Psyche
alle pijlers
Ik ben Gaia.
dinsdag 17 juni 2008 om 23:27
Ik ben Gaia, en je ziet het misschien niet.
Ik ben Gaia, en ik studeer en woon in onze hoofdstad.
Ik ben Gaia, en ik maak plezier, ga uit, drink te veel en ben altijd in voor een feestje.
Ik ben Gaia, ik sta altijd voor iedereen klaar.
Ik ben Gaia, ik heb een druk sociaal leven.
Ik ben Gaia, gek op kleren en verslaafd aan schoenen.
Ik ben Gaia, ik wil dokter worden.
Ik ben Gaia, en ik ben me toch zo sterk!
Ik ben Gaia, en ik vecht.
Je ziet het misschien niet. Het valt niet heel erg op dat die ene spijkerbroek de ene week te strak zit, en 2 weken later veel te los.
Je ziet het misschien niet, want in gezelschap eet ik heel gewoon en iedereen weet hoeveel ik van eten houd!
Je ziet niet dat ik mezelf vol prop met alles dat ik maar kan vinden.
Je weet niet dat ik in een half uur tijd 2000 calorieen naar binnen werk. En niemand weet hoe dik ik mezelf voel.
En mama, je weet niet hoe moeilijk ik het heb met het op mezelf wonen. Mama, ik ben helemaal niet 'beter'. En mama, al vind iedereen me mooi; ik vind mezelf zo vet.
Die bloeduitstortinkjes op mijn gezicht komen niet van de buikgriep. En als ik me niet sterk voel, heb ik niet last van mijn maag. Als ik spuug, is het niet omdat ik ziek ben. Het liegen gaat me veel te makkelijk af.
Ik ben Gaia, 1 meter 72 en weeg netjes 64 kilo.
Ik ben Gaia, eigenlijk gaat het helemaal niet goed.
En ik vecht nu al zo lang.
Ik ben Gaia, en ik studeer en woon in onze hoofdstad.
Ik ben Gaia, en ik maak plezier, ga uit, drink te veel en ben altijd in voor een feestje.
Ik ben Gaia, ik sta altijd voor iedereen klaar.
Ik ben Gaia, ik heb een druk sociaal leven.
Ik ben Gaia, gek op kleren en verslaafd aan schoenen.
Ik ben Gaia, ik wil dokter worden.
Ik ben Gaia, en ik ben me toch zo sterk!
Ik ben Gaia, en ik vecht.
Je ziet het misschien niet. Het valt niet heel erg op dat die ene spijkerbroek de ene week te strak zit, en 2 weken later veel te los.
Je ziet het misschien niet, want in gezelschap eet ik heel gewoon en iedereen weet hoeveel ik van eten houd!
Je ziet niet dat ik mezelf vol prop met alles dat ik maar kan vinden.
Je weet niet dat ik in een half uur tijd 2000 calorieen naar binnen werk. En niemand weet hoe dik ik mezelf voel.
En mama, je weet niet hoe moeilijk ik het heb met het op mezelf wonen. Mama, ik ben helemaal niet 'beter'. En mama, al vind iedereen me mooi; ik vind mezelf zo vet.
Die bloeduitstortinkjes op mijn gezicht komen niet van de buikgriep. En als ik me niet sterk voel, heb ik niet last van mijn maag. Als ik spuug, is het niet omdat ik ziek ben. Het liegen gaat me veel te makkelijk af.
Ik ben Gaia, 1 meter 72 en weeg netjes 64 kilo.
Ik ben Gaia, eigenlijk gaat het helemaal niet goed.
En ik vecht nu al zo lang.
dinsdag 17 juni 2008 om 23:39
Ik ben Muis, en ik hoop dat je me ziet.
Ik ben Muis, en ik studeer en werk elders maar woon in onze hoofdstad.
Ik ben Muis, en ik maak plezier, ga zelden uit (zou vaker moeten), drink met mate maar dan graag whisky, en ga graag naar een feestje.
Ik ben Muis, ik sta altijd voor iedereen klaar.
Ik ben Muis, ik heb een druk sociaal leven.
Ik ben Muis, haat kleren kopen en heeft lastige voeten dus niks Manolo Blahniks.....
Ik ben Muis, ik wil GROOT worden.
Ik ben Muis, en ik ben sterk!
Ik ben Muis, en ik vecht, soms.
Any chance in bringing your point home, Gaia?
Ik ben Muis, en ik studeer en werk elders maar woon in onze hoofdstad.
Ik ben Muis, en ik maak plezier, ga zelden uit (zou vaker moeten), drink met mate maar dan graag whisky, en ga graag naar een feestje.
Ik ben Muis, ik sta altijd voor iedereen klaar.
Ik ben Muis, ik heb een druk sociaal leven.
Ik ben Muis, haat kleren kopen en heeft lastige voeten dus niks Manolo Blahniks.....
Ik ben Muis, ik wil GROOT worden.
Ik ben Muis, en ik ben sterk!
Ik ben Muis, en ik vecht, soms.
Any chance in bringing your point home, Gaia?
dinsdag 17 juni 2008 om 23:52
Gaia ; je hebt het prachtig omschreven ; kun je voor jezelf eens een snoeiharde diagnose stellen ? Je wil arts worden toch ?
OK .......beschouw jouw post eens als een casus ..............en maak eens een behandelplan ; wie ga je inschakelen , welke stappen ga je bewandelen ?
OK .......beschouw jouw post eens als een casus ..............en maak eens een behandelplan ; wie ga je inschakelen , welke stappen ga je bewandelen ?
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 17-06-2008 23:57
Reden: arts ipv huisarts
Reden: arts ipv huisarts
% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 juni 2008 om 00:31
Och meisje toch.
Ik laat een traantje om je ( ik ben namelijk Iry en heb inmiddels al 17 jaar ongeveer hetzelfde probleem).
Wat Gaia wil?
Gaia wil gezien worden.
Gaia wil gewaardeerd worden.
Gaia wil niet piekeren.
Gaia wil niet altijd sterk zijn voor anderen.
Gaia wil gewoon eten.
Gaia wil zich niet ziek voelen.
Gaia wil doen wat zij wil (en niet wat haar eetstoornis wil)
Gaia wil haar droom achterna,maar wordt gevangen gehouden door haar probleem.
Gaia wil niet onzeker zijn.
Gaia wil zichzelf accepteren.
Gaia wil door iedereen leuk gevonden worden (dat kan niet meisje)
Gaia wil verlost worden van haar innerlijke stem die haar verteld dat ze niets waard is.
Gaia wil beter worden(maar weet niet hoe)
Gaia wil dat haar moeder haar hand vastpakt en haar meeneemt en zegt; Het is oke meisje,we gaan samen vechten.
Gaia heeft hulp nodig.
En dat vind je niet hier op het forum maar bij een kliniek,ggz,ziezo etc.
Gaia moet zelf naar de huisarts gaan en zelf haar vuist op tafel slaan voor hulp.
En lieve meid.
Dit moet je nu doen.
Niet overmorgen en niet volgende week maar morgen.
Want weet je lieve schat,het leven is veel leuker en makkelijker zonder eetstoornis.
En ja,dat ben jij waard.
Je lichaam gaat naar de knoppen.
En als dit te lang duurt verricht je onherstelbare schade aan.
Als dit te lang duurt kom je er nooit meer van af.
Het geeft niet dat het niet gaat.
Het geeft niet dat je hulp nodig hebt.
Het geeft wel als je de hulp niet gaat vragen.
En dat moet je echt zelf doen.
Dat kan je wel.
Wees eens sterk voor jezelf.
Gewoon,omdat Gaia ook gelukkig mag zijn!
knuffel.
Ik laat een traantje om je ( ik ben namelijk Iry en heb inmiddels al 17 jaar ongeveer hetzelfde probleem).
Wat Gaia wil?
Gaia wil gezien worden.
Gaia wil gewaardeerd worden.
Gaia wil niet piekeren.
Gaia wil niet altijd sterk zijn voor anderen.
Gaia wil gewoon eten.
Gaia wil zich niet ziek voelen.
Gaia wil doen wat zij wil (en niet wat haar eetstoornis wil)
Gaia wil haar droom achterna,maar wordt gevangen gehouden door haar probleem.
Gaia wil niet onzeker zijn.
Gaia wil zichzelf accepteren.
Gaia wil door iedereen leuk gevonden worden (dat kan niet meisje)
Gaia wil verlost worden van haar innerlijke stem die haar verteld dat ze niets waard is.
Gaia wil beter worden(maar weet niet hoe)
Gaia wil dat haar moeder haar hand vastpakt en haar meeneemt en zegt; Het is oke meisje,we gaan samen vechten.
Gaia heeft hulp nodig.
En dat vind je niet hier op het forum maar bij een kliniek,ggz,ziezo etc.
Gaia moet zelf naar de huisarts gaan en zelf haar vuist op tafel slaan voor hulp.
En lieve meid.
Dit moet je nu doen.
Niet overmorgen en niet volgende week maar morgen.
Want weet je lieve schat,het leven is veel leuker en makkelijker zonder eetstoornis.
En ja,dat ben jij waard.
Je lichaam gaat naar de knoppen.
En als dit te lang duurt verricht je onherstelbare schade aan.
Als dit te lang duurt kom je er nooit meer van af.
Het geeft niet dat het niet gaat.
Het geeft niet dat je hulp nodig hebt.
Het geeft wel als je de hulp niet gaat vragen.
En dat moet je echt zelf doen.
Dat kan je wel.
Wees eens sterk voor jezelf.
Gewoon,omdat Gaia ook gelukkig mag zijn!
knuffel.
woensdag 18 juni 2008 om 00:54
Iedereen, bedankt voor de reacties.
Ik poste dit niet om zielig te doen en zeker niet om te irriteren.
De lieve reacties roepen dan ook tranen bij me op.
Wat ik hier mee wilde bereiken?
Mijn hart luchten. Dat is één ding.
Want niemand die het dit keer weet en niemand die weet hoe erg het eigenlijk nog steeds speelt.
Hulp heb ik al eerder gehad, en ik ben heel eerlijk als ik zeg dat het goed met me ging. Natuurlijk, calorieën tellen, dat bleef. Maar goed, dat is misschien ook een fase.
Ik was benieuwd naar de reacties en vraag me af hoeveel meiden en jongens, van welke leeftijd dan ook, worstelen met hun gewicht en hun zelfbeeld.
Oh, ik ben heel realistisch. Ik moet me niet meten aan het 'ideaal' beeld dat wordt geschetst bij modellen, actrices enzovoorts. Maar ik doe het wel.
Ik weet best dat ik geen lelijke meid ben en ook zeker niet dik. Er zijn dagen dat ik me prachtig voel.
Maar dan sta je weer voor de spiegel.. En dan?
Heb ik een laag zelfbeeld? Heb ik een minderwaardigheidscomplex? Ik wil graag zeggen van niet. Ik ben een sterke, jonge meid die later in ontwikkelingslanden wil helpen. Ik studeer nota bene medicijnen! Ik wil reizen, de wereld zien.
Dan klopt dat beeld niet.
Mag ik zeuren? Mag ik zeggen dat ik een eetstoornis heb?
Je ziet nu namelijk niks aan me af. Sure, ik schommel kilootjes om de 64. Maar ik heb een gezond gewicht. Ik bén gezond. Maar niet in orde.
Iry, wat je zegt is heel sterk. Maar mijn ouders weer verdriet doen? Ook dat is een druk die op me ligt. En moet ik het niet alleen kunnen..? Ik vind van wel. Ik kan het niet, maar ik zou het zo graag willen. Heel vervelend om te moeten lezen dat dit zo bekend voor je is. En dat al 17 jaar...? Dit is echt heel schokkend:(
Hoe gaat het dan nu met jou?
Ik poste dit niet om zielig te doen en zeker niet om te irriteren.
De lieve reacties roepen dan ook tranen bij me op.
Wat ik hier mee wilde bereiken?
Mijn hart luchten. Dat is één ding.
Want niemand die het dit keer weet en niemand die weet hoe erg het eigenlijk nog steeds speelt.
Hulp heb ik al eerder gehad, en ik ben heel eerlijk als ik zeg dat het goed met me ging. Natuurlijk, calorieën tellen, dat bleef. Maar goed, dat is misschien ook een fase.
Ik was benieuwd naar de reacties en vraag me af hoeveel meiden en jongens, van welke leeftijd dan ook, worstelen met hun gewicht en hun zelfbeeld.
Oh, ik ben heel realistisch. Ik moet me niet meten aan het 'ideaal' beeld dat wordt geschetst bij modellen, actrices enzovoorts. Maar ik doe het wel.
Ik weet best dat ik geen lelijke meid ben en ook zeker niet dik. Er zijn dagen dat ik me prachtig voel.
Maar dan sta je weer voor de spiegel.. En dan?
Heb ik een laag zelfbeeld? Heb ik een minderwaardigheidscomplex? Ik wil graag zeggen van niet. Ik ben een sterke, jonge meid die later in ontwikkelingslanden wil helpen. Ik studeer nota bene medicijnen! Ik wil reizen, de wereld zien.
Dan klopt dat beeld niet.
Mag ik zeuren? Mag ik zeggen dat ik een eetstoornis heb?
Je ziet nu namelijk niks aan me af. Sure, ik schommel kilootjes om de 64. Maar ik heb een gezond gewicht. Ik bén gezond. Maar niet in orde.
Iry, wat je zegt is heel sterk. Maar mijn ouders weer verdriet doen? Ook dat is een druk die op me ligt. En moet ik het niet alleen kunnen..? Ik vind van wel. Ik kan het niet, maar ik zou het zo graag willen. Heel vervelend om te moeten lezen dat dit zo bekend voor je is. En dat al 17 jaar...? Dit is echt heel schokkend:(
Hoe gaat het dan nu met jou?
woensdag 18 juni 2008 om 01:01
Weet je wat je ouders duizendmaal meer verdriet zal doen ? Het achteraf beseffen dat hun kind in stilte heeft geleden . Verdriet van je kind wil je altijd delen.................................om de doodeenvoudige reden dat je het niet weg kan poetsen of over kan nemen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 juni 2008 om 01:07
Meid,
Neem dit echt van mij aan.
Je kan dit niet in je eentje oplossen.
Je doet je ouders waarschijnlijk meer verdriet door in je eentje te blijven worstelen,en zo weer af te glijden.
Je schrijft dat je al eens eerder hulp hebt gehad.
Mensen met een eetstoornis hebben bijna altijd meerde keren hulp(therapie) nodig om er vanaf te komen of er mee leren om te gaan.
Hulp vragen is geen zwakte,maar slechts een wijsheid om een probleem op te lossen.
Je hebt inmiddels al wat geleerd,je erkent namelijk de signalen waneer het niet goed gaat.
Doe daar alsjeblieft iets mee.
Er is 1 iemand die je geen verdriet moet doen,en dat ben jezelf.
Heb je bij je eerdere therapie geen terugvalpreventie?
Of wellicht heb je intensievere hulp nodig.
Als je wil bereiken wat je voor ogen hebt,moet je eerst deze rommel opruimen.
Anders ontneem je jezelf namelijk de kansen en dat is heel verdrietig en doodzonde.
Neem dit echt van mij aan.
Je kan dit niet in je eentje oplossen.
Je doet je ouders waarschijnlijk meer verdriet door in je eentje te blijven worstelen,en zo weer af te glijden.
Je schrijft dat je al eens eerder hulp hebt gehad.
Mensen met een eetstoornis hebben bijna altijd meerde keren hulp(therapie) nodig om er vanaf te komen of er mee leren om te gaan.
Hulp vragen is geen zwakte,maar slechts een wijsheid om een probleem op te lossen.
Je hebt inmiddels al wat geleerd,je erkent namelijk de signalen waneer het niet goed gaat.
Doe daar alsjeblieft iets mee.
Er is 1 iemand die je geen verdriet moet doen,en dat ben jezelf.
Heb je bij je eerdere therapie geen terugvalpreventie?
Of wellicht heb je intensievere hulp nodig.
Als je wil bereiken wat je voor ogen hebt,moet je eerst deze rommel opruimen.
Anders ontneem je jezelf namelijk de kansen en dat is heel verdrietig en doodzonde.
woensdag 18 juni 2008 om 01:08
[quote]:
Weet je wat je ouders duizendmaal meer verdriet zal doen ? Het achteraf beseffen dat hun kind in stilte heeft geleden . Verdriet van je kind wil je altijd delen.................................om de doodeenvoudige reden dat je het niet weg kan poetsen of over kan nemen .[/quote
En daar sluit ik mij als moeder zijnde bij aan.
Want dit is zo waar.
Weet je wat je ouders duizendmaal meer verdriet zal doen ? Het achteraf beseffen dat hun kind in stilte heeft geleden . Verdriet van je kind wil je altijd delen.................................om de doodeenvoudige reden dat je het niet weg kan poetsen of over kan nemen .[/quote
En daar sluit ik mij als moeder zijnde bij aan.
Want dit is zo waar.
woensdag 18 juni 2008 om 07:36
Gaia: Ik lees dit toch als een roep om hulp meis.....en wat al gezegd is...die vind je niet hier.
Tuurlijk wel steun en die gun ik je van herte maar echte hulp, daar moet je zelf naar toe.
Mooi stukje van Iry inderdaad en ook van BGB....
Muis op negeer.....echt triest!
Meis pak het aan hoor anders is het straks te laat.
Ook ik heb het dichtbij meegemaakt.
Heel erg veel sterkte en kies voor jezelf en je gezondheid!
Ook jij bent het waard!
xxxxxx
Tuurlijk wel steun en die gun ik je van herte maar echte hulp, daar moet je zelf naar toe.
Mooi stukje van Iry inderdaad en ook van BGB....
Muis op negeer.....echt triest!
Meis pak het aan hoor anders is het straks te laat.
Ook ik heb het dichtbij meegemaakt.
Heel erg veel sterkte en kies voor jezelf en je gezondheid!
Ook jij bent het waard!
xxxxxx
