Psyche
alle pijlers
Heb jij alles uit het leven gehaald?
vrijdag 6 december 2019 om 19:10
Van de week kwam ik iemand tegen waarmee ik op de basisschool heb gezeten, het is ruim 40 jaar geleden maar we herkenden elkaar meteen, natuurlijk wilden we van elkaar weten hoe het ons is vergaan , zij is gescheiden met 2 kinderen, werkt in de zorg, woont in een rijtjes woning, vader is overleden en ze is mantelzorger voor haar moeder, ik kon ongeveer hetzelfde vertellen alleen ben ik getrouwd, heb ik 1 kind meer dan zij en ik werk op kantoor, ook ik mantelzorg voor mijn moeder, nadat wij nog wat oude herinneringen hebben opgehaald zijn onze wegen gescheiden. Gisteravond in bed kwam het gesprek weer naar boven en toen bedacht ik dat ik eigenlijk een doorsnee leven leid en dat ik zeker geen hoogvlieger ben, ik ben dankbaar voor mijn gezin, maar ineens bekruipt mij het gevoel van : Is dit het?
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 9 december 2019 om 10:15
Gelukkig maar dat er mensen zijn die er anders over denken dan jij. Anders hadden we geen dokters, advocaten, psychiaters of politiemensen.
maandag 9 december 2019 om 11:00
Tja. Ik vind niet dat ik mijn kind te weinig zie. Anders zou ik natuurlijk niet mijn leven zo inrichten. Maar ik zie mijn kind wel (een stuk) minder dan de gemiddelde moeder, ja. Maar we hebben genoeg quality time samen en hoewel mijn zoon zeker op 1 staat, kun je het ook omdraaien: hij is maar zo kort klein en zo lang zelfstandig en volwassen. Moet ik dan mijn passie opgeven voor die paar jaar thuis met kind? Over 10 jaar kan ik het vergeten, de specialisatie die ik wil doen. Dan ben ik te oud.
Hij is nummer 1, maar hij is niet het enige.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 9 december 2019 om 11:05
Ik ben bijna 33 jaar. Als ik morgen het loodje leg heb ik zeker alles uit het leven gehaald: veel alleen gereisd de afgelopen 10 jaar, op veel plekken geweekt in ingevallen (wat ik dus echt als meerwaarde zie) mooie boeken gelezen leuke vrienden.
De komende 10 jaren zullen - denk ik- wel rustiger worden. Maar dat is prima.
De komende 10 jaren zullen - denk ik- wel rustiger worden. Maar dat is prima.
maandag 9 december 2019 om 11:08
Wat mooi gezegd, lux!lux- schreef: ↑09-12-2019 11:00Tja. Ik vind niet dat ik mijn kind te weinig zie. Anders zou ik natuurlijk niet mijn leven zo inrichten. Maar ik zie mijn kind wel (een stuk) minder dan de gemiddelde moeder, ja. Maar we hebben genoeg quality time samen en hoewel mijn zoon zeker op 1 staat, kun je het ook omdraaien: hij is maar zo kort klein en zo lang zelfstandig en volwassen. Moet ik dan mijn passie opgeven voor die paar jaar thuis met kind? Over 10 jaar kan ik het vergeten, de specialisatie die ik wil doen. Dan ben ik te oud.
Hij is nummer 1, maar hij is niet het enige.
maandag 9 december 2019 om 11:08
Ja grappig. Ik vind het dus leuk om die verhalen van anderen te horen, maar het zelf meemaken hoeft dan niet.Malinois schreef: ↑08-12-2019 15:28Ik ben ook niet ontevreden of ongelukkig. Maar ik ben wel heel nieuwsgierig en ik wil het liefst alles meemaken. Dus ik wil gewoon ook heel veel tegelijk. Alleen het leven als getrouwde moeder van 2 in een relatief saaie stad in Nederland laat zich nou eenmaal niet rijmen met een bestaan als vrijgezelle wereldreiziger bijvoorbeeld. Ik ben me gewoon heel erg bewust dat er heel veel werelden zijn die ik niet ken en die ik niet ga leren kennen. En daar word ik niet ongelukkig van, maar ik kan me echt afvragen hoe het leven is als voetbalhooligan in Polen of als motorclub-echtgenote of als yogalerares in India of als lesbische mensenrechtenactivist of multimiljonair in Dubai. Hoe kijk je dan tegen de wereld aan, hoe zien je dagen eruit, met wat voor mensen ga je om, wat zijn je dromen en angsten.
Daar zal ik nooit achter komen en dat is wel eens frustrerend, want je hebt maar 1 leven. Kiezen en je beseffen dat je niet alles kunt hebben zijn niet mijn sterkste kanten. En ik ben zoals ik al zei niet ongelukkig of ontevreden. Wel behoorlijk onrustig soms
De dingen die echt bij mij passen probeer ik wel heel bewust te doen en niet uit te stellen. Want je weet tenslotte niet hoe het leven loopt. Maar ik heb geen enkele ambitie om multimiljonair in Dubai te zijn dus het frustreert me ook niet dat ik nooit zal weten hoe dat is. Ook al vind ik het enorm boeiend om eens met zo iemand te praten en te denken: ‘goh, jij leidt zo’n ander leven dan ik.’
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 9 december 2019 om 12:22
Ik vind dat het voor dokters, advocaten en politie-agenten een vrijwillige keuze moet zijn om hun beroep uit te oefenen, en dat ze daar ook voldoende voor terug moeten krijgen.
Als dat niet zo is, wordt het tijd om de arbeidsvoorwaarden voor die mensen te veranderen.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
maandag 9 december 2019 om 12:43
Ik ken mensen die echt een doel nodig hebben in hun leven. Vaak op werkgebied. Hebben ze een doel bereikt en hebben ze dan geen nieuw doel, dan vinden ze hun leven niet meer de moeite waard. Ik leef mijn leven totaal niet zo. Mensen maken hun bestaan en hun werk veel te belangrijk, terwijl we nietige stipjes zijn in het heelal en als we dood zijn, was dat het. Wat maakt het uit of je allemaal doelen hebt bereikt? Zeker als iemand bijvoorbeeld in het bedrijfsleven werkt en pas tevreden is als hij daar een goede leidinggevende functie heeft bemachtigd, dan vraag ik me echt af waarom. Om het geld? Omdat hij dan kan zeggen dat hij wat bereikt heeft?
Wel vind ik dat we ons bestaan zin kunnen geven door de wereld een beetje mooier/beter te maken op wat voor manier dan ook en in dat opzicht vind ik nog niet dat ik alles uit het leven heb gehaald, ik ben nog op zoek naar iets wat bij me past. Iemand die vanuit het niets een bedrijfje opzet met door haarzelf ontworpen en in het begin ook door haarzelf genaaide, duurzame kleding en daarin heel succesvol is, daar kan ik wel tegenop kijken, of iemand die heel onbaatzuchtig zijn leven wijdt aan het opvangen van kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. Dan doe je iets voor anderen en voor een betere wereld.
Ik zou echt totaal niet met mijn stiletto's bij de ING willen lopen in een topfunctie en kijk ook helemaal niet tegen die vrouwen op. Ik zou totaal niet weten waarom ik 70 uur van mijn week aan zoiets zou willen besteden terwijl ik dingen kan doen waar ik gelukkiger van word. Zelfs nu dat mijn baan(tje) van 2 dagen per week is en ik de rest van mijn tijd besteed aan de kinderen, sporten, het huishouden etc. Ik zou niet willen ruilen. Hooguit qua salaris
Wel zou ik meer willen reizen en niet om alles eruit gehaald te hebben wat erin zit, maar gewoon omdat ik dat leuk vind en er een aantal landen is waar ik wel eens heen zou willen gaan. En verder zoveel mogelijk leuke dingen doen met familie en vrienden, daar word ik blij van, en mijn kinderen laten opgroeien tot gelukkige volwassenen. Zodat ik aan het einde van mijn leven kan zeggen dat ik een gelukkig leven heb gehad.
Wel vind ik dat we ons bestaan zin kunnen geven door de wereld een beetje mooier/beter te maken op wat voor manier dan ook en in dat opzicht vind ik nog niet dat ik alles uit het leven heb gehaald, ik ben nog op zoek naar iets wat bij me past. Iemand die vanuit het niets een bedrijfje opzet met door haarzelf ontworpen en in het begin ook door haarzelf genaaide, duurzame kleding en daarin heel succesvol is, daar kan ik wel tegenop kijken, of iemand die heel onbaatzuchtig zijn leven wijdt aan het opvangen van kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. Dan doe je iets voor anderen en voor een betere wereld.
Ik zou echt totaal niet met mijn stiletto's bij de ING willen lopen in een topfunctie en kijk ook helemaal niet tegen die vrouwen op. Ik zou totaal niet weten waarom ik 70 uur van mijn week aan zoiets zou willen besteden terwijl ik dingen kan doen waar ik gelukkiger van word. Zelfs nu dat mijn baan(tje) van 2 dagen per week is en ik de rest van mijn tijd besteed aan de kinderen, sporten, het huishouden etc. Ik zou niet willen ruilen. Hooguit qua salaris
Wel zou ik meer willen reizen en niet om alles eruit gehaald te hebben wat erin zit, maar gewoon omdat ik dat leuk vind en er een aantal landen is waar ik wel eens heen zou willen gaan. En verder zoveel mogelijk leuke dingen doen met familie en vrienden, daar word ik blij van, en mijn kinderen laten opgroeien tot gelukkige volwassenen. Zodat ik aan het einde van mijn leven kan zeggen dat ik een gelukkig leven heb gehad.
maandag 9 december 2019 om 13:34
Toch vind ik het wel een fijn idee dat er (tamelijk veel) mensen zijn die zo doelgericht en ambitieus zijn, misschien wel júist op het gebied van hun werk en carrière, omdat ik denk dat we deze mensen in allerlei functies/vakgebieden nodig hebben en ik er ook van overtuigd ben dat dit ten goede komt aan kennis, wetenschap, veiligheid, ontwikkeling, inzicht etc. De wereld zou er echt verdomd slecht aan toe zijn als iedereen dezelfde levensinstelling had als ik, dus ik vind het altijd echt ontzettend fijn om te zien/merken dat veel mensen wel heel erg ambitieus zijn. Het maakt me niet jaloers of dat ik tegen hen opkijk maar het geeft me altijd wel een klein beetje lucht.
maandag 9 december 2019 om 14:42
Precies dit.Lucifer2018 schreef: ↑06-12-2019 19:13Ik word al 'moe' van je topic titel.
Misschien niet zo bezig zijn met wat anderen wel of niet bereiken en doen. En gewoon doen wat jij kan en wil.
maandag 9 december 2019 om 15:24
Interessant topic!
Ik sta er regelmatig bij stil dat ik een heel fijn leven heb.
Niet 'standaard' maar goed, wat is standaard?
Ik heb een fijne carriere maar kies juist bewust om daar niet in door te slaan en 80 te werken per week
Omdat ik mijn niet werkende leven net zo belangrijk vind.
Mijn liefde, mijn kind, mijn vrienden; heerlijk! Ik doe heel vaak hele leuke en mooie dingen
En daar sta ik dan ook bewust bij stil op het moment zelf
Dat eerste drankje bij het uit eten gaan,
De wereld waar mijn partner en ik zitten waardoor we op mooie plekken komen
Het huis waar we in wonen
Datgene wat ik mijn kind kan bieden in zijn leven....
Maar ik zou dan weer doodongelukkig worden van 9 tot 5 werken
Elke dag precies om 18 uur eten
Een kantoorbaan
Mijn leven past bij mij
Ik denk dat je stil moet staan bij wat jouw leven mooi maakt
ELke dag weer ...
En als je iets anders wilt, dan doen!
Ik sta er regelmatig bij stil dat ik een heel fijn leven heb.
Niet 'standaard' maar goed, wat is standaard?
Ik heb een fijne carriere maar kies juist bewust om daar niet in door te slaan en 80 te werken per week
Omdat ik mijn niet werkende leven net zo belangrijk vind.
Mijn liefde, mijn kind, mijn vrienden; heerlijk! Ik doe heel vaak hele leuke en mooie dingen
En daar sta ik dan ook bewust bij stil op het moment zelf
Dat eerste drankje bij het uit eten gaan,
De wereld waar mijn partner en ik zitten waardoor we op mooie plekken komen
Het huis waar we in wonen
Datgene wat ik mijn kind kan bieden in zijn leven....
Maar ik zou dan weer doodongelukkig worden van 9 tot 5 werken
Elke dag precies om 18 uur eten
Een kantoorbaan
Mijn leven past bij mij
Ik denk dat je stil moet staan bij wat jouw leven mooi maakt
ELke dag weer ...
En als je iets anders wilt, dan doen!
maandag 9 december 2019 om 15:48
Ik werk ook geen 60-80 uur per week hoor. Dat heb ik nooit gezegd. Maar wel 40-50 per week. En dat doen de meeste vrouwen om mij heen bij lange na niet. Met kinderen is 32 uur voor veel vrouwen wel max heb ik het idee.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 9 december 2019 om 18:07
Ja, ik heb wel het gevoel dat ik tot nu toe heel veel / genoeg uit het leven heb gehaald. Als ik morgen dood zou neervallen, dan heb ik een mooi leven gehad met hoogte- en dieptepunten en zou ik zeker niet met spijt terugkijken.
Ik heb een goede baan, verdien lekker, maar heb niets met stiletto's en strakke pakken en kijk ook niet snel tegen anderen op. Als je weet waar je het over hebt, dan heb je mijn aandacht. Of je nu op stiletto's of sneakers loopt
Ik heb een goede baan, verdien lekker, maar heb niets met stiletto's en strakke pakken en kijk ook niet snel tegen anderen op. Als je weet waar je het over hebt, dan heb je mijn aandacht. Of je nu op stiletto's of sneakers loopt
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
dinsdag 10 december 2019 om 08:57
Dit vooral.Lucifer2018 schreef: ↑06-12-2019 19:13Ik word al 'moe' van je topic titel.
Misschien niet zo bezig zijn met wat anderen wel of niet bereiken en doen. En gewoon doen wat jij kan en wil.
De topictitel en OP wekken de indruk dat je vooral zelf in de hand hebt hoe je leven verloopt. Mijn ervaring is anders.
Als kind had ik een vrij duidelijk beeld: ik ging arts worden en een verdomd goede ook nog.
Dat is niet gelukt.
Dus heb ik sowieso niet alles uit het leven gehaald.
Gelukkig sta ik heel anders in het leven: ik haal zoveel mogelijk voldoening uit de dingen die op mijn pad komen.
Wie bepaalt of je alles uit het leven gehaald hebt? Welke criteria zijn daarvoor? Alles wat je kunt? Alles wat je wilt?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 10 december 2019 om 09:40
Dit herken ik bij mijn eigen kinderen.pejeka schreef: ↑06-12-2019 21:20Het één kan niet zonder het ander, als je goed inzetbaar wil zijn. Want om je kennis optimaal te kunnen inzetten ten bate van het bedrijf waar je werkt, moet je noodzakelijkerwijze ook het bedrijf zelf in al zijn ins en outs kennen.
Maar ik herken de rusteloosheid wel bij jongeren. Het moet altijd nieuw en spannender en groter en beter. Die lijn kan je ook doortrekken naar het mislukken van zo veel relaties tegenwoordig. Alles is geweldig en nieuw en spannend zo lang de relatie nog fris is, maar zodra de (onvermijdelijk altijd aanwezige) minder leuke punten zichtbaar worden, is het leuke ervan af en moet er gezocht worden naar het volgende wat wél weer leuk en nieuw en fris is. Op de één of andere manier bestaat er een idee dat er een recht bestaat op "alléén maar leuk en nóóit eens tegenslag", dus zodra zich iets aandient dat op tegenslag lijkt of op minder leuk, wordt het bestaande afgedankt en op naar het volgende. Maar het resultaat is gewoon dat je nooit ergens tevreden gaat zijn, want er bestaan geen situaties, of het nou een werkverband of een relatie is, die altijd alleen maar leuk zijn. En gewoon accepteren dat iedere situatie of omstandigheid nooit alleen maar uit leuke dingen bestaat. Elke baan bij elk bedrijf heeft leuke en minder leuke kanten. Elke relatie, hoe idyllisch ook, heeft momenten die even minder leuk zijn, of dat je je soms even ergert aan elkaar. Dan kan je twee dingen doen: hard wegrennen op zoek naar het volgende groene gras (om na verloop van tijd te ontdekken dat óók daar dorre plekjes in zitten), of gewoon het grasveld wat je al hebt, te onderhouden.
Die onrust en het eeuwige twijfelen.
Alles moet groot en groots zijn. En vooral perfect en graag een beetje snel.
dinsdag 10 december 2019 om 19:41
Ik denk nog wel eens terug aan toen ik een jaar of 12 was. Zaterdagavond. Het huis aan kant, net gegeten, en dan met vader, moeder en mijn broertje in de huiskamer naar het zaterdagavondprogramma op TV kijken. Kon een kwis zijn, of een politieserie, of net wat er was. Er was dan altijd iets lekkers bij de koffie, en nadien een glaasje fris met een bakje chips waar je een uur mee deed. En feest, je mocht een uurtje later naar bed. Bestáát dit nog?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 10 december 2019 om 19:43
tegenwoordig heeft ieder zijn eigen scherm dus vrees ervoorpejeka schreef: ↑10-12-2019 19:41Ik denk nog wel eens terug aan toen ik een jaar of 12 was. Zaterdagavond. Het huis aan kant, net gegeten, en dan met vader, moeder en mijn broertje in de huiskamer naar het zaterdagavondprogramma op TV kijken. Kon een kwis zijn, of een politieserie, of net wat er was. Er was dan altijd iets lekkers bij de koffie, en nadien een glaasje fris met een bakje chips waar je een uur mee deed. En feest, je mocht een uurtje later naar bed. Bestáát dit nog?
dinsdag 10 december 2019 om 19:45
Heb niet alles gelezen, maar ik kijk vooral naar betekenisvol zijn in mijn leven. Ben ik dat voor anderen? Maak ik verschil? Ik vind zelf van wel.
Verder draait mijn leven niet alleen om mij, maar vul ik het in met de balans die voor mij en mijn gezin werkt. Vanwege een fysieke beperking zit die carrière er niet in, dan had ik er geen gezin naast kunnen hebben. Dus soms is het keuzes maken en daar dan ook vrede mee hebben.
Kortom: ik ben heel doorsnee en zeer tevreden. Ondanks de kruisjes.
Verder draait mijn leven niet alleen om mij, maar vul ik het in met de balans die voor mij en mijn gezin werkt. Vanwege een fysieke beperking zit die carrière er niet in, dan had ik er geen gezin naast kunnen hebben. Dus soms is het keuzes maken en daar dan ook vrede mee hebben.
Kortom: ik ben heel doorsnee en zeer tevreden. Ondanks de kruisjes.
dinsdag 10 december 2019 om 19:58
woensdag 11 december 2019 om 00:58
Geen idee, ik hoop het. Bij ons ging het ook zo en ik vond het héérlijk. Ik denk dat dit soort momenten voor kinderen ook belangrijk zijn.pejeka schreef: ↑10-12-2019 19:41Ik denk nog wel eens terug aan toen ik een jaar of 12 was. Zaterdagavond. Het huis aan kant, net gegeten, en dan met vader, moeder en mijn broertje in de huiskamer naar het zaterdagavondprogramma op TV kijken. Kon een kwis zijn, of een politieserie, of net wat er was. Er was dan altijd iets lekkers bij de koffie, en nadien een glaasje fris met een bakje chips waar je een uur mee deed. En feest, je mocht een uurtje later naar bed. Bestáát dit nog?
woensdag 11 december 2019 om 06:53
