Kerstvreugde (gruwel) en depressie

03-12-2018 09:38 73 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vreselijk last van de naderende kerst.
Ben nooit een fan geweest van de kerstperiode. Maar dit jaar voel ik me er echt beroerd (letterlijk misselijk) door. Ik gruwel ervan.
Ik zit in een depressie dat zal niet helpen.
Extreem voorbeeld...iemand appte me een foto van haar versierde kerstboom en ik ging bijna over mn nek (letterlijk) van ellende.
In de winkels is alles enorm kerst kerst kerst. Op social media komt de ene kerstboom na de andere voorbij. Zelfde met appjes. Op mijn geliefde Netflix wordt ik overladen door kerstfilm aanbod. Op de radio die eeuwige liedjes.
Iedereen en alles is overdreven vrolijk. Ik gun iedereen vrolijkheid. Maar ik voel me er extra depri door. Het contrast is zo groot met mij.
Ik voel me vreselijk alleen met dit gevoel. Wil het liefst de hele december maand inclusief oud en nieuw overslaan.
Meer mensen hier last van? Of ben ik gewoon de enige depressieve zuurpruim?
pawprint schreef:
03-12-2018 10:41
Ik wil het inderdaad wel graag. Het leuk vinden met mijn familie en er niet zo tegen op zien.
Het maakt me verdrietig dat ik daar te slecht voor in mn vel zit.
Ik ben niet depressief, dus ik weet niet hoe dat voelt, maar ik houd me gewoon afzijdig van familie en trek mijn eigen plan. Ik doe helemaal niet mijn best om daar bij aan te sluiten.

Misschien is het makkelijker als je het loslaat en niet meer probeert iets leuk te vinden dat je niet leuk vindt. Waarom zou je?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind kerst ook kut, al jaren. Heb (gelukkig) geen last van een depressie, maar tijdens kerst voelt het soms wel erg negatief/somber.
Bij mij heeft het ermee te maken dat mijn ouders al jaren overleden zijn, en op één of andere manier heb ik daar met kerst meer moeite mee, zelf weet ik ook niet precies waarom.
Met kerst heb ik dan zoiets van; ik wil ook bij mijn ouders zijn. Hoe lief vrienden/schoonfamilie e.d. ook zijn, ik wil míjn ouders. Haast een soort kinderlijke gedachte en gevoel daarbij.
Ik heb nu zelf (nog kleine) kinderen, en dan zeggen mensen; ach , je hebt nu zelf kinderen, dan is dat toch hartstikke leuk?
Nee, want het maakt het gemis van mijn ouders niet minder.
Alle reacties Link kopieren
pawprint schreef:
03-12-2018 10:18
Tuurlijk heb je gelijk in hoor.
Je kunt de maand net zo maken als je zelf wilt.
Toch voel ik me er eenzaam bij als ik iedereen uit zie kijken naar de dagen en het samen zijn. En ik dat niet heb.

Ik zit niet in de slachtoffer rol. Ik zeg nergens dat ik zielig ben. Dat vind ik ook niet.
Ik deel alleen mijn gevoel.
Maar als jij dat zo wilt zien prima.
Ik vind wel dat je het je te veel aantrekt. Je OP komt nogal zwelverig over. Over je nek gaan van een foto? Dat is wel heel erg overdreven hoor. Een "bah" in je hoofd of een triest gevoel ala maar over je nek gaan.. beetje té.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap alle kerstgruwelaars heel goed! Ik heb er zelf ook jaren een schijthekel aan gehad, omdat ik het idee had dat ‘iedereen’ van mij verwachtte dat ik ze moest faciliteren in de Amerikaanse Kerstdroom. En laat dat nou net iets zijn waar ik de griebels van krijg. Over de top versiering, idioot gevreet, allemaal commerciële bullshit. Ik moet er ook niks van hebben. Sinds ik heb besloten dat het ook op mijn manier mag, vind ik het veel leuker. We hebben 1 kerstdag full house, dan komt iedereen die wil aanwaaien voor het eten. Zeer divers gezelschap, soms zelfs mensen die we nauwelijks kennen maar meegenomen door andere gasten. Ik heb dan wel veel gekookt, maar niks chiques. Gewone lekkere dingen die ik een dag van tevoren heb klaargemaakt. Is altijd gezellig, en vooral geen verplichting. De andere kerstdag kliekjes in pyjama. Met mooi weer lekker wandelen.
Het werkt voor mij dat ik niet op bezoek hoef, iedereen komt naar mij. Best een beetje werk, maar dan heb ik wel zelf de regie. En heb ik geen zin? Dan niet. Ik merk dat ik het nu leuker vind.
nina1966 schreef:
03-12-2018 13:25
Ik vind wel dat je het je te veel aantrekt. Je OP komt nogal zwelverig over. Over je nek gaan van een foto? Dat is wel heel erg overdreven hoor. Een "bah" in je hoofd of een triest gevoel ala maar over je nek gaan.. beetje té.
Ja, dat helpt enorm, zeggen dat het overdreven is. Ineens is de misselijkheid totaal verdwenen! Kun je het ook met hoofdpijn en met griep? Ik hou me aanbevolen!
Alle reacties Link kopieren
stroman schreef:
03-12-2018 14:51
Ja, dat helpt enorm, zeggen dat het overdreven is. Ineens is de misselijkheid totaal verdwenen! Kun je het ook met hoofdpijn en met griep? Ik hou me aanbevolen!
Nou inderdaad.
En ik doe verdomme zo mijn best om een zo positief mogelijk gevoel op te roepen en overal een fijne kijk op te hebben.
Dat ik bijna over mijn nek ging is helaas niks overdreven. Het zegt helaas wat over mijn gemoedstoestand waar ik een vreselijk gevecht mee lever steeds.
Had zelf ook liever gehad dat ik dacht 'bah' of iets dergelijks.
Dan viel het ook allemaal nog wel mee want we vinden nu eenmaal niet alles leuk in het leven.
Helaas is mijn gevoel wat heftiger. Maar hé.... Ik zit mezelf nu te verantwoorden. En eigenlijk boeit het me niks je onbegrip.

Ik voel me door de rest gesteund en begrepen. Bedankt allemaal daarvoor.
Alle reacties Link kopieren
Bovenstaande was gericht aan nina1966
Alle reacties Link kopieren
pawprint schreef:
03-12-2018 16:22
Bovenstaande was gericht aan nina1966
Maak je niet druk. Er wordt ook al jaren tegen Nina geroepen dat ze wel eens een andere toon zou mogen aanslaan. Doet ze ook niet ;-D
Tjezus, wat vals
Alle reacties Link kopieren
MevrouwJack schreef:
03-12-2018 16:30
Maak je niet druk. Er wordt ook al jaren tegen Nina geroepen dat ze wel eens een andere toon zou mogen aanslaan. Doet ze ook niet ;-D
Nee... trek het me niet aan hoor.
Thanks :heart:
Alle reacties Link kopieren
nina1966 schreef:
03-12-2018 13:25
Ik vind wel dat je het je te veel aantrekt. Je OP komt nogal zwelverig over. Over je nek gaan van een foto? Dat is wel heel erg overdreven hoor. Een "bah" in je hoofd of een triest gevoel ala maar over je nek gaan.. beetje té.
Is dat nou niet precies waarom ze dit topic geopend heeft? Omdat ze er zo veel last van heeft.
Ik krijg de indruk dat ze het zelf eigenlijk ook een beetje té vindt, maar daarmee is dat gevoel niet weg hè.
Totaal niet relevant dus, jouw reactie, hoewel die wel illustreert waarom TO zich zo alleen voelt met haar gevoel.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Misselijkheid is trouwens vaak een teken van onderdrukte woede.
Alle reacties Link kopieren
Misselijk worden bij de gedachte aan kerst is gewoon helemaal niet leuk. Als je al gebukt gaat onder een depressie kan het allemaal veel te veel worden. Voordat ik zelf een gezin had, had ik het zelf ook. Gewoon geen puf om vrolijk mee te doen terwijl ik niet vrolijk was. Het ook niet voor anderen willen verpesten, en dan maar thuisblijven. Mijn man vond dat best, maar toen wij kinderen kregen die kerst helemaal leuk vinden, inclusief boom en andere versiering, kon ik niet nukkig niks zitten doen met kerst. Man werkte toen nog in de horeca, en was dus aan het werk. Als de jongens een leuke kerst wilden, moest ik aan de bak. Ik heb me er dus voor hen overheen gezet. Door de jaren heen heb ik een modus gevonden die voor mij werkt. En dat gun ik iedereen die niet staat te springen bij het hele kerstgedoe. Wat ik eigenlijk wil zeggen is: doe het op een manier die voor jou werkt en wees er duidelijk over. Dan schep je geen verwachtingen bij anderen die je niet kunt of wil waarmaken. Voorbeeld: mijn ouders willen met kerst geen mensen bij hen thuis, dat levert mijn moeder veel,stress op ( gosh, waar zou mijn hekel aan kerst toch vandaan komen?) Ze vinden het wel gezellig om een paar uur bij ons te komen zitten en mee eten in de club familie, vrienden en aanwaaiers. Ik vind dat ook prima, dan hoef ik daar niet opgeprikt te zitten. Ik ben het liefste thuis. We doen dat nu al een aantal jaren zo, naar volle tevredenheid. Maar het kan best zijn dat ik volgend jaar op mijn gat zit aan een tropisch strand met man. of ik dat ook echt zal doen, geen idee! Maar dat het gewoon kan, is een heel prettig idee.
Ik wilde ook maar dat het 2 januari is. Hier ruzie tussen de kinderen dus we moeten de kerstdagen anders invullen dan anders. En oud en nieuw heb ik sowieso helemaal niks mee. Al dat geknal waar je dan met je hond doorheen moet.
Alle reacties Link kopieren
stroman schreef:
03-12-2018 16:47
Misselijkheid is trouwens vaak een teken van onderdrukte woede.
Of van walging.
Of van buikgriep.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
03-12-2018 11:32
Het is dan ook oorspronkelijk midwinterfeest met 'n groenblijvende boom en veel lichtjes om de donkerste tijd van het jaar te overbruggen. Dit was het voor de Christenen deze dagen inpikten voor hun Jezusherdenking. De oorspronkelijke betekenis is wat ik van nature ook doe; deze ellendige donkere tijd proberen te overbruggen met sfeervolle lichtjes.
Ik heb ook veel meer met dat idee. Letterlijk ook licht en lucht opzoeken door naar buiten te gaan, uit te waaien. Ik haat kerstlampjes, dat wil zeggen : van zolder halen, ontwarren, ophangen en er dan erachter komen dat te snoer te kort is of de lampjes het niet doen. Beter dus om kaarsjes aan te steken, :-D
If you can't make it good, at least make it look good. (Bill Gates)
Ik vind het met name vervelend dat ik weer net moet gaan doen als of ik iets doe met kerst, terwijl dat helemaal niet zo is. Want ik heb niemand om iets mee te doen, maar ga daar niet mee te koop lopen.

En dan al die verhalen van anderen die kerst vieren met vrienden en familie aanhoren, ik kan er steeds slechter tegen. Maar ja wat doe je er aan.
Alle reacties Link kopieren
De donkere dagen voor Kerstmis

't Mist en miezert en de stad lijkt ziek en der dagen zat
De mensen, met hun plastic aan, bewegen door een schijnbestaan
De donk're dagen voor Kerstmis
't Schemert rond een uur of vier en ik vraag me af: Wat doe ik hier
Aan 't einde van de Overtoom, verdwaald als in een boze droom
De donk're dagen voor Kerstmis
Lieve God, denk ik, kleumend en klein
Moeten die er nu werkelijk zijn
De donk're dagen voor Kerstmis

:proud:
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Hier ook een depressie, kerst haat. Ik snap niet dat ik het haat. Is in mijn jeugd geloof ik maar 1of 2x gevierd.
Gebruik nu sinds een jaar ongeveer Citalopram. Maar ja, helpt niet echt. Straks in januari is ook een moeilijke maand. Dus dubbel ellende, en mijn spver heeft een burn out en aankomende woensdag spreek ik haar vervangster. Afgelopen september is mijn psychiater op een andere locatie gaan werken, mijn diabetesverpleegkundige gaat in januari met pensioen. En ik word zo langzamerhand doodmoe van het wachten op mijn insulinepomp
Alle reacties Link kopieren
Strikje, dat vind ik oprecht naar voor je, als het zo is dat je het wel graag met anderen wilt vieren. Maar wat ik niet goed begrijp is waarom je net zou doen of je allerlei dingen in de agenda hebt staan als dat niet zo is. Want dan geef je anderen ook geen kans om je uit te nodigen. Als ik weet dat iemand in mijn omgeving in zijn of haar uppie zit en daar niet vrolijk van wordt, is die persoon van harte welkom om aan te schuiven. ( en niet alleen met kerst hoor!)

En Nartjie, jij krijgt van mij een virtuele knuffel. Ik snap heel goed dat je als een berg opziet tegen de feestdagen. Kan de citalopram nog opgehoogd worden? Ik heb het jaren geleden tijdens een depressie ook gebruikt, en bij mij moest de dosis flink omhoog voordat ik effect bemerkte. Al is een succesvolle behandeling natuurlijk niet alleen te bereiken met pillen. Bij mij trok de mist in mijn kop wel beter op na een hogere dosis, en toen kon ik bij de psycholoog ook beter op een rij krijgen waarom ik depressief was geworden. Maargoed, telkens andere behandelaars werkt natuurlijk ook niet mee. Veel sterkte geweest!
@tuingravin: ik gebruik 2 tabletjes van 10 mg.
Heb nog niet echt een consult gehad. Ik heb nu geen psychiater meer. Vervangster van psychiatervis nu een basisarts. Ik had een vrouwelijke psychiater, en daar zijn er niet veel van
Solomio schreef:
03-12-2018 18:21
Of van walging.
Of van buikgriep.
Of van migraine.
Of van te veel drop gegeten.
Gruwel, misselijk, wat een aanstellerij.
Alle reacties Link kopieren
Nartjie, dat is een veel lagere dosering dan ik had. Ik slikte toendertijd 60 mg, wel geleidelijk opgebouwd, in samenspraak met de huisarts en de psycholoog. Niet zelf gaan doen zonder overleg hoor! Ik heb ongeveer een half jaar op 60mg gezeten, en toen in een jaar tijd afgebouwd naar 0. Viel niet mee, trouwens. Ik heb het nooit meer nodig gehad, maar ik was wel blij dat ik het voorgeschreven heb gekregen. Het heeft mij goed geholpen ter ondersteuning van de therapie.
Ik weet dat het tegenwoordig veel langer duurt voordat je kunt starten met een behandeling door de veel te lange wachttijden. Het is voor mij al vijftien jaar geleden, toen ging het veel vlotter.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven