Psyche
alle pijlers
Jezelf herpakken, heb er zin in maar..
dinsdag 3 mei 2022 om 08:05
Ik zou dat alles of niets eens loslaten en klein beginnen. Een dagdeel vrijwilligers werk of een bij een clubje-hobby gaan van iets wat je leuk vindt en niet meteen vol gas 40 uur in een baan. Stap voor stap.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 3 mei 2022 om 09:28
Nee, behandeling voor je problematiek.
Quetiapine is geen behandeling en al helemaal geen middel om zelf mee te gaan lopen rommelen in dosering!
dinsdag 3 mei 2022 om 23:25
Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
woensdag 4 mei 2022 om 00:15
Een kritische houding en een goed zelfinzicht zijn de basis voor herstel.Regeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
woensdag 4 mei 2022 om 07:10
Regeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
Nou dan blijf je lekker door rommelen en steeds tegen dezelfde muren oplopen. Het is jouw leven dus je bent vrij om daar voor te kiezen hè.
(Maar de kans op ziek worden door een overdosis quetiapine omdat je niet kon slapen is toch wel groter dan de kans op zieker worden door je problemen aanpakken bij de wortels).
woensdag 4 mei 2022 om 08:09
Dan wens ik je veel succes met ziek zijn en ik hoop dat je het overleeft. Ik zou denken dat hulp weigeren een symptoom van je problemen is, maar mijn mening is ook gekleurd door mijn ervaring en de mensen in mijn omgeving.Regeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
woensdag 4 mei 2022 om 09:22
Regeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
Dan zou ik gewoon lekker zo doorgaan en blij zijn met je alles of niets-mentaliteit. Lekker vieren wanneer het alles is en lekker zwelgen in het gebroken zijn als het niets is want dat is waar je van houdt en niet van zweverige flauwekul. Hoppa, gaan met die banaan.
woensdag 4 mei 2022 om 09:41
Rot dat je je niet lekker voelt. Slechts slapen doet daar ook geen goed aan.Regeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
Wat ik niet begrijp: Een paar weken geleden was je nog zo sterk op zoek naar een diagnose. O.a. MS stond op je lijstje. En nu denk je dat een diagnose je juist níet zal helpen. Waar zit die omslag?
Overigens is quetiapine geen slaapmiddel hoor! Het is een middel tegen psychoses. Daar zit een opbouwfase in en een op jouw klachten ingestelde dosis en dosering. Daar kun je niet zomaar zelf mee experimenteren. Met welke reden heb je dit middel gekregen?
V.w.b. behandeling: elke handeling vanuit een arts om een klacht aan te pakken, valt onder een medische behandeling. Of dat nu een pleister plakken, een hoestdrankje voorschrijven, een wond hechten of gedragstherapie inzetten is.
Je schrijft dat je cptss hebt. Daar is gedegen hulp bij nodig, dan kom je er niet met een coach o.i.d.
Als je meent de instelling 'alles of niets' te hebben, dan zou ik met dat 'alles' eens bij de basis beginnen. En dat is naar mijn idee met een goede psychiater uitzoeken waardoor dit alles zo gekomen is. Jezelf leren kennen, je gedragingen, je gevoelens, etc.
woensdag 4 mei 2022 om 09:53
Je bedoelt dus, EMDR en verwerking is zweverige flauwekul die je zieker maakt? Je wil liever vooruit kijken en werken aan je doelen.
Volgens mij gewoon allemaal nog steeds een vlucht voor je innerlijke pijn. Zolang je daar geen eigenaarschap over gaat nemen blijft het elke keer crash & burn.
Het lijkt ook wel alsof je geïndoctrineerd bent door je omgeving met bepaalde overtuigingen/uitspraken.
Misschien als je daar wat meer los van komt op den duur dat je meer ruimte hebt om met je kwetsbare kant om te gaan.
Volgens mij gewoon allemaal nog steeds een vlucht voor je innerlijke pijn. Zolang je daar geen eigenaarschap over gaat nemen blijft het elke keer crash & burn.
Het lijkt ook wel alsof je geïndoctrineerd bent door je omgeving met bepaalde overtuigingen/uitspraken.
Misschien als je daar wat meer los van komt op den duur dat je meer ruimte hebt om met je kwetsbare kant om te gaan.
woensdag 4 mei 2022 om 09:57
Lekker slim meid! Komt helemaal goed met jouRegeneration schreef: ↑03-05-2022 23:25Sorry maar misschien dat het voor sommigen wel helpt dat hulp en diagnoses maar ik geloof daar allemaal niet in. Het maakt je alleen maar zieker en uiteindelijk heb je alleen jezelf. Misschien dat het voor sommigen wel echt helpt, maar ik merk dat niet en de rest van mijn omgeving vind het maar ook zweverige flauwekul dat je geestelijk nog zieker en beperkter maakt. Daar sta ik ook persoonlijk achter.
woensdag 4 mei 2022 om 22:04
Ga ik doen meidCelaena_Aelin schreef: ↑04-05-2022 21:44Prima meid, ga jij lekker zonder reguliere zorg door. Zorg je dan ook even dat je je plek opzegt bij de ggz? Dan kan iemand die wel in de reguliere zorg gelooft tenminste geholpen worden.
woensdag 4 mei 2022 om 22:29
Ik had er op gereageerd maar uiteindelijk weggehaald.
Omdat ik vaak teleurgesteld word door het systeem en alles wat er bij komt kijken. Zowel specialisten in ziekenhuis, politie, rechtssysteem en geestelijke gezondheidszorg.
Je moet er voor jezelf opkomen wat je wilt en daar wordt vaak niet naar geluisterd en dan denk ik voor wat blijf ik hoop en vertrouwen in anderen hebben, terwijl je uiteindelijk alleen jezelf hebt.
Ik heb het puur gekregen voor slapen. Dat heb ik ervan begrepen, zelfs dat wantrouw ik soms dat ik denk misschien heeft ze het wel voor wat anders voorgeschreven maar wilt ze daar geheimzinnig over doen. Wie weet?
Ik weet het oprecht niet. Ik weet nog vroeger dat ik een keer zo een uitval had en dat mijn werkgever toen zei dat ik wellicht meer baat had bij een coach dan een psych.
Maar goed die wist ook niet alles.
Ik weet dat ik soms ook dramatisch overkom, maar ik ben gewoon teleurgesteld in hulp ontvangen. Heb daar mijn hoop destijds in gehad en toen kwam ik er ook maar achter dat zij daar ook maar zitten om hen tijd uit te zitten, betaald worden en graven en vragen van je shit om je daarna uit te kunnen lachen. Wie weet is het niet zo maar soms kreeg ik raar gevoel achteraf als ik erover ging nadenken. Mij vragen stellen hoe dom ik kon zijn maar niet helpen aan een helpende gedachte. Wellicht haar fout en kwam dat pas later aan bod of die dacht wat een imbeciel dat ze dat allemaal over haar heen heeft laten komen.
Ik denk dat een ander je ook gewoon niet kan helpen, ik heb er in ieder geval niet echt vertrouwen in dat een ander mens mij kan helpen. Ik kan alleen mezelf helpen. Als je hoopt op t hulp van een ander kom je er achter dat t een zielige poging is die je gaat helpen de afgrond in.
Misschien klinkt het ook dom, maar dat alles of niets. Liever dat dan middelmatig leven, klinkt dat arrogant? Sorry maar ik ben nu gewoon eerlijk en spreek uit wat ik denk. We hoeven het ook niet allemaal met elkaar eens te zijn.
Niet quoten trouwens alsnje wilt
woensdag 4 mei 2022 om 22:31
Herkenbaar wat je schrijft, regeneration
Geen tips van zwaar-inhoudelijke soort, maar wat me te binnen schiet: ken je de boeken van Edith Eger?
Boeken genezen niet maar ze heeft mij heel erg geholpen en getroost met haar wijsheid, levenshouding en openheid....
Geen tips van zwaar-inhoudelijke soort, maar wat me te binnen schiet: ken je de boeken van Edith Eger?
Boeken genezen niet maar ze heeft mij heel erg geholpen en getroost met haar wijsheid, levenshouding en openheid....
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
woensdag 4 mei 2022 om 22:48
Je kunt blijven hangen in teleurstelling en negatieve ervaringen uit het verleden, of het gewoon weer een nieuwe kans geven.
In je eentje lukt dit je niet. Mensen hebben elkaar nodig. Ik zou ook wel eens willen dat het anders was, en dan heb ik het ook helemaal gehad met de hulpverlening- want er gaat ook gewoon veel mis.
Maar geef het niet op, want wat je nu doet is verbitterd je kop in het zand steken en dat werkt niet.
Bij mij vielen er puzzelstukjes op hun plek toen ik na 11 (!) jaar hulp een nieuwe diagnose kreeg. Dat verklaarde waarom alles (ook de therapie) zo moeizaam ging en er maar weinig tot niks verbeterde.
Ik ben blij dat ik niet voortijds ben afgehaakt.
In je eentje lukt dit je niet. Mensen hebben elkaar nodig. Ik zou ook wel eens willen dat het anders was, en dan heb ik het ook helemaal gehad met de hulpverlening- want er gaat ook gewoon veel mis.
Maar geef het niet op, want wat je nu doet is verbitterd je kop in het zand steken en dat werkt niet.
Bij mij vielen er puzzelstukjes op hun plek toen ik na 11 (!) jaar hulp een nieuwe diagnose kreeg. Dat verklaarde waarom alles (ook de therapie) zo moeizaam ging en er maar weinig tot niks verbeterde.
Ik ben blij dat ik niet voortijds ben afgehaakt.
woensdag 4 mei 2022 om 22:55
Heel begrijpelijk dat je teleurgesteld kunt zijn in de reguliere zorg (en in andere instanties). Er gaat ook regelmatig wat mis. Immers, waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Het zijn net mensen.
Ik heb ook die ervaring gehad. Ben destijds ook op zoek gegaan naar alternatieven. Maar uiteindelijk bleek dat ook daar gewoon mensen werkten.
En dat zij, evenmin als in de reguliere zorg, de wijsheid in pacht hebben. Wat ze in de reguliere zorg wél hebben, is wetenschappelijke kennis.
Dat is soms niet zaligmakend en er zou misschien wat meer samengewerkt kunnen worden met de zogenaamde alternatieve zorg. Maar ik denk dat het in jouw geval (op basis van wat ik over je gelezen heb) toch wel de juiste weg is.
CPTSS is niet zomaar iets wat er in een paar coachgesprekken uit gaat.
Je zult altijd voor jezelf op moeten komen. Niet omdat een ander niet deugt of het verkeerde met je voor zou hebben, maar omdat je zuinig op jezelf moet zijn. Er is maar één jij.
Mogelijk interpreteer je door je trauma's de woorden van specialisten op een andere manier dan ze bedoeld zijn. En ja, men moet geld verdienen, want voor niets gaat alleen de zon op. Maar ik denk dat ze méér geld zouden kunnen verdienen in een ander werkveld. Ze zitten daar dus ook gewoon omdat daar hun hart ligt, om mensen te helpen. Overigens zullen coaches ook gewoon hun tarief rekenen.
Wat je zegt over dat alleen jij jezelf kunt helpen, betwist ik. Natuurlijk moet je het uiteindelijk zelf doen, maar een ander kan hierbij wel degelijk helpend zijn. Je kunt nu eenmaal niet alles zelf weten, je hebt ook door anderen je veters leren strikken of fietsen.
Ze zullen er ook niet op uit zijn om je, zoals je zegt, de afgrond in te helpen. Die gedachte is destructief, waarmee vooral jij degene bent die jou de afgrond in helpt.
Waarom denk je dat je een middelmatig leven zult hebben (wat is dat überhaupt?) als je kiest voor een nieuwe start wat betreft behandelingen?
Wat is in jouw ogen 'alles'? En wat is 'niets'?
Overigens klinkt dat zeker niet arrogant. Eerder heel verdrietig. Het is goed dat je eerlijk zegt wat op je hart ligt. En we hoeven het ook zeker niet allemaal met elkaar eens te zijn.
Maar ik denk oprecht, en velen hier met mij, dat je beter verdient dan dat je jezelf nu aan doet.
Ik heb ook die ervaring gehad. Ben destijds ook op zoek gegaan naar alternatieven. Maar uiteindelijk bleek dat ook daar gewoon mensen werkten.
En dat zij, evenmin als in de reguliere zorg, de wijsheid in pacht hebben. Wat ze in de reguliere zorg wél hebben, is wetenschappelijke kennis. Dat is soms niet zaligmakend en er zou misschien wat meer samengewerkt kunnen worden met de zogenaamde alternatieve zorg. Maar ik denk dat het in jouw geval (op basis van wat ik over je gelezen heb) toch wel de juiste weg is.
CPTSS is niet zomaar iets wat er in een paar coachgesprekken uit gaat.
Je zult altijd voor jezelf op moeten komen. Niet omdat een ander niet deugt of het verkeerde met je voor zou hebben, maar omdat je zuinig op jezelf moet zijn. Er is maar één jij.
Mogelijk interpreteer je door je trauma's de woorden van specialisten op een andere manier dan ze bedoeld zijn. En ja, men moet geld verdienen, want voor niets gaat alleen de zon op. Maar ik denk dat ze méér geld zouden kunnen verdienen in een ander werkveld. Ze zitten daar dus ook gewoon omdat daar hun hart ligt, om mensen te helpen. Overigens zullen coaches ook gewoon hun tarief rekenen.
Wat je zegt over dat alleen jij jezelf kunt helpen, betwist ik. Natuurlijk moet je het uiteindelijk zelf doen, maar een ander kan hierbij wel degelijk helpend zijn. Je kunt nu eenmaal niet alles zelf weten, je hebt ook door anderen je veters leren strikken of fietsen.
Ze zullen er ook niet op uit zijn om je, zoals je zegt, de afgrond in te helpen. Die gedachte is destructief, waarmee vooral jij degene bent die jou de afgrond in helpt.
Waarom denk je dat je een middelmatig leven zult hebben (wat is dat überhaupt?) als je kiest voor een nieuwe start wat betreft behandelingen?
Wat is in jouw ogen 'alles'? En wat is 'niets'?
Overigens klinkt dat zeker niet arrogant. Eerder heel verdrietig. Het is goed dat je eerlijk zegt wat op je hart ligt. En we hoeven het ook zeker niet allemaal met elkaar eens te zijn.
Maar ik denk oprecht, en velen hier met mij, dat je beter verdient dan dat je jezelf nu aan doet.
woensdag 4 mei 2022 om 22:56
Wat fijn!
woensdag 4 mei 2022 om 22:56
Ik hoop dat je dit topic toch wil delen met eventuele behandelaren. Ik zie best wat dingen die ik herken van naasten die worstelen met hun mentale gezondheid. Ik zal er verder niet over uitweiden, want dat kan klinken als medisch advies/diagnose en ik ken je niet en ben misschien wat overgevoelig.
Ik wens je hoe dan ook het beste, de wereld is niet altijd makkelijk en ik hoop dat je een fijne weg vindt.
Ik wens je hoe dan ook het beste, de wereld is niet altijd makkelijk en ik hoop dat je een fijne weg vindt.
Everything is fluid
woensdag 4 mei 2022 om 22:58
OohBoy schreef: ↑04-05-2022 22:48Je kunt blijven hangen in teleurstelling en negatieve ervaringen uit het verleden, of het gewoon weer een nieuwe kans geven.
In je eentje lukt dit je niet. Mensen hebben elkaar nodig. Ik zou ook wel eens willen dat het anders was, en dan heb ik het ook helemaal gehad met de hulpverlening- want er gaat ook gewoon veel mis.
Maar geef het niet op, want wat je nu doet is verbitterd je kop in het zand steken en dat werkt niet.
Bij mij vielen er puzzelstukjes op hun plek toen ik na 11 (!) jaar hulp een nieuwe diagnose kreeg. Dat verklaarde waarom alles (ook de therapie) zo moeizaam ging en er maar weinig tot niks verbeterde.
Ik ben blij dat ik niet voortijds ben afgehaakt.
Ook fijn!
Dit is een stukje wat TO zal herkennen: voor jezelf opkomen door vol te houden.
donderdag 5 mei 2022 om 00:01
Hoe weet je dat ik emdr krijg?Avage schreef: ↑04-05-2022 09:53Je bedoelt dus, EMDR en verwerking is zweverige flauwekul die je zieker maakt? Je wil liever vooruit kijken en werken aan je doelen.
Volgens mij gewoon allemaal nog steeds een vlucht voor je innerlijke pijn. Zolang je daar geen eigenaarschap over gaat nemen blijft het elke keer crash & burn.
Het lijkt ook wel alsof je geïndoctrineerd bent door je omgeving met bepaalde overtuigingen/uitspraken.
Misschien als je daar wat meer los van komt op den duur dat je meer ruimte hebt om met je kwetsbare kant om te gaan.
Ik heb me al kwetsbaar opgesteld.
Omdat ik heb gezien dat het mijn omgeving inclusief ik zelf zieker heeft gemaakt. Je gaat geloven dat je beschadigd bent en aandacht schenken aan al die negativiteit waardoor het erger word. Alles wat je zegt of denkt komt uit. Dan beter positieve dingen uitspreken en dat andere negeren totdat het vanzelf weggaat. Alhoewel ik over bepaalde dingen heen ben gekomen, denk ik niet geheel dat het te maken heeft met hulp maar de tijd. Tijd heelt vanzelf alle wonden.
donderdag 5 mei 2022 om 00:27
Dat is ook waar. Ik weet niet maar het is allemaal logisch maar ik voel soms dingen die ik niet helemaal kan verklaren maar meestal klopt het wel en daar kom ik later pas achter.Sherlock schreef: ↑04-05-2022 22:55Heel begrijpelijk dat je teleurgesteld kunt zijn in de reguliere zorg (en in andere instanties). Er gaat ook regelmatig wat mis. Immers, waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Het zijn net mensen.
Ik heb ook die ervaring gehad. Ben destijds ook op zoek gegaan naar alternatieven. Maar uiteindelijk bleek dat ook daar gewoon mensen werkten.
Dat is soms niet zaligmakend en er zou misschien wat meer samengewerkt kunnen worden met de zogenaamde alternatieve zorg. Maar ik denk dat het in jouw geval (op basis van wat ik over je gelezen heb) toch wel de juiste weg is.
CPTSS is niet zomaar iets wat er in een paar coachgesprekken uit gaat.
Je zult altijd voor jezelf op moeten komen. Niet omdat een ander niet deugt of het verkeerde met je voor zou hebben, maar omdat je zuinig op jezelf moet zijn. Er is maar één jij.
Mogelijk interpreteer je door je trauma's de woorden van specialisten op een andere manier dan ze bedoeld zijn. En ja, men moet geld verdienen, want voor niets gaat alleen de zon op. Maar ik denk dat ze méér geld zouden kunnen verdienen in een ander werkveld. Ze zitten daar dus ook gewoon omdat daar hun hart ligt, om mensen te helpen. Overigens zullen coaches ook gewoon hun tarief rekenen.
Wat je zegt over dat alleen jij jezelf kunt helpen, betwist ik. Natuurlijk moet je het uiteindelijk zelf doen, maar een ander kan hierbij wel degelijk helpend zijn. Je kunt nu eenmaal niet alles zelf weten, je hebt ook door anderen je veters leren strikken of fietsen.
Ze zullen er ook niet op uit zijn om je, zoals je zegt, de afgrond in te helpen. Die gedachte is destructief, waarmee vooral jij degene bent die jou de afgrond in helpt.
Waarom denk je dat je een middelmatig leven zult hebben (wat is dat überhaupt?) als je kiest voor een nieuwe start wat betreft behandelingen?
Wat is in jouw ogen 'alles'? En wat is 'niets'?
Overigens klinkt dat zeker niet arrogant. Eerder heel verdrietig. Het is goed dat je eerlijk zegt wat op je hart ligt. En we hoeven het ook zeker niet allemaal met elkaar eens te zijn.
Maar ik denk oprecht, en velen hier met mij, dat je beter verdient dan dat je jezelf nu aan doet.
Ik ben eerlijk gezegd bang dat als ik nu doorzet dat t alleen maar erger gaat worden dan beter dus vandaar dat ik ook wil stoppen soms.
Als ik kijk naar mijn levensgeschiedenis was het altijd warrig en chaotisch maar ik voel me nu oke. Ik moet alleen niet zo impulsief zijn maar daar is niks meer van sprake. Ben enorm saai geworden en spreek niet meer af, vind t eerlijk gezegd wel lekker zo. Veilig en verstandig.
Dat verwacht ik ook niet, maar die deelt wel hoe ik succes kan bereiken ipv mijn misere vergroten onder een vergrootglas en daar in blijven hangen. Ik weet dat daar wat tegenover staat, maar ik heb t gevoel dat die heel de tijd de tijd in de gaten zit te houden wanneer ik weer oprot en dan denk ik dat is mijn tijd dan toch ook niet waard? Eigenlijk overdrijf ik nu weer want vind het ergens prima zo, ik zit namelijk met dezelfde mindset en wil soms al eerder afkappen. Maar soms denk ik is er geen andere manier van helpen dan wetenschappelijke onderbouwing, gewoon praten ofso en advies over van alles vragen? Maar dat is de insteek niet van echt hele proces en dat frustreert mij soms. Maar goed ik klaag misschien om maar te klagen want mij kenennde zou toch ook niet altijd advies willen ontvangen, maar soms is wel fijn al klinkt t dan wel zo logisch dat ik denk dat had ik zelf wel kunnen weten is het wel opfrisser doordat je er niet helemaal bij stil stond bv
Je hebt misschien gelijk, maar iemand zei me liever dat dan alleen maar depressieve periodes kennen. Alles of niets kenmerkt zich letterlijk zoals ik het zeg. In de periodes van alles sport ik 7 dagen per week, soms 2 keer op een dag en benut ik heel de dag aan productieve bezIgheden. Periode van niks lukt letterlijk niks meer en ben ik opgebrand en kan ik niet eens de kracht verzetten om iets aan huishoudelijke taken te doen en of ben ik al helemaal uitgeput. Dus halfjaar tot jaar ben ik energiek en werk ik me de pleuris en dan dat.
Waarom ik dacht arrogant omdat de periodes van meer doen ook meer opleveren en daardoor meer kan doen dan gewoonlijk enzo maar in principe komt t dan hetzelfde neer als iemand die de balans denk ik houdt maar tijdens zo een periode heb ik soms door overmatige productiviteit veel doelen kunnen bereiken dus dat geeft meer motivatie en vertrouwen.
Ik weet dat ik soms een ander nodig heb om te leren, maar daar maak ik liever nooit gebruik van. Ik kan zelf ook dingen opzoeken.
