het is zo lastig, in mijn optiek is fruit goed, maar dan is het tijdelijk weer niet goed want, en bladiebla). Vezels moest ik mee oppassen geloof ik. Niet teveel. Vitaminepillen mogen eigenlijk ook niet (maar ja, hoe krijg ik ze anders binnen als ik zoveel niet mag?). Yoghurt mocht enkel mager zijn, maar kom, ik ben ook echt bang om zo mager weer te worden wat geen ongegronde angst is.
Sarah je hebt echt helemaal gelijk! 't Is m'n eigen idiotie. Ik ga eens kijken hoe of wat met die gastroscopie (verwijzing terugvinden tussen de papierzooi, ziekenhuissite bekijken....info opzoeken over hoe het gaat....).
Sarah je hebt echt helemaal gelijk! 't Is m'n eigen idiotie. Ik ga eens kijken hoe of wat met die gastroscopie (verwijzing terugvinden tussen de papierzooi, ziekenhuissite bekijken....info opzoeken over hoe het gaat....).
vrijdag 3 juli 2009 om 11:41
vrijdag 3 juli 2009 om 11:42
quote:lindy schreef op 03 juli 2009 @ 11:41:
Dat babyvoer is trouwens gruwelijk smerig. Ik had een zooi gekocht omdat ik vier verstandskiezen ineens had laten trekken. Dan smaakt toch al niks, maar die zouteloze smurrie waarvan alle smaken toch hetzelfde naar niks smaken, dat was niet te doen.Je moet ook de peutervariant nemen. Van 3-5 jaar. En inderdaad een pot zout erover gooien.
Dat babyvoer is trouwens gruwelijk smerig. Ik had een zooi gekocht omdat ik vier verstandskiezen ineens had laten trekken. Dan smaakt toch al niks, maar die zouteloze smurrie waarvan alle smaken toch hetzelfde naar niks smaken, dat was niet te doen.Je moet ook de peutervariant nemen. Van 3-5 jaar. En inderdaad een pot zout erover gooien.
vrijdag 3 juli 2009 om 11:43
vrijdag 3 juli 2009 om 11:44
quote:lindy schreef op 03 juli 2009 @ 11:39:
O ja, als je zo slecht eet nu, zorg dan dat je in ieder geval wat multivitaminepreparaten neemt.
Jep, elke dag een pil. Maar dat mocht dus niet van de dokter. Ja da-hag, moet ik dan totaal ongezond worden, moeten m'n tanden uit m;n bek vallen en mijn haar weer uitvallen (is al eens gebeurd...helaas) omdat mijn maag die ene pil per dag niet lief vindt? Dan is dat wel een keuze die in het voordeel van de vitaminepil uitvalt, hoor.
Zwieb, ik ga vandaag in de supermarkt kijken. Ze zullen wel denken "die heeft veel kids"
Saar, dat leek me nu handig, iemand die me even verzorgde...maar ja, single, immigrant enzo dus weg van ouders, en ben toch 25 he, je moet ooit 's volwassen worden..
*gaat appel pakken*
O ja, als je zo slecht eet nu, zorg dan dat je in ieder geval wat multivitaminepreparaten neemt.
Jep, elke dag een pil. Maar dat mocht dus niet van de dokter. Ja da-hag, moet ik dan totaal ongezond worden, moeten m'n tanden uit m;n bek vallen en mijn haar weer uitvallen (is al eens gebeurd...helaas) omdat mijn maag die ene pil per dag niet lief vindt? Dan is dat wel een keuze die in het voordeel van de vitaminepil uitvalt, hoor.
Zwieb, ik ga vandaag in de supermarkt kijken. Ze zullen wel denken "die heeft veel kids"
Saar, dat leek me nu handig, iemand die me even verzorgde...maar ja, single, immigrant enzo dus weg van ouders, en ben toch 25 he, je moet ooit 's volwassen worden..
*gaat appel pakken*
vrijdag 3 juli 2009 om 11:46
quote:lindy schreef op 03 juli 2009 @ 11:43:
[...]
Haha, dat onthou ik voor een volgende keer. Trouwens, er zat ook peutervariant bij, herinner ik me. Vond het allemaal smerig.
Ik weet niet hoelang geleden dit is maar die dingen waar ik het over heb, bestaan nog maar een jaar of 2.
Zijn die vloeibare dranken niet een idee, digi? Zeg maar die shakes om af te vallen, maar in jouw geval juist om een beetje aan te komen?
[...]
Haha, dat onthou ik voor een volgende keer. Trouwens, er zat ook peutervariant bij, herinner ik me. Vond het allemaal smerig.
Ik weet niet hoelang geleden dit is maar die dingen waar ik het over heb, bestaan nog maar een jaar of 2.
Zijn die vloeibare dranken niet een idee, digi? Zeg maar die shakes om af te vallen, maar in jouw geval juist om een beetje aan te komen?
vrijdag 3 juli 2009 om 11:48
Mm, ik herken dit wel. Heb zelf op mijn achttiende onder het mom van studeren in een jaar mijn spijsverteringssysteem helemaal verpest. At alleen maar chocolade en huzarensalade en was zo mager als een lat. Op een gegeven moment kreeg ik een heftige griep en viel zó snel af (tot 44 kilo bij 1,82 meter, echt afschuwelijk om te zien) dat mijn huisgenoten er op stonden dat ik naar mijn ouders ging om aan te sterken. Mijn ouders en ik stonden niet op goede voet, maar mijn moeder is gelukkig wel diëtiste en zorgde er samen met de dokter voor dat ik goed ging eten en aansterken. Aan het begin was dat heel moeilijk. Ik kon niks hebben en bleef alles uitspugen, mijn maag en darmen deden zo zeer. Ik moest wel veel eten om niet af te vallen, maar alles met kruiden, vet, zout en vezels was moeilijk. En ik wilde ook niet eten omdat ik bang was voor pijn – heel herkenbaar. Maar na een aantal maanden ging het beter en kreeg ik mijn lichaam beter onder controle. Ik heb er heel lang over gedaan om weer fit te worden en dat was vaak frustrerend. Heb jaren niet kunnen eten wat ik wilde en werd voor iedere ‘uitspatting’ (lees: twee glazen koude witte wijn) gestraft met zwakte en overgeven. Ik kon destijds veel dingen niet omdat alles dat onregelmatigheid veroorzaakte me ziek maakte (ver reizen, hard studeren, lange dagen werken onder druk). Maar nu, ruim tien jaar later ben ik redelijk gezond. Ik kan bijna alles weer eten, en helemaal alles weer doen. Heb een drukke baan en zelfs alleen door Zuid-Amerika reizen is gelukt. In tijden van werkstress en lange dagen speelt mijn slechte vertering soms nog op en moet ik écht heel goed opletten en bij een pijntje meteen ingrijpen want dan kan ik nog wel eens ziek worden van een pizza (heb zeer genante ervaringen in het OV gehad – ik zeg dan dat ik zwanger ben en dat ochtendmisselijkheid bij mij de heeeeele dag duurt). Ik ben ook niet meer zo mager maar gewoon gezond slank. Ik begrijp uit jouw verhaal dat het je echt veel pijn hebt nu. Heel veel sterkte en ga gewoon nog eens naar een arts, een ziekenhuisdietist of een specialist. Je moet precies weten wat je hieraan kunt doen, anders is het onmogelijk om dit te verhelpen.
