Psyche
alle pijlers
en nu samen verder..
dinsdag 6 november 2007 om 09:47
ik wil heel graag mijn verhaal kwijt maar weet niet zo goed waar ik het moet plaatsten..
wij (manlief en ik) hebben sinds april 2004 een sterke kinderwens.. na ruim een jaar zelf proberen zijn we naar de huisarts gegaan.. na div onderzoeken bleek ons zaad niet goed, dus zijn we doorgestuurd naar de gyneacoloog.. daar zijn we beide onderzocht en daar kwam uit dat alleen het zaad niet goed was.. maar omdat ze in dat ziekenhuis geen ivf deden moesten we naar een ivf kliniek.. voordat we daar terecht konden zijn we getrouwd.. dat was makkelijker met kinderen (en omdat we van elkaar houden natuurlijk). in het umc werden we weer onderzocht en ditmaal kregen we beter nieuws want ivf was nog niet nodig, we zouden eerst iui doen..
na 6 mislukte pogingen werd het dan toch ivf. in april dit jaar zijn we daar aan begonnen.. we hadden 13 eitjes en van die 13 3 bevrucht, dat viel ons wel een beetje tegen maar de kwaliteit was goed. we hadden een terugplaatsing van 2 embryootjes.. helaas werd ik na 10 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen, geen terugplaatsing dus.. de 3e keer werd het icsi.. we hadden 8 eitjes en op de valreep 2 embryootjes de kwaliteit was maar matig.. en ook nu werd ik weer ongesteld.. dat is nu een week geleden..
onze droom is uit elkaar gespat..
we hebben voordat we aan deze 3e poging begonnen gezegd dit is de laatste keer, tenzij de kwaliteit goed is en we genoeg embryootjes hebben..
nu moeten we samen verder, en dat gaat ook zeker wel lukken maar het doet zo'n zeer..
misschien dat er meer meiden hier zijn die in het zelfde schuitje zitten? misschien dat we elkaar kunnen helpen of zoiets..
groetjes wendy
wij (manlief en ik) hebben sinds april 2004 een sterke kinderwens.. na ruim een jaar zelf proberen zijn we naar de huisarts gegaan.. na div onderzoeken bleek ons zaad niet goed, dus zijn we doorgestuurd naar de gyneacoloog.. daar zijn we beide onderzocht en daar kwam uit dat alleen het zaad niet goed was.. maar omdat ze in dat ziekenhuis geen ivf deden moesten we naar een ivf kliniek.. voordat we daar terecht konden zijn we getrouwd.. dat was makkelijker met kinderen (en omdat we van elkaar houden natuurlijk). in het umc werden we weer onderzocht en ditmaal kregen we beter nieuws want ivf was nog niet nodig, we zouden eerst iui doen..
na 6 mislukte pogingen werd het dan toch ivf. in april dit jaar zijn we daar aan begonnen.. we hadden 13 eitjes en van die 13 3 bevrucht, dat viel ons wel een beetje tegen maar de kwaliteit was goed. we hadden een terugplaatsing van 2 embryootjes.. helaas werd ik na 10 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen, geen terugplaatsing dus.. de 3e keer werd het icsi.. we hadden 8 eitjes en op de valreep 2 embryootjes de kwaliteit was maar matig.. en ook nu werd ik weer ongesteld.. dat is nu een week geleden..
onze droom is uit elkaar gespat..
we hebben voordat we aan deze 3e poging begonnen gezegd dit is de laatste keer, tenzij de kwaliteit goed is en we genoeg embryootjes hebben.. nu moeten we samen verder, en dat gaat ook zeker wel lukken maar het doet zo'n zeer..
misschien dat er meer meiden hier zijn die in het zelfde schuitje zitten? misschien dat we elkaar kunnen helpen of zoiets..
groetjes wendy
maandag 25 februari 2008 om 17:22
September duurt nog even, maar wel gelukkig ICSI ivp KID. En ik vind het heel goed van je dat hebt aangegeven toch graag onder narcose te willen voor de punctie. Je bent voor jezelf opgekomen en dat is altijd goed.
Dat ze geen baarmoederfoto doen omdat je geen buikoperatie hebt gehad en geen clamidia, tja, dat heb ik ook nooit gehad en krijg nu toch de foto en het doorspuiten. Zo zie je maar elk ziekenhuis is anders daarin.
Ben je vanavond online op Stilverlangen?
Dat ze geen baarmoederfoto doen omdat je geen buikoperatie hebt gehad en geen clamidia, tja, dat heb ik ook nooit gehad en krijg nu toch de foto en het doorspuiten. Zo zie je maar elk ziekenhuis is anders daarin.
Ben je vanavond online op Stilverlangen?
maandag 25 februari 2008 om 17:35
Mmm, zit hier met een beetje kippenvel, Wendy. Wat een fijn bericht! Ik heb nog nooit een punctie ondergaan, maar een paar vriendinnen wel en ik kreeg altijd de kriebels van die verhalen, dus ik snap je vraag om narcose wel. Ik vind dat dat gegeven moet worden, als je dat wilt en er goed over nadenkt. Het is allemaal al ingrijpend genoeg. Ik kreeg de HSG wel ivm de evt. chlamydia sporen in mijn bloed. Ook niet bepaald een pretje, vond ik.
Ik ben ook na bijna 9 jaar van baan veranderd en vond het retespannend omdat ik zoveel, ook van het kinder-krijg-proces, met mijn collega's had doorgemaakt. Het was mijn veilige plek geworden. Maar ik ben nu alweer zo gewend op de nieuwe plek, en het voelde echt als een nieuwe uitdaging (lekker cliche, maar zo waar!) Of het goed is van me? Ik weet het niet, dan klinkt het of ik een enorme prestatie heb verricht, daar voel ik me een beetje opgelaten bij. Aan de andere kant is het ook wel zo, om zo'n mega dip te verwerken en echt oprecht blij en gelukkig te kunnen zijn en met superveel zin de toekomst in te kijken. Mmm, ik kan zo bij dokter Phil, geloof ik.....
Ik blijf erbij dat ik zelf de keus heb om er wat van te maken, of niet.
Maarrrrr, jij Wendy, hebt weer nieuwe opties, geweldig!
Blogbabe, met jou ook alles in orde?
Doggie, ik ken je niet, maar ik wens ook jou veel geluk toe.
Groetjes Nogeensdan
Ik ben ook na bijna 9 jaar van baan veranderd en vond het retespannend omdat ik zoveel, ook van het kinder-krijg-proces, met mijn collega's had doorgemaakt. Het was mijn veilige plek geworden. Maar ik ben nu alweer zo gewend op de nieuwe plek, en het voelde echt als een nieuwe uitdaging (lekker cliche, maar zo waar!) Of het goed is van me? Ik weet het niet, dan klinkt het of ik een enorme prestatie heb verricht, daar voel ik me een beetje opgelaten bij. Aan de andere kant is het ook wel zo, om zo'n mega dip te verwerken en echt oprecht blij en gelukkig te kunnen zijn en met superveel zin de toekomst in te kijken. Mmm, ik kan zo bij dokter Phil, geloof ik.....
Ik blijf erbij dat ik zelf de keus heb om er wat van te maken, of niet.
Maarrrrr, jij Wendy, hebt weer nieuwe opties, geweldig!
Blogbabe, met jou ook alles in orde?
Doggie, ik ken je niet, maar ik wens ook jou veel geluk toe.
Groetjes Nogeensdan
donderdag 28 februari 2008 om 07:03
nogeensdan als jij voor je gevoel kan zeggen dat je je goed voelt bij je nieuwe baan dan heb je idd iets "goeds" gedaan hoor.. en dat mag, je mag dat voelen.. het is geen prestatie maar het oppakken van je leven, de acceptatie (ook al is het wat langer geleden dat je de laatste poging hebt gedaan) deze nieuwe baan is goed voor je..
doggie, peggysue en tibor thx.. jullie zijn schatten jij trouwens ook hoor nogeensdan
groetjes wendy
doggie, peggysue en tibor thx.. jullie zijn schatten jij trouwens ook hoor nogeensdan
groetjes wendy
zondag 9 maart 2008 om 10:21
meiden ik heb mijn nickname veranderd naar merel, dit sluit beter aan op stil verlangen aangezien ik deze daar ook gebruik..
heb even een weekenddipje, en ik heb weer geen idee waar die vandaan komt.. gisteren vloeide de tranen rijkelijk..
ben ook weer begonnen met ovulatietesten maar dit is de laatste keer dat ik ze gebruik. ze maken me onrustig en ik vergeet ze ook elke keer te doen, dus dat is ook niet handig..
groetjes merel/wendy
heb even een weekenddipje, en ik heb weer geen idee waar die vandaan komt.. gisteren vloeide de tranen rijkelijk..
ben ook weer begonnen met ovulatietesten maar dit is de laatste keer dat ik ze gebruik. ze maken me onrustig en ik vergeet ze ook elke keer te doen, dus dat is ook niet handig..
groetjes merel/wendy
zondag 9 maart 2008 om 23:29
maandag 10 maart 2008 om 11:38
Ja, dat kan ook rust geven. Deze maand was ik ziek toen ik op m'n vruchtbaarst (wat een woord!) was. Dus ik heb deze maand ook totaal geen hoop. En da's eigenlijk ook weleens lekker. Als ik straks ongesteld wordt hoef ik niet teleurgesteld te zijn, want ik wist het eigenlijk al. Heerlijk! Geen spanning!
maandag 10 maart 2008 om 13:02
dinsdag 11 maart 2008 om 10:47
He Merel, da's even wennen, want ik dacht eerst dat er iemand anders had gereageerd.
Ik vond die ovulatie testen in het begin ook niks. Ik ging ze pas gebruiken toen we voor de KID procedure gingen, dat was na 3 jaar zelf proberen zwanger te worden. Maar ik kende de verschijnselen van mijn lichaam zo goed, dat ik voor die tijd ook wel wist wanneer ik ging ovuleren. Mijn man was hier erg op tegen, voelde het dan als een verplichting en ging hier dus niet in mee. Ook hier zijn de nodige confrontaties uitgevochten op dit gebied. Idd veel spanning, omdat ik het gevoel had dat we NU en dan ook NU met elkaar naar bed moesten anders was het weer een gemiste kans!
Ik ben nu eenmaal iemand die erg gefixeerd kan raken op zulke dingen, maar de vraag was, wat doe je met die wijsheid? Ben nu zover dat ik er goed op moet letten wanneer ik ongesteld word, want ik ben er niet meer mee bezig.
Voor jullie weer heel veel kracht en vertrouwen de komende tijd.
Knuffel van nogeensdan
Ik vond die ovulatie testen in het begin ook niks. Ik ging ze pas gebruiken toen we voor de KID procedure gingen, dat was na 3 jaar zelf proberen zwanger te worden. Maar ik kende de verschijnselen van mijn lichaam zo goed, dat ik voor die tijd ook wel wist wanneer ik ging ovuleren. Mijn man was hier erg op tegen, voelde het dan als een verplichting en ging hier dus niet in mee. Ook hier zijn de nodige confrontaties uitgevochten op dit gebied. Idd veel spanning, omdat ik het gevoel had dat we NU en dan ook NU met elkaar naar bed moesten anders was het weer een gemiste kans!
Ik ben nu eenmaal iemand die erg gefixeerd kan raken op zulke dingen, maar de vraag was, wat doe je met die wijsheid? Ben nu zover dat ik er goed op moet letten wanneer ik ongesteld word, want ik ben er niet meer mee bezig.
Voor jullie weer heel veel kracht en vertrouwen de komende tijd.
Knuffel van nogeensdan
woensdag 12 maart 2008 om 20:51
hey meiden het gesprek is zeer goed gegaan, we zijn geaccepteerd en ook onze eigen donor is welkom.. of we daar mee aan de slag ligt wel aan een aantal factoren.. ik heb ook gezegd wat ons dwars zat en ik kon zien dat ze er wel van schrok.. ze kreeg er een kleurtje van.. hebben ook gelijk verteld dat we eerst nog een icsi gaan doen en mocht dat niet lukken dat we dan misschien door gaan met kid.. we kunnen daar tegen die tijd gewoon weer terecht.. en de arts heeft excusses gemaakt en dit gesprek verliep beter en ook hadden we nu een beter gevoel..
groetjes merel
groetjes merel
zondag 13 april 2008 om 12:11
zondag 13 april 2008 om 13:52
Merel, wat ontzettend moeilijk allemaal. Het is allemaal al moeilijk genoeg dat het zo moeizaam gaat emt het zwanger worden en dan ook nog eens deze communicatieproblemen erbij. Ik hoop voor je dat de gesprekken bij de psyg je wat verlichting gaan geven en dat het praten tussen jou en je hummie ook beter zal gaan, want dat lijkt me op dit moment toch echt het bealngrijkst....
Ik denk aan je meis.....
Ik denk aan je meis.....
maandag 14 april 2008 om 08:37
Merel: Meisje toch..je hebt er niets aan maar ik denk toch wel een beetje te weten hoe rot (zachtjes uitgedrukt) je je voelt...en eigenlijk heb ik er ook geen woorden voor.Steeds weer teleurstelling...steeds pijn....zoveel geprobeerd.....maar er is een maar....
De wonderen zijn niet de wereld uit meis!! En nu is het gewoon jouw beurt op welke manier dan ook!
Schrijf alstjeblieft van je af als je een moeilijk moment hebt ok??
We zijn er voor je! En vergeet niet te hopen want kijk naar Sweet...
Eerst 8 jaar niks...zelfs geen klein beetje en nu?
Lieve Merel...heel dikke knuffel en doe het niet alleen. Wij zijn er hoor!xxxxx
woensdag 7 mei 2008 om 16:28
