Psyche
alle pijlers
Kist open of dicht?
donderdag 25 juni 2009 om 19:20
Ik ben gister zo geschrokken, en graag wil ik ervaringen weten van andere ik heb namelijk even geen idee meer hoe ik hier mee om moet gaan. Sommige zullen zeggen… zet je er overheen maar het lukt mij gewoon weg niet.
Een jaar geleden is mijn vader overleden, en ook zijn lichaam heb ik nooit door gezien omdat ik dat niet wilde en heb nooit spijt gehad van dat besluit.
Wel nu het verhaal wat mij van slag maakt;
Gister vroeg mijn moeder of ik mee wilde gaan naar een condoleance omdat ze liever niet alleen wilde omdat het nogal wat herinneringen naar boven zou halen, maar natuurlijk ga ik even met haar mee.
Al daar aangekomen sluiten we aan in de rij die door de gang gaat, tekenen het boek en lopen verder een ‘parcours’ af. Door de gang door een grote ruimte waar verder niks bijzonders was, en daarna moesten we een ruimte in waar we nog niet in konden kijken voor we naar binnen konden,door grote drukte liep het allemaal heel langzaam. Mijn moeder gaat de ruimte in en hoek om en schrikt zich wezenloos ik volg haar en ook ik schrik en wordt kotsmisselijk, zonder enige aanwijzing of iets vooraf kijken wij beide recht de open kist in. Dit persoon is al 5 dagen overleden en ziet er uit als een om het even oneerbiedig te zeggen uit als een flink bruin geschminkte pop, niet het persoon wat ik herkende van de foto die ik eerder die avond zag.
Bij mijn vader hadden mensen de keuze of ze langs de kist wilden, al was deze dicht er waren mensen die daar geen behoefte aan hadden en dat is ook prima.
Heel de nacht ben ik wakker geweest, ik was zo onvoorbereid dat ook dit kon gebeuren dat ik hoe egoïstisch het ook klinkt ik een beetje boos was.
Klinkt dit mensen normaal in de oren, en is er een manier dat ik mijzelf hier een beetje vlug overheen kan zetten? Heel de nacht en al heel de dag denk ik hier aan.
Ik had zo graag een keuze gehad, wel zien of niet zien?
Of hebben jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? Ziet elk lijk er anders uit?
Ik heb mij laten vertellen dat het bijna altijd zo is dat je denkt dat deze mensen slapen.
Opeens heb ik zoveel vragen hierover.
Of moet ik mij gewoon niet zo aanstellen?
Een jaar geleden is mijn vader overleden, en ook zijn lichaam heb ik nooit door gezien omdat ik dat niet wilde en heb nooit spijt gehad van dat besluit.
Wel nu het verhaal wat mij van slag maakt;
Gister vroeg mijn moeder of ik mee wilde gaan naar een condoleance omdat ze liever niet alleen wilde omdat het nogal wat herinneringen naar boven zou halen, maar natuurlijk ga ik even met haar mee.
Al daar aangekomen sluiten we aan in de rij die door de gang gaat, tekenen het boek en lopen verder een ‘parcours’ af. Door de gang door een grote ruimte waar verder niks bijzonders was, en daarna moesten we een ruimte in waar we nog niet in konden kijken voor we naar binnen konden,door grote drukte liep het allemaal heel langzaam. Mijn moeder gaat de ruimte in en hoek om en schrikt zich wezenloos ik volg haar en ook ik schrik en wordt kotsmisselijk, zonder enige aanwijzing of iets vooraf kijken wij beide recht de open kist in. Dit persoon is al 5 dagen overleden en ziet er uit als een om het even oneerbiedig te zeggen uit als een flink bruin geschminkte pop, niet het persoon wat ik herkende van de foto die ik eerder die avond zag.
Bij mijn vader hadden mensen de keuze of ze langs de kist wilden, al was deze dicht er waren mensen die daar geen behoefte aan hadden en dat is ook prima.
Heel de nacht ben ik wakker geweest, ik was zo onvoorbereid dat ook dit kon gebeuren dat ik hoe egoïstisch het ook klinkt ik een beetje boos was.
Klinkt dit mensen normaal in de oren, en is er een manier dat ik mijzelf hier een beetje vlug overheen kan zetten? Heel de nacht en al heel de dag denk ik hier aan.
Ik had zo graag een keuze gehad, wel zien of niet zien?
Of hebben jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? Ziet elk lijk er anders uit?
Ik heb mij laten vertellen dat het bijna altijd zo is dat je denkt dat deze mensen slapen.
Opeens heb ik zoveel vragen hierover.
Of moet ik mij gewoon niet zo aanstellen?
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
vrijdag 26 juni 2009 om 00:05
vrijdag 26 juni 2009 om 00:07
quote:Mies85 schreef op 26 juni 2009 @ 00:04:
[...]
Ja precies, hebben wij natuurlijk ook. Alleen al die tijd ben ik het vergeten te doen omdat ik zonodig MOEST leven als een 23jarig en nog trouwens.
Maar ik heb aan mijn moeder verteld wat ik wil, en dat ga ik nu nog op papier zetten en zorg dat er een kopie bij de notaris komt te liggen ( tevens zeer goede vriend ).Ik leefde ook gewoon als 23 jarige maar mijn ouders hebben dit voor mij geregeld. Blijkbaar is dat dus niet zo gewoon als ik altijd dacht...
[...]
Ja precies, hebben wij natuurlijk ook. Alleen al die tijd ben ik het vergeten te doen omdat ik zonodig MOEST leven als een 23jarig en nog trouwens.
Maar ik heb aan mijn moeder verteld wat ik wil, en dat ga ik nu nog op papier zetten en zorg dat er een kopie bij de notaris komt te liggen ( tevens zeer goede vriend ).Ik leefde ook gewoon als 23 jarige maar mijn ouders hebben dit voor mij geregeld. Blijkbaar is dat dus niet zo gewoon als ik altijd dacht...
vrijdag 26 juni 2009 om 00:07
quote:tjilla schreef op 26 juni 2009 @ 00:05:
Mijn ouders hebben mij ook meteen meeverzekerd, al toen ik heel klein was. Het hele gebeuren is al afbetaald met regelmatig een check of ik (en moeder) niet onderverzekerd zijn. Ik weet niet precies hoe het werkt, mijn ouders hebben zich vroeger ergens ingekocht geloof ik.Check het toch maar eens, dit dacht mijn man dus ook....
Mijn ouders hebben mij ook meteen meeverzekerd, al toen ik heel klein was. Het hele gebeuren is al afbetaald met regelmatig een check of ik (en moeder) niet onderverzekerd zijn. Ik weet niet precies hoe het werkt, mijn ouders hebben zich vroeger ergens ingekocht geloof ik.Check het toch maar eens, dit dacht mijn man dus ook....
vrijdag 26 juni 2009 om 00:09
Na het overlijden van mijn zusje ben ik erg geschrokken hoe duur een uitvaart is geworden. Wij bleken erg onderverzekerd te zijn en dat heb ik toen meteen laten veranderen. Bij mijn meiske heeft de begrafenisondernemer ons vantevoren laten weten wat alles kostte. Je betaald voor alles. De kist- en bloemendragers. (Mijn meis is door haar klasgenootjes de kerk in-en uitgereden en alle nichtjes en neefjes droegen de bloemen). Zelfs het kistje laten zakken in het graf kost geld. Dit is door alle mannen uit de buurt gedaan. Wij hadden alleen een rouwauto geen volgwagens. Gewoon allemaal in de eigen auto. En wat ik zo geweldig vond was dat de ziekentaxi uit Amsterdam er zelfs bij was. (Het VZA) Als wij met meis naar Amsterdam en/of naar huis gingen was dat altijd met het Ziekenvervoer Amsterdam. We hadden een vaste chauffeur. Een schat van een man. Een rasechte Amsterdammer. Die was dus met de ziekentaxi ook op de begrafenis en opeens zag ik in de stoet die ziekentaxi rijden. Geweldig vond ik dat. Hij heeft haar eens met sirenes en zwaailicht naar school gebracht. Wat had ze een lol. De hele school liep uit. En als we eens te vroeg in Amsterdam waren ging hij altijd nog even naar Schiphol.
Nee, een begrafenis is echt niet goedkoop.
Nee, een begrafenis is echt niet goedkoop.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:10
Ik had ook van huis uit een verzekering maar toen ik het huis uit ging moest ie wel worden bijgesteld en later is ie nog eens bijgesteld omdat ik nu weet wat het echt kost om netjes onder de grond te komen.
En dat terwijl ik altijd riep: "Schenk mij maar aan de wetenschap!"
Maar dat ik dat toch maar niet doe is puur voor mijn nabestaanden, eigenlijk best wel raar....
En dat terwijl ik altijd riep: "Schenk mij maar aan de wetenschap!"
Maar dat ik dat toch maar niet doe is puur voor mijn nabestaanden, eigenlijk best wel raar....
vrijdag 26 juni 2009 om 00:11
quote:tjilla schreef op 26 juni 2009 @ 00:08:
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.
dan moet je wel zorgen dat mensen bij jou rekening kunnen, want ook dat is niet altijd zo.
Ik sommige gevallen wordt je rekening 'bevroren' dan kan nog niemand bij je geld.
Binnenkort worden broer en ik gemachtigd op de rekeningen van mijn moeder anders kunnen wij daar niet zo makkelijk bij.
Je loopt tegen een hoop dingen aan hoor, die je nooit had verwacht.
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.
dan moet je wel zorgen dat mensen bij jou rekening kunnen, want ook dat is niet altijd zo.
Ik sommige gevallen wordt je rekening 'bevroren' dan kan nog niemand bij je geld.
Binnenkort worden broer en ik gemachtigd op de rekeningen van mijn moeder anders kunnen wij daar niet zo makkelijk bij.
Je loopt tegen een hoop dingen aan hoor, die je nooit had verwacht.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
vrijdag 26 juni 2009 om 00:11
quote:tjilla schreef op 26 juni 2009 @ 00:08:
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.Nee, ik spaar er niet voor. Geld staat, ook weer door een erfenis, 'gewoon' op mijn rekening.
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.Nee, ik spaar er niet voor. Geld staat, ook weer door een erfenis, 'gewoon' op mijn rekening.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:13
quote:Mies85 schreef op 26 juni 2009 @ 00:11:
[...]
dan moet je wel zorgen dat mensen bij jou rekening kunnen, want ook dat is niet altijd zo.
Ik sommige gevallen wordt je rekening 'bevroren' dan kan nog niemand bij je geld.
Binnenkort worden broer en ik gemachtigd op de rekeningen van mijn moeder anders kunnen wij daar niet zo makkelijk bij.
Je loopt tegen een hoop dingen aan hoor, die je nooit had verwacht.Bij een machtiging mag je na een overlijden niet aan de rekening van een overledenen komen. Ik dacht dat ook altijd maar dat schijnt niet zo te zijn. heb dit laatst aan de hand gehad omdat ik met de rekeningen van mijn moeder bezig was. Je moet er een en/of rekening van maken wil je na een overlijden bij kunnen. Bij een machtiging vervalt deze na overlijden van de hoofdrekeninghouder.
[...]
dan moet je wel zorgen dat mensen bij jou rekening kunnen, want ook dat is niet altijd zo.
Ik sommige gevallen wordt je rekening 'bevroren' dan kan nog niemand bij je geld.
Binnenkort worden broer en ik gemachtigd op de rekeningen van mijn moeder anders kunnen wij daar niet zo makkelijk bij.
Je loopt tegen een hoop dingen aan hoor, die je nooit had verwacht.Bij een machtiging mag je na een overlijden niet aan de rekening van een overledenen komen. Ik dacht dat ook altijd maar dat schijnt niet zo te zijn. heb dit laatst aan de hand gehad omdat ik met de rekeningen van mijn moeder bezig was. Je moet er een en/of rekening van maken wil je na een overlijden bij kunnen. Bij een machtiging vervalt deze na overlijden van de hoofdrekeninghouder.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:15
bij ons liep het een tikkie anders, waardoor voor langere tijd al zijn eigen rekeningen zijn bevroren en mijn moeder alleen bij haar rekening kan en de en/of rekeningen.
Dit zal ook wel snel opgeheven worden, maar er gebeuren gekke dingen.
Dit zal ook wel snel opgeheven worden, maar er gebeuren gekke dingen.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
vrijdag 26 juni 2009 om 00:15
quote:fleurtje schreef op 26 juni 2009 @ 00:14:
Als je de erfgenaam bent, kun je met akte van overlijden (heet toch zo?) bij de rekening.Ja Fleur, dat dacht ik ook maar dat schijnt bij de ING anders te zijn. Tenminste, dat is mij verteld een week of twee geleden. Wij hebben er en/of rekeningen van laten maken om zeker te zijn.
Als je de erfgenaam bent, kun je met akte van overlijden (heet toch zo?) bij de rekening.Ja Fleur, dat dacht ik ook maar dat schijnt bij de ING anders te zijn. Tenminste, dat is mij verteld een week of twee geleden. Wij hebben er en/of rekeningen van laten maken om zeker te zijn.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:17
quote:fleurtje schreef op 26 juni 2009 @ 00:15:
Tjilla, wij hebben er geen en/of van hoeven maken. Of bedoel je dat de rekening op naam van de erfgenaam wordt gezet?Nee, bij leven moesten wij er een en/of rekening van maken. Er werd niets gevraadg over of ik de erfgenaam zou zijn. Bij machtiging zou ik niet meer bij mijn moeders rek. kunnen mocht zijn sterven.
Tjilla, wij hebben er geen en/of van hoeven maken. Of bedoel je dat de rekening op naam van de erfgenaam wordt gezet?Nee, bij leven moesten wij er een en/of rekening van maken. Er werd niets gevraadg over of ik de erfgenaam zou zijn. Bij machtiging zou ik niet meer bij mijn moeders rek. kunnen mocht zijn sterven.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:18
quote:tjilla schreef op 26 juni 2009 @ 00:08:
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.Mijn familie kan bij mijn geld daarvoor heb ik ze gemachtigd mocht ik overlijden. Nabestaanden komen niet in de schulden , Ze worden er zeker niet armer. Nou kwa geld dan he.
[...]
Maar dan spaar je er dus voor? Dat is dan toch ook een soort verzekering? Het verbaast me echt dat mensen hier niet aan denken en dus nabestaanden met enorme kosten opzadelen.Mijn familie kan bij mijn geld daarvoor heb ik ze gemachtigd mocht ik overlijden. Nabestaanden komen niet in de schulden , Ze worden er zeker niet armer. Nou kwa geld dan he.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:21
De zakelijke rekeningen van mijn vader werden ook meteen geblokkeerd. Niemand kon er meer aan. En omdat wij een manege als familiebedrijf hebben was dit best wel een groot probleem omdat mijn vader hier niets voor had geregeld.
Uiteindelijk is er in vier dagen tijd door alle 15 kinderen een handtekening gezet zodat het op de langstlevende (mijn moeder) werd gezet.Maar als er een niet had getekend was er een groot probleem van gekomen. Er is om minder ruzie door ontstaan. Gelukkig niet bij ons.
Uiteindelijk is er in vier dagen tijd door alle 15 kinderen een handtekening gezet zodat het op de langstlevende (mijn moeder) werd gezet.Maar als er een niet had getekend was er een groot probleem van gekomen. Er is om minder ruzie door ontstaan. Gelukkig niet bij ons.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:24
quote:mamalief schreef op 25 juni 2009 @ 23:46:
Toch ben ik echt blij en wil ik een ieder die ervoor komt te staan aanraden om je dierbare thuis te laten (komen)
Dit geeft zo'n fijn afscheid, op je eigen tijd en manier.Mijn opa was ook thuis opgebaard, dat was heel fijn. Beetje gek natuurlijk dat hij op de plek van de salontafel lag en mijn oma klaagde dat zelfs nu hij dood was hij nog steeds voor het beeld (tv) stond, maar dat maakte het ook heel ontspannen (voor opa verleden jaar overleed wist ik niet dat mijn oma en tantes zo'n duistere humor hadden ). Ik vond het heel fijn dat we gewoon naast hem koffie konden zitten drinken (we konden voor het eerst een gesprek voeren met opa in de kamer zonder dat hij er steeds doorheen praatte ) en bij hem kijken iedere keer als we daar behoefte aan hadden.
Toch ben ik echt blij en wil ik een ieder die ervoor komt te staan aanraden om je dierbare thuis te laten (komen)
Dit geeft zo'n fijn afscheid, op je eigen tijd en manier.Mijn opa was ook thuis opgebaard, dat was heel fijn. Beetje gek natuurlijk dat hij op de plek van de salontafel lag en mijn oma klaagde dat zelfs nu hij dood was hij nog steeds voor het beeld (tv) stond, maar dat maakte het ook heel ontspannen (voor opa verleden jaar overleed wist ik niet dat mijn oma en tantes zo'n duistere humor hadden ). Ik vond het heel fijn dat we gewoon naast hem koffie konden zitten drinken (we konden voor het eerst een gesprek voeren met opa in de kamer zonder dat hij er steeds doorheen praatte ) en bij hem kijken iedere keer als we daar behoefte aan hadden.
vrijdag 26 juni 2009 om 00:28
Toby, hier klaagden de kinderen dat papa in de weg stond want ze konden niet meer bij de computer!
Zo fijn die laatste dagen nog hier "samen"
Zeker ook voor de kinderen want ze konden er nu heel normaal mee omgaan, voor zover het normaal is dat je dooie vader in de weg staat....
Ben echt blij dat we t zo gedaan hebben en dat het zo kon.
Zo fijn die laatste dagen nog hier "samen"
Zeker ook voor de kinderen want ze konden er nu heel normaal mee omgaan, voor zover het normaal is dat je dooie vader in de weg staat....
Ben echt blij dat we t zo gedaan hebben en dat het zo kon.
