Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
donderdag 3 april 2025 om 16:41
Dit gaat ver voorbij helpend Lucy!
Dit is iemand extra trappen terwijl deze al op de grond ligt.
Iemand zien verdrinken, maar alleen maar zwaaien met een glimlach, zonder hulp aan te bieden.
Je hoeft dit niet te tolereren of te verdragen. Want dit is niet oké. Totaal niet oké. Zeg ik als persoon, maar ook als financiële hulpverlener die met kwetsbare mensen te maken heeft. Net als Olle maakt mij dit pislink.
Bewaar alsjeblieft dit app gesprek en als je eraan toe bent, stuur dat dan naar de persoon in een klachtencommissie. Want dit gaat voorbij alle grenzen. Echt waar.
Dit is iemand extra trappen terwijl deze al op de grond ligt.
Iemand zien verdrinken, maar alleen maar zwaaien met een glimlach, zonder hulp aan te bieden.
Je hoeft dit niet te tolereren of te verdragen. Want dit is niet oké. Totaal niet oké. Zeg ik als persoon, maar ook als financiële hulpverlener die met kwetsbare mensen te maken heeft. Net als Olle maakt mij dit pislink.
Bewaar alsjeblieft dit app gesprek en als je eraan toe bent, stuur dat dan naar de persoon in een klachtencommissie. Want dit gaat voorbij alle grenzen. Echt waar.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 3 april 2025 om 18:04
Je had niet hoeven wissen avo.
Ik zie het niet zo negatief als jullie. Ik denk dat hij me, door het laatste gesprek, uit de slachtofferrol heeft gehaald waar ik in zat. Me bewust heeft gemaakt dat ik alle controle had losgelaten en deze weer heb gepakt waar mogelijk.
Ik denk dat hij met het app gesprek mij een hele duidelijke spiegel heeft voorgehouden en heeft laten uitzoomen op de centimeter waarop ik bezig ben en laten zien wat de grote lijn is, waar ik mee aan het werk ben.
Ik denk dat hij analytisch sterk is, duidelijk ziet waar het probleem zit.
En ik denk dat ik hem irriteer. Omdat ik teveel in de slachtofferrol zit. Te weinig vooruitgang laat zien. Te weinig zelfvertrouwen heb. Te weinig zelfinzicht heb. Geen idee.
En een aantal uitspraken doen zeer. Omdat ze zijn minachting voor mij laten zien. En dat vind ik moeilijk. En ik snap dat jullie vinden dat hij zijn professionele boekje te buiten is gegaan: dat is het stuk waar ik enorm mee worstel. En me afvraag in hoeverre ik daar zelf verantwoordelijk voor ben.
Zijn reactie (niet nu, in de app) was dat het voor hem duidelijk werd dat ik nog steeds mijn gevoel niet aan kan gaan. Dat ik een dictator ben van mijn eigen interne systeem. En daardoor keer op keer in chronische ziekten verval.
Hij is me niet alleen aan het bashen. Dan laat ik een verkeerd beeld zien. Hij weet me te confronteren met mijzelf, met hoe ik functioneer.
Alleen in de laatste sessie miste ik elke mildheid. En dan wordt zo'n sessie wel moeilijk, want dan heeft het het effect dat mijn innerlijke criticus door het dak gaat en bevestigd wordt.
Ik zie het niet zo negatief als jullie. Ik denk dat hij me, door het laatste gesprek, uit de slachtofferrol heeft gehaald waar ik in zat. Me bewust heeft gemaakt dat ik alle controle had losgelaten en deze weer heb gepakt waar mogelijk.
Ik denk dat hij met het app gesprek mij een hele duidelijke spiegel heeft voorgehouden en heeft laten uitzoomen op de centimeter waarop ik bezig ben en laten zien wat de grote lijn is, waar ik mee aan het werk ben.
Ik denk dat hij analytisch sterk is, duidelijk ziet waar het probleem zit.
En ik denk dat ik hem irriteer. Omdat ik teveel in de slachtofferrol zit. Te weinig vooruitgang laat zien. Te weinig zelfvertrouwen heb. Te weinig zelfinzicht heb. Geen idee.
En een aantal uitspraken doen zeer. Omdat ze zijn minachting voor mij laten zien. En dat vind ik moeilijk. En ik snap dat jullie vinden dat hij zijn professionele boekje te buiten is gegaan: dat is het stuk waar ik enorm mee worstel. En me afvraag in hoeverre ik daar zelf verantwoordelijk voor ben.
Zijn reactie (niet nu, in de app) was dat het voor hem duidelijk werd dat ik nog steeds mijn gevoel niet aan kan gaan. Dat ik een dictator ben van mijn eigen interne systeem. En daardoor keer op keer in chronische ziekten verval.
Hij is me niet alleen aan het bashen. Dan laat ik een verkeerd beeld zien. Hij weet me te confronteren met mijzelf, met hoe ik functioneer.
Alleen in de laatste sessie miste ik elke mildheid. En dan wordt zo'n sessie wel moeilijk, want dan heeft het het effect dat mijn innerlijke criticus door het dak gaat en bevestigd wordt.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 3 april 2025 om 18:28
Daar wil ik het met haar over hebben als ik haar over 2 weken weer spreek. Als ik dat durf...
Ik geloof dat ik sowieso de enige ben die in principe alleen naar psych gaat.
Maar ze zijn beide mede-eigenaar en elkaars beste maatjes. Ik denk dat ze de verantwoordelijkheid vooral bij mij neer zal leggen.
Ik geloof dat ik sowieso de enige ben die in principe alleen naar psych gaat.
Maar ze zijn beide mede-eigenaar en elkaars beste maatjes. Ik denk dat ze de verantwoordelijkheid vooral bij mij neer zal leggen.
lucy wijzigde dit bericht op 03-04-2025 18:41
14.99% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 3 april 2025 om 18:43
donderdag 3 april 2025 om 18:52
Dat begrijp ik heel goed Lucy. Het maakt het ook nog ingewikkelder. Wat je in het contact met de ene 'in de weg' staat, is dan moeilijk in een sessie met de ander te onderzoeken. En zo gaan ervaringen/gevoelens van de ene therapeut mee naar de andere.
Ik denk dat ik binnen zo'n kader niet constructief zou kunnen werken. Maar ik vind het dan ook al moeilijk dat mijn directeur en mijn administrateur besties zijn
Ik denk dat ik binnen zo'n kader niet constructief zou kunnen werken. Maar ik vind het dan ook al moeilijk dat mijn directeur en mijn administrateur besties zijn
donderdag 3 april 2025 om 19:09
Eigenlijk is dat de bedoeling van hun samenwerking: hij drilt los, zij legt de puzzelstukjes weer op de plek. Dus in principe is het de bedoeling dat alle gevoelens die los zijn gekomen bij gt, bij psych worden onderzocht.
Wat het voor mij lastig maakt, is dat ik nu "persoonlijke kritiek" heb op gt. Ik vind dat hij te ver is gegaan. Maar ik kom daar pas vier weken later mee, niet direct na de sessie. En het gaat niet over waar het bij mij schuurt, maar mijn zoektocht wat hierin wel of niet bij mij ligt. En ik ben ergens bang dat psych niet meegaat in het stuk dat een deel niet bij mij ligt. Omdat ik geen invloed heb op het gedrag van een ander, alleen invloed heb op mijn eigen reactie. Op hoe ik omga met waar ik geraakt wordt. En als ik geraakt word: waar komt dat dan vandaan?
Dus dat het stukje: waar is hij eventueel de grens over gegaan omgebogen wordt naar: waarom heb je hem over je grens laten gaan. Of: waarom raakt wat hij zegt bij jou zo'n gevoelige snaar.
En dat zijn allemaal valide invalshoeken. Zeker de: waarom heb je hem over je grens laten gaan. Maar het stukje verantwoordelijkheid van hem, als therapeut... ik weet niet of daar erkenning op zal komen. En ergens zou dat wel fijn zijn.
Wat het voor mij lastig maakt, is dat ik nu "persoonlijke kritiek" heb op gt. Ik vind dat hij te ver is gegaan. Maar ik kom daar pas vier weken later mee, niet direct na de sessie. En het gaat niet over waar het bij mij schuurt, maar mijn zoektocht wat hierin wel of niet bij mij ligt. En ik ben ergens bang dat psych niet meegaat in het stuk dat een deel niet bij mij ligt. Omdat ik geen invloed heb op het gedrag van een ander, alleen invloed heb op mijn eigen reactie. Op hoe ik omga met waar ik geraakt wordt. En als ik geraakt word: waar komt dat dan vandaan?
Dus dat het stukje: waar is hij eventueel de grens over gegaan omgebogen wordt naar: waarom heb je hem over je grens laten gaan. Of: waarom raakt wat hij zegt bij jou zo'n gevoelige snaar.
En dat zijn allemaal valide invalshoeken. Zeker de: waarom heb je hem over je grens laten gaan. Maar het stukje verantwoordelijkheid van hem, als therapeut... ik weet niet of daar erkenning op zal komen. En ergens zou dat wel fijn zijn.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 3 april 2025 om 19:20
Misschien is dat wel een mooie invalshoek avo. Dank je. Is helpend.
Ja, ik zou het willen bespreken omdat ik er zo mee bezig blijf. Het me niet loslaat. En het invloed heeft op hoe ik mijzelf zie. En bekritiseer.
Edit:
O, net tweede post nog niet gelezen.
Ik denk dat ik dat wel een beetje weet. Ik zal verbaal nooit tegen hem op kunnen. Hij brengt zijn mening stellig, als waarheid. Zonder (in mijn beleving) ruimte (en dat kan echt mijn beleving zijn).
Dat raakt aan alles hoe het vroeger was: dominante, sterk analytische, sterk kritische moeder waar ik geen eigen mening mocht hebben. Een eigen mening of ertegenin gaan was gevaarlijk (of nouja: ze sloeg me niet dood ofzo. Maar ze zaagde me wel bij de poten af, haalde uit. Of ging emotioneel chanteren. Huilen, want zij had het altijd gedaan.)
Ik word dan stil, keer steeds meer naar binnen en bij teveel druk ga ik dissocieren.
Ja, ik zou het willen bespreken omdat ik er zo mee bezig blijf. Het me niet loslaat. En het invloed heeft op hoe ik mijzelf zie. En bekritiseer.
Edit:
O, net tweede post nog niet gelezen.
Ik denk dat ik dat wel een beetje weet. Ik zal verbaal nooit tegen hem op kunnen. Hij brengt zijn mening stellig, als waarheid. Zonder (in mijn beleving) ruimte (en dat kan echt mijn beleving zijn).
Dat raakt aan alles hoe het vroeger was: dominante, sterk analytische, sterk kritische moeder waar ik geen eigen mening mocht hebben. Een eigen mening of ertegenin gaan was gevaarlijk (of nouja: ze sloeg me niet dood ofzo. Maar ze zaagde me wel bij de poten af, haalde uit. Of ging emotioneel chanteren. Huilen, want zij had het altijd gedaan.)
Ik word dan stil, keer steeds meer naar binnen en bij teveel druk ga ik dissocieren.
lucy wijzigde dit bericht op 03-04-2025 19:26
61.38% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 3 april 2025 om 19:24
En betrek er misschien ook bij dat dit eerder ook al is gebeurd?
Hij is misschien (op dit moment) te heftig voor je? Ben je nog niet daar waar hij denkt dat je bent? En kun je nog niet op zijn manier in beweging komen?
Hij is misschien (op dit moment) te heftig voor je? Ben je nog niet daar waar hij denkt dat je bent? En kun je nog niet op zijn manier in beweging komen?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 3 april 2025 om 19:29
Wat bedoel je Doreia?
Ik zit niet meer bij hem in therapie trouwens. Ga ook niet meer naar hem toe. Het was eenmalig, gevraagd door psych om te kijken of er nog paden waren om te behandelen.
Als ik terecht kan bij de nieuwe praktijk ben ik ook weg bij psych, dus mogelijk is over 2 weken al mijn laatste, of enerlaatste afspraak.
Dus als ik nog iets uit wil praten, onderzoeken, er niet mee blijven zitten zal ik het ook aankomende keer moeten bespreken.
Ik zit niet meer bij hem in therapie trouwens. Ga ook niet meer naar hem toe. Het was eenmalig, gevraagd door psych om te kijken of er nog paden waren om te behandelen.
Als ik terecht kan bij de nieuwe praktijk ben ik ook weg bij psych, dus mogelijk is over 2 weken al mijn laatste, of enerlaatste afspraak.
Dus als ik nog iets uit wil praten, onderzoeken, er niet mee blijven zitten zal ik het ook aankomende keer moeten bespreken.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
