Het leven na een zelfmoordpoging.

01-09-2018 14:32 561 berichten
Vorig jaar heb ik na veel ellendige jaren geprobeerd om een einde aan mijn leven te maken. Dit is niet gelukt en na de poging ben ik een jaar opgenomen geweest. In dat jaar werden er verschillende diagnoses gesteld; autisme, adhd, ernstige depressie, ptss en er zou sprake zijn van een borderline dynamiek. Ik heb moeite gehad met het accepteren van de diagnose, met name autisme vond ik lastig te accepteren (het idee dat het altijd zo ingewikkeld in mijn hoofd zou blijven en dat is blijkbaar geen fase was).

Tijdens mijn opname werd ik nog depressiever dan dat ik al was. Ik heb zelf het idee dat de anti depressiva niet werkt maar volgens mijn psychiater ben ik rustiger dan ervoor. Hij wil dan ook dat ik de medicatie blijf gebruiken. Ikzelf twijfel omdat ik me nog steeds heel erg somber voel, veel zelfmoordgedachten heb en niet echt een toekomstbeeld heb.

Ik heb in de tussentijd een nieuwe huurwoning gehad en ben daar nu een aantal keren geweest. Het is een mooie woning maar ik voel me er erg ongelukkig. Ik denk omdat het een flatje is, erg gehorig en ik ben nogal gevoelig voor prikkels. Over twee weken wordt ik ‘ontslagen’ en mag ik helemaal naar huis.

Ik vind het doodeng. Ik kan alleen maar huilen omdat ik niet naar dat huis wil en heb nog steeds zelfmoordgedachten. In alle somberheid heb ik ook het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen. Alles is zwart en het lijkt of ik erin ga verdrinken. Ik weet niet of ik me ooit nog blij ga voelen.

Ik weet niet waarom ik het schrijf, misschien hoop ik dat mensen tips hebben? Mensen die dat gevoel herkennen? Het is fijn om van me af te schrijven in ieder geval.
Wat jammer van het huisje. Maar je hebt het geprobeerd.
Hopelijk ben je de dag een beetje doorgekomen...
Vandaag weer een slechte dag, hoop dat het morgen beter is. Vandaag de halve dag lopen huilen, stoppen lukte niet.
Als het dan weer twee dagen zo slecht gaat dan zie ik het allemaal niet meer zitten. En dan ga ik weer over het euthanasietraject nadenken.
Alle reacties Link kopieren
dat is ook begrijpelijk , ik hoop dat je nog wat kan proberen om het beter te maken (medicatie , of iets anders van therapie)

Ik heb vandaag een intake gesprek gehad voor TMS , gaat wss 6 weken lang dagelijks een behandeling worden in het ziekenhuis een half uur verderop .

De psychiater die ik zag daar stelde ook Tdcs voor , deze behandeling zou ik ook thuis zelf kunnen doen (is met lichte stroom die tot diep in de hersenen gaat )
ongevaarlijk maar zou ook goed kunnen werken tegen depressie !
Hoe is het nu TO?
Ik heb deze week niet zo’n goede week, voel me erg somber en kan nergens afleiding in vinden. Ik kan ook weinig hebben, snel overprikkeld. Ik heb gevraagd naar ECT maar daar willen ze (nog) niet aan omdat de psychiater niet weet of de depressie een ‘gewone’ depressie is of dat het voort komt uit mijn autisme. Ik denk zelf het eerste, dat heb ik ook aangegeven. Hoewel ik me herken in de diagnose autisme, heb ik niet zoveel last gehad van de dingen die daarbij “horen”. Althans, niet zoveel dat ik daar depressief van zou worden.

Ik zie het allemaal gewoon niet zo meer zitten en dan komt het euthanasietraject het dichtst bij wat ik zelf wil. Hoewel ik afgelopen week ook heel sterk het gevoel had te moeten vechten voor mijn familie, vrienden en werk.

Hoe gaat het met jou?
Mijn beste vriend is anderhalfjaar depressief geweest en een goede vriendin van me ruim 3 jaar. Heftige depressie en ze zijn er allebei uit gekomen. Ze zagen het licht aan het eind van de tunnel ook heel lang niet en net als jij hadden ze hele enge gedachtes ( naar wat ik weet!) doe rustig aan, gun jezelf tijd hoe moeilijk dit ook is, hoe zwart dit dal ook is, je gaat hier uit komen. Gun jezelf tijd. En ik weet dat het makkelijk klinkt maar ik weet dat t verdomd moeilijk is!!! ( zit zelf in een zware burn out. ) lieverd, heeel veel sterkte je kan dit!

Maartje
Morsmordre schreef:
18-10-2018 14:20
Ik heb deze week niet zo’n goede week, voel me erg somber en kan nergens afleiding in vinden. Ik kan ook weinig hebben, snel overprikkeld. Ik heb gevraagd naar ECT maar daar willen ze (nog) niet aan omdat de psychiater niet weet of de depressie een ‘gewone’ depressie is of dat het voort komt uit mijn autisme. Ik denk zelf het eerste, dat heb ik ook aangegeven. Hoewel ik me herken in de diagnose autisme, heb ik niet zoveel last gehad van de dingen die daarbij “horen”. Althans, niet zoveel dat ik daar depressief van zou worden.

Ik zie het allemaal gewoon niet zo meer zitten en dan komt het euthanasietraject het dichtst bij wat ik zelf wil. Hoewel ik afgelopen week ook heel sterk het gevoel had te moeten vechten voor mijn familie, vrienden en werk.

Hoe gaat het met jou?
Onderschat depressie door constante overprikkeling (of onderprikkeling) en overvraging en meltdowns niet hoor... Dat zorgt voor dezelfde klachten zeg maar en zelfde achtige depressies.
De dingen die daarbij ''horen'' zijn voor mij wel anders dan op papier staat/algemeen bekend zijn ben ik onderhand achter en ik heb diagnose nu 5 jaar en leer dat nu pas bij mezelf (h)erkennen en oplossen om niet in die depressies te rollen... Dus tja.
Alle reacties Link kopieren
Mors ,

je kan ook eens naar TDCs vragen , dat is ook electrische prikkeling van het brein maar veel minder sterk , daar zijn ook apparaatjes voor thuisgebruik voor.

De pschiater waar ik geweest ben zei dat ik TMS kon starten (magnetisch pulsen op de hersenen) maar dit kan enkel in het ziekenhuis en ik zal dagelijks , 6 weken lang ernaar toe moeten rijden.

Hij zei ook dat TDCs mss beter aangewezen was voor mij omdat ik autisme heb .
dit zorgt ervoor dat de zenuwen in de hersenen minder prikkels overdragen .
Hij vond het ook een voordeel dat ik het thuis dan verder kon doen .

zo'n apparaatje is relatief goedkoop (150-350 euro ) ik ben zeker niet rijk maar als het mij beter kan maken vind ik dit maar een peulschil om te betalen ervoor
Alle reacties Link kopieren
deel 2 van dit filmpje gaat over TMS...


https://www.youtube.com/watch?v=MaONTBFuhcA
Het enige waar ik tegenwoordig zin in heb is het slaapmoment, eindelijk niet meer nadenken.
Alle reacties Link kopieren
dat begrijp ik .....da's niet makkelijk niet negatief nadenken hé , soms ook gewoon onmogelijk.
een bezigheid die veel aandacht vergt (iets dat je graag doet natuurlijk) helpt zeker wel , je moet enkel vinden wat natuurlijk...
Morsmordre schreef:
18-10-2018 14:20
Ik heb deze week niet zo’n goede week, voel me erg somber en kan nergens afleiding in vinden. Ik kan ook weinig hebben, snel overprikkeld. Ik heb gevraagd naar ECT maar daar willen ze (nog) niet aan omdat de psychiater niet weet of de depressie een ‘gewone’ depressie is of dat het voort komt uit mijn autisme. Ik denk zelf het eerste, dat heb ik ook aangegeven. Hoewel ik me herken in de diagnose autisme, heb ik niet zoveel last gehad van de dingen die daarbij “horen”. Althans, niet zoveel dat ik daar depressief van zou worden.

Ik zie het allemaal gewoon niet zo meer zitten en dan komt het euthanasietraject het dichtst bij wat ik zelf wil. Hoewel ik afgelopen week ook heel sterk het gevoel had te moeten vechten voor mijn familie, vrienden en werk.

Hoe gaat het met jou?
Wat rot dat je je zo voelt.

Lief dat je vraagt hoe het met mij gaat. Het gaat redelijk.
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Erg herkenbaar en lekker van je afschrijven... hoe is het nu?
Alle reacties Link kopieren
Hey Mors,

Hopelijk gaat het weekend wat meevallen voor jou !
Ik heb net als vorige week weer een dip , moet ook voor een stuk met het weekend te maken hebben denk ik , vorige week ook een dag medicatie vergeten dus zeker daardoor ook maar deze week niets vergeten.

Ik heb gisteren telefoon gekregen van de psychologe die instaat voor behandelingen met TMS en TDCs , ik ga dus 6 weken dagelijks een behandeling krijgen en dan verder zien.
Haar voorkeur ging uit naar TMS , dit omdat het krachtiger is dan TDCs , ik ben erg benieuwd naar hoe mijn bevindingen zijn ! volgens haar is het een vrij effectieve therapie , bij iedereen werkt het natuurlijk niet , net zoals bij medicatie maar het is nu juist voor diegene waarbij de medicatie niet aanslaat of die er veel bijwerkingen van hebben dat het aangeraden word.

zei ging een weekje op vakantie anders kon ik gelijk starten met de behandeling maar nu dus even uitstel.
Ik start op 5 november en hou je zeker op de hoogte hierover!
Mss kan dit jou ook helpen????
In ieder geval de hoop erin houden Mors , er zijn nog vele zaken die je kan proberen met ECT als laatste stap wss wegens de vele ernstige bijwerkingen!

Heb je het filmpje gezien?
de reden dat er niet heel veel rond te doen is rond tms en tdcs is dat de grote bedrijven pillen willen blijven voorschrijven , die hebben ze ontwikkeld en daar willen ze aan verdienen !
jammer voor de patient natuurlijk als er andere therapien bestaan die minder of geen bijwerkingen hebben maar zo gaat dat nu eenmaal....geld=macht....
angeliquebroers schreef:
19-10-2018 15:25
Erg herkenbaar en lekker van je afschrijven... hoe is het nu?
Het gaat. Ik heb een slechte week gehad met veel zwarte momenten, maar ik heb wel zin in het weekend nu. Even eruit, even ‘normale’ dingen doen.
Goeiemorgen. Dat klinkt goed, houden zo!

Ik bedacht me net, misschien kun je je nick wijzigen. Niet iets dat direct naar dood (willen) verwijst. Ik heb een tijd geleden mijn ringtone van mijn telefoon teruggezet van de muziek die ik als eerste op mijn uitvaart zou willen, naar muziek waar ik graag op danste. En met mezelf afgesproken dat ik geen "kutlijf" meer ga denken of zeggen. Het duurde een tijdje, maar het helpt een beetje.
Ik snap je tip voor de nickname, maar het is een spreuk uit Harry Potter en voor mij doet het eigenlijk alleen daaraan denken. Alleen maar positief want ik houd heel erg van HP!

Verder was het niet zo’n leuke dag als dat ik gehoopt had. Eerst de hele dag niets gedaan, bankhangen. Aan het einde van de middag naar de kermis geweest, wat natuurlijk gigantisch overprikkelend was. Daarna een drukke McDonalds en net ben ik helemaal over m’n toeren teruggebracht. Huilen, bang dat het niet meer goed komt, niet meer verder willen leven etc. Nu met extra medicatie even rusten/bijkomen in bed.

Misschien was de kermis geen goed idee maar ik wilde er zelf graag heen. Heb het in ieder geval geprobeerd.
Morsmordre schreef:
20-10-2018 18:25
Ik snap je tip voor de nickname, maar het is een spreuk uit Harry Potter en voor mij doet het eigenlijk alleen daaraan denken. Alleen maar positief want ik houd heel erg van HP!

Verder was het niet zo’n leuke dag als dat ik gehoopt had. Eerst de hele dag niets gedaan, bankhangen. Aan het einde van de middag naar de kermis geweest, wat natuurlijk gigantisch overprikkelend was. Daarna een drukke McDonalds en net ben ik helemaal over m’n toeren teruggebracht. Huilen, bang dat het niet meer goed komt, niet meer verder willen leven etc. Nu met extra medicatie even rusten/bijkomen in bed.

Misschien was de kermis geen goed idee maar ik wilde er zelf graag heen. Heb het in ieder geval geprobeerd.
:hug:

Maar, goed dat je gaat zien dat je erdoor overprikkeld/meltdown. raakt, wat die emoties dus als gevolg heeft. Het heeft een verband.

Het betekent echt niet dat je nu nooit meer dingen kan doen die leuk vindt, alleen bedenken dat kermis en daarna een drukke horeca-gelegenheid geen goede combinatie is voor je. En dus het besluit kunnen maken om te draaien en ergens anders te gaan eten... Twee hele drukke dingen met veel prikkels zijn vaak een slecht idee.
Dat leer je met de tijd.

Succes weer aankomende week!
Vandaag bijna alleen maar “bankgehangen”, even bezoek gehad. Desondanks rustig in m’n hoofd, ik begin nu onrustig te worden. Vooral de gedachten dat het niet meer goed komt en dat ik geen huisje heb waar ik wil wonen maken me van slag.
Alle reacties Link kopieren
nu is nu en morgen kan anders zijn , onthoud dat!

die gevoelens zijn heel beangstigend en kunnen zo overweldigend zijn maar je weet niet wat er morgen komt , of overmorgen??

Komt zowiezo vanalles op je pad ,zoals een huisje dat je bevalt enzo :-)

Ik wens je een goede week , hopelijk gaat het allemaal een beetje vlot en goed !
Wat loodzwaar is dit gevecht om ‘beter’ te worden. Dit is bijna ondragelijk.
Denk aan je morsje! :hug:

Dat doemdenken word je érg ongelukkig van. Probeer dat echt niet te doen, het zuigt echt het kleine beetje energie dat je hebt helemaal uit je. Ik weet dat je je zorgen zult maken over de toekomst, maar je toekomstbeeld wordt nu gekleurd door je depressie, dus dat toekomstbeeld is uitzichtloos en dat uitzichtloze is de grootste energiezuiger die er is en maakt je depressief. Je krijgt echt een self fulfilling prophecy.

Heb je eigenlijk doelen terwijl je opgenomen bent? Hebben jullie een dagopening/-afsluiting? Weekdoelen? Kan je daar 'werken' - taken doen enz.?
De dagopening sla ik altijd over omdat het vrij druk is, maar meer dan “wat staat er op je programma?” wordt er niet besproken. Er is eigenlijk bij deze opname maar één doel en dat is ‘stabieler worden’. Het is puur een opname daarvoor en de vervolgopname is voor meer persoonlijke doelen, die hebben we overigens al wel besproken. Ondertussen helpen ze wel om me meer bewust te maken op spanning en wanneer deze oploopt. En zo zijn er nog kleine dingen waar aan gewerkt wordt, hulp vragen bijvoorbeeld. Verder hebben we overdag therapie en echt werkjes zijn er niet, behalve je kamer opruimen, je bed opmaken en samen de corvee doen.
Alle reacties Link kopieren
een hobby die je leuk vind kan helpen ...liefst nog iets dat je met 1 of meerdere andere mensen kan doen (of een sport?)
maar alleen zou ook al goed zijn natuurlijk , iets waar je je in kan verdiepen ofzo

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven