Psyche
alle pijlers
en nu samen verder..
dinsdag 6 november 2007 om 09:47
ik wil heel graag mijn verhaal kwijt maar weet niet zo goed waar ik het moet plaatsten..
wij (manlief en ik) hebben sinds april 2004 een sterke kinderwens.. na ruim een jaar zelf proberen zijn we naar de huisarts gegaan.. na div onderzoeken bleek ons zaad niet goed, dus zijn we doorgestuurd naar de gyneacoloog.. daar zijn we beide onderzocht en daar kwam uit dat alleen het zaad niet goed was.. maar omdat ze in dat ziekenhuis geen ivf deden moesten we naar een ivf kliniek.. voordat we daar terecht konden zijn we getrouwd.. dat was makkelijker met kinderen (en omdat we van elkaar houden natuurlijk). in het umc werden we weer onderzocht en ditmaal kregen we beter nieuws want ivf was nog niet nodig, we zouden eerst iui doen..
na 6 mislukte pogingen werd het dan toch ivf. in april dit jaar zijn we daar aan begonnen.. we hadden 13 eitjes en van die 13 3 bevrucht, dat viel ons wel een beetje tegen maar de kwaliteit was goed. we hadden een terugplaatsing van 2 embryootjes.. helaas werd ik na 10 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen, geen terugplaatsing dus.. de 3e keer werd het icsi.. we hadden 8 eitjes en op de valreep 2 embryootjes de kwaliteit was maar matig.. en ook nu werd ik weer ongesteld.. dat is nu een week geleden..
onze droom is uit elkaar gespat..
we hebben voordat we aan deze 3e poging begonnen gezegd dit is de laatste keer, tenzij de kwaliteit goed is en we genoeg embryootjes hebben..
nu moeten we samen verder, en dat gaat ook zeker wel lukken maar het doet zo'n zeer..
misschien dat er meer meiden hier zijn die in het zelfde schuitje zitten? misschien dat we elkaar kunnen helpen of zoiets..
groetjes wendy
wij (manlief en ik) hebben sinds april 2004 een sterke kinderwens.. na ruim een jaar zelf proberen zijn we naar de huisarts gegaan.. na div onderzoeken bleek ons zaad niet goed, dus zijn we doorgestuurd naar de gyneacoloog.. daar zijn we beide onderzocht en daar kwam uit dat alleen het zaad niet goed was.. maar omdat ze in dat ziekenhuis geen ivf deden moesten we naar een ivf kliniek.. voordat we daar terecht konden zijn we getrouwd.. dat was makkelijker met kinderen (en omdat we van elkaar houden natuurlijk). in het umc werden we weer onderzocht en ditmaal kregen we beter nieuws want ivf was nog niet nodig, we zouden eerst iui doen..
na 6 mislukte pogingen werd het dan toch ivf. in april dit jaar zijn we daar aan begonnen.. we hadden 13 eitjes en van die 13 3 bevrucht, dat viel ons wel een beetje tegen maar de kwaliteit was goed. we hadden een terugplaatsing van 2 embryootjes.. helaas werd ik na 10 dagen ongesteld. bij de 2e ivf hadden we 14 eitjes en 0 bevruchtingen, geen terugplaatsing dus.. de 3e keer werd het icsi.. we hadden 8 eitjes en op de valreep 2 embryootjes de kwaliteit was maar matig.. en ook nu werd ik weer ongesteld.. dat is nu een week geleden..
onze droom is uit elkaar gespat..
we hebben voordat we aan deze 3e poging begonnen gezegd dit is de laatste keer, tenzij de kwaliteit goed is en we genoeg embryootjes hebben.. nu moeten we samen verder, en dat gaat ook zeker wel lukken maar het doet zo'n zeer..
misschien dat er meer meiden hier zijn die in het zelfde schuitje zitten? misschien dat we elkaar kunnen helpen of zoiets..
groetjes wendy
donderdag 27 december 2007 om 13:18
ik heb vandaag naar leiden gebeld maar helaas hebben zij ook kerstvakantie.. 2 januari ga ik weer bellen om een afspraak te maken..
ivm evt herkenning heb ik het over onze donor.. hij wil niet dat iemand weet dat hij ons evt gaat helpen.. en omdat te respecteren praat ik hier dus over onze donor..
meiden ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties.. we hebben zelf ook weer hoop gekregen en hopen dan ook dat onze donor nog geschikt is en ons kan helpen, maar eerst moet hij nog getest worden.. dus dat is nog een beetje spannend omdat hij al wat ouder is..
ik ben inmiddels ook weer ongesteld geworden, het heeft even op zich laten wachten en de hoop was weer aanwezig.. vind dat nog steeds wel moeilijk en vooral omdat we nu toch weer doorgaan..
ik hou jullie op de hoogte..
groetjes wendy
ivm evt herkenning heb ik het over onze donor.. hij wil niet dat iemand weet dat hij ons evt gaat helpen.. en omdat te respecteren praat ik hier dus over onze donor..
meiden ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties.. we hebben zelf ook weer hoop gekregen en hopen dan ook dat onze donor nog geschikt is en ons kan helpen, maar eerst moet hij nog getest worden.. dus dat is nog een beetje spannend omdat hij al wat ouder is..
ik ben inmiddels ook weer ongesteld geworden, het heeft even op zich laten wachten en de hoop was weer aanwezig.. vind dat nog steeds wel moeilijk en vooral omdat we nu toch weer doorgaan..
ik hou jullie op de hoogte..
groetjes wendy
vrijdag 28 december 2007 om 11:41
vrijdag 28 december 2007 om 16:04
Lieve Wendy,
Wat zou dat fijn zijn als dat mogelijk is met die donor. Het is natuurlijk een grote beslissing maar het zou fijn zijn als jullie zo toch samen een kindje zouden kunnen krijgen. Wij hebben het er ook over gehad voordat ik zwanger ben geworden en gelukkig stond vriendlief hier positief tegenover. Het zou dan misschien biologisch niet zijn kind zijn, maar ik vind je bent vader of moeder van het kind wat je opvoed. Maar het blijft moeilijk natuurlijk! Ik hoop dat het allemaal mag gaan lukken en dat 2008 jullie jaar gaat worden!!!
Wat zou dat fijn zijn als dat mogelijk is met die donor. Het is natuurlijk een grote beslissing maar het zou fijn zijn als jullie zo toch samen een kindje zouden kunnen krijgen. Wij hebben het er ook over gehad voordat ik zwanger ben geworden en gelukkig stond vriendlief hier positief tegenover. Het zou dan misschien biologisch niet zijn kind zijn, maar ik vind je bent vader of moeder van het kind wat je opvoed. Maar het blijft moeilijk natuurlijk! Ik hoop dat het allemaal mag gaan lukken en dat 2008 jullie jaar gaat worden!!!
woensdag 2 januari 2008 om 10:02
ik ben helemaal blij vandaag.. de spullen om het zaad van onze donor te testen liggen vanaf morgen klaar bij de huisarts en ik heb net gebeld naar leiden om een afspraak te maken en die staat op 31 januari!! ze vroeg ook nog of ik bekend was met het feit dat ze een wachtlijst van een jaar hanteren!! een jaar, nee zeg ik maar ik had al rekening gehouden met 3 jaar dus een jaar is dus een flinke meevaller!!
groetjes wendy
groetjes wendy
zondag 6 januari 2008 om 09:46
er heerst twijfel!! manlief weet niet of het kindje straks wel als zijn eigen kan zien.. en dat is een eerlijke twijfel, begrijp me niet verkeerd ik schrijf dit niet om mijn man af te kraken! maar hij wil er niet met me over praten! en daar gaat het me nu even om! ik zei hem dat ik het zou aankaarten bij de MW en dan zegt ie als ik niet praten wil dan praat ik niet! maar ik denk dat het toch nodig is om te praten, het is een beslissing die als we doorgaan en zwanger mogen worden niet meer om te keren is.. en daar ben ik dan wel weer een beetje bang voor.. en ik heb hem ook gezegd dat als ie het toch niet wil het ook goed is.. maar hij zegt ik heb ja gezegd dus we gaan het doen, ik wil het en jij (ik) zegt dat ik het er moeilijk mee heb maar dat is niet zo..
ik ga alles maar even op een laag pitje zitten, niet meer aandringen op het testen van onze donor.. maar aankaarten ga ik het zeker bij de MW of ie dat nou wel of niet goed vind!
het is iets wat we samen moeten willen en anders houdt het op, hoe hard ook!
groetjes wendy
ik ga alles maar even op een laag pitje zitten, niet meer aandringen op het testen van onze donor.. maar aankaarten ga ik het zeker bij de MW of ie dat nou wel of niet goed vind!
het is iets wat we samen moeten willen en anders houdt het op, hoe hard ook!
groetjes wendy
zondag 6 januari 2008 om 13:26
de rust is weer een beetje terug gekeerd en manlief heeft eindelijk duidelijk gezegd wat hem dwars zat! hij vindt het gewoon moeilijk dat het hem zelf niet lukt.. en hij is ook bang dat er bij mij ook wat niet goed zit en dat het straks allemaal als nog niet lukt.. en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook heb.. nou we hebben het in ieder geval uitgepraat en we gaan ervoor..
groetjes wendy
groetjes wendy
zondag 6 januari 2008 om 18:15
Wendy, fijn dat jullie het weer hebben uitgepraat! Maar jee, wat begrijp ik goed dat het een moeilijke beslissing is voor jullie. Vooral voor je man in dit geval, het is niet niks, het blijft toch biologisch gezien een kind van een ander. Dus ik kan je man wel begrijpen hoor. Van de andere kant ben ik het eens met wat hier al eerder is geschreven, de vader en moeder zijn diegenen die het kindje grootbrengen, normen en waarden bijbrengen en er altijd voor klaar zullen staan etc. Maar ik snap dat dat misschien makkelijk klinkt als het jezelf aangaat. Ik vind het iig heel erg knap hoe jullie beiden hier mee omgaan en toch elke keer weer opnieuw alles van de positieve kant kunnen bekijken. Ben blij te horen dat jullie weer op 1 lijn zitten en hoop echt dat jullie nu eindelijk, wat dit betreft, het geluk mogen vinden! Ik blijf superhard voor jullie duimen, gun het jullie echt van harte!!
zondag 6 januari 2008 om 20:18
dankje dm het is inderdaad niet altijd even makkelijk en dat geeft ook niet.. maar als we dan verschillend denken gaat het niet helemaal zo als het hoort.. en ik ben het helemaal met je eens hoor voor manlief is het ook niet makkelijk en ik snap hem ook helemaal maar soms is ie gewoon wat onduidelijk en dan ga ik me weer onzekerder voelen of we er wel goed aan doen.. of het wel door moet gaan..
gelukkig kunnen we er over praten, de ene keer wat makkelijker als de andere keer..
en we moeten het wel met een positieve kijk bekijken want anders houden we het niet vol..
groetjes wendy
gelukkig kunnen we er over praten, de ene keer wat makkelijker als de andere keer..
en we moeten het wel met een positieve kijk bekijken want anders houden we het niet vol..
groetjes wendy
zondag 6 januari 2008 om 23:02
Hoi Wendy,
Heel normaal dat hij die gevoelens heeft, ik las er in die tijd veel over op www.kidinformatie.com Heeft mij veel geholpen.
Mijn man heeft dit nooit zo geuit, had alleen de wens dat we dit onder ons 2 hielden en daar heb ik me altijd aan gehouden. Nu zet ik het wel op dit forum, maar dat vind ik toch anders. Ik hoop ook echt dat het bij jullie wel lukt, daar het bij ons na 18 keer nog niet raak was en er bij mij geen oorzaak werd gevonden. Heel frustrerend. Maar de meesten zijn rond de 6e 7e keer zwanger, werd mij toen verteld. OOk op het forum van kidinformatie gebeurde het regelmatig, soms zelfs na de 1e keer. Heel veel sterkte en succes!!
Heel normaal dat hij die gevoelens heeft, ik las er in die tijd veel over op www.kidinformatie.com Heeft mij veel geholpen.
Mijn man heeft dit nooit zo geuit, had alleen de wens dat we dit onder ons 2 hielden en daar heb ik me altijd aan gehouden. Nu zet ik het wel op dit forum, maar dat vind ik toch anders. Ik hoop ook echt dat het bij jullie wel lukt, daar het bij ons na 18 keer nog niet raak was en er bij mij geen oorzaak werd gevonden. Heel frustrerend. Maar de meesten zijn rond de 6e 7e keer zwanger, werd mij toen verteld. OOk op het forum van kidinformatie gebeurde het regelmatig, soms zelfs na de 1e keer. Heel veel sterkte en succes!!
maandag 7 januari 2008 om 09:39
nogeensdan dankje voor je meedenken hoor! wat erg dat het na 18 keer nog niet lukken mocht! ik had nog geen idee na hoeveel het zou mogen lukken zeg maar, ben blij dat ik nu een beetje weet waar ik rekening mee moet houden.. toen jullie begonnen met KID heb jij toen nog onderzoeken moeten onder gaan? of nemen ze gewoon de mening van ons vorige ziekenhuis aan?
groetjes wendy
ps ga zo sollicireren..
groetjes wendy
ps ga zo sollicireren..
maandag 7 januari 2008 om 19:11
Wij zijn met het verhaal van het 1e ziekenhuis naar het ziekenhuis gegaan dat wel kid deed. Na een eenvoudige intake kwamen we op de wachtlijst en na een hlaf jaar konden we starten. Dat is dan zo spannend! Ik heb alleen een HSG moeten laten maken, overigens erg pijnlijk, om de doorgankelijkheid van de eileiders te beoordelen. En toen konden we aan de gang. Je krijgt ovulatietesten en een uitleg en zodra je een positieve test heb ga je naar het zkh om te laten insemineren. De eerste paar keer werd er geen echo gemaakt, wat ik achteraf erg stom vind. Maargoed, insspuiten en dan is het afwachten geblazen. Ons zkh deed het trouwens ook in het weekend, super lui daar!
maandag 7 januari 2008 om 19:27
Alleen tussen kerst en oud en nieuw niet. Was ik een keer vergeten. Ik belde helemaal blij op om een afspraak te maken, kon ik niet komen!
De inseminatie is totaal niet pijnlijk, alleen in het begin was ik meer gespannen door het onbekende, waardoor alles wat lastiger ging. Ook was ik erna emotioneel en de hele dag van slag. Op het laatst deed ik het ergens even tussendoor, bij wijze van spreken. Wat voor mij het lastigst was, was het idee dat ik na de laatste keer er nu niets meer kon doen. Elke keer laten insemineren gaf weer hoop en een positief gevoel dat ik er zelf een bijdrage aan kon leveren. Dat dat ophield vond ik erg zwaar.
Na 6 keer insemineren kreeg ik nog een HSG, en na 12 keer een laparoscopie. Hier is nooit iets concreets uitgekomen en toen mochten we nog 6 keer. Daarna is er vanuit het ziekenhuis geadviseerd het ergens anders in te gaan zoeken, d.w.z. ICSI of IVF met eigen sperma. Aangezien we dat niet wilden (en daarom aan de KID begonnen) hield hier het verhaal voor ons op. Klinkt hard, maar zo is het gegaan. Nu ruim een jaar na deze beslissing kan ik zeggen dat ik er vrede mee heb, maar wel baal dat mijn lichaam dit niet goed voor me deed, terwijl er geen enkel "tekort"bij mij is gevonden.
Maar ik kijk vooruit en heb een super fijn leven, en had ook nooit verwacht dat ik in staat was om dit zo'n draai te geven.
Mmm, beetje zwaar verhaal zo, maar dit is mijn verhaal in een notedop. Ik hoop dat jouw verhaal beter afloopt, maar misschien heb je er, ondanks de minder goede afloop, wel wat aan.
Enne, een nieuwe baan is altijd leuk, ik heb ook net een nieuwe en dat is ook een stap naar een nieuwe toekomst voor mij. Heerlijk!!
De inseminatie is totaal niet pijnlijk, alleen in het begin was ik meer gespannen door het onbekende, waardoor alles wat lastiger ging. Ook was ik erna emotioneel en de hele dag van slag. Op het laatst deed ik het ergens even tussendoor, bij wijze van spreken. Wat voor mij het lastigst was, was het idee dat ik na de laatste keer er nu niets meer kon doen. Elke keer laten insemineren gaf weer hoop en een positief gevoel dat ik er zelf een bijdrage aan kon leveren. Dat dat ophield vond ik erg zwaar.
Na 6 keer insemineren kreeg ik nog een HSG, en na 12 keer een laparoscopie. Hier is nooit iets concreets uitgekomen en toen mochten we nog 6 keer. Daarna is er vanuit het ziekenhuis geadviseerd het ergens anders in te gaan zoeken, d.w.z. ICSI of IVF met eigen sperma. Aangezien we dat niet wilden (en daarom aan de KID begonnen) hield hier het verhaal voor ons op. Klinkt hard, maar zo is het gegaan. Nu ruim een jaar na deze beslissing kan ik zeggen dat ik er vrede mee heb, maar wel baal dat mijn lichaam dit niet goed voor me deed, terwijl er geen enkel "tekort"bij mij is gevonden.
Maar ik kijk vooruit en heb een super fijn leven, en had ook nooit verwacht dat ik in staat was om dit zo'n draai te geven.
Mmm, beetje zwaar verhaal zo, maar dit is mijn verhaal in een notedop. Ik hoop dat jouw verhaal beter afloopt, maar misschien heb je er, ondanks de minder goede afloop, wel wat aan.
Enne, een nieuwe baan is altijd leuk, ik heb ook net een nieuwe en dat is ook een stap naar een nieuwe toekomst voor mij. Heerlijk!!
dinsdag 8 januari 2008 om 07:16
nogeensdan balen he dat ze tussen kerst en oud en nieuw dicht zijn.. vooral als je er geen rekening mee hebt gehouden.. ik weet inderdaad wel een beetje hoe het in zijn werk gaat aangezien wij dit ook met eigen zaad hebben gedaan.. maar wel handig om te weten dat ik een HSG kan verwachten.. ik wilde ook al vragen de 31e of er niet een aantal testen moeten worden gedaan, niet omdat ik het graag wil maar meer om te kijken of echt wel alles oke is bij me..
wel heftig hoor voor jullie dat het na zoveel keer niet was gelukt. mag ik vragen waarom jullie geen ivf/icsi wilde doen?
ik snap wel dat je van je lichaam baalt, dat doe ik ook! ik heb het idee dat mijn "goede" eitjes het slechte zaad wel hadden kunnen compenseren, ik weet dat het niet zo werkt maar zo voelt het wel voor mij.. waarom kon ik de embryootjes niet "vast" houden..
en inderdaad het verwerken heeft tijd nodig.. en het verhaal is je leven en je hebt een zware tijd achter de rug, het is dus niet "raar" dat het een zwaar verhaal is geworden.. en ik ben blij dat je je verhaal met me wil delen.. misschien is KID voor ons ook wel niet de oplossing, misschien stellen we het onvermijdelijke wel uit, maar nu zegt ons gevoel dat we het nog moeten proberen.. maar het is fijn om te weten dat er een tijd komt waarin de pijn minder is en je weer genieten kan van andere dingen..
en die nieuwe baan, ja ik hoop er snel een te vinden.. wordt het niet deze waar ik gisteren een gesprek voor heb gehad dan wel een andere! ik denk namelijk dat ik afgewezen wordt, en dan puur op de ervaring..
groetjes wendy
wel heftig hoor voor jullie dat het na zoveel keer niet was gelukt. mag ik vragen waarom jullie geen ivf/icsi wilde doen?
ik snap wel dat je van je lichaam baalt, dat doe ik ook! ik heb het idee dat mijn "goede" eitjes het slechte zaad wel hadden kunnen compenseren, ik weet dat het niet zo werkt maar zo voelt het wel voor mij.. waarom kon ik de embryootjes niet "vast" houden..
en inderdaad het verwerken heeft tijd nodig.. en het verhaal is je leven en je hebt een zware tijd achter de rug, het is dus niet "raar" dat het een zwaar verhaal is geworden.. en ik ben blij dat je je verhaal met me wil delen.. misschien is KID voor ons ook wel niet de oplossing, misschien stellen we het onvermijdelijke wel uit, maar nu zegt ons gevoel dat we het nog moeten proberen.. maar het is fijn om te weten dat er een tijd komt waarin de pijn minder is en je weer genieten kan van andere dingen..
en die nieuwe baan, ja ik hoop er snel een te vinden.. wordt het niet deze waar ik gisteren een gesprek voor heb gehad dan wel een andere! ik denk namelijk dat ik afgewezen wordt, en dan puur op de ervaring..
groetjes wendy
dinsdag 8 januari 2008 om 12:04
Hoi Wendy,
Wij willen geen icsi/ivf ivm de hormoon behandelingen en het kunstmatige wat het met zich meebrengt, daar hebben we de grens gelegd. Al moet ik zeggen dat het heel verleidelijk is om die grens een stukje te verleggen hoor. We hebben ook nog geinformeerd naar hormoonvrije ivf, maar helemaal hormoonvrij redt je niet. De arts rekende ons daarbij de kansen voor in vergelijking met een reguliere behandeling en dan is dat verschil in hormonen erg groot tot de kans dat je zwanger wordt en bevruchte eicellen tot stand brengt. Daarop hebben we besloten ook dit boek definitief te sluiten.
Die 1e HSG kreeg ik trouwens omdat ze chlamydia (?)achtige sporen in het bloed hadden gevonden, ik helemaal overstuur, maar volgens de arts hoefde dit niet perse afkomstig te zijn van chlamydia. Maar ze wilden wel ieder hobbeltje bijmij uitsluiten, wat natuurlijk ook prima is.
Wij willen geen icsi/ivf ivm de hormoon behandelingen en het kunstmatige wat het met zich meebrengt, daar hebben we de grens gelegd. Al moet ik zeggen dat het heel verleidelijk is om die grens een stukje te verleggen hoor. We hebben ook nog geinformeerd naar hormoonvrije ivf, maar helemaal hormoonvrij redt je niet. De arts rekende ons daarbij de kansen voor in vergelijking met een reguliere behandeling en dan is dat verschil in hormonen erg groot tot de kans dat je zwanger wordt en bevruchte eicellen tot stand brengt. Daarop hebben we besloten ook dit boek definitief te sluiten.
Die 1e HSG kreeg ik trouwens omdat ze chlamydia (?)achtige sporen in het bloed hadden gevonden, ik helemaal overstuur, maar volgens de arts hoefde dit niet perse afkomstig te zijn van chlamydia. Maar ze wilden wel ieder hobbeltje bijmij uitsluiten, wat natuurlijk ook prima is.
donderdag 10 januari 2008 om 15:44
Ik las ooit in de wachtkamer van het zkh een stuk in het freya blad en dat heette de grens van de kinderwens, was heel verhelderend.
Hoe is het nu bij jullie, zijn er nog ontwikkelingen?
Heb je nog op de kidinformatie site gekeken? Ik kijk er eigenlijk nooit meer op. De mensen die toen schreven zitten er ook niet meer, die hebben inmiddels1 of meer kinderen. Groetjes!
Hoe is het nu bij jullie, zijn er nog ontwikkelingen?
Heb je nog op de kidinformatie site gekeken? Ik kijk er eigenlijk nooit meer op. De mensen die toen schreven zitten er ook niet meer, die hebben inmiddels1 of meer kinderen. Groetjes!
donderdag 10 januari 2008 om 20:26
hier nog geen ontwikkelingen, de 21e gaan we het zaad van onze donor laten testen en de 31e gaan we pas voor een intake gesprek naar mckinderwens.. dus we moeten nog even geduld hebben..
daarnaast hebben we knallende ruzie gehad maar ook weer bij gelegd..
ik heb nog wel op de site gekeken maar veel info kan ik ook van stilverlangen.com halen..
groetjes wendy
daarnaast hebben we knallende ruzie gehad maar ook weer bij gelegd..
ik heb nog wel op de site gekeken maar veel info kan ik ook van stilverlangen.com halen..
groetjes wendy
vrijdag 11 januari 2008 om 17:38
Ik ken de site stilverlangen niet, kun je daar ook over kid praten?
Joh, de tijd gaat zo snel,het is zo de 21e. Ik zal voor je duimen dat het zaad geschikt is. Zijn jullie er wel over uit aan wie je dit wel of niet gaat vertellen etc.? En wat de donors rechten zijn? Ik bedoel, als je kind het weet, mag hij of zij dan contact hebben met de donor? Ben ik wel benieuwd naar omdat wij dit zelf nuet wilden. ALs je er niks over wil zeggen snap ik dat wel hoor. Groetjes en een fijn weekend! (enne, geen ruzie maken, ga dan maar een blokje lopen als je het niet meer ziet zitten, werkte hier heel goed, haha)
Joh, de tijd gaat zo snel,het is zo de 21e. Ik zal voor je duimen dat het zaad geschikt is. Zijn jullie er wel over uit aan wie je dit wel of niet gaat vertellen etc.? En wat de donors rechten zijn? Ik bedoel, als je kind het weet, mag hij of zij dan contact hebben met de donor? Ben ik wel benieuwd naar omdat wij dit zelf nuet wilden. ALs je er niks over wil zeggen snap ik dat wel hoor. Groetjes en een fijn weekend! (enne, geen ruzie maken, ga dan maar een blokje lopen als je het niet meer ziet zitten, werkte hier heel goed, haha)
vrijdag 11 januari 2008 om 20:39
yamuna ik ben het helemaal met je eens, ik vind het ook een fijne site..
nogeensdan de mensen in onze omgeving weten dat we door gaan met donorzaad. zij weten alleen niet dat we ook een eigen donor hebben. en dat willen we voorlopig zo houden. dit omdat de donor een goede bekende is. we gaan eerst zijn zaad laten testen om te kijken of dit wel geschikt is. hij is namelijk al wat ouder. mocht het zaad goed zijn en mocht het lukken om zwanger te worden dan willen we het kindje wel vertellen dat het van een donor is, (klinkt een beetje raar zo)dat willen we ook al op jonge leeftijd doen. maar pas op latere leeftijd willen we vertellen wie het was..
ook met een onbekende donor willen we dat zo doen alleen weten we dan natuurlijk niet wie die donor is maar ook dat willen we dan later pas vertellen.
enne ruzie maken hoort er soms bij, ja echt prettig was deze niet want we hadden zo uit elkaar kunnen gaan..
maar het komt goed, we hebben weer gepraat en maandag gaan we weer naar de maatschappelijkwerkster..
groetjes wendy
nogeensdan de mensen in onze omgeving weten dat we door gaan met donorzaad. zij weten alleen niet dat we ook een eigen donor hebben. en dat willen we voorlopig zo houden. dit omdat de donor een goede bekende is. we gaan eerst zijn zaad laten testen om te kijken of dit wel geschikt is. hij is namelijk al wat ouder. mocht het zaad goed zijn en mocht het lukken om zwanger te worden dan willen we het kindje wel vertellen dat het van een donor is, (klinkt een beetje raar zo)dat willen we ook al op jonge leeftijd doen. maar pas op latere leeftijd willen we vertellen wie het was..
ook met een onbekende donor willen we dat zo doen alleen weten we dan natuurlijk niet wie die donor is maar ook dat willen we dan later pas vertellen.
enne ruzie maken hoort er soms bij, ja echt prettig was deze niet want we hadden zo uit elkaar kunnen gaan..
maar het komt goed, we hebben weer gepraat en maandag gaan we weer naar de maatschappelijkwerkster..
groetjes wendy
