Psyche
alle pijlers
Food for thought
woensdag 21 oktober 2009 om 22:22
Ik heb even getwijfeld of het op lijf en lijn moet, maar dit valt toch meer onder psyche.
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
Ik ben op. Al heel lang ga ik door op reserve. Ik ben echt op... en ik heb veel nagedacht. Val niet meer af, kom zelfs weer aan, beweeg te weinig vanwege mijn rugblessure. Maar ik kwam tot een best wel vervelende moment. Ik eet teveel, om letterlijk aan mijn energie te komen. Dat was best een confronterende gedachte. Ik heb letterlijk energie nodig om door te kunnen gaan.
Ik weet niet goed hoe dit te stoppen. Betere voedingstoffen en beweging zullen me op doen knappen, maar weet niet hoe te beginnen. Klinkt heel stom, maar ik merk gewoon dat ik best ver heen ben. Kwa oververmoeidheid dan. De geestelijke belasting vs de normale verantwoordelijkheden zijn eigenlijk op dit moment te zwaar. Het liefst zou ik me een maand laten vertroetelen in een kuuroord
Maar goed, mezelf dicht laten groeien is geen optie. Kinderen verminderen is geen optie en minder werken is ook geen optie. Ik heb altijd een grote bek over verantwoordelijkheden, maar neem het eigenlijk niet (meer) over mijn eigen lichaam en geest. En daar wil ik verandering in hebben. Maar ik moet ergens beginnen om mijn batterij weer op te laden. Ik denk dat ik al zeker een jaar of 2 met een te lege batterij rondloop die geen kans krijgt op te laden. Nu ligt de oplossing mijns inziens niet zozeer in verminderen van verplichtingen maar wel het hervatten van het zorgen voor mijn lichaam en geest.
Ik wil dus weer dat slecht eten niet meer mijn oplader is, maar ik mezelf weer voeding geef wat ik echt nodig heb. Om dat te bereiken moet ik een beginpunt zien te vinden, daarna gaat het wel. Ik heb behoefte aan een gezonde dosis Zennnnnnnnn in mijn leven. Rust. Niet slaaprust of zo (nou ja, voldoende slaap is wel belangrijk) maar innerlijke rust.
Wie herkent dit en kan mij van tips voorzien plus een schop onder mijn kont geven met wel hele zachtje slofjes aan
woensdag 21 oktober 2009 om 23:36
Hmm.. niet zo veel ervaring met meditatie-dingen. Pilates schijnt hier goed voor te zijn, maar dat is geloof ik al genoemd.
Je schrijft over een lege batterij.. heb je mensen om op terug te vallen? Mensen die eens kunnen oppassen zodat je even in je eentje kunt gaan wandelen ofzo? Mensen die gewoon praktische dingen eens even van je over kunnen nemen, zodat je even kunt ademen.. Die éventjes voor jou zorgen i.p.v andersom.
Maar goed, hopelijk krijg je betere tips van anderen die hier meer ervaring mee hebben. Succes in elk geval, dat heb je wel verdiend!
Je schrijft over een lege batterij.. heb je mensen om op terug te vallen? Mensen die eens kunnen oppassen zodat je even in je eentje kunt gaan wandelen ofzo? Mensen die gewoon praktische dingen eens even van je over kunnen nemen, zodat je even kunt ademen.. Die éventjes voor jou zorgen i.p.v andersom.
Maar goed, hopelijk krijg je betere tips van anderen die hier meer ervaring mee hebben. Succes in elk geval, dat heb je wel verdiend!
woensdag 21 oktober 2009 om 23:40
quote:nieuwsgierigmeisje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:36:
Hmm.. niet zo veel ervaring met meditatie-dingen. Pilates schijnt hier goed voor te zijn, maar dat is geloof ik al genoemd.
Je schrijft over een lege batterij.. heb je mensen om op terug te vallen? Mensen die eens kunnen oppassen zodat je even in je eentje kunt gaan wandelen ofzo? Mensen die gewoon praktische dingen eens even van je over kunnen nemen, zodat je even kunt ademen..
Maar goed, hopelijk krijg je betere tips van anderen die hier meer ervaring mee hebben. Succes in elk geval, dat heb je wel verdiend!Pilates doe ik met therapie inderdaad en dat wil ik ook uitbouwen. Ik ben best wel op mezelf aangewezen maar ik heb al zoveel oppas voor die koters. sÁvonds thuis heb ik lekker tijd voor mezelf hoor, tenzij ik moet werken ( ben 3 dagen van de week sávonds bezig met werk gemiddeld en log altijd wel even in ) Het werk is leuk maar soms ook heel intensief. Ik moet goed bij de pinken blijven en dat is best vermoeiend soms. Dat kan ook uitputtend werken.
Hmm.. niet zo veel ervaring met meditatie-dingen. Pilates schijnt hier goed voor te zijn, maar dat is geloof ik al genoemd.
Je schrijft over een lege batterij.. heb je mensen om op terug te vallen? Mensen die eens kunnen oppassen zodat je even in je eentje kunt gaan wandelen ofzo? Mensen die gewoon praktische dingen eens even van je over kunnen nemen, zodat je even kunt ademen..
Maar goed, hopelijk krijg je betere tips van anderen die hier meer ervaring mee hebben. Succes in elk geval, dat heb je wel verdiend!Pilates doe ik met therapie inderdaad en dat wil ik ook uitbouwen. Ik ben best wel op mezelf aangewezen maar ik heb al zoveel oppas voor die koters. sÁvonds thuis heb ik lekker tijd voor mezelf hoor, tenzij ik moet werken ( ben 3 dagen van de week sávonds bezig met werk gemiddeld en log altijd wel even in ) Het werk is leuk maar soms ook heel intensief. Ik moet goed bij de pinken blijven en dat is best vermoeiend soms. Dat kan ook uitputtend werken.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:44
quote:dubiootje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:31:
Het gaat er ook niet om dat je doet wat ik doe, maar dat je bedenkt wat je zelf graag wil doen en dat in je dag inbouwt. Ik ben ook niet echt een hometrainertype, maar het is voor mij een praktische oplossing om dagelijks iets aan beweging te doen (ik heb zittend werk). Ik hou ook erg van wandelen en als ik de kans heb maak ik lekkere stevige wandeling van 1 of 2 uur. Maar dat lukt me echt niet elke dag
Ik ben ook geen zweverig type (wel geweest trouwens, maar ik ben toch te aards ingesteld voor dat gedoe). Mediteren is heel aards hoor., ten minste zoals ik het doe. Ik ga gewoon stil zitten/liggen, luister naar de muziek en probeer me ergens op te concentreren (bv. de muziek, mijn ademhaling, een koe die buiten loopt
). Ik heb ook een gesproken cd, dat is wel wat zweveriger maar helpt wel met je ergens op te concentreren (bv. op verschillende punten van je lichaam, je ademhaling).
Ik ben van mezelf nogal druk en naar buiten gericht, en daarnaast is mijn leven nu ook heel druk. Dus ik heb echt wat stilte en rust nodig, ook van binnen dus. Misschien kun je voor jezelf bedenken waar jij het meeste behoefte aan hebt nu? Hoe wil je je graag voelen? Met wat voor gevoel wil je terugkijken op je dag?
Positieve feedback is inderdaad heel belangrijk. Die kun je ook aan jezelf geven! Hoe vaak geef jij jezelf een complimentje? Een tip: leg een boekje of schriftje op je nachtkastje waar je elke avond drie dingen in schrijft OVER JEZELF waar je trots op bent van die dag.
Komt wel redelijk overeen met mijn situatie denk ik. Nu ben ik niet zo heel extern gericht, maar mijn werkzaamheden maken wel dat ik heel extern gericht ben dagelijks. Het lopen vind ik daarom zo heerlijk. Regen op mijn huid, bladeren aan de bomen, het leven voelen zeg maar daar kan ik enorm van opleven. Bewust stilstaan bij die dingen kan ik heel erg van genieten stiekem in mezelf. Dat ga ik dan ook weer opzoeken.
Bewust met mijn kinderen bezig zijn en gezelligheid wat daaruit komt laat me ook opleven. Zelfs mijn werk waar ik het naar mijn zin heb laat me opleven, echter in zijn totaliteit soms teveel als de batterij leeg is.
Ik denk dat bewust voelen en beleven van wat ik net noemde, dat is een eerste stap denk ik.
Het gaat er ook niet om dat je doet wat ik doe, maar dat je bedenkt wat je zelf graag wil doen en dat in je dag inbouwt. Ik ben ook niet echt een hometrainertype, maar het is voor mij een praktische oplossing om dagelijks iets aan beweging te doen (ik heb zittend werk). Ik hou ook erg van wandelen en als ik de kans heb maak ik lekkere stevige wandeling van 1 of 2 uur. Maar dat lukt me echt niet elke dag
Ik ben ook geen zweverig type (wel geweest trouwens, maar ik ben toch te aards ingesteld voor dat gedoe). Mediteren is heel aards hoor., ten minste zoals ik het doe. Ik ga gewoon stil zitten/liggen, luister naar de muziek en probeer me ergens op te concentreren (bv. de muziek, mijn ademhaling, een koe die buiten loopt
). Ik heb ook een gesproken cd, dat is wel wat zweveriger maar helpt wel met je ergens op te concentreren (bv. op verschillende punten van je lichaam, je ademhaling).Ik ben van mezelf nogal druk en naar buiten gericht, en daarnaast is mijn leven nu ook heel druk. Dus ik heb echt wat stilte en rust nodig, ook van binnen dus. Misschien kun je voor jezelf bedenken waar jij het meeste behoefte aan hebt nu? Hoe wil je je graag voelen? Met wat voor gevoel wil je terugkijken op je dag?
Positieve feedback is inderdaad heel belangrijk. Die kun je ook aan jezelf geven! Hoe vaak geef jij jezelf een complimentje? Een tip: leg een boekje of schriftje op je nachtkastje waar je elke avond drie dingen in schrijft OVER JEZELF waar je trots op bent van die dag.
Komt wel redelijk overeen met mijn situatie denk ik. Nu ben ik niet zo heel extern gericht, maar mijn werkzaamheden maken wel dat ik heel extern gericht ben dagelijks. Het lopen vind ik daarom zo heerlijk. Regen op mijn huid, bladeren aan de bomen, het leven voelen zeg maar daar kan ik enorm van opleven. Bewust stilstaan bij die dingen kan ik heel erg van genieten stiekem in mezelf. Dat ga ik dan ook weer opzoeken.
Bewust met mijn kinderen bezig zijn en gezelligheid wat daaruit komt laat me ook opleven. Zelfs mijn werk waar ik het naar mijn zin heb laat me opleven, echter in zijn totaliteit soms teveel als de batterij leeg is.
Ik denk dat bewust voelen en beleven van wat ik net noemde, dat is een eerste stap denk ik.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:51
Weet je wat een leuk idee is als je weet dat je iets anders wilt, maar je kan het niet zo goed voor je zien? Een moodboard maken. Je bedenkt een thema (bv. rust, balans, food for thought, mijn dag, wat je wilt) en zoekt plaatjes in bv. tijdschriften die je mooi vindt en die voor jouw gevoel passen bij het thema. Je kunt er ook woorden bij schrijven of plakken.
Zo'n visuele uitbeelding van wat je prettig en mooi vindt kan je helpen te bedenken welke kant je uit wilt.
Ik herken wel wat dingen die je schrijft. Wat ik onder andere wilde was buiten zijn, beweging, natuur, tijd met de kinderen, genieten, ontspannen, een nieuwe uitdaging aangaan. Dus toen ben ik gaan paardrijden met de kinderen, waar al die dingen in terugkomen.
Het knippen en plakken is gewoon ook heel leuk om te doen
Zo'n visuele uitbeelding van wat je prettig en mooi vindt kan je helpen te bedenken welke kant je uit wilt.
Ik herken wel wat dingen die je schrijft. Wat ik onder andere wilde was buiten zijn, beweging, natuur, tijd met de kinderen, genieten, ontspannen, een nieuwe uitdaging aangaan. Dus toen ben ik gaan paardrijden met de kinderen, waar al die dingen in terugkomen.
Het knippen en plakken is gewoon ook heel leuk om te doen
Ga in therapie!
woensdag 21 oktober 2009 om 23:54
Ha DNM.
Wat klote.
Herken het wel een beetje.
Mijn tip:
Zorg goed voor jezelf. Jij bent het waard, jij bent belangrijk.
Ga naar de sauna, massage en alles, ga winkelen, laat je eens mooi opmaken bij de douglash.
Door de ontspanning en beauty dingetjes ga je je lijf weer meer waarderen en er dus beter voor zorgen.
Misschien dat daarna de stap naar beweging iets minder klein is.
Sterkte!
Pas een beetje op jezelf.
Wat klote.
Herken het wel een beetje.
Mijn tip:
Zorg goed voor jezelf. Jij bent het waard, jij bent belangrijk.
Ga naar de sauna, massage en alles, ga winkelen, laat je eens mooi opmaken bij de douglash.
Door de ontspanning en beauty dingetjes ga je je lijf weer meer waarderen en er dus beter voor zorgen.
Misschien dat daarna de stap naar beweging iets minder klein is.
Sterkte!
Pas een beetje op jezelf.
woensdag 21 oktober 2009 om 23:56
Zo'n moodboard ben ik wel eens aan begonnen met de kinderen. Goed idee om dat weer op te pakken. Twee vliegen in 1 klap.
Ik heb ook die behoefte, van nieuwe uitdagingen. Maar ik moet wel reeel blijven. Ik heb effectief niet alle tijd over. Werk, tijd met de kinderen en tijd voor mezelf met echt rust moment en tijd voor mezelf met beweging.. dag is snel gevuld wat dan ook weer een druk kan geven.
Ik wil me neerleggen bij het feit dat niet alles hoeft en alleen de verplichtingen aangaan die niet anders kunnen en alles er omheen zo positief mogelijk in te vullen.
Ik heb ook die behoefte, van nieuwe uitdagingen. Maar ik moet wel reeel blijven. Ik heb effectief niet alle tijd over. Werk, tijd met de kinderen en tijd voor mezelf met echt rust moment en tijd voor mezelf met beweging.. dag is snel gevuld wat dan ook weer een druk kan geven.
Ik wil me neerleggen bij het feit dat niet alles hoeft en alleen de verplichtingen aangaan die niet anders kunnen en alles er omheen zo positief mogelijk in te vullen.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:03
Dank je wel Sterretjee
Ik heb laatst weer gruwelijk veel geld uitgegeven bij Iciparis om mezelf wel een oppepper te geven. Maar ik moet het toch combineren met de praktijk. Ik gebruik die spulltjes nu ook niet omdat ik het mezelf nu niet waard vind omdat ik nu leef zoals ik nu leef. Pas als ik de knop om heb gezet vind ik het mezelf waard.
Best wel vreemd eigenlijk.
*het mens probeerde me een dagcrempje aan te smeren van 265 euro. Dat ging me te ver
Ik heb laatst weer gruwelijk veel geld uitgegeven bij Iciparis om mezelf wel een oppepper te geven. Maar ik moet het toch combineren met de praktijk. Ik gebruik die spulltjes nu ook niet omdat ik het mezelf nu niet waard vind omdat ik nu leef zoals ik nu leef. Pas als ik de knop om heb gezet vind ik het mezelf waard.
Best wel vreemd eigenlijk.
*het mens probeerde me een dagcrempje aan te smeren van 265 euro. Dat ging me te ver
donderdag 22 oktober 2009 om 00:06
Ooo zo herkenbaar.
Maar het is een cirkel he.
Hoe ga je die dan doorbreken?
Of sta je op een dag op en is de knop dan om?
Niet vervelend bedoeld overigens, ben zelf ook benieuwd. Vind het doorbreken van al die negativiteit en zelfhaat om het zo maar even te noemen zo lastig.
Begin dan ff met een lekker bad of douche. Scheren, scrubben. Daarna smeer je je helemaal in met bodylotion.
Of een zonnebankje voor de warmte.
Zou de overgang zomer/herfst ook meespelen?
(heb niet je hele topic gelezen)
Maar het is een cirkel he.
Hoe ga je die dan doorbreken?
Of sta je op een dag op en is de knop dan om?
Niet vervelend bedoeld overigens, ben zelf ook benieuwd. Vind het doorbreken van al die negativiteit en zelfhaat om het zo maar even te noemen zo lastig.
Begin dan ff met een lekker bad of douche. Scheren, scrubben. Daarna smeer je je helemaal in met bodylotion.
Of een zonnebankje voor de warmte.
Zou de overgang zomer/herfst ook meespelen?
(heb niet je hele topic gelezen)
donderdag 22 oktober 2009 om 00:13
Als bij mij de knop om is issie ook helemaal om.
Dan ben ik dag en nacht op de lijf en lijn pijler te vinden om alles in me op te zuigen.
Nu vermijd ik die pijler ook, wil er niet eens naar kijken omdat ik toch al slecht bezig ben.
Hoe bedoel je struisvogelen.
Zullen we doen dat we allebei onze kop iets uit het zand steken. Nog niet helemaal, want das ook weer zo snel maar dat we net weer wat van de oppervlakte kunnen zien.
Dan ben ik dag en nacht op de lijf en lijn pijler te vinden om alles in me op te zuigen.
Nu vermijd ik die pijler ook, wil er niet eens naar kijken omdat ik toch al slecht bezig ben.
Hoe bedoel je struisvogelen.
Zullen we doen dat we allebei onze kop iets uit het zand steken. Nog niet helemaal, want das ook weer zo snel maar dat we net weer wat van de oppervlakte kunnen zien.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:16
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 oktober 2009 @ 23:26:
Maar ook de tip van een saunaatje pakken vind ik een goede en toch zoek ik een wijze van 'meditatie' wat bij me past.http://www.mentaalsterk.n ... PKl-eWTz50CFVYt3god6U8ssA
http://www.hartenziel.nl/ ... ie_is_pure_hersentraining
Toch heerlijk als je er niet de deur voor uit hoeft.
Uitgebreid badderen met scrubben en de hele reutemeteut klinkt mij wel erg ontspannend ; is dat niets? ( je krijgt het wel erg druk zo ; een badritueel, een verplichte wandeling, .. )
Maar ook de tip van een saunaatje pakken vind ik een goede en toch zoek ik een wijze van 'meditatie' wat bij me past.http://www.mentaalsterk.n ... PKl-eWTz50CFVYt3god6U8ssA
http://www.hartenziel.nl/ ... ie_is_pure_hersentraining
Toch heerlijk als je er niet de deur voor uit hoeft.
Uitgebreid badderen met scrubben en de hele reutemeteut klinkt mij wel erg ontspannend ; is dat niets? ( je krijgt het wel erg druk zo ; een badritueel, een verplichte wandeling, .. )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:18
quote:Sterretjee schreef op 22 oktober 2009 @ 00:06:
Ooo zo herkenbaar.
Maar het is een cirkel he.
Hoe ga je die dan doorbreken?
Of sta je op een dag op en is de knop dan om?
Niet vervelend bedoeld overigens, ben zelf ook benieuwd. Vind het doorbreken van al die negativiteit en zelfhaat om het zo maar even te noemen zo lastig.
Begin dan ff met een lekker bad of douche. Scheren, scrubben. Daarna smeer je je helemaal in met bodylotion.
Of een zonnebankje voor de warmte.
Zou de overgang zomer/herfst ook meespelen?
(heb niet je hele topic gelezen)
Ik lees net ook jouw topic.
Iets meer dan een jaar geleden tijdens mijn zwangerschap had ik een depressie en een burnout. Een vreselijke tijd gehad. Ik heb een slag in de rondte gewerkt om er uit te komen. Neer vallen kon niet ondanks mijn burnout (zelfs op de bank anders zitten is vermoeiend) maar het is me gelukt. Niet voor niets zo een lege batterij
Wat ik vaak heb gezien bij depressies bij mezelf en om me heen is dat het niet perse negatief hoeft te zijn, hoewel het wel zo voelt. Het is een periode van keuzes, moeilijke keuzes waar men niet aan wil om door te ontwikkelen. Bij mij heeft het wel jaren geduurd (niet altijd zo zwart, maar minimaal een jaar wel achteraf)
Ik loop altijd weg met verantwoording voor mezelf. Dit heb ik geleerd in die tijd. Mijn leven was afhankelijk van anderen en om dat los te laten ben ik door die diepe depressie gegaan. Ik haatte ook mezelf, vandaar de afhankelijkheid van anderen om me op te peppen. Maar door voor mezelf te vechten ben ik van mezelf gaan houden, want ik heb gezien dat ik goed ben voor mij en van mezelf op aan kan. Hoewel ik nu op ben, ben ik wel tevreden over mezelf.
Depressie is vaak (zeker niet altijd) een voorbode van loslaten waar je altijd aan vast hebt gehouden. En wat er in zit laat niet snel los. Doe je het niet, blijf je er in omdat je geest toch verder wil maar toch niet doorzet. Doe je het wel ga je door een hele moeilijke tijd, maar met licht aan het einde van de tunnel.
Doorbreken begint bij verantwoording nemen voor je eigen leven. Alleen al het voornemen. En lief zijn voor jezelf in combinatie met soms hard zijn voor jezelf.
Ooo zo herkenbaar.
Maar het is een cirkel he.
Hoe ga je die dan doorbreken?
Of sta je op een dag op en is de knop dan om?
Niet vervelend bedoeld overigens, ben zelf ook benieuwd. Vind het doorbreken van al die negativiteit en zelfhaat om het zo maar even te noemen zo lastig.
Begin dan ff met een lekker bad of douche. Scheren, scrubben. Daarna smeer je je helemaal in met bodylotion.
Of een zonnebankje voor de warmte.
Zou de overgang zomer/herfst ook meespelen?
(heb niet je hele topic gelezen)
Ik lees net ook jouw topic.
Iets meer dan een jaar geleden tijdens mijn zwangerschap had ik een depressie en een burnout. Een vreselijke tijd gehad. Ik heb een slag in de rondte gewerkt om er uit te komen. Neer vallen kon niet ondanks mijn burnout (zelfs op de bank anders zitten is vermoeiend) maar het is me gelukt. Niet voor niets zo een lege batterij
Wat ik vaak heb gezien bij depressies bij mezelf en om me heen is dat het niet perse negatief hoeft te zijn, hoewel het wel zo voelt. Het is een periode van keuzes, moeilijke keuzes waar men niet aan wil om door te ontwikkelen. Bij mij heeft het wel jaren geduurd (niet altijd zo zwart, maar minimaal een jaar wel achteraf)
Ik loop altijd weg met verantwoording voor mezelf. Dit heb ik geleerd in die tijd. Mijn leven was afhankelijk van anderen en om dat los te laten ben ik door die diepe depressie gegaan. Ik haatte ook mezelf, vandaar de afhankelijkheid van anderen om me op te peppen. Maar door voor mezelf te vechten ben ik van mezelf gaan houden, want ik heb gezien dat ik goed ben voor mij en van mezelf op aan kan. Hoewel ik nu op ben, ben ik wel tevreden over mezelf.
Depressie is vaak (zeker niet altijd) een voorbode van loslaten waar je altijd aan vast hebt gehouden. En wat er in zit laat niet snel los. Doe je het niet, blijf je er in omdat je geest toch verder wil maar toch niet doorzet. Doe je het wel ga je door een hele moeilijke tijd, maar met licht aan het einde van de tunnel.
Doorbreken begint bij verantwoording nemen voor je eigen leven. Alleen al het voornemen. En lief zijn voor jezelf in combinatie met soms hard zijn voor jezelf.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:19
Zit je nu niet in een soort Catch 22? Je mag pas goed voor jezelf zorgen als je dat verdient, maar hoe ga je dat verdienen als je niet goed voor jezelf mag zorgen? Probeer eens om die luxe spullen gewoon te gaan gebruiken, ook al vind je dat je het niet verdiend hebt. Misschien krijg je daardoor (na een tijdje) toch een beter gevoel over jezelf. Omdat je het jezelf gunt, ga je vanzelf geloven dat je het ook echt waard bent. (God, ik klink als een L'Oréalreclame ) Soms moet je dat gevoel gewoon afdwingen.
Zou je voor een ander ook zo hard zijn? Nee, die dure spulletjes, daar blijf je af, dat heb je niet verdiend, kreng Serieus, dat zou toch niet bij je opkomen? Je ligt toch niet de hele dag op je gat, of wel? Probeer eens zo lief voor jezelf te zijn als je voor anderen bent
Dat hoeft trouwens helemaal niet veel tijd te kosten hoor, goed voor jezelf zorgen.
Ik heb ook gemoodboard met de kinderen (het is hier een werkwoord) en die vonden het geweldig! Het kan gewoon een leuk hulpmiddel zijn. Als je duidelijker ziet wat je mist, dan kun je misschien wat makkelijk in te plannen activiteiten bedenken die aan een paar van die behoeften voldoen. Wandelen is bv. ook een vorm van mediteren, zeker als je het wat langer doet (min. een uur). Er komen endorfinen vrij waardoor je er ook een prettig gevoel van krijgt.
Inderdaad niet te hoog grijpen en te veel willen. Maar een kwartiertje op een dag kan al een verschil maken.
Zou je voor een ander ook zo hard zijn? Nee, die dure spulletjes, daar blijf je af, dat heb je niet verdiend, kreng Serieus, dat zou toch niet bij je opkomen? Je ligt toch niet de hele dag op je gat, of wel? Probeer eens zo lief voor jezelf te zijn als je voor anderen bent
Dat hoeft trouwens helemaal niet veel tijd te kosten hoor, goed voor jezelf zorgen.
Ik heb ook gemoodboard met de kinderen (het is hier een werkwoord
) en die vonden het geweldig! Het kan gewoon een leuk hulpmiddel zijn. Als je duidelijker ziet wat je mist, dan kun je misschien wat makkelijk in te plannen activiteiten bedenken die aan een paar van die behoeften voldoen. Wandelen is bv. ook een vorm van mediteren, zeker als je het wat langer doet (min. een uur). Er komen endorfinen vrij waardoor je er ook een prettig gevoel van krijgt. Inderdaad niet te hoog grijpen en te veel willen. Maar een kwartiertje op een dag kan al een verschil maken.
Ga in therapie!
donderdag 22 oktober 2009 om 00:19
quote:Sterretjee schreef op 22 oktober 2009 @ 00:13:
Als bij mij de knop om is issie ook helemaal om.
Dan ben ik dag en nacht op de lijf en lijn pijler te vinden om alles in me op te zuigen.
Nu vermijd ik die pijler ook, wil er niet eens naar kijken omdat ik toch al slecht bezig ben.
Hoe bedoel je struisvogelen.
Zullen we doen dat we allebei onze kop iets uit het zand steken. Nog niet helemaal, want das ook weer zo snel maar dat we net weer wat van de oppervlakte kunnen zien.
Grappig, was er ook veel op te vinden en nu klik ik ook niet eens meer aan. Confronterend.
Goed idee
Als bij mij de knop om is issie ook helemaal om.
Dan ben ik dag en nacht op de lijf en lijn pijler te vinden om alles in me op te zuigen.
Nu vermijd ik die pijler ook, wil er niet eens naar kijken omdat ik toch al slecht bezig ben.
Hoe bedoel je struisvogelen.
Zullen we doen dat we allebei onze kop iets uit het zand steken. Nog niet helemaal, want das ook weer zo snel maar dat we net weer wat van de oppervlakte kunnen zien.
Grappig, was er ook veel op te vinden en nu klik ik ook niet eens meer aan. Confronterend.
Goed idee
donderdag 22 oktober 2009 om 00:20
quote:blijfgewoonbianca schreef op 22 oktober 2009 @ 00:16:
[...]
http://www.mentaalsterk.n ... PKl-eWTz50CFVYt3god6U8ssA
http://www.hartenziel.nl/ ... ie_is_pure_hersentraining
Toch heerlijk als je er niet de deur voor uit hoeft.
Uitgebreid badderen met scrubben en de hele reutemeteut klinkt mij wel erg ontspannend ; is dat niets? ( je krijgt het wel erg druk zo ; een badritueel, een verplichte wandeling, .. )haha ja inderdaad, maar wel heerlijk. Zeker met dit weer. Ik hou van regen en herfstweer. Dan een bad.... lekkerrrrrrrrrrr
[...]
http://www.mentaalsterk.n ... PKl-eWTz50CFVYt3god6U8ssA
http://www.hartenziel.nl/ ... ie_is_pure_hersentraining
Toch heerlijk als je er niet de deur voor uit hoeft.
Uitgebreid badderen met scrubben en de hele reutemeteut klinkt mij wel erg ontspannend ; is dat niets? ( je krijgt het wel erg druk zo ; een badritueel, een verplichte wandeling, .. )haha ja inderdaad, maar wel heerlijk. Zeker met dit weer. Ik hou van regen en herfstweer. Dan een bad.... lekkerrrrrrrrrrr
donderdag 22 oktober 2009 om 00:21
Wat een waarheid in je post. (00:18)
Ben er even stil van.
Verdriet hier. Want verantwoording nemen voor mijn eigen leven is iets waar ik ontzettend mee worstel.
En houden van jezelf, ik kan het gewoon niet. Ik vind mezelf vreselijk om mee te moeten leven. Probeer het zo goed mogelijk. En tuurlijk zitten er goede dagen tussen.
Maar de laatste maanden zijn zwarter dan zwart.
Ben er even stil van.
Verdriet hier. Want verantwoording nemen voor mijn eigen leven is iets waar ik ontzettend mee worstel.
En houden van jezelf, ik kan het gewoon niet. Ik vind mezelf vreselijk om mee te moeten leven. Probeer het zo goed mogelijk. En tuurlijk zitten er goede dagen tussen.
Maar de laatste maanden zijn zwarter dan zwart.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:22
quote:domnaiefmutsje schreef op 22 oktober 2009 @ 00:20:
[...]
haha ja inderdaad, maar wel heerlijk. Zeker met dit weer. Ik hou van regen en herfstweer. Dan een bad.... lekkerrrrrrrrrrrBeloon jezelf dan na zo'n verplichte wandeling met een bad.... ga je daarin zitten mediteren........kláár
[...]
haha ja inderdaad, maar wel heerlijk. Zeker met dit weer. Ik hou van regen en herfstweer. Dan een bad.... lekkerrrrrrrrrrrBeloon jezelf dan na zo'n verplichte wandeling met een bad.... ga je daarin zitten mediteren........kláár
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:22
quote:dubiootje schreef op 22 oktober 2009 @ 00:19:
Zit je nu niet in een soort Catch 22? Je mag pas goed voor jezelf zorgen als je dat verdient, maar hoe ga je dat verdienen als je niet goed voor jezelf mag zorgen? Probeer eens om die luxe spullen gewoon te gaan gebruiken, ook al vind je dat je het niet verdiend hebt. Misschien krijg je daardoor (na een tijdje) toch een beter gevoel over jezelf. Omdat je het jezelf gunt, ga je vanzelf geloven dat je het ook echt waard bent. (God, ik klink als een L'Oréalreclame ) Soms moet je dat gevoel gewoon afdwingen.
Zou je voor een ander ook zo hard zijn? Nee, die dure spulletjes, daar blijf je af, dat heb je niet verdiend, kreng Serieus, dat zou toch niet bij je opkomen? Je ligt toch niet de hele dag op je gat, of wel? Probeer eens zo lief voor jezelf te zijn als je voor anderen bent
Dat hoeft trouwens helemaal niet veel tijd te kosten hoor, goed voor jezelf zorgen.
Ik heb ook gemoodboard met de kinderen (het is hier een werkwoord) en die vonden het geweldig! Het kan gewoon een leuk hulpmiddel zijn. Als je duidelijker ziet wat je mist, dan kun je misschien wat makkelijk in te plannen activiteiten bedenken die aan een paar van die behoeften voldoen. Wandelen is bv. ook een vorm van mediteren, zeker als je het wat langer doet (min. een uur). Er komen endorfinen vrij waardoor je er ook een prettig gevoel van krijgt.
Inderdaad niet te hoog grijpen en te veel willen. Maar een kwartiertje op een dag kan al een verschil maken.
Catch 22 is inderdaad een beetje mijn leven
Klopt hoor, ik moet het ook gewoon doen. Het is onzin die gedachte. Ik moet al heel snel teveel van mezelf. Alles of niets. Dat is niet echt productief.
Mijn kindjes vinden het ook geweldig. Best leuk
Zit je nu niet in een soort Catch 22? Je mag pas goed voor jezelf zorgen als je dat verdient, maar hoe ga je dat verdienen als je niet goed voor jezelf mag zorgen? Probeer eens om die luxe spullen gewoon te gaan gebruiken, ook al vind je dat je het niet verdiend hebt. Misschien krijg je daardoor (na een tijdje) toch een beter gevoel over jezelf. Omdat je het jezelf gunt, ga je vanzelf geloven dat je het ook echt waard bent. (God, ik klink als een L'Oréalreclame ) Soms moet je dat gevoel gewoon afdwingen.
Zou je voor een ander ook zo hard zijn? Nee, die dure spulletjes, daar blijf je af, dat heb je niet verdiend, kreng Serieus, dat zou toch niet bij je opkomen? Je ligt toch niet de hele dag op je gat, of wel? Probeer eens zo lief voor jezelf te zijn als je voor anderen bent
Dat hoeft trouwens helemaal niet veel tijd te kosten hoor, goed voor jezelf zorgen.
Ik heb ook gemoodboard met de kinderen (het is hier een werkwoord
) en die vonden het geweldig! Het kan gewoon een leuk hulpmiddel zijn. Als je duidelijker ziet wat je mist, dan kun je misschien wat makkelijk in te plannen activiteiten bedenken die aan een paar van die behoeften voldoen. Wandelen is bv. ook een vorm van mediteren, zeker als je het wat langer doet (min. een uur). Er komen endorfinen vrij waardoor je er ook een prettig gevoel van krijgt. Inderdaad niet te hoog grijpen en te veel willen. Maar een kwartiertje op een dag kan al een verschil maken.
Catch 22 is inderdaad een beetje mijn leven
Klopt hoor, ik moet het ook gewoon doen. Het is onzin die gedachte. Ik moet al heel snel teveel van mezelf. Alles of niets. Dat is niet echt productief.
Mijn kindjes vinden het ook geweldig. Best leuk
donderdag 22 oktober 2009 om 00:29
quote:Sterretjee schreef op 22 oktober 2009 @ 00:21:
Wat een waarheid in je post. (00:18)
Ben er even stil van.
Verdriet hier. Want verantwoording nemen voor mijn eigen leven is iets waar ik ontzettend mee worstel.
En houden van jezelf, ik kan het gewoon niet. Ik vind mezelf vreselijk om mee te moeten leven. Probeer het zo goed mogelijk. En tuurlijk zitten er goede dagen tussen.
Maar de laatste maanden zijn zwarter dan zwart.
Je streeft naar zelf liefde, maar dat komt wel als je gaat zien dat je op jezelf kunt bouwen. Dat waar je tegenaan zit te hikken, daar moet je mee dealen. Je hebt daar wel steun bij nodig. Ik geloof minder in pillen, omdat het afmatten van die gevoelens zouden kunnen leiden tot het niet doorgaan van wat je eigenlijk moet doen voor beterschap. Je kunt het niet alleen en je zou het ook niet alleen hoeven doen. Verantwoording begint bij een keuze. Vervolgens heel vaak vallen en opstaan.
Mijn motto is tegenwoordig dat het niet uitmaakt hoe hard je valt, maar hoe snel je weer kunt opstaan. Dat brengt het gevaar van uitputting met zich mee, maar met uitputting valt te leven, echt.. dat bouw je wel weer op.
Wat een waarheid in je post. (00:18)
Ben er even stil van.
Verdriet hier. Want verantwoording nemen voor mijn eigen leven is iets waar ik ontzettend mee worstel.
En houden van jezelf, ik kan het gewoon niet. Ik vind mezelf vreselijk om mee te moeten leven. Probeer het zo goed mogelijk. En tuurlijk zitten er goede dagen tussen.
Maar de laatste maanden zijn zwarter dan zwart.
Je streeft naar zelf liefde, maar dat komt wel als je gaat zien dat je op jezelf kunt bouwen. Dat waar je tegenaan zit te hikken, daar moet je mee dealen. Je hebt daar wel steun bij nodig. Ik geloof minder in pillen, omdat het afmatten van die gevoelens zouden kunnen leiden tot het niet doorgaan van wat je eigenlijk moet doen voor beterschap. Je kunt het niet alleen en je zou het ook niet alleen hoeven doen. Verantwoording begint bij een keuze. Vervolgens heel vaak vallen en opstaan.
Mijn motto is tegenwoordig dat het niet uitmaakt hoe hard je valt, maar hoe snel je weer kunt opstaan. Dat brengt het gevaar van uitputting met zich mee, maar met uitputting valt te leven, echt.. dat bouw je wel weer op.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:30
quote:dubiootje schreef op 22 oktober 2009 @ 00:26:
O ja, weet je wat ook gewoon mag? Waar geen gevangenisstraf op staat? Rondlummelen. Hoe vaak doe je dat eigenlijk? Jezelf vervelen. Kan ook heel gezond zijn.
Vandaag gedaan. Speelgoed ligt nog overal op de grond en vaat ook nog op aanrecht
Goeie tip BgB
O ja, weet je wat ook gewoon mag? Waar geen gevangenisstraf op staat? Rondlummelen. Hoe vaak doe je dat eigenlijk? Jezelf vervelen. Kan ook heel gezond zijn.
Vandaag gedaan. Speelgoed ligt nog overal op de grond en vaat ook nog op aanrecht
Goeie tip BgB
donderdag 22 oktober 2009 om 00:31
Ben je perfectionistisch?
Altijd de controle willen houden?
Zwart of wit en niks er tussen in? Alles of niks zeg maar?
Zo ja, dan is het meestal dat je veel te hard oordeelt over jezelf. Duuzend keer harder dan jij andere mensen behandeld.
Waarom zo hard/streng voor jezelf zijn?
Give yourself a break.
Als dat iets lekkers is, prima. Maar voel je daarna dan ook niet schuldig.
Ben je een emotie eter of valt dat mee?
Altijd de controle willen houden?
Zwart of wit en niks er tussen in? Alles of niks zeg maar?
Zo ja, dan is het meestal dat je veel te hard oordeelt over jezelf. Duuzend keer harder dan jij andere mensen behandeld.
Waarom zo hard/streng voor jezelf zijn?
Give yourself a break.
Als dat iets lekkers is, prima. Maar voel je daarna dan ook niet schuldig.
Ben je een emotie eter of valt dat mee?
donderdag 22 oktober 2009 om 00:37
quote:Sterretjee schreef op 22 oktober 2009 @ 00:31:
Ben je perfectionistisch?
Altijd de controle willen houden?
Zwart of wit en niks er tussen in? Alles of niks zeg maar?
Zo ja, dan is het meestal dat je veel te hard oordeelt over jezelf. Duuzend keer harder dan jij andere mensen behandeld.
Waarom zo hard/streng voor jezelf zijn?
Give yourself a break.
Als dat iets lekkers is, prima. Maar voel je daarna dan ook niet schuldig.
Ben je een emotie eter of valt dat mee?
perfectionistisch? Nee, wil het wel te graag zijn haha, nou ja, op bepaalde wijze wel.
Controlefreak? Absoluut. Ik moet mezelf regelmatig een schop geven om los te laten, wat soms leidt tot controle willen hebben over loslaten
Ik ben inderdaad te streng voor mezelf. Het heeft me wel gebracht waar ik nu ben, echter moet dat in balans brengen. Streng zijn is goed, maar niet als het niet nodig is.
Ja, ik ben een emotie eter. Daar begint het mee maar dat kan ik reguleren normaal gesproken. Nu heb ik het idee dat ik letterlijk die glucose nodig heb om te overleven. Rolletje dextro maar halen
Ben je perfectionistisch?
Altijd de controle willen houden?
Zwart of wit en niks er tussen in? Alles of niks zeg maar?
Zo ja, dan is het meestal dat je veel te hard oordeelt over jezelf. Duuzend keer harder dan jij andere mensen behandeld.
Waarom zo hard/streng voor jezelf zijn?
Give yourself a break.
Als dat iets lekkers is, prima. Maar voel je daarna dan ook niet schuldig.
Ben je een emotie eter of valt dat mee?
perfectionistisch? Nee, wil het wel te graag zijn haha, nou ja, op bepaalde wijze wel.
Controlefreak? Absoluut. Ik moet mezelf regelmatig een schop geven om los te laten, wat soms leidt tot controle willen hebben over loslaten
Ik ben inderdaad te streng voor mezelf. Het heeft me wel gebracht waar ik nu ben, echter moet dat in balans brengen. Streng zijn is goed, maar niet als het niet nodig is.
Ja, ik ben een emotie eter. Daar begint het mee maar dat kan ik reguleren normaal gesproken. Nu heb ik het idee dat ik letterlijk die glucose nodig heb om te overleven. Rolletje dextro maar halen
