Psyche
alle pijlers
En wat als het mij wél iets doet?
maandag 17 augustus 2009 om 22:12
hoi elmervrouw, ik heb respect voor het feit dat je je mening geeft en je gevoel wil delen, ondanks dat je ook het gevoel hebt dat dat door niemand gewaardeerd wordt.
Door mij wel, ik heb dat gevoel namelijk ook weleens, en ik slik ze dan maar weg. Vind dat ik misschien niet teveel moet 'zeuren' als ik mijn hart wil luchten bij iemand. Maar je hebt gelijk, ik heb ook het gevoel dat ik stik, als ik ze er niet uitgooi. Door jouw topic vind ik wat herkenning, dus bedankt
..en sterkte met je dochter.
Door mij wel, ik heb dat gevoel namelijk ook weleens, en ik slik ze dan maar weg. Vind dat ik misschien niet teveel moet 'zeuren' als ik mijn hart wil luchten bij iemand. Maar je hebt gelijk, ik heb ook het gevoel dat ik stik, als ik ze er niet uitgooi. Door jouw topic vind ik wat herkenning, dus bedankt
..en sterkte met je dochter.
dinsdag 18 augustus 2009 om 00:33
En jawel, nog een 'stille' die door jou en je dappere openheid geïnspireerd en getriggerd wordt om even in de openheid te treden...
Wat bijzonder, wat onvoorstelbaar, en tegelijkertijd hoe herkenbaar dat je zó het gevoel kunt hebben er to-taal niet toe te doen. Maar vooral bijzonder, omdat je er zo overduidelijk 'op papier', terugleesbaar, hier op het forum voor zoveel mensen wel heel erg toe doet.
Lieve Elmervrouw, mij ken je niet, een hele enkele keer hebben we in een zelfde topic gepost maar dat was jaren geleden met een nick die ik oprecht niet meer weet.
Maar los daarvan, ben jij één van de 'hardekerners' in mijn Vivaformumjaren, waarvan ik altijd het gevoel krijg "goh, als ik toch een beetje meer kon zeggen wat ik voel of bedoel zoals zij dat kan..." Zonder jaloezie ofzo, puur uit bewondering, omdat ik zie en voel (bij anderen en mezelf) hoe fijn het is als je zó je hand en hart kunt aanreiken aan een ander!
Je komt zo warm over, zo begaan, zonder je te verliezen in meepraten of meehuilen. Je biedt troost, een luisterend oor, een verrassende opmerking, een prikkelend inzicht en een benodigde trap.
Je verstaat de kunst van er zijn voor een ander, puur en 'simpel'.
Ik vind het ontzettend indrukwekkend hoe jij alles in je eigen leven naast elkaar overeind kunt houden. Hoe je zo hard kunt blijven werken aan jezelf, aan alles uit je jeugd en daarna een plekje geven, aan vertrouwen krijgen in een wereld, in de mensheid, die je eigenlijk vooral heeft laten zien jouw vertrouwen niet waard te zijn.
Wat een stappen heb je gezet en ben je aan het zetten... angstaanjagend maar tegelijkertijd zo bevrijdend lijkt me, dat eerlijke, echte, oprechte wederzijdse contact!
Ik gun het je heel erg dat je veel mensen in je leven krijgt die jou geven, wat jij aan anderen (hier) geeft!
Hoop dat je ooit dit hartje onder je riem kunt steken mocht je er om verlegen zitten.
Wat bijzonder, wat onvoorstelbaar, en tegelijkertijd hoe herkenbaar dat je zó het gevoel kunt hebben er to-taal niet toe te doen. Maar vooral bijzonder, omdat je er zo overduidelijk 'op papier', terugleesbaar, hier op het forum voor zoveel mensen wel heel erg toe doet.
Lieve Elmervrouw, mij ken je niet, een hele enkele keer hebben we in een zelfde topic gepost maar dat was jaren geleden met een nick die ik oprecht niet meer weet.
Maar los daarvan, ben jij één van de 'hardekerners' in mijn Vivaformumjaren, waarvan ik altijd het gevoel krijg "goh, als ik toch een beetje meer kon zeggen wat ik voel of bedoel zoals zij dat kan..." Zonder jaloezie ofzo, puur uit bewondering, omdat ik zie en voel (bij anderen en mezelf) hoe fijn het is als je zó je hand en hart kunt aanreiken aan een ander!
Je komt zo warm over, zo begaan, zonder je te verliezen in meepraten of meehuilen. Je biedt troost, een luisterend oor, een verrassende opmerking, een prikkelend inzicht en een benodigde trap.
Je verstaat de kunst van er zijn voor een ander, puur en 'simpel'.
Ik vind het ontzettend indrukwekkend hoe jij alles in je eigen leven naast elkaar overeind kunt houden. Hoe je zo hard kunt blijven werken aan jezelf, aan alles uit je jeugd en daarna een plekje geven, aan vertrouwen krijgen in een wereld, in de mensheid, die je eigenlijk vooral heeft laten zien jouw vertrouwen niet waard te zijn.
Wat een stappen heb je gezet en ben je aan het zetten... angstaanjagend maar tegelijkertijd zo bevrijdend lijkt me, dat eerlijke, echte, oprechte wederzijdse contact!
Ik gun het je heel erg dat je veel mensen in je leven krijgt die jou geven, wat jij aan anderen (hier) geeft!
Hoop dat je ooit dit hartje onder je riem kunt steken mocht je er om verlegen zitten.
dinsdag 18 augustus 2009 om 09:56
He Elmervrouw,
Ben je boek aan het lezen, als ik het uit heb laat ik het even weten. Was grappig, mijn man vroeg; wat is dat voor boek? Ik heb een vrouw ontmoet en ik begreep later dat zij een boek heeft geschreven en dat wil ik lezen. Oh je hebt gelezen dat iemand een boek heeft geschreven? Nee, ik heb haar ontmóet. Dat ging er niet in bij hem, maar dat is toch wel zo? Of het nu IRL is of niet, ik heb je toch maar mooi ontmoet.
Ben er blij mee, Elmervrouw. Neem alle ruimte in die je krijgen kunt, ook die waarvan je denkt dat je er geen recht op hebt. Daar wordt je wereld nog veel groter van!
Nou ga ik maar eens verder met je boek...
Ben je boek aan het lezen, als ik het uit heb laat ik het even weten. Was grappig, mijn man vroeg; wat is dat voor boek? Ik heb een vrouw ontmoet en ik begreep later dat zij een boek heeft geschreven en dat wil ik lezen. Oh je hebt gelezen dat iemand een boek heeft geschreven? Nee, ik heb haar ontmóet. Dat ging er niet in bij hem, maar dat is toch wel zo? Of het nu IRL is of niet, ik heb je toch maar mooi ontmoet.
Ben er blij mee, Elmervrouw. Neem alle ruimte in die je krijgen kunt, ook die waarvan je denkt dat je er geen recht op hebt. Daar wordt je wereld nog veel groter van!
Nou ga ik maar eens verder met je boek...
dinsdag 18 augustus 2009 om 10:16
dinsdag 18 augustus 2009 om 13:18
Elmervrouw, heb je nu contact gehad met je UWVpersoon of ben je je aan het voorbereiden?
Rotgevoel, dat wankelen als er iets of iemand van buitenaf zo bij je binnenkomt, dat je niet meer voelt wat je net nog zo zeker en sterk voelde... Juist als je zo trots bent op je eigen stappen is het heel pijnlijk dat die dan in contact met een ander zo onbeduidend lijken, en zo weer (door de ander of door jezelf?) van tafel worden gemaaid.
Het valt me op dat je zowel in actieve als in passieve zin veel hebt aan geschreven tekst; je eigen teksten en de harten onder de riem hier helpen je op meerdere momenten om (weer) bij je eigen ankers uit te komen zoals ik het lees.
Zou het vandaaruit verder redenerend misschien een idee zijn om voor jezelf op te schrijven waar je staat en wat je (nu) wilt en kunt op werk-/UWVgebied en dat morgen mee te nemen naar je afspraak?
Wie weet versterkt het je al voldoende om ter plekke vanuit je eigen gevoel en kracht je verhaal te doen. En zo niet, wat let je dan om het er bij te pakken? Lees het voor jezelf even over, of lees het (deels) voor, kan jou het schelen wat zo'n deskundige denkt
Rotgevoel, dat wankelen als er iets of iemand van buitenaf zo bij je binnenkomt, dat je niet meer voelt wat je net nog zo zeker en sterk voelde... Juist als je zo trots bent op je eigen stappen is het heel pijnlijk dat die dan in contact met een ander zo onbeduidend lijken, en zo weer (door de ander of door jezelf?) van tafel worden gemaaid.
Het valt me op dat je zowel in actieve als in passieve zin veel hebt aan geschreven tekst; je eigen teksten en de harten onder de riem hier helpen je op meerdere momenten om (weer) bij je eigen ankers uit te komen zoals ik het lees.
Zou het vandaaruit verder redenerend misschien een idee zijn om voor jezelf op te schrijven waar je staat en wat je (nu) wilt en kunt op werk-/UWVgebied en dat morgen mee te nemen naar je afspraak?
Wie weet versterkt het je al voldoende om ter plekke vanuit je eigen gevoel en kracht je verhaal te doen. En zo niet, wat let je dan om het er bij te pakken? Lees het voor jezelf even over, of lees het (deels) voor, kan jou het schelen wat zo'n deskundige denkt
dinsdag 18 augustus 2009 om 13:24
Hoe is het trouwens met de geopperde mogelijkheid om Elmerman mee te vragen morgen?
Kan me overigens ook voorstellen dat het extra 'afleidt' van je eigen koers, dat het je juist van twee kanten in dat zwarte-contact-gat trekt. Ik herken het sterk, kwijtraken wat je voelt, belangrijk vindt, wilt, zo gauw er iemand een appèl op me doet, van welke aard dan ook. Maar met name als ik het idee heb dat het 'nu of nooit' is, dat ik het nú goed, nee, perfect moet weten te verwoorden raak ik helemaal kwijt wat net nog zo helder leek. Frustrerend!
Kan me overigens ook voorstellen dat het extra 'afleidt' van je eigen koers, dat het je juist van twee kanten in dat zwarte-contact-gat trekt. Ik herken het sterk, kwijtraken wat je voelt, belangrijk vindt, wilt, zo gauw er iemand een appèl op me doet, van welke aard dan ook. Maar met name als ik het idee heb dat het 'nu of nooit' is, dat ik het nú goed, nee, perfect moet weten te verwoorden raak ik helemaal kwijt wat net nog zo helder leek. Frustrerend!
woensdag 19 augustus 2009 om 14:40
Ja lieve Elmervrouw, blijf ten alle tijde jezelf en geloof in je zelf.
Alles wat jij schrijft wordt gevoeld. Ik heb helaas je boek nog niet binnen gekregen. Baal enorm. Normaal bestel ik alles bij Bol en daar kan ik van op aan. Nu eens bij Ako besteld en kreeg na een week een email dat er iets misgegaan is. Vanmorgen een mail dat het onderweg is. Hopelijk is het er morgen. Natuurlijk laat ik je weten wat ik er van vind.
Enne lopen met je hond helpt. Iets wat ik heel goed herken. Zo'n dier houdt onvoorwaardelijk van je, of je nu boos, verdrietig, gefrustreerd bent..een hond is altijd blij je te zien.
Alles wat jij schrijft wordt gevoeld. Ik heb helaas je boek nog niet binnen gekregen. Baal enorm. Normaal bestel ik alles bij Bol en daar kan ik van op aan. Nu eens bij Ako besteld en kreeg na een week een email dat er iets misgegaan is. Vanmorgen een mail dat het onderweg is. Hopelijk is het er morgen. Natuurlijk laat ik je weten wat ik er van vind.
Enne lopen met je hond helpt. Iets wat ik heel goed herken. Zo'n dier houdt onvoorwaardelijk van je, of je nu boos, verdrietig, gefrustreerd bent..een hond is altijd blij je te zien.
woensdag 19 augustus 2009 om 23:05
woensdag 19 augustus 2009 om 23:11
Wat een goed bericht EV!
Wat fijn dat je het zo getroffen hebt met je arbeidsdeskundige. Blijft deze persoon jouw contactpersoon bij het UWV?
Wat goed dat je voor jezelf zo duidelijk hebt waar je staat en wat je wilt. Waarschijnlijk kun je beter beginnen met 1 uur per week doen wat je écht wilt en waar je hart ligt, dan 10 uur met papiertjes kopieren (bij wijze van spreken).
Het zou fantastisch zijn als je anderen kunt helpen. Je hebt misschien het ergste meegemaakt wat een moeder kan overkomen en je staat er nog. Je komt zo sterk over.
Wat een geluk dat je deze persoon had bij het UWV en dat je de tijd en de ruimte krijgt om te doen wat je wilt.
Wat fijn dat je het zo getroffen hebt met je arbeidsdeskundige. Blijft deze persoon jouw contactpersoon bij het UWV?
Wat goed dat je voor jezelf zo duidelijk hebt waar je staat en wat je wilt. Waarschijnlijk kun je beter beginnen met 1 uur per week doen wat je écht wilt en waar je hart ligt, dan 10 uur met papiertjes kopieren (bij wijze van spreken).
Het zou fantastisch zijn als je anderen kunt helpen. Je hebt misschien het ergste meegemaakt wat een moeder kan overkomen en je staat er nog. Je komt zo sterk over.
Wat een geluk dat je deze persoon had bij het UWV en dat je de tijd en de ruimte krijgt om te doen wat je wilt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 20 augustus 2009 om 22:41
Elmervrouw wat heerlijk dat ze meedenken met je. Soms tref je de juiste persoon binnen zo'n instantie, echt geweldig dat JIJ hem (haar) treft.
Ik hoop echt dat je iets vind waar je je hart in kwijt kan en waarin je andere mensen kunt helpen. Volgens mij ben je daar heel goed in.
Ik heb je boek in huis, ik vind de kaft zo mooi.
Ik hoop echt dat je iets vind waar je je hart in kwijt kan en waarin je andere mensen kunt helpen. Volgens mij ben je daar heel goed in.
Ik heb je boek in huis, ik vind de kaft zo mooi.
vrijdag 21 augustus 2009 om 09:20
Wow, wat goed dat je zo'n positieve ervaring hebt gehad!
't Komt over alsof je ook echt vanuit je kern, vanuit je kracht op pad bent gegaan die dag. Zoals je rustig hebt kunnen observeren en genieten daarvan bijvoorbeeld, dat lukt niet als je kompas op 'extern' staat volgens mij.
En dat is dus terug te zien in het gesprek zelf... want hoeveel geluk je ook gehad hebt met de persoon die tegenover je zat, JIJ bent degene die die mogelijkheid nu aan weet te grijpen en er met hem een goed, persoonlijk, open gesprek van hebt weten te maken!
Je durft jezelf te laten zien vanuit je kwetsbaarheid, wat je dus zóveel krachtiger maakt voor jezelf. Het leest alsof je in een flow zit die je op je eigen pad houdt momenteel. Ik zit echt helemaal mee te genieten hier, met een big smile op m'n gezicht
En trouwens, je plannen vind ik echt geweldig! Mensen helpen vanuit je eigen ervaringen kan zwaar zijn, maar dat geldt ook voor andere invalshoeken in de hulpverlening. Prachtig als je op zo'n manier de verbinding in je eigen leven weet te leggen.
't Komt over alsof je ook echt vanuit je kern, vanuit je kracht op pad bent gegaan die dag. Zoals je rustig hebt kunnen observeren en genieten daarvan bijvoorbeeld, dat lukt niet als je kompas op 'extern' staat volgens mij.
En dat is dus terug te zien in het gesprek zelf... want hoeveel geluk je ook gehad hebt met de persoon die tegenover je zat, JIJ bent degene die die mogelijkheid nu aan weet te grijpen en er met hem een goed, persoonlijk, open gesprek van hebt weten te maken!
Je durft jezelf te laten zien vanuit je kwetsbaarheid, wat je dus zóveel krachtiger maakt voor jezelf. Het leest alsof je in een flow zit die je op je eigen pad houdt momenteel. Ik zit echt helemaal mee te genieten hier, met een big smile op m'n gezicht
En trouwens, je plannen vind ik echt geweldig! Mensen helpen vanuit je eigen ervaringen kan zwaar zijn, maar dat geldt ook voor andere invalshoeken in de hulpverlening. Prachtig als je op zo'n manier de verbinding in je eigen leven weet te leggen.
