Psyche
alle pijlers
Geen doorzettingsvermogen
woensdag 4 februari 2009 om 13:34
Hoi meiden,
Ik zit met een probleem waar ik mij eigenlijk nogal voor schaam. Eigenlijk al zolang als ik mij kan herinneren, heb ik totaal geen doorzettingsvermogen, behalve als het om de dingen ga die ik echt leuk vind.
Ik vind het moeilijk om, als het even tegen zit, iets vol te houden. Ik vind het een ontzettend vervelende eigenschap van mezelf en ondanks dat ik van mezelf wéét dat ik dit heb, lukt het me maar niet om er vanaf te komen.
Bijvoorbeeld wanneer het even tegen zit op het werk, meld ik me het liefst de volgende ochtend ziek. Als er problemen zijn met rekeningen, die opgelost moeten worden, vind ik het verschrikkelijk om er achteraan te bellen en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Of toen ik nog op school zat: huiswerk maken deed ik het liefst helemaal niet, alleen wanneer het noodzakelijk was en dan nog op het allerlaatste moment.
Meestal voel ik me erg lusteloos en moe, en wanneer dit soort dingen tegen zitten ga ik er zo erg over nadenken en stel ik ze zo lang uit, dat ik op een gegeven moment een torenhoge drempel over moet stappen om het toch nog op te lossen.
Soms heb ik veel energie (dit is maar zelden) en kan ik alles een stuk beter aan. Dan denk ik, meid waar maak je je druk om. Maar die energie krijg ik eigenlijk alleen maar als er die dag echt leuke dingen spelen.
Wat kan ik hier nou aan doen? Ik weet het soms echt niet meer, dan denk ik bij mezelf, waarom geef je zo snel op?? Waar komt dit vandaan? En hoe kom ik er in godsnaam vanaf??? Ik schaam mij hier echt voor, ik ben al bijna 25 en volwassen genoeg om een verantwoordelijkheidsgevoel te hebben, maar vaak voelt het alsof ik dat totaal niet heb. Herkent iemand zich hier in? Of heeft iemand tips?
Ik zit met een probleem waar ik mij eigenlijk nogal voor schaam. Eigenlijk al zolang als ik mij kan herinneren, heb ik totaal geen doorzettingsvermogen, behalve als het om de dingen ga die ik echt leuk vind.
Ik vind het moeilijk om, als het even tegen zit, iets vol te houden. Ik vind het een ontzettend vervelende eigenschap van mezelf en ondanks dat ik van mezelf wéét dat ik dit heb, lukt het me maar niet om er vanaf te komen.
Bijvoorbeeld wanneer het even tegen zit op het werk, meld ik me het liefst de volgende ochtend ziek. Als er problemen zijn met rekeningen, die opgelost moeten worden, vind ik het verschrikkelijk om er achteraan te bellen en stel ik dat zo lang mogelijk uit. Of toen ik nog op school zat: huiswerk maken deed ik het liefst helemaal niet, alleen wanneer het noodzakelijk was en dan nog op het allerlaatste moment.
Meestal voel ik me erg lusteloos en moe, en wanneer dit soort dingen tegen zitten ga ik er zo erg over nadenken en stel ik ze zo lang uit, dat ik op een gegeven moment een torenhoge drempel over moet stappen om het toch nog op te lossen.
Soms heb ik veel energie (dit is maar zelden) en kan ik alles een stuk beter aan. Dan denk ik, meid waar maak je je druk om. Maar die energie krijg ik eigenlijk alleen maar als er die dag echt leuke dingen spelen.
Wat kan ik hier nou aan doen? Ik weet het soms echt niet meer, dan denk ik bij mezelf, waarom geef je zo snel op?? Waar komt dit vandaan? En hoe kom ik er in godsnaam vanaf??? Ik schaam mij hier echt voor, ik ben al bijna 25 en volwassen genoeg om een verantwoordelijkheidsgevoel te hebben, maar vaak voelt het alsof ik dat totaal niet heb. Herkent iemand zich hier in? Of heeft iemand tips?
vrijdag 6 februari 2009 om 10:59
vrijdag 6 februari 2009 om 11:12
quote:Suzeli schreef op 06 februari 2009 @ 10:59:
en flikker die schaamte eens de deur uit allemaal, leeft veel makelijker. Er zijn veel ergere dingen om je voor te schamen. Toegeven dat iets niet lukt toon juist dat je sterk bent.
(heeft bij mij ook jaren geduurt voordat ik het een beetje toe kon passen)
ja dat is voor mij toekomstplan no. 1
zo'n verspilling van energie
Op het moment heb ik trouwens wel voor het eerst het idee dat mijn schaamte ook van pas komt: nl als ik echt beschaamd over iets ben weet ik nu dat het waarsch juist iets cruciaals is waar ik maar beter met open vizier naar kan gaan kijken. Die schaamte lijkt een soort verdedigingslinie te zijn in mijn hoofd die in werking komt op het moment dat ik met echt cruciale dingen aan de gang ga. Dus sinds kort probeer ik als die schaamte opkomt ook te denken (behalve pieker pieker brrr enz) ook: ha, daar is ie weer, betekent iig dat ik op de goede weg ben...
en flikker die schaamte eens de deur uit allemaal, leeft veel makelijker. Er zijn veel ergere dingen om je voor te schamen. Toegeven dat iets niet lukt toon juist dat je sterk bent.
(heeft bij mij ook jaren geduurt voordat ik het een beetje toe kon passen)
ja dat is voor mij toekomstplan no. 1
zo'n verspilling van energie
Op het moment heb ik trouwens wel voor het eerst het idee dat mijn schaamte ook van pas komt: nl als ik echt beschaamd over iets ben weet ik nu dat het waarsch juist iets cruciaals is waar ik maar beter met open vizier naar kan gaan kijken. Die schaamte lijkt een soort verdedigingslinie te zijn in mijn hoofd die in werking komt op het moment dat ik met echt cruciale dingen aan de gang ga. Dus sinds kort probeer ik als die schaamte opkomt ook te denken (behalve pieker pieker brrr enz) ook: ha, daar is ie weer, betekent iig dat ik op de goede weg ben...
vrijdag 6 februari 2009 om 14:19
quote:Sensy12 schreef op 05 februari 2009 @ 20:06:
Ik zie dit topic nu pas. Jeetje....heel veel herkenning. Ik doe alles voor een ander, zonder luiheid. Zaken die ik echt interessant vindt ga ik helemaal voor maar als het me niet boeit....Valt dat dan ook onder ADD? He Sensey,
Ja dat kan. (Anders zat ik hier geen lange posts te schrijven terwijl een groepje psychiaters en psychologen probeert uit te vogelen of ik mss AD(H)D heb ).
Bijna iedereen kan zich natuurlijk beter concentreren op dingen die hij leuk vindt enzo; alleen de mate waarin je hier 'last' van hebt kan een indicatie zijn of je AD(H)D hebt.
AD(H)D = nl niet geen aandacht hebben, maar 1. niet goed onder controle hebben hoe geconcentreerd je ergens mee bezig bent en 2. meer in de extremen zitten.
Dus ófwel je zo goed kunnen concentreren dat je als een speer gaat (zozeer dat de rest vd wereld vaak niet goed meer tot je doordringt; dit wordt door psychologen hyperfocus genoemd), ofwel juist ongelofelijk veel moeite hebben om je aandacht ergens bij te houden.
Dat laatste uit zich dan in dingen zoals dat bv een tikkende klok of schuifelende collega's nog afleidend kunnen zijn, en dat je gedachten constant alle kanten op gaan, je bent al met wat anders bezig (in je hoofd en/of in je handelen) voor je het doorhebt.
Hyperfocus schijnt bij de meeste AD(H)D-ers vooral te ontstaan als ze iets heel interessant vinden, of door een adrenalinerush die bv kan worden opgeroepen door een deadline of (levens)bedreigende situatie. Het voelt als een soort tunnelvisie, of alsof de 'mist' in je hoofd optrekt en je ineens wél helder kunt denken.
En veel AD(H)D-ers schijnen ook vaak juist makkelijker te werken als ze voor anderen iets doen, zeker als dat gepaard gaat met een duidelijke, opgelegde structuur en met veel kortlopende projecten die gelijk 'nut' hebben of geevalueerd worden. Als je ADHD hebt is zelf haalbare planningen maken nl lastig, terwijl je hersenen bovendien (nog) meer dan bij andere mensen uit zijn op 'instant gratification' (bv een welgemeend 'dankjewel' na een haastklus die je in een paar uur voor iemand hebt opgeknapt); langetermijnprojecten die je zelf moet plannen zijn dan juist weer erg lastig.
En nou ga ik weer aan de studie...
Ik zie dit topic nu pas. Jeetje....heel veel herkenning. Ik doe alles voor een ander, zonder luiheid. Zaken die ik echt interessant vindt ga ik helemaal voor maar als het me niet boeit....Valt dat dan ook onder ADD? He Sensey,
Ja dat kan. (Anders zat ik hier geen lange posts te schrijven terwijl een groepje psychiaters en psychologen probeert uit te vogelen of ik mss AD(H)D heb ).
Bijna iedereen kan zich natuurlijk beter concentreren op dingen die hij leuk vindt enzo; alleen de mate waarin je hier 'last' van hebt kan een indicatie zijn of je AD(H)D hebt.
AD(H)D = nl niet geen aandacht hebben, maar 1. niet goed onder controle hebben hoe geconcentreerd je ergens mee bezig bent en 2. meer in de extremen zitten.
Dus ófwel je zo goed kunnen concentreren dat je als een speer gaat (zozeer dat de rest vd wereld vaak niet goed meer tot je doordringt; dit wordt door psychologen hyperfocus genoemd), ofwel juist ongelofelijk veel moeite hebben om je aandacht ergens bij te houden.
Dat laatste uit zich dan in dingen zoals dat bv een tikkende klok of schuifelende collega's nog afleidend kunnen zijn, en dat je gedachten constant alle kanten op gaan, je bent al met wat anders bezig (in je hoofd en/of in je handelen) voor je het doorhebt.
Hyperfocus schijnt bij de meeste AD(H)D-ers vooral te ontstaan als ze iets heel interessant vinden, of door een adrenalinerush die bv kan worden opgeroepen door een deadline of (levens)bedreigende situatie. Het voelt als een soort tunnelvisie, of alsof de 'mist' in je hoofd optrekt en je ineens wél helder kunt denken.
En veel AD(H)D-ers schijnen ook vaak juist makkelijker te werken als ze voor anderen iets doen, zeker als dat gepaard gaat met een duidelijke, opgelegde structuur en met veel kortlopende projecten die gelijk 'nut' hebben of geevalueerd worden. Als je ADHD hebt is zelf haalbare planningen maken nl lastig, terwijl je hersenen bovendien (nog) meer dan bij andere mensen uit zijn op 'instant gratification' (bv een welgemeend 'dankjewel' na een haastklus die je in een paar uur voor iemand hebt opgeknapt); langetermijnprojecten die je zelf moet plannen zijn dan juist weer erg lastig.
En nou ga ik weer aan de studie...
vrijdag 6 februari 2009 om 14:23
quote:Phien schreef op 06 februari 2009 @ 14:19:
En veel AD(H)D-ers schijnen ook vaak juist makkelijker te werken als ze voor anderen iets doen, zeker als dat gepaard gaat met een duidelijke, opgelegde structuur en met veel kortlopende projecten die gelijk 'nut' hebben of geevalueerd worden. Als je ADHD hebt is zelf haalbare planningen maken nl lastig, terwijl je hersenen vooral uit zijn op 'instant gratification' (bv 'dankjewel' na een haastklus die je in een paar uur voor iemand hebt opgeknapt); langetermijnprojecten die je zelf moet plannen zijn dan juist weer erg lastig.Precies daarom ben ik van baan geruild. Dit is exact wat ik met mijn coach heb geformuleerd!
En veel AD(H)D-ers schijnen ook vaak juist makkelijker te werken als ze voor anderen iets doen, zeker als dat gepaard gaat met een duidelijke, opgelegde structuur en met veel kortlopende projecten die gelijk 'nut' hebben of geevalueerd worden. Als je ADHD hebt is zelf haalbare planningen maken nl lastig, terwijl je hersenen vooral uit zijn op 'instant gratification' (bv 'dankjewel' na een haastklus die je in een paar uur voor iemand hebt opgeknapt); langetermijnprojecten die je zelf moet plannen zijn dan juist weer erg lastig.Precies daarom ben ik van baan geruild. Dit is exact wat ik met mijn coach heb geformuleerd!
vrijdag 6 februari 2009 om 14:28
En zo kwamen jullie er toen ook op dat je mss ADD hebt?
Zo'n baan wil ik dus ook. Later. Na de studie. zucht... (studie is op zich behoorlijk interessant hoor, wat dat betreft ben ik er heel tevreden mee, maar ja elk vak is voor mij een niet te overzien langetermijnproject, en het idee dat ik daar dan ook nog 4 of 5 tegelijk zou moeten 'managen' in een semester... argh)
Zo'n baan wil ik dus ook. Later. Na de studie. zucht... (studie is op zich behoorlijk interessant hoor, wat dat betreft ben ik er heel tevreden mee, maar ja elk vak is voor mij een niet te overzien langetermijnproject, en het idee dat ik daar dan ook nog 4 of 5 tegelijk zou moeten 'managen' in een semester... argh)
vrijdag 6 februari 2009 om 14:34
Er kwam uit mijn coachingstraject: dat vorige dus, problemen met plannen en eigenlijk problemen met tijd in het algemeen. (ik haat b.v. horloges, kan er niet tegen om er een om mijn pols te hebben maar ik wil we altijd weten hoe laat het is. oeps ik dwaal af) Daarnaast weet ik mijn IQ (ben niet dom zeg maar) maar er stond wel altijd in mijn school rapporten dat ik sneller moest werken en niet zo dromen. En ik heb moeite om mijn kop er bij te houden. of het nu werk of huishouden is.
en op een HB-forum kwam ook AD(H)D ter sprake. Kon het niet laten om daar verder over te lezen
en op een HB-forum kwam ook AD(H)D ter sprake. Kon het niet laten om daar verder over te lezen
anoniem_70177 wijzigde dit bericht op 06-02-2009 14:36
Reden: dat was de eigenlijke vraag
Reden: dat was de eigenlijke vraag
% gewijzigd
vrijdag 6 februari 2009 om 14:37
Phien, het is bizar hoeveel ik herken in wat je hier beschrijft. Ik dacht dat ik gewoon een beetje apart in sommige dingen was (zoals snel op werk uitgekeken raken, onaangepast gedrag binnen een bedrijf te vertonen), maar ik blijk hier gewoon gelijkdenkenden te vinden.
Maar in hoeverre verschilt een ADD-er nou echt van een 'normaal' denkende? De meeste mensen zullen toch een voorkeur hebben voor bijvoorbeeld 'instant gratification'? Hoeveel mensen kunnen nou goed plannen?
Maar in hoeverre verschilt een ADD-er nou echt van een 'normaal' denkende? De meeste mensen zullen toch een voorkeur hebben voor bijvoorbeeld 'instant gratification'? Hoeveel mensen kunnen nou goed plannen?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 6 februari 2009 om 14:42
Sorry, even tussendoor, Dejavu ik heb je n bericht gestuurd, alleen geen idee of het is aangekomen..? Weet nog niet zo goed hoe dat werkt..
Dames ik lees nog steeds mee! Heb alleen niet zoveel tijd om iets te plaatsen, ben druk bezig met huishouden, boodschapjes, schilderen.. Ben trots op mezelf!! Whaha
Dames ik lees nog steeds mee! Heb alleen niet zoveel tijd om iets te plaatsen, ben druk bezig met huishouden, boodschapjes, schilderen.. Ben trots op mezelf!! Whaha
vrijdag 6 februari 2009 om 14:46
vrijdag 6 februari 2009 om 14:50
Jen, kan niets vinden. Heb je mijn bericht wel ontvangen? Geweldig hoe enthousiast jij bezig bent, ik krijg er zelf ook energie van. Vandaag heb ik trouwens best een redelijke werkdag, kan het alleen niet laten om tussendoor af en toe hier te komen kijken.
Het is fijn om eindelijk weer eens het gevoel te hebben dat er verbetering mogelijk is in mijn gedrag. Meer inzicht op te doen over hoe ik in elkaar steek en mijn wat rare persoonlijkheid eindelijk beter te kunnen plaatsen. En het is hier best gezellig, ondanks (of dankzij) het werkvermijdend gedrag
Het is fijn om eindelijk weer eens het gevoel te hebben dat er verbetering mogelijk is in mijn gedrag. Meer inzicht op te doen over hoe ik in elkaar steek en mijn wat rare persoonlijkheid eindelijk beter te kunnen plaatsen. En het is hier best gezellig, ondanks (of dankzij) het werkvermijdend gedrag
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 6 februari 2009 om 14:56
Haha, ja ik heb het idee dat het komt omdat er een ongelofelijke last van mijn schouders is gevallen, namelijk het opzeggen van mijn baan.. Dat gevoel dat je weet dat je het gaat doen maar niet weet hoe en of het de juiste beslissing is.
En achteraf denk ik: jeetje het viel best mee om dat te doen!
Haha leuk Dejavu dat jij er ook energie van krijgt. Moet zeggen dat dat goed voelt he, als je al zoveel dingen hebt gedaan op een dag!
Ik ga je nog een keer n bericht sturen. Ik had geklikt op email versturen? Weet niet of dat de goeie is. Ik ga nog even zoeken..
En achteraf denk ik: jeetje het viel best mee om dat te doen!
Haha leuk Dejavu dat jij er ook energie van krijgt. Moet zeggen dat dat goed voelt he, als je al zoveel dingen hebt gedaan op een dag!
Ik ga je nog een keer n bericht sturen. Ik had geklikt op email versturen? Weet niet of dat de goeie is. Ik ga nog even zoeken..
vrijdag 6 februari 2009 om 15:02
Ik ben nu ook weer beter bezig!
De kookwekker-truc werkt vooralsnog best heel OK...
En in de minipauzes die ik inklok kan ik dan fijn hier even rondneuzen (alleen moet ik nog even leren de verleiding te weerstaan om echt uitgebreid op dingen in te gaan, zoals in mijn vorige post want dan hoor ik het alarm van m'n klokje niet meer;-)
Dus dit topic houden we er ook wat mij betreft in!
Jen: echt leuk en inspirerend om te lezen dat je zo wervelwinderig achterstallig werk en leuke dingen aan het doen bent
De kookwekker-truc werkt vooralsnog best heel OK...
En in de minipauzes die ik inklok kan ik dan fijn hier even rondneuzen (alleen moet ik nog even leren de verleiding te weerstaan om echt uitgebreid op dingen in te gaan, zoals in mijn vorige post want dan hoor ik het alarm van m'n klokje niet meer;-)
Dus dit topic houden we er ook wat mij betreft in!
Jen: echt leuk en inspirerend om te lezen dat je zo wervelwinderig achterstallig werk en leuke dingen aan het doen bent
vrijdag 6 februari 2009 om 15:16
quote:Dejavu schreef op 06 februari 2009 @ 14:37:
Maar in hoeverre verschilt een ADD-er nou echt van een 'normaal' denkende? De meeste mensen zullen toch een voorkeur hebben voor bijvoorbeeld 'instant gratification'? Hoeveel mensen kunnen nou goed plannen?
hele goede vraag. het is en blijft een kwestie van gradatie, zoals met elke psychische 'stoornis' trouwens. Ook ADHD kun je niet waterdicht aantonen (alhoewel er in je hersengolven wel vaak een afwijkend patroon schijnt te zijn; heb ik ook, schijnt)
Maar bij mij viel het kwartje uiteindelijk toen ik me realiseerde dat het toch wel opvallend is dat ik, ondanks ook heel behoorlijke intelligentie, en ook als ik wat minder dramatisch uitstel dan de afgelopen weken, hoe dan ook met een gewoon studieprogramma NOOIT goed mee kan komen. Vanaf eerste dag vd middelbare school had ik er grote problemen mee.
In mijn studie: vakken zijn ofwel een complete strijd om te halen (heel traag werken, nooit werkbare planning kunnen maken omdat ik dingen over het hoofd zie en ook gewoon heel slecht kan inschatten hoeveel tijd iets me gaat kosten etc), ofwel ik haal zonder veel moeite in hele korte tijd (hyperfocus) een supergoed cijfer haal (helaas wel zeldzaam want een onderwerp vinden waar ik écht een paar weken door gegrepen kan zijn is wel een bezoeking). Ook bij stage ging het opeens supergoed bij bepaalde kortdurende, maar wel lastige opdrachten, tegen ieders verwachting in eigenlijk. Bij simpele baantjes waarvoor je een matige maar wel constante focus nodig hebt (bv verkoopster in slagerij) was ik dan weer een ramp (geregeld ontslagen). Door docenten, medestudenten en werkgevers ben ik in de loop der jaren ook best vaak op dat maffe verschil aangesproken, en dan kan ik eigenlijk nooit goed uitgelegd krijgen waaróm dit bij mij nou zo werkt en bij hen zo anders.
Dus ik weet iig dat bij mij dat verschil behoorlijk groot is, groot genoeg dat het anderen echt opvalt als ze mijn functioneren volgen.
Nou ja, verder ben ik gewoon een chaoot (en daar schaam ik me trouwens dan weer totaal niet voor, daar maak ik juist altijd al wel grapjes over)
OK mss ga ik in mijn volgende pauze toch maar niet het forum op want nu ben ik toch weer veel teveel tijd kwijt... Tot vanavond!
Maar in hoeverre verschilt een ADD-er nou echt van een 'normaal' denkende? De meeste mensen zullen toch een voorkeur hebben voor bijvoorbeeld 'instant gratification'? Hoeveel mensen kunnen nou goed plannen?
hele goede vraag. het is en blijft een kwestie van gradatie, zoals met elke psychische 'stoornis' trouwens. Ook ADHD kun je niet waterdicht aantonen (alhoewel er in je hersengolven wel vaak een afwijkend patroon schijnt te zijn; heb ik ook, schijnt)
Maar bij mij viel het kwartje uiteindelijk toen ik me realiseerde dat het toch wel opvallend is dat ik, ondanks ook heel behoorlijke intelligentie, en ook als ik wat minder dramatisch uitstel dan de afgelopen weken, hoe dan ook met een gewoon studieprogramma NOOIT goed mee kan komen. Vanaf eerste dag vd middelbare school had ik er grote problemen mee.
In mijn studie: vakken zijn ofwel een complete strijd om te halen (heel traag werken, nooit werkbare planning kunnen maken omdat ik dingen over het hoofd zie en ook gewoon heel slecht kan inschatten hoeveel tijd iets me gaat kosten etc), ofwel ik haal zonder veel moeite in hele korte tijd (hyperfocus) een supergoed cijfer haal (helaas wel zeldzaam want een onderwerp vinden waar ik écht een paar weken door gegrepen kan zijn is wel een bezoeking). Ook bij stage ging het opeens supergoed bij bepaalde kortdurende, maar wel lastige opdrachten, tegen ieders verwachting in eigenlijk. Bij simpele baantjes waarvoor je een matige maar wel constante focus nodig hebt (bv verkoopster in slagerij) was ik dan weer een ramp (geregeld ontslagen). Door docenten, medestudenten en werkgevers ben ik in de loop der jaren ook best vaak op dat maffe verschil aangesproken, en dan kan ik eigenlijk nooit goed uitgelegd krijgen waaróm dit bij mij nou zo werkt en bij hen zo anders.
Dus ik weet iig dat bij mij dat verschil behoorlijk groot is, groot genoeg dat het anderen echt opvalt als ze mijn functioneren volgen.
Nou ja, verder ben ik gewoon een chaoot (en daar schaam ik me trouwens dan weer totaal niet voor, daar maak ik juist altijd al wel grapjes over)
OK mss ga ik in mijn volgende pauze toch maar niet het forum op want nu ben ik toch weer veel teveel tijd kwijt... Tot vanavond!
vrijdag 6 februari 2009 om 17:11
Phien, dat herken ik wel en ook niet. Ik ben ook ontslagen bij de meest simpele baantjes, maar of dat nou door die matige en constante focus kwam? Misschien heb ik nu eenmaal geen talent voor efficient schoonmaken en bestellingen afhandelen, afrekenen bij de kassa en altijd gezellig sociaal zijn met collega's en klanten.
Ook die moeite met plannen herken ik niet echt. Ja, ik stel altijd van alles uit, waardoor ik planningen zelden goed uitvoer, maar ik ben geweldig goed in het halen van deadlines. Heb ik mijn planning toch nog gehaald, toch? Ook al verliep alles vreselijk chaotisch.
Maar ik vind je inzichten boeiend, ik hoop dat je blijft posten. Ik steek er veel van op en ben benieuwd naar het verloop van je behandling bij de psych.
Tijd om even de stad in te gaan, vanavond nog maar even doorwerken (en het huis opruimen, morgen schoonouders op bezoek).
Ook die moeite met plannen herken ik niet echt. Ja, ik stel altijd van alles uit, waardoor ik planningen zelden goed uitvoer, maar ik ben geweldig goed in het halen van deadlines. Heb ik mijn planning toch nog gehaald, toch? Ook al verliep alles vreselijk chaotisch.
Maar ik vind je inzichten boeiend, ik hoop dat je blijft posten. Ik steek er veel van op en ben benieuwd naar het verloop van je behandling bij de psych.
Tijd om even de stad in te gaan, vanavond nog maar even doorwerken (en het huis opruimen, morgen schoonouders op bezoek).
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 6 februari 2009 om 17:54
quote:Dejavu schreef op 06 februari 2009 @ 17:11:
Phien, dat herken ik wel en ook niet. Ik ben ook ontslagen bij de meest simpele baantjes, maar of dat nou door die matige en constante focus kwam? Gebrek daaraan dus juist he, maar dat had je ook juist zo begrepen toch?quote:Ook die moeite met plannen herken ik niet echt. Ja, ik stel altijd van alles uit, waardoor ik planningen zelden goed uitvoer, maar ik ben geweldig goed in het halen van deadlines. Heb ik mijn planning toch nog gehaald, toch? Ook al verliep alles vreselijk chaotisch. Iedereen is anders, ook (zelfs ) ADD/ADHD-ers... Ik geloof niet dat je alleen maar 'door de ADHD-test' komt als je standaard je deadlines gewoon hoor. Je kunt op het laatste moment bv ook hyperfocus krijgen en dan in 1 dag of uur alsnog al het werk doen waarvoor je anders dagen/uren nodig had gehad.
Jammer genoeg 'slaat' mijn hyperfocus, als ik 'm al krijg, alleen vaak wat te laat in... kwestie van training zeg maar, moet m'n hersens nog wat beter africhten... Ik kan nu (nu nog wel) nl bijna altijd wegkomen met te laat inleveren van stukken. Op de een of andere manier weet ik op docenten toch altijd weer zo radeloos chaotisch en toch immens betrokken over te komen dat ze wel wat door de vingers zien. Maar goed, daar ga je op een zeker moment dus ook op rekenen.
Zo heb heb morgenavond een (al individueel voor mij uitgestelde) deadline en ik vrees nu al dat de hyperfocus (als ie komt) niet eerder toeslaat dan morgenmiddag ofzo. Voel nu nog niks iig... (vraag me niet waarom die docent die op zaterdagavond heeft gesteld -- o wacht, mss omdat ze het stuk eigenlijk op maandag wil hebben... argh dat zou eigenlijk best zo kunnen zijn ze kent me onderhand wel 'n beetje. Maar goed dit had ik me dus eigenlijk juist niet moeten realiseren ) quote:Maar ik vind je inzichten boeiend, ik hoop dat je blijft posten. Ik steek er veel van op en ben benieuwd naar het verloop van je behandling bij de psych.Leuk, ja ik denk wel dat ik hier blijf posten, heb er zelf ook echt wat aan om met jullie mee te lezen en zelf ook te schrijven over mijn ervaringen op 'uitstel-gebied'.
Phien, dat herken ik wel en ook niet. Ik ben ook ontslagen bij de meest simpele baantjes, maar of dat nou door die matige en constante focus kwam? Gebrek daaraan dus juist he, maar dat had je ook juist zo begrepen toch?quote:Ook die moeite met plannen herken ik niet echt. Ja, ik stel altijd van alles uit, waardoor ik planningen zelden goed uitvoer, maar ik ben geweldig goed in het halen van deadlines. Heb ik mijn planning toch nog gehaald, toch? Ook al verliep alles vreselijk chaotisch. Iedereen is anders, ook (zelfs ) ADD/ADHD-ers... Ik geloof niet dat je alleen maar 'door de ADHD-test' komt als je standaard je deadlines gewoon hoor. Je kunt op het laatste moment bv ook hyperfocus krijgen en dan in 1 dag of uur alsnog al het werk doen waarvoor je anders dagen/uren nodig had gehad.
Jammer genoeg 'slaat' mijn hyperfocus, als ik 'm al krijg, alleen vaak wat te laat in... kwestie van training zeg maar, moet m'n hersens nog wat beter africhten... Ik kan nu (nu nog wel) nl bijna altijd wegkomen met te laat inleveren van stukken. Op de een of andere manier weet ik op docenten toch altijd weer zo radeloos chaotisch en toch immens betrokken over te komen dat ze wel wat door de vingers zien. Maar goed, daar ga je op een zeker moment dus ook op rekenen.
Zo heb heb morgenavond een (al individueel voor mij uitgestelde) deadline en ik vrees nu al dat de hyperfocus (als ie komt) niet eerder toeslaat dan morgenmiddag ofzo. Voel nu nog niks iig... (vraag me niet waarom die docent die op zaterdagavond heeft gesteld -- o wacht, mss omdat ze het stuk eigenlijk op maandag wil hebben... argh dat zou eigenlijk best zo kunnen zijn ze kent me onderhand wel 'n beetje. Maar goed dit had ik me dus eigenlijk juist niet moeten realiseren ) quote:Maar ik vind je inzichten boeiend, ik hoop dat je blijft posten. Ik steek er veel van op en ben benieuwd naar het verloop van je behandling bij de psych.Leuk, ja ik denk wel dat ik hier blijf posten, heb er zelf ook echt wat aan om met jullie mee te lezen en zelf ook te schrijven over mijn ervaringen op 'uitstel-gebied'.
vrijdag 6 februari 2009 om 21:21
O help, dat is ook mijn valkuil. Zodra ik weet dat ik een deadline kan uitstellen, doe ik dat ook. Dan denk ik ruim de tijd te hebben en dan doe ik alles toch weer op het laatste nippertje. Het water moet me echt aan de lippen staan. Probleem is ook dat hoe meer deadlines ik haal, hoe meer ik ga uitstellen. Werkte ik vroeger drie dagen aan een artikel, daarna werden het er twee, toen een en nu schrijf ik dat in een avondjel, maar heb dan toch die drie volle dagen volledig doorgebracht met stressen over en vermijden van het schrijven van dat artikel. En de kwaliteit van de artikelen blijft ok, maar in een avondje schrijf je natuurlijk niet bepaald iets geweldigs. Daardoor blijf je altijd op een bepaald niveau hangen, heb ik niet gevoel vooruit te komen.
Succes met het halen van je deadline trouwens. Misschien moet je je docenten maar eens vertellen wat er met je aan de hand is en ze verbieden je nog uitstel te verlenen, dan kun je tenminste nog eens van een vrij weekend genieten Succes in ieder geval!
Succes met het halen van je deadline trouwens. Misschien moet je je docenten maar eens vertellen wat er met je aan de hand is en ze verbieden je nog uitstel te verlenen, dan kun je tenminste nog eens van een vrij weekend genieten Succes in ieder geval!
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 6 februari 2009 om 23:14
Nou ik blijf hier ook lekker meelezen en posten!
Fijn dat we ervaringen en tips kunnen delen.
Ik moet zeggen dat dit topic mij eigenlijk al een steuntje in de rug is. Dan denk ik aan jullie zegmaar en dan voel ik me in ieder geval meer gemotiveerd!
Vandaag ging het namelijk aardig goed...heb echt een aantal dingen gedaan waar ik tegen aan zat te hikken. Misschien zat ik in een hyperfocus? haha.
Oh...dat van die deadlines.........dat doe ik ook heel erg ja. "Hoe meer deadlines ik haal hoe meer ik ga uitstellen"
Ja dat is echt funest.
En dan denk ik weleens: het zou eens goed voor je zijn als het eens faliekant mis zou gaan meisje! Dan kan je eens voelen hoe rot dat is en dan ga je de volgende keer weer beter je best doen!
Maar het punt is dus dat ik deadlines en toetsen e.d. altijd wel haal, dus het is nog niet op een drama uitgelopen, helaasch
Alleen loop ik wel achter met andere opdrachten. (individuele opdr. ivm studie)
Hoe kan ik mailtjes naar iemand versturen?
Zat net uitgebreid te kijken maar kom er niet achter?
Jen: wat goed dat je je baan hebt opgezegd! Heerlijk als je weer zo'n belangrijke stap hebt gezet, daar ga je vast weer energie van krijgen!
Succes allemaal!
Fijn dat we ervaringen en tips kunnen delen.
Ik moet zeggen dat dit topic mij eigenlijk al een steuntje in de rug is. Dan denk ik aan jullie zegmaar en dan voel ik me in ieder geval meer gemotiveerd!
Vandaag ging het namelijk aardig goed...heb echt een aantal dingen gedaan waar ik tegen aan zat te hikken. Misschien zat ik in een hyperfocus? haha.
Oh...dat van die deadlines.........dat doe ik ook heel erg ja. "Hoe meer deadlines ik haal hoe meer ik ga uitstellen"
Ja dat is echt funest.
En dan denk ik weleens: het zou eens goed voor je zijn als het eens faliekant mis zou gaan meisje! Dan kan je eens voelen hoe rot dat is en dan ga je de volgende keer weer beter je best doen!
Maar het punt is dus dat ik deadlines en toetsen e.d. altijd wel haal, dus het is nog niet op een drama uitgelopen, helaasch
Alleen loop ik wel achter met andere opdrachten. (individuele opdr. ivm studie)
Hoe kan ik mailtjes naar iemand versturen?
Zat net uitgebreid te kijken maar kom er niet achter?
Jen: wat goed dat je je baan hebt opgezegd! Heerlijk als je weer zo'n belangrijke stap hebt gezet, daar ga je vast weer energie van krijgen!
Succes allemaal!
zondag 8 februari 2009 om 10:17
Ha Potje Thee. Soms denk ik ook dat het goed zou zijn om op mijn bek te gaan. Dat ik dan misschien mijn les eens leer. En aan de ene kant voel hoe naar dat is, maar tegelijkertijd ook eens besef dat falen niet het einde van de wereld is.
Maar ondertussen ben ik veel te bang voor dat moment. Ik wil niet weten wat ik kan aantreffen. Dus blijf ik die deadline maar halen.
Goed dat iedereen blijkbaar bezig is. Ik had een goede dag gisteren. Zelfs afgerekend in het restaurant. Heb dat nog wel proberen af te schuiven, maar lukte helaas niet. Viel uiteindelijk dus best mee (natuurlijk...)
Ik moet zeggen dat dit topic me wel blijft bezighouden. Heb er zelfs hoofdpijn van. Ik heb jaren gedacht dat er nu eenmaal niet veel aan mijn problemen te veranderen is, dat ik maar met mijn beperkingen moet leren leven. Als ik ADD zou hebben, zou dat natuurlijk nog steeds zo zijn. Maar doordat ik dan weet wat er nou aan de hand is, zal het misschien makkelijker zijn om eraan te werken. Er is dan gewoon een behandelprogramma voor, hoef ik niet meer in mijn eentje voort te blijven modderen.
Moeilijk vind ik wel dat door je op je problemen te richten, er minder tijd en energie is voor de 'gewone' dingen. Zoals werk en sociale contacten, die dingen die je juist wilt zien te verbeteren. Tijdelijk dat op een laag pitje zetten, zodat het straks juist dan beter dan ooit gaat. Ik weet niet of dat wel wil (ik wil liever instant gratification, om maar in het jargon te blijven).
Maar ondertussen ben ik veel te bang voor dat moment. Ik wil niet weten wat ik kan aantreffen. Dus blijf ik die deadline maar halen.
Goed dat iedereen blijkbaar bezig is. Ik had een goede dag gisteren. Zelfs afgerekend in het restaurant. Heb dat nog wel proberen af te schuiven, maar lukte helaas niet. Viel uiteindelijk dus best mee (natuurlijk...)
Ik moet zeggen dat dit topic me wel blijft bezighouden. Heb er zelfs hoofdpijn van. Ik heb jaren gedacht dat er nu eenmaal niet veel aan mijn problemen te veranderen is, dat ik maar met mijn beperkingen moet leren leven. Als ik ADD zou hebben, zou dat natuurlijk nog steeds zo zijn. Maar doordat ik dan weet wat er nou aan de hand is, zal het misschien makkelijker zijn om eraan te werken. Er is dan gewoon een behandelprogramma voor, hoef ik niet meer in mijn eentje voort te blijven modderen.
Moeilijk vind ik wel dat door je op je problemen te richten, er minder tijd en energie is voor de 'gewone' dingen. Zoals werk en sociale contacten, die dingen die je juist wilt zien te verbeteren. Tijdelijk dat op een laag pitje zetten, zodat het straks juist dan beter dan ooit gaat. Ik weet niet of dat wel wil (ik wil liever instant gratification, om maar in het jargon te blijven).
anoniem_68519 wijzigde dit bericht op 08-02-2009 10:20
Reden: per ongeluk te snel verzonden
Reden: per ongeluk te snel verzonden
% gewijzigd
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 9 februari 2009 om 12:29
Goedemorgen ehhh middag is het alweer
Hoe is jullie weekend geweest?
Nou hier zit ik dan, ik moet eigenlijk solliciteren, boodschappen doen en schilderen van mezelf maar er komt echt helemaal niets van!
Ik ben al sinds 7 uur op, want ik wil een normaal ritme aanhouden.. En tsja wat heb ik eigenlijk gedaan in die 5.5 uur behalve hier een beetje rondzwerven op het forum en met een ex-collega gezellig zitten mailen?
Hoe is jullie weekend geweest?
Nou hier zit ik dan, ik moet eigenlijk solliciteren, boodschappen doen en schilderen van mezelf maar er komt echt helemaal niets van!
Ik ben al sinds 7 uur op, want ik wil een normaal ritme aanhouden.. En tsja wat heb ik eigenlijk gedaan in die 5.5 uur behalve hier een beetje rondzwerven op het forum en met een ex-collega gezellig zitten mailen?
