Psyche
alle pijlers
Grenzen aangeven
zaterdag 13 juli 2024 om 13:44
Ben jij goed in grenzen aangeven of vind je het lastig? kun je zoiets nog écht leren? hoe krijg je de knop om dat je voortaan wél je grenzen aangeeft (zonder schuldgevoel)?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
zondag 21 juli 2024 om 09:52
Ik kan me ook wel voorstellen dat als je zoals in het geval van Auroraatje in jongere jaren vaak ervaren hebt dat jouw reacties en interpretaties 'buiten de boot vallen' om het zo maar eens te zeggen, je gaat twijfelen of je het allemaal wel goed aanpakt. Het is mens-eigen om ergens bij te willen horen denk ik en het idee dat je er niet bij hoort of misschien niet bij mag horen, kan heel hardnekkig zijn.bijtie schreef: ↑19-07-2024 12:50Zoals je merkt gaat het alleen maar om het leren verdragen van deze gevoelens. Niet om alles leren goed te doen zodat er geen frictie is. Dat is helaas niet realistisch.
Sterker nog, hoe gezonder jij wordt hoe meer reacties je zal oproepen doordat je anders bent. En dat is iets om te vieren.
Eigenheid is toch mooi? Wil je dat je kind een gestresste eenheidsworst is die het voor iedereen precies goed doet, of dat hij zichzelf is en happy is?
Dan worden mensen maar woest over je appje, en dan.... ?
Ik zou zelf niet anders kunnen en willen dan jij beschrijft, Bijtie, en ik denk ook dat het mensen uiteindelijk veel gelukkiger maakt. Anders zijn is grotendeels mooi en leuk en ik vind mensen die min of meer vrede met zichzelf hebben gesloten vaak erg leuk. Ik vind jouw posts hier ook inspirerend en verfrissend. Maar ik vind het zelf op 'zwakke momenten' soms ook best eenzaam. Jij niet? En dan ben ik er zelfs mee opgevoed dus ik heb het niet eens op latere leven moeten leren, wat me helemaal taai lijkt.
zondag 21 juli 2024 om 11:01
Als je van jongs af aan geen zelfvertrouwen hebt meegekregen is het leven een strijd, weet ik ook uit eigen ervaring.
Dusja het is kiezen tussen twee kwaden, een vertrouwd maar destructief zelfbeeld behouden, of kiezen voor een onzeker en eenzaam bestaan, maar wel trouw aan je gekke zelf zijn.
Vaak proberen we eerst heel lang beiden te doen, en de wereld moet maar een beetje meewerken anders is het niet eerlijk. Begrijpelijk, maar word je een naar mens van zonder dat je het zelf doorhebt. Zo blijf je altijd afhankelijk van anderen, steeds vragen "ligt dit aan mij?" en hopen op begrip.
Als je vol trauma's zit is het heel moeilijk om jezelf voor de bus te gooien en je niet meer te verschuilen, maar te zeggen "dit is het, ik ben een mens en ik maak fouten, take it or leave it."
Maar je jeugdervaringen blijven projecteren, steeds door denkbeeldige hoepeltjes springen, blijven hopen op betere tijden is ook een eenzaam bestaan en maakt een mens gegarandeerd uitgeput en ongelukkig.
Dusja het is kiezen tussen twee kwaden, een vertrouwd maar destructief zelfbeeld behouden, of kiezen voor een onzeker en eenzaam bestaan, maar wel trouw aan je gekke zelf zijn.
Vaak proberen we eerst heel lang beiden te doen, en de wereld moet maar een beetje meewerken anders is het niet eerlijk. Begrijpelijk, maar word je een naar mens van zonder dat je het zelf doorhebt. Zo blijf je altijd afhankelijk van anderen, steeds vragen "ligt dit aan mij?" en hopen op begrip.
Als je vol trauma's zit is het heel moeilijk om jezelf voor de bus te gooien en je niet meer te verschuilen, maar te zeggen "dit is het, ik ben een mens en ik maak fouten, take it or leave it."
Maar je jeugdervaringen blijven projecteren, steeds door denkbeeldige hoepeltjes springen, blijven hopen op betere tijden is ook een eenzaam bestaan en maakt een mens gegarandeerd uitgeput en ongelukkig.
zondag 21 juli 2024 om 11:33
Ik probeer mezelf nu steeds af te vragen: ben ik authentiek in wat ik doe?
Vanmorgen kwam mijn zoon met het idee om iets te gaan doen wat voor mij erg overprikkelend is. Mijn eerste reactie was: dat moet ik dan maar gewoon verdragen. Het is niet gezellig om voor de tweede week op een rij niet mee te gaan met een uitstapje.
Toen dacht ik: maar heb IK hier nou echt zin in? En het antwoord was toch wel heel duidelijk nee. Ik heb geen plezier in de activiteit en daarnaast ook nog eens dat het me gaat overprikkelen en dat ik dan de nieuwe week alweer met stress begin.
Nu gaan ze dus samen. En dat voelt wat onwennig en ja, ik heb ook wat FOMO, maar door dit niet te doen hou ik wellicht wel energie over om vanderweek wat leuks te gaan doen met mijn zoon als mijn man werkt.
Vanmorgen kwam mijn zoon met het idee om iets te gaan doen wat voor mij erg overprikkelend is. Mijn eerste reactie was: dat moet ik dan maar gewoon verdragen. Het is niet gezellig om voor de tweede week op een rij niet mee te gaan met een uitstapje.
Toen dacht ik: maar heb IK hier nou echt zin in? En het antwoord was toch wel heel duidelijk nee. Ik heb geen plezier in de activiteit en daarnaast ook nog eens dat het me gaat overprikkelen en dat ik dan de nieuwe week alweer met stress begin.
Nu gaan ze dus samen. En dat voelt wat onwennig en ja, ik heb ook wat FOMO, maar door dit niet te doen hou ik wellicht wel energie over om vanderweek wat leuks te gaan doen met mijn zoon als mijn man werkt.
zondag 21 juli 2024 om 17:06
Knap hoe je dat bij jezelf hebt kunnen voelen Auroraatje!auroraatje schreef: ↑21-07-2024 11:33Ik probeer mezelf nu steeds af te vragen: ben ik authentiek in wat ik doe?
Vanmorgen kwam mijn zoon met het idee om iets te gaan doen wat voor mij erg overprikkelend is. Mijn eerste reactie was: dat moet ik dan maar gewoon verdragen. Het is niet gezellig om voor de tweede week op een rij niet mee te gaan met een uitstapje.
Toen dacht ik: maar heb IK hier nou echt zin in? En het antwoord was toch wel heel duidelijk nee. Ik heb geen plezier in de activiteit en daarnaast ook nog eens dat het me gaat overprikkelen en dat ik dan de nieuwe week alweer met stress begin.
Nu gaan ze dus samen. En dat voelt wat onwennig en ja, ik heb ook wat FOMO, maar door dit niet te doen hou ik wellicht wel energie over om vanderweek wat leuks te gaan doen met mijn zoon als mijn man werkt.
zondag 21 juli 2024 om 17:09
Ik ben vandaag helaas met een gestrekt been een discussie met mijn ex ingegaan (zie ik nu achteraf).
Achteraf gezien had ik eerst open moeten vragen wat er mogelijk was. Wel met in het achterhoofd dat er voor mij wel grenzen zijn aan wat voor mij werkt. Maar dat is dus lastig. Als ik de ander een open vraag stel en diens voorstel ligt buiten mijn grenzen, dan ga ik er toch in mee.
Nou ja, ik ben me er nu vrij snel achteraf bewust van. You live, you learn.
Achteraf gezien had ik eerst open moeten vragen wat er mogelijk was. Wel met in het achterhoofd dat er voor mij wel grenzen zijn aan wat voor mij werkt. Maar dat is dus lastig. Als ik de ander een open vraag stel en diens voorstel ligt buiten mijn grenzen, dan ga ik er toch in mee.
Nou ja, ik ben me er nu vrij snel achteraf bewust van. You live, you learn.
maandag 22 juli 2024 om 14:57
Ik heb inderdaad er een berichtje achteraan gestuurd met excuses dat ik er niet zo hard in had hoeven gaan.auroraatje schreef: ↑21-07-2024 20:45Ja, daar leer je vast ook weer van. En je mag er ook altijd nog op terugkomen, dat je het anders had willen aanpakken.
Ik heb geen excuses teruggekregen, terwijl ik vind dat hij ook een aandeel heeft in dat het in ruzie geëindigd is.
Maar ik had ook niks verwacht. Het is één van de grote punten waarom we uit elkaar zijn gegaan, hij legt de schuld altijd buiten zichzelf.
maandag 22 juli 2024 om 17:04
martje55 schreef: ↑22-07-2024 14:57Ik heb inderdaad er een berichtje achteraan gestuurd met excuses dat ik er niet zo hard in had hoeven gaan.
Ik heb geen excuses teruggekregen, terwijl ik vind dat hij ook een aandeel heeft in dat het in ruzie geëindigd is.
Maar ik had ook niks verwacht. Het is één van de grote punten waarom we uit elkaar zijn gegaan, hij legt de schuld altijd buiten zichzelf.
Ik vind dat heel goed van je dat je er nog op terug bent gekomen. Ik denk dat je dat ook vooral moet zien als iets wat je voor jezelf doet en niet voor hem. Jij houdt op zo'n moment heel erg de eer aan jezelf. Jammer dat hij die zelfreflectie blijkbaar mist. En het is dan vast ook weer een bevestiging voor jou dat je er goed aan hebt gedaan om uit elkaar te gaan.
dinsdag 23 juli 2024 om 13:29
Ik zal het zelf maar vast zeggen: ik ben een groot fan van zelfhulpboeken. 
Ik ben nu bezig in acceptance en commitment therapie voor dummies en het gaat over je waardes, dus de dingen die belangrijk voor je zijn en richting geven aan de doelen die je jezelf stelt.
Ik denk dat hier een van de problemen zit die ik heb: ik heb niet echt waarden voor mezelf. Mijn waarde is vooral: geen egoïstisch mens willen zijn en goed willen overkomen op andere mensen. Als ik daar mijn leven op baseer blijf ik moeite houden met grenzen aangeven.
Dus het wordt tijd dat ik voor mezelf duidelijk krijg welke waarden ik voor mezelf wil. Ik hoop dat ik hier ooit wat meer duidelijkheid in ga krigen. Als je zo lang vooral bezig bent geweest met wat anderen vinden en daarin meegaan is het best lastig om voor jezelf te kiezen opeens.
Weten jullie wel welke waarden belangrijk voor je zijn?
Ik ben nu bezig in acceptance en commitment therapie voor dummies en het gaat over je waardes, dus de dingen die belangrijk voor je zijn en richting geven aan de doelen die je jezelf stelt.
Ik denk dat hier een van de problemen zit die ik heb: ik heb niet echt waarden voor mezelf. Mijn waarde is vooral: geen egoïstisch mens willen zijn en goed willen overkomen op andere mensen. Als ik daar mijn leven op baseer blijf ik moeite houden met grenzen aangeven.
Dus het wordt tijd dat ik voor mezelf duidelijk krijg welke waarden ik voor mezelf wil. Ik hoop dat ik hier ooit wat meer duidelijkheid in ga krigen. Als je zo lang vooral bezig bent geweest met wat anderen vinden en daarin meegaan is het best lastig om voor jezelf te kiezen opeens.
Weten jullie wel welke waarden belangrijk voor je zijn?
dinsdag 23 juli 2024 om 13:56
Ik ben sinds enkele dagen een meelezer hier, deze post zet mij ook aan het denken. Je waarden! Goeie vraag, net als jij ben ik het meeste van de tijd bezig geweest met anderen, dat heeft mijn hele manier van leven wel flink bepaald. Jouw bericht lezend denk ik "jeetje ik ben net zo".auroraatje schreef: ↑23-07-2024 13:29Ik zal het zelf maar vast zeggen: ik ben een groot fan van zelfhulpboeken.
Ik ben nu bezig in acceptance en commitment therapie voor dummies en het gaat over je waardes, dus de dingen die belangrijk voor je zijn en richting geven aan de doelen die je jezelf stelt.
Ik denk dat hier een van de problemen zit die ik heb: ik heb niet echt waarden voor mezelf. Mijn waarde is vooral: geen egoïstisch mens willen zijn en goed willen overkomen op andere mensen. Als ik daar mijn leven op baseer blijf ik moeite houden met grenzen aangeven.
Dus het wordt tijd dat ik voor mezelf duidelijk krijg welke waarden ik voor mezelf wil. Ik hoop dat ik hier ooit wat meer duidelijkheid in ga krigen. Als je zo lang vooral bezig bent geweest met wat anderen vinden en daarin meegaan is het best lastig om voor jezelf te kiezen opeens.
Weten jullie wel welke waarden belangrijk voor je zijn?
Mijn waarden...daar ga ik ook eens goed over nadenken. En dan vooral bedenken hoe ik ga handelen naar die waarden.
Heel interessant
dinsdag 23 juli 2024 om 14:55
Persoonlijke waarden die ik nastreef:
Gezondheid (fysiek en mentaal)
Overgave en acceptatie (aanvaarden wat is en loslaten wat niet voor mij is)
Integriteit (trouw zijn aan mezelf en betrouwbaar zijn voor anderen)
"Moed zal beloond worden" helpt me om deze waarden na te leven, wat niet altijd lukt. Maar het helpt wel om keuzes te maken en te weten wanneer ik hulp moet vragen.
Gezondheid (fysiek en mentaal)
Overgave en acceptatie (aanvaarden wat is en loslaten wat niet voor mij is)
Integriteit (trouw zijn aan mezelf en betrouwbaar zijn voor anderen)
"Moed zal beloond worden" helpt me om deze waarden na te leven, wat niet altijd lukt. Maar het helpt wel om keuzes te maken en te weten wanneer ik hulp moet vragen.
dinsdag 23 juli 2024 om 17:31
Spekpannenkoek schreef: ↑23-07-2024 16:11Het allereerste wat in mij opkwam, serieus: "ik zorg goed voor andere mensen"
Dit is vast een gewoonte, omdat ik dit m'n leven lang al zo doe. Altijd dacht ik dat dit mijn waarde was
Misschien kan je eraan toevoegen: ik zorg ook goed voor mezelf. Dat je goed voor anderen wilt zorgen kan een mooie eigenschap zijn, als je jezelf daarin niet voorbij loopt en het niet ten koste van jezelf gaat.
Ik ben er zelf ook nog heel erg over aan het mijmeren merk ik. In elk geval merk ik dat ik sinds ik probeer mezelf af te vragen: ben ik nu authentiek? Dat ik wel makkelijker tot keuzes kom.
dinsdag 23 juli 2024 om 22:06
Ik heb in elk geval 2 waardes voor mezelf gevonden waar ik vast mee aan de slag kan:
Ik wil leven in mentale balans
Ik vind mijn familie belangrijk - en eigenlijk ook mijn vrienden.
Deze lijken elkaar nu te 'bijten' omdat ik om in balans te blijven ervoor moet kiezen om bijvoorbeeld niet meer naar verjaardagen te gaan, waardoor ik een deel van mijn familie weinig meer zie. Dus ik zal op zoek moeten gaan naar andere manieren om min familie te zien, zonder dat het ten koste gaat van mijn mentale balans.
O ja, eigenlijk heb ik er al 3, want ik wilde ook nog authentieker leven.
Ik vind 3 voorlopig wel even genoeg
Ik wil leven in mentale balans
Ik vind mijn familie belangrijk - en eigenlijk ook mijn vrienden.
Deze lijken elkaar nu te 'bijten' omdat ik om in balans te blijven ervoor moet kiezen om bijvoorbeeld niet meer naar verjaardagen te gaan, waardoor ik een deel van mijn familie weinig meer zie. Dus ik zal op zoek moeten gaan naar andere manieren om min familie te zien, zonder dat het ten koste gaat van mijn mentale balans.
O ja, eigenlijk heb ik er al 3, want ik wilde ook nog authentieker leven.
Ik vind 3 voorlopig wel even genoeg
dinsdag 23 juli 2024 om 22:58
Zeker!
Voor mij mag geven en ontvangen hetzelfde zijn, als dat niet zo voelt wordt het offeren en dan is het naar de goden en heeft niemand er iets aan.
Ik oordeel wel maar ben me ervan bewust dat ik het niet kan, dat geldt voor de ander ook. Als iemand dus over me oordeelt heeft dat niets met mij te maken en vice versa.
Ik doe mezelf zo weinig mogelijk geweld aan middels kwellende gedachten.
Dat wat ik moet mag in balans zijn met dat wat ik mag.
Ik probeer niet op te lossen wat ik toch niet kan veranderen.
Ik vergeef dus geef de hoop op een beter verleden op.
Enz enz.
...
woensdag 24 juli 2024 om 09:11
Wat is voor jou authentiek? Wat maakt jou jou?auroraatje schreef: ↑23-07-2024 22:06Ik heb in elk geval 2 waardes voor mezelf gevonden waar ik vast mee aan de slag kan:
Ik wil leven in mentale balans
Ik vind mijn familie belangrijk - en eigenlijk ook mijn vrienden.
Deze lijken elkaar nu te 'bijten' omdat ik om in balans te blijven ervoor moet kiezen om bijvoorbeeld niet meer naar verjaardagen te gaan, waardoor ik een deel van mijn familie weinig meer zie. Dus ik zal op zoek moeten gaan naar andere manieren om min familie te zien, zonder dat het ten koste gaat van mijn mentale balans.
O ja, eigenlijk heb ik er al 3, want ik wilde ook nog authentieker leven.
Ik vind 3 voorlopig wel even genoeg
woensdag 24 juli 2024 om 09:13
Ben ik ook benieuwd naar, hoe ziet authentiek eruit voor jou TO?
woensdag 24 juli 2024 om 09:19
Als ik terugkijk op momenten dat ik intuïtief reageer, dan ben ik uit m'n hoofd en handel ik vanuit mijn authenticiteit. Daar sta ik ook helemaal achter, want het is wie ik ben. Maar wat er daarna gebeurt...Dan veroordeel ik het vaak. Dan ga ik weer in mijn hoofd en vind ik er van alles van, vooral negatief, bang wat die ander er wel niet van vindt en of ik het niet verkeerd heb gedaan. Dat is jammer want zo haal ik telkens zelf mijn eigen authentieke zelf onderuit
woensdag 24 juli 2024 om 10:13
woensdag 24 juli 2024 om 10:34
Wie is "jezelf" en wie je bent, in die context?
Niet om per se vervelende vragen te willen stellen, maar ik merk dat ik daar voor mezelf nooit zo goed uit kom. Wat is puur mezelf en wat is sociaal gedrag, en waar leg ik de grens wat betreft mezelf zijn?
Ik merk ook dat ik vaak met terugwerkende kracht een andere intentie bij mezelf zie, dan dat ik me in het moment bewust was. Was ik dan eerlijk of niet?
Zo'n waarde als authenticiteit levert bij mij dus wel wat dilemma's op. Maar het is zeker een mooie om na te streven, als je op dit moment weinig verbinding hebt met je eigen gevoelens en voorkeuren.
Niet om per se vervelende vragen te willen stellen, maar ik merk dat ik daar voor mezelf nooit zo goed uit kom. Wat is puur mezelf en wat is sociaal gedrag, en waar leg ik de grens wat betreft mezelf zijn?
Ik merk ook dat ik vaak met terugwerkende kracht een andere intentie bij mezelf zie, dan dat ik me in het moment bewust was. Was ik dan eerlijk of niet?
Zo'n waarde als authenticiteit levert bij mij dus wel wat dilemma's op. Maar het is zeker een mooie om na te streven, als je op dit moment weinig verbinding hebt met je eigen gevoelens en voorkeuren.
woensdag 24 juli 2024 om 10:41
Ik vind mijn familie belangrijk, schrijf je.auroraatje schreef: ↑23-07-2024 22:06Ik heb in elk geval 2 waardes voor mezelf gevonden waar ik vast mee aan de slag kan:
Ik wil leven in mentale balans
Ik vind mijn familie belangrijk - en eigenlijk ook mijn vrienden.
Deze lijken elkaar nu te 'bijten' omdat ik om in balans te blijven ervoor moet kiezen om bijvoorbeeld niet meer naar verjaardagen te gaan, waardoor ik een deel van mijn familie weinig meer zie. Dus ik zal op zoek moeten gaan naar andere manieren om min familie te zien, zonder dat het ten koste gaat van mijn mentale balans.
O ja, eigenlijk heb ik er al 3, want ik wilde ook nog authentieker leven.
Ik vind 3 voorlopig wel even genoeg
Is dat echt een waarde?
Of is dat een overtuiging?
Of is dat een ópgelegde overtuiging, opgelegd door je familie, dat jij je familie belangrijk hoort te vinden?
Ik wil dat het goed gaat met mijn familie. Ik vind mijn kerngezin belangrijk, maar inmiddels is mijn eigen gezin daar bovenuit gekomen. Ik vind het belangrijk dat het mijn kinderen goed gaat en dat ik er alles wat in mijn macht ligt aan doe om hen een goede start te geven.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 24 juli 2024 om 11:05
Ja mijn man zei ook al: definieer familie eens?
Natuurlijk is mijn eigen gezin het belangrijkste. Daarnaast hou ik ook graag contact met mijn ouders, mijn zus en 1 tante en nicht. En qua schoonfamilie mijn schoonmoeders en schoonzus. De rest vind ik minder belangrijk.
Het is me een tijd opgelegd, maar als ik dat loslaat, besef ik me ook dat ik het zelf ook belangrijk vind om contact met hen te houden, en niet alleen omdat anderen dat zouden vinden, maar ook omdat ik het zelf belangrijk vind.
Natuurlijk is mijn eigen gezin het belangrijkste. Daarnaast hou ik ook graag contact met mijn ouders, mijn zus en 1 tante en nicht. En qua schoonfamilie mijn schoonmoeders en schoonzus. De rest vind ik minder belangrijk.
Het is me een tijd opgelegd, maar als ik dat loslaat, besef ik me ook dat ik het zelf ook belangrijk vind om contact met hen te houden, en niet alleen omdat anderen dat zouden vinden, maar ook omdat ik het zelf belangrijk vind.
woensdag 24 juli 2024 om 11:45
Denk ik ook.auroraatje schreef: ↑24-07-2024 10:40Ik denk dat je altijd wel dat stukje sociaal wenselijke zal houden. Maar zo lang je dingen doet waar je zelf blij / tevreden over bent en waar je achter kan staan, dat lijkt mij het belangrijkste?
Waarbij dingen waar ik achter kan staan niet altijd de dingen zijn waar ik blij mee ben.
Maar dat vind ik juist mooi aan het bewust leven volgens je kernwaarden, dat het je stimuleert om te groeien door dingen te doen die niet goed voelen, maar wel goed zijn (op de lange termijn).
Familie is voor mij ook een belangrijke, in de zin dat familie eerst komt en van hen kan ik meer incasseren dan van anderen. Contact met ze vind ik echter niet zo belangrijk, zolang de band er maar is vind ik veel contact niet nodig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
