Psyche
alle pijlers
Jezelf herpakken, heb er zin in maar..
donderdag 5 mei 2022 om 07:43
Regeneration schreef: ↑05-05-2022 00:01Hoe weet je dat ik emdr krijg?
Ik heb me al kwetsbaar opgesteld.
Omdat ik heb gezien dat het mijn omgeving inclusief ik zelf zieker heeft gemaakt. Je gaat geloven dat je beschadigd bent en aandacht schenken aan al die negativiteit waardoor het erger word. Alles wat je zegt of denkt komt uit. Dan beter positieve dingen uitspreken en dat andere negeren totdat het vanzelf weggaat. Alhoewel ik over bepaalde dingen heen ben gekomen, denk ik niet geheel dat het te maken heeft met hulp maar de tijd. Tijd heelt vanzelf alle wonden.
Dát is nou pas zweverig (en arrogant) gelul. Ga nou eens zelf nadenken joh ipv een of andere zweverige coach na te lullen. Als jouw bewering klopte dan had ik al lang tien miljoen op de bank staan plus een nieuw huis laten bouwen op een mooie plek. De arrogantie ook van je bewering, alsof iedereen die ellende heeft dat zichzelf aandoet, ze hebben gewoon niet positief genoeg gedacht. Al die Oekraïners, stelletje sukkels die hun hele hebben en houwen achter hebben gelaten, mensen verloren zijn en nu op de vlucht zijn. Tsss, alles wat je zegt en denkt komt uit dus eigen schuld van ze. Bah wat een kutopmerking van je.
Ik weet dat ik soms een ander nodig heb om te leren, maar daar maak ik liever nooit gebruik van. Ik kan zelf ook dingen opzoeken.
Nou waarom zoek je dan niet op hoe je altijd 'alles' kunt doen? En ga eens denken dat het nooit meer 'niets' wordt, dan komt dat gewoon uit. Het is zo simpel, je hele probleem meteen opgelost.
donderdag 5 mei 2022 om 07:53
Regeneration schreef: ↑04-05-2022 13:42Ik heb het puur gekregen voor slapen. Dat heb ik ervan begrepen, zelfs dat wantrouw ik soms dat ik denk misschien heeft ze het wel voor wat anders voorgeschreven maar wilt ze daar geheimzinnig over doen. Wie weet?
Ik weet dat ik soms ook dramatisch overkom, maar ik ben gewoon teleurgesteld in hulp ontvangen. Heb daar mijn hoop destijds in gehad en toen kwam ik er ook maar achter dat zij daar ook maar zitten om hen tijd uit te zitten, betaald worden en graven en vragen van je shit.
Misschien klinkt het ook dom, maar dat alles of niets. Liever dat dan middelmatig leven, klinkt dat arrogant? Sorry maar ik ben nu gewoon eerlijk en spreek uit wat ik denk. We hoeven het ook niet allemaal met elkaar eens te zijn.
Die instelling en dat wantrouwen maakt het voor hulpverlening heel moeilijk om jou te kunnen helpen, dat is niet iets waar zij wat aan kunnen doen. Jij mogelijk ook niet als dit onderdeel van je probleem/systeem is en dat is juist het verdrietige ervan. Soms werkt het gewoon niet, toch hoop ik voor jou dat je doorzet en meer inzicht kunt krijgen in jezelf en hoe dingen bij jou werken.
En anders dan moet je misschien dat alles of niets maar gewoon omarmen, maar je dan ook beseffen dat dát het is hè, dus ook de 'niets'. Maar ga dan ook niet zeuren over het niets-gedeelte en dat je dat uit alle macht wil voorkomen, want dat kan dus niet, dat is nou eenmaal de prijs voor het alles-gedeelte. Laat het dan ook gewoon los, dat is dan jouw vorm van balans.
donderdag 5 mei 2022 om 07:59
Regeneration schreef: ↑05-05-2022 00:01Hoe weet je dat ik emdr krijg?
Ik heb me al kwetsbaar opgesteld.
Omdat ik heb gezien dat het mijn omgeving inclusief ik zelf zieker heeft gemaakt. Je gaat geloven dat je beschadigd bent en aandacht schenken aan al die negativiteit waardoor het erger word. Alles wat je zegt of denkt komt uit. Dan beter positieve dingen uitspreken en dat andere negeren totdat het vanzelf weggaat. Alhoewel ik over bepaalde dingen heen ben gekomen, denk ik niet geheel dat het te maken heeft met hulp maar de tijd. Tijd heelt vanzelf alle wonden.
Was het maar waar.
Tijd kan zorgen voor een korstje over een wond. Waaronder het lekker doorettert, wat pijnlijk blijft, wat bij het minste of geringste weer openbarst.
Niet alle therapieën zijn erop gericht om in je verleden te wroeten en dingen weer op te rakelen hè.
Het kan helpend zijn om te begrijpen waar jouw gedrag en keuzes in het heden vandaan komen, maar het is geen verplichting.
Maar ga alsjeblieft aan de gang met dat alles of niets want dat laat bij mij echt alarmbellen rinkelen. Ik denk dat je daar echt goede hulp bij kunt krijgen.
donderdag 5 mei 2022 om 09:29
Ik spreek nu voor mezelf. Al het kwade waar ik me zorgen over maakte en uitsprak is uitgekomen. En zowel t goede. Dus ja de wet van aantrekkingskracht klinkt cruel maar maak ik nog vaak mee.S-Groot schreef: ↑05-05-2022 07:43Dát is nou pas zweverig (en arrogant) gelul. Ga nou eens zelf nadenken joh ipv een of andere zweverige coach na te lullen. Als jouw bewering klopte dan had ik al lang tien miljoen op de bank staan plus een nieuw huis laten bouwen op een mooie plek. De arrogantie ook van je bewering, alsof iedereen die ellende heeft dat zichzelf aandoet, ze hebben gewoon niet positief genoeg gedacht. Al die Oekraïners, stelletje sukkels die hun hele hebben en houwen achter hebben gelaten, mensen verloren zijn en nu op de vlucht zijn. Tsss, alles wat je zegt en denkt komt uit dus eigen schuld van ze. Bah wat een kutopmerking van je.
Nou waarom zoek je dan niet op hoe je altijd 'alles' kunt doen? En ga eens denken dat het nooit meer 'niets' wordt, dan komt dat gewoon uit. Het is zo simpel, je hele probleem meteen opgelost.
Dat denken proces is moeilijk, want als je emoties iets voelen maakt het de kans groter dat iets uitkomt en daar bevind ik me soms nog op lastige situaties doordat de emoties de vrije hand lopen en niet altijd kan sturen waardoor t omdenken niet altijd gaat zoals ik wil.
donderdag 5 mei 2022 om 16:32
Regeneration schreef: ↑05-05-2022 09:29Ik spreek nu voor mezelf. Al het kwade waar ik me zorgen over maakte en uitsprak is uitgekomen. En zowel t goede. Dus ja de wet van aantrekkingskracht klinkt cruel maar maak ik nog vaak mee.
Dat denken proces is moeilijk, want als je emoties iets voelen maakt het de kans groter dat iets uitkomt en daar bevind ik me soms nog op lastige situaties doordat de emoties de vrije hand lopen en niet altijd kan sturen waardoor t omdenken niet altijd gaat zoals ik wil.
Door zo te denken maak je jezelf machteloos en afhankelijk.
Jij kan los van je emoties je gedrag veranderen, en jouw gedrag in situaties heeft een grote invloed op het verloop ervan.
Een deel van wat je gebeurt heb je niet in handen, maar hoe je er op reageert bepaal je nog altijd zelf.
donderdag 5 mei 2022 om 17:47
Je hebt gelijk. Niet alles heb je in de hand en gebeurd soms misschien dan wel niet met een reden om er wat van te leren. Ik kan dat soms alleen moeilijk loslaten doordat ik dan denk heb ik hetgeen op me afgeroepen door de zorgen en het uitspreken ervan? Wellicht geeft dat wat meer geruststelling dat ik de controle heb, maar soms is die er gewoon niet en dan weet ik niet of het mijn schuld is of het lot heeft bepaald.OohBoy schreef: ↑05-05-2022 16:32Door zo te denken maak je jezelf machteloos en afhankelijk.
Jij kan los van je emoties je gedrag veranderen, en jouw gedrag in situaties heeft een grote invloed op het verloop ervan.
Een deel van wat je gebeurt heb je niet in handen, maar hoe je er op reageert bepaal je nog altijd zelf.
Ik ben er nu ook wel over uit dat t streven naar perfectie, geen fouten en zo veel mogelijk tijd benutten zorgt voor chronische hoofdpijn, stress en teleurstellingen.
Ik moet leren gewoon te balanseren, alleen raak ik daar dus ongelukkig ban doordat ik dan tussendoor tijd heb om na te denken en niet volledig gefocust ben op van alles. Ik weet dat het niet helemaal gezond is om zo te leven. Ik ga het wel proberen, maar ik mis gewoon endorfine en rust in mijn hoofd. Ik ben altijd zo ontevreden over mezelf terwijl ik ergens weet dat het allemaal reuze mee valt en ik genoeg goeds heb gedaan en doe, maar toch blijft die gevoel bestaan. Dan denk ik, ligt t aan de feit dat ik dan toch misschien mijn potentieel niet volledig benut? Of ben ik te streng voor mezelf. Die twee vragen gaan constant door mijn hoofd of ik genoeg doe of rustig aan moet doen.
Ik heb vandaag bijvoorbeeld best veel gedaan en desondanks voel ik me leeg van binnen, onrust en niet tevreden. Soms word ik er wel gek van, maar ik moet t vanuit positieve kant bekijken en steeds dat blijven benoemen dan focussen of niet is gedaan of gelukt. Ik weet ook niet wat ik mis in het leven, soms denk ik liefde maar die kun je ook je zelf geven al weet ik soms niet hoe ik dat oprecht kan voelen.
Nu ik me er wel allemaal van bewust ben en er een dagje later is verstreken ben ik al wat meer gaan realiseren dat ik niet zo zeer moet streven naar te veel willen doen.
Misschien moet ik ook minder nadenken en t leven meer zijn gang laten ipv alles overanalyseren en minder energie en gedachten streven. Maar dan ben ik weer een leeghoofd en ik wil juist nadenken over van alles hoe ik het beste mijn leven invulling kan geven om te bereiken wat ik wil. Dat ambiteus zijn is bij mij wel de afgelopen tijd gedaald en soms denk ik dat wel wat wil betekenen voor de maatschappij en heb ik een idee, wat hoop geeft maar dan denk ik weer aan wat er kan gebeuren wat eerder is gebeurd. Alleen denk ik misschien kan ik er juist nu wel alle tegenstrijdige belangen van anderen handelen doordat ik het eerder heb meegemaakt, maar de vraag is of jezelf dat wilt aandoen en mentaal sterk genoeg bent hetzelfde door heen te gaan om je doel te behalen.
donderdag 5 mei 2022 om 19:08
Ik word bijna al ongelukkig van al jouw bedenkingen en overtuigingen. Het schiet bovendien alle kanten op: je zou eigenlijk 'zus' moeten, maar daar word je ongelukkig van dus doe je 'zo' maar daar word je óók ongelukkig van.
En misschien moet 'dit' maar ja, misschien toch beter 'dat'. En je denkt maar en je denkt maar en je moet zoveel van jezelf...
Ik kan begrijpen dat je je leeg voelt en weinig bevrediging haalt uit het leven. Uit alles wat ik van je lees ben, ben je verre van 'geaard' en heb je geen stabiele basis.
Oftewel: je hebt geen idee wat je echt nodig hebt in het leven, je weet niet waar je pijnpunten liggen, waar je je kracht moet zoeken en hoe je om moet gaan met je kwetsbaarheden. En dus rommel je maar wat aan in een 'trial and error'-methode waar je soms even piekt, maar meestal weer teleurgesteld wordt.
Hoe fijn zou het zijn om met iemand (die daar meer kennis en ervaring in heeft) samen op zoek te gaan naar jouw fundamentele basisbenodigdheden in het leven en te leren en ervaren wat je nodig hebt om jezelf echt te herpakken en hoe je dat op een duurzame manier voor elkaar krijgt. Iemand die je aanmoedigt in je proces, die je afremt of bijstuurt als dat nodig is, die je een broodnodige andere kijk op dingen geeft en die jou handvatten en richtlijnen aanreikt die je reuze kunnen helpen in je mentale proces.
Want geloof me, hier ga je in je eentje niet uitkomen en het leven is veel te kort om nog jaren ongelukkig te zijn omdat je maar blijft rondcirkelen in je eigen denkfouten. Zo zonde.
En misschien moet 'dit' maar ja, misschien toch beter 'dat'. En je denkt maar en je denkt maar en je moet zoveel van jezelf...
Ik kan begrijpen dat je je leeg voelt en weinig bevrediging haalt uit het leven. Uit alles wat ik van je lees ben, ben je verre van 'geaard' en heb je geen stabiele basis.
Oftewel: je hebt geen idee wat je echt nodig hebt in het leven, je weet niet waar je pijnpunten liggen, waar je je kracht moet zoeken en hoe je om moet gaan met je kwetsbaarheden. En dus rommel je maar wat aan in een 'trial and error'-methode waar je soms even piekt, maar meestal weer teleurgesteld wordt.
Hoe fijn zou het zijn om met iemand (die daar meer kennis en ervaring in heeft) samen op zoek te gaan naar jouw fundamentele basisbenodigdheden in het leven en te leren en ervaren wat je nodig hebt om jezelf echt te herpakken en hoe je dat op een duurzame manier voor elkaar krijgt. Iemand die je aanmoedigt in je proces, die je afremt of bijstuurt als dat nodig is, die je een broodnodige andere kijk op dingen geeft en die jou handvatten en richtlijnen aanreikt die je reuze kunnen helpen in je mentale proces.
Want geloof me, hier ga je in je eentje niet uitkomen en het leven is veel te kort om nog jaren ongelukkig te zijn omdat je maar blijft rondcirkelen in je eigen denkfouten. Zo zonde.
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
donderdag 5 mei 2022 om 22:23
Je hebt gelijk, ik vind het wel fijn ergens dat er een stok achter de deur zit. Merk wel dat ik soms bang ben dat t abrupt stopt waardoor ik eerder al zelf de stekker uit wil trekken.Friedel schreef: ↑05-05-2022 19:08Ik word bijna al ongelukkig van al jouw bedenkingen en overtuigingen. Het schiet bovendien alle kanten op: je zou eigenlijk 'zus' moeten, maar daar word je ongelukkig van dus doe je 'zo' maar daar word je óók ongelukkig van.
En misschien moet 'dit' maar ja, misschien toch beter 'dat'. En je denkt maar en je denkt maar en je moet zoveel van jezelf...
Ik kan begrijpen dat je je leeg voelt en weinig bevrediging haalt uit het leven. Uit alles wat ik van je lees ben, ben je verre van 'geaard' en heb je geen stabiele basis.
Oftewel: je hebt geen idee wat je echt nodig hebt in het leven, je weet niet waar je pijnpunten liggen, waar je je kracht moet zoeken en hoe je om moet gaan met je kwetsbaarheden. En dus rommel je maar wat aan in een 'trial and error'-methode waar je soms even piekt, maar meestal weer teleurgesteld wordt.
Hoe fijn zou het zijn om met iemand (die daar meer kennis en ervaring in heeft) samen op zoek te gaan naar jouw fundamentele basisbenodigdheden in het leven en te leren en ervaren wat je nodig hebt om jezelf echt te herpakken en hoe je dat op een duurzame manier voor elkaar krijgt. Iemand die je aanmoedigt in je proces, die je afremt of bijstuurt als dat nodig is, die je een broodnodige andere kijk op dingen geeft en die jou handvatten en richtlijnen aanreikt die je reuze kunnen helpen in je mentale proces.
Want geloof me, hier ga je in je eentje niet uitkomen en het leven is veel te kort om nog jaren ongelukkig te zijn omdat je maar blijft rondcirkelen in je eigen denkfouten. Zo zonde.
Merk dat ik echt ook schommel qua emoties en aankunnen. De ene dag kan ik veel aan en voel ik me goed en dan kan dat weer in de avond heel erg omslaan in neerslachtigheid. Sommige dagen ben ik geblokkeerd en lukt niks, dan geef ik er ook aan toe want t lukt dan gewoon niet terwijl ik op andere dag bergen verzetten.
Ik denk ook dat ik het heel fijn vond, maar dan denk ik aan de negatieve aspecten wat me dwars zit zoals bepaalde uitspraken en dat ik me niet welkom voelde in de eerste instantie en ik twijfelend ben aangenomen. Dat kan maanden lang bij me blijven, maar uitspreken doe ik niet. Of ik doe het op t allerlaatste moment wanneer het zo vol zit en dan is er geen weg meer terug en is de (zakelijke) relatie zodanig verstoord dat ik niet meer normaal kan doen alsof niks is gebeurd.
Dus merk hierbij op weer dat ik geneigd ben naar het pleasen bij vooral onbekenden doordat ik de confrontatie niet wil aangaan en dat moeilijk vind.
Als ik eerlijk ben heeft de behandeling ergens wel zeker geholpen al en heb ik er wel vertrouwen in. Misschien moet ik gewoon me niet aanstellen en daar doen wat er van mij wordt verwacht om beter te worden en niet tegen stribbelen wat ik niet chill vond en wat ik liever wil.
vrijdag 6 mei 2022 om 15:46
Ik heb weer een uitnodiging ontvangen om samen te gaan gebruiken. Ik heb 2 maanden er afstand van genomen en niet gereageerd maar er blijft gevraagd worden. Nu ben ik tot de punt gekomen dat ik uit zwakte heb toegestemd.
Maar ik probeer rationeel na te denken over hoe ik me achteraf ga voelen. Dat is nog slechter dan slecht, depressie word aangedikt. Krijg er dan zelfs suïcidale neigingen van. Maar toch bevind ik me dan nu op een moment dat ik instem. Wat bezielt mij dan denk ik dan? Ik ga afzeggen weer, dat sowieso.. maar waarom ben ik zo zwak? Ik heb de afgelopen 2 maanden ook vaak de behoefte gehad en ben een keer dan ook weer de mist in gegaan en dat was mijn eigen schuld. Maar t idee is wel nu aantrekkelijk om toch weer even te ontladen van alles. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik ben vanaf jongs af aan gewend te vluchten tot verdovende genotsmiddelen wanneer ik me weer even niet lekker voelde. Nu ik me van er bewust ben en wat van mijn leven wil maken is het moeilijk om je daar denk ik los van te maken. Want dat was wat iedereen deed en tegenwoordig in de maatschappij zo erg genormaliseerd is waardoor ik dan soms ook denk,, wat maakt het uit? Is toch niet erg, eens in de zoveel tijd wat drinken om even in de mood te komen. Alleen associeer ik dat tegenwoordig alleen maar met narigheid doordat je daardoor de controle kwijt raakt en jezelf niet meer bent en daardoor jezelf in onveilige situaties kan brengen.
Ik weet niet waarom ik dit deel, want ik heb de antwoorden zelf eigenlijk al ingevuld. Maar toch ben ik soms wel bang dat ik weer een keer de mist in ga of dat dan zo voelt. Ik voel me al klote en rot als ik een druppel alcohol bijv heb gedronken en dan heb ik t gevoel dat ik het weer heb verpest en weer opnieuw moet beginnen. Misschien ben ik wel verslaafd. Nu ik namelijk niet meer drink en blow, gebruik ik van anderen rustgevende pillen die ik slik wanneer ik me weer onrustig voel. Misschien moet ik daarmee gewoon kappen en leren dealen met mijn emoties ipv ze niet willen voelen steeds.
Maar ik probeer rationeel na te denken over hoe ik me achteraf ga voelen. Dat is nog slechter dan slecht, depressie word aangedikt. Krijg er dan zelfs suïcidale neigingen van. Maar toch bevind ik me dan nu op een moment dat ik instem. Wat bezielt mij dan denk ik dan? Ik ga afzeggen weer, dat sowieso.. maar waarom ben ik zo zwak? Ik heb de afgelopen 2 maanden ook vaak de behoefte gehad en ben een keer dan ook weer de mist in gegaan en dat was mijn eigen schuld. Maar t idee is wel nu aantrekkelijk om toch weer even te ontladen van alles. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik ben vanaf jongs af aan gewend te vluchten tot verdovende genotsmiddelen wanneer ik me weer even niet lekker voelde. Nu ik me van er bewust ben en wat van mijn leven wil maken is het moeilijk om je daar denk ik los van te maken. Want dat was wat iedereen deed en tegenwoordig in de maatschappij zo erg genormaliseerd is waardoor ik dan soms ook denk,, wat maakt het uit? Is toch niet erg, eens in de zoveel tijd wat drinken om even in de mood te komen. Alleen associeer ik dat tegenwoordig alleen maar met narigheid doordat je daardoor de controle kwijt raakt en jezelf niet meer bent en daardoor jezelf in onveilige situaties kan brengen.
Ik weet niet waarom ik dit deel, want ik heb de antwoorden zelf eigenlijk al ingevuld. Maar toch ben ik soms wel bang dat ik weer een keer de mist in ga of dat dan zo voelt. Ik voel me al klote en rot als ik een druppel alcohol bijv heb gedronken en dan heb ik t gevoel dat ik het weer heb verpest en weer opnieuw moet beginnen. Misschien ben ik wel verslaafd. Nu ik namelijk niet meer drink en blow, gebruik ik van anderen rustgevende pillen die ik slik wanneer ik me weer onrustig voel. Misschien moet ik daarmee gewoon kappen en leren dealen met mijn emoties ipv ze niet willen voelen steeds.
vrijdag 6 mei 2022 om 16:14
Je bent super intelligent, en tegelijkertijd weet je niet veel omdat je je gevoelens niet durft aan te kijken. Terwijl daar alles in zit wat je moet weten.
We hebben allemaal iemand nodig die voor ons zorgt. In jouw geval zal jij dat moeten doen en zal je beter naar jouw echte verhaal moeten gaan luisteren.
Maar ik ben het met je eens dat veel mensen dit stuk laten liggen en zichzelf maar verdoven of afleiden. Het is al heel wat als je ziet dat het een keuze is die je kan maken, of je hem nu maakt of over 20 jaar dat maakt dan niet uit. Het is niet iets wat direct beloond wordt dus je moet er ook maar aan toe zijn.
We hebben allemaal iemand nodig die voor ons zorgt. In jouw geval zal jij dat moeten doen en zal je beter naar jouw echte verhaal moeten gaan luisteren.
Maar ik ben het met je eens dat veel mensen dit stuk laten liggen en zichzelf maar verdoven of afleiden. Het is al heel wat als je ziet dat het een keuze is die je kan maken, of je hem nu maakt of over 20 jaar dat maakt dan niet uit. Het is niet iets wat direct beloond wordt dus je moet er ook maar aan toe zijn.
vrijdag 6 mei 2022 om 16:59
Misschien moet je dit topic aan je hulpverleners laten lezen. Want ik zie heel veel dynamieken die ik herken van een goede vriend (al 30 jaar) en zijn patronen. Als hij die opgefokte, optimistisch voelende energie heeft (ik kan het direct lezen als hij wat schrijft), is het voor juist een moment om extra alert te zijn, omdat hij dan meestal juist heel wankel wordt, terwijl hij het gevoel heeft dat het beter gaat. Meestal is het een voorbode voor een nare escalatie.
Het lukt hem (rond de 60), steeds beter om die escalaties te voorkomen, maar dat kost hem moeite en er moet nog steeds vaak seintje van de omgeving komen, omdat juist die “high” zo krachtig voelt.
Misschien is dit iets voor jou om eens kwetsbaar te onderzoeken. Toen hij dat eenmaal kon, werd zijn leven langzaamaan een stuk stabieler en prettiger, werden de intervallen tussen escalaties groter en de escalaties minder heftig. Heel veel winst dus. Maar ook een beetje eng en het voelt tegenstrijdig om kritisch te zijn op zo’n optimistische vibe en je er niet volledig aan over te geven. En als mensen kritisch zijn kan het soms voelen alsof ze je iets niet gunnen. Maar het tegendeel is waar.
Sterkte.
Het lukt hem (rond de 60), steeds beter om die escalaties te voorkomen, maar dat kost hem moeite en er moet nog steeds vaak seintje van de omgeving komen, omdat juist die “high” zo krachtig voelt.
Misschien is dit iets voor jou om eens kwetsbaar te onderzoeken. Toen hij dat eenmaal kon, werd zijn leven langzaamaan een stuk stabieler en prettiger, werden de intervallen tussen escalaties groter en de escalaties minder heftig. Heel veel winst dus. Maar ook een beetje eng en het voelt tegenstrijdig om kritisch te zijn op zo’n optimistische vibe en je er niet volledig aan over te geven. En als mensen kritisch zijn kan het soms voelen alsof ze je iets niet gunnen. Maar het tegendeel is waar.
Sterkte.
Everything is fluid
vrijdag 6 mei 2022 om 17:55
Laat dat 'misschien' maar weg. Dit is de weg die moet bewandelen.Regeneration schreef: ↑06-05-2022 15:46Misschien moet ik daarmee gewoon kappen en leren dealen met mijn emoties ipv ze niet willen voelen steeds.
Maak daar samen met je psych een plan voor...
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
vrijdag 6 mei 2022 om 21:22
Zo intelligent ben ik niet, heb alweer lachgas besteld. Heb nu ook weer zin om door te gaan en met mensen af te spreken, maar dat dor ik bewust liever niet doordat gezelligheid ook met narigheid vaak gepaard kan gaan.Avage schreef: ↑06-05-2022 16:14Je bent super intelligent, en tegelijkertijd weet je niet veel omdat je je gevoelens niet durft aan te kijken. Terwijl daar alles in zit wat je moet weten.
We hebben allemaal iemand nodig die voor ons zorgt. In jouw geval zal jij dat moeten doen en zal je beter naar jouw echte verhaal moeten gaan luisteren.
Maar ik ben het met je eens dat veel mensen dit stuk laten liggen en zichzelf maar verdoven of afleiden. Het is al heel wat als je ziet dat het een keuze is die je kan maken, of je hem nu maakt of over 20 jaar dat maakt dan niet uit. Het is niet iets wat direct beloond wordt dus je moet er ook maar aan toe zijn.
Morgen weer een nieuwe dag, hoop ooit dat ik nooit meer iets doe, maar misschien ben ik daarin weer ook te streng en kan ik gerust zonder schuldgevoelens mezelf af en toe belonen met genotsmiddelen
vrijdag 6 mei 2022 om 22:01
Kan, heb stemmingswisselingen en depressie sowieso altijd al gehad en dit weet de huisarts ook maar die heeft nooit gedacht hier wat mee tw doen, ik vind het zelf verder ook niet echt boeiend er mee aan de slag te gaan. Manische periodes en depressie is een onderdeel van mijn bestaan geworden: ik leer er wel mee om te gaan.
vrijdag 6 mei 2022 om 22:04
Als ik je berichten zo lees lijk je weg er wel mee te vinden Regeneration? Het leest alsof je je wel neerlegt bij je situatie, in de zin dat je ermee om kan gaan.
Klopt dit?
Waar heb je het meeste moeite mee?
Klopt dit?
Waar heb je het meeste moeite mee?
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
vrijdag 6 mei 2022 om 22:08
Dat ik weer de mist in ben gegaan en ook al nu gematigd doe dus veilig zonder andere mensen de behoefte blijft om er op uit te gaan.
Het liefst zou ik niks meer aanraken qua verdovende middelen.
Ik ben er niet echt tevreden mee maar ben bang dat als ik zou balanseren mijn manische periodes met veel resultaten daarvoor moet opgeven maar t scheelt wel rust en hoofdpijn
vrijdag 6 mei 2022 om 22:24
Hé?! Vind je dat echt? Dat is nou echt het allerlaatste wat ik eruit haal.
vrijdag 6 mei 2022 om 22:26
Regeneration schreef: ↑06-05-2022 22:01Kan, heb stemmingswisselingen en depressie sowieso altijd al gehad en dit weet de huisarts ook maar die heeft nooit gedacht hier wat mee tw doen, ik vind het zelf verder ook niet echt boeiend er mee aan de slag te gaan. Manische periodes en depressie is een onderdeel van mijn bestaan geworden: ik leer er wel mee om te gaan.
Oké je huisarts.
Maar heb je het er ooit met een psychiater over gehad? Een therapeut?
Want het is best te behandelen namelijk.
Je zegt dat je er wel mee om leert te gaan, maar dat idee krijg ik nou juist helemaal niet. Waarom anders dit topic?
vrijdag 6 mei 2022 om 22:32
Nee dat niet. Nog niet aan toe gekomen ook doordat ik een hoop te verwerken heb en dit wel kenbaar is dat ik op hol sla met alles.
Dat is waar, kan er niet goed mee omgaan.
Maar ik denk dat mijn probleem voornamelijk is dat ik verdovende middelen steeds weer opzoek.
vrijdag 6 mei 2022 om 22:49
Ik denk niet dat dit de kern van je probleem is, maar eerder vluchtgedrag om je echte probleem (en je emoties) niet onder ogen te hoeven zien.Regeneration schreef: ↑06-05-2022 22:32Nee dat niet. Nog niet aan toe gekomen ook doordat ik een hoop te verwerken heb en dit wel kenbaar is dat ik op hol sla met alles.
Dat is waar, kan er niet goed mee omgaan.
Maar ik denk dat mijn probleem voornamelijk is dat ik verdovende middelen steeds weer opzoek.
Zo kun je jaren blijven vluchten maar je probleem gaat er niet mee weg. En je zult je ongelukkig en leeg blijven voelen.
Ga hier alsjeblieft mee aan de slag met je psych!
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
vrijdag 6 mei 2022 om 23:15
Regeneration schreef: ↑06-05-2022 22:32Nee dat niet. Nog niet aan toe gekomen ook doordat ik een hoop te verwerken heb en dit wel kenbaar is dat ik op hol sla met alles.
Dat is waar, kan er niet goed mee omgaan.
Maar ik denk dat mijn probleem voornamelijk is dat ik verdovende middelen steeds weer opzoek.
Zou het verwerken van zaken niet veel makkelijker gaan als je eens wat stabiliteit in je leven hebt? Zonder dat je jezelf op moet peppen of juist verdoven?
Echt ga hier over in gesprek, dan kan je altijd nog besluiten of je er verder wat mee wilt. Maar laat in ieder geval een deskundige zijn of haar licht er eens op schijnen want ik denk echt dat dat je kan helpen!
vrijdag 6 mei 2022 om 23:25
Ik ben heel benieuwd hoe je tot deze conclusie komt.
Ik lees namelijk juist veel wanhoop, een hunkering naar verandering maar ook grote angst daarvoor en tegelijk een grote neiging tot verdoving en vermijding. Dus alles behalve zich neerleggen bij de situatie.
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
zaterdag 7 mei 2022 om 01:42
Maar wat nou als als het kern probleem heel dik ligt en nu niet per sessie afgewerkt kan worden? Duurt t langFriedel schreef: ↑06-05-2022 22:49Ik denk niet dat dit de kern van je probleem is, maar eerder vluchtgedrag om je echte probleem (en je emoties) niet onder ogen te hoeven zien.
Zo kun je jaren blijven vluchten maar je probleem gaat er niet mee weg. En je zult je ongelukkig en leeg blijven voelen.
Ga hier alsjeblieft mee aan de slag met je psych!
zaterdag 7 mei 2022 om 02:08
Ik begrijp niet goed wat je hiermee wilt zeggen.Regeneration schreef: ↑07-05-2022 01:42Maar wat nou als als het kern probleem heel dik ligt en nu niet per sessie afgewerkt kan worden? Duurt t lang
Je zult ergens moeten beginnen in samenspraak met je behandelaar. Die kan, samen met jou, bepalen wat urgent is en hoe het behandelplan eruit ziet. Door nu al te stellen dat het allemaal tè problematisch is, klinkt het als een excuus om er maar niet aan te beginnen en vervolgens weer te kiezen voor verdoven en vermijden. Loop er nou niet voor weg.
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
