Eetangst

Ik wist niet waar ik het moest zetten, of op gezondheid/eten/lijf&lijn, of hier, maar het begint aardig psychisch te worden, dus vooruit, Psyche dan maar.



Sommigen weten al van mijn maag-en darmproblemen. Het is volkomen aan mezelf te wijten. Ik heb door een impasse bijna een jaar stilgezeten op alle fronten. Eten interesseert me dan ook niet meer (ben ooit al 's afgevallen tot 45 kilo door zo'n impasse) en ditmaal at ik nog wel, maar heel weinig, en, de boosdoener...enkel chips en chocolade van de winkel om de hoek (supermarkt was teveel moeite, en als ik het deed kocht ik nog niets normaals, enkel snoepdingen). Dat trekt je maag niet meer op een gegeven moment. Je psyche ook niet, je wil weer voor jezelf zorgen, dus besloot ik normaal te gaan eten. En toen....kwamen de problemen. Enorm overgeven, diarree, verstopping, you name it en ik kreeg het. Arts vertelde me dat mijn verteringsstelsel gewoon niet meer werkte; chips is simpel te verteren maar de gezonde dingen en vezels, daar moet voor gewerkt worden, vandaar de kotsreactie. Bloedonderzoeken, maagbeschermers, laxeermiddel, tabletjes tegen misselijkheid en dieettips kreeg ik. Ik stoot mij vaker aan dezelfde steen en na een dip hield ik dat allemaal niet vol. Ik voel me weer beter psychisch gezien (ik accepteer meer, ik accepteer mijn standaard melancholie en het feit dat ik altijd wel een terugval zal krijgen) maar momenteel verga ik van de pijn. Ik durf niet meer te eten. Ik eet gekookte groente wat dat is goed, ik eet boterhammen, ik eet fruit, maar het is nog te zwaar kennelijk. Maandag begon ik met stage, dinsdag moest ik er al overgeven, woensdag de hele ochtend gekotst en diarree, toch naar stage gegaan, daar weggestuurd en gister en vandaag thuis. En het voelt zo ellendig. Ik heb nu honger maar ik durf niet te eten. Ik koppel eten aan kotsen en pijn (m'n buik raakt opgezwollen, soms kots ik bloed mee) en dat is het ingredient voor een wel bijzondere eetstoornis.



Ik wil wat mensen in NL bezoeken maar ik durf niet, want lange treinreis en heb al eens de hele trein moeten doorzoeken naar een toilet dat niet op slot zat, om vol ellende over te geven. Caffeine vermijd ik (helaas, want daar begint m'n dag eigenlijk mee), roken doe ik wel maar minder, alcohol heb ik verminderd maar een paar pleziertjes moeten kunnen (en die zaken geven minder reactie, behalve wijn, sterke alcohol laat ik al helemaal staan).



Zelfs een lekkere tomaat wordt me afgeraden. Ovarit zou nog het best zijn. Koken kan ik minimaal en is hier in een klein keukentje met twee pitten ook niet al te makkelijk. Pizza's deed ik wel in de oven, maar pizza is te vet. Opwarmmaaltijden van Iglo doe ik nu, die bevatten zaken die ik mag. Maar geven soms ook nog reactie. Ik mag eigenlijk enkel heel mager eten, en hoewel het voor sommige mensen een luxeprobleem is...is het voor mij een echt probleem dat ik snel afval. Met enkel heel kleine porties zo mager als wat word ik ook echt zo mager als wat. Ik weet hoe dat is, want mijn haar viel uit bij een BMI van 15,9. Dan is mijn maag misschien blij, maar dan ben ik wel ontzettend vatbaar voor andere zaken en een breekbaar twijgje.



Nou, ik weet niet of ik echt vraag om tips, ik denk het wel. Of ervaring. Ik ben geen mietje, maar de pijn is soms ondraaglijk en het continu moeten overgeven is zo belemmerend.



Excuus voor het lange verhaal, maar ik zit er letterlijk mee in mijn maag.

Dankje Deviantje!



Och Pelikaan, ik wilde alles eens proberen joh. Ik ga nog wel op zoek naar een manueel therapeut voor mijn gewrichtsklachten en spierklachten en weetikveelwat, en een kuuroord (mits juiste muziek mee en boeken) lijkt me heerlijk.



Longontsteking gaat iets beter. De baas had me al gemaild met 'blijf thuis, want ik krijg net een bericht dat een vriend van me te snel is begonnen na z'n longontsteking en nu een maand verplicht thuiszit'. Ik heb geen koorts meer, hoest wat minder maar nog steeds niet fit. Weinig gegeten ook.



Stage stel ik dus uit, ik kan later terugkomen. Dat geeft wel rust. Voelde me zo'n sukkel en in de steek gelaten door m' lijf...



Dus weer voldoende rusten (pff, word ik zo gek van, maar met behulp van slaapmeds en wat downers lukt het dan), dan herexamens, dan of vakantie (reizen) of kuuroord, en dan zaken regelen en weer stage.