Psyche
alle pijlers
Heb jij alles uit het leven gehaald?
vrijdag 6 december 2019 om 19:10
Van de week kwam ik iemand tegen waarmee ik op de basisschool heb gezeten, het is ruim 40 jaar geleden maar we herkenden elkaar meteen, natuurlijk wilden we van elkaar weten hoe het ons is vergaan , zij is gescheiden met 2 kinderen, werkt in de zorg, woont in een rijtjes woning, vader is overleden en ze is mantelzorger voor haar moeder, ik kon ongeveer hetzelfde vertellen alleen ben ik getrouwd, heb ik 1 kind meer dan zij en ik werk op kantoor, ook ik mantelzorg voor mijn moeder, nadat wij nog wat oude herinneringen hebben opgehaald zijn onze wegen gescheiden. Gisteravond in bed kwam het gesprek weer naar boven en toen bedacht ik dat ik eigenlijk een doorsnee leven leid en dat ik zeker geen hoogvlieger ben, ik ben dankbaar voor mijn gezin, maar ineens bekruipt mij het gevoel van : Is dit het?
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 22 december 2019 om 14:55
En dit is dan weer heel positief bekeken, want de mensen om mij heen die niet "gemiddeld" leven hebben hoofdzakelijk 1 ding gemeen: mentale problemen. Al zal hun afwijkende leven niet echt zijn wat hier bedoeld wordt, dit zal het meestal wel zijn als je niet "gemiddeld" bent.Geronimo2 schreef: ↑22-12-2019 12:22...
Als ik kijk naar mensen die niet "gemiddeld" leven, dan hebben ze een paar dingen gemeen, het interesseert ze niet wat anderen van hun vinden, ze hebben een innerlijke drive om hun grenzen te verleggen en ze hebben dromen die verder gaan dan een koophuis en een gezin. En dan ben je er nog niet met die instelling, je moet lef hebben, tegenslag niet ervaren als een doodsvonnis en heel hard werken, dus 60 uur is niet abnormaal (meestal is het meer in de begin jaren).
...
zondag 22 december 2019 om 15:05
Misschien even wat preciezer zijn in wat je bedoeld.Moirmel schreef: ↑22-12-2019 14:55En dit is dan weer heel positief bekeken, want de mensen om mij heen die niet "gemiddeld" leven hebben hoofdzakelijk 1 ding gemeen: mentale problemen. Al zal hun afwijkende leven niet echt zijn wat hier bedoeld wordt, dit zal het meestal wel zijn als je niet "gemiddeld" bent.
zondag 22 december 2019 om 15:08
Eerlijk gezegd waag ik dat te betwijfelen. In de periode van crisis vielen de ontslagen bij bosjes. Dat niet alleen; nog steeds als iemand een vast contract ´moet´ krijgen mag hij/zij eerst een paar maanden thuisblijven of iets anders gaan doen. Mijn werkgever is heel blij met mij, zegt ie, maar een paar cent per uur extra zit er niet in. In mijn omgeving (we worden ouder) worden mensen die richting de 60 gaan weggepromoveerd naar een baan die ze eigenlijk niet willen. De werkgever van mijn man zit te springen om personeel. Er wordt een opleiding gevraagd die alleen dáár nodig is, die dus niemand heeft maar wel een harde eis is, daar gaat het dus al fout. Daarnaast graag jong en kneedbaar, niet te duur en met 40 jaar ervaring. En nee, het lukt nog niet zo erg om zo iemand te vinden, laat staan de tien mensen die er eigenlijk bij zouden moeten.
Afijn. Terug naar de topictitel.
Wat noem je alles? Het is een ouderwetse tegeltjeswijsheid, maar elk huisje heeft zijn kruisje. Ik heb een relatief saai en normaal leven, huisje, boompje, beestje, kindje, parttime baan. Af en toe een weekendje weg of een dagje uit en dat is het wel zo´n beetje.
Een vriendin is operazangeres. Klinkt geweldig, totdat je hoort hoe de rest van haar leven eruit ziet. Ze had graag kinderen gewild maar zwanger raken is nooit gelukt.
Een andere vriendin heeft met haar man nu een oude boerderij gekocht en die zijn ze aan het opknappen. Zij hebben geen kinderen en willen die ook niet. Maar zij heeft wel een schildklier die groeit. In Duitsland opereren ze dat, in Nederland durft geen arts het aan. Het is voor haar dus letterlijk slikken of stikken en als het aan Nederland had gelegen was ze allang gestikt.
In feite zijn er drie pijlers (en misschien is het plaatje ook wel geplaatst in dit topic):
Kinderen - Geld - Tijd
Je mag er twee kiezen. Àlles uit het leven halen is simpelweg onmogelijk. Maar de kunst is om te doen waar jij blij mee bent. En als ik van vriendinnen, die op facebook een geweldig leven lijken te hebben, hoor hoe het er soms thuis aan toe gaat zou ik voor geen goud willen ruilen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 22 december 2019 om 15:11
To noemt zelf de ING en een strafrecht advocaat als voorbeeld en daar haakte ik op in. Wie de schoen past trekken hem aan.fashionvictim schreef: ↑22-12-2019 11:41Ik vind dat altijd wat sneu, dat men dan de prestaties van anderen gaat kleineren of zelfs ridiculiseren om hun eigen doorsnee leven op te waarderen.
Er is niks mis met een doorsnee leven, maar er is ook niks mis met presteren. En nee, niet iedereen die presteert fraudeert, is een topcrimineel, is oppervlakkig, dumpt zijn kinderen, is materialistisch of noem al die belachelijke afzeik-reacties maar op.
Als je goed kunt leren, de capaciteiten hebt om bijvoorbeeld mensenlevens te redden, daar 10+ jaar voor hebt gestudeerd, dan is het logisch dat je ook in dát vakgebied wil excelleren en niet in leuk koffiedrinken met de eenzame buurvrouw. Niet omdat je een materialistische trut bent die haar kinderen dumpt, maar omdat er nu eenmaal ook mensen nodig zijn die de kanker van die eenzame buurvrouw behandelen. Beetje meer respect daarvoor mag ook wel.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 22 december 2019 om 15:40
Dat de meesten die geen gemiddeld leven leiden ergens in de rand vertoeven. Dat ze geen job kunnen vasthouden omdat ze tot drie uur 's nachts aan het schilderen zijn, dat ze hun gezin verliezen omdat ze hun werk niet kunnen loslaten, dat ze uitgesloten geraken omdat hun politieke opvattingen zo tegenstrijdig zijn met de consensus, etc.
Saai is ondergewaardeerd. Wees bij met dat saaie leven.
