Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 28 januari 2009 om 11:46
Appel, goed dat je even iemand gesproken hebt. Heeft dat de druk er een beetje afgehaald?
Ik giet er ook nog maar wat koffie in, sigaretje erbij. Ach, ik ben toch al niet meer te redden
Hoi Hanke, was wel een kort nachtje voor jou he?
Waar werk je Hanke, een kinderdagverblijf ofzo? Of pas je thuis op?
Niet rutchen van heet water dus?
Ik giet er ook nog maar wat koffie in, sigaretje erbij. Ach, ik ben toch al niet meer te redden
Hoi Hanke, was wel een kort nachtje voor jou he?
Waar werk je Hanke, een kinderdagverblijf ofzo? Of pas je thuis op?
Niet rutchen van heet water dus?
woensdag 28 januari 2009 om 13:48
Ja, Iry, ik had het wel ergens gelezen dat je je daar had aangemeld. Misschien ligt het aan de omgeving, of er wachtlijsten zijn en zo ja hoe groot. Maar goed, ik weet dus nog helemaal niet óf ik daar iets ga doen, ik ben al in behandeling en zij weet helemaal niets van deze actie van mij.
Ik vind het niet leuk dat jullie jezelf kansloos noemen, zelfs niet als grapje, eerlijk gezegd. (Of denk ik soms ergens diep binnenin dat het bij mij kansloos is, dat nooit echt dingen verwerkt gaan worden? dat ik altijd zo blijf aansukkelen?)
Ik vind het niet leuk dat jullie jezelf kansloos noemen, zelfs niet als grapje, eerlijk gezegd. (Of denk ik soms ergens diep binnenin dat het bij mij kansloos is, dat nooit echt dingen verwerkt gaan worden? dat ik altijd zo blijf aansukkelen?)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 28 januari 2009 om 15:06
Mag ik misschien wat vragen...?
Gaat dit topic over misbruik (oftwel zijn jullie-degenen die hier meeschrijven- allemaal misbruikt?!?!), of is dit gewoon een clubje hier geworden die over moeilijke maar ook over alledaagse dingen praten? Pff wat een rare zin maar hoop dat jullie me begrijpen.
Als er geen antwoord komt, begrijp ik dit ook hoor!
Liefs
Gaat dit topic over misbruik (oftwel zijn jullie-degenen die hier meeschrijven- allemaal misbruikt?!?!), of is dit gewoon een clubje hier geworden die over moeilijke maar ook over alledaagse dingen praten? Pff wat een rare zin maar hoop dat jullie me begrijpen.
Als er geen antwoord komt, begrijp ik dit ook hoor!
Liefs
woensdag 28 januari 2009 om 15:25
Sorry Appel,
Ik word een beetje in beslag genomen door de kids hier.
Geen moment om aandachtig te praten met je,en dat wil ik juist wel als je moeilijke dingen te vertellen hebt.
Kan wel een beetje rondhangen hier.
Gaat het een beetje?
Wat lief Hanke zo'n klein babytje.
Hmm....ik goot altijd een flinke scheut zwitsal haarlotion over hun koppies en dan de hele dag haartjes snuffelen tijdens het knuffelen,heerlijk!!
Ik word een beetje in beslag genomen door de kids hier.
Geen moment om aandachtig te praten met je,en dat wil ik juist wel als je moeilijke dingen te vertellen hebt.
Kan wel een beetje rondhangen hier.
Gaat het een beetje?
Wat lief Hanke zo'n klein babytje.
Hmm....ik goot altijd een flinke scheut zwitsal haarlotion over hun koppies en dan de hele dag haartjes snuffelen tijdens het knuffelen,heerlijk!!
woensdag 28 januari 2009 om 15:45
woensdag 28 januari 2009 om 16:07
Zat nog even na te denken over jouw opmerking EV, over het grapje kansloos te zijn.
Ik schreef dat inderdaad voor de grap.
Maar zeggen ze niet dat in elke grap een kern van waarheid zit?
Want ja, ik voel me ook kansloos op dit moment. En waardeloos, zwak, een loser.
Als ik naar anderen kijk, jullie allemaal bijvoorbeeld, dan zie ik sterke vrouwen. En ik voel mezelf daarbij verbleken, zwak zijn.
Zo, dat is er dan meteen uit. Dit is een van mijn negatieve gedachten, waarvan me gevraagd was of ik ze hier durfde op te schrijven.
Ik schreef dat inderdaad voor de grap.
Maar zeggen ze niet dat in elke grap een kern van waarheid zit?
Want ja, ik voel me ook kansloos op dit moment. En waardeloos, zwak, een loser.
Als ik naar anderen kijk, jullie allemaal bijvoorbeeld, dan zie ik sterke vrouwen. En ik voel mezelf daarbij verbleken, zwak zijn.
Zo, dat is er dan meteen uit. Dit is een van mijn negatieve gedachten, waarvan me gevraagd was of ik ze hier durfde op te schrijven.
woensdag 28 januari 2009 om 16:17
En ik weet dat ik heel zwartgallige humor kan hebben EV. Ik hou me hier altijd nog in.
Maar ik heb dat nodig. Zeker als ik me zwaar k*t voel, dan houdt dat me op de been. Maakt dat ik het een beetje kan relativeren, kan de ergste spanning er voor mij wat afhalen.
Maar ik wil daar niemand mee voor het hoofd stoten, dus ik zal proberen daar rekening mee te houden. En mijn excuses als ik dat wel heb gedaan.
Maar ik heb dat nodig. Zeker als ik me zwaar k*t voel, dan houdt dat me op de been. Maakt dat ik het een beetje kan relativeren, kan de ergste spanning er voor mij wat afhalen.
Maar ik wil daar niemand mee voor het hoofd stoten, dus ik zal proberen daar rekening mee te houden. En mijn excuses als ik dat wel heb gedaan.
woensdag 28 januari 2009 om 17:25
Pff...wat een rommelige middag vandaag,ze houden mij allemaal bezig .
Ik hoop inderdaad vanavond wat tijd en rust te hebben om hier te zijn.
Ik heb jullie ook wel even nodig als afleiding.
Ik reageer vanavond dan ook even verder.
Sterretjee,
Sorry dat ik geen antwoord gaf,komt inderdaad een beetje bot over en zo bedoel ik het niet.
Ik wandel pas sinds kort binnen op dit topic.
lang vermeden hoewel het mij wel aantrok.
Ik heb inderdaad met misbruik te maken gehad en stoei o.a daardoor met wat persoonlijkheidsproblemen.
Liefs!
Ik hoop inderdaad vanavond wat tijd en rust te hebben om hier te zijn.
Ik heb jullie ook wel even nodig als afleiding.
Ik reageer vanavond dan ook even verder.
Sterretjee,
Sorry dat ik geen antwoord gaf,komt inderdaad een beetje bot over en zo bedoel ik het niet.
Ik wandel pas sinds kort binnen op dit topic.
lang vermeden hoewel het mij wel aantrok.
Ik heb inderdaad met misbruik te maken gehad en stoei o.a daardoor met wat persoonlijkheidsproblemen.
Liefs!
woensdag 28 januari 2009 om 17:30
quote:Sterretjee schreef op 28 januari 2009 @ 16:09:
Ik denk dat jullie dus geen antwoord willen geven.. Sorry dan als ik ingebroken heb!
Liefs!'
Ik was met andere dingen bezig, niet op internet, maar om te antwoorden op je vraag: ja..
(En je breekt niet in hoor, het is geen besloten groep)
Ik denk dat jullie dus geen antwoord willen geven.. Sorry dan als ik ingebroken heb!
Liefs!'
Ik was met andere dingen bezig, niet op internet, maar om te antwoorden op je vraag: ja..
(En je breekt niet in hoor, het is geen besloten groep)
elmervrouw wijzigde dit bericht op 29-01-2009 09:39
Reden: rest na 'ja' verwijderd - te eng
Reden: rest na 'ja' verwijderd - te eng
% gewijzigd
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 28 januari 2009 om 17:33
Dapper Saar, dat je een van je gedachten hier zo neer durft te zetten, goed van je! Ik kijk juist tegen jou op (en tegen anderen ook trouwens) en voel mezelf een loser, omdat ik op mijn leeftijd nog steeds niet dingen heb verwerkt en zit te klooien met werk, angsten die me teveel beïnvloeden.
Zo, hier heb je er dan meteen eentje van mij. Ik voel me minder dan anderen.
(PS. Heel erge opmerking trouwens: 'op mijn leeftijd'. Maar ik kan het niet anders omschrijven.)
Zo, hier heb je er dan meteen eentje van mij. Ik voel me minder dan anderen.
(PS. Heel erge opmerking trouwens: 'op mijn leeftijd'. Maar ik kan het niet anders omschrijven.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 28 januari 2009 om 17:45
En ik ben ook even benieuwd hoe het ging met je lunchafspraak. Is het je gelukt om eerlijker te zijn c.q. meer jezelf te zijn? Ik wist trouwens niet dat je bijna-tante was geworden, hoorde je dat ook vandaag van haar?
Zelf ook nog iets te vertellen: brief aan mijn vader geschreven. Wonderlijk hoe dat gaat, als je echt je gevoel laat stromen. Dan staat er ineens iets heel wezenlijks. Ik heb een kopietje van een foto van hem gemaakt en die belangrijke zin erboven geschreven, voordat het geheel op de brandstapel ging:
Ik voel wat ik voel
en jouw verbod geldt niet meer.
Zo! Iets wat zomaar vanuit het onbewuste omhoog kwam en wat me zelf verraste, maar wat me de komende tijd hopelijk wel gaat helpen om eerlijker te worden tegen mensen en niet mijn gevoel te verbergen. En meteen al iets moeilijks te doen, want mijn baas gaat straks bellen, zei hij maandag, over mijn terugkeer naar het werk... Moet ik dat nu dan al weten, of ik dat dinsdag kan of wil??
Zelf ook nog iets te vertellen: brief aan mijn vader geschreven. Wonderlijk hoe dat gaat, als je echt je gevoel laat stromen. Dan staat er ineens iets heel wezenlijks. Ik heb een kopietje van een foto van hem gemaakt en die belangrijke zin erboven geschreven, voordat het geheel op de brandstapel ging:
Ik voel wat ik voel
en jouw verbod geldt niet meer.
Zo! Iets wat zomaar vanuit het onbewuste omhoog kwam en wat me zelf verraste, maar wat me de komende tijd hopelijk wel gaat helpen om eerlijker te worden tegen mensen en niet mijn gevoel te verbergen. En meteen al iets moeilijks te doen, want mijn baas gaat straks bellen, zei hij maandag, over mijn terugkeer naar het werk... Moet ik dat nu dan al weten, of ik dat dinsdag kan of wil??
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 28 januari 2009 om 18:46
Pff...heftig EV en Iry.. Het spijt me dat jullie dit hebben moeten meemaken...
Ik stoei momenteel ook met verschillende geestelijke klachten. Wist dat dit topic over misbruik ging, maar zie dat TO hier nooit meer post dus vandaar dat ik me afvroeg of het nog wel over zulke dingen ging hier..
Beetje warrig maar misschien begrijpen jullie wat ik bedoel.
Jee EV, heftig om dat zo neer te zetten. Knap dat je dat kunt!! Ik kan sommige woorden gewoon nog niet eens uitspreken.. Maar ja.. weet niet of het onderwerp nog vaak aan bod komt hier. Denk dat het nu meer over jullie levens gaat he en hoe je met bepaalde dingen worstelt. Als jullie het niet erg vinden, lees ik gewoon mee.
Sterkte met alles...
Ik stoei momenteel ook met verschillende geestelijke klachten. Wist dat dit topic over misbruik ging, maar zie dat TO hier nooit meer post dus vandaar dat ik me afvroeg of het nog wel over zulke dingen ging hier..
Beetje warrig maar misschien begrijpen jullie wat ik bedoel.
Jee EV, heftig om dat zo neer te zetten. Knap dat je dat kunt!! Ik kan sommige woorden gewoon nog niet eens uitspreken.. Maar ja.. weet niet of het onderwerp nog vaak aan bod komt hier. Denk dat het nu meer over jullie levens gaat he en hoe je met bepaalde dingen worstelt. Als jullie het niet erg vinden, lees ik gewoon mee.
Sterkte met alles...
woensdag 28 januari 2009 om 18:49
EV, als ik je een hele goede raad mag geven.. Als ik zie waar je momenteel mee moet dealen enzo.. Ga alsjeblieft even nog niet werken. Ook al is het maar een weekje! Ik denk dat je dat nog niet aan kunt. En nee, dat is niet omdat ik je zwak vindt (heel sterk juist na wat ik dan van en over je gelezen heb), maar het is zo belangrijk om nu je eigen grens aan te geven. En volgens mij weet je diep in je hart heel goed dat je nu even rust nodig hebt. Geen dingen MOETEN. Gewoon even rust.
woensdag 28 januari 2009 om 18:51
quote:iry schreef op 28 januari 2009 @ 17:25:
Pff...wat een rommelige middag vandaag,ze houden mij allemaal bezig .
Ik hoop inderdaad vanavond wat tijd en rust te hebben om hier te zijn.
Ik heb jullie ook wel even nodig als afleiding.
Ik reageer vanavond dan ook even verder.
Sterretjee,
Sorry dat ik geen antwoord gaf,komt inderdaad een beetje bot over en zo bedoel ik het niet.
Ik wandel pas sinds kort binnen op dit topic.
lang vermeden hoewel het mij wel aantrok.
Ik heb inderdaad met misbruik te maken gehad en stoei o.a daardoor met wat persoonlijkheidsproblemen.
Liefs!
Geeft niks Iry! Ik begrijp echt dat jij ontzettend veel aan je hoofd hebt nu en dat je dan niet altijd zin hebt om te reageren snap ik! Verwijt jezelf niks!
Tis alleen, dan voel ik me gewoon weer zo onzeker en zo niet welkom haha. Maar echt, dat ligt helemaal aan mezelf.
Pff...wat een rommelige middag vandaag,ze houden mij allemaal bezig .
Ik hoop inderdaad vanavond wat tijd en rust te hebben om hier te zijn.
Ik heb jullie ook wel even nodig als afleiding.
Ik reageer vanavond dan ook even verder.
Sterretjee,
Sorry dat ik geen antwoord gaf,komt inderdaad een beetje bot over en zo bedoel ik het niet.
Ik wandel pas sinds kort binnen op dit topic.
lang vermeden hoewel het mij wel aantrok.
Ik heb inderdaad met misbruik te maken gehad en stoei o.a daardoor met wat persoonlijkheidsproblemen.
Liefs!
Geeft niks Iry! Ik begrijp echt dat jij ontzettend veel aan je hoofd hebt nu en dat je dan niet altijd zin hebt om te reageren snap ik! Verwijt jezelf niks!
Tis alleen, dan voel ik me gewoon weer zo onzeker en zo niet welkom haha. Maar echt, dat ligt helemaal aan mezelf.
woensdag 28 januari 2009 om 19:29
Sorry Sterretjee, ik zie dat ik ook helemaal langs je heen aan het reageren was. Even iets teveel met mezelf bezig
Maar dat was niet zo bedoeld hoor. Ik was ook vergeten dat mijn moeder jarig is vandaag, dus trek het je niet persoonlijk aan.
Om je vraag te beantwoorden, ik ben twee keer verkracht.
EV, lunch was wel gezellig. Even de stad in geweest, ik heb zelfs nog schoenen (sneakers) gekocht.
Ik kan niet zeggen dat ik echt eerlijker ben geweest, heb eigenlijk weinig verteld. Maar had ook het gevoel dat het niet nodig was, dat we beiden gewoon even gezelligheid konden gebruiken en dat was goed zo. Beiden eigenlijk voor ons gevoel chagrijnig en labiel en daarom dan weer erg kunnen lachen.
Had zondag van broer al gehoord dat het mis was gegaan. Ze waren er vorige week net achter dat ze zwanger was en diezelfde nacht ging het al mis. Beetje dubbel gevoel voor ze, ergens ook wel opgelucht dat ze in elk geval zwanger kan worden, want dat was niet helemaal duidelijk.
Wat goed dat je die brief hebt geschreven! Hoe voelt het nu?
En wbt werk, dat hoef je nu nog niet te beslissen toch? Als jij je er nog niet klaar voor voelt, echt nog niet gaan werken hoor. Dan loop je jezelf straks weer voorbij.
Neem je tijd, dat mag echt!
Maar dat was niet zo bedoeld hoor. Ik was ook vergeten dat mijn moeder jarig is vandaag, dus trek het je niet persoonlijk aan.
Om je vraag te beantwoorden, ik ben twee keer verkracht.
EV, lunch was wel gezellig. Even de stad in geweest, ik heb zelfs nog schoenen (sneakers) gekocht.
Ik kan niet zeggen dat ik echt eerlijker ben geweest, heb eigenlijk weinig verteld. Maar had ook het gevoel dat het niet nodig was, dat we beiden gewoon even gezelligheid konden gebruiken en dat was goed zo. Beiden eigenlijk voor ons gevoel chagrijnig en labiel en daarom dan weer erg kunnen lachen.
Had zondag van broer al gehoord dat het mis was gegaan. Ze waren er vorige week net achter dat ze zwanger was en diezelfde nacht ging het al mis. Beetje dubbel gevoel voor ze, ergens ook wel opgelucht dat ze in elk geval zwanger kan worden, want dat was niet helemaal duidelijk.
Wat goed dat je die brief hebt geschreven! Hoe voelt het nu?
En wbt werk, dat hoef je nu nog niet te beslissen toch? Als jij je er nog niet klaar voor voelt, echt nog niet gaan werken hoor. Dan loop je jezelf straks weer voorbij.
Neem je tijd, dat mag echt!
