Psyche
alle pijlers
Iets los laten , niet over blijven malen
zondag 4 december 2016 om 08:45
Op het werk loopt iets waardoor er een jurist bij betrokken is. Ik vind dit heel vervelend , maar het is zo.
Alleen kan ik het niet van me afzetten. Ik ben er 24/7 mee bezig. Huil overdag makkelijk en lig er snachts wakker van.
Normaal kan ik goed relativeren, nu lukt dat niet.
Iemand tips waardoor ik het van me af kan zetten en het daar kan laten liggen waar het nu ligt: bij de jurist.
Alleen kan ik het niet van me afzetten. Ik ben er 24/7 mee bezig. Huil overdag makkelijk en lig er snachts wakker van.
Normaal kan ik goed relativeren, nu lukt dat niet.
Iemand tips waardoor ik het van me af kan zetten en het daar kan laten liggen waar het nu ligt: bij de jurist.
zondag 4 december 2016 om 11:37
quote:deenje schreef op 04 december 2016 @ 11:22:
Het scheelt al om het hier kwijt te kunnen. Dat lucht wel. Jurist heeft ook wat dingen ontdekt wat voor mij mogelijk iets voordeliger kan uitpakken. Contracten die juridisch niet klopten. Dat heeft hij bij ze neer gelegd Daar voel ik me nu heel schuldig over.
Waarom?daar heb je toch recht op?
Wees liever boos op je wergever dat ze je probeerden te naaien.Dat verdient toch niemand?
Het scheelt al om het hier kwijt te kunnen. Dat lucht wel. Jurist heeft ook wat dingen ontdekt wat voor mij mogelijk iets voordeliger kan uitpakken. Contracten die juridisch niet klopten. Dat heeft hij bij ze neer gelegd Daar voel ik me nu heel schuldig over.
Waarom?daar heb je toch recht op?
Wees liever boos op je wergever dat ze je probeerden te naaien.Dat verdient toch niemand?
zondag 4 december 2016 om 11:51
zondag 4 december 2016 om 12:00
quote:deenje schreef op 04 december 2016 @ 11:51:
Normaal zou ik ook bij mijn collega's "uithuilen". Het zijn ook mijn vriendinnen. Nu weten ze niet wat speelt (althans maar heeeeeeel beperkt) en kan ik er geen steun krijgen en kom ik er mijn verhaal niet kwijt. Maar ik wil hun ook niet in een lastige positie brengen
Normaal zou ik ook bij mijn collega's "uithuilen". Het zijn ook mijn vriendinnen. Nu weten ze niet wat speelt (althans maar heeeeeeel beperkt) en kan ik er geen steun krijgen en kom ik er mijn verhaal niet kwijt. Maar ik wil hun ook niet in een lastige positie brengen
zondag 4 december 2016 om 23:05
Zou het niet kunnen, dat je al een tijd spanningen had, die je onderdrukte om alles vol te houden en dat er nu een afronding gaat komen. En dat het volhouden daardoor moeilijker wordt? En dat je idd overspannen bent. Ik zou er wel lichtelijk overspannen van worden als een conflict of toestand een tijd duurde, voor ik duidelijkheid kreeg. Ik zeg maar wat hoor.
Misschien loop je al een tijdje eigenlijk op je tenen, omdat je de bui al zag hangen? Niet onaardig bedoeld maar misschien is er een andere reden waardoor je emotioneel heftiger reageert, bv hormonen? Soms vallen er meerdere dingen samen waardoor je stress wordt verhoogd, zonder dat je het beseft.
Of je voelt je toch ergens schuldig. Ik weet wel, dat schuldgevoelens erg kunnen knagen. Vergeef jezelf eens, misschien helpt dat. Of geef jezelf een schouderklopje. Sterkte.
Misschien loop je al een tijdje eigenlijk op je tenen, omdat je de bui al zag hangen? Niet onaardig bedoeld maar misschien is er een andere reden waardoor je emotioneel heftiger reageert, bv hormonen? Soms vallen er meerdere dingen samen waardoor je stress wordt verhoogd, zonder dat je het beseft.
Of je voelt je toch ergens schuldig. Ik weet wel, dat schuldgevoelens erg kunnen knagen. Vergeef jezelf eens, misschien helpt dat. Of geef jezelf een schouderklopje. Sterkte.
zondag 4 december 2016 om 23:48
quote:Ameliaaa schreef op 04 december 2016 @ 23:05:
Zou het niet kunnen, dat je al een tijd spanningen had, die je onderdrukte om alles vol te houden en dat er nu een afronding gaat komen. En dat het volhouden daardoor moeilijker wordt? En dat je idd overspannen bent. Ik zou er wel lichtelijk overspannen van worden als een conflict of toestand een tijd duurde, voor ik duidelijkheid kreeg. Ik zeg maar wat hoor.
Misschien loop je al een tijdje eigenlijk op je tenen, omdat je de bui al zag hangen? Niet onaardig bedoeld maar misschien is er een andere reden waardoor je emotioneel heftiger reageert, bv hormonen? Soms vallen er meerdere dingen samen waardoor je stress wordt verhoogd, zonder dat je het beseft.
Of je voelt je toch ergens schuldig. Ik weet wel, dat schuldgevoelens erg kunnen knagen. Vergeef jezelf eens, misschien helpt dat. Of geef jezelf een schouderklopje. Sterkte.Combi van onzekerheid en schuldgevoel. Hiervoor niets aan de Hand. Daarom begrijp ik mijn eigen reactie hier op niet
Zou het niet kunnen, dat je al een tijd spanningen had, die je onderdrukte om alles vol te houden en dat er nu een afronding gaat komen. En dat het volhouden daardoor moeilijker wordt? En dat je idd overspannen bent. Ik zou er wel lichtelijk overspannen van worden als een conflict of toestand een tijd duurde, voor ik duidelijkheid kreeg. Ik zeg maar wat hoor.
Misschien loop je al een tijdje eigenlijk op je tenen, omdat je de bui al zag hangen? Niet onaardig bedoeld maar misschien is er een andere reden waardoor je emotioneel heftiger reageert, bv hormonen? Soms vallen er meerdere dingen samen waardoor je stress wordt verhoogd, zonder dat je het beseft.
Of je voelt je toch ergens schuldig. Ik weet wel, dat schuldgevoelens erg kunnen knagen. Vergeef jezelf eens, misschien helpt dat. Of geef jezelf een schouderklopje. Sterkte.Combi van onzekerheid en schuldgevoel. Hiervoor niets aan de Hand. Daarom begrijp ik mijn eigen reactie hier op niet
zondag 4 december 2016 om 23:57
quote:deenje schreef op 04 december 2016 @ 23:48:
[...]
Combi van onzekerheid en schuldgevoel.Zou je het anders hebben aangepakt als je nog eens de kans kreeg? Of vind je het vervelend, dat mensen moeite voor je moeten doen? Als je het niet anders had gedaan bij een tweede kans en de mensen doen met recht moeite voor je, zou ik mezelf eens streng toespreken om mezelf meer waard te vinden.
[...]
Combi van onzekerheid en schuldgevoel.Zou je het anders hebben aangepakt als je nog eens de kans kreeg? Of vind je het vervelend, dat mensen moeite voor je moeten doen? Als je het niet anders had gedaan bij een tweede kans en de mensen doen met recht moeite voor je, zou ik mezelf eens streng toespreken om mezelf meer waard te vinden.
maandag 5 december 2016 om 00:50
Dank je. Leuke hond. En lief dat jullie blijven reageren.
Of ik het anders zou doen. Tja, vlgs de jurist is dit de beste optie. Ik had alleen geen heftige reactie van hun richting mij verwacht. Die zag ik niet aankomen. En nu ben ik geloof ik, heel onzeker. Heeft de jurist gelijk , Had ik niet zelf moeten bellen ipv brief jurist. Dat in combi met onzekerheid.
Of ik het anders zou doen. Tja, vlgs de jurist is dit de beste optie. Ik had alleen geen heftige reactie van hun richting mij verwacht. Die zag ik niet aankomen. En nu ben ik geloof ik, heel onzeker. Heeft de jurist gelijk , Had ik niet zelf moeten bellen ipv brief jurist. Dat in combi met onzekerheid.
maandag 5 december 2016 om 01:04
Misschien helpt dit dan. Ik heb geleerd, me niet druk te maken over dingen die ik toch niet kan veranderen. De oorlog in Syrie. Kan ik niks aan doen, ik heb er geen controle over. Jij hebt nu ook geen controle, maar denk je dat dan anders was geweest, als je het anders had aangepakt? Het klinkt iig niet alsof je erg respectvol behandeld wordt daar. En, nu kun je niks meer aan je beslissing veranderen, dus kun je je er net zo goed bij neerleggen.
Later, als je erop terugkijkt, denk je dan dat je spijt zult krijgen van hoe je nu gehandeld hebt? Ik denk het niet eigenlijk. Je zult je redenen hebben gehad, bedenk die nog eens. En zou de uitkomst echt zo anders zijn geweest? Onfatsoenlijke mensen, worden niet ineens fatsoenlijk, door wat jij doet en zegt he. Ze kiezen zelf voor hun gedrag.
Later, als je erop terugkijkt, denk je dan dat je spijt zult krijgen van hoe je nu gehandeld hebt? Ik denk het niet eigenlijk. Je zult je redenen hebben gehad, bedenk die nog eens. En zou de uitkomst echt zo anders zijn geweest? Onfatsoenlijke mensen, worden niet ineens fatsoenlijk, door wat jij doet en zegt he. Ze kiezen zelf voor hun gedrag.
maandag 5 december 2016 om 08:16
Heb je het idee dat de jurist doet alsof die wat kan doen terwijl het niet waar is? Dat de jurist je geld zit te kloppen ipv dat er een zeker gelijk aan jouw kant is? Zo leest het nu, alsof je een jurist nu hebt die je niet vertrouwt. En dat kan, niet alle juristen zijn even competent en soms nemen ze een zaak aan vanwege dat het hun inkomen genereert terwijl er niks te winnen valt voor client.
maandag 5 december 2016 om 08:17
quote:Ameliaaa schreef op 05 december 2016 @ 01:04:
Misschien helpt dit dan. Ik heb geleerd, me niet druk te maken over dingen die ik toch niet kan veranderen. De oorlog in Syrie. Kan ik niks aan doen, ik heb er geen controle over. Jij hebt nu ook geen controle, maar denk je dat dan anders was geweest, als je het anders had aangepakt? Het klinkt iig niet alsof je erg respectvol behandeld wordt daar. En, nu kun je niks meer aan je beslissing veranderen, dus kun je je er net zo goed bij neerleggen.
Later, als je erop terugkijkt, denk je dan dat je spijt zult krijgen van hoe je nu gehandeld hebt? Ik denk het niet eigenlijk. Je zult je redenen hebben gehad, bedenk die nog eens. En zou de uitkomst echt zo anders zijn geweest? Onfatsoenlijke mensen, worden niet ineens fatsoenlijk, door wat jij doet en zegt he. Ze kiezen zelf voor hun gedrag.Je bevind je niet midden in de oorlog van Syrie. Zou je er ook zo over denken wanneer je er wel midden in zat?
Misschien helpt dit dan. Ik heb geleerd, me niet druk te maken over dingen die ik toch niet kan veranderen. De oorlog in Syrie. Kan ik niks aan doen, ik heb er geen controle over. Jij hebt nu ook geen controle, maar denk je dat dan anders was geweest, als je het anders had aangepakt? Het klinkt iig niet alsof je erg respectvol behandeld wordt daar. En, nu kun je niks meer aan je beslissing veranderen, dus kun je je er net zo goed bij neerleggen.
Later, als je erop terugkijkt, denk je dan dat je spijt zult krijgen van hoe je nu gehandeld hebt? Ik denk het niet eigenlijk. Je zult je redenen hebben gehad, bedenk die nog eens. En zou de uitkomst echt zo anders zijn geweest? Onfatsoenlijke mensen, worden niet ineens fatsoenlijk, door wat jij doet en zegt he. Ze kiezen zelf voor hun gedrag.Je bevind je niet midden in de oorlog van Syrie. Zou je er ook zo over denken wanneer je er wel midden in zat?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 5 december 2016 om 08:22
quote:swifty schreef op 05 december 2016 @ 08:16:
Heb je het idee dat de jurist doet alsof die wat kan doen terwijl het niet waar is? Dat de jurist je geld zit te kloppen ipv dat er een zeker gelijk aan jouw kant is?Jurist is via een rechtsbijstand verzekering. Dus zal geen geld zitten te kloppen,want ik betaal gewoon de verzekeringspremie. Wettelijk gezien is iets door de werkgever niet goed gegaan, waar de jurist "gebruik" van maakt. Dat is waar ik wat spijt van heb.
Heb je het idee dat de jurist doet alsof die wat kan doen terwijl het niet waar is? Dat de jurist je geld zit te kloppen ipv dat er een zeker gelijk aan jouw kant is?Jurist is via een rechtsbijstand verzekering. Dus zal geen geld zitten te kloppen,want ik betaal gewoon de verzekeringspremie. Wettelijk gezien is iets door de werkgever niet goed gegaan, waar de jurist "gebruik" van maakt. Dat is waar ik wat spijt van heb.
maandag 5 december 2016 om 08:26
Klinkt heftig! Mij heeft in een -totaal niet vergelijkbare, helemaal niet zo heftige- situatie het geholpen, om niet te proberen er niet mee bezig te zijn.
Ik had problemen met een leerling en had de neiging in gedachten veel teveel stappen vooruit te lopen: als zij nu dit, en ik dat, en zij dan zo, en ik dan zo, nou, dan is het écht mis .
Door heel bewust stil te staan bij mijn gevoel op dat moment lukte het om die achtbaan te stoppen. Dus bewust voelen en dat voor mezelf verwoorden: ik voel me onzeker en ben bang dat ik 'het' niet kan. Meer niet. En vooruit denken dan weer onderbreken met terug naar je gevoel. En dat gevoel mag er dan ook zijn, dat is okay. Ik voel me bang en dat mag.
Klinkt misschien heel zweverig...
Ik had problemen met een leerling en had de neiging in gedachten veel teveel stappen vooruit te lopen: als zij nu dit, en ik dat, en zij dan zo, en ik dan zo, nou, dan is het écht mis .
Door heel bewust stil te staan bij mijn gevoel op dat moment lukte het om die achtbaan te stoppen. Dus bewust voelen en dat voor mezelf verwoorden: ik voel me onzeker en ben bang dat ik 'het' niet kan. Meer niet. En vooruit denken dan weer onderbreken met terug naar je gevoel. En dat gevoel mag er dan ook zijn, dat is okay. Ik voel me bang en dat mag.
Klinkt misschien heel zweverig...
