Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 1 april 2025 om 20:07
Ik probeer ondertussen de woorden van gt in praktijk te brengen. Ik probeer mijzelf ervan te overtuigen dat ik okee ben. In de hoop dat als ik dat maar vaak genoeg tegen mijzelf zeg, ik dat ook ga geloven.
Misschien is het wel een zelfde soort proces Avo. Mijzelf bekritiseren, niets waard vinden is zo gewoon en "veilig", dat het echt doodeng voelt om mijzelf wel okee te vinden. Want wie hou ik nu eigenlijk voor de gek? En hoeveel pijn gaat het doen als ik mijzelf okee vindt, en dan blijken mensen om mij heen dat niet te vinden?
Waarbij ik weet (verstandelijk) dat het niet gaat om wat andere mensen vinden en dat ik daar geen invloed op heb. En dat als ik mijzelf écht okee vindt en meer zelfliefde heb, de mening van de ander er een stuk minder toe doet.
En toch.. blijft het voelen als bescherming om mijzelf niet okee te vinden, want dan kan niemand mij meer kwetsen dan ikzelf al doe ofzo.
Maar goed: ik probeer echt de andere kant te zien. Te voelen. En dat geeft een enorm intern conflict.
Misschien is het wel een zelfde soort proces Avo. Mijzelf bekritiseren, niets waard vinden is zo gewoon en "veilig", dat het echt doodeng voelt om mijzelf wel okee te vinden. Want wie hou ik nu eigenlijk voor de gek? En hoeveel pijn gaat het doen als ik mijzelf okee vindt, en dan blijken mensen om mij heen dat niet te vinden?
Waarbij ik weet (verstandelijk) dat het niet gaat om wat andere mensen vinden en dat ik daar geen invloed op heb. En dat als ik mijzelf écht okee vindt en meer zelfliefde heb, de mening van de ander er een stuk minder toe doet.
En toch.. blijft het voelen als bescherming om mijzelf niet okee te vinden, want dan kan niemand mij meer kwetsen dan ikzelf al doe ofzo.
Maar goed: ik probeer echt de andere kant te zien. Te voelen. En dat geeft een enorm intern conflict.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 1 april 2025 om 20:19
Welkom Zijdehoentje. Ik snap dat je de volgorde bewust gekozen hebt. Ben je wel veilig als je de boodschap wel brengt. Is er iemand anders op de hoogte? Iemand die je bij kan staan?
Schrijf hier ajb van je af. Reageren op anderen is zeker geen verplichting. Iedereen deelt wat er kwijt moet en wat er binnen de eigen mogelijkheden ligt.
(We quoten niet zodat ieder de eigen schrijfsels blijft beheren).
Je kan hier ook posten wat je virtueel zou helpen. Er is hier een groepje mensen verzameld met ieder een eigen verhaal en iedereen is een ervaringsdeskundige op een of ander terrein.
Je bent niet alleen
Schrijf hier ajb van je af. Reageren op anderen is zeker geen verplichting. Iedereen deelt wat er kwijt moet en wat er binnen de eigen mogelijkheden ligt.
(We quoten niet zodat ieder de eigen schrijfsels blijft beheren).
Je kan hier ook posten wat je virtueel zou helpen. Er is hier een groepje mensen verzameld met ieder een eigen verhaal en iedereen is een ervaringsdeskundige op een of ander terrein.
Je bent niet alleen
dinsdag 1 april 2025 om 20:20
Het heel vaak tegen jezelf zeggen gaat het uiteindelijk wel iets makkelijker maken om het te geloven Lucy. Het helpt om het geitenpaadje in je hoofd plat te stampen en te verbreden, zodat het niet mee allemaal over de 'ik ben niets waard-snelweg' gaat in de toekomt.
Je hoeft het ook nog niet te voelen. Dat kan ook niet na een week hè? Maar er mee oefenen en het proberen is al heel wat!
Je hoeft het ook nog niet te voelen. Dat kan ook niet na een week hè? Maar er mee oefenen en het proberen is al heel wat!
dinsdag 1 april 2025 om 20:42
Olle Grieze: lief, dank je wel! Ja, deze volgorde is een bewuste keuze vanwege zijn gemoedstoestand. Durf niet in details te treden. Heb al diverse mensen ingeschakeld. Ook onze huisarts is op de hoogte van de situatie, maar zij kan vanwege wet- en regelgeving geen oogje in het zeil houden voor wat betreft situatie en gezondheid van man zonder dat hij daar zelf contact met huisarts over opneemt.
Ik denk niet dat hij mij lichamelijk wat aandoet, maar ik verwacht dat hij psychisch in zal storten en mij daarin meeneemt of probeert mee te nemen. Plan is dat een paar van mijn familieleden bij ons huis in de buurt klaarstaan en zodra ik de woning verlaat met de belangrijkste spullen, zij mij mee kunnen nemen.
Dikke paniek en verdriet bij mij nu.
Ik denk niet dat hij mij lichamelijk wat aandoet, maar ik verwacht dat hij psychisch in zal storten en mij daarin meeneemt of probeert mee te nemen. Plan is dat een paar van mijn familieleden bij ons huis in de buurt klaarstaan en zodra ik de woning verlaat met de belangrijkste spullen, zij mij mee kunnen nemen.
Dikke paniek en verdriet bij mij nu.
In this mad house we must all survive
dinsdag 1 april 2025 om 22:24
. Het hoeft niet meteen perfect. Als je kijkt welke weg je al af hebt gelegd neem ik mijn pet af voor je.
woensdag 2 april 2025 om 06:58
Wat naar Friet... hoewel ik zo ontzettend hoop dat ze zichzelf finaal in de vingers heeft gesneden, heeft haar manipulatie wel het gewenste resultaat bij jou bereikt. En dat gun ik haar niet. En jou nog minder. Maar ik snap het wel, want je werd gedwongen tegen je eigen grenzen in iets serieus als optie te onderzoeken.
Kutwijf.
Ik hoop dat je het gevoel, samen met peut, weer snel kwijt kan raken
Kutwijf.
Ik hoop dat je het gevoel, samen met peut, weer snel kwijt kan raken
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 2 april 2025 om 07:07
woensdag 2 april 2025 om 13:59
Ja dat. Hier ook.
Het begint meer en meer in mijn hele systeem door te sijpelen dat het echt is wat gebeurde, dat ik geen woorden had, dat ik zo ontzettend klein en machteloos was en er helemaal niets aan kon doen.
Het besef vandaag, dat het deel wat dit lijf en dit leven niet meer wilde, er al zo jong ook was, terwijl ik dacht dat dat pas in mijn tienerjaren zo was. Ik schrijf nu een brief aan dit deel, om het erkenning en een stem te geven.
Wat is traumaverwerking zwaar, wat is de EMDR zwaar, maar ook: wat is het helpend. En het ervaren daar bij haar, dat alles gezegd mag worden en dat het niet meer gevaarlijk is. Dat het NU ECHT VOORBIJ is. Dat ik groot ben en voor alle delen zorg, inclusief dit wanhopige escapedeel. Het mag ook een stem hebben, net zoals alle andere delen steeds meer een stem mogen hebben.
Er is zoveel verdriet, ontreddering, pijn nu.
Maar ik zie alles (...) en dat is heel veel beter dan hoe het lang was, een ontkennend zombieleven. Ik ben niet meer alleen met al die ellende.
Het begint meer en meer in mijn hele systeem door te sijpelen dat het echt is wat gebeurde, dat ik geen woorden had, dat ik zo ontzettend klein en machteloos was en er helemaal niets aan kon doen.
Het besef vandaag, dat het deel wat dit lijf en dit leven niet meer wilde, er al zo jong ook was, terwijl ik dacht dat dat pas in mijn tienerjaren zo was. Ik schrijf nu een brief aan dit deel, om het erkenning en een stem te geven.
Wat is traumaverwerking zwaar, wat is de EMDR zwaar, maar ook: wat is het helpend. En het ervaren daar bij haar, dat alles gezegd mag worden en dat het niet meer gevaarlijk is. Dat het NU ECHT VOORBIJ is. Dat ik groot ben en voor alle delen zorg, inclusief dit wanhopige escapedeel. Het mag ook een stem hebben, net zoals alle andere delen steeds meer een stem mogen hebben.
Er is zoveel verdriet, ontreddering, pijn nu.
Maar ik zie alles (...) en dat is heel veel beter dan hoe het lang was, een ontkennend zombieleven. Ik ben niet meer alleen met al die ellende.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 2 april 2025 om 17:53
Ik lees jullie.
Had vannacht nog iets getypt maar dat is nu weg omdat ik in slaap ben gevallen voordat ik op reactie plaatsen drukte.
Avo: ik heb vaak zo'n 'voorslaapje' nodig na een drukke dag. Voor man helpt een wandeling of tv kijken, maar ik ben dan zo doodop dat alleen slapen helpt. Ik ben dan ook extra prikkelgevoelig en kan niet goed tegen geluid.
Meestal slaap ik de nacht erna gewoon. Maar de laatste tijd slaap ik dus erg slecht. Ik moet echt naar een beter slaapritme want zo werkt het niet goed.
Vanmiddag overleg met twee collega's over de werkwijze binnen onze lesgroep. Eén is nog vrij nieuw en minder ervaren en ze voelde zich erg aangevallen. Ik merkte dat ze voortdurend in de verdediging ging en ze was ook bijna de hele tijd uitgebreid uit de doeken aan het doen wat ze allemaal deed en hoe. Niet allemaal relevant maar ik dacht, ik laat haar even vertellen. Ik heb de derde collega vooral het woord laten doen, want anders voelde het voor haar helemaal als twee tegen één. Wij zitten wel redelijk op één lijn. Ik heb maar een klein beetje gezegd maar blijkbaar toch teveel want die ene kapt me op een gegeven moment af en was heel fel dat ze 'ook eens wat wilde zeggen', terwijl ze al de hele tijd aan het woord was
Dus ik zeg dat en maak daarna een gebaar van 'Soit, ik hou m'n mond wel weer', maar dat vatte ze verkeerd op en toen was ze bijna helemaal furieus. Toen ben ik maar even de ruimte uitgegaan want ik was echt kwaad maar ik ben ook nogal conflictvermijdend. Even met een collega over gehad, koffie gehaald en toen weer terug naar het overleg. Zij bood gelukkig haar excuses aan dat ze niet zo had moeten reageren (ze voelde zich niet gehoord) en ik zei dat het niet mijn bedoeling was dat ze zich aangevallen voelde op haar werkwijze. En daarna was het weer goed.
Nu schaamschaam voor het feit dat ik weggelopen ben. En schaam dat die andere collega daar bij was. Maar ik weet ook niet wat er gebeurd zou zijn als ik was blijven zitten, dus misschien toch maar goed dat ik even naar de koffieautomaat ben gelopen?
Vroeger zei ik nooit iets terug in zulke gevallen. Nu voel ik de emotie wel, maar ik kan er nog niet goed mee omgaan.
Had vannacht nog iets getypt maar dat is nu weg omdat ik in slaap ben gevallen voordat ik op reactie plaatsen drukte.
Avo: ik heb vaak zo'n 'voorslaapje' nodig na een drukke dag. Voor man helpt een wandeling of tv kijken, maar ik ben dan zo doodop dat alleen slapen helpt. Ik ben dan ook extra prikkelgevoelig en kan niet goed tegen geluid.
Meestal slaap ik de nacht erna gewoon. Maar de laatste tijd slaap ik dus erg slecht. Ik moet echt naar een beter slaapritme want zo werkt het niet goed.
Vanmiddag overleg met twee collega's over de werkwijze binnen onze lesgroep. Eén is nog vrij nieuw en minder ervaren en ze voelde zich erg aangevallen. Ik merkte dat ze voortdurend in de verdediging ging en ze was ook bijna de hele tijd uitgebreid uit de doeken aan het doen wat ze allemaal deed en hoe. Niet allemaal relevant maar ik dacht, ik laat haar even vertellen. Ik heb de derde collega vooral het woord laten doen, want anders voelde het voor haar helemaal als twee tegen één. Wij zitten wel redelijk op één lijn. Ik heb maar een klein beetje gezegd maar blijkbaar toch teveel want die ene kapt me op een gegeven moment af en was heel fel dat ze 'ook eens wat wilde zeggen', terwijl ze al de hele tijd aan het woord was
Dus ik zeg dat en maak daarna een gebaar van 'Soit, ik hou m'n mond wel weer', maar dat vatte ze verkeerd op en toen was ze bijna helemaal furieus. Toen ben ik maar even de ruimte uitgegaan want ik was echt kwaad maar ik ben ook nogal conflictvermijdend. Even met een collega over gehad, koffie gehaald en toen weer terug naar het overleg. Zij bood gelukkig haar excuses aan dat ze niet zo had moeten reageren (ze voelde zich niet gehoord) en ik zei dat het niet mijn bedoeling was dat ze zich aangevallen voelde op haar werkwijze. En daarna was het weer goed.Nu schaamschaam voor het feit dat ik weggelopen ben. En schaam dat die andere collega daar bij was. Maar ik weet ook niet wat er gebeurd zou zijn als ik was blijven zitten, dus misschien toch maar goed dat ik even naar de koffieautomaat ben gelopen?
Vroeger zei ik nooit iets terug in zulke gevallen. Nu voel ik de emotie wel, maar ik kan er nog niet goed mee omgaan.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 2 april 2025 om 18:41
EV wat mooi en hoopvol dat je deze verandering begint te voelen.
Dat verdriet, die ontreddering... zwaar, maar ook gepaste gevoelens voor al dat leed. Wat knap dat je het zo in de bek kan kijken.
Diva, dat heb je goed gedaan toch? Wat is er mis met even ruimte creëren als de situatie uit de hand loopt? Het gaf die collega ook de tijd om zich te herpakken en soort van excuses te maken. Ik zou misschien een beetje oppassen met 'sorry dat je je aangevallen voelt',
maar blijkbaar was dat wat ze even nodig had om te horen. Dus het was een lastig gesprek dat je goed hebt gedaan en ook nog eens over je drempel heen om maar niets te zeggen.
Dat verdriet, die ontreddering... zwaar, maar ook gepaste gevoelens voor al dat leed. Wat knap dat je het zo in de bek kan kijken.
Diva, dat heb je goed gedaan toch? Wat is er mis met even ruimte creëren als de situatie uit de hand loopt? Het gaf die collega ook de tijd om zich te herpakken en soort van excuses te maken. Ik zou misschien een beetje oppassen met 'sorry dat je je aangevallen voelt',
maar blijkbaar was dat wat ze even nodig had om te horen. Dus het was een lastig gesprek dat je goed hebt gedaan en ook nog eens over je drempel heen om maar niets te zeggen.
What a nuanced anxiety
woensdag 2 april 2025 om 20:41
Tyche: weglopen uit de situatie voelt voor mij als de makkelijke weg, kinderachtig. Ik doe dat thuis ook soms, als man en ik een woordenwisseling hebben. Man roept dan altijd, 'loop maar weer weg', maar ik doe het echt om zelf weer even tot bedaren te komen en te voorkomen dat ik uit boosheid ongenuanceerde dingen ga zeggen. Voor mij werkt dit goed en dan kunnen we het er later zonder emotie nog eens over hebben.
Avo, deze collega is een stuk ouder dan mij, maar nog niet lang in deze branche aan het werk en zij heeft nog maar weinig onderwijservaring en ook niet met dit niveau.
Ik snap wat je zegt en ik heb die neiging normaal ook wel. Ik ben ook superbang om fouten te maken en zou dan ook in de verdediging schieten als ik het gevoel heb dat iemand me daar op probeert aan te spreken. Ik zal je advies ter harte nemen en de volgende keer iets empatischer proberen te reageren. Derde collega heeft trouwens nog voor elkaar weten te krijgen dat ze ons advies voor een andere werkwijze zou gaan uitproberen om te kijken of het bij haar past. Vind ik wel knap, want dat was mij nooit gelukt.
Avo, deze collega is een stuk ouder dan mij, maar nog niet lang in deze branche aan het werk en zij heeft nog maar weinig onderwijservaring en ook niet met dit niveau.
Ik snap wat je zegt en ik heb die neiging normaal ook wel. Ik ben ook superbang om fouten te maken en zou dan ook in de verdediging schieten als ik het gevoel heb dat iemand me daar op probeert aan te spreken. Ik zal je advies ter harte nemen en de volgende keer iets empatischer proberen te reageren. Derde collega heeft trouwens nog voor elkaar weten te krijgen dat ze ons advies voor een andere werkwijze zou gaan uitproberen om te kijken of het bij haar past. Vind ik wel knap, want dat was mij nooit gelukt.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 2 april 2025 om 21:17
Diva,
Weglopen is juist heel sterk en professioneel (mits het niet stampvoetend en met slaande deuren gaat) . Als de situatie voor iemand onveilig is, is even weggaan om lucht te happen en even uit het conflict te gaan juist heel helpend. Zo kan een ieder zich herpakken, bezinnen, reflecteren en dan eerst even over de vorm praten en weer vrienden worden en pas dan weer verder over het onderwerp.
En bewijsdrang, dat overkomt mij ook nog altijd. Helemaal uitleggen en oreren, allemaal bewijsdrang dat ik betrouwbaar en betrokken ben
Weglopen is juist heel sterk en professioneel (mits het niet stampvoetend en met slaande deuren gaat) . Als de situatie voor iemand onveilig is, is even weggaan om lucht te happen en even uit het conflict te gaan juist heel helpend. Zo kan een ieder zich herpakken, bezinnen, reflecteren en dan eerst even over de vorm praten en weer vrienden worden en pas dan weer verder over het onderwerp.
En bewijsdrang, dat overkomt mij ook nog altijd. Helemaal uitleggen en oreren, allemaal bewijsdrang dat ik betrouwbaar en betrokken ben
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 2 april 2025 om 21:34
Diva, op mijn werk hebben we de gevleugelde uitdrukking 'liever gaan dan slaan'.
En staat 'even weglopen' bij bijna iedereen bovenaan in de hoe-kan-ik-handig-boos-zijn lijstjes. Juist heel goed dus dat je even weg bent gegaan!
En over de reactie van je man: komen jullie er later wel nog op terug als je even weg bent gelopen? Zo ja, dan vind ik zijn reactie wel wat flauw en niet helpend in een ruzie.
En staat 'even weglopen' bij bijna iedereen bovenaan in de hoe-kan-ik-handig-boos-zijn lijstjes. Juist heel goed dus dat je even weg bent gegaan!
En over de reactie van je man: komen jullie er later wel nog op terug als je even weg bent gelopen? Zo ja, dan vind ik zijn reactie wel wat flauw en niet helpend in een ruzie.
donderdag 3 april 2025 om 06:48
Lieve, dappere Avo.
Zo zit het precies.
Nu komt er een stukje dat je mag lezen, maar niet hoeft als dat niet gaat. En ik haal het weg als je dat liever wilt.
De grens ligt niet bij 10, maar hoger. Veel hoger. Het is niet voor niets strafbaar. Daarbij zal een rechter nooit maar dan ook nooit het gedrag van het kind als verzachtende omstandigheid voor de dader mee laten wegen.
Waarom zou dat zijn?
Zo zit het precies.
Nu komt er een stukje dat je mag lezen, maar niet hoeft als dat niet gaat. En ik haal het weg als je dat liever wilt.
De grens ligt niet bij 10, maar hoger. Veel hoger. Het is niet voor niets strafbaar. Daarbij zal een rechter nooit maar dan ook nooit het gedrag van het kind als verzachtende omstandigheid voor de dader mee laten wegen.
Waarom zou dat zijn?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
