Psyche
alle pijlers
Ik kan niet omgaan met drank... :(
woensdag 16 juni 2010 om 21:24
Tsja, daar zit ik dan. Normaal post ik hier onder een andere nick. Maar ik schaam me. En wil wel mijn verhaal kwijt.
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
zaterdag 26 juni 2010 om 21:40
quote:vivalaalcohol schreef op 26 juni 2010 @ 18:31:
Ik vind overigens vooral de schaamte het ergst. Dat ik weer iets gedaan heb wat echt niet door de beugel kan, of waar ik anderen mee kwets. En dat gebeurt meestal in de sociale drinksituaties, waarin het ook 'geoorloofd' is veel te drinken. Met een bijzonder feestje ofzo (begrijp je wat ik bedoel?). Dan vergeet ik al mijn remmen en word zo dronken dat ik van voren niet weet wat ik van achter doe
. Daar wil ik echt vanaf. Maar vind het heel heel moeilijk om voor mezelf zo'n rem in te bouwen.
Dit is voor mij zo herkenbaar, ik was er niet over begonnen vanwege die schaamte; ik denk vaak dat ik (en drie vriendinnen van mij) de enige ben. Mijn relaties zijn er aan stuk gegaan, mijn laatste relatie is om een dronken incident uit gegaan. Hij begreep niet waarom ik zoveel dronk dat ik niet meer weet wat ik doe. Terwijl ik dit typ schaam ik me nog. Ik heb er ook nog steeds verdriet van, ik vind mezelf echt een leuk mens, maar niet als ik te veel heb gedronken.
Eigenlijk wil ik dit gevoel niet eens toelaten, maar gewoon een schijt aan alles gevoel hebben. Maar gelukkig heb ik dat niet trouwens, dan zou het hek helemaal van de dam zijn. Dat heet mijn katerschaamte: nog straalbezopen wakker worden en zo'n onbestemd gevoel van wtf is er gebeurd, hoe ben ik thuis gekomen, flitsen van mensen die je hebt gezien, schaam, schaam, dan kan ik het een aantal weekenden rustig aan doen, tot de man met de hamer weer schaamteloos naast me komt staan, vanwege slecht in mijn vel, te weinig gegeten, weet ik veel.
Voor mij is het probleem ook mijn vrienden, veel drinken, grof zijn en schandalen is onze gemeenschappelijke factor. Ik voel me de laatste tijd al best wel vaak eenzaam, als ik niet wil drinken moet ik hen vermijden. Dat doe ik al heel vaak, vanwege de volgende dag een werkdag enzo.
Verder gaat het dit weekend best goed. Ik ben gisteren wel bezopen geworden, maar ben gewoon op de bank in slaap gevallen en dat is toch al een winst op de vorige twee weekenden. En dat ik er zo lacherig over deed, is ook een stukje zelfbescherming. Vanavond drie biertjes gedronken, vandaag ben ik niet naar het water gegaan, omdat ik hoorde dat er al stevig gedronken werd en dat kon ik vandaag (mede door het etentje) niet.
Bewustwording doet blijkbaar een hoop, ik word er wel verdrietig van moet ik zeggen, maar hopelijk leidt het tot een ander leven. Ik doe dit al vanaf mijn 15e, dus al 21 jaar.
Het wordt tijd voor wat anders.
Ik dank jullie, ik ga even de overige posts doorlezen (mijn oog stuitte gelijk op bovenstaande) en dan nog even een filmpje kijken en dan nuchter mijn bedje in, op zaterdagavond....
Ik vind overigens vooral de schaamte het ergst. Dat ik weer iets gedaan heb wat echt niet door de beugel kan, of waar ik anderen mee kwets. En dat gebeurt meestal in de sociale drinksituaties, waarin het ook 'geoorloofd' is veel te drinken. Met een bijzonder feestje ofzo (begrijp je wat ik bedoel?). Dan vergeet ik al mijn remmen en word zo dronken dat ik van voren niet weet wat ik van achter doe
. Daar wil ik echt vanaf. Maar vind het heel heel moeilijk om voor mezelf zo'n rem in te bouwen.Dit is voor mij zo herkenbaar, ik was er niet over begonnen vanwege die schaamte; ik denk vaak dat ik (en drie vriendinnen van mij) de enige ben. Mijn relaties zijn er aan stuk gegaan, mijn laatste relatie is om een dronken incident uit gegaan. Hij begreep niet waarom ik zoveel dronk dat ik niet meer weet wat ik doe. Terwijl ik dit typ schaam ik me nog. Ik heb er ook nog steeds verdriet van, ik vind mezelf echt een leuk mens, maar niet als ik te veel heb gedronken.
Eigenlijk wil ik dit gevoel niet eens toelaten, maar gewoon een schijt aan alles gevoel hebben. Maar gelukkig heb ik dat niet trouwens, dan zou het hek helemaal van de dam zijn. Dat heet mijn katerschaamte: nog straalbezopen wakker worden en zo'n onbestemd gevoel van wtf is er gebeurd, hoe ben ik thuis gekomen, flitsen van mensen die je hebt gezien, schaam, schaam, dan kan ik het een aantal weekenden rustig aan doen, tot de man met de hamer weer schaamteloos naast me komt staan, vanwege slecht in mijn vel, te weinig gegeten, weet ik veel.
Voor mij is het probleem ook mijn vrienden, veel drinken, grof zijn en schandalen is onze gemeenschappelijke factor. Ik voel me de laatste tijd al best wel vaak eenzaam, als ik niet wil drinken moet ik hen vermijden. Dat doe ik al heel vaak, vanwege de volgende dag een werkdag enzo.
Verder gaat het dit weekend best goed. Ik ben gisteren wel bezopen geworden, maar ben gewoon op de bank in slaap gevallen en dat is toch al een winst op de vorige twee weekenden. En dat ik er zo lacherig over deed, is ook een stukje zelfbescherming. Vanavond drie biertjes gedronken, vandaag ben ik niet naar het water gegaan, omdat ik hoorde dat er al stevig gedronken werd en dat kon ik vandaag (mede door het etentje) niet.
Bewustwording doet blijkbaar een hoop, ik word er wel verdrietig van moet ik zeggen, maar hopelijk leidt het tot een ander leven. Ik doe dit al vanaf mijn 15e, dus al 21 jaar.
Het wordt tijd voor wat anders.
Ik dank jullie, ik ga even de overige posts doorlezen (mijn oog stuitte gelijk op bovenstaande) en dan nog even een filmpje kijken en dan nuchter mijn bedje in, op zaterdagavond....
zaterdag 26 juni 2010 om 22:39
Lieve Billy, wat een mooi woord: katerschaamte. Ik herken het gevoel precies: dat je 's ochtends wakker wordt en een paar flarden langs ziet schieten en denkt, oh nee, hoe ben ik thuis gekomen? Hoe is dat gesprek afgelopen? Oh, god, heb toch niet verteld dat....
Ik denk dat ik heel stiekem mijn beste vriendjes uitzoek op hun drinkkwaliteiten. Immers, als zij veel drinken hoef ik mij niet te schamen over mijn drinkgedrag. Dat zijn in ieder geval de vrienden waar ik het liefst mee afspreek, maar mijn beste/echte vrienden zijn bijna allemaal van een ander kaliber (gelukkig!). Hoe zit dat bij jou Billy? Ik vind het best wel een beetje naar klinken namelijk...
Heb net Crazy Heart gekeken. Had niet goed gekeken waar het over ging, maar het bleek een film over een alcoholist te zijn, die het belangrijkste in zijn leven verliest door zijn drankgebruik. Hoe toevallig weer. Wel even confronterend. Ik wil niet zo eindigen!!!
Ik denk dat ik heel stiekem mijn beste vriendjes uitzoek op hun drinkkwaliteiten. Immers, als zij veel drinken hoef ik mij niet te schamen over mijn drinkgedrag. Dat zijn in ieder geval de vrienden waar ik het liefst mee afspreek, maar mijn beste/echte vrienden zijn bijna allemaal van een ander kaliber (gelukkig!). Hoe zit dat bij jou Billy? Ik vind het best wel een beetje naar klinken namelijk...
Heb net Crazy Heart gekeken. Had niet goed gekeken waar het over ging, maar het bleek een film over een alcoholist te zijn, die het belangrijkste in zijn leven verliest door zijn drankgebruik. Hoe toevallig weer. Wel even confronterend. Ik wil niet zo eindigen!!!
zaterdag 26 juni 2010 om 22:56
Mijn vrienden en ik hebben veel met elkaar meegemaakt, ook nuchter hoor, het zijn wel vrienden, maar wij hebben helaas allemaal hetzelfde probleem met alcohol. De verknipte haat-liefde verhouding.
Vandaag werd ik wel 78 keer gebeld waar ik toch bleef, terwijl zij steeds dronkener (?) werden en ik bleef weigeren te komen. Ze gaan dan echt zeuren dat ik een watje en een zeikerd ben enzo.
We praten ook graag over andermans drankgebruik, vooral mensen die vaker nog meer drinken. Oooohhh wat zuipt zij veel; zij zuipt volgens mij echt ook stiekem, heb je gezien hoe ze eruit ziet. We zeggen er dan wel achteraan dat wij er zelf ook wat van kunnen. Waarschijnlijk voelen we ons dan beter.
Een probleem is dat ik naast hun geen sociaal leven heb, ik kan wel bij mijn moeder koffie gaan drinken op zaterdag, maar zij werkt in de kroeg, dus dan weet je hoe dat afloopt , mijn broer idem dito, wij zijn allebei even remloos.
Ik vind het trouwens prettig om nu hier zo over te schrijven, mijn vrienden hebben hetzelfde probleem (zij ervaren het ook vaak zo hoor) en met andere mensen praat je er uit schaamte niet over.
S7en is weer begonnen, ik sluit de PC af, tot morgen!
Vandaag werd ik wel 78 keer gebeld waar ik toch bleef, terwijl zij steeds dronkener (?) werden en ik bleef weigeren te komen. Ze gaan dan echt zeuren dat ik een watje en een zeikerd ben enzo.
We praten ook graag over andermans drankgebruik, vooral mensen die vaker nog meer drinken. Oooohhh wat zuipt zij veel; zij zuipt volgens mij echt ook stiekem, heb je gezien hoe ze eruit ziet. We zeggen er dan wel achteraan dat wij er zelf ook wat van kunnen. Waarschijnlijk voelen we ons dan beter.
Een probleem is dat ik naast hun geen sociaal leven heb, ik kan wel bij mijn moeder koffie gaan drinken op zaterdag, maar zij werkt in de kroeg, dus dan weet je hoe dat afloopt , mijn broer idem dito, wij zijn allebei even remloos.
Ik vind het trouwens prettig om nu hier zo over te schrijven, mijn vrienden hebben hetzelfde probleem (zij ervaren het ook vaak zo hoor) en met andere mensen praat je er uit schaamte niet over.
S7en is weer begonnen, ik sluit de PC af, tot morgen!
zondag 27 juni 2010 om 08:05
Goedemorgen allemaal!
Hoe is het jullie gisteren vergaan qua alcoholgebruik? Mijn avond begon zo goed met mijn afleidings-strijk en film. Maar toen belde nog een vriendin en ben ik toch nog op stap geweest. En ja, er zijn toch wel wat alcoholische versnaperingen doorgegaan. Ik denk een wijntje of 5. De smoes van de avond: het is zaterdag, dus het mag. Maar geen katerschaamte en geen kater, dus ik heb het wel binnen fatsoenlijke grenzen gehouden (of is dat ook een smoes?).
Vandaag dus geen druppel voor mij!
Hoe is het jullie gisteren vergaan qua alcoholgebruik? Mijn avond begon zo goed met mijn afleidings-strijk en film. Maar toen belde nog een vriendin en ben ik toch nog op stap geweest. En ja, er zijn toch wel wat alcoholische versnaperingen doorgegaan. Ik denk een wijntje of 5
. De smoes van de avond: het is zaterdag, dus het mag. Maar geen katerschaamte en geen kater, dus ik heb het wel binnen fatsoenlijke grenzen gehouden (of is dat ook een smoes?).Vandaag dus geen druppel voor mij!
zondag 27 juni 2010 om 08:51
Morguh! Ik vind het geen smoes hoor: het binnen de fatsoenlijke grenzen kunnen houden is toch eigenlijk ons doel. Ik denk ook dat ik hier schrijf om een beetje in kaart te brengen hoe het precies werkt, wat mijn valkuilen zijn.
Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik als ik ergens ben waar veel prikkels zijn, dus bijvoorbeeld voetbal of een concert oid, moeilijker maat kan houden. Ik heb dan de voortgang van mijn eigen dronkenschap niet in de gaten en drink gewoon achteloos door.
Als ik gewoon aan de bar zit in een rustige kroeg of op een terras voel ik dat ik aangeschoten word en dan heb ik mijn hoofd er op een of andere manier wat meer bij.
Ik ben tevreden over dit weekend; geen katerschaamte en mijn knieen en ellebogen zijn nog heel (ik val wel eens). Op naar de 8e finale .
Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik als ik ergens ben waar veel prikkels zijn, dus bijvoorbeeld voetbal of een concert oid, moeilijker maat kan houden. Ik heb dan de voortgang van mijn eigen dronkenschap niet in de gaten en drink gewoon achteloos door.
Als ik gewoon aan de bar zit in een rustige kroeg of op een terras voel ik dat ik aangeschoten word en dan heb ik mijn hoofd er op een of andere manier wat meer bij.
Ik ben tevreden over dit weekend; geen katerschaamte en mijn knieen en ellebogen zijn nog heel (ik val wel eens). Op naar de 8e finale .
billie36 wijzigde dit bericht op 27-06-2010 08:54
Reden: Maandag vergeten....
Reden: Maandag vergeten....
% gewijzigd
zondag 27 juni 2010 om 11:26
Goedemorgen dames,
ik denk ook dat als we het de katerschaamte kunnen uitsluiten we al een end op dreef zijn, dan hebben we nl. niet teveel op!
@mucha, jouw verhaal is heftig hè en er zit ook zo'n druk achter om te moéten veranderen. Gelukkig wil je dit ook....
Je hebt gister 2 biertjes op schreef je, wordt het dan niet moeilijker om te stoppen of heb je dan de smaak nog niet te pakken.
Bij mij is het denk ik ook wel zo dat buitenstaanders me anders inschatten dan ik werkelijk ben, er wordt hier nogal geroddeld. Heb daar altijd maling aangehad maar nu lijkt het dat het beoemerangeffect plaatsvindt, zegt men tegen een vriend van mij; 'wat moet je met dat wijf...' en daar kan ik me wel vreselijk over opwinden al zijn dit mensen die ik de moeite niet waard vind. Hoe halen ze het in hun hoofd over mij te oordelen?!
Soms benauwd dit dorp me wel, in de stad heb je veel meer; leven en laten leven. Maakt het geen hol uit wat de buurvrouw doet.....
Ik moet dit voor mezelf nog plaatsen en het positieve effect eruit halen....
ik denk ook dat als we het de katerschaamte kunnen uitsluiten we al een end op dreef zijn, dan hebben we nl. niet teveel op!
@mucha, jouw verhaal is heftig hè en er zit ook zo'n druk achter om te moéten veranderen. Gelukkig wil je dit ook....
Je hebt gister 2 biertjes op schreef je, wordt het dan niet moeilijker om te stoppen of heb je dan de smaak nog niet te pakken.
Bij mij is het denk ik ook wel zo dat buitenstaanders me anders inschatten dan ik werkelijk ben, er wordt hier nogal geroddeld. Heb daar altijd maling aangehad maar nu lijkt het dat het beoemerangeffect plaatsvindt, zegt men tegen een vriend van mij; 'wat moet je met dat wijf...' en daar kan ik me wel vreselijk over opwinden al zijn dit mensen die ik de moeite niet waard vind. Hoe halen ze het in hun hoofd over mij te oordelen?!
Soms benauwd dit dorp me wel, in de stad heb je veel meer; leven en laten leven. Maakt het geen hol uit wat de buurvrouw doet.....
Ik moet dit voor mezelf nog plaatsen en het positieve effect eruit halen....
zondag 27 juni 2010 om 12:02
Campari ik woon in een middelgrote stad, maar hier is het ook zo. Het horeca wereldje is klein. Ik heb ook soms het gevoel dat mensen mij ook zien als 'dat wijf'. Daarbij zijn we ook nog eens vrouwen, bij ons zijn dronken mannen veel meer geaccepteerd. Mijn laatste ex heeft het me ook nog even haarfijn uitgelegd; ik moet niet zoveel drinken, dat is niet charmant en vrouwelijk. Hij zoop zelf net zoveel! Of de opmerkingen dat ik zo nooit een man zal krijgen (is ook zo, maar wtf, de aanname dat ik dat zooooo graag wil, dan bestel ik uit opstandigheid een sambuca ofzo, zo fout van mij).
De mensen die er toe doen weten wel hoe het zit, daar houd ik me maar aan vast. Ik ga nu lekker naar het water, later!
De mensen die er toe doen weten wel hoe het zit, daar houd ik me maar aan vast. Ik ga nu lekker naar het water, later!
zondag 27 juni 2010 om 13:16
Zoon moet morgen voorkomen wegens ontduiking van de leerplichtwet dus ik moet wel een beetje knap voor de dag komen, hij is nu naar Parkpop.
Gelukkig blowt en drinkt ie niet en vriend die ik zo ontzettend mis is ook een hele enge gewaarwording, dat muurtje van me wordt gesloopt en bij de Appie had ik het wel ff moeilijk..
Gelukkig zijn jullie ongeschonden de zaterdag doorgekomen
Gelukkig blowt en drinkt ie niet en vriend die ik zo ontzettend mis is ook een hele enge gewaarwording, dat muurtje van me wordt gesloopt en bij de Appie had ik het wel ff moeilijk..
Gelukkig zijn jullie ongeschonden de zaterdag doorgekomen
Je weet toch!
zondag 27 juni 2010 om 18:57
zondag 27 juni 2010 om 20:02
Ja hoor, ik ben vrouw, 48 jaar, dochter van een alcoholist, die daar ook aan is gestorven, mijn moeder dronk ook, is aan leverkanker gestorven.
Ik heb mijn moeder verpleegd, en ben toe 's middags uit wanhoop een wijntje gaan drinken.
Zodoende weet ik, dat ik erfelijk belast ben, echter ik grijp dit absoluut niet aan als excuus.
Tot mijn 30ste heb ik nooit een druppel aangeraakt, was al dronken van 1 martini bij wijze van.
Ben 8 jaar geleden weduwe geworden, daarna een relatie gehad met een alcoholist, (na 3 jaar dan), daar ben ik gaan "zuipen".
Heb altijd heel goed gefunctioneerd, in leidinggevende positie (ondanks dat ik mij elke avond klem zoop, om het maar zo uit te drukken.
Zit nu in een totaal isolement, en mijn enige vriend is mijn hond en de fles.
Ik begin 's middags om 15.30 en klok zo 3 flessen wijn achterover.
Als ik het op mijn heupen heb, volgt daarna de likeur 40%.
Ik heb mijn moeder verpleegd, en ben toe 's middags uit wanhoop een wijntje gaan drinken.
Zodoende weet ik, dat ik erfelijk belast ben, echter ik grijp dit absoluut niet aan als excuus.
Tot mijn 30ste heb ik nooit een druppel aangeraakt, was al dronken van 1 martini bij wijze van.
Ben 8 jaar geleden weduwe geworden, daarna een relatie gehad met een alcoholist, (na 3 jaar dan), daar ben ik gaan "zuipen".
Heb altijd heel goed gefunctioneerd, in leidinggevende positie (ondanks dat ik mij elke avond klem zoop, om het maar zo uit te drukken.
Zit nu in een totaal isolement, en mijn enige vriend is mijn hond en de fles.
Ik begin 's middags om 15.30 en klok zo 3 flessen wijn achterover.
Als ik het op mijn heupen heb, volgt daarna de likeur 40%.
zondag 27 juni 2010 om 20:09
zondag 27 juni 2010 om 20:14
Dat is idd niet mis. Begrijp ik het goed dat je dan een jaar of 5 flink 'aan de zuip' bent en je nu geen baan meer hebt?
Sorry voor de vele vragen maar heb je behandeling gevolgd?
Dat je nu in een totaal isolement zit vind ik heel triest. Dan heb je waarschijnlijk ook geen stimulans om zaken anders te gaan doen lijkt me.
Want heb je de wil om te veranderen...?
Sorry voor de vele vragen maar heb je behandeling gevolgd?
Dat je nu in een totaal isolement zit vind ik heel triest. Dan heb je waarschijnlijk ook geen stimulans om zaken anders te gaan doen lijkt me.
Want heb je de wil om te veranderen...?
