Psyche
alle pijlers
Ik denk dat ik hoogbegaafd ben, herkenbaar?
dinsdag 27 november 2018 om 09:04
Hey allemaal,
Van de zomer kwam ik een e-book tegen over hoogbegaafd zijn. Ik herken heel veel dingen hiervan in mijzelf. Vooral in de manieren waarop en waarom je vastloopt. Ik durf alleen nog steeds niet helemaal voor mezelf te zeggen dat dit zo is. Het betekent nogal wat. Het wordt namelijk ook vaak verkeerd begrepen of opgevat, maar aan de andere kant ervaar ik dat met veel dingen die ik zeg en doe nu ook al.
Nu is mij vraag: zijn hier meer mensen die hoogbegaafd zijn? En hier al dan niet op latere leeftijd achter zijn gekomen? (Ik ben nu 31). Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Bijvoorbeeld ook in het zoeken naar de goede baan voor jezelf? Ik loop hierin op dit moment vast omdat ik voel dat ik over veel dingen anders denk of op een andere manier mezelf dingen aanleer dan de gemiddelde mens in mijn team/organisatie. Ik kan alleen niet goed benoemen hoe het dan wel voor mij werkt. Mede omdat ik er nu pas in dit daglicht naar kijk.
Om lang verhaa kort te maken. Voor wie is hoogbegaafdheid herkenbaar en hoe heb je dit in je leven ingebouwd?
Dankjewel en groetjes!
Update: na mijn werk open ik dit topic en ik had niet zoveel reacties verwacht! Bedankt allemaal! Ben een beetje overdonderd. Ik heb ze nog niet allemaal aandachtig kunnen lezen dat ga ik zo doen, maar eerst een toelichting op mijn vraag:
“ ik ben niet zozeer op zoek naar mezelf laten testen of bewijzen dat ik hoogbegaafd ben. Ik zoek meer naar hoe ik kenmerken die ik in hoogbegaafdheid herken, van wat ik er tot nu van heb gelezen, hoe in die kan gebruiken om te bepalen wat wel voor mij werkt (qua werkomgeving en wat ik nodig heb in relaties en qua sfeer) en hoe ik hiermee om kan gaan (waar ik nu in vastloop). Hierbij gaat het me niet zozeer om het IQ deel van hoogbegaafdheid waarop ik wil ingaan, maar meer de andere delen die ik herken: zoals snel denken, altijd alles (de wereld) willen verbeteren, iets niet kunnen uitleggen aan anderen omdat het in mijn hoofd 1 stap is (en blijkbaar voor anderen 10), waardoor iedereen de draad kwijt is. Super breed geïnteresseerd zijn en helemaal in iets op kunnen gaan, maar ook gelijk de aandacht verliezen als de nieuwigheid eraf is. En vooral ook de manieren waarop HBers kunnen vastlopen als ze in een “verkeerde” omgeving zitten. Vast ook zaken die spelen bij andere “gedragingen”, zoals gezegd het maakt me niet uit welk label het heeft. Ik hoop hier voorbeelden te vinden van hoe mensen met bepaalde zaken omgaan als je ze bekijkt in het licht van dat je wellicht HB zou kunnen zijn en hier inspiratie uit te halen om te kijken of dag voor mij ook werkt.”
Ps: ik loop al jaren bij verschillende psychologen die me allemaal deels hebben kunnen helpen maar ook deels niet. Niemand van hen was gespecialeerd in HB dus vandaar ook de herkenning voor mij in veel HB kenmerken waar een psycholoog niet altijd direct doorheen prikt. Ik wil hier met wat voorbeelden vanuit dit topic dan ook zeker met hen verder op ingaan op bepaalde problemen die ik ervaar.
Van de zomer kwam ik een e-book tegen over hoogbegaafd zijn. Ik herken heel veel dingen hiervan in mijzelf. Vooral in de manieren waarop en waarom je vastloopt. Ik durf alleen nog steeds niet helemaal voor mezelf te zeggen dat dit zo is. Het betekent nogal wat. Het wordt namelijk ook vaak verkeerd begrepen of opgevat, maar aan de andere kant ervaar ik dat met veel dingen die ik zeg en doe nu ook al.
Nu is mij vraag: zijn hier meer mensen die hoogbegaafd zijn? En hier al dan niet op latere leeftijd achter zijn gekomen? (Ik ben nu 31). Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Bijvoorbeeld ook in het zoeken naar de goede baan voor jezelf? Ik loop hierin op dit moment vast omdat ik voel dat ik over veel dingen anders denk of op een andere manier mezelf dingen aanleer dan de gemiddelde mens in mijn team/organisatie. Ik kan alleen niet goed benoemen hoe het dan wel voor mij werkt. Mede omdat ik er nu pas in dit daglicht naar kijk.
Om lang verhaa kort te maken. Voor wie is hoogbegaafdheid herkenbaar en hoe heb je dit in je leven ingebouwd?
Dankjewel en groetjes!
Update: na mijn werk open ik dit topic en ik had niet zoveel reacties verwacht! Bedankt allemaal! Ben een beetje overdonderd. Ik heb ze nog niet allemaal aandachtig kunnen lezen dat ga ik zo doen, maar eerst een toelichting op mijn vraag:
“ ik ben niet zozeer op zoek naar mezelf laten testen of bewijzen dat ik hoogbegaafd ben. Ik zoek meer naar hoe ik kenmerken die ik in hoogbegaafdheid herken, van wat ik er tot nu van heb gelezen, hoe in die kan gebruiken om te bepalen wat wel voor mij werkt (qua werkomgeving en wat ik nodig heb in relaties en qua sfeer) en hoe ik hiermee om kan gaan (waar ik nu in vastloop). Hierbij gaat het me niet zozeer om het IQ deel van hoogbegaafdheid waarop ik wil ingaan, maar meer de andere delen die ik herken: zoals snel denken, altijd alles (de wereld) willen verbeteren, iets niet kunnen uitleggen aan anderen omdat het in mijn hoofd 1 stap is (en blijkbaar voor anderen 10), waardoor iedereen de draad kwijt is. Super breed geïnteresseerd zijn en helemaal in iets op kunnen gaan, maar ook gelijk de aandacht verliezen als de nieuwigheid eraf is. En vooral ook de manieren waarop HBers kunnen vastlopen als ze in een “verkeerde” omgeving zitten. Vast ook zaken die spelen bij andere “gedragingen”, zoals gezegd het maakt me niet uit welk label het heeft. Ik hoop hier voorbeelden te vinden van hoe mensen met bepaalde zaken omgaan als je ze bekijkt in het licht van dat je wellicht HB zou kunnen zijn en hier inspiratie uit te halen om te kijken of dag voor mij ook werkt.”
Ps: ik loop al jaren bij verschillende psychologen die me allemaal deels hebben kunnen helpen maar ook deels niet. Niemand van hen was gespecialeerd in HB dus vandaar ook de herkenning voor mij in veel HB kenmerken waar een psycholoog niet altijd direct doorheen prikt. Ik wil hier met wat voorbeelden vanuit dit topic dan ook zeker met hen verder op ingaan op bepaalde problemen die ik ervaar.
anoniem_187496 wijzigde dit bericht op 27-11-2018 19:34
47.03% gewijzigd
dinsdag 27 november 2018 om 15:54
Ik vond hb-bijeenkomsten juist enorm teleurstellend.Isabellarose- schreef: ↑27-11-2018 13:28Kortom als zelfs (ortho)pedagogen en psychologen er maar bar weinig van weten, kunnen we dit ook niet van onze omgeving verwachten. Maar het blijft een eenzaam eilandje. Wat dat betreft zijn de hb cafe's best nog een verademing. Gratis tip vd week!
Te veel mensen die wilden laten merken dat zij toch wel de slimste van alle hb-ers waren.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 27 november 2018 om 16:05
Ik heb eigenaardige karaktereigenschappen/gewoontes en loop regelmatig tegen dingen aan of vast, maar nog nooit heb ik van mezelf gedacht dat ik hoogbegaafd was. Tot ik vorig jaar tijdens een loopbaantraject een officiële IQ-test heb gedaan. Daaruit bleek dat ik wel hoogbegaafd ben/zou zijn. Zou je niet zeggen denk ik, als je me zou zien, haha. En gek genoeg scoorde ik op de cijferreeksen bizar hoog, dat was wel het laatste wat ik verwacht had. Dus boekjes, internet en eigen inzichten zeggen niet zoveel. Uiteindelijk hebben we allemaal trekjes die in bepaalde hokjes passen. Doe eens gek en doe een officiële test, dan weet je het zeker. Maar dan? Ik kan er in ieder geval geen fluit mee, het zegt mij namelijk niets verder. Behalve dat ik na het hele traject inclusief test wel een richting had en wist waardoor ik misschien altijd vastgelopen ben. Maar kan ook heel goed aan mezelf liggen en volledig losstaan van hoge intelligentie.
anoniem_367599 wijzigde dit bericht op 27-11-2018 16:11
13.21% gewijzigd
dinsdag 27 november 2018 om 16:10
Vond ik als kind ook! Mijn ouders brachten me wel eens naar van die Pharos-bijeenkomsten, daar voelde ik me echt totaal niet thuis weet ik nog. Voor mijn gevoel kwamen er alleen maar kinderen die van schaken hielden en gepest werden op school.
Als volwassene heb ik er niet zo’n mening meer over, ik ben wel lid van Mensa maar doe er eigenlijk niks mee. Voegt voor mij niet zoveel toe.
dinsdag 27 november 2018 om 16:38
Ik heb net dit gedaan:
https://www.mensa.lu/en/mensa/online-iq ... -test.html
Maar nu vraag ik me af, hoe lang duurt een echte test, en zijn het allemaal van dit soort reeksen? Ik ben het na 10 min al spuugzat.
Overigens wel 26 van 33 goed (3 niet ingevuld want zag het niet meteen en stom).
https://www.mensa.lu/en/mensa/online-iq ... -test.html
Maar nu vraag ik me af, hoe lang duurt een echte test, en zijn het allemaal van dit soort reeksen? Ik ben het na 10 min al spuugzat.
Overigens wel 26 van 33 goed (3 niet ingevuld want zag het niet meteen en stom).
.
dinsdag 27 november 2018 om 16:55
Ik had volgens mij wel een test van zo'n drie uur, totaal. Maar dat waren zeker niet alleen dit soort reeksen (wel veel trouwens), wel ook taalreeksen. Het ging ook om reactiesnelheid (verwerking) en niet eens alleen maar om correct antwoorden. Ik moest ook iets bouwen naar aanleiding van een soort tangram-schaduw.Anoniem262821034 schreef: ↑27-11-2018 16:38Ik heb net dit gedaan:
https://www.mensa.lu/en/mensa/online-iq ... -test.html
Maar nu vraag ik me af, hoe lang duurt een echte test, en zijn het allemaal van dit soort reeksen? Ik ben het na 10 min al spuugzat.
Overigens wel 26 van 33 goed (3 niet ingevuld want zag het niet meteen en stom).
dinsdag 27 november 2018 om 17:01
JonathanStrange schreef: ↑27-11-2018 16:55Ik had volgens mij wel een test van zo'n drie uur, totaal. Maar dat waren zeker niet alleen dit soort reeksen (wel veel trouwens), wel ook taalreeksen. Het ging ook om reactiesnelheid (verwerking) en niet eens alleen maar om correct antwoorden. Ik moest ook iets bouwen naar aanleiding van een soort tangram-schaduw.
Jeumig, dan ben je denk ik wel goed gaar daarna. (Tenzij je natuurlijk alles in 1 oogopslag ziet).
Dit testje moest in 20 min, was ik er ook precies mee kwijt.
Taal is wel leuk voor de afwisseling, tangram klinkt trouwens ook best leuk!
.
dinsdag 27 november 2018 om 18:02
Pharoslid zijn wij ook. Ik heb er eigenlijk best veel aan gehad.Nijn5 schreef: ↑27-11-2018 16:10Vond ik als kind ook! Mijn ouders brachten me wel eens naar van die Pharos-bijeenkomsten, daar voelde ik me echt totaal niet thuis weet ik nog. Voor mijn gevoel kwamen er alleen maar kinderen die van schaken hielden en gepest werden op school.
Als volwassene heb ik er niet zo’n mening meer over, ik ben wel lid van Mensa maar doe er eigenlijk niks mee. Voegt voor mij niet zoveel toe.
De kritieken op de hb-cafes snap ik ergens wel weer. Ik had de eerste keer (lag ook wel een beetje aan het onderwerp geloof ik) ook zo'n gevoel, maar ik heb ook een paar keer echt hele fijne avonden gehad. Een verademing. Met een aantal heb ik contact (gehouden)
Ligt wellicht ook wel aan de regio?
dinsdag 27 november 2018 om 18:03
Yep!! Helemaal 100000 procent met je eens!kantlijn schreef: ↑27-11-2018 13:38Ik denk dat je ouders niet de enigen zijn die dit denken. Sterker nog, hun ideeën zijn exemplarisch voor het beeld dat 'de maatschappij' over hoogbegaafden heeft. Hoogbegaafdheid wordt vaak gelijkgesteld aan succes als waren deze in logische bi-implicatie: als je hb bent heb je succes en zal het leven wel heel makkelijk zijn, als je extreem succes hebt zal je vast heel slim zijn. Ben je niet succesvol maar wel hoogbegaafd dan ben je een aansteller met zelfoverschatting.
dinsdag 27 november 2018 om 20:36
Erg herkenbaar van het stigma. Ik heb met deze vraag ook niet het doel mezelf “hoger” of “slimmer” te plaatsen dan anderen. Ben vooral benieuwd hoe anderen met bepaalde zaken waarin ze zijn vastgelopen omgaan. Om te kijken of dit me wellicht kan helpen in voor mezelf bepalen wat dit betekent. Los van of het HB is of niet waarop ik vast loop. Heb jij daar een voorbeeld van van jezelf dat je wilt delen?
Isabellarose- schreef: ↑27-11-2018 12:23Ik ben niet officieel gediagnosticeerd maar wel toegelaten bij de mensa (toelatingstest). Man is wel gediagnosticeerd (op latere leeftijd pas nadat hij heel veel van zichzelf bij zijn kinderen herkende die wel allemaal getest zijn) en ook bij de mensa.
En ik heb dus kinderen die officieel getest zijn. Zowel via de Wisc3 als de Rakit2
Ik kan bijvoorbeeld slecht onder een baas werken. Ik ben een creatief denker. Een paar van mijn kinderen ook. Mijn man ook maar die is veel abstracter dan ik. Hij is een typische hb man. Ik ben totaal niet typisch hb. Ik maak spelfouten, ik kan niet rekenen, en ik heb geen hoge opleiding. Toch ben ik 'anders' en dat bleek ook wel want de toelating tot de mensa was easy-peasy voor mij.
Een van mijn kinderen is overigens ook toegelaten, zij was toen pas 12.
HB zijn is niet zo spannend als het lijkt. Het is gewoon een deel van je. Het zegt iets over het anders werken van je hersens. Meer niet. Het is lastig omdat hb nog steeds als een luxeprobleem wordt gezien terwijl maar een heel klein deel van de hb'ers 'geslaagd' zijn in het leven of een universitaire opleiding hebben voltooid. HB zijn is een term die ooit bedacht is voor een iq boven de 130 die overigens ook nog eens statisch is en enorm lastig te meten. Het is afhankelijk van een heel scala aan uitzonderingen, punten en omstandigheden en zegt wellicht iets over je ontwikkelingspotentieel maar weinig over jou als mens.
Er hangt een enorm stigma om hb heen. Behalve op het forum heb ik het er nooit ergens over. Omdat iedereen ineens hb expert is krijg je hele onplezierige eendimensionale gesprekken met mensen die claimen de wijsheid in pacht te hebben waardoor je vooral in de verdediging schiet. Daar heb ik allang geen zin meer in.
Met een kind met adhd of ass krijg je meer begrip Dus als het er al over gaat gooi ik die er tegenwoordig maar in.
Voor de rest mag je me alles vragen. Maar ik heb allang geen zin meer in veroordelingen. Dat stadium ben ik gepasseerd.
dinsdag 27 november 2018 om 20:41
xxx-miej schreef: ↑27-11-2018 20:36Erg herkenbaar van het stigma. Ik heb met deze vraag ook niet het doel mezelf “hoger” of “slimmer” te plaatsen dan anderen. Ben vooral benieuwd hoe anderen met bepaalde zaken waarin ze zijn vastgelopen omgaan. Om te kijken of dit me wellicht kan helpen in voor mezelf bepalen wat dit betekent. Los van of het HB is of niet waarop ik vast loop. Heb jij daar een voorbeeld van van jezelf dat je wilt delen?
Maar dat is toch heel vreemd?
Een beetje als vragen hoe iemand met z’n COPD omgaat omdat jij ook wel eens last hebt van benauwdheid.
Ga dan eerst eens uitzoeken wát er precies speelt voor je naar oplossingen gaat zoeken.
.
dinsdag 27 november 2018 om 20:46
Dat nooit leren leren en faalangst/laag zelfbeeld, omdat je toch nooit kan maken/produceren wat je in je hoofd als plaatje hebt is zeer herkenbaar! Ook het alles of niets doen (als je denkt dat het moeilijk gaat worden). Ik voel me waardeloos en nutteloos als ik bijv. een 8 voor iets haal, omdat ik weet dat dat wat op papier staat niet het plaatje is sta ik in mijn hoofd had dat veel “beter is”. Over een 6 nog maar niet te spreken. Iemand die dit herkent en techniek heeft om hier wat aan te doen die aansluit bij wat werkt voor iemand HB kenmerken? (Heb al EMDR en cognitieve gedragstherapie en abc schema’d etc. gehad/geleerd. Dat werkt bij mij maar deels).
Tmaar schreef: ↑27-11-2018 11:55Faalangst en perfectionisme heeft zoon inderdaad ook last van. Als kleuter wilde hij zeker het eerste jaar zijn werkjes het liefst niet mee naar huis en alles wat er toch in zijn tas zat was zogenaamd niet van hem. Hij kon nooit aan zijn eigen verwachtingen voldoen (logisch, want hij wilde natuurlijk niet gewoon een huis of een zon tekenen, maar het melkwegstelsel in de juiste verhoudingen). Hij schaamde zich voor zijn werkjes en durfde er vaak niet aan te beginnen uit angst dat het zou mislukken. Nu gaat dat wel beter en is de juf er ook alert op, maar als ze hem niet zouden stimuleren toch juist de wat moeilijkere dingen op te pakken (die hij echt makkelijk aan kan en dus ook weer succeservaringen opleveren) zou hij het dus ook nooit doen om mogelijke tegenslagen of hobbels onderweg maar te vermijden.
Van mezelf herken ik dat inderdaad ook niet. Ik vond het echt heel prima om met vrijwel geen inzet toch een voldoende te halen. Zoon is sowieso een heel ander kind dan ik zelf vroeger was en ook dan onze andere kinderen. Vrij ernstig (als peuter al), niet onbezonnen en dus enorm bezig met wat anderen zouden kunnen vinden en angst om te falen.
dinsdag 27 november 2018 om 20:55
Wellicht heb je gelijk. Ik wilde het uitzoeken van wat er precies speelt eens over een andere boeg gooien. Een keer niet bevraagd worden door anderen, maar zelf aan anderen dingen vragen over iets waarin ik denk dat ik mezelf herken. Ik denk niet dat ik de oplossing hier ga vinden, maar herkenning of voorbeeld van gedrag of oplossing dat ik als startpunt kan gebruiken om zelf naar oplossing toe te werken met hulp.Anoniem262821034 schreef: ↑27-11-2018 20:41Maar dat is toch heel vreemd?
Een beetje als vragen hoe iemand met z’n COPD omgaat omdat jij ook wel eens last hebt van benauwdheid.
Ga dan eerst eens uitzoeken wát er precies speelt voor je naar oplossingen gaat zoeken.
dinsdag 27 november 2018 om 20:57
Misschien hadden mijn ouders er zelf ook wel wat aan hoor, dat weet ik eigenlijk niet. Nooit gevraagd. En ik hoefde er ook niet weer heen.Isabellarose- schreef: ↑27-11-2018 18:02Pharoslid zijn wij ook. Ik heb er eigenlijk best veel aan gehad.
De kritieken op de hb-cafes snap ik ergens wel weer. Ik had de eerste keer (lag ook wel een beetje aan het onderwerp geloof ik) ook zo'n gevoel, maar ik heb ook een paar keer echt hele fijne avonden gehad. Een verademing. Met een aantal heb ik contact (gehouden)
Ligt wellicht ook wel aan de regio?
Hoe bedoel je aan de regio? Ik heb hier (noorden) ook wel eens leuke bijeenkomsten gehad, maar blijft wat mij betreft gewoon niet zo hangen qua contact.
vrijdag 30 november 2018 om 12:03
Het snelle denken herken ik ook. Heb zelf een verwerkingssnelheid van 140+. Verbaal is ook hoog en performaal is relatief iets lager (bovengemiddeld) waardoor ik op het randje zit qua IQ. Voordat ik op de hoogte was hoorde ik regelmatig terug dat anderen me niet begrepen en op mijn werk kreeg ik standaard de feedback dat ik zaken niet duidelijk uit kon leggen en veel te snel ging.
Had ook altijd andere humor. Dan maakte ik een opmerking die voor mij duidelijk een verband had met het onderwerp waarover het ging, maar niemand vond het grappig.
Tja, ik probeer me er gewoon heel bewust van te zijn. Dat helpt me wel.
Had ook altijd andere humor. Dan maakte ik een opmerking die voor mij duidelijk een verband had met het onderwerp waarover het ging, maar niemand vond het grappig.
Tja, ik probeer me er gewoon heel bewust van te zijn. Dat helpt me wel.
.
vrijdag 30 november 2018 om 12:12
Tja... ik loop ook al jaren in het ggz circuit rond te dwalen. Ik heb een hoog IQ met kleine vp kloof, maar verwerkingssnelheid bleef juist achter wat ze toentertijd voorschreven aan mijn andere klachten. Heb de diagnose PTSS met complex trauma en een vermoeden van autisme en/of borderline.
Dat zijn zoveel labeltjes dat ik niet eens weet wat bij wat hoort en de specialisten ook niet. Dus zou niet weten hoe ik zou moeten splitsen!
Ik zou het gewoon eens opperen bij je therapeut.
Let op dat je je niet vastklampt aan het idee. Het kan verleidelijk zijn om een diagnose met beide handen vast te pakken als die nog niet eens gesteld is, als je al jaren vastloopt en niet weet waarom. Tunnelvisie zeg maar.
Dat zijn zoveel labeltjes dat ik niet eens weet wat bij wat hoort en de specialisten ook niet. Dus zou niet weten hoe ik zou moeten splitsen!
Ik zou het gewoon eens opperen bij je therapeut.
Let op dat je je niet vastklampt aan het idee. Het kan verleidelijk zijn om een diagnose met beide handen vast te pakken als die nog niet eens gesteld is, als je al jaren vastloopt en niet weet waarom. Tunnelvisie zeg maar.
vrijdag 30 november 2018 om 15:44
Ik quote jou, maar mijn reactie is meer algemeen bedoeld:mandylion schreef: ↑30-11-2018 12:03Het snelle denken herken ik ook. Heb zelf een verwerkingssnelheid van 140+. Verbaal is ook hoog en performaal is relatief iets lager (bovengemiddeld) waardoor ik op het randje zit qua IQ. Voordat ik op de hoogte was hoorde ik regelmatig terug dat anderen me niet begrepen en op mijn werk kreeg ik standaard de feedback dat ik zaken niet duidelijk uit kon leggen en veel te snel ging.
Had ook altijd andere humor. Dan maakte ik een opmerking die voor mij duidelijk een verband had met het onderwerp waarover het ging, maar niemand vond het grappig.
Tja, ik probeer me er gewoon heel bewust van te zijn. Dat helpt me wel.
Dat snelle denken hoor ik vaak, herken ik ook, maar als je daardoor de aansluiting met anderen kwijtraakt heeft dat niks met je iq te maken, maar met een manco in je inlevingsvermogen.
Als je vlot kunt wandelen, en graag wílt wandelen, zul je mensen tegenkomen die wel willen wandelen, maar het niet zo goed kunnen. Dan kun je natuurlijk blijven roepen dat je sneller kan lopen dan de meeste mensen, maar wat schiet je daarmee op?
In het dagelijks leven zul je nu eenmaal te maken hebben met verschillende wandeltempo's en zul je je dus regelmatig moeten aanpassen, tenminste, als je met elkaar ergens wilt komen.
In je vrije tijd sluit je je aan bij een wandelclub, of zoek je mensen die ook jouw tempo hebben.
Oftewel: het snelle denken is niet het probleem, het feit dat je niet kunt afstemmen op een ander is het probleem.
En dat heeft niks met iq te maken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 30 november 2018 om 15:57
Het feit dat ik me bewust ben van het denken in grotere stappen, maakt dat ik af kan stemmen. Als kind had ik echt nog niet door dat niet ieder hoofd hetzelfde werkt. Of waar het verschil dan precies zat. En soms moet ik ook nu nog moeite doen om grotere stappen op te delen, puur omdat het voor mij zo vanzelfsprekend is.Solomio schreef: ↑30-11-2018 15:44Ik quote jou, maar mijn reactie is meer algemeen bedoeld:
Dat snelle denken hoor ik vaak, herken ik ook, maar als je daardoor de aansluiting met anderen kwijtraakt heeft dat niks met je iq te maken, maar met een manco in je inlevingsvermogen.
Als je vlot kunt wandelen, en graag wílt wandelen, zul je mensen tegenkomen die wel willen wandelen, maar het niet zo goed kunnen. Dan kun je natuurlijk blijven roepen dat je sneller kan lopen dan de meeste mensen, maar wat schiet je daarmee op?
In het dagelijks leven zul je nu eenmaal te maken hebben met verschillende wandeltempo's en zul je je dus regelmatig moeten aanpassen, tenminste, als je met elkaar ergens wilt komen.
In je vrije tijd sluit je je aan bij een wandelclub, of zoek je mensen die ook jouw tempo hebben.
Oftewel: het snelle denken is niet het probleem, het feit dat je niet kunt afstemmen op een ander is het probleem.
En dat heeft niks met iq te maken.
Maar ondertussen krijg ik bovenstaande feedback niet meer dus zal toch beter lukken denk ik.
.
vrijdag 30 november 2018 om 17:25
Je moet dan wel weten dat die anderen niet zo snel kunnen. En dat ze bijvoorbeeld niet langzamer lopen om jou te treiteren, of omdat ze liever alleen lopen, of omdat je iets verkeerd gezegd hebt. En je moet ook weten dat er mensen zijn die net zo hard lopen als jij.Solomio schreef: ↑30-11-2018 15:44Als je vlot kunt wandelen, en graag wílt wandelen, zul je mensen tegenkomen die wel willen wandelen, maar het niet zo goed kunnen. Dan kun je natuurlijk blijven roepen dat je sneller kan lopen dan de meeste mensen, maar wat schiet je daarmee op?
In het dagelijks leven zul je nu eenmaal te maken hebben met verschillende wandeltempo's en zul je je dus regelmatig moeten aanpassen, tenminste, als je met elkaar ergens wilt komen.
In je vrije tijd sluit je je aan bij een wandelclub, of zoek je mensen die ook jouw tempo hebben.
Als je weet dat je sneller denkt, kun je je aanpassen. Maar heb jij dat altijd van jezelf geweten?
vrijdag 30 november 2018 om 19:25
De post waar ik op reageerde ging over een volwassen iemand.stroman schreef: ↑30-11-2018 17:25Je moet dan wel weten dat die anderen niet zo snel kunnen. En dat ze bijvoorbeeld niet langzamer lopen om jou te treiteren, of omdat ze liever alleen lopen, of omdat je iets verkeerd gezegd hebt. En je moet ook weten dat er mensen zijn die net zo hard lopen als jij.
Als je weet dat je sneller denkt, kun je je aanpassen. Maar heb jij dat altijd van jezelf geweten?
Kinderen weten nog niet dat iedereen anders is, dat leren ze gaandeweg. Dat geldt dus voor iq, maar ook voor wandel-aanleg, en alle tig kenmerken die mensen nu eenmaal hebben.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 30 november 2018 om 22:38
Dat is niet echt wat ik bedoel. Als volwassene weet je dat iedereen anders is, je weet echter niet altijd of vanzelf waar dat anders-zijn in zit en hoe je het moet plaatsen. Je kunt jezelf ook labelen als ongeduldig, bot, faalangstig, perfectionistisch, lui, noem maar op, zonder ooit de link met je talenten te leggen. Je kunt jezelf zien als het mislukte buitenbeentje, de stoorzender, of als degene die nou eenmaal vooroploopt en af en toe wat moet inhouden.. Dat maakt nogal verschil.
zaterdag 1 december 2018 om 08:18
