Psyche
alle pijlers
En wat als het mij wél iets doet?
zondag 19 juli 2009 om 14:01
quote:Lunax schreef op 19 juli 2009 @ 13:12:
Vertrouwen en verraad zijn ook dingen die je keihard raken in je basis Elmervrouw. En als die basis dan al niet zo stevig was dan is het des te moeilijker om vanaf dat punt weer rechtop te gaan staan. Dat geeft niks. Tijd heb je. De wil is er ook weer. Dan gaat het je lukken. Stapje voor stapje. Vertrouwen kan pas weer groeien als je mensen de kans geeft om over dat muurtje heen te kijken. Ze hoeven niet direct in je vesting te staan, maar laat ze eens gluren. Dat is wat van de week gebeurde. En dat is goed
Dit is mooi gezegd.Zoiets bedoel ik ook.
Je topic houdt me bezig.Ik kijk iedere dag even hier.Vind dit zo rot voor je.Kan me je gevoel zo goed voorstellen.Herken ook veel hier in.
Ondanks vele "vrienden" "vriendinnen" je toch niet zo jofel voelen.
Maar probeer het,probeer anderen toe te laten en misschien is er een opening naar iemand.Niet iedereen zal,hoeft een vriend/in te worden.
Soms (Vaak) zal er weer verraad en wantrouwen zijn.Mensen zijn nou eenmaal niet vaak zo eerlijk.
Maar blijven er b.v. van die tien mensen een over waar het goed mee klikt.dan heb je toch iets gewonnen.
Spreek met iemand (diegene die ik las in ander topic,) af ,kan misschien heel leuk zijn.Jullie kennen elkaar dan in feite al een beetje van hier.
Hoop dat alles stapje voor stapje beter wordt voor je.
Zag dat de foto van je dochter weggehaald is.Is dit om herkenning tegen te gaan?
Sterkte verder.
Vertrouwen en verraad zijn ook dingen die je keihard raken in je basis Elmervrouw. En als die basis dan al niet zo stevig was dan is het des te moeilijker om vanaf dat punt weer rechtop te gaan staan. Dat geeft niks. Tijd heb je. De wil is er ook weer. Dan gaat het je lukken. Stapje voor stapje. Vertrouwen kan pas weer groeien als je mensen de kans geeft om over dat muurtje heen te kijken. Ze hoeven niet direct in je vesting te staan, maar laat ze eens gluren. Dat is wat van de week gebeurde. En dat is goed
Dit is mooi gezegd.Zoiets bedoel ik ook.
Je topic houdt me bezig.Ik kijk iedere dag even hier.Vind dit zo rot voor je.Kan me je gevoel zo goed voorstellen.Herken ook veel hier in.
Ondanks vele "vrienden" "vriendinnen" je toch niet zo jofel voelen.
Maar probeer het,probeer anderen toe te laten en misschien is er een opening naar iemand.Niet iedereen zal,hoeft een vriend/in te worden.
Soms (Vaak) zal er weer verraad en wantrouwen zijn.Mensen zijn nou eenmaal niet vaak zo eerlijk.
Maar blijven er b.v. van die tien mensen een over waar het goed mee klikt.dan heb je toch iets gewonnen.
Spreek met iemand (diegene die ik las in ander topic,) af ,kan misschien heel leuk zijn.Jullie kennen elkaar dan in feite al een beetje van hier.
Hoop dat alles stapje voor stapje beter wordt voor je.
Zag dat de foto van je dochter weggehaald is.Is dit om herkenning tegen te gaan?
Sterkte verder.
maandag 20 juli 2009 om 11:12
Dat zijn al 2 plekken waar je het dus gewoon kunt/mag roepen. In therapie en hier. Dat is al heel wat toch? Ik vind het wel positief dat je je gedrag herkent/erkent. Het zien wat je doet is al de helft gewonnen naar het anders gaan doen. Het anders gaan voelen is nóg weer een stap verder maar na doen, volgt voelen uiteindelijk ook. Denk ik.
maandag 20 juli 2009 om 15:13
maandag 20 juli 2009 om 19:16
EV, als je zo 'dichtklapt' bij je vriendinnen, dan is het blijkbaar nodig dat je je dingen voorneemt om te zeggen. Heel goed dat je even met je hond ging lopen, je had je natuurlijk toen ook kunnen voornemen om te zeggen: 'Er moet me iets van het hart. Ik vind het heel moeilijk om dit te zeggen, maar ik ben aan het oefenen om meer het achterste van mijn tong te laten zien, vandaar. Ik vind het moeilijk dat jullie de verjaardag van mijn dochter vergeten waren.'
Hoe ze ook reageren, dat maakt niet uit. Jij hebt het gezegd. Oefen thuis voor de spiegel met inleidende zinnen. Neem je voor om dingen te gaan zeggen en ervaar wat er dan gebeurt.
liefs!
Hoe ze ook reageren, dat maakt niet uit. Jij hebt het gezegd. Oefen thuis voor de spiegel met inleidende zinnen. Neem je voor om dingen te gaan zeggen en ervaar wat er dan gebeurt.
liefs!
maandag 20 juli 2009 om 19:57
Dat is toch vreselijk tegenstrijdig, dat je tegelijkertijd niets wilt doen om die vrouwen te ontrieven en tegelijkertijd bijna de vriendschap op te zeggen omdat die onbevredigend is.
Juist als deze vriendschappen voor jou niet heilig zijn (in de zin dat ze mogen 'ploffen') zou je er meer 'risico' in kunnen nemen door te zeggen waar je behoefte aan hebt. Dus dat ze zelf denken aan dingen als die verjaardagen etc. Het maakt idd niet uit hoe ze reageren: positief, dat is dan leuk, verdiept de vriendschap waarschijnlijk door. Negatief: je hebt ze niet nodig.
Je hebt niemand nodig, behalve jezelf. En je hebt jezelf al!
Juist als deze vriendschappen voor jou niet heilig zijn (in de zin dat ze mogen 'ploffen') zou je er meer 'risico' in kunnen nemen door te zeggen waar je behoefte aan hebt. Dus dat ze zelf denken aan dingen als die verjaardagen etc. Het maakt idd niet uit hoe ze reageren: positief, dat is dan leuk, verdiept de vriendschap waarschijnlijk door. Negatief: je hebt ze niet nodig.
Je hebt niemand nodig, behalve jezelf. En je hebt jezelf al!
maandag 20 juli 2009 om 23:50
Elmervrouw, ik heb geen reacties gelezen, alleen je OT. In een eerdere periode hebben we veel gepost samen. Ik heb me heel betrokken bij je gevoeld en voel dat nog, ik denk veel aan jou en je situatie. Het heeft me heel erg geraakt en nog steeds. Ik hoop dat je dat toch ook een beetje gevoeld hebt, al was het dan niet in levenden lijve maar via het forum.
Ja, jij doet ertoe!!!!!!!
xx lisa.
Ja, jij doet ertoe!!!!!!!
xx lisa.
dinsdag 21 juli 2009 om 00:34
quote:Elmervrouw schreef op 20 juli 2009 @ 19:49:
Of moet ik eens hard gaan nadenken of deze vriendschappen mij nog wel (genoeg) voldoening geven? Het lijkt wel of alles aan het veranderen is nu ik zoveel meer ga voelen.
Maakt het echt niet uit hoe ze reageren? Daar zit ik dan toch weer mee. Dat ze het niet leuk zullen vinden. Ik wil nog steeds altijd aardig gevonden worden. Grote valkuil.
Dit is wel een punt wat je hier schrijft.
1. Ja, je moet die vriendschappen evalueren en nadenken of dit is wat jij zoekt in vrienden. Persoonlijk zou ik als ik in jou situatie zit en mensen vergeten de verjaardagen van mijn kinderen echt razend worden. Het zou mij heel veel vertellen over het soort vriendschap dat het is. Het kán natuurlijk zo zijn dat ze het lastig vinden om er over te beginnen, lastig om in te schatten wat het los maakt bij jou maar dat zouden ze dan ook aan je kunnen vragen op een ander moment. "Goh..Elmervrouw...we weten eigenlijk niet zo goed hoe wij om moeten gaan met jouw verdriet, wat vindt jij prettig?". Dat is in mijn ogen een vriendschap. Maar dan praat ik echt voor mezelf.
Ik heb zeer recent nog een vriendschap met een vriendin van mij op een heel laag (gedooft) pitje gezet omdat ze mijn gevoel zo ontzettend niet serieus nam dat ik daar verdriet van had. Vrienden doen elkaar geen verdriet. Ik heb haar daarmee geconfronteerd en kreeg toen nog steeds geen respons. Zij wilde er verder niet zo moeilijk over doen gaf ze gaan. Dan is het voor mij dus klaar. Ik heb aangegeven waar ik last van had en wilde het uitpraten. Als een ander daar op geen enkele manier voor openstaat is het voor mij geen vriendschap meer waard. Hard maar waar.
2. Nee. Het maakt niet uit hoe zij reageren. Het maakt uit hoe jij je erbij voelt dát ze zo reageren. Je wordt aardig gevonden (over het algemeen) omdat je bent wie je bent. Toneelspel wordt altijd doorzien op een bepaald moment. Het is véél belangrijker om aardig gevonden te worden om wie je werkelijk bent dan om degenen die je de rest van de wereld laat geloven die je bent.
En dat is moeilijk. Dat geloof ik direct. Maar doordat je zelf weer meer gaat voelen zoals je zelf zegt komen deze keuzes als vanzelfsprekend op je pad. En zul je ook daar weer naar handelen
Of moet ik eens hard gaan nadenken of deze vriendschappen mij nog wel (genoeg) voldoening geven? Het lijkt wel of alles aan het veranderen is nu ik zoveel meer ga voelen.
Maakt het echt niet uit hoe ze reageren? Daar zit ik dan toch weer mee. Dat ze het niet leuk zullen vinden. Ik wil nog steeds altijd aardig gevonden worden. Grote valkuil.
Dit is wel een punt wat je hier schrijft.
1. Ja, je moet die vriendschappen evalueren en nadenken of dit is wat jij zoekt in vrienden. Persoonlijk zou ik als ik in jou situatie zit en mensen vergeten de verjaardagen van mijn kinderen echt razend worden. Het zou mij heel veel vertellen over het soort vriendschap dat het is. Het kán natuurlijk zo zijn dat ze het lastig vinden om er over te beginnen, lastig om in te schatten wat het los maakt bij jou maar dat zouden ze dan ook aan je kunnen vragen op een ander moment. "Goh..Elmervrouw...we weten eigenlijk niet zo goed hoe wij om moeten gaan met jouw verdriet, wat vindt jij prettig?". Dat is in mijn ogen een vriendschap. Maar dan praat ik echt voor mezelf.
Ik heb zeer recent nog een vriendschap met een vriendin van mij op een heel laag (gedooft) pitje gezet omdat ze mijn gevoel zo ontzettend niet serieus nam dat ik daar verdriet van had. Vrienden doen elkaar geen verdriet. Ik heb haar daarmee geconfronteerd en kreeg toen nog steeds geen respons. Zij wilde er verder niet zo moeilijk over doen gaf ze gaan. Dan is het voor mij dus klaar. Ik heb aangegeven waar ik last van had en wilde het uitpraten. Als een ander daar op geen enkele manier voor openstaat is het voor mij geen vriendschap meer waard. Hard maar waar.
2. Nee. Het maakt niet uit hoe zij reageren. Het maakt uit hoe jij je erbij voelt dát ze zo reageren. Je wordt aardig gevonden (over het algemeen) omdat je bent wie je bent. Toneelspel wordt altijd doorzien op een bepaald moment. Het is véél belangrijker om aardig gevonden te worden om wie je werkelijk bent dan om degenen die je de rest van de wereld laat geloven die je bent.
En dat is moeilijk. Dat geloof ik direct. Maar doordat je zelf weer meer gaat voelen zoals je zelf zegt komen deze keuzes als vanzelfsprekend op je pad. En zul je ook daar weer naar handelen
dinsdag 21 juli 2009 om 20:59
quote:Lunax schreef op 21 juli 2009 @ 00:34:
2. Nee. Het maakt niet uit hoe zij reageren. Het maakt uit hoe jij je erbij voelt dát ze zo reageren. Je wordt aardig gevonden (over het algemeen) omdat je bent wie je bent. Toneelspel wordt altijd doorzien op een bepaald moment. Het is véél belangrijker om aardig gevonden te worden om wie je werkelijk bent dan om degenen die je de rest van de wereld laat geloven die je bent.
Mooie woorden Lunax!
2. Nee. Het maakt niet uit hoe zij reageren. Het maakt uit hoe jij je erbij voelt dát ze zo reageren. Je wordt aardig gevonden (over het algemeen) omdat je bent wie je bent. Toneelspel wordt altijd doorzien op een bepaald moment. Het is véél belangrijker om aardig gevonden te worden om wie je werkelijk bent dan om degenen die je de rest van de wereld laat geloven die je bent.
Mooie woorden Lunax!
dinsdag 21 juli 2009 om 21:21
quote:Elmervrouw schreef op 21 juli 2009 @ 12:26:
Behoorlijk, MissMara. Omdat ik me steeds minder kan verbergen, ik kan niet meer zwijgen over bijv. mijn kinderen of als er iets gebeurt wat me daaraan doet denken (bijv. er zijn hier tegenover asielzoekers komen wonen..). Ik heb het over de belangrijke dingen in mijn leven. Ze weten ook van mijn verleden.
Als je laat zien wie je bent en aangeeft wat je graag wilt van vrienden (dat is iets anders dan nodig hebben van vrienden - zij kunnen niet het gat opvullen in je leven of je geven wat je helaas van je ouders niet kreeg) en zij kunnen je dat niet geven, dan ben je idd misschien toe aan nieuwe vrienden. Jouw groei, de afgelopen tijd, kan betekenen dat je deze vriendschappen ontgroeid bent.
Ontmoet je wel eens nieuwe mensen? Sta je open voor nieuwe, diepere, betekenisvollere vriendschappen?
Behoorlijk, MissMara. Omdat ik me steeds minder kan verbergen, ik kan niet meer zwijgen over bijv. mijn kinderen of als er iets gebeurt wat me daaraan doet denken (bijv. er zijn hier tegenover asielzoekers komen wonen..). Ik heb het over de belangrijke dingen in mijn leven. Ze weten ook van mijn verleden.
Als je laat zien wie je bent en aangeeft wat je graag wilt van vrienden (dat is iets anders dan nodig hebben van vrienden - zij kunnen niet het gat opvullen in je leven of je geven wat je helaas van je ouders niet kreeg) en zij kunnen je dat niet geven, dan ben je idd misschien toe aan nieuwe vrienden. Jouw groei, de afgelopen tijd, kan betekenen dat je deze vriendschappen ontgroeid bent.
Ontmoet je wel eens nieuwe mensen? Sta je open voor nieuwe, diepere, betekenisvollere vriendschappen?
