Psyche
alle pijlers
Food for thought
woensdag 21 oktober 2009 om 22:22
Ik heb even getwijfeld of het op lijf en lijn moet, maar dit valt toch meer onder psyche.
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
donderdag 22 oktober 2009 om 09:12
donderdag 22 oktober 2009 om 09:23
Hahahaha die is wel grappig Dubiootje, jij bent over het algemeen wel scherp ja
Goedemorgen trouwens
Ik werd wakker met verschrikkelijke rugpijn dus de dag begon goed , maar ik laat me niet uit het veld slaan. Ik ga zo eens een kopje thee voor mezelf zetten. Dat is lang geleden zeg... zelfs als iemand het voor me zet heb ik de neiging het te vergeten.
Verder doe ik het qua werk hopelijk lekker rustig aan.
Goedemorgen trouwens
Ik werd wakker met verschrikkelijke rugpijn dus de dag begon goed , maar ik laat me niet uit het veld slaan. Ik ga zo eens een kopje thee voor mezelf zetten. Dat is lang geleden zeg... zelfs als iemand het voor me zet heb ik de neiging het te vergeten.
Verder doe ik het qua werk hopelijk lekker rustig aan.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:26
Volgens mij had je laatst ook al een topic met deze strekking. Dus je voelt je nog niet veel beter, helaas...?
Goedemorgen!
Je wilde meer aandacht besteden aan eten? Misschien is het leuk om een mooi kookboek aan te schaffen met gezonde recepten. (ik weet niet of je basiskennis hebt over goede voeding of dat je daar ook nog over wilt lezen)
De ingredienten bij elkaar halen voor een leuke / lekkere maaltijd kan een hele leuke bezigheid zijn. Kijk eens in een andere winkel dan waar je anders komt, loop eens zo'n buitenlands winkeltje binnen, bijvoorbeeld.
Ik weet niet hoe erg het is met je rug, en of je wel boodschappen kunt doen?
Ook leuk: kruidenplantjes aanschaffen. Ze blijven nooit zo lang leven meestal, helaas, maar je kunt wel een paar dagen eten met heerlijk verse kruiden.
Koken zelf kan ook rust geven, als je er de tijd voor neemt. Trek er genoeg tijd voor uit, zet lekkere muziek aan of kies juist voor stilte, en ga aan de slag met je verse ingredienten. Moet jij eens kijken wat je op tafel krijgt
Goedemorgen!
Je wilde meer aandacht besteden aan eten? Misschien is het leuk om een mooi kookboek aan te schaffen met gezonde recepten. (ik weet niet of je basiskennis hebt over goede voeding of dat je daar ook nog over wilt lezen)
De ingredienten bij elkaar halen voor een leuke / lekkere maaltijd kan een hele leuke bezigheid zijn. Kijk eens in een andere winkel dan waar je anders komt, loop eens zo'n buitenlands winkeltje binnen, bijvoorbeeld.
Ik weet niet hoe erg het is met je rug, en of je wel boodschappen kunt doen?
Ook leuk: kruidenplantjes aanschaffen. Ze blijven nooit zo lang leven meestal, helaas, maar je kunt wel een paar dagen eten met heerlijk verse kruiden.
Koken zelf kan ook rust geven, als je er de tijd voor neemt. Trek er genoeg tijd voor uit, zet lekkere muziek aan of kies juist voor stilte, en ga aan de slag met je verse ingredienten. Moet jij eens kijken wat je op tafel krijgt
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 22 oktober 2009 om 09:30
Heb niet de hele topic gelezen, dus misschien ben ik mosterd, maar heb je je bloed al 'ns laten testen? Toen ik 'n B12 tekort had ging ik ook letterlijk energie bijvreten, die ik wegens moeheid ook niet weg kon sporten. Nu dat probleem is opgelost met injecties kan ik mijn energie-inname wat beter doseren en heb tevens energie om te bewegen.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:32
Hi Moonlight,
Nou, ik leef denk ik op knip en plak werk van gemoedstoestand, want het gaat eigenlijk best wel goed. Alleen met als resultaat dat ik meer ben gaan eten en wel nog steeds overloop. Ik moet zeggen dat er over lullen helpt er over na te denken en weer verder te gaan. Mijn topics zijn meestal dan ook niet langdurig maar hervind er door nieuwe moed om verder te gaan met bruikbare tips
Ik denk dat mijn leven te vol is om ineens 100% alles goed te hebben en dat ik het risico loop als ik aan het ene werk er wel wat anders opduikt. Zolang ik me verder goed voel (behalve dan uitgeput) ben ik allang blij.
Koken, dat is wel een leuke. Bekruipt meteen het gevoel van oooohhh moet ik nog meer doen, echter weet ik wat je bedoeld. De tijd er voor nemen is dan ontspannend en met lekkere leuke ingredienten werken ook. Dit is wel iets wat ik in de weekenden kan oppakken.
Basiskennis heb ik gelukkig wel. Nieuwe ideeen kan ik wel gebruiken. Dus een kookboek is zo gek nog niet.
Nou, ik leef denk ik op knip en plak werk van gemoedstoestand, want het gaat eigenlijk best wel goed. Alleen met als resultaat dat ik meer ben gaan eten en wel nog steeds overloop. Ik moet zeggen dat er over lullen helpt er over na te denken en weer verder te gaan. Mijn topics zijn meestal dan ook niet langdurig maar hervind er door nieuwe moed om verder te gaan met bruikbare tips
Ik denk dat mijn leven te vol is om ineens 100% alles goed te hebben en dat ik het risico loop als ik aan het ene werk er wel wat anders opduikt. Zolang ik me verder goed voel (behalve dan uitgeput) ben ik allang blij.
Koken, dat is wel een leuke. Bekruipt meteen het gevoel van oooohhh moet ik nog meer doen, echter weet ik wat je bedoeld. De tijd er voor nemen is dan ontspannend en met lekkere leuke ingredienten werken ook. Dit is wel iets wat ik in de weekenden kan oppakken.
Basiskennis heb ik gelukkig wel. Nieuwe ideeen kan ik wel gebruiken. Dus een kookboek is zo gek nog niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:32
Ow...heb alleen maar je openings post gelezen, maar ik herken er zoveel van. Het gaaaaaat gewoon niet en dan verval ik in eten. Maar niet met vitamines en god weet wat voor gezonde dingen, nee chocola! Hamburgers! HaagenDasz koffie ijs! Bah, als ik het zo opschrijf walg ik er zelf van.
Ik weet precies hoe het anders (beter) moet, maar ik krijg mezelf er niet toe gezet.
Ga maar even de rest lezen, kijken of ik er wat aan heb!
*is blij dat ze even mocht klagen*
Ik weet precies hoe het anders (beter) moet, maar ik krijg mezelf er niet toe gezet.
Ga maar even de rest lezen, kijken of ik er wat aan heb!
*is blij dat ze even mocht klagen*
donderdag 22 oktober 2009 om 09:34
quote:elninjoo schreef op 22 oktober 2009 @ 09:30:
Heb niet de hele topic gelezen, dus misschien ben ik mosterd, maar heb je je bloed al 'ns laten testen? Toen ik 'n B12 tekort had ging ik ook letterlijk energie bijvreten, die ik wegens moeheid ook niet weg kon sporten. Nu dat probleem is opgelost met injecties kan ik mijn energie-inname wat beter doseren en heb tevens energie om te bewegen.Ik heb een tijd terug mijn bloed laten testen, maar op cholesterol enzo alleen geloof ik (die uiteraard te hoog is, echter toen ik super gezond leefde. Moet dus sowieso oppassen) Goede tip. Even kijken of ik dat ook online kan regelen.
Heb niet de hele topic gelezen, dus misschien ben ik mosterd, maar heb je je bloed al 'ns laten testen? Toen ik 'n B12 tekort had ging ik ook letterlijk energie bijvreten, die ik wegens moeheid ook niet weg kon sporten. Nu dat probleem is opgelost met injecties kan ik mijn energie-inname wat beter doseren en heb tevens energie om te bewegen.Ik heb een tijd terug mijn bloed laten testen, maar op cholesterol enzo alleen geloof ik (die uiteraard te hoog is, echter toen ik super gezond leefde. Moet dus sowieso oppassen) Goede tip. Even kijken of ik dat ook online kan regelen.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:35
quote:MrsChocolatePitbull schreef op 22 oktober 2009 @ 09:32:
Ow...heb alleen maar je openings post gelezen, maar ik herken er zoveel van. Het gaaaaaat gewoon niet en dan verval ik in eten. Maar niet met vitamines en god weet wat voor gezonde dingen, nee chocola! Hamburgers! HaagenDasz koffie ijs! Bah, als ik het zo opschrijf walg ik er zelf van.
Ik weet precies hoe het anders (beter) moet, maar ik krijg mezelf er niet toe gezet.
Ga maar even de rest lezen, kijken of ik er wat aan heb!
*is blij dat ze even mocht klagen*
Je naam is dan toepasselijk
Jij dan ook sterkte ermee. Is lastig, weet ik dus uit ervaring
Ow...heb alleen maar je openings post gelezen, maar ik herken er zoveel van. Het gaaaaaat gewoon niet en dan verval ik in eten. Maar niet met vitamines en god weet wat voor gezonde dingen, nee chocola! Hamburgers! HaagenDasz koffie ijs! Bah, als ik het zo opschrijf walg ik er zelf van.
Ik weet precies hoe het anders (beter) moet, maar ik krijg mezelf er niet toe gezet.
Ga maar even de rest lezen, kijken of ik er wat aan heb!
*is blij dat ze even mocht klagen*
Je naam is dan toepasselijk
Jij dan ook sterkte ermee. Is lastig, weet ik dus uit ervaring
donderdag 22 oktober 2009 om 09:37
Oh moonlight, zag je andere berichtje niet.
Ik neem ze niet trouw in. Ik zorg dus echt te slecht voor mezelf. Als ik maar schoon ben en er een verflaag op zit (zelfs dat doe ik op het moment niet zo veel) is het wel best.. Dat moet dus veranderen om eigenwaarde op dat vlak omhoog te krikken. Het gevoel te krijgen dat het zin heeft.
Ik neem ze niet trouw in. Ik zorg dus echt te slecht voor mezelf. Als ik maar schoon ben en er een verflaag op zit (zelfs dat doe ik op het moment niet zo veel) is het wel best.. Dat moet dus veranderen om eigenwaarde op dat vlak omhoog te krikken. Het gevoel te krijgen dat het zin heeft.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:54
Nou, dan zal het daaraan liggen
Maar serieus, ik herken het wel. Een vol leven hebben, alles te goed willen doen, niet goed voor jezelf zorgen en dan maar bijtanken met slecht eten omdat dat wél voelt als goed voor jezelf zorgen Al weet je natuurlijk dat dat óók niet goed voor je is. En ondertussen maar aan blijven modderen.
Het is altijd een valkuil voor mij. Als ik iets niet perfect kan doen, dan doe ik het maar helemaal niet
Een paar maanden geleden was ik hier ook helemaal klaar mee. Inmiddels ben ik een kilo of 7 kwijt, ik eet dus veel gezonder. De maaltijden waren altijd al wel redelijk gezond, maar wat er tussendoor inging, daar ging het mis. Doordat ik wat ben afgevallen voel ik me ook beter. En ik heb bepaalde routines ingebouwd waar ik op terug kan vallen.
Zowel voor het huishouden (vaste lijstjes van wat ik elke dag doe) als voor mezelf, bijvoorbeeld de dag rustig afbouwen door lekker een half uurtje te lezen, daarna douchen (doe ik 's avonds, want dan heb ik meer tijd om te scrubben, scheren, maskertje te nemen enzovoorts, dan 's ochtends als het snel moet) en eventueel als mijn hoofd heel vol zit even in een dagboekje schrijven. En belangrijk: op tijd naar bed.
Dat dagboekje gebruik ik niet zozeer als in 'lief dagboek, vandaag voelde ik me... bladiebladiebla' want dat werkt niet voor mij. Maar ik probeer elke dag een paar dingen op te schrijven die goed gingen (want het gevaar is dat ik alles wat goed ging als 'normaal' beschouw en alles wat slecht ging als mijn fout) en wat ik anders wil doen. En wat dingen die door mijn hoofd spoken als 'rekeningen betalen' en 'verzekeringspapieren op de post doen' en meer van die 'o verrek dat moet ook nog' en lange termijn dingen als 'ander huis zoeken'.
Helpt enorm, als ik het gewoon opschrijf. En het helpt me om me eraan te houden.
Daardoor ben ik gewoon een stuk productiever én heb ik meer tijd voor mezelf.
Maar serieus, ik herken het wel. Een vol leven hebben, alles te goed willen doen, niet goed voor jezelf zorgen en dan maar bijtanken met slecht eten omdat dat wél voelt als goed voor jezelf zorgen Al weet je natuurlijk dat dat óók niet goed voor je is. En ondertussen maar aan blijven modderen.
Het is altijd een valkuil voor mij. Als ik iets niet perfect kan doen, dan doe ik het maar helemaal niet
Een paar maanden geleden was ik hier ook helemaal klaar mee. Inmiddels ben ik een kilo of 7 kwijt, ik eet dus veel gezonder. De maaltijden waren altijd al wel redelijk gezond, maar wat er tussendoor inging, daar ging het mis. Doordat ik wat ben afgevallen voel ik me ook beter. En ik heb bepaalde routines ingebouwd waar ik op terug kan vallen.
Zowel voor het huishouden (vaste lijstjes van wat ik elke dag doe) als voor mezelf, bijvoorbeeld de dag rustig afbouwen door lekker een half uurtje te lezen, daarna douchen (doe ik 's avonds, want dan heb ik meer tijd om te scrubben, scheren, maskertje te nemen enzovoorts, dan 's ochtends als het snel moet) en eventueel als mijn hoofd heel vol zit even in een dagboekje schrijven. En belangrijk: op tijd naar bed.
Dat dagboekje gebruik ik niet zozeer als in 'lief dagboek, vandaag voelde ik me... bladiebladiebla' want dat werkt niet voor mij. Maar ik probeer elke dag een paar dingen op te schrijven die goed gingen (want het gevaar is dat ik alles wat goed ging als 'normaal' beschouw en alles wat slecht ging als mijn fout) en wat ik anders wil doen. En wat dingen die door mijn hoofd spoken als 'rekeningen betalen' en 'verzekeringspapieren op de post doen' en meer van die 'o verrek dat moet ook nog' en lange termijn dingen als 'ander huis zoeken'.
Helpt enorm, als ik het gewoon opschrijf. En het helpt me om me eraan te houden.
Daardoor ben ik gewoon een stuk productiever én heb ik meer tijd voor mezelf.
donderdag 22 oktober 2009 om 09:56
Nog even verder:
Het lijkt nu wel alsof ik het dus hélemaal doorheb, maar dat is niet zo. Want in praktijk moet ik gewoon heel erg oppassen dat ik niet denk 'ach, ik ga vanavond wat later naar bed, nog even....' en dan de volgende dag achter de feiten aanloop. En het komt ook gewoon voor dat ik een rotweek heb waarin het allemaal niet loopt, ik niet aan mezelf denk, ik moe ben en er toch weer dagelijks ongezonde dingen ingaan onder het motto 'dat heb ik wel verdiend na een zware dag'.
Maar het begin is er, en dat voelt al heel goed.
Het lijkt nu wel alsof ik het dus hélemaal doorheb, maar dat is niet zo. Want in praktijk moet ik gewoon heel erg oppassen dat ik niet denk 'ach, ik ga vanavond wat later naar bed, nog even....' en dan de volgende dag achter de feiten aanloop. En het komt ook gewoon voor dat ik een rotweek heb waarin het allemaal niet loopt, ik niet aan mezelf denk, ik moe ben en er toch weer dagelijks ongezonde dingen ingaan onder het motto 'dat heb ik wel verdiend na een zware dag'.
Maar het begin is er, en dat voelt al heel goed.
donderdag 22 oktober 2009 om 10:03
Een kookboek kan ook gewoon zo leuk zijn... lekker even zitten om te kijken wat je op tafel wilt.
Maar, eerlijk is eerlijk, als je er echt geen tijd voor hebt geeft het misschien nog meer stress dan het oplevert. Als alles niet in één keer duidelijk is of het gerecht lukt de eerste keer niet... geeft niets, behalve als je toch al gestresst was.
Ik herken het verder wel hoor. Heb een jaar gehad in mijn leven dat ik veel te druk was met alles. En dan ook echt ALLES. Eten deed ik soms een beetje tussendoor, soms sloeg ik het over (kan me niet herinneren dat ik in die tijd weleens lekkere boterhammen maakte... volgens mij had ik op t werk een pot pindakaas staan, en daar kocht ik dan een brood bij, of niet. Er waren ook nachten dat ik veel wijn dronk en dan hoefde ik de dagen niet veel te eten... )
Anyway, aan het einde had ik het zo druk dat ik dacht: Als ik nu voor 2 weken alles al in huis haal, boodschappen, dan kost dat eten niet veel tijd. Blikjes blikjes blikjes, beetje kwark met muesli vermoedelijk, en dat was het. Ik ben heel ziek geweest daarna, van alle stress, van het ongezonde leven, van problemen die onderliggend waren maar ineens naar boven kwamen. Ik gun het niemand
Mijn tante had bij therapie geleerd: Als je het te druk hebt, is het eerste wat verwijnt, je creativiteit. Kleding combineren denk je niet meer over na (altijd zelfde combi's), koken wordt een automatisme, je probeert geen nieuwe dingen meer, etc.
Ik herken daar wel wat in.
Denk nu: als ik maar creatief blijf, dan gaat het redelijk goed.
Hoop dat je iets hebt aan deze lap tekst. Succes!
Maar, eerlijk is eerlijk, als je er echt geen tijd voor hebt geeft het misschien nog meer stress dan het oplevert. Als alles niet in één keer duidelijk is of het gerecht lukt de eerste keer niet... geeft niets, behalve als je toch al gestresst was.
Ik herken het verder wel hoor. Heb een jaar gehad in mijn leven dat ik veel te druk was met alles. En dan ook echt ALLES. Eten deed ik soms een beetje tussendoor, soms sloeg ik het over (kan me niet herinneren dat ik in die tijd weleens lekkere boterhammen maakte... volgens mij had ik op t werk een pot pindakaas staan, en daar kocht ik dan een brood bij, of niet. Er waren ook nachten dat ik veel wijn dronk en dan hoefde ik de dagen niet veel te eten... )
Anyway, aan het einde had ik het zo druk dat ik dacht: Als ik nu voor 2 weken alles al in huis haal, boodschappen, dan kost dat eten niet veel tijd. Blikjes blikjes blikjes, beetje kwark met muesli vermoedelijk, en dat was het. Ik ben heel ziek geweest daarna, van alle stress, van het ongezonde leven, van problemen die onderliggend waren maar ineens naar boven kwamen. Ik gun het niemand
Mijn tante had bij therapie geleerd: Als je het te druk hebt, is het eerste wat verwijnt, je creativiteit. Kleding combineren denk je niet meer over na (altijd zelfde combi's), koken wordt een automatisme, je probeert geen nieuwe dingen meer, etc.
Ik herken daar wel wat in.
Denk nu: als ik maar creatief blijf, dan gaat het redelijk goed.
Hoop dat je iets hebt aan deze lap tekst. Succes!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 22 oktober 2009 om 10:24
Hahaha dat herken ik wel ja. Niet meer creatief zijn. Nou ja, eigenlijk is het niet zo grappig, want je verliest zo je eigen glans.
Ik heb er zeker wat aan. Dank je wel!
En inmiddels een hernieuwde impuls om weer back on track te komen. Ik heb eigenlijk niemand om me heen die me af en toe het goede pad op helpt en soms loop je dan (flink) scheef. Dit helpt.
Ik heb er zeker wat aan. Dank je wel!
En inmiddels een hernieuwde impuls om weer back on track te komen. Ik heb eigenlijk niemand om me heen die me af en toe het goede pad op helpt en soms loop je dan (flink) scheef. Dit helpt.
donderdag 22 oktober 2009 om 11:13
Goedemorgen! Er is alweer een hoop geschreven, zie ik
Nog even serieus over perfectionisme. Perfectionisme is niet dat je alles perfect doet, maar dat je eigenlijk nooit tevreden bent over hoe je dingen doet. Je richt je vooral op wat beter/sneller/efficiënter had gekund. En je richt je op wat je op een dag niet gedaan hebt in plaats van wat je wel voor elkaar gekregen hebt.
Ik maak tegenwoordig regelmatig to-dolijstjes, niet alleen om overzicht te houden maar vooral om weg te kunnen strepen. Ik schrijf er werkelijk alles op, van telefoongesprekken met vriendinnen tot fietsen en van afwassen tot een dutje doen
Soms (op mijn kinderloze zondag bijvoorbeeld) wil ik namelijk ook ontspannen, maar heb ik daarnaast ook een waslijst met dingen die 'moeten'. Dus ik zet de ontspanning (lezen/slapen/bankhangen/wandelen) dan ook gewoon op mijn lijst. Anders staat die namelijk altijd onder aan mijn prioriteitenlijstje en is er zo weer een dag voorbij waarop ik niet heb uitgerust.
Wat een leuke bijkomstigheid hiervan bleek, is dat ik inzie hoe verschrikkelijk veel ik doe op een dag. Dan snap ik a) waarom ik 's avonds zo moe ben en b) krijg ik veel beter inzicht in wat ik doe, in plaats van me te fixeren op de dingen die ik heb laten liggen. Er komen (zeker als je kinderen hebt) op een dag vaak veel dingen op je af die je niet plant en waar je jezelf geen credit voor geeft. Jezelf die credit wel geven is goed voor je zelfvertrouwen en je gevoel van eigenwaarde.
Punt 1 voor je lijstje van schouderklopjes van vanavond: kopje thee voor jezelf gezet
Nog even serieus over perfectionisme. Perfectionisme is niet dat je alles perfect doet, maar dat je eigenlijk nooit tevreden bent over hoe je dingen doet. Je richt je vooral op wat beter/sneller/efficiënter had gekund. En je richt je op wat je op een dag niet gedaan hebt in plaats van wat je wel voor elkaar gekregen hebt.
Ik maak tegenwoordig regelmatig to-dolijstjes, niet alleen om overzicht te houden maar vooral om weg te kunnen strepen. Ik schrijf er werkelijk alles op, van telefoongesprekken met vriendinnen tot fietsen en van afwassen tot een dutje doen
Soms (op mijn kinderloze zondag bijvoorbeeld) wil ik namelijk ook ontspannen, maar heb ik daarnaast ook een waslijst met dingen die 'moeten'. Dus ik zet de ontspanning (lezen/slapen/bankhangen/wandelen) dan ook gewoon op mijn lijst. Anders staat die namelijk altijd onder aan mijn prioriteitenlijstje en is er zo weer een dag voorbij waarop ik niet heb uitgerust.
Wat een leuke bijkomstigheid hiervan bleek, is dat ik inzie hoe verschrikkelijk veel ik doe op een dag. Dan snap ik a) waarom ik 's avonds zo moe ben en b) krijg ik veel beter inzicht in wat ik doe, in plaats van me te fixeren op de dingen die ik heb laten liggen. Er komen (zeker als je kinderen hebt) op een dag vaak veel dingen op je af die je niet plant en waar je jezelf geen credit voor geeft. Jezelf die credit wel geven is goed voor je zelfvertrouwen en je gevoel van eigenwaarde.
Punt 1 voor je lijstje van schouderklopjes van vanavond: kopje thee voor jezelf gezet
Ga in therapie!
donderdag 22 oktober 2009 om 11:40
Nou, dat moodboard sluit wel goed aan op de creatieve lacune dan Is het een idee om je moodboard hier te plaatsen? En hem dan (op A3-formaat of nog groter) op een goed zichtbare plaats in huis op te hangen? Het schijnt dat zo'n visuele stimulans heel sterk kan werken.
Ik moet bekennen dat ik mijn moodboard nog steeds niet af heb Zeg, wat vind je ervan, zullen we er allebei één maken?
Ik moet bekennen dat ik mijn moodboard nog steeds niet af heb Zeg, wat vind je ervan, zullen we er allebei één maken?
Ga in therapie!
donderdag 22 oktober 2009 om 11:41
Gedaan, heerlijke Earl Gray met een zoetje
Een to do lijst zou handig voor me zijn, alleen het idee benauwd me. Gek he? Het zou me juist helpen, dat weet ik. Ook omdat ik nogal wat vergeet in alle drukte.
Vandaag heb ik lekker een ontspan dagje. Heeeeerlijk. Legitiem forummen, zometeen lekker douchen want ik zit nog in mijn kloffie en nog steeds dezelfde speelgoed op de grond die er gisteren ook lag Daar ga ik wel wat aan doen
Een to do lijst zou handig voor me zijn, alleen het idee benauwd me. Gek he? Het zou me juist helpen, dat weet ik. Ook omdat ik nogal wat vergeet in alle drukte.
Vandaag heb ik lekker een ontspan dagje. Heeeeerlijk. Legitiem forummen, zometeen lekker douchen want ik zit nog in mijn kloffie en nog steeds dezelfde speelgoed op de grond die er gisteren ook lag Daar ga ik wel wat aan doen
