Psyche
alle pijlers
Food for thought
woensdag 21 oktober 2009 om 22:22
Ik heb even getwijfeld of het op lijf en lijn moet, maar dit valt toch meer onder psyche.
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
woensdag 21 oktober 2009 om 22:30
Is welgemeend Mutsje. Jij kan anderen zo'n lieve, hartverwarmende en opbeurende woorden en adviezen geven dat ik het heel rot voor je vind dat jij er nu zo voor zit.
Ik hoop echt dat je je gauw beter voelt en dat je waardevolle tips en knuffels zult krijgen want echt.. Je hebt het verdiend. Je bent een prachtvrouw.
Ik hoop echt dat je je gauw beter voelt en dat je waardevolle tips en knuffels zult krijgen want echt.. Je hebt het verdiend. Je bent een prachtvrouw.
woensdag 21 oktober 2009 om 22:30
Hoe erg is je rugblessure? Kun je geen medisch fitness ( of hoe heet dat? ) gaan doen? In ieder geval iets onder goede begeleiding.
Er na misschien nog de sauna in, als het een beetje een luxe sportschool is .... is dat wat? ( hoe zit je met oppas? )
Er na misschien nog de sauna in, als het een beetje een luxe sportschool is .... is dat wat? ( hoe zit je met oppas? )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 oktober 2009 om 22:33
Dank je bosaapje, lief van je
BgB, onder begeleiding doe ik 1 x per week heel voorzichtig pilates. Ik mag 6 minuten (ja ja, doe maar wild) matig intensief iets doen. Dit wordt natuurlijk komende maanden opgebouwd tot hopelijk normaal niveau.
Sauna doe ik niet in de sportschool, maar ik vind dat wel een optie om gewoon eens te doen sávonds. Nu ik niet kan sporten is dat wel een vorm van ontspanning en lief zijn voor mezelf. Zal ik mezelf wel over een drempel heen moeten zetten, maar dat gaat wel.
BgB, onder begeleiding doe ik 1 x per week heel voorzichtig pilates. Ik mag 6 minuten (ja ja, doe maar wild) matig intensief iets doen. Dit wordt natuurlijk komende maanden opgebouwd tot hopelijk normaal niveau.
Sauna doe ik niet in de sportschool, maar ik vind dat wel een optie om gewoon eens te doen sávonds. Nu ik niet kan sporten is dat wel een vorm van ontspanning en lief zijn voor mezelf. Zal ik mezelf wel over een drempel heen moeten zetten, maar dat gaat wel.
woensdag 21 oktober 2009 om 22:40
woensdag 21 oktober 2009 om 22:45
Dat half uurtje stevig wandelen (liefst met mijn Ipodje) moet ik er weer inbrengen. Hardlopen wat nu niet meer kan deed me mentaal enorm goed. Het feit dat dat niet meer kan heeft er ingehakt. Lezen gaat moeizaam vanwege gedeeltelijke blindheid aan 1 oog. Forummen is het maximum
Forummen ga ik in de nabije toekomst wel minder doen, want dat houdt me teveel op de bank ipv door de regen te gaan lopen.
*kijk, dit helpt al*
Forummen ga ik in de nabije toekomst wel minder doen, want dat houdt me teveel op de bank ipv door de regen te gaan lopen.
*kijk, dit helpt al*
woensdag 21 oktober 2009 om 22:53
Zwemmen, dat was ook een grote verrassing voor me, mag niet. Nooit van gehoord, maar ik volg maar advies van therapeut. Omdat de rug neiging heeft door te hangen in het bad is het niet goed. Dat was namelijk mijn eerste optie. Dat leek me het meest veilige om te doen. Wellicht over een paar maandjes weer...
Gezonder eten is een must. Inderdaad vanaf nu.
Gezonder eten is een must. Inderdaad vanaf nu.
woensdag 21 oktober 2009 om 22:55
Eerst even een voor jou. Het is zwaar om zo veel verantwoordelijkheden te dragen. Daar mag je jezelf best eens een schouderklopje voor (laten) geven. Een schop onder je kont is niet op zijn plaats
Ik herken wat je schrijft, ik heb ook een zware periode gehad waarin eten afleiding en troost gaf. En nog wel hoor. Maar ik ben me wel steeds bewuster aan het richten op gezonde activiteiten voor mezelf. Wat goed werkt, is een routine inbouwen. Ik ben alleenstaande moeder, dus 's avonds sporten oid is niet zo praktisch. Ik heb dus een hometrainer gekocht en fiets daar elke avond op. Daarna neem ik een lekker lange douche (of soms een bad) en vervolgens ga ik mediteren. Daar ben ik gewoon op een dag mee begonnen, met een paar fijne rustgevende cd's. Het fietsen en mediteren duren allebei maar zo'n 15-20 minuten, maar de combinatie van inspanning en ontspanning vind ik erg prettig.
Je kunt natuurlijk zelf de routine verzinnen die je wilt (en die fysiek haalbaar is nu). Maar bv. dat wandelen zou je op een vast tijdstip kunnen invoeren. De truc is dat je er niet over nadenkt, maar dat het er gewoon bij hoort. Je moet voorkomen dat je jezelf de vraag stelt: zal ik vandaag gaan wandelen?
Het is echt niet zo dat ik niet meer snoep, maar een goed deel van mijn avond is met deze routine gevuld. En wat belangrijker is: ik krijg het gevoel dat ik goed voor mezelf zorg.
Ik herken wat je schrijft, ik heb ook een zware periode gehad waarin eten afleiding en troost gaf. En nog wel hoor. Maar ik ben me wel steeds bewuster aan het richten op gezonde activiteiten voor mezelf. Wat goed werkt, is een routine inbouwen. Ik ben alleenstaande moeder, dus 's avonds sporten oid is niet zo praktisch. Ik heb dus een hometrainer gekocht en fiets daar elke avond op. Daarna neem ik een lekker lange douche (of soms een bad) en vervolgens ga ik mediteren. Daar ben ik gewoon op een dag mee begonnen, met een paar fijne rustgevende cd's. Het fietsen en mediteren duren allebei maar zo'n 15-20 minuten, maar de combinatie van inspanning en ontspanning vind ik erg prettig.
Je kunt natuurlijk zelf de routine verzinnen die je wilt (en die fysiek haalbaar is nu). Maar bv. dat wandelen zou je op een vast tijdstip kunnen invoeren. De truc is dat je er niet over nadenkt, maar dat het er gewoon bij hoort. Je moet voorkomen dat je jezelf de vraag stelt: zal ik vandaag gaan wandelen?
Het is echt niet zo dat ik niet meer snoep, maar een goed deel van mijn avond is met deze routine gevuld. En wat belangrijker is: ik krijg het gevoel dat ik goed voor mezelf zorg.
Ga in therapie!
woensdag 21 oktober 2009 om 23:00
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 oktober 2009 @ 22:45:
Forummen ga ik in de nabije toekomst wel minder doen, want dat houdt me teveel op de bank ipv door de regen te gaan lopen.
*kijk, dit helpt al*
Neemt het forummen niet sowieso een boel energie in beslag? Je bent er veel en, zoals velen benoemen weet je altijd erg zinnige (en bijzondere) reacties te geven. Denk dat forummen in eerste instantie (is niet het goeie woord..) voor ontspanning lijkt te zorgen, maar ondertussen structureel best aan je vreet. Maar misschien werkt dit niet voor iedereen zo..
Niet dat ik je weg wil hebben hoor!
Ben je niet een beetje een type wat zich, in tijden dat het minder gaat, zich des te meer gaat bezig houden met de sores van anderen en het zorgen voor anderen? Kan zijn dat ik me vergis natuurlijk. (Herken het volgens mij een klein beetje)
Maar de kunst is om ook voor jezelf te blijven zorgen.
Lukt het om 1 dagdeel per week voor jezelf te nemen bijvoorbeeld? Echt vrij plannen, zodat je niks hoeft?
Forummen ga ik in de nabije toekomst wel minder doen, want dat houdt me teveel op de bank ipv door de regen te gaan lopen.
*kijk, dit helpt al*
Neemt het forummen niet sowieso een boel energie in beslag? Je bent er veel en, zoals velen benoemen weet je altijd erg zinnige (en bijzondere) reacties te geven. Denk dat forummen in eerste instantie (is niet het goeie woord..) voor ontspanning lijkt te zorgen, maar ondertussen structureel best aan je vreet. Maar misschien werkt dit niet voor iedereen zo..
Niet dat ik je weg wil hebben hoor!
Ben je niet een beetje een type wat zich, in tijden dat het minder gaat, zich des te meer gaat bezig houden met de sores van anderen en het zorgen voor anderen? Kan zijn dat ik me vergis natuurlijk. (Herken het volgens mij een klein beetje)
Maar de kunst is om ook voor jezelf te blijven zorgen.
Lukt het om 1 dagdeel per week voor jezelf te nemen bijvoorbeeld? Echt vrij plannen, zodat je niks hoeft?
woensdag 21 oktober 2009 om 23:06
Die routine ben ik inderdaad kwijt geraakt nadat het sporten wat ik intensief deed kwam te vervallen.
Hometrainers bij mij werken helaas niet. Moet juist wat uitdaging hebben. Pilates kan ik ook thuis weer gaan doen en dat lopen is inderdaad iets wat ik er weer standaard in moet brengen.
Dat mediteren is iets wat ik zwaar uitgelachen heb bij wijze van spreken, maar iets waar ik nu bij wijze van om roep. Ik ben alleen niet bepaald zweverig en ik weet niet of ik daar aan toe zou kunnen geven. Toch zie ik bijna wat in een yoga klasje. Puur om mezelf te dwingen niet na te denken.
Het moet inderdaad deel zijn van de dag, anders sluipt gemak erbij in. En zoals bij elk korte termijn gemak, krijg je de schop na achteraf. Beetje meer moeite doen kan het leven juist overzichtelijk en rustig maken.
Dank je wel voor je complimentje
En dit alles helpt me al om dingen op een rijtje te krijgen. Dat is denk ik wat ik veel mis in mijn leven. Positieve feedback om me weer op het goede pad te krijgen.
Hometrainers bij mij werken helaas niet. Moet juist wat uitdaging hebben. Pilates kan ik ook thuis weer gaan doen en dat lopen is inderdaad iets wat ik er weer standaard in moet brengen.
Dat mediteren is iets wat ik zwaar uitgelachen heb bij wijze van spreken, maar iets waar ik nu bij wijze van om roep. Ik ben alleen niet bepaald zweverig en ik weet niet of ik daar aan toe zou kunnen geven. Toch zie ik bijna wat in een yoga klasje. Puur om mezelf te dwingen niet na te denken.
Het moet inderdaad deel zijn van de dag, anders sluipt gemak erbij in. En zoals bij elk korte termijn gemak, krijg je de schop na achteraf. Beetje meer moeite doen kan het leven juist overzichtelijk en rustig maken.
Dank je wel voor je complimentje
En dit alles helpt me al om dingen op een rijtje te krijgen. Dat is denk ik wat ik veel mis in mijn leven. Positieve feedback om me weer op het goede pad te krijgen.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:09
quote:nieuwsgierigmeisje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:00:
[...]
Neemt het forummen niet sowieso een boel energie in beslag? Je bent er veel en, zoals velen benoemen weet je altijd erg zinnige (en bijzondere) reacties te geven. Denk dat forummen in eerste instantie (is niet het goeie woord..) voor ontspanning lijkt te zorgen, maar ondertussen structureel best aan je vreet. Maar misschien werkt dit niet voor iedereen zo..
Niet dat ik je weg wil hebben hoor!
Ben je niet een beetje een type wat zich, in tijden dat het minder gaat, zich des te meer gaat bezig houden met de sores van anderen en het zorgen voor anderen? Kan zijn dat ik me vergis natuurlijk. (Herken het volgens mij een klein beetje)
Maar de kunst is om ook voor jezelf te blijven zorgen.
Lukt het om 1 dagdeel per week voor jezelf te nemen bijvoorbeeld? Echt vrij plannen, zodat je niks hoeft?
Nou daar heb je wel een punt hoor. Zorgen voor anderen of bemoeien met anderen is altijd makkelijker dan kijken naar jezelf. Zit zeker een kern van waarheid in. Forummen doet me ook goed en het helpt me na te denken en ook wel te ontspannen. Maar op sommige dagen zit ik er inderdaad echt teveel en voel ik me te betrokken dat het niet meer zo goed is. Gezonde afstand is dan wel belangrijk denk ik.
Kwa tijd gaat het me wel lukken denk ik. Ik kan immers ook forummen. Het is een kwestie van gewoon doen denk ik met de juiste motivatie.
[...]
Neemt het forummen niet sowieso een boel energie in beslag? Je bent er veel en, zoals velen benoemen weet je altijd erg zinnige (en bijzondere) reacties te geven. Denk dat forummen in eerste instantie (is niet het goeie woord..) voor ontspanning lijkt te zorgen, maar ondertussen structureel best aan je vreet. Maar misschien werkt dit niet voor iedereen zo..
Niet dat ik je weg wil hebben hoor!
Ben je niet een beetje een type wat zich, in tijden dat het minder gaat, zich des te meer gaat bezig houden met de sores van anderen en het zorgen voor anderen? Kan zijn dat ik me vergis natuurlijk. (Herken het volgens mij een klein beetje)
Maar de kunst is om ook voor jezelf te blijven zorgen.
Lukt het om 1 dagdeel per week voor jezelf te nemen bijvoorbeeld? Echt vrij plannen, zodat je niks hoeft?
Nou daar heb je wel een punt hoor. Zorgen voor anderen of bemoeien met anderen is altijd makkelijker dan kijken naar jezelf. Zit zeker een kern van waarheid in. Forummen doet me ook goed en het helpt me na te denken en ook wel te ontspannen. Maar op sommige dagen zit ik er inderdaad echt teveel en voel ik me te betrokken dat het niet meer zo goed is. Gezonde afstand is dan wel belangrijk denk ik.
Kwa tijd gaat het me wel lukken denk ik. Ik kan immers ook forummen. Het is een kwestie van gewoon doen denk ik met de juiste motivatie.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:09
quote:dubiootje schreef op 21 oktober 2009 @ 22:55:
Je moet voorkomen dat je jezelf de vraag stelt: zal ik vandaag gaan wandelen?
.
Inderdaad.
Je spreekt met jezelf ( en met iemand anders is helemaal super ) een (aantal) vaste dag af en dan gá je gewoon; druk is geen optie om niet te gaan , regen niet, geen zin niet ; het is ....dag dus het moet.
Je moet voorkomen dat je jezelf de vraag stelt: zal ik vandaag gaan wandelen?
.
Inderdaad.
Je spreekt met jezelf ( en met iemand anders is helemaal super ) een (aantal) vaste dag af en dan gá je gewoon; druk is geen optie om niet te gaan , regen niet, geen zin niet ; het is ....dag dus het moet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:12
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 oktober 2009 @ 23:09:
[...]
Inderdaad.
Je spreekt met jezelf ( en met iemand anders is helemaal super ) een (aantal) vaste dag af en dan gá je gewoon; druk is geen optie om niet te gaan , regen niet, geen zin niet ; het is ....dag dus het moet.Klopt. Zodra ik mezelf de optie ontsnappen ga geven dan doe ik dat ook. De routine komt er wel makkelijker in met sporten. Intensief dan. Adrenaline tekort nu denk ik. Ik compenseer het met eten. Van veel naar weinig sporten geeft zo weinig voldoening. Maar inmiddels ben ik zo ver heen dat zelfs 5 minuten iets doen weer een uitdaging is
[...]
Inderdaad.
Je spreekt met jezelf ( en met iemand anders is helemaal super ) een (aantal) vaste dag af en dan gá je gewoon; druk is geen optie om niet te gaan , regen niet, geen zin niet ; het is ....dag dus het moet.Klopt. Zodra ik mezelf de optie ontsnappen ga geven dan doe ik dat ook. De routine komt er wel makkelijker in met sporten. Intensief dan. Adrenaline tekort nu denk ik. Ik compenseer het met eten. Van veel naar weinig sporten geeft zo weinig voldoening. Maar inmiddels ben ik zo ver heen dat zelfs 5 minuten iets doen weer een uitdaging is
woensdag 21 oktober 2009 om 23:14
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:09:
[...]
Kwa tijd gaat het me wel lukken denk ik. Ik kan immers ook forummen. Het is een kwestie van gewoon doen denk ik met de juiste motivatie.
Wellicht helpt het om met jezelf een afspraak te maken van een uurtje per dag, en een tijd.
En dus niet; als je net opgestaan bent, voordat je de deur uit gaat, als je weer thuis komt.
Pc uit laten, vast moment op de dag aan. Net als bij piekergedrag zeg maar...
Qua troep eten; misschien helpt het om in plaats van iets lekkers in huis te halen bijv. komkommer ofzo. Dan kun je wel iets eten.
[...]
Kwa tijd gaat het me wel lukken denk ik. Ik kan immers ook forummen. Het is een kwestie van gewoon doen denk ik met de juiste motivatie.
Wellicht helpt het om met jezelf een afspraak te maken van een uurtje per dag, en een tijd.
En dus niet; als je net opgestaan bent, voordat je de deur uit gaat, als je weer thuis komt.
Pc uit laten, vast moment op de dag aan. Net als bij piekergedrag zeg maar...
Qua troep eten; misschien helpt het om in plaats van iets lekkers in huis te halen bijv. komkommer ofzo. Dan kun je wel iets eten.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:17
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:13:
[...]
Heb maar konijntjes genomen die wat makkelijker alleen kunnen zijn haha. Beetje zielig voor zo een beestje om zo vaak alleen te zijn, maar inderdaad ideaal.Vaste dag / avond een asielhond om mee te wandelen?
[...]
Heb maar konijntjes genomen die wat makkelijker alleen kunnen zijn haha. Beetje zielig voor zo een beestje om zo vaak alleen te zijn, maar inderdaad ideaal.Vaste dag / avond een asielhond om mee te wandelen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:24
Nieuwsgierigmeisje, die vaste tijden zijn wel belangrijk als houvast denk ik ja.. en goede voeding in huis halen is ook beter.
BgB, ik ben bang dat dat niet gaat lukken. Dan wordt het weer een verplichting in een hele volle dag. Ik werk fulltime en ben alleen met 3 kinderen. Maar ik volg je gedachten patroon. Het dwingt je naar buiten te gaan maar zorg voor beestjes kan ook ontspannend werken. Hoewel ik die knienen helemaal niet zag zitten (kinderen hadden ze meegenomen van vakantie) vind ik het stiekem zelfs ontspannend voor ze te zorgen.
BgB, ik ben bang dat dat niet gaat lukken. Dan wordt het weer een verplichting in een hele volle dag. Ik werk fulltime en ben alleen met 3 kinderen. Maar ik volg je gedachten patroon. Het dwingt je naar buiten te gaan maar zorg voor beestjes kan ook ontspannend werken. Hoewel ik die knienen helemaal niet zag zitten (kinderen hadden ze meegenomen van vakantie) vind ik het stiekem zelfs ontspannend voor ze te zorgen.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:26
Die regelmaat van voeding en beweging (voorzichtig dan) zijn voor de hand liggende zaken die ik wel fijn vind om te horen. Soms moet het je gewoon weer verteld worden op positieve wijze.
Maar ook de tip van een saunaatje pakken vind ik een goede en toch zoek ik een wijze van 'meditatie' wat bij me past.
Maar ook de tip van een saunaatje pakken vind ik een goede en toch zoek ik een wijze van 'meditatie' wat bij me past.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:31
Het gaat er ook niet om dat je doet wat ik doe, maar dat je bedenkt wat je zelf graag wil doen en dat in je dag inbouwt. Ik ben ook niet echt een hometrainertype, maar het is voor mij een praktische oplossing om dagelijks iets aan beweging te doen (ik heb zittend werk). Ik hou ook erg van wandelen en als ik de kans heb maak ik lekkere stevige wandeling van 1 of 2 uur. Maar dat lukt me echt niet elke dag
Ik ben ook geen zweverig type (wel geweest trouwens, maar ik ben toch te aards ingesteld voor dat gedoe). Mediteren is heel aards hoor., ten minste zoals ik het doe. Ik ga gewoon stil zitten/liggen, luister naar de muziek en probeer me ergens op te concentreren (bv. de muziek, mijn ademhaling, een koe die buiten loopt
). Ik heb ook een gesproken cd, dat is wel wat zweveriger maar helpt wel met je ergens op te concentreren (bv. op verschillende punten van je lichaam, je ademhaling).
Ik ben van mezelf nogal druk en naar buiten gericht, en daarnaast is mijn leven nu ook heel druk. Dus ik heb echt wat stilte en rust nodig, ook van binnen dus. Misschien kun je voor jezelf bedenken waar jij het meeste behoefte aan hebt nu? Hoe wil je je graag voelen? Met wat voor gevoel wil je terugkijken op je dag?
Positieve feedback is inderdaad heel belangrijk. Die kun je ook aan jezelf geven! Hoe vaak geef jij jezelf een complimentje? Een tip: leg een boekje of schriftje op je nachtkastje waar je elke avond drie dingen in schrijft OVER JEZELF waar je trots op bent van die dag.
Ik ben ook geen zweverig type (wel geweest trouwens, maar ik ben toch te aards ingesteld voor dat gedoe). Mediteren is heel aards hoor., ten minste zoals ik het doe. Ik ga gewoon stil zitten/liggen, luister naar de muziek en probeer me ergens op te concentreren (bv. de muziek, mijn ademhaling, een koe die buiten loopt
). Ik heb ook een gesproken cd, dat is wel wat zweveriger maar helpt wel met je ergens op te concentreren (bv. op verschillende punten van je lichaam, je ademhaling).Ik ben van mezelf nogal druk en naar buiten gericht, en daarnaast is mijn leven nu ook heel druk. Dus ik heb echt wat stilte en rust nodig, ook van binnen dus. Misschien kun je voor jezelf bedenken waar jij het meeste behoefte aan hebt nu? Hoe wil je je graag voelen? Met wat voor gevoel wil je terugkijken op je dag?
Positieve feedback is inderdaad heel belangrijk. Die kun je ook aan jezelf geven! Hoe vaak geef jij jezelf een complimentje? Een tip: leg een boekje of schriftje op je nachtkastje waar je elke avond drie dingen in schrijft OVER JEZELF waar je trots op bent van die dag.
Ga in therapie!
