Psyche
alle pijlers
Ik wordt gek van de eenzaamheid
zondag 17 september 2017 om 09:41
Hoi,
Ik weet soms gewoon niet meer wat ik nog kan doen in dit leven. Ik ben blij met de persoon die ik ben. Ik heb veel dingen in me leven meegemaakt en ook gedaan. Ik kan goed overweg met iedereen, maar ik voel me enorm eenzaam. Ik kan nergens mijn filosofie kwijt zonder raar aangekeken te worden of voor gek verklaard te worden. Dat ze me voor gek noemen zit me niet echt dwars, omdat dat hun eigen perspectief is en daar laat ik een persoon ook in. Het zit me vaak dwars dat ik me er alleen in voel.
Wanneer ik hierover met vrienden en familie erover praat dan zeggen ze vaak dat je dit en dat moet gaan doen en uitproberen zonder te vragen wat ik allemaal al gedaan heb of wat ik nou echt wil. Vanuit elke kant worden er assumpties gegooid die totaal niet kloppen. Ik weet dat ze het goed bedoelen maar volgens mij is het voor de meerderheid lastig om te communiceren en om echt eens te luisteren naar wat iemand te vertellen heeft en geen eigen assumpties creeren of zichzelf niet op de ander te projecteren.
Ik heb ook al 7 psychologen gehad in me leven en het komt telkens neer op de methodologie, filosofie en etymologie van de psychologie, wetenschap en wiskunde. Iets waar enorm veel open vragen in liggen. Ik vind mijn rust in het niks weten wanneer me omgeving rust vind in het iets weten. Dit iets weten ben ik nieuwschierig naar en dan ga ik vragen stellen over waarom en dan raak je meestal wel een punt waar de persoon geirriteert aan je begint te raken als je teveel vragen diepere vragen stelt.
Ik heb veel van mezelf gehouden om in me eentje te kunnen leven. Maar ik ben er ook tevens verveeld met dit leven. Mensen gedrag is enorm voorspelbaar en ik heb begrip voor Iedereen voor wat ze ook doen. Ik wordt laatste tijd gewoon moe van het alleen zijn en verveling. Als ik het wil dan zou ik zo een vriendin kunnen nemen maar zie het nut er niet echt r van in als ik geen band voel. Ik heb al in zoveel omgevingen gezeten en in elke voel ik me maar eenzaam.
Ik weet soms gewoon niet meer wat ik nog kan doen in dit leven. Ik ben blij met de persoon die ik ben. Ik heb veel dingen in me leven meegemaakt en ook gedaan. Ik kan goed overweg met iedereen, maar ik voel me enorm eenzaam. Ik kan nergens mijn filosofie kwijt zonder raar aangekeken te worden of voor gek verklaard te worden. Dat ze me voor gek noemen zit me niet echt dwars, omdat dat hun eigen perspectief is en daar laat ik een persoon ook in. Het zit me vaak dwars dat ik me er alleen in voel.
Wanneer ik hierover met vrienden en familie erover praat dan zeggen ze vaak dat je dit en dat moet gaan doen en uitproberen zonder te vragen wat ik allemaal al gedaan heb of wat ik nou echt wil. Vanuit elke kant worden er assumpties gegooid die totaal niet kloppen. Ik weet dat ze het goed bedoelen maar volgens mij is het voor de meerderheid lastig om te communiceren en om echt eens te luisteren naar wat iemand te vertellen heeft en geen eigen assumpties creeren of zichzelf niet op de ander te projecteren.
Ik heb ook al 7 psychologen gehad in me leven en het komt telkens neer op de methodologie, filosofie en etymologie van de psychologie, wetenschap en wiskunde. Iets waar enorm veel open vragen in liggen. Ik vind mijn rust in het niks weten wanneer me omgeving rust vind in het iets weten. Dit iets weten ben ik nieuwschierig naar en dan ga ik vragen stellen over waarom en dan raak je meestal wel een punt waar de persoon geirriteert aan je begint te raken als je teveel vragen diepere vragen stelt.
Ik heb veel van mezelf gehouden om in me eentje te kunnen leven. Maar ik ben er ook tevens verveeld met dit leven. Mensen gedrag is enorm voorspelbaar en ik heb begrip voor Iedereen voor wat ze ook doen. Ik wordt laatste tijd gewoon moe van het alleen zijn en verveling. Als ik het wil dan zou ik zo een vriendin kunnen nemen maar zie het nut er niet echt r van in als ik geen band voel. Ik heb al in zoveel omgevingen gezeten en in elke voel ik me maar eenzaam.
anoniem_354757 wijzigde dit bericht op 17-09-2017 09:47
8.09% gewijzigd
zondag 17 september 2017 om 11:58
zondag 17 september 2017 om 12:04
Waarom per se iets nieuws doen? Waarom niet iets opnieuw gaan doen wat je leuk vindt. Waarom niet in je eentje weer gaan hardlopen? Of iets anders wat je erg leuk vond.
zondag 17 september 2017 om 12:09
Ik sport 6 dagen in de week 2 uur per dag en ik help elke dag iemand wel met een persoonlijk probleem. Ik vind dat ook leuk, maar de lust naar een soulmate en me begrepen voelen zit sterk in mij. Maar het is een kwestie van het accepteren als me dat niet lukt te vinden en daar werk ik aan.salsagirl86 schreef: ↑17-09-2017 12:04Waarom per se iets nieuws doen? Waarom niet iets opnieuw gaan doen wat je leuk vindt. Waarom niet in je eentje weer gaan hardlopen? Of iets anders wat je erg leuk vond.
anoniem_354757 wijzigde dit bericht op 17-09-2017 12:20
0.19% gewijzigd
zondag 17 september 2017 om 12:28
Kort samengevat abstraheer je bepaalde handelingen of toestanden, en dat is helemaal niet gek vind ik. Doe ik ook, los van heersende moraal. Je voorbeeld van twee omstandigheden (universum A en universum B ) is gewoon een nul hypothese en alternatieve hypothese en totaal gangbaar in wetenschappelijk onderzoek.Lodono schreef: ↑17-09-2017 10:22Een deel van me filosofie is dit:
Neem een bepaalde actie. Dit kan van iets heel 'goeds' tot iets heel luguber. Voordat de actie zich plaats vind, split je het universum in twee exacte kopien. In een kopie gebeurt die actie er wel en in de andere kopie niet. Observeer beiden universum in een tijd van oneindigheid of tot het einde van de ' tijd' of tot het einde van je leven. Welk universum is 'beter af'? Ik denk niet dat wij als mensen de vaardigheden en cognitie hebben om dat te weten. Sowieso komt het op neer, wat is 'beter af'. Hebben wij dat concept als mensen niet zelf verzonnen? Echter heeft de meerderheid wel een of ander absoluut zicht over wat goed en fout is. Met wat als ondersteuning? We weten volgens mij helemaal niks en toch hebben velen een opinie over dat ze wel iets weten en daar laat ik een persoon ook in, het is zijn leven en zijn perspectief.
Maar over dat niks weten, krijg je wel een paradox. Als ik niks weet dan zou ik ook niet moeten weten dat ik niks weet. Dus ik weet wel wat, maar wat? Of is dit een taalkundige contaminatie en komt het neer op wat zijn woorden nou eigenlijk en de etymologie van woorden.
Daarnaast vind ik de filosofie van Descartes hierbij wel interresant. Zijn onze zintuigen wel te vertrouwen? Wat wij zien, voelen en intepreteren is dat ook daadwerkelijk 'waar'? Wie zegt dat onze zintuigen in obsolute vorm bevinden. Wellicht over een miljoen jaar heeft de homo sapien een nieuwe zintuig waardoor wij het universum totaal anders zouden intepreteren. Net zoals uit vermoeden wij geevoluurd zijn en er ogen bij hebben gekregen. Voordat we ogen hadden, hadden we denk ik een totaal andere intepretatie van de wereld dan dat we ogen erna kregen.
Daarnaast is het zelfbewustzijn een enorm grote mysterie en enorm weinig over bekend in de psychologie over de geest van ons denken.
Velen nemen dit op alsof ik teveel nadenk of dat ik mezelf gek maak. Ik begrijp dat niet wanneer ik telkens zeg dat ditgene me juist enorme rust geeft. Net zoals mij dat nu rust geeft om dat te delen en uit te typen. Het is eerder dat mensen om me heen bang ervan worden van al deze vragen en soms zelfs aggresief reageren en me vertellen dat ik mezelf gek maak.
Ik ben het wel eens dat je taalgebruik de kern niet goed weer geeft. Dan haken mensen misschien sneller af dan ze zouden doen onder andere omstandigheden. Ik ben ook niet zo goed met taal om dat ik enorm visueel ben ingesteld en de vertaling plaatje>taal altijd wat verliest van wat is, maar goed dat is dan maar zo.
tl;dr: feitelijk ben je wel te volgen maar belemmert je taalgebruik wat je nu eigenlijk wil zeggen
zondag 17 september 2017 om 13:10
Ik herken wel een paar dingen.
Ik vond aansluiting vinden ook erg lastig, gelukkig heb ik in de alternatieve scène wel aansluiting gevonden met mensen met een soortgelijk probleem.
Onder mijn vrienden bevindt zich een man die is gediagnosticeerd met asperger. Maar volgens mij is hij gewoon hoogbegaafd zonder handicap.
Alleen dat al maakt dat niet alles interessant is voor hem.
Inmiddels heb ik vrienden die anders-dan-gemiddeld denken. Daardoor voel ik mij veel minder eenzaam. Maar ook dat is niet zalig makend, want ik denk niet helemaal hetzelfde als zij.
Soms was ik dan een beetje teleurgesteld.
Na een tijdje kom je er altijd weer achter dat er nooit iemand is zoals jij zelf.
Tegenwoordig ben ik daar dus niet meer naar op zoek.
Maar ik snap dat je gewoon graag met 1 iemand op deze wereld een soort van band wilt voelen.
Vroeger op school vonden ze mij ook altijd anders.
Ik filosofeerde vanaf zeer jonge leeftijd over dingen die bij klasgenoten nog echt niet eens in hun opkwamen.
Daardoor viel ik buiten de boot.
Mijn ouders verwonderden zich er door de jaren heen over dat ik zulke vreemde vrienden uitkoos.
Anders dan de anderen. Daardoor juist een band.
Ik heb heel veel tics gehad vroeger door de stress en later speciale interesses waarbij ik een periode over niets anders kon praten.
Iemand zei iets over gezonde voeding. ..dat heb ik dus juist onder andere gehad, met terugkerende periodes kon ik over bijna niets anders praten dan dat.
Heel vervelend, niet alleen voor de anderen, maar ook voor mij.
Het was vaak ook een soort van bliksem afleider
Een hele tijd lang ging het stukken beter, ik had mijn draao gevonden, maar zodra ik mijn sociale netwerk verloor en tegelijk ook mijn werk en inkomen ging het mis.
Toen ben ik een tijdje erg depressief geweest, heel erg.
Ik wilde niet meer leven.
Maar juist sinds ik eindelijk door die zwarte periode heen ben, kan ik het allemaal wat beter loslaten.
Ik kan eindelijk genieten van allerlei kleine dingen en besef dat het eigenlijk voor iedereen hetzelfde is.
Ik was helemaal nooit zo anders dan ik dacht.
Het is lastig uit te leggen.
De stap is maar zo klein, al lijkt het toch een hele grote stap.
Of andersom.
Maar je bent niet zo heel veel anders, hooguit ben je wat eenzamer en vooral wat depressiever.
Soms heb je inderdaad maar 1 andere persoon nodig die je af en toe begrijpt om goed te kunnen functioneren.
Eentje maar.
Het magische verschil tussen niets en iets.
En verder mag je er niet al te veel van verwachten.
Zodat je kunt genieten van wat er allemaal is.
Zoiets.
Nu ik het nog eens nalees ben ik bang dat je er misschien niet veel aan hebt.
Sterkte dan toch.
En houdt de moed erin.
Dat ook jij iemand vindt om dingen mee te delen en waar je een fijne en hechte band mee kunt voelen.
Ik vond aansluiting vinden ook erg lastig, gelukkig heb ik in de alternatieve scène wel aansluiting gevonden met mensen met een soortgelijk probleem.
Onder mijn vrienden bevindt zich een man die is gediagnosticeerd met asperger. Maar volgens mij is hij gewoon hoogbegaafd zonder handicap.
Alleen dat al maakt dat niet alles interessant is voor hem.
Inmiddels heb ik vrienden die anders-dan-gemiddeld denken. Daardoor voel ik mij veel minder eenzaam. Maar ook dat is niet zalig makend, want ik denk niet helemaal hetzelfde als zij.
Soms was ik dan een beetje teleurgesteld.
Na een tijdje kom je er altijd weer achter dat er nooit iemand is zoals jij zelf.
Tegenwoordig ben ik daar dus niet meer naar op zoek.
Maar ik snap dat je gewoon graag met 1 iemand op deze wereld een soort van band wilt voelen.
Vroeger op school vonden ze mij ook altijd anders.
Ik filosofeerde vanaf zeer jonge leeftijd over dingen die bij klasgenoten nog echt niet eens in hun opkwamen.
Daardoor viel ik buiten de boot.
Mijn ouders verwonderden zich er door de jaren heen over dat ik zulke vreemde vrienden uitkoos.
Anders dan de anderen. Daardoor juist een band.
Ik heb heel veel tics gehad vroeger door de stress en later speciale interesses waarbij ik een periode over niets anders kon praten.
Iemand zei iets over gezonde voeding. ..dat heb ik dus juist onder andere gehad, met terugkerende periodes kon ik over bijna niets anders praten dan dat.
Heel vervelend, niet alleen voor de anderen, maar ook voor mij.
Het was vaak ook een soort van bliksem afleider
Een hele tijd lang ging het stukken beter, ik had mijn draao gevonden, maar zodra ik mijn sociale netwerk verloor en tegelijk ook mijn werk en inkomen ging het mis.
Toen ben ik een tijdje erg depressief geweest, heel erg.
Ik wilde niet meer leven.
Maar juist sinds ik eindelijk door die zwarte periode heen ben, kan ik het allemaal wat beter loslaten.
Ik kan eindelijk genieten van allerlei kleine dingen en besef dat het eigenlijk voor iedereen hetzelfde is.
Ik was helemaal nooit zo anders dan ik dacht.
Het is lastig uit te leggen.
De stap is maar zo klein, al lijkt het toch een hele grote stap.
Of andersom.
Maar je bent niet zo heel veel anders, hooguit ben je wat eenzamer en vooral wat depressiever.
Soms heb je inderdaad maar 1 andere persoon nodig die je af en toe begrijpt om goed te kunnen functioneren.
Eentje maar.
Het magische verschil tussen niets en iets.
En verder mag je er niet al te veel van verwachten.
Zodat je kunt genieten van wat er allemaal is.
Zoiets.
Nu ik het nog eens nalees ben ik bang dat je er misschien niet veel aan hebt.
Sterkte dan toch.
En houdt de moed erin.
Dat ook jij iemand vindt om dingen mee te delen en waar je een fijne en hechte band mee kunt voelen.
zondag 17 september 2017 om 13:55
Ik begrijp je punt en ook je vragen. Ik denk dat het jou juist rust zal geven als je niet teveel doorvraagt, immers krijg je daar niet altijd een antwoord op, je zal op den duur zo diep gaan, dat je de realiteit kwijt zal raken.Lodono schreef: ↑17-09-2017 10:22Een deel van me filosofie is dit:
Neem een bepaalde actie. Dit kan van iets heel 'goeds' tot iets heel luguber. Voordat de actie zich plaats vind, split je het universum in twee exacte kopien. In een kopie gebeurt die actie er wel en in de andere kopie niet. Observeer beiden universum in een tijd van oneindigheid of tot het einde van de ' tijd' of tot het einde van je leven. Welk universum is 'beter af'? Ik denk niet dat wij als mensen de vaardigheden en cognitie hebben om dat te weten. Sowieso komt het op neer, wat is 'beter af'. Hebben wij dat concept als mensen niet zelf verzonnen? Echter heeft de meerderheid wel een of ander absoluut zicht over wat goed en fout is. Met wat als ondersteuning? We weten volgens mij helemaal niks en toch hebben velen een opinie over dat ze wel iets weten en daar laat ik een persoon ook in, het is zijn leven en zijn perspectief.
Maar over dat niks weten, krijg je wel een paradox. Als ik niks weet dan zou ik ook niet moeten weten dat ik niks weet. Dus ik weet wel wat, maar wat? Of is dit een taalkundige contaminatie en komt het neer op wat zijn woorden nou eigenlijk en de etymologie van woorden.
Daarnaast vind ik de filosofie van Descartes hierbij wel interresant. Zijn onze zintuigen wel te vertrouwen? Wat wij zien, voelen en intepreteren is dat ook daadwerkelijk 'waar'? Wie zegt dat onze zintuigen in obsolute vorm bevinden. Wellicht over een miljoen jaar heeft de homo sapien een nieuwe zintuig waardoor wij het universum totaal anders zouden intepreteren. Net zoals uit vermoeden wij geevoluurd zijn en er ogen bij hebben gekregen. Voordat we ogen hadden, hadden we denk ik een totaal andere intepretatie van de wereld dan dat we ogen erna kregen.
Daarnaast is het zelfbewustzijn een enorm grote mysterie en enorm weinig over bekend in de psychologie over de geest van ons denken.
Velen nemen dit op alsof ik teveel nadenk of dat ik mezelf gek maak. Ik begrijp dat niet wanneer ik telkens zeg dat ditgene me juist enorme rust geeft. Net zoals mij dat nu rust geeft om dat te delen en uit te typen. Het is eerder dat mensen om me heen bang ervan worden van al deze vragen en soms zelfs aggresief reageren en me vertellen dat ik mezelf gek maak.
zondag 17 september 2017 om 18:13
Lodono schreef: ↑17-09-2017 12:09Ik sport 6 dagen in de week 2 uur per dag en ik help elke dag iemand wel met een persoonlijk probleem. Ik vind dat ook leuk, maar de lust naar een soulmate en me begrepen voelen zit sterk in mij. Maar het is een kwestie van het accepteren als me dat niet lukt te vinden en daar werk ik aan.
Ik snap je filosofie ook wel maar zoals eerder is gezegd, de manier waarop je het verwoordt maakt wel dat ik het 6 keer moest lezen voor ik het begreep. Verder niet erg, waarschijnlijk is het anders in het 'echt'
Ik snap ook je drang naar een soulmate waarmee je het hier over kan hebben. Ik weet ook dat je die, zolang je zo hard zoekt, die niet gaat vinden. Vaak merk je door spontane gesprekken dat je meer dan met wie dan ook op één lijn zit en erop los kan filosoferen. Als je op zoek bent ga je het gesprek aan met iemand met deze zoektocht in je achterhoofd en communiceer je toch net op een iets ander level dan je eigenlijk zou doen in een meer ongedwongen gesprek. Volg je me nog?
En ik kan dit soort filosofische gedachtes alleen maar toejuichen. Lekker nadenken over de wereld en hoe die in elkaar zit, alleen zorg dat je jezelf niet gek denkt (daar heb ik zelf een handje van)
zondag 17 september 2017 om 18:25
Ik vond dit heel mooi geschreven. Ik herken me er zelf ook veel in. Ik heb vroeger ook nogal wat tics gehad. Daarnaast werd ik wel eens door meisjes in elkaar geslagen omdat ik op de basisschool over de filosofie begon over waarom we nou een verjaardag vieren en hun raakte er geïrriteerd dat ik zoiets überhaupt afvroeg en stopte ze me letterlijk in de prullenbak en een aantal klappen op me gezichtshisha schreef: ↑17-09-2017 13:10Ik herken wel een paar dingen.
Ik vond aansluiting vinden ook erg lastig, gelukkig heb ik in de alternatieve scène wel aansluiting gevonden met mensen met een soortgelijk probleem.
Onder mijn vrienden bevindt zich een man die is gediagnosticeerd met asperger. Maar volgens mij is hij gewoon hoogbegaafd zonder handicap.
Alleen dat al maakt dat niet alles interessant is voor hem.
Inmiddels heb ik vrienden die anders-dan-gemiddeld denken. Daardoor voel ik mij veel minder eenzaam. Maar ook dat is niet zalig makend, want ik denk niet helemaal hetzelfde als zij.
Soms was ik dan een beetje teleurgesteld.
Na een tijdje kom je er altijd weer achter dat er nooit iemand is zoals jij zelf.
Tegenwoordig ben ik daar dus niet meer naar op zoek.
Maar ik snap dat je gewoon graag met 1 iemand op deze wereld een soort van band wilt voelen.
Vroeger op school vonden ze mij ook altijd anders.
Ik filosofeerde vanaf zeer jonge leeftijd over dingen die bij klasgenoten nog echt niet eens in hun opkwamen.
Daardoor viel ik buiten de boot.
Mijn ouders verwonderden zich er door de jaren heen over dat ik zulke vreemde vrienden uitkoos.
Anders dan de anderen. Daardoor juist een band.
Ik heb heel veel tics gehad vroeger door de stress en later speciale interesses waarbij ik een periode over niets anders kon praten.
Iemand zei iets over gezonde voeding. ..dat heb ik dus juist onder andere gehad, met terugkerende periodes kon ik over bijna niets anders praten dan dat.
Heel vervelend, niet alleen voor de anderen, maar ook voor mij.
Het was vaak ook een soort van bliksem afleider
Een hele tijd lang ging het stukken beter, ik had mijn draao gevonden, maar zodra ik mijn sociale netwerk verloor en tegelijk ook mijn werk en inkomen ging het mis.
Toen ben ik een tijdje erg depressief geweest, heel erg.
Ik wilde niet meer leven.
Maar juist sinds ik eindelijk door die zwarte periode heen ben, kan ik het allemaal wat beter loslaten.
Ik kan eindelijk genieten van allerlei kleine dingen en besef dat het eigenlijk voor iedereen hetzelfde is.
Ik was helemaal nooit zo anders dan ik dacht.
Het is lastig uit te leggen.
De stap is maar zo klein, al lijkt het toch een hele grote stap.
Of andersom.
Maar je bent niet zo heel veel anders, hooguit ben je wat eenzamer en vooral wat depressiever.
Soms heb je inderdaad maar 1 andere persoon nodig die je af en toe begrijpt om goed te kunnen functioneren.
Eentje maar.
Het magische verschil tussen niets en iets.
En verder mag je er niet al te veel van verwachten.
Zodat je kunt genieten van wat er allemaal is.
Zoiets.
Nu ik het nog eens nalees ben ik bang dat je er misschien niet veel aan hebt.
Sterkte dan toch.
En houdt de moed erin.
Dat ook jij iemand vindt om dingen mee te delen en waar je een fijne en hechte band mee kunt voelen.
Ik denk ook dat je nooit een persoon zult vinden die aan alles voldoet en dat is wellicht een onrealistisch beeld. Iedereen is anders en dat vind ik het mooie juist eraan en ook het mooie dat je aan elkaar kunt irriteren omdat je van elkaar verschilt. Ik had ooit iemand waarmee ik goed mee overweg kon en heel goed samen mee kon filosoferen. Echter heeft hij zelfmoord gepleegd omdat hij zich ook enorm eenzaam erin voelde omdat we op bepaalde gebieden toch niet eens met elkaar waren of elkaar niet in konden begrijpen. Ik kan dat gevoel heel goed begrijpen. Ik wil me ook niet zo afhankelijk stellen op het gebied van een soulmate. Echter heeft denk ik iedereen wel een behoefte van nature voor sociale contacten waar je je prettig bij voelt.
zondag 17 september 2017 om 18:35
Ik ben 25. Ik studeer economie en wiskunde (laatste jaar) en ik geef les op de uni als bijbaan.
Wat ik gedaan heb:
- Voetbal, capoeira, taekwondo, thai box, vrijwilligers werk, schaken, acteren, gamen, blog schrijven, berg wandelen, eigen bedrijf, zwemmen, tekenen, gitaarlessen, rappen, rijmen, dealen.
Vind het allemaal wel leuk. Rijmen, rappen en zwemmen vind ik hedendaags het leukste. Voor rijmen moet ik echter soms inspiratie hebben om teksten te schijven waarmee ik tevreden mee ben en dat is zelden.
Ik weet zo niet wat ik nog meer zou willen doen. Ik heb steeds dat gevoel in mij dat ik deze dingen wil doen met iemand waar het mee klikt.
zondag 17 september 2017 om 18:37
Ik heb er letterlijk bijgeschreven dat dit afvragen mij juist rust geeft
zondag 17 september 2017 om 18:41
Dat schrijven is zeker iets dat ik zelf aan wil werken. Vooral op zo'n emotionele dagen schrijf ik alleen maar chaotischer en onduidelijker. Ik kan begrijpen dat het dan moeilijk te begrijpen kan vallen.missholland88 schreef: ↑17-09-2017 18:13Ik snap je filosofie ook wel maar zoals eerder is gezegd, de manier waarop je het verwoordt maakt wel dat ik het 6 keer moest lezen voor ik het begreep. Verder niet erg, waarschijnlijk is het anders in het 'echt'
Ik snap ook je drang naar een soulmate waarmee je het hier over kan hebben. Ik weet ook dat je die, zolang je zo hard zoekt, die niet gaat vinden. Vaak merk je door spontane gesprekken dat je meer dan met wie dan ook op één lijn zit en erop los kan filosoferen. Als je op zoek bent ga je het gesprek aan met iemand met deze zoektocht in je achterhoofd en communiceer je toch net op een iets ander level dan je eigenlijk zou doen in een meer ongedwongen gesprek. Volg je me nog?
En ik kan dit soort filosofische gedachtes alleen maar toejuichen. Lekker nadenken over de wereld en hoe die in elkaar zit, alleen zorg dat je jezelf niet gek denkt (daar heb ik zelf een handje van)
Ik ben het mee eens dat als ik erop zoek ben dat ik dan op een iets ander level zit met communiceren en ik ben me daar ook zeker bewust van.
zondag 17 september 2017 om 18:46
Wel het juiste woord. Drugs dealen. Dat was langer geleden en het geld dat ik ermee verdiende ging naar een hoogbegaafd meisje in een achterstandswijk die niet eens geld had voor kleren of een fatsoenlijke tandenborstel. Ik kan je een wiskundig economische beredenering laten zien dat dit tot een betere sociale en financiële welvaart kan leidenfrancieneke schreef: ↑17-09-2017 18:42Dealen Lodono??
Nee toch???
Je hebt vast weer een verkeerd woord gebruikt!
zondag 17 september 2017 om 18:58
Lodono schreef: ↑17-09-2017 18:46Wel het juiste woord. Drugs dealen. Dat was langer geleden en het geld dat ik ermee verdiende ging naar een hoogbegaafd meisje in een achterstandswijk die niet eens geld had voor kleren of een fatsoenlijke tandenborstel. Ik kan je een wiskundig economische beredenering laten zien dat dit tot een betere sociale en financiële welvaart kan leiden
Je deed het in ieder geval met een nobel doel!
Vertel eens over dat meisje: hoe gaat het nu met haar?Die beredenering ga ik alleen niet begrijpen...
zondag 17 september 2017 om 19:00
Wat voor diagnose had je bij die 7 psychologen, daar was je immers niet voor niets? De behandeling heeft niets opgeleverd, dus blijft staan dat je een psychisch probleem hebt, wat je niet kan oplossen?Lodono schreef: ↑17-09-2017 10:22Een deel van me filosofie is dit:
Neem een bepaalde actie. Dit kan van iets heel 'goeds' tot iets heel luguber. Voordat de actie zich plaats vind, split je het universum in twee exacte kopien. In een kopie gebeurt die actie er wel en in de andere kopie niet. Observeer beiden universum in een tijd van oneindigheid of tot het einde van de ' tijd' of tot het einde van je leven. Welk universum is 'beter af'? Ik denk niet dat wij als mensen de vaardigheden en cognitie hebben om dat te weten. Sowieso komt het op neer, wat is 'beter af'. Hebben wij dat concept als mensen niet zelf verzonnen? Echter heeft de meerderheid wel een of ander absoluut zicht over wat goed en fout is. Met wat als ondersteuning? We weten volgens mij helemaal niks en toch hebben velen een opinie over dat ze wel iets weten en daar laat ik een persoon ook in, het is zijn leven en zijn perspectief.
Maar over dat niks weten, krijg je wel een paradox. Als ik niks weet dan zou ik ook niet moeten weten dat ik niks weet. Dus ik weet wel wat, maar wat? Of is dit een taalkundige contaminatie en komt het neer op wat zijn woorden nou eigenlijk en de etymologie van woorden.
Daarnaast vind ik de filosofie van Descartes hierbij wel interresant. Zijn onze zintuigen wel te vertrouwen? Wat wij zien, voelen en intepreteren is dat ook daadwerkelijk 'waar'? Wie zegt dat onze zintuigen in obsolute vorm bevinden. Wellicht over een miljoen jaar heeft de homo sapien een nieuwe zintuig waardoor wij het universum totaal anders zouden intepreteren. Net zoals uit vermoeden wij geevoluurd zijn en er ogen bij hebben gekregen. Voordat we ogen hadden, hadden we denk ik een totaal andere intepretatie van de wereld dan dat we ogen erna kregen.
Daarnaast is het zelfbewustzijn een enorm grote mysterie en enorm weinig over bekend in de psychologie over de geest van ons denken.
Velen nemen dit op alsof ik teveel nadenk of dat ik mezelf gek maak. Ik begrijp dat niet wanneer ik telkens zeg dat ditgene me juist enorme rust geeft. Net zoals mij dat nu rust geeft om dat te delen en uit te typen. Het is eerder dat mensen om me heen bang ervan worden van al deze vragen en soms zelfs aggresief reageren en me vertellen dat ik mezelf gek maak.
Ik had eigenlijk de neiging om alles wat je schrijft te becommentarieren, omdat er een redelijk aantal verdraaiingen danwel onwaarheden in staan. Dat doe ik echter niet, omdat ik me bedenk dat het zeer waarschijnlijk is dat je leid aan het dwangmatig over dit soort zaken nadenken en op elke reactie weer een dwangmatige gedachte of handeling plaatsvind.
Ik zal alleen even op Descartes reageren: Wat was de oorsprong van Descartes Ik denk dus ik ben? Die oorsprong is namelijk door jou niet genoemd en de fundamentele gedachte van Descartes. In hoeverre is het ontkennen van elke vorm van waarneming buiten jezelf niet van een andere filosoof en zo ja, welke is dat? En wat is de conclusie van die filosoof? En dan DE vraag: onderschrijf je die filosofie van die filosoof?
De rest ga ik dan even niet verder op in. Kijken of je op deze opmerkingen/vragen een antwoord hebt.
anoniem_294103 wijzigde dit bericht op 17-09-2017 19:04
Reden: typefout
Reden: typefout
0.06% gewijzigd
zondag 17 september 2017 om 19:02
Tja drugs dealen boeit me niet zo* maar de zelfredzaamheid bij mensen weg nemen, dat dan weer wel**. In NL geen kleding of tandenborstel kunnen kopen? Je wordt dood gegooid met toeslagen en uitkeringen, in achterstandswijken loopt ook iedereen met een iPhone. Tenzij dat meisje erg jong was ben je gewoon voor de gek gehouden.
* neem je ook dan in je berekening mee dat er mensen nu minder productief zijn geworden, stelen en weet ik het wat door de drugs?
**daar kan ik ook best berekeningen van maken
* neem je ook dan in je berekening mee dat er mensen nu minder productief zijn geworden, stelen en weet ik het wat door de drugs?
**daar kan ik ook best berekeningen van maken
zondag 17 september 2017 om 19:07
Zij is half Nederlands en half Angolees en woont met een zus en broer alleen met haar moeder. Haar moeder zit elke dag aan de drugs echter en verzorgd de kinderen slecht. Ze zat toen in groep 8 en doet nu gymnasium. Toen ze in groep 8 zat vertelde ze me al over Socrates en Plato en hun filosofieën. Ze kan extreem goed hoofdrekenen en soms corrigeert zij mij wanneer ik haar help met wiskunde haha. Ze wilt graag een wetenschapper worden, echter is dit een enorm breed begrip. Maar na wat gesprekken en haar de wetenschap wat nader uitgelegd te hebben kwamen we erop neer dat zij graag een onderzoeker in de geneeskunde wilt worden of sterrenkunde wilt studeren. Ze doet het prima op school en ik vind het verbazingwekkend dat haar thuissituatie haar zo weinig boeit en haarzelf op nummer 1 zet.francieneke schreef: ↑17-09-2017 18:58Je deed het in ieder geval met een nobel doel!
Die beredenering ga ik alleen niet begrijpen...
zondag 17 september 2017 om 19:15
Elke achterstandswijk is anders. Elk gezin erin is anders en gaat anders met de uitkeringen om. Wat je in een achterstandswijk ziet valt niet te generaliseren over alle anderen. Ik denk dat ik een helderder beeld over heb of ik voor de gek ben gehouden of niet naarmate ik me in die omgeving heb bevonden en met me ogen haar thuissituatie heb gezien. Denk je niet? Want dit is wel een heel kortzichtig antwoord dat ik voor de gek ben gehouden zonder enig verdere informatie erop te kennen.strikjemetstippels schreef: ↑17-09-2017 19:02Tja drugs dealen boeit me niet zo* maar de zelfredzaamheid bij mensen weg nemen, dat dan weer wel**. In NL geen kleding of tandenborstel kunnen kopen? Je wordt dood gegooid met toeslagen en uitkeringen, in achterstandswijken loopt ook iedereen met een iPhone. Tenzij dat meisje erg jong was ben je gewoon voor de gek gehouden.
* neem je ook dan in je berekening mee dat er mensen nu minder productief zijn geworden, stelen en weet ik het wat door de drugs?
**daar kan ik ook best berekeningen van maken
De berekening zal altijd zijn beperkingen hebben en een subjectief beeld representeren. Vandaar dat ik het woord 'kan' erbij heb toegevoegd, omdat je het nooit zeker weet en wij blijkbaar niet de intellectuele capaciteiten hebben om alle variabelen in betrekking te nemen. Wat tot een beter sociale en financiële welvaart leidt is hele open discussie in de economie.
Wie zegt dat ik de zelfredzaamheid heb weggenomen van mensen. Jij weet het motief niet van die specifieke mensen en of ze de drugs kochten vanwege verslaving of vanwege ontspanning.
zondag 17 september 2017 om 19:16
Lodono schreef: ↑17-09-2017 19:07Zij is half Nederlands en half Angolees en woont met een zus en broer alleen met haar moeder. Haar moeder zit elke dag aan de drugs echter en verzorgd de kinderen slecht. Ze zat toen in groep 8 en doet nu gymnasium. Toen ze in groep 8 zat vertelde ze me al over Socrates en Plato en hun filosofieën. Ze kan extreem goed hoofdrekenen en soms corrigeert zij mij wanneer ik haar help met wiskunde haha. Ze wilt graag een wetenschapper worden, echter is dit een enorm breed begrip. Maar na wat gesprekken en haar de wetenschap wat nader uitgelegd te hebben kwamen we erop neer dat zij graag een onderzoeker in de geneeskunde wilt worden of sterrenkunde wilt studeren. Ze doet het prima op school en ik vind het verbazingwekkend dat haar thuissituatie haar zo weinig boeit en haarzelf op nummer 1 zet.
Dus met, of door het geld dat jij verdiend had (en natuurlijk haar intelligentie) is zij nu in staat naar het gymnasium te gaan? Dat is wel heel mooi!
Ik denk zomaar dat zij wel een soulmate van je is. Alleen dan wel een heel jonge!
zondag 17 september 2017 om 19:18
Ah, je wil dus wel filosoferen maar dat moet wel afhankelijk zijn van een moraal.Lodono schreef: ↑17-09-2017 19:15Elke achterstandswijk is anders. Elk gezin erin is anders en gaat anders met de uitkeringen om. Wat je in een achterstandswijk ziet valt niet te generaliseren over alle anderen. Ik denk dat ik een helderder beeld over heb of ik voor de gek ben gehouden of niet naarmate ik me in die omgeving heb bevonden en met me ogen haar thuissituatie heb gezien. Denk je niet? Want dit is wel een heel kortzichtig antwoord dat ik voor de gek ben gehouden zonder enig verdere informatie erop te kennen.
De berekening zal altijd zijn beperkingen hebben en een subjectief beeld representeren. Vandaar dat ik het woord 'kan' erbij heb toegevoegd, omdat je het nooit zeker weet en wij blijkbaar niet de intellectuele capaciteiten hebben om alle variabelen in betrekking te nemen. Wat tot een beter sociale en financiële welvaart leidt is hele open discussie in de economie.
Wie zegt dat ik de zelfredzaamheid heb weggenomen van mensen. Jij weet het motief niet van die specifieke mensen en of ze de drugs kochten vanwege verslaving of vanwege ontspanning.
Tja.
