Psyche
alle pijlers
Ik word moe van mezelf
vrijdag 3 januari 2020 om 17:24
Titel zegt het al. Ik word moe van mezelf. Ik kan nergens van genieten. Al jaren niet. Ik kan me niet eens herinneren dat ik ooit van iets genoten heb. Ook niet van kleine dingen. Mijn moeder zei altijd Jantje lacht, jantje huilt
Ik heb 2 kinderen (11 en 14) en vooral voor hen vind ik het moeilijk. Ik probeer zoveel mogelijk om opgewekt te doen maar soms lukt het gewoon echt niet.
Ik doe echt wel mijn best. Ik ga met ze weg, probeer er voor ze te zijn. Gelukkig hebben we wel een goede band. Ze vertellen alles tegen me. Soms net iets te veel
Ik ben 100% afgekeurd maar heb bij het uwv zelf een traject aangevraagd.
Heb bij een aantal bedrijven meegekeken maar ik raak steeds in paniek door te veel prikkels en hierdoor word ik weer onzeker van.
Ik wil het allemaal wel, maar het lukt niet.
afspreken met vrienden doe ik, ik ga wandelen met de hond, sport. Maar het kost gewoon veel energie. Ik doe vrijwilligers werk bij een instelling. Als het niet goed met me gaat kan ik me terug trekken en praktische dingen doen. Dit doe ik 3 uur en dat is echt de max. Heb ik die week nog 2 afspraken, schiet ik in de stress want voor mijn idee is heel mijn week dan volgepland.
Ik heb alle soorten therapie al gehad en ben ook een aantal keren opgenomen na de geboorte van de 2e. Ik ben uitbehandeld bij het ggz.
Mijn valkuil is dat ik mezelf veel beter voor doe dan dat het eigenlijk gaat.
ik maak veel grappen (ten koste van mezelf) Ik doe vrolijk Daardoor snappen mensen mij niet. En verwachten te veel, wat ik dan weer niet kan waarmaken. Mensen vinden dat ik me aanstel.
Voordat mijn kinderen geboren waren is er bij mij een persoonlijkheidsstoornis vast gesteld. Ik heb toen een behandeling gehad van 1,5 jaar 4 dgn in de week. Dit heeft me erg goed geholpen. Heb een opleiding verzorging gedaan. Het ging echt goed. Bij mijn 1e zoon ging het goed. (achteraf door de structuur) Bij de 2e kreeg ik een postnatale depressie en is het eigenlijk niet meer goed gekomen. Ik bleek naast een persoonlijkheidsstoornis ook een bipolaire stoornis te hebben.
Ik wil niet dat mijn kinderen terug kijken en zeggen mijn moeder was bijna altijd moe en vond bijna niks leuk.
Ik weet iegenlijk niet wat ik hier mee wil. Ik denk herkenning
Ik heb 2 kinderen (11 en 14) en vooral voor hen vind ik het moeilijk. Ik probeer zoveel mogelijk om opgewekt te doen maar soms lukt het gewoon echt niet.
Ik doe echt wel mijn best. Ik ga met ze weg, probeer er voor ze te zijn. Gelukkig hebben we wel een goede band. Ze vertellen alles tegen me. Soms net iets te veel
Ik ben 100% afgekeurd maar heb bij het uwv zelf een traject aangevraagd.
Heb bij een aantal bedrijven meegekeken maar ik raak steeds in paniek door te veel prikkels en hierdoor word ik weer onzeker van.
Ik wil het allemaal wel, maar het lukt niet.
afspreken met vrienden doe ik, ik ga wandelen met de hond, sport. Maar het kost gewoon veel energie. Ik doe vrijwilligers werk bij een instelling. Als het niet goed met me gaat kan ik me terug trekken en praktische dingen doen. Dit doe ik 3 uur en dat is echt de max. Heb ik die week nog 2 afspraken, schiet ik in de stress want voor mijn idee is heel mijn week dan volgepland.
Ik heb alle soorten therapie al gehad en ben ook een aantal keren opgenomen na de geboorte van de 2e. Ik ben uitbehandeld bij het ggz.
Mijn valkuil is dat ik mezelf veel beter voor doe dan dat het eigenlijk gaat.
ik maak veel grappen (ten koste van mezelf) Ik doe vrolijk Daardoor snappen mensen mij niet. En verwachten te veel, wat ik dan weer niet kan waarmaken. Mensen vinden dat ik me aanstel.
Voordat mijn kinderen geboren waren is er bij mij een persoonlijkheidsstoornis vast gesteld. Ik heb toen een behandeling gehad van 1,5 jaar 4 dgn in de week. Dit heeft me erg goed geholpen. Heb een opleiding verzorging gedaan. Het ging echt goed. Bij mijn 1e zoon ging het goed. (achteraf door de structuur) Bij de 2e kreeg ik een postnatale depressie en is het eigenlijk niet meer goed gekomen. Ik bleek naast een persoonlijkheidsstoornis ook een bipolaire stoornis te hebben.
Ik wil niet dat mijn kinderen terug kijken en zeggen mijn moeder was bijna altijd moe en vond bijna niks leuk.
Ik weet iegenlijk niet wat ik hier mee wil. Ik denk herkenning
vrijdag 3 januari 2020 om 19:05
Dat klopt. Daar heb ik ook last van. PMDD is geen pretje. Werk je wel?mindervanmij schreef: ↑03-01-2020 17:31Ik herken het, vooral qua moederschap, dat schuldgevoel dat je niet (altijd) de leukste moeder bent die je wilt zijn.
Ik heb zelf geen bipolaire stoornis, maar PMDD, dus veel ups and downs. Inderdaad ook jantje lacht, jantje huilt. Erg vervelend, maar inmiddels heb ik het maar geaccepteerd zoals het is. Al vliegt het me soms nog steeds aan hoor...
Aan mezelf voorbij lopen doe ik ook vaak, maar dat komt ook omdat ik de ene dag veel meer kan hebben dan de andere. Dus vaak maak ik in goede tijden beloftes die ik dan in slechte tijden niet kan nakomen. Ik kan me zo voorstellen dat dit bij jou ook speelt?
vrijdag 3 januari 2020 om 19:22
Het geeft geen energie maar ik voel me wel gewaardeerd en dat is ook fijn. Mijn kinderen doen hun eigen ding (pubers). De jongste vind spelletjes nog wel leuk en die doen we dan ook.Gele_Suikerspin schreef: ↑03-01-2020 17:42Waarom doe je die 3 uur vrijwilligerswerk? Vind je dat leuk? Hall je er plezier uit?
Aangezien je zo weinig energie hebt, zou ik alleen dingen doen die je leuk vind.
Liever die 3uur wat leuks en energie gevends met je Kids doen?
Waarom moet je van jezelf iets doen?
Je bent niet voor niks 100% afgekeurd.
Ik ben 100% afgekeurd, vrijwilligerswerk of dagbesteding kan ook niet.
Ik haal mijn voldoening uit hobby's en sociaal contact. Dingen waar ik geen energie van krijg doe ik niet.
Je kunt bij hetbuwv aangegeven dat je het geprobeerd hebt, maar het toch te veel is.
Probleer je leven zo in te richten dat jij er tevreden met bent. Werk, vrijwilligerswerk of dagbesteding zou ik niet naar streven.
Ik wil ook zo graag een betaalde baan omdat ik bang ben dat ze me goedkeuren. vooral nu ik zelf dat project heb aangevraagd.
Ik vind het moeilijk om mijn leven in te richten dat ik er tevreden mee ben. Ik ben niet zo snel tevreden. Hobby's heb ik niet echt. Ik ben wel op zoek maar kan niks vinden wat bij me aanluit.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:28
Door mensen als jou krijgt iemand zoals ik, niet veel zelfvertrouwen. Iedereen is anders en wat betreft het vrijwilligerswerk. Ik trek me niet terug. Ik neem een pas terug en in plaats van continue met de mensen in de weer te zijn (contact 1 op 1 kost erg veel energie) ga ik dan rond met de koffie. Die mensjes zitten niet te wachten op iemand die zich niet kan concentreren omdat ze bang is dat ze gaat flauw vallen/overgeven. En ja, dat is gebeurd
vrijdag 3 januari 2020 om 19:30
Beetje meer uitdaging zou inderdaad wel goed zijn. Misschien leeft to inmiddels in de veronderstelling dat dit voor haar niet is weggelegd. Jammer hoor.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:33
Hier hoef je niet bang voor te zijn. Bel maandag je arbeidsdeskundige bij het uwv. En wees eerlijk.=oekeltje post_id=30807952
Ik wil ook zo graag een betaalde baan omdat ik bang ben dat ze me goedkeuren. vooral nu ik zelf dat project heb aangevraagd.
Geef aan dat het project je zwaar valt en welke klachten je hebt.
Zij begrijpen wel dat er mensen zijn die te veel van zichzelf vragen.
Maar laten je vaak ook zelf hier tegen aan lopen. Omdat het een verwerking en acceptatie proces is. En sommigen er tijdens een trapjes of project pas achter komen hoe erg beperkt ze zijn.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:38
vrijdag 3 januari 2020 om 19:41
Serieus? Lees jij wel? TO loopt zichzelf al voortdurend voorbij, maar ze zou gewoon wat uitdaging moeten zoeken?
Flikker toch een eind op!
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:46
Er is één dat ik niet snap en dat is dat je waardering vanuit de buitenwereld zoek, maar geen enkele vorm van zelfwaardering hebt en dan vraag ik me af, waar leg jij de lat? Denk je echt dat je alleen iets waard bent als je meedendert in de maatschappij?
We hebben allemaal een plekje op deze wereld en we hebben allemaal een manier om invulling te geven aan ONS leven en dat hoeft helemaal niets te maken te hebben met de ratrace, want dat leven is van jezelf, het intrinsieke eigendom waar niemand iets over te zeggen heeft en waar jij mee mag doen wat jou goed acht.
Als je wilt ontdekken waar je goed in bent, probeer dan dingen die binnen je bereik liggen.
Koop bijvoorbeeld een doek, kwasten en verf bij de Action en sla aan het schilderen, misschien ligt daar je talent.
Een tekenblok en een mooi set potloden is ook een plan.
Je kan het ook in klei zoeken, ook bij de Action, hoeft niet gebakken te worden.
Je kunt gaan breien of haken.
Er zijn zoveel mogelijkheden om iets goeds en moois te doen waar je waarde uit kunt halen, voor jezelf en zodra je dat hebt gevonden straal je dat ook uit en zullen mensen daarop reageren en dan krijg je er een extraatje bij.
Werken is echt niet zaligmakend hoor.
We hebben allemaal een plekje op deze wereld en we hebben allemaal een manier om invulling te geven aan ONS leven en dat hoeft helemaal niets te maken te hebben met de ratrace, want dat leven is van jezelf, het intrinsieke eigendom waar niemand iets over te zeggen heeft en waar jij mee mag doen wat jou goed acht.
Als je wilt ontdekken waar je goed in bent, probeer dan dingen die binnen je bereik liggen.
Koop bijvoorbeeld een doek, kwasten en verf bij de Action en sla aan het schilderen, misschien ligt daar je talent.
Een tekenblok en een mooi set potloden is ook een plan.
Je kan het ook in klei zoeken, ook bij de Action, hoeft niet gebakken te worden.
Je kunt gaan breien of haken.
Er zijn zoveel mogelijkheden om iets goeds en moois te doen waar je waarde uit kunt halen, voor jezelf en zodra je dat hebt gevonden straal je dat ook uit en zullen mensen daarop reageren en dan krijg je er een extraatje bij.
Werken is echt niet zaligmakend hoor.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:50
Wat reageer je heftigdoornroosje9 schreef: ↑03-01-2020 19:41Serieus? Lees jij wel? TO loopt zichzelf al voortdurend voorbij, maar ze zou gewoon wat uitdaging moeten zoeken?
Flikker toch een eind op!
Het zou beter zijn als zij wat meer uitdaging zocht in iets wat haar echt interesseert
vrijdag 3 januari 2020 om 19:55
Yep, ik reageer meestal niet zo heftig idd.
Maar dat hele 'meer moeite doen', 'meer uitdaging zoeken', 'vrijwilligerswerk is vluchten' en ga zo maar door maakt me echt boos.
Soms is het zoals het is en dat is oké. Als het niet lukt om te werken, is het oké. Als het niet lukt om vrijwilligerswerk te doen, is het oké. Je frustreert jezelf alleen maar meer door zulke dingen te willen als het niet lukt. Je wordt niet 100% afgekeurd om een zere teen, dat doen ze niet voor niets.
TO, stop met doordraven en blijf even staan. Dat is oké.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:00
Het is niet jouw schuld dat je leven er zo uitziet. Misschien denk je dat als je beter je best had gedaan of anders was geweest, je wel had kunnen meedraaien. Misschien voelt het alsof je iedereen voor de gek houdt, omdat je voor jezelf de lat veel te hoog legt. Soms kun je er gewoon niets aan doen, ook al voelt het wel zo. Je hoeft je niet te verdedigen of verantwoorden naar de buitenwereld. Pijnig jezelf niet door jezelf te dwingen of streng te zijn. Wees lief voor jezelf TO.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:05
Ok maar in dit geval miste to wat in haar leven , zij heeft zich aangemeld voor een project nl nu de kids hun eigen gang gaan en ze heeft geen hobby’s Lijkt mij interessanter om iets te doen wat je ook echt leuk vindt. Voor mij zou dat bv een module bij de ou zijn.Dat is persoonlijk. Er zijn wellicht mogelijkheden waar to niet aan denkt en dat vind ik jammer.doornroosje9 schreef: ↑03-01-2020 19:55Yep, ik reageer meestal niet zo heftig idd.
Maar dat hele 'meer moeite doen', 'meer uitdaging zoeken', 'vrijwilligerswerk is vluchten' en ga zo maar door maakt me echt boos.
Soms is het zoals het is en dat is oké. Als het niet lukt om te werken, is het oké. Als het niet lukt om vrijwilligerswerk te doen, is het oké. Je frustreert jezelf alleen maar meer door zulke dingen te willen als het niet lukt. Je wordt niet 100% afgekeurd om een zere teen, dat doen ze niet voor niets.
TO, stop met doordraven en blijf even staan. Dat is oké.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:08
Verdorie, een heel stuk getypt en alles weg.
Ik krijg geen huishoudelijk hulp omdat mijn man dat kan doen. En ik zou het ook niet willen hoor.
Misschien is het ook handig om wat over de gezinssituatie te vertellen
Man heeft add en pdd-nos, oudste zoon adhd, autisme en een wat lager iq, jongste heeft adhd. Uitdagingen genoeg dus. Dit is ook 1 van de redenen waarom ik iets buitenshuis wil doen.
Mindfulness heb ik gedaan. Ook een training reflectie en zelf reflectie. Ik heb hier veel van geleerd. Ik weet alles zo goed. Ik kan goed omdenken, een 4 g schema invullen en ga maar door. Maar het gevoel werkt niet mee.
Misschien ook handig om wat over de gezinssituatie te vertellen.
Mijn man heeft add en pdd - nos, Oudste zoon adhd, autisme, en een wat lager iq.
Genoeg uitdagingen thuis dus.
Hulpverleners complimenteren me altijd met mijn zelfkennis en zeggen dat ik (als het beter met me zou gaan) een goede ervaringsdeskundige zou zijn.
Wat betreft het uwv, een arbeidsdeskundige kan alleen advies geven bij een herkeuring maar een verzekeringsarts beslist. Gelukkig heb ik een hele lieve arbeidsdeskundige.
Als ik vragen niet heb beantwoord dan hoor ik het wel
Ik krijg geen huishoudelijk hulp omdat mijn man dat kan doen. En ik zou het ook niet willen hoor.
Misschien is het ook handig om wat over de gezinssituatie te vertellen
Man heeft add en pdd-nos, oudste zoon adhd, autisme en een wat lager iq, jongste heeft adhd. Uitdagingen genoeg dus. Dit is ook 1 van de redenen waarom ik iets buitenshuis wil doen.
Mindfulness heb ik gedaan. Ook een training reflectie en zelf reflectie. Ik heb hier veel van geleerd. Ik weet alles zo goed. Ik kan goed omdenken, een 4 g schema invullen en ga maar door. Maar het gevoel werkt niet mee.
Misschien ook handig om wat over de gezinssituatie te vertellen.
Mijn man heeft add en pdd - nos, Oudste zoon adhd, autisme, en een wat lager iq.
Genoeg uitdagingen thuis dus.
Hulpverleners complimenteren me altijd met mijn zelfkennis en zeggen dat ik (als het beter met me zou gaan) een goede ervaringsdeskundige zou zijn.
Wat betreft het uwv, een arbeidsdeskundige kan alleen advies geven bij een herkeuring maar een verzekeringsarts beslist. Gelukkig heb ik een hele lieve arbeidsdeskundige.
Als ik vragen niet heb beantwoord dan hoor ik het wel
vrijdag 3 januari 2020 om 20:08
Bij mij komt het over alsof TO maar eender wat wil proberen en doen om zich nuttig te voelen.Reficul schreef: ↑03-01-2020 20:05Ok maar in dit geval miste to wat in haar leven , zij heeft zich aangemeld voor een project nl nu de kids hun eigen gang gaan en ze heeft geen hobby’s Lijkt mij interessanter om iets te doen wat je ook echt leuk vindt. Voor mij zou dat bv een module bij de ou zijn.Dat is persoonlijk. Er zijn wellicht mogelijkheden waar to niet aan denkt en dat vind ik jammer.
Het is zo belangrijk om jezelf te aanvaarden zoals je bent, want zo blijf je je hele leven vechten tegen jezelf.
En excuses voor de 'flikker op'.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:14
Je hebt helemaal gelijk. Ik ben dat ook aan het onderzoeken. Maar ik kan moeilijk dealen met als iets het toch niet is voor mij door bijvoorbeeld te veel prikkels. Ik voel me dan een loser. Wat ik deed vanuit het uwv heette praktijkassessment. Daar heb ik al het 1 en ander uitgezocht. Hierna komt een werkfit programma, maar daar ben ik nog niet aan toe. Daar zijn mijn jobcoach, arbeidsdeskundige en ik het met elkaar mee eens. Werkfit gaat niet perse over een betaalde baan maar kan ook over vrijwilligerswerk gaan.Reficul schreef: ↑03-01-2020 20:05Ok maar in dit geval miste to wat in haar leven , zij heeft zich aangemeld voor een project nl nu de kids hun eigen gang gaan en ze heeft geen hobby’s Lijkt mij interessanter om iets te doen wat je ook echt leuk vindt. Voor mij zou dat bv een module bij de ou zijn.Dat is persoonlijk. Er zijn wellicht mogelijkheden waar to niet aan denkt en dat vind ik jammer.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:15
Het zou zeker fijn zijn als TO iets zou vinden waar ze plezier uit zou halen. Dingen die ik geprobeerd heb/doe;
Puzzelen
Schilderen
Huis leuk inrichting
Huis ordenen (geeft rust)
Creatief bezig zijn (ideeën pinterest)
Kleuren voor volwassenen
Postcrossing (kaartjes stuur hobby, zie Google)
Plantjes stekken en ruilen (os Facebook)
Vrienden/kennissen zoeken die je accepteren zoals je bent en hoe je situatie is
Kookworkshop
Mensen die mij niet accepteren, afstand van gedaan
Bioscoop
Uit eten
Fietsen
Huisdier verzorgen
Dagbesteding via Wmo gezocht
Ergens (alleen) koffie drinken en tijdschriften lezen. Bv la place of de bibliotheek
Ik heb nieuwe hobby's moeten uitzoeken die passen bij mijn huidige leven en beperkingen.
Probeer eens meerdere dingen uit.
Optie Zoek ander vrijwilligerswerk, wat je wel energie geeft.
Puzzelen
Schilderen
Huis leuk inrichting
Huis ordenen (geeft rust)
Creatief bezig zijn (ideeën pinterest)
Kleuren voor volwassenen
Postcrossing (kaartjes stuur hobby, zie Google)
Plantjes stekken en ruilen (os Facebook)
Vrienden/kennissen zoeken die je accepteren zoals je bent en hoe je situatie is
Kookworkshop
Mensen die mij niet accepteren, afstand van gedaan
Bioscoop
Uit eten
Fietsen
Huisdier verzorgen
Dagbesteding via Wmo gezocht
Ergens (alleen) koffie drinken en tijdschriften lezen. Bv la place of de bibliotheek
Ik heb nieuwe hobby's moeten uitzoeken die passen bij mijn huidige leven en beperkingen.
Probeer eens meerdere dingen uit.
Optie Zoek ander vrijwilligerswerk, wat je wel energie geeft.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:21
Nee, ik heb heel veel geluk dat wij het redden op 1 salaris, want volgens het UWV zou ik wel kunnen werken, aangezien mijn laatste baan 16 uur tegen minimumloon was. Maar stress maakt mijn klachten 10 keer zo erg, dus ik werk momenteel niet, althans, geen vaste baan. Ik probeer wel wat bij te verdienen met teksten schrijven en mystery shoppen. Dat is geen vetpot maar wel een leuk extraatje.
Ik heb het daar ook heel moeilijk mee gehad, maar ik heb schema therapie gehad en dat heeft mij wel geholpen om liefdevoller naar mezelf te kijken.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:24
Bedankt voor jullie lieve reactie.
Ik weet eigenlijk ook wel dat ik meer bezig moet zijn met mijzelf te accepteren. Dan met een baan/vrijwilligerswerk zoeken. Maar dat is zo verdomd moeilijk.
Ik heb ook niet echt een vangnet. Tijdens opnames hielpen ze mijn gezin waar ik heel blij mee was, maar als ik nog geen uur thuis was, lieten ze bij wijze van spreken meteen alles vallen. Want dan was ik weer "beter"
Tijdens de training reflectie/zelfreflectie moesten we op het eind een presentatie geven voor mensen die men uitgenodigd had.
1 familielid zei tegen me, Goh dat van die man met die psychose is toch veel erger dan van jou. AARGH
Ik weet eigenlijk ook wel dat ik meer bezig moet zijn met mijzelf te accepteren. Dan met een baan/vrijwilligerswerk zoeken. Maar dat is zo verdomd moeilijk.
Ik heb ook niet echt een vangnet. Tijdens opnames hielpen ze mijn gezin waar ik heel blij mee was, maar als ik nog geen uur thuis was, lieten ze bij wijze van spreken meteen alles vallen. Want dan was ik weer "beter"
Tijdens de training reflectie/zelfreflectie moesten we op het eind een presentatie geven voor mensen die men uitgenodigd had.
1 familielid zei tegen me, Goh dat van die man met die psychose is toch veel erger dan van jou. AARGH
vrijdag 3 januari 2020 om 20:24
Als je nog niet toe bent aan een werkfit traject, ben je nog erg beperkt.oekeltje schreef: ↑03-01-2020 20:14Je hebt helemaal gelijk. Ik ben dat ook aan het onderzoeken. Maar ik kan moeilijk dealen met als iets het toch niet is voor mij door bijvoorbeeld te veel prikkels. Ik voel me dan een loser. Wat ik deed vanuit het uwv heette praktijkassessment. Daar heb ik al het 1 en ander uitgezocht. Hierna komt een werkfit programma, maar daar ben ik nog niet aan toe. Daar zijn mijn jobcoach, arbeidsdeskundige en ik het met elkaar mee eens. Werkfit gaat niet perse over een betaalde baan maar kan ook over vrijwilligerswerk gaan.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Ik zou vis de huisarts hulp zoeken voor je lage zelfvertrouwen en onrealistische zelfbeeld. Dat jij waardevol bent zit in andere zaken als werk of iets kunnen.
"Praktijkassesment is we. voortraject van maximaal 6 maanden in te zetten in de vorm van een assessment. Het doel is om in werk te onderzoeken of kandidaten in staat zijn om succesvol mee te doen aan ‘Werkfit maken’."
Het is dus niet erg als je er achter komt dat het te zwaar is. Daarom was het assessment. Om te kijken of je het aan kon.
De conclusie van jou, je jobcoach en uwv is al, schrijf je, dat het nog niet haalbaar is.
Het uwv heeft dus geen verwachtingen van je. Vraag het anders na, als je het niet goed begrepen hebt.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:27
Bedankt voor de tips!Gele_Suikerspin schreef: ↑03-01-2020 20:15Het zou zeker fijn zijn als TO iets zou vinden waar ze plezier uit zou halen. Dingen die ik geprobeerd heb/doe;
Puzzelen
Schilderen
Huis leuk inrichting
Huis ordenen (geeft rust)
Creatief bezig zijn (ideeën pinterest)
Kleuren voor volwassenen
Postcrossing (kaartjes stuur hobby, zie Google)
Plantjes stekken en ruilen (os Facebook)
Vrienden/kennissen zoeken die je accepteren zoals je bent en hoe je situatie is
Kookworkshop
Mensen die mij niet accepteren, afstand van gedaan
Bioscoop
Uit eten
Fietsen
Huisdier verzorgen
Dagbesteding via Wmo gezocht
Ergens (alleen) koffie drinken en tijdschriften lezen. Bv la place of de bibliotheek
Ik heb nieuwe hobby's moeten uitzoeken die passen bij mijn huidige leven en beperkingen.
Probeer eens meerdere dingen uit.
Optie Zoek ander vrijwilligerswerk, wat je wel energie geeft.
Wat betreft het vrijwilligerswerk. Ik vind het het heel leuk en ben achteraf bek af. Maar ik vind het het wel waard
vrijdag 3 januari 2020 om 20:27
Dat komt omdat in Nederland alles in vakjes zit. Tijdens de opname helpen zij jou. Zodra je thuis bent moet de gemeente en huisarts jou helpen.oekeltje schreef: ↑03-01-2020 20:24Bedankt voor jullie lieve reactie.
Ik weet eigenlijk ook wel dat ik meer bezig moet zijn met mijzelf te accepteren. Dan met een baan/vrijwilligerswerk zoeken. Maar dat is zo verdomd moeilijk.
Ik heb ook niet echt een vangnet. Tijdens opnames hielpen ze mijn gezin waar ik heel blij mee was, maar als ik nog geen uur thuis was, lieten ze bij wijze van spreken meteen alles vallen. Want dan was ik weer "beter"
Tijdens de training reflectie/zelfreflectie moesten we op het eind een presentatie geven voor mensen die men uitgenodigd had.
1 familielid zei tegen me, Goh dat van die man met die psychose is toch veel erger dan van jou. AARGH
Hup, naar de huisarts en de Wmo (wijkteam) die helpen met een vangnet.
Alles komt in Nederland uit een ander hulp potje.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:33
Ik heb eind januari een gesprek met mijn arbeidsdeskundige. Ik zal het er dan eens over hebben.Gele_Suikerspin schreef: ↑03-01-2020 20:24Als je nog niet toe bent aan een werkfit traject, ben je nog erg beperkt.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Ik zou vis de huisarts hulp zoeken voor je lage zelfvertrouwen en onrealistische zelfbeeld. Dat jij waardevol bent zit in andere zaken als werk of iets kunnen.
"Praktijkassesment is we. voortraject van maximaal 6 maanden in te zetten in de vorm van een assessment. Het doel is om in werk te onderzoeken of kandidaten in staat zijn om succesvol mee te doen aan ‘Werkfit maken’."
Het is dus niet erg als je er achter komt dat het te zwaar is. Daarom was het assessment. Om te kijken of je het aan kon.
De conclusie van jou, je jobcoach en uwv is al, schrijf je, dat het nog niet haalbaar is.
Het uwv heeft dus geen verwachtingen van je. Vraag het anders na, als je het niet goed begrepen hebt.
Ook zal ik jullie advies eens met de POH bespreken. Meestal gebruik ik die tijd om te ventileren wat ook fijn is, omdat ik dat bij mijn man niet ka. Die kan er niks mee en dat heb ik ondertussen geaccepteerd.
