Ik kan me niet focussen als er nog iets gaat gebeuren

17-11-2022 19:13 119 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mensen zeggen: kom maar langs, ik ben thuis. Blijkbaar kunnen veel mensen hun ding doen en vinden ze het niet erg als ze opeens gestoord worden.

Ik kan dat niet. Als ik weet dat er op een gegeven moment aangebeld gaat worden (tussen zo en zo laat) dan moet ik moeite doen om me te concentreren en iets gedaan te krijgen. Als ik weet dat iemand mij gaat bellen, of dat ik om zo laat weg moet net zo.

Herkent iemand dit? Het is super irritant! Want zo verlies ik veel kostbare tijd. Ik wil ook zoals die mensen mijn ding doen en het wel zien wanneer "het" komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar allemaal. Ik denk weleens dat 1/3 van mijn leven op gaat aan wachten op iets of iemand, daar baal ik van want ik doe het zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Creatieveling schreef:
18-11-2022 07:29
Jaaa, breek me de bek niet open. Vreselijk. Ik vind het zo naar dat mensen kennelijk maar denken dat je op onverwachte visite zit te wachten. Hier raak ik zo van uit mijn doen. Ben je bezig of zit je net lekker voor de tv, moet je in een keer sociaal gaan doen. Ik kan dan maar moeilijk schakelen. Mijn schoonfamilie heeft hier een handje van.

Als ik niemand verwacht doe ik de deur gewoon niet open (maar woon in een appartement, dat is misschien makkelijker dan een rijtjeshuis), maar gelukkig ken ik vrijwel niemand die dit doet. Iedereen heeft het fatsoen eerst even te bellen/appen.
Metallover schreef:
18-11-2022 06:50
Waarbij je dus die ander met je dooie tijd opzadelt…
Nou ja, niet iedereen heeft dit probleem natuurlijk. Mensen spreken met mij ook in de loop van de ochtend, einde van de middag of begin van de avond etc. af. Ik zit dan niet op hete kolen, want ik vat dat niet op als iets waar ik voor klaar moet zitten. Ik heb dus geen dooie tijd.
Andersom schreef:
18-11-2022 06:55
Dat herken ik van mijn schoonmoeder. Vraagt dan hoe laat we komen met kerst. En dan komt er een heel verhaal over alle kinderen tegelijk want willen nog even naar buiten etc.

Maar dan denk ik: je kunt ons uitnodigen op een bepaalde tijd dan beperk je het tijdsvenster waarin je bezoek wilt ontvangen.
Hou op over de kerst! Daar begint mijn moeder in oktober al over. Dan denk ik echt, waar maak je je druk om, misschien is de wereld tegen die tijd wel vergaan. Maar ik ben al jaren “uit de kerst gestapt”, dus ik heb geen last meer van die verplichtingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos schreef:
18-11-2022 07:35
Ik doe het gewoon niet. Ondertussen staat er dus nooit meer iemand onverwacht aan mijn deur. Daar heb ik wel standvastig voor moeten zijn hoor. En hele erge ruzie door gehad met mijn opa, die had ik het al meerdere keren gevraagd, en toen kwam ie toch langs en stormde mijn huis al in zonder dat ik hem echt binnen liet. Toen ik er iets van zei op een beschaafde manier heb ik me destijds een gigantische preek gekregen. :-O$

Goed dat je dat voor elkaar hebt gekregen. Snappen de mensen het na je uitleg, of gaat dit hun voorstellingsvermogen te boven?
Is het nog goed gekomen met je opa?

Mensen die niet zo in elkaar zitten snappen dit meestal niet en die doen wat hun hart hun ingeeft en denken er niet over na dat een ander het wel eens vervelend zou kunnen vinden.
Bij schoonfamilie durf ik er niets van te zeggen. Maar het is een paar keer voorgekomen dat ik direct weg moest en dan zeg ik ook dat ze beter kunnen bellen/appen om te vragen of het uitkomt. En de laatste keer ben ik doorgegaan met mijn bezigheden, na een kort praatje. Mijn man ging toen koffiedrinken met diegene en ik zat volop in de bezigheden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Metallover schreef:
18-11-2022 07:36
Als ik niemand verwacht doe ik de deur gewoon niet open (maar woon in een appartement, dat is misschien makkelijker dan een rijtjeshuis), maar gelukkig ken ik vrijwel niemand die dit doet. Iedereen heeft het fatsoen eerst even te bellen/appen.

Dat is makkelijker in een appartement inderdaad. Toch zou ik het weer moeilijk vinden om niet open te doen, want dan ga ik weer denken: wie was er nu aan de deur?

Hier staat de deur meestal open, dus ze stormen zo naar binnen.
Creatieveling schreef:
18-11-2022 07:45
Goed dat je dat voor elkaar hebt gekregen. Snappen de mensen het na je uitleg, of gaat dit hun voorstellingsvermogen te boven?
Is het nog goed gekomen met je opa?

Mensen die niet zo in elkaar zitten snappen dit meestal niet en die doen wat hun hart hun ingeeft en denken er niet over na dat een ander het wel eens vervelend zou kunnen vinden.
Bij schoonfamilie durf ik er niets van te zeggen. Maar het is een paar keer voorgekomen dat ik direct weg moest en dan zeg ik ook dat ze beter kunnen bellen/appen om te vragen of het uitkomt. En de laatste keer ben ik doorgegaan met mijn bezigheden, na een kort praatje. Mijn man ging toen koffiedrinken met diegene en ik zat volop in de bezigheden.
Maar als je weg moet, of je gaat door met je bezigheden, dan is het toch ook prima? Dat weet iemand die onverwacht op bezoek gaat. Soms vang je bot.

Maar goed, onverwacht bezoek ben ik zelf ook niet zo van hoor. Ik doe ook de deur niet open als ik niemand verwacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er zijn wat goede tips langsgekomen. Vanmiddag komt er iemand iets ophalen, dus kan ik gaan oefenen.

Bedacht me net dat ik een tijdje geleden met een vriendin brak omdat zij heel vrij met tijd omging. Het was niet mogelijk om afspraken met haar te maken. Zij had het niet over: vanmiddag of vanavond, maar de komende dagen. De druppel was toen ze samen kerst wilde vieren, maar ik op de dag zelf erachter ben gekomen dat ze er 21 uur pas zou zijn in plaats van de vooraf besproken 16 uur.

Toen ik dit wilde bespreken zei ze dat ik niet volwassen omging met tijd, en dat ze een artiest is en daarom vrijheid nodig heeft.

Ze kwam uit een heel ander continent maar woonde hier al meer dan de helft van haar leven. Ik merk dat ik zelf iets heb waar ik mee aan de slag moet, maar dat ik wel alleen mensen in mijn omgeving wil die enigszins respect hebben voor mij en mijn tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar ja hoe erg is het feitelijk nu allemaal.

Je leert jezelf soms juist beter kennen in de momenten van ongemak en rusteloosheid. En aan jezelf werken is ontzettend zinvol. Ga maar eens naar het gevoel toe, waar zit het in je lijf en welke gedachten horen erbij.

Dan zie je dat het soms vanzelf oplost.
Je kan namelijk ontdekken dat een gevoel van rusteloosheid niet per se erg is of dat het je hoeft te belemmeren. Zo kwam ik laatst heel relaxed bij de kaakchirurg aan, ik herkende mezelf amper. Enkel omdat ik mezelf volledig accepteerde en de ruimte had gegeven om wat dan ook te voelen.

Ook probeer ik het idee los te laten dat ik productief of nuttig moet zijn, of dat ik ergens niet "overdreven" mentaal of emotioneel mee bezig zou mogen zijn. Blijkbaar doe ik dat nu eenmaal en heb ik soms wat meer zelfliefde en zelfmanagement nodig door middel van training en trucjes, en kan ik niet elke dag afspraken hebben, dan is dat maar zo. Er valt goed mee te leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, dat heb ik ook. Ik vind het dan ook een kwelling als iemand zegt: ik laat het je vanavond nog weten.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Kimberley87 schreef:
18-11-2022 07:54
Er zijn wat goede tips langsgekomen. Vanmiddag komt er iemand iets ophalen, dus kan ik gaan oefenen.

Bedacht me net dat ik een tijdje geleden met een vriendin brak omdat zij heel vrij met tijd omging. Het was niet mogelijk om afspraken met haar te maken. Zij had het niet over: vanmiddag of vanavond, maar de komende dagen. De druppel was toen ze samen kerst wilde vieren, maar ik op de dag zelf erachter ben gekomen dat ze er 21 uur pas zou zijn in plaats van de vooraf besproken 16 uur.

Toen ik dit wilde bespreken zei ze dat ik niet volwassen omging met tijd, en dat ze een artiest is en daarom vrijheid nodig heeft.


Ze kwam uit een heel ander continent maar woonde hier al meer dan de helft van haar leven. Ik merk dat ik zelf iets heb waar ik mee aan de slag moet, maar dat ik wel alleen mensen in mijn omgeving wil die enigszins respect hebben voor mij en mijn tijd.

Dit is gewoon asociaal, daar zou ik ook de vriendschap voor opzeggen.
Creatieveling schreef:
18-11-2022 07:45
Goed dat je dat voor elkaar hebt gekregen. Snappen de mensen het na je uitleg, of gaat dit hun voorstellingsvermogen te boven?
Is het nog goed gekomen met je opa?

Mensen die niet zo in elkaar zitten snappen dit meestal niet en die doen wat hun hart hun ingeeft en denken er niet over na dat een ander het wel eens vervelend zou kunnen vinden.
Bij schoonfamilie durf ik er niets van te zeggen. Maar het is een paar keer voorgekomen dat ik direct weg moest en dan zeg ik ook dat ze beter kunnen bellen/appen om te vragen of het uitkomt. En de laatste keer ben ik doorgegaan met mijn bezigheden, na een kort praatje. Mijn man ging toen koffiedrinken met diegene en ik zat volop in de bezigheden.
Sommige snappen het wel, sommige niet maar die doen wel hun best. En zo doe ik mijn best om mijn onrust niet te laten merken als het dan mis gaat. Ik vind dat wel belangrijk in persoonlijke relaties, je hoeft niet altijd alles helemaal te begrijpen om een beetje rekening met elkaar te houden.

Mijn opa zie ik niet meer. Maar dat ligt wel wat dieper dan alleen een keer mijn huis binnen komen stormen natuurlijk. Ik ben wat dat betreft vrij hard denk ik, het maakt me niet uit hoe oud je bent, als je consequent scheit hebt aan m’n grenzen heb je laten zien wat m’n daadwerkelijke waarde in je leven is…
retrostar schreef:
18-11-2022 08:05
Ja, dat heb ik ook. Ik vind het dan ook een kwelling als iemand zegt: ik laat het je vanavond nog weten.
Oh, dat zeg ik ook vaak! Maar ik verwacht dan niet dat iemand tijd vrij houdt. Als ik laat weten en je hebt geen zin/puf meer, ook prima. Voor mij is, ik laat nog weten eigenlijk nog geen afspraak. Omgekeerd vat ik ‘m ook zo op (in mijn vriendenkring heel gebruikelijk). Maar ik spreek eigenlijk nog zelden met tijdsprecieze mensen af. Is voor iedereen beter.
Yasminmax schreef:
17-11-2022 23:38
(…) Van de week kreeg ik een kerstcadeau voor familielid binnen per post; geen andere optie dan bij mij thuis laten bezorgen, want ik wilde natuurlijk niet dat iemand zou raden wat erin zat. ;-D Mailtje PostNL: "PostNL bezorgt je pakket woensdag 16 november tussen 11:45 en 14:15." Om 14:00 uur nog een mailtje: PostNL bezorgt je pakket woensdag 16 november tussen 14:15 en 16:00." Dan voel ik me echt gevangen in m'n eigen huis, terwijl ik anders met liefde een hele dag wat aanlummel in huis...
(…)
Ik heb dat ook wel eens, maar ben je er niet, dan komt het toch gewoon bij een afhaalpunt te liggen? Dus hoezo gevangen dan?

Ik bedoel, ik begrijp dat ik wel iets te erg nonchalant ben, maar leg je jezelf niet teveel druk op? Het is maar een koerier, die vat dat niet persoonlijk op toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees hier één en al herkenbare reacties!
Vooral ook die onrust in de 'wachttijd' voor een late dienst, waarin je tot vrijwel niets komt. Dacht dat ik de enige was! Ik eet dan tussen-de-middag warm en begin dan rustig om 9.30 uur maar vast te koken, want "dan is dat maar vast klaar". Alsof je besef van tijd en hoe lang dingen duren helemaal kwijt bent. Veel doelloos aanrommelen en dan achteraf schuldig voelen dat ik mijn tijd verknoeid heb en niet genoeg nuttige dingen heb gedaan.
Bekentenis: durf ook nooit 100% op timers/alarm te vertrouwen.

Voor zover ik weet heb ik geen ADD/ADHD, maar ben inderdaad wel mega control freak (en -dus- perfectionist).
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh heel herkenbaar allemaal!
Nooit bij stil gestaan dat ik niet de enige ben die hier last van heeft.

Afgelopen jaar veel telefonische afspraken gehad met artsen. Vreselijk. Sommigen bellen op het afgesproken tijdstip, bij anderen is het onvoorspelbaar. Maar al die tijd ben ik onrustig en bang om telefoon te missen.
Ik zit nu dus ook te wachten op de bezorger van AH. Ik laat het liefste alles bezorgen op een pakketpunt, zodat ik thuis rust heb. Maar nu kan ik niet veel tillen en autorijden dus het is niet anders.

Familie en vrienden weten dat ze niet onverwachts aan de deur hoeven te komen bij mij. Als ze het toch zouden doen zou ik geen tijd voor ze maken, juist OMDAT ze het weten.

Laatst kwam iemand mijn partner ophalen, ze hadden voorgesteld om nog even koffie te drinken met zijn allen. Ik heb gezegd dat dat niet uitkwam omdat ik die ochtend een klusje gepland had wat ik graag wilde doen, en aangezien ik fysiek niet zo goed ben ook echt DAN
Uiteindelijk kwamen ze toch binnen, gingen ze naast me staan, wilden ze kletsen, me dingen overhandigen die ze voor me mee hadden genomen; terwijl ik heel duidelijk bezig was met een nogal tijdsgebonden klus waar ik niet mee kon stoppen (ook voor hen duidelijk, zeker nadat ik zei dat ik niet kon stoppen en door moest gaan ermee). Man heeft ze wel weer mee naar buiten gekregen hoor.

Het ding is, mensen kunnen mij onbeschoft vinden dan, ik vind het juist onbeschoft dat ik herhaaldelijk aangeef geen tijd te hebben, en ze alsnog mijn tijd opeisen.
Alle reacties Link kopieren Quote
daarom o.a. ben ik zo blij met Picnic... je ziet het de hele route van het autootje in de app en je kan het letterlijk zien rijden, dus ideaal
afspraken zoals fysio/tandarts/monteurs boek ik enkel en alleen om 8h 's ochtends - ik wacht liever langer om dan dat tijdslot te krijgen; dan kan ik het "afhaken" en dan aan mijn eigen werk beginnen
als ik tussendoor moet gaan, zit ik toch de hele tijd met een half oog op de klok te kijken
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Marcella22 schreef:
18-11-2022 09:43
Oh heel herkenbaar allemaal!
Nooit bij stil gestaan dat ik niet de enige ben die hier last van heeft.

Afgelopen jaar veel telefonische afspraken gehad met artsen. Vreselijk. Sommigen bellen op het afgesproken tijdstip, bij anderen is het onvoorspelbaar. Maar al die tijd ben ik onrustig en bang om telefoon te missen.
Ook herkenbaar met de telefoontjes. Bang om die dan te missen. Dus het geluid heel hard zetten, steeds kijken of de oproep niet al geweest is, je wel bereik hebt etc.

Met bezorgers ook, dan ben ik bang dat ik niet op tijd de deur open doe ofzo? Dat ik het pakketje mis.. geen idee. Alsof de wereld dan zou vergaan haha. Maar toch het controle hebben / niet kunnen schakelen is denk ik de conclusie van alles.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het ook hoor, heb ASS.
Als het concreet is, dus een vergadering op een bepaald tijdstip prima. Dan doe ik mijn werk tot ongeveer 10 min van te voren, haal extra koffie en zit dan klaar.

Vage afspraken kan ik niets mee. Onverwachts bezoek hou ik al helemaal niet van. gelukkig weten mensen in mijn directe omgeving dat.

Wachten op postnl met een vaag tijdstip (tussen 16 en 18u) vind ik ook erg lastig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessant topic. Had er ook altijd veel last van; tot ik een baan kreeg met veel afspraken met steeds half uurtjes tussen de afspraken. In drukke perioden moest ik iedere seconde efficient benutten, en dat deed ik dan ook. Ik geloof dus ook dat er wat aan te doen is, als de nood hoog genoeg is. En als de druk niet hoog is om iets te doen, is het toch ook prima? Niets mis met wachten. Desnoods gebruik je het moment om een goed boek te lezen?

Ik werk veel met timers/aankondigingen op mijn telefoon. Voor pakketbezorgers blijf ik niet thuis. Als ik er niet ben, is er altijd wel een buur die een pakketje kan aannemen (en andersom doe ik dat ook). Aan onverwachts bezoek heb ik een bloedhekel. Dat hebben mensen ook wel gemerkt; dus nu wordt er van te voren even geappt. (Wat scheelt is dat ik geen familie in de buurt heb wonen en ons staat ligt niet op de route van iets).

En als mensen aangeven dat ze “ergens in de middag” willen langskomen, geef ik aan dat ze even moeten appen op het moment dat ze willen vertrekken. Dan kan ik aangeven of ik op dat moment tijd heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Amarilis schreef:
18-11-2022 10:28
Ik herken het ook hoor, heb ASS.
Als het concreet is, dus een vergadering op een bepaald tijdstip prima. Dan doe ik mijn werk tot ongeveer 10 min van te voren, haal extra koffie en zit dan klaar.

Vage afspraken kan ik niets mee. Onverwachts bezoek hou ik al helemaal niet van. gelukkig weten mensen in mijn directe omgeving dat.

Wachten op postnl met een vaag tijdstip (tussen 16 en 18u) vind ik ook erg lastig.

Gelukkig is dat de laatste jaren heel wat beter geworden met pakketbezorgers, een window van 2u vind ik prima te doen. Voorheen kreeg je vaak alleen ‘het pakket wordt dinsdag bezorgd’ zonder enig tijdsframe, kon je de hele dag ervoor thuisblijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aan onverwachts kun je weinig doen, maar verder helpt het mij enorm om een dag of langer vantevoren reminders te zetten in mijn telefoon voor afspraken. Een uur van tevoren, met een eigen tekst. Een reminder met '15u gesprek zorgteam dochter' helpt dus niet, maar wel '15u gesprek zorgteam dochter, belangrijkste punten xyz, denk aan ABC'. Vast overdreven, maar het helpt mij dat ik nog kan doorwerken tot half 3 ipv al loop te malen op mijn werk en dus niet mijn werk afkrijg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik spreek ook het liefst niet bij mij thuis af, maar ga naar anderen. Ik ben altijd stipt op tijd en weet ook wanneer ik weer vertrek.
Onverwachts bezoek of een telefoontje 'ben je thuis want ik rij in de buurt' kan ik ook slecht tegen. Meestal ben ik thuis namelijk wel wat aan het doen en ik vind het rete-irritant als ik alles moet laten vallen voor bezoek. Als bezoek 2 uur is geweest zit ik ook niet meer in de flow om nog verder te gaan met wat ik deed.
Maar ook op een dag dat ik niks doe, en in mn pyjama rondslof en vogelnest op mn kop heb ik totaal geen zin in dat iemand ineens op de stoep staat.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Ik spreek ook het liefst buiten de deur af, ook liever niet bij anderen thuis. Liefst in een café of bar ofzo. Maar dat is omdat ik thuis bij iemand op de bank zitten niks vind.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven