Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 28 januari 2009 om 00:00
Heel fijn om te horen dat jullie samen even gepraat hebben.
Ik hoop dat het een beetje druk heeft weggenomen bij Appel.
En ja,het is een lieve meid!
Maar dat zijn jullie hier allemaal.
Ik ben inmiddels echt nieuwsgierig naar jullie.
Het spannende wint het bij mij van het graag jullie schatten willen ontmoeten.
Gaat het met jou een beetje Saar?
Zit je nog lekker in je joggingbroek?
Ik zit nog wel in mijn jurkje (een hele comfortabele hoor) maar wel de hele avond lekker onder mijn dekentje met warme pittenzak.
Warmte is troost.
Ik hoop dat het een beetje druk heeft weggenomen bij Appel.
En ja,het is een lieve meid!
Maar dat zijn jullie hier allemaal.
Ik ben inmiddels echt nieuwsgierig naar jullie.
Het spannende wint het bij mij van het graag jullie schatten willen ontmoeten.
Gaat het met jou een beetje Saar?
Zit je nog lekker in je joggingbroek?
Ik zit nog wel in mijn jurkje (een hele comfortabele hoor) maar wel de hele avond lekker onder mijn dekentje met warme pittenzak.
Warmte is troost.
woensdag 28 januari 2009 om 00:08
Haha, mijn nieuwsgierigheid wint het ook hoor!
Maar misschien toch eerst maar een middag of avond afspreken? Meteen een weekend legt de drempel wel hoog voor sommigen, begrijpelijk ook.
Ja, gaat wel oke. Was wel even fijn om Appel te spreken.
Ben een beetje mijn to do lijstje aan het afwerken. Afspraak voor morgen staat en die van zaterdag ook bevestigd. Ik ga als een speer
Verder beetje warrig in mijn hoofd, moe ook, maar zie op tegen het gaan slapen. Dan slaat mijn hoofd op hol, als ik in bed lig.
Misschien maar een hamer mee om mezelf knock out te slaan
En jij nog in je jurkje? Netjes hoor!
Dekentje heb ik ook om, lekker veilig en warm idd.
Trek je het allemaal een beetje Iry? Loop jezelf niet voorbij he?
Hoe gaat het met afkicken van de medicatie?
Maar misschien toch eerst maar een middag of avond afspreken? Meteen een weekend legt de drempel wel hoog voor sommigen, begrijpelijk ook.
Ja, gaat wel oke. Was wel even fijn om Appel te spreken.
Ben een beetje mijn to do lijstje aan het afwerken. Afspraak voor morgen staat en die van zaterdag ook bevestigd. Ik ga als een speer
Verder beetje warrig in mijn hoofd, moe ook, maar zie op tegen het gaan slapen. Dan slaat mijn hoofd op hol, als ik in bed lig.
Misschien maar een hamer mee om mezelf knock out te slaan
En jij nog in je jurkje? Netjes hoor!
Dekentje heb ik ook om, lekker veilig en warm idd.
Trek je het allemaal een beetje Iry? Loop jezelf niet voorbij he?
Hoe gaat het met afkicken van de medicatie?
woensdag 28 januari 2009 om 00:27
Ik zie ook vreselijk op tegen het naar bed gaan.
Ik slaap nu al helemaal niet en bovendien slaat mijn hoofd dan op hol.
Mwah...het gaat eigenlijk zwaar k.
Ik kan wel een week onder mijn deken wegkruipen. Even niets.
De laatste maanden ben ik zo door de emotionele mangel gehaald.
Die klappen ben ik nog lang niet te boven.
Vandaag nog contact gehad met het traumacentrum.
Kan minstens nog een maand duren voordat ze afspraken kunnen gaan maken met mij voor het intaketraject.
Ze hebben veel aanmeldingen.
Pff...psychiatrie ten top weer ben ik dadelijk a lbijna 5 maanden aangemeld en dan begint de intake pas.
Ik slaap nu al helemaal niet en bovendien slaat mijn hoofd dan op hol.
Mwah...het gaat eigenlijk zwaar k.
Ik kan wel een week onder mijn deken wegkruipen. Even niets.
De laatste maanden ben ik zo door de emotionele mangel gehaald.
Die klappen ben ik nog lang niet te boven.
Vandaag nog contact gehad met het traumacentrum.
Kan minstens nog een maand duren voordat ze afspraken kunnen gaan maken met mij voor het intaketraject.
Ze hebben veel aanmeldingen.
Pff...psychiatrie ten top weer ben ik dadelijk a lbijna 5 maanden aangemeld en dan begint de intake pas.
woensdag 28 januari 2009 om 00:33
Dat is balen zeg! Duurt wel erg lang allemaal.
Heb je nu eigenlijk iets van hulp?
Is er geen mogelijkheid om even wat ruimte te krijgen voor jezelf, wat op adem te komen?
Kan je wel een beetje met vriend hierover praten?
Er zou gewoon een aan/uit knop in je hoofd moeten zitten om dat malen even te kunnen stoppen. Gewoon normaal kunnen gaan slapen als je moe bent...
Heb je nu eigenlijk iets van hulp?
Is er geen mogelijkheid om even wat ruimte te krijgen voor jezelf, wat op adem te komen?
Kan je wel een beetje met vriend hierover praten?
Er zou gewoon een aan/uit knop in je hoofd moeten zitten om dat malen even te kunnen stoppen. Gewoon normaal kunnen gaan slapen als je moe bent...
woensdag 28 januari 2009 om 00:42
Ja ik baal wel inderdaad.
Had toen mijn hoop op deze instantie gezet,en dat is nu even weg.
Zucht....ik weet dat ik mijn hoofd niet moet laten hangen,maar ik zoek en vecht al jaren voor hulp.
Nou ben ik niet de makkelijkste dus ik zal daar ook wel een aandeel in hebben.
Maar het vastgeroeste idee dat ik er alleen voor sta wil er op deze manier niet uit.
Dat slapen is een ramp inderdaad.
Hoewel ik wel ervaar dat ik overdag wel heel moe ben nu,maar niet versuft van de medicatie en dat vind ik positief!
Mijn ouders merkte het vandaag ook op,dat ik wat meer op de wereld ben.
Ik kan wel met vriend praten.
hij heeft het op het moment alleen vreselijk druk en ik wil hem niet in de weg staan.
Komende periode is hij ook vaak naar het buitenland.Iedere keer maar een paar dagen,maar ik vind het een enorme belasting om er alleen voor te staan dan (nou ja,alleen,ik heb wel een vangnet hoor).
En ik mis mijn frummeltje nu hij hele dagen naar school gaat.
Vind er niets aan.
Had toen mijn hoop op deze instantie gezet,en dat is nu even weg.
Zucht....ik weet dat ik mijn hoofd niet moet laten hangen,maar ik zoek en vecht al jaren voor hulp.
Nou ben ik niet de makkelijkste dus ik zal daar ook wel een aandeel in hebben.
Maar het vastgeroeste idee dat ik er alleen voor sta wil er op deze manier niet uit.
Dat slapen is een ramp inderdaad.
Hoewel ik wel ervaar dat ik overdag wel heel moe ben nu,maar niet versuft van de medicatie en dat vind ik positief!
Mijn ouders merkte het vandaag ook op,dat ik wat meer op de wereld ben.
Ik kan wel met vriend praten.
hij heeft het op het moment alleen vreselijk druk en ik wil hem niet in de weg staan.
Komende periode is hij ook vaak naar het buitenland.Iedere keer maar een paar dagen,maar ik vind het een enorme belasting om er alleen voor te staan dan (nou ja,alleen,ik heb wel een vangnet hoor).
En ik mis mijn frummeltje nu hij hele dagen naar school gaat.
Vind er niets aan.
woensdag 28 januari 2009 om 00:46
woensdag 28 januari 2009 om 00:49
Is ook kl*te. Heb je eindelijk iets gevonden en hoop dat je hier de hulp kan vinden die je zoekt, en dan duurt het zo verschrikkelijk lang.
Fijn dat je niet meer zo versuft bent. Maar misschien ook reden dat de emoties wat heftiger zijn geworden?
Hij is je vriend Iry, de man die van je houdt, je staat hem echt niet in de weg.
Geef aan bij hem hoe het nu met je gaat en laat het je niet opbreken.
En gebruik je vangnet als je het nodig hebt.
Vindt frummel het wel leuk op school?
Fijn dat je niet meer zo versuft bent. Maar misschien ook reden dat de emoties wat heftiger zijn geworden?
Hij is je vriend Iry, de man die van je houdt, je staat hem echt niet in de weg.
Geef aan bij hem hoe het nu met je gaat en laat het je niet opbreken.
En gebruik je vangnet als je het nodig hebt.
Vindt frummel het wel leuk op school?
woensdag 28 januari 2009 om 00:55
Weet ik wl Saar,
Maar mijn vertrouwen heeft nog zo'n deuk.
Het waren wel zijn woorden toen dat mijn problemen altijd tussen ons in staan.
Ik weet niet meer wat ik wel kan vragen en wat niet.
Gisteren nog wel even gepraat met hem over het houden van.
Ik vroeg hem hoe het kan dat hij binnen een jaar van mij kan houden en samen een huis kopen,vervolgens al het gevoel compleet weg is en mij de deur wijst en nu weer veel van mij houdt en weer gelukkig is..........
Frummel vindt het vreselijk leuk op school dus dat zit gelukkig wel goed.
Maar ik moet een hoop knuffels en natte kussen missen op een dag.
Nah...ik wil niet dat hij 4 is.
Ik ga zijn geboorteakte vervalsen en zeg dat ik mij heb vergist
Maar mijn vertrouwen heeft nog zo'n deuk.
Het waren wel zijn woorden toen dat mijn problemen altijd tussen ons in staan.
Ik weet niet meer wat ik wel kan vragen en wat niet.
Gisteren nog wel even gepraat met hem over het houden van.
Ik vroeg hem hoe het kan dat hij binnen een jaar van mij kan houden en samen een huis kopen,vervolgens al het gevoel compleet weg is en mij de deur wijst en nu weer veel van mij houdt en weer gelukkig is..........
Frummel vindt het vreselijk leuk op school dus dat zit gelukkig wel goed.
Maar ik moet een hoop knuffels en natte kussen missen op een dag.
Nah...ik wil niet dat hij 4 is.
Ik ga zijn geboorteakte vervalsen en zeg dat ik mij heb vergist
woensdag 28 januari 2009 om 01:01
Ja, dat snap ik ook wel weer, dat je vertrouwen een flinke deuk heeft opgelopen.
Wat zei vriend dan op jouw vraag over hoe dat kan?
Frummel gewoon weer 2 jaar maken op de geboorte akte.
En als ze gaan mekkeren dat het niet kan, gewoon zeggen dat het verkeerd is gegaan vanwege de chaos in je hoofd. Kan je niets aan doen, want je krijgt geen hulp.
Of zo'n sprekende pop kopen, die hebben ze vast ook wel die natte kusjes geven.
Wat zei vriend dan op jouw vraag over hoe dat kan?
Frummel gewoon weer 2 jaar maken op de geboorte akte.
En als ze gaan mekkeren dat het niet kan, gewoon zeggen dat het verkeerd is gegaan vanwege de chaos in je hoofd. Kan je niets aan doen, want je krijgt geen hulp.
Of zo'n sprekende pop kopen, die hebben ze vast ook wel die natte kusjes geven.
woensdag 28 januari 2009 om 01:08
Nee, ik ben stout! Jij ook zo te lezen. Maar ja, jij bent ziek thuis en moet leuke dingen doen.
Of ga je nu je negatieve gedachten hier melden?!
Voel me trouwens wel saai zonder peuk, wetende dat jullie allebei stevig zitten te paffen. Ik ben een niet roker namelijk, en drinken doe ik ook nauwelijks. Dat wordt wat, als we gaan meeten.
Of ga je nu je negatieve gedachten hier melden?!
Voel me trouwens wel saai zonder peuk, wetende dat jullie allebei stevig zitten te paffen. Ik ben een niet roker namelijk, en drinken doe ik ook nauwelijks. Dat wordt wat, als we gaan meeten.
hanke321 wijzigde dit bericht op 28-01-2009 01:10
Reden: van de pp naar de ff
Reden: van de pp naar de ff
% gewijzigd
woensdag 28 januari 2009 om 01:09
He hanke!
Dank je voor de aaitjes (ik geef heem door aan konijn).
Frummel kan nog best 2 zijn.Beetje te slim misschien maar het is zo'n muisje,valt niet op hoor.
Vriend antwoorde dat hij nu beseft en ziet wat we wel hebben samen en wie ik onder dat geworstel werkelijk ben (knap!! weet ik nog niet).
Ik vroeg of het wel echt om mij ging en dat was zo.
We zijn in deze tijd wel erg naar elkaar toe gegroeid.
Hoewel ik nog op mijn tenen loop,minder dan in het begin maar nog niet helemaal at ease.
Vriend is heel lief en ik heb hem ook gezegd dat meer dan hij nu doet niet nodig is.
Het zit in mij,ik moet de klappen nog verwerken.
Dank je voor de aaitjes (ik geef heem door aan konijn).
Frummel kan nog best 2 zijn.Beetje te slim misschien maar het is zo'n muisje,valt niet op hoor.
Vriend antwoorde dat hij nu beseft en ziet wat we wel hebben samen en wie ik onder dat geworstel werkelijk ben (knap!! weet ik nog niet).
Ik vroeg of het wel echt om mij ging en dat was zo.
We zijn in deze tijd wel erg naar elkaar toe gegroeid.
Hoewel ik nog op mijn tenen loop,minder dan in het begin maar nog niet helemaal at ease.
Vriend is heel lief en ik heb hem ook gezegd dat meer dan hij nu doet niet nodig is.
Het zit in mij,ik moet de klappen nog verwerken.
woensdag 28 januari 2009 om 01:15
Vaak zien mensen die van je houden veel duidelijker wie je in wezen bent dan jijzelf. Omdat je omgeven wordt in je hoofd door allerlei kronkels, angsten en misten. Pas als die een beetje opklaren krijg je zelf een beetje zicht op hoe en wie je bent.
Al kreeg ik zelf een aardig idee op de momenten dat ik heel rustig op mijn bedje mijn handen op mijn buik legde en gewoon probeerde adem te halen. Hoe ik me dan voelde, ben ik steeds meer geworden.
Ik kreeg vandaag van meerdere mensen de opmerking dat ik er vrolijk en levendig uitzag. Da's lekker. (De eigenlijke reden is dat ik nu eindelijk make-up op heb die wat langer dan een uurtje blijft zitten)....
Al kreeg ik zelf een aardig idee op de momenten dat ik heel rustig op mijn bedje mijn handen op mijn buik legde en gewoon probeerde adem te halen. Hoe ik me dan voelde, ben ik steeds meer geworden.
Ik kreeg vandaag van meerdere mensen de opmerking dat ik er vrolijk en levendig uitzag. Da's lekker. (De eigenlijke reden is dat ik nu eindelijk make-up op heb die wat langer dan een uurtje blijft zitten)....
woensdag 28 januari 2009 om 01:15
Dan kan je hem toch vragen wie je bent? Weet jij het ook meteen, wel zo handig
Geloof je hem als hij die dingen zegt?
Ja, er zit niets anders op dan ook te gaan roken en drinken Hanke, anders wordt het natuurlijk niets met die meeting.
Ik ga eigenlijk altijd wel laat naar bed, krijg je met die rare werktijden.
En nu ik ziek ben mag ik natuurlijk helemaal stout zijn.
Wat is jouw excuus?
Negatieve gedachten komt morgen (of overmorgen). Niet alles in een keer weggeven he, spanning een beetje opbouwen.
Geloof je hem als hij die dingen zegt?
Ja, er zit niets anders op dan ook te gaan roken en drinken Hanke, anders wordt het natuurlijk niets met die meeting.
Ik ga eigenlijk altijd wel laat naar bed, krijg je met die rare werktijden.
En nu ik ziek ben mag ik natuurlijk helemaal stout zijn.
Wat is jouw excuus?
Negatieve gedachten komt morgen (of overmorgen). Niet alles in een keer weggeven he, spanning een beetje opbouwen.
woensdag 28 januari 2009 om 01:24
Ja ik kan het vragen,maar ik ga toch alles ontkennen met "grappen"
Ik denk dat hij meer bedoelt dat hij verder is gaan kijken dan mijn geworstel.
Hoewel ik vanavond vreselijk kortaf was tegen vriend.
Hij zegt dan wel dat ik het niet op hem moet afreageren en dat is ook wel zo.
Maarja,ik voel mij gewoon niet fijn n dan is het snel teveel.
lastig vind ik dat.
Moet ik mij inderdaad inhouden omdat vriend dat niet verdient,of mag ik gewoon even chagerijnig zijn.
Ik denk dat hij meer bedoelt dat hij verder is gaan kijken dan mijn geworstel.
Hoewel ik vanavond vreselijk kortaf was tegen vriend.
Hij zegt dan wel dat ik het niet op hem moet afreageren en dat is ook wel zo.
Maarja,ik voel mij gewoon niet fijn n dan is het snel teveel.
lastig vind ik dat.
Moet ik mij inderdaad inhouden omdat vriend dat niet verdient,of mag ik gewoon even chagerijnig zijn.
