Psyche
alle pijlers
Hoe de dagen doorkomen?
woensdag 1 februari 2017 om 10:26
Ik vraag me af hoe ik de dagen door moet komen. Ik zit nu iedere dag thuis met 2 kinderen. We zijn momenteel ook nog ziek. De oudste gaat volgende week weer naar school. De jongste gaat na de zomervakantie naar school. Ik ben sinds vorige week mijn baan kwijt.
Ik zit nu iedere dag thuis en voel me behoorlijk doelloos. Mijn partner werkt 3 dagen per week en de dagen dat hij weg is duren erg lang. Ik kijk er 's morgens al naar uit dat hij weer thuis komt. Ik ben blij dat hij geen 5 dagen werkt want dan was het helemaal een lange week.
Het is heel dubbel want toen ik werk had miste ik mijn kinderen en wou ik dat ik meer bij ze was. Maar nu ik iedere dag thuis ben vind ik de dagen saai, ontzettend lang duren en kan ik er niet van genieten.
Wie herkent dit en wat kun je eraan doen?
Ik zit nu iedere dag thuis en voel me behoorlijk doelloos. Mijn partner werkt 3 dagen per week en de dagen dat hij weg is duren erg lang. Ik kijk er 's morgens al naar uit dat hij weer thuis komt. Ik ben blij dat hij geen 5 dagen werkt want dan was het helemaal een lange week.
Het is heel dubbel want toen ik werk had miste ik mijn kinderen en wou ik dat ik meer bij ze was. Maar nu ik iedere dag thuis ben vind ik de dagen saai, ontzettend lang duren en kan ik er niet van genieten.
Wie herkent dit en wat kun je eraan doen?
donderdag 23 februari 2017 om 21:22
Goeie, bruikbare tips shala. Je bent er duidelijk, op alle fronten, goed mee bezig. Top! *thumbs up!*
Uit wat ik lees is hulp van buitenaf wel onmisbaar en een vangnet voor je. Je kunt op zowel je coach als je therapeut als je moeder terugvallen, dat is fijn. Goed dat je coach 'streng' is, je zult hem vast wel eens vervloekt hebben, maar uiteindelijk bereik je op deze manier het meest en pluk je daar zelf de vruchten van.
Duidelijk is ook dat zèlf in actie komen en blijven een eerste vereiste is om je situatie te verbeteren.
Ik hoop dat Single inspiratie haalt uit jouw ervaringen. Dat zou mooi zijn toch?
Zet 'm op hè!
Uit wat ik lees is hulp van buitenaf wel onmisbaar en een vangnet voor je. Je kunt op zowel je coach als je therapeut als je moeder terugvallen, dat is fijn. Goed dat je coach 'streng' is, je zult hem vast wel eens vervloekt hebben, maar uiteindelijk bereik je op deze manier het meest en pluk je daar zelf de vruchten van.
Duidelijk is ook dat zèlf in actie komen en blijven een eerste vereiste is om je situatie te verbeteren.
Ik hoop dat Single inspiratie haalt uit jouw ervaringen. Dat zou mooi zijn toch?
Zet 'm op hè!
donderdag 23 februari 2017 om 21:47
quote:shala91 schreef op 23 februari 2017 @ 21:40:
Ook helpt iemand die zegt, na een klaagzang, "Ja. erg. Maar nu gaan we iets leuks doen." in mijn geval mijn beste vriendin en voor TO zou dat eventueel haar partner kunnen zijn.
Dat helpt zeker. Iemand die relativeert en je blik even op iets anders zet.
Sowieso contact met anderen, om je uit het piekeren en navelstaren te halen.
Dat is TO ook al vaak geadviseerd.
Ook helpt iemand die zegt, na een klaagzang, "Ja. erg. Maar nu gaan we iets leuks doen." in mijn geval mijn beste vriendin en voor TO zou dat eventueel haar partner kunnen zijn.
Dat helpt zeker. Iemand die relativeert en je blik even op iets anders zet.
Sowieso contact met anderen, om je uit het piekeren en navelstaren te halen.
Dat is TO ook al vaak geadviseerd.
donderdag 23 februari 2017 om 23:13
donderdag 23 februari 2017 om 23:28
SingleGirl, ik hoop dat je alles een beetje binnen laat komen. Ik krijg een beetje het gevoel dat je vindt dat alles voor jou veel zwaarder is dan voor een ander in een vergelijkbare situatie, en dat vind ik jammer. Jammer en zonde van je leven, jammer voor je kindjes en jammer voor je man.
Verandering is eng, dat weet ik zelf dondersgoed. Maar niet weten wat de toekomst brengt omdat je je dagen doorbrengt in een diep, donker gat is ook doodeng. Je moet jezelf verdorie bij je kladden grijpen en er iets aan doen! Probeer positieve puntjes in elke dag te zien, iets liefs wat je kindjes zeggen, wat dan ook. Je moet ergens beginnen.
vrijdag 24 februari 2017 om 10:28
En toch he... in essentie komt wat Konijn zegt toch neer op: "Geef (of laat je geven) jezelf een schop onder je komt". En dat is misschien ook gewoon wel zo. Maar wat nou als dat gewoon niet lukt? Of je b.v. als je jezelf die schop laat geven, er een klap in je gezicht bij krijgt (b.v. pillen die weer niet werken waar je alleen maar beroerd van raakt, of iets van behandeling wat dan toch niet doet wat je ergens hoopt), dan laat je 't de volgende keer wel.
Ik heb niet zo'n zin m'n eigen dingen hier open en bloot neer te schrijven maar ik herken wel veel in het, op het oog, "hakken in het zand zetten" (zoals veel mensen die reageren het omschrijven) door Single.
Ik heb niet zo'n zin m'n eigen dingen hier open en bloot neer te schrijven maar ik herken wel veel in het, op het oog, "hakken in het zand zetten" (zoals veel mensen die reageren het omschrijven) door Single.
vrijdag 24 februari 2017 om 14:15
vrijdag 24 februari 2017 om 16:53
Inderdaad, als ze het niet voor zichzelf kan doen, dan moet ze het maar voor haar kinderen doen.
En ja, natuurlijk moet je zèlf aan de bak, een ander kan de shit in je hoofd niet oplossen, en je kan/moet zèlf om andere medicatie vragen, en je moet zèlf het beste uit je behandeling halen en aangeven als er een onderdeel niet voor jou werkt.
En ja, natuurlijk moet je zèlf aan de bak, een ander kan de shit in je hoofd niet oplossen, en je kan/moet zèlf om andere medicatie vragen, en je moet zèlf het beste uit je behandeling halen en aangeven als er een onderdeel niet voor jou werkt.
vrijdag 24 februari 2017 om 17:29
quote:spraakwaterval schreef op 24 februari 2017 @ 10:28:
En toch he... in essentie komt wat Konijn zegt toch neer op: "Geef (of laat je geven) jezelf een schop onder je komt". En dat is misschien ook gewoon wel zo. Maar wat nou als dat gewoon niet lukt? Of je b.v. als je jezelf die schop laat geven, er een klap in je gezicht bij krijgt (b.v. pillen die weer niet werken waar je alleen maar beroerd van raakt, of iets van behandeling wat dan toch niet doet wat je ergens hoopt), dan laat je 't de volgende keer wel.
Dat is ook moeilijk maar dat is wel hoe het leven werkt. Je niet uit het veld laten slaan door tegenslagen en ook als het moeizaam gaat je schouders eronder zetten om er het beste van te maken. Je moet het zelf doen! Als je alleen maar gaat zitten klagen dan verandert er niets.
Ik moest hierbij even denken aan die krachtige speech van Rocky in zijn laatste film. Komt op hetzelfde neer.
https://www.youtube.com/watch?v=mk82j1jQw_8
En toch he... in essentie komt wat Konijn zegt toch neer op: "Geef (of laat je geven) jezelf een schop onder je komt". En dat is misschien ook gewoon wel zo. Maar wat nou als dat gewoon niet lukt? Of je b.v. als je jezelf die schop laat geven, er een klap in je gezicht bij krijgt (b.v. pillen die weer niet werken waar je alleen maar beroerd van raakt, of iets van behandeling wat dan toch niet doet wat je ergens hoopt), dan laat je 't de volgende keer wel.
Dat is ook moeilijk maar dat is wel hoe het leven werkt. Je niet uit het veld laten slaan door tegenslagen en ook als het moeizaam gaat je schouders eronder zetten om er het beste van te maken. Je moet het zelf doen! Als je alleen maar gaat zitten klagen dan verandert er niets.
Ik moest hierbij even denken aan die krachtige speech van Rocky in zijn laatste film. Komt op hetzelfde neer.
https://www.youtube.com/watch?v=mk82j1jQw_8
zaterdag 25 februari 2017 om 11:51
quote:spraakwaterval schreef op 24 februari 2017 @ 14:13:
[...]
Dat vind ik ergens toch weer een dooddoener. Of ik snap 't niet, dat kan ook. Misschien is dat juist wel het probleem :(Dat heb ik dus precies hetzelfde. Maar weet je, ook al doe ik wel alles (wat er gezegd wordt). Ik bedoel, ik heb een gezin en heb ook gewerkt maar hoe ik me altijd al voel blijft zo.
[...]
Dat vind ik ergens toch weer een dooddoener. Of ik snap 't niet, dat kan ook. Misschien is dat juist wel het probleem :(Dat heb ik dus precies hetzelfde. Maar weet je, ook al doe ik wel alles (wat er gezegd wordt). Ik bedoel, ik heb een gezin en heb ook gewerkt maar hoe ik me altijd al voel blijft zo.
zaterdag 25 februari 2017 om 11:52
quote:konijn82 schreef op 24 februari 2017 @ 14:15:
Spraakwaterval ik snap je. Maar, en dit is confronterend voor single: ze heeft zelf gekozen voor kinderen. Dus ze heeft geen andere keus dan het te gaan doen. Ik heb ook geen puf, zin, zie t heil of het nut niet. Maar ik doe. En dat moet zij ook gaan doen. Daar gaat het om.Dit is jouw aanname en klopt niet maar goed dat is een ander verhaal.
Spraakwaterval ik snap je. Maar, en dit is confronterend voor single: ze heeft zelf gekozen voor kinderen. Dus ze heeft geen andere keus dan het te gaan doen. Ik heb ook geen puf, zin, zie t heil of het nut niet. Maar ik doe. En dat moet zij ook gaan doen. Daar gaat het om.Dit is jouw aanname en klopt niet maar goed dat is een ander verhaal.
zaterdag 25 februari 2017 om 11:54
quote:RikM schreef op 24 februari 2017 @ 17:29:
[...]
Dat is ook moeilijk maar dat is wel hoe het leven werkt. Je niet uit het veld laten slaan door tegenslagen en ook als het moeizaam gaat je schouders eronder zetten om er het beste van te maken. Je moet het zelf doen! Als je alleen maar gaat zitten klagen dan verandert er niets.
Ik moest hierbij even denken aan die krachtige speech van Rocky in zijn laatste film. Komt op hetzelfde neer.
https://www.youtube.com/watch?v=mk82j1jQw_8Oke, dan 'klaag' ik of iemand anders niet en zou je dingen ondernemen, dat neemt niet weg dat je depressieve gevoelens dan weg gaan helaas. Dat is dus waar ik mee zit. Mijn gevoel wordt maar niet beter wat ik ook doe.
[...]
Dat is ook moeilijk maar dat is wel hoe het leven werkt. Je niet uit het veld laten slaan door tegenslagen en ook als het moeizaam gaat je schouders eronder zetten om er het beste van te maken. Je moet het zelf doen! Als je alleen maar gaat zitten klagen dan verandert er niets.
Ik moest hierbij even denken aan die krachtige speech van Rocky in zijn laatste film. Komt op hetzelfde neer.
https://www.youtube.com/watch?v=mk82j1jQw_8Oke, dan 'klaag' ik of iemand anders niet en zou je dingen ondernemen, dat neemt niet weg dat je depressieve gevoelens dan weg gaan helaas. Dat is dus waar ik mee zit. Mijn gevoel wordt maar niet beter wat ik ook doe.
zaterdag 25 februari 2017 om 14:36
Jammer dat je niet reageert op Konijn's reactie van 23 februari (rond half elf 's avonds).
Denk je dat je wel opknapt van continu benadrukken hoe erg het allemaal is?
Ik ben inmiddels 25 jaar depressief (met ups en downs maar altijd een sombere stemming). Ik ben opgenomen geweest, heb tig verschillende therapieën gevolgd van crisishulp tot dagbehandeling, ambulant, in groepsverband en individueel. In de basis GGZ, specialistisch en vrijgevestigd. En ik heb gewerkt als dat ging.
Ik weet dus wat het is, maar mens, wat klaag je! Ongelofelijk.
Ik heb geleerd: je moet niet perse iets doen om je beter te voelen, maar om het niet slechter te laten gaan.
Als jij nu al klaagt dat je volgende therapie ook niet zal helpen, weet ik nu al dat je over enige tijd 'Zie je wel' zal roepen.
Leg die lat laag en besef dat er heel veel mensen zijn die worstelen met hun depressie.
Denk je dat je wel opknapt van continu benadrukken hoe erg het allemaal is?
Ik ben inmiddels 25 jaar depressief (met ups en downs maar altijd een sombere stemming). Ik ben opgenomen geweest, heb tig verschillende therapieën gevolgd van crisishulp tot dagbehandeling, ambulant, in groepsverband en individueel. In de basis GGZ, specialistisch en vrijgevestigd. En ik heb gewerkt als dat ging.
Ik weet dus wat het is, maar mens, wat klaag je! Ongelofelijk.
Ik heb geleerd: je moet niet perse iets doen om je beter te voelen, maar om het niet slechter te laten gaan.
Als jij nu al klaagt dat je volgende therapie ook niet zal helpen, weet ik nu al dat je over enige tijd 'Zie je wel' zal roepen.
Leg die lat laag en besef dat er heel veel mensen zijn die worstelen met hun depressie.
zaterdag 25 februari 2017 om 14:50
Ondanks dat het niet mijn topic is, wil ik toch even kwijt dat ik wel superveel heb aan de bijdrages van o.a. Iemand_Anders, Konijn en nu ook Prullenbakmonster. 
Het doet me goed om te weten dat er meer mensen (vrouwen) zijn die het niet makkelijk hebben maar er toch alles aan doen om te leven naar hun kunnen.
Het doet me goed om te weten dat er meer mensen (vrouwen) zijn die het niet makkelijk hebben maar er toch alles aan doen om te leven naar hun kunnen.
zaterdag 25 februari 2017 om 14:53
quote:Singlegirlx schreef op 25 februari 2017 @ 11:51:
[...]
Dat heb ik dus precies hetzelfde. Maar weet je, ook al doe ik wel alles (wat er gezegd wordt). Ik bedoel, ik heb een gezin en heb ook gewerkt maar hoe ik me altijd al voel blijft zo.
Leg je dan erbij neer dat je je zo voelt. Jij hebt die dystime oid stoornis. Leuk is dat niet, nee. Maar er is wel mee te leven en dat ben je ook verplicht aan je kinderen, of je nu bewust ervoor hebt gekozen om ze te krijgen of niet .
Dus: he, ik voel me somber, ok, dat is zo, ik ga nu boodschappen doen, wat ga ik kopen... en dat je somber voelt, dat is aanwezig maar je richt je aandacht op iets anders. Het heeft geen zin om aandacht te besteden aan je somberheid want die is er toch wel, maar meer op de achtergrond.
[...]
Dat heb ik dus precies hetzelfde. Maar weet je, ook al doe ik wel alles (wat er gezegd wordt). Ik bedoel, ik heb een gezin en heb ook gewerkt maar hoe ik me altijd al voel blijft zo.
Leg je dan erbij neer dat je je zo voelt. Jij hebt die dystime oid stoornis. Leuk is dat niet, nee. Maar er is wel mee te leven en dat ben je ook verplicht aan je kinderen, of je nu bewust ervoor hebt gekozen om ze te krijgen of niet .
Dus: he, ik voel me somber, ok, dat is zo, ik ga nu boodschappen doen, wat ga ik kopen... en dat je somber voelt, dat is aanwezig maar je richt je aandacht op iets anders. Het heeft geen zin om aandacht te besteden aan je somberheid want die is er toch wel, maar meer op de achtergrond.
zaterdag 25 februari 2017 om 15:00
In topic: ik snap wel dat je het moeilijk vindt je dagen door te komen. Mijn ervaring is dat het tijd kost om te wennen aan thuis zitten. Je moet je draai vinden. Verder ben ik ook geen type om de hele dag met kleine kinderen alleen thuis te zijn. Maar als het zo is, dan moet je er het beste van maken. Straks over een paar jaar gaan ze naar school en wordt alles makkelijker.
