Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 3 februari 2009 om 16:35
Oh, en fijn om te horen dat je me graag bemoedigd omdat je ziet dat ik er wat mee doe Hanke.
Want dat probeer ik ook echt. Ik vind het fijn om hier reacties te krijgen en te kijken of ik daar wat mee kan doen.
Het komt allemaal misschien erg negatief over wat ik schrijf de laatste tijd, maar ik heb er zeker vertrouwen in. Vertrouwen dat het de goede kant op gaat en dat dit me uiteindelijk winst op zal leveren.
Dit ziek thuis zitten gebeurt niet voor niets, probeer ik maar te denken. Het dwingt me als het ware actief te worden, nu het werk waar ik me normaal achter kan verschuilen even wegvalt.
Want dat probeer ik ook echt. Ik vind het fijn om hier reacties te krijgen en te kijken of ik daar wat mee kan doen.
Het komt allemaal misschien erg negatief over wat ik schrijf de laatste tijd, maar ik heb er zeker vertrouwen in. Vertrouwen dat het de goede kant op gaat en dat dit me uiteindelijk winst op zal leveren.
Dit ziek thuis zitten gebeurt niet voor niets, probeer ik maar te denken. Het dwingt me als het ware actief te worden, nu het werk waar ik me normaal achter kan verschuilen even wegvalt.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:39
Haha, zal het doorgeven volgende week aan peut, dat ze voor meer mensen inspirerend is
En wat vindt EM ervan om dat eens te doen? Vast wel leuk denk ik zo.
Verbaast mij niets hoor, die dominantie van jou in een relatie. Je bent dan wel wat klein, maar met veel pit in je!
Ik kom vanavond nog wel weer even langs hier. Vriendin staat zo op de stoep.
En wat vindt EM ervan om dat eens te doen? Vast wel leuk denk ik zo.
Verbaast mij niets hoor, die dominantie van jou in een relatie. Je bent dan wel wat klein, maar met veel pit in je!
Ik kom vanavond nog wel weer even langs hier. Vriendin staat zo op de stoep.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:47
EM vroeg al meteen wanneer we dat dan zouden gaan doen. Slik! Eh.. rustig aan hoor, daar moet ik me eerst mentaal op voorbereiden.
Nu ga ik hier ook weg, want ik word zo onrustig als wat, met dat gesleep met die waterzakken op de achtergrond en het heen- en weerlopen van EM. De was hangt inmiddels, comp gaat uit. Zuuuucht.
Het is wel allemaal heel, heel veel vandaag. En het is nog niet klaar, want straks moeten we ook nog dat nieuwe bed in elkaar gaan zetten. Best wel leuk
Nu ga ik hier ook weg, want ik word zo onrustig als wat, met dat gesleep met die waterzakken op de achtergrond en het heen- en weerlopen van EM. De was hangt inmiddels, comp gaat uit. Zuuuucht.
Het is wel allemaal heel, heel veel vandaag. En het is nog niet klaar, want straks moeten we ook nog dat nieuwe bed in elkaar gaan zetten. Best wel leuk
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 3 februari 2009 om 16:55
Hallo allemaal!
Ev veel plezier met je nieuwe bed!!!
Hanke..ik hoop dat je de kaart afkrijgt voor 17.00u
Saar, goede opdracht zeg! Ben benieuwd hoe het jullie ( je broer en jij) zal bevallen. Maar vooral hoe jij het ervaart natuurlijk!
Heb zelf een pittige dag gehad...je moest je trauma vertellen in het kader van de kennismaking. Er is 1 nieuwe vrouw gestart en er zijn er 4 weg.
Verder heb ik een groot probleem, mijn afstandbediening is kapot!!!
Ev veel plezier met je nieuwe bed!!!
Hanke..ik hoop dat je de kaart afkrijgt voor 17.00u
Saar, goede opdracht zeg! Ben benieuwd hoe het jullie ( je broer en jij) zal bevallen. Maar vooral hoe jij het ervaart natuurlijk!
Heb zelf een pittige dag gehad...je moest je trauma vertellen in het kader van de kennismaking. Er is 1 nieuwe vrouw gestart en er zijn er 4 weg.
Verder heb ik een groot probleem, mijn afstandbediening is kapot!!!
dinsdag 3 februari 2009 om 17:00
Hoi lieverds.
Kom even zwaaien naar jullie!
Ik hoop vanavond nog te lezen hier.
Waarschijnlijk ga ik mee naar Praag!!
Vriend gaat zijn best doen Om ook heen te kunnen vliegen samen,dan zijn de grootste obstakels van de baan.
Verder ben ik zo moe.
.Ik put mijzelf uit,enkel omdat ik angstig ben om naar bed te gaan omdat het dan echt gaat spoken in en om mijn hoofd.
Maar dit houd ik niet vol,zucht...er moet een oplossing komen.
Nu moet ik nog gaan verzinnen wat ik op tafel tover dadelijk.
Liefs!
Kom even zwaaien naar jullie!
Ik hoop vanavond nog te lezen hier.
Waarschijnlijk ga ik mee naar Praag!!
Vriend gaat zijn best doen Om ook heen te kunnen vliegen samen,dan zijn de grootste obstakels van de baan.
Verder ben ik zo moe.
.Ik put mijzelf uit,enkel omdat ik angstig ben om naar bed te gaan omdat het dan echt gaat spoken in en om mijn hoofd.
Maar dit houd ik niet vol,zucht...er moet een oplossing komen.
Nu moet ik nog gaan verzinnen wat ik op tafel tover dadelijk.
Liefs!
dinsdag 3 februari 2009 om 17:08
Ier, ik heb na zitten denken over jou trip naar Praag. Is het een idee om op de momenten dat het even spannend is te bellen? Het is misschien wat duur, maar om je er door heen te slepen. Of sms-en, da's wat goedkoper.
Deed ik ook als ik alleen naar het buitenland op vakantie ging. Werkt als een tierelier, dat zetje in de rug.
*vliegt terug naar afwas*
Deed ik ook als ik alleen naar het buitenland op vakantie ging. Werkt als een tierelier, dat zetje in de rug.
*vliegt terug naar afwas*
dinsdag 3 februari 2009 om 19:09
Iry wat fijn dat je toch (misschien) op een voor jou lekkerder manier kan reizen...
Saar wat een ontzettend goeie opdracht van je therapeute. Philoman en ik hebben een keer dezelfde opdracht gekregen...we hebben hem tot op de dag van vandaag niet uitgevoerd.
EV, je hebt je er vandaag weer doorheen geslagen, hartstikke goed. Dit is gewoon allemaal nodig om je grens te gaan voelen en aangeven. En dat is niet makkelijk, anders had je het jaren geleden al gedaan!
Wat leuk een nieuw bed, hoewel een waterbed me ook geen straf lijkt. Beviel het niet?
Hanke: graag voor mij: ehm.... Nine To Five, dat poetst lekker!
Claire tsja...ach heb je meteen gesport...zo zonder afstandsbediening. Of had je daar nou net geen behoefte aan na je zware dag?
Mocht ik trouwens de indruk gewekt hebben dat ik sportief ben...dat is niet zo. Dat we dat ook even uit de wereld hebben geholpen
Verder iedereen eet smakelijk of fijne avond vast...
Oh ik had vandaag al weer een goede dag. Het kan niet op. Ik weet zo hoe het is om me niet goed/ellendig te voelen dat ik ieder moment van goed voelen ervaar als intens gelukkig.
Oh en LL je vroeg naar wat 'normaal' dan was, qua gevoel.
Ik bedoelde daar denk ik mee een gevoel dat ik vroeger als kleuter kon hebben over mezelf. Nog argeloos en vol verwachting zoiets. Nog niet onzekerder dan nodig, nog niet geneigd te verdwijnen, alles goed te doen en het lieve meisje te spelen.
Een tijd dat ik nog zo hard kon rennen dat ik dacht dat ik vloog, dat mijn hielen tegen m'n billen aantikten bij iedere enorme sprong. Dat ik dacht dat ik heel bijzonder was, nee sterker, ik WIST dat ik heel bijzonder was. Dat gevoel heb ik dus ooit gehad en dat is langzaam maar zeker verdwenen. De laatste 14 jaar ben ik bezig geweest met mezelf terugpakken, soms in een stroomversnelling zoals nu, soms even stilstaand, soms prettig, soms verschrikkelijk.
Saar wat een ontzettend goeie opdracht van je therapeute. Philoman en ik hebben een keer dezelfde opdracht gekregen...we hebben hem tot op de dag van vandaag niet uitgevoerd.
EV, je hebt je er vandaag weer doorheen geslagen, hartstikke goed. Dit is gewoon allemaal nodig om je grens te gaan voelen en aangeven. En dat is niet makkelijk, anders had je het jaren geleden al gedaan!
Wat leuk een nieuw bed, hoewel een waterbed me ook geen straf lijkt. Beviel het niet?
Hanke: graag voor mij: ehm.... Nine To Five, dat poetst lekker!
Claire tsja...ach heb je meteen gesport...zo zonder afstandsbediening. Of had je daar nou net geen behoefte aan na je zware dag?
Mocht ik trouwens de indruk gewekt hebben dat ik sportief ben...dat is niet zo. Dat we dat ook even uit de wereld hebben geholpen
Verder iedereen eet smakelijk of fijne avond vast...
Oh ik had vandaag al weer een goede dag. Het kan niet op. Ik weet zo hoe het is om me niet goed/ellendig te voelen dat ik ieder moment van goed voelen ervaar als intens gelukkig.
Oh en LL je vroeg naar wat 'normaal' dan was, qua gevoel.
Ik bedoelde daar denk ik mee een gevoel dat ik vroeger als kleuter kon hebben over mezelf. Nog argeloos en vol verwachting zoiets. Nog niet onzekerder dan nodig, nog niet geneigd te verdwijnen, alles goed te doen en het lieve meisje te spelen.
Een tijd dat ik nog zo hard kon rennen dat ik dacht dat ik vloog, dat mijn hielen tegen m'n billen aantikten bij iedere enorme sprong. Dat ik dacht dat ik heel bijzonder was, nee sterker, ik WIST dat ik heel bijzonder was. Dat gevoel heb ik dus ooit gehad en dat is langzaam maar zeker verdwenen. De laatste 14 jaar ben ik bezig geweest met mezelf terugpakken, soms in een stroomversnelling zoals nu, soms even stilstaand, soms prettig, soms verschrikkelijk.
dinsdag 3 februari 2009 om 20:07
Philomein, heerlijk om te lezen dat jij je zo goed voelt!
EV, succes met het in elkaar zetten van het bed. Ben benieuwd of en wanneer jullie die opdracht gaan doen.
Claire, knuffel voor jou na deze pittige dag. En sterkte natuurlijk met het gemis van je afstandsbediening, dat zal niet makkelijk voor je zijn
Hanke, goed bezig zeg! Wat zal jij genieten van de sauna het weekend. Zing maar iets vrolijks voor ons.
Iry, heb je een beetje uit kunnen rustig vandaag?
Leuk dat Praag waarschijnlijk doorgaat en dat jullie het zo op kunnen lossen!
Appel, hoe is therapie gegaan vandaag?
Pff, ben moe van al dat gepraat vandaag. Eerst psych en toen vriendin. Vriendin wist precies de vinger op de juiste plek(ken) te leggen. En ik vond het zowaar een keer fijn dat iemand zo door mij heen prikt. Herkenning ook, want beiden een soort zoektocht naar onszelf.
Beetje leeg van al dat gepraat, maar voel me eigenlijk best goed vandaag!
Broer is een schat, die komt zaterdag helpen vriendin te verhuizen. Kan ik hem dan meteen vertellen van de opdracht
EV, succes met het in elkaar zetten van het bed. Ben benieuwd of en wanneer jullie die opdracht gaan doen.
Claire, knuffel voor jou na deze pittige dag. En sterkte natuurlijk met het gemis van je afstandsbediening, dat zal niet makkelijk voor je zijn
Hanke, goed bezig zeg! Wat zal jij genieten van de sauna het weekend. Zing maar iets vrolijks voor ons.
Iry, heb je een beetje uit kunnen rustig vandaag?
Leuk dat Praag waarschijnlijk doorgaat en dat jullie het zo op kunnen lossen!
Appel, hoe is therapie gegaan vandaag?
Pff, ben moe van al dat gepraat vandaag. Eerst psych en toen vriendin. Vriendin wist precies de vinger op de juiste plek(ken) te leggen. En ik vond het zowaar een keer fijn dat iemand zo door mij heen prikt. Herkenning ook, want beiden een soort zoektocht naar onszelf.
Beetje leeg van al dat gepraat, maar voel me eigenlijk best goed vandaag!
Broer is een schat, die komt zaterdag helpen vriendin te verhuizen. Kan ik hem dan meteen vertellen van de opdracht
dinsdag 3 februari 2009 om 20:20
He Iry, wat goed dat je het wilt gaan doen, Praag! En als jullie tegelijkertijd kunnen vliegen wordt het ook meteen een stukje makkelijker.
Vond de bel-tip van Hanke trouwens eentje om te onthouden. Mij overvalt nog wel eens het gevoel dat het nu-per-direct-en-ineens allemaal echt niet meer gaat. (wat dat 'niet meer gaat' inhoud weet ik ook niet. zitten en huilen geloof ik ) Dat bellen zou nog wel eens een redder kunnen zijn dan.
Kan iemand me in ieder geval daar van de grond komen schrapen
.
Saar: moeilijke opdracht! Hier ook alle touwtjes bij Wurm. Anders wordt ik heul a-relaxed.
EV: klinkt als goed voornemen, dat jezelf goed in de gaten houden. Wat kan èèn welgemeend woord van kinderen toch altijd een hoop doen he. Hoe voelde het nou uiteindelijk, dat rijden? Want je begon bibber, en dat nam iets af, maar hoe voel je je nu als je eraan terug denkt?
Ik loop vandaag mezelf in de weg geloof ik. Druk in mn hoofd, en allerlei gevoelens die heel graag de aandacht willen maar die ik hardnekkig probeer te ontlopen.
Dat alles maakt me onrustig en huilerig. Eigenlijk gaat het alleen een beetje goed als ik 'niets' doe. Beetje frunniken met een oud truitje en wat stukjes stof, boekje lezen..
Sport normaal op dinsdagavond, maar heb afgebeld. Dat luchtte wel heel erg op.
Morgenochtend werken. Zie er nu heel erg tegenop, maar als ik morgen bezig ben zal het wel gaan. Daarna nog therapie, en daar zie ik òòk tegenop.
Eindconclusie: ik zie geloof ik overal tegenop.
Wat een intens lui wezen ben ik ook! 24, leven als een bejaarde, en dan nog moe en huilen-pruilen.
Heb het huishouden iig verschoven naar Kerst. Lijkt me vroeg genoeg, en tot die tijd draait vriend-lief z'n onderbroeken maar om de twee dagen om.
Vond de bel-tip van Hanke trouwens eentje om te onthouden. Mij overvalt nog wel eens het gevoel dat het nu-per-direct-en-ineens allemaal echt niet meer gaat. (wat dat 'niet meer gaat' inhoud weet ik ook niet. zitten en huilen geloof ik ) Dat bellen zou nog wel eens een redder kunnen zijn dan.
Kan iemand me in ieder geval daar van de grond komen schrapen
.Saar: moeilijke opdracht! Hier ook alle touwtjes bij Wurm. Anders wordt ik heul a-relaxed.
EV: klinkt als goed voornemen, dat jezelf goed in de gaten houden. Wat kan èèn welgemeend woord van kinderen toch altijd een hoop doen he. Hoe voelde het nou uiteindelijk, dat rijden? Want je begon bibber, en dat nam iets af, maar hoe voel je je nu als je eraan terug denkt?
Ik loop vandaag mezelf in de weg geloof ik. Druk in mn hoofd, en allerlei gevoelens die heel graag de aandacht willen maar die ik hardnekkig probeer te ontlopen.
Dat alles maakt me onrustig en huilerig. Eigenlijk gaat het alleen een beetje goed als ik 'niets' doe. Beetje frunniken met een oud truitje en wat stukjes stof, boekje lezen..
Sport normaal op dinsdagavond, maar heb afgebeld. Dat luchtte wel heel erg op.
Morgenochtend werken. Zie er nu heel erg tegenop, maar als ik morgen bezig ben zal het wel gaan. Daarna nog therapie, en daar zie ik òòk tegenop.
Eindconclusie: ik zie geloof ik overal tegenop.
Wat een intens lui wezen ben ik ook! 24, leven als een bejaarde, en dan nog moe en huilen-pruilen.
Heb het huishouden iig verschoven naar Kerst. Lijkt me vroeg genoeg, en tot die tijd draait vriend-lief z'n onderbroeken maar om de twee dagen om.
dinsdag 3 februari 2009 om 20:28
O trouwens Philomein, wat omschrijf je dat prachtig!
Ik ken dat gevoel als kind niet, maar wel dat ik nu af en toe zo intens kan genieten van dingen. Als het 'gewoon' goed gaat.
Maar in jou beschrijving zag ik meteen een klein meisje een heuvel afrennen, zo snel dat haar voeten haar niet bij kunnen houden. (dat gevoel ken ik dan weer wel, duin-mensje dat ik ben) Het doet me glimlachen. Dankjewel
Ik ken dat gevoel als kind niet, maar wel dat ik nu af en toe zo intens kan genieten van dingen. Als het 'gewoon' goed gaat.
Maar in jou beschrijving zag ik meteen een klein meisje een heuvel afrennen, zo snel dat haar voeten haar niet bij kunnen houden. (dat gevoel ken ik dan weer wel, duin-mensje dat ik ben) Het doet me glimlachen. Dankjewel
dinsdag 3 februari 2009 om 20:30
Ehm.
Die gevoelens, dat zijn gevoelens waardoor ik op mn kop wil gaan staan en heel hard gillen tot ik schor ben.
Heel hard tegen de muur wil schoppen en slaan.
Of zoiets.
Het maakt me zo onmachtig soms allemaal.
Nu.
En ik weet niet goed wat ik er dan mee moet. Behalve dan hardnekkig wat anders gaan doen voor het me overspoeld.
Maar dank Saar. Lief!
Je hebt me nu al aan het huilen
Die gevoelens, dat zijn gevoelens waardoor ik op mn kop wil gaan staan en heel hard gillen tot ik schor ben.
Heel hard tegen de muur wil schoppen en slaan.
Of zoiets.
Het maakt me zo onmachtig soms allemaal.
Nu.
En ik weet niet goed wat ik er dan mee moet. Behalve dan hardnekkig wat anders gaan doen voor het me overspoeld.
Maar dank Saar. Lief!
Je hebt me nu al aan het huilen
dinsdag 3 februari 2009 om 21:00
quote:Wurmpje schreef op 03 februari 2009 @ 20:28:
Maar in jou beschrijving zag ik meteen een klein meisje een heuvel afrennen, zo snel dat haar voeten haar niet bij kunnen houden. (dat gevoel ken ik dan weer wel, duin-mensje dat ik ben) Het doet me glimlachen. Dankjewel Ik zag mezelf als klein meisje op de rand van de zandbak van de kleuterschool, die zandbak is in mijn herinnering heel groot, het zand door m'n vingers, de juf was zó lief, wat een fijne herinnering
Maar in jou beschrijving zag ik meteen een klein meisje een heuvel afrennen, zo snel dat haar voeten haar niet bij kunnen houden. (dat gevoel ken ik dan weer wel, duin-mensje dat ik ben) Het doet me glimlachen. Dankjewel Ik zag mezelf als klein meisje op de rand van de zandbak van de kleuterschool, die zandbak is in mijn herinnering heel groot, het zand door m'n vingers, de juf was zó lief, wat een fijne herinnering
dinsdag 3 februari 2009 om 21:07
quote:saartje1980 schreef op 03 februari 2009 @ 16:35:
Het komt allemaal misschien erg negatief over wat ik schrijf de laatste tijd, maar ik heb er zeker vertrouwen in. Vertrouwen dat het de goede kant op gaat en dat dit me uiteindelijk winst op zal leveren.
Dit ziek thuis zitten gebeurt niet voor niets, probeer ik maar te denken. Het dwingt me als het ware actief te worden, nu het werk waar ik me normaal achter kan verschuilen even wegvalt.Nee, niet negatief. Juist dat vertrouwen straal je uit. Je vertelt wel over de opdracht met je broer hè, leuke uitdaging
Het komt allemaal misschien erg negatief over wat ik schrijf de laatste tijd, maar ik heb er zeker vertrouwen in. Vertrouwen dat het de goede kant op gaat en dat dit me uiteindelijk winst op zal leveren.
Dit ziek thuis zitten gebeurt niet voor niets, probeer ik maar te denken. Het dwingt me als het ware actief te worden, nu het werk waar ik me normaal achter kan verschuilen even wegvalt.Nee, niet negatief. Juist dat vertrouwen straal je uit. Je vertelt wel over de opdracht met je broer hè, leuke uitdaging
dinsdag 3 februari 2009 om 21:18
quote:Wurmpje schreef op 03 februari 2009 @ 20:30:
Ehm.
Die gevoelens, dat zijn gevoelens waardoor ik op mn kop wil gaan staan en heel hard gillen tot ik schor ben.
Heel hard tegen de muur wil schoppen en slaan.
Of zoiets.
Het maakt me zo onmachtig soms allemaal.
Nu.
En ik weet niet goed wat ik er dan mee moet. Behalve dan hardnekkig wat anders gaan doen voor het me overspoeld.
Maar dank Saar. Lief!
Je hebt me nu al aan het huilen
Ik ben ook de laatste die zal zeggen dat het makkelijk is er aan toe te geven.
Maar het weglopen voor die gevoelens is mij opgebroken en ik lijk het nu wel toe te moeten laten, alsof ik geen andere keus meer heb.
En dat overspoelt me soms, weet dan niet wat ik ermee aan moet.
Maar tegelijk zie ik ook dat het me wat oplevert.
Want met het toelaten van al die gevoelens, komen er ook ineens positieve gevoelens los. Die eerder nooit zo bij me binnen kwamen.
Bijvoorbeeld het bezoek van die vriendin vandaag. Ik besefte me net echt hoe waardevol ik dat vind, hoeveel goed het mij doet dit soort mensen in mijn leven te hebben. Waar ik het eerder als een soort vanzelfsprekendheid zag, er niet bij stil stond, zie ik nu hoe belangrijk dit voor me is. De laatste tijd ervaar ik ook veel warmte van mensen (ook hier, al is dat op afstand). Dat mogen en kunnen ervaren, trekt de pijn en het verdriet wat speelt weer wat in evenwicht.
Ehm.
Die gevoelens, dat zijn gevoelens waardoor ik op mn kop wil gaan staan en heel hard gillen tot ik schor ben.
Heel hard tegen de muur wil schoppen en slaan.
Of zoiets.
Het maakt me zo onmachtig soms allemaal.
Nu.
En ik weet niet goed wat ik er dan mee moet. Behalve dan hardnekkig wat anders gaan doen voor het me overspoeld.
Maar dank Saar. Lief!
Je hebt me nu al aan het huilen
Ik ben ook de laatste die zal zeggen dat het makkelijk is er aan toe te geven.
Maar het weglopen voor die gevoelens is mij opgebroken en ik lijk het nu wel toe te moeten laten, alsof ik geen andere keus meer heb.
En dat overspoelt me soms, weet dan niet wat ik ermee aan moet.
Maar tegelijk zie ik ook dat het me wat oplevert.
Want met het toelaten van al die gevoelens, komen er ook ineens positieve gevoelens los. Die eerder nooit zo bij me binnen kwamen.
Bijvoorbeeld het bezoek van die vriendin vandaag. Ik besefte me net echt hoe waardevol ik dat vind, hoeveel goed het mij doet dit soort mensen in mijn leven te hebben. Waar ik het eerder als een soort vanzelfsprekendheid zag, er niet bij stil stond, zie ik nu hoe belangrijk dit voor me is. De laatste tijd ervaar ik ook veel warmte van mensen (ook hier, al is dat op afstand). Dat mogen en kunnen ervaren, trekt de pijn en het verdriet wat speelt weer wat in evenwicht.
dinsdag 3 februari 2009 om 21:21
dinsdag 3 februari 2009 om 21:28
-Saar nu begrijp ik de opdracht,dank voor jr uitleg.Ben benieuwd hoe je het ervaren gaat,fijn dat je je broer daar voor
vragen kunt
-Philomein ,mooie omschrijving heb je gegeven ,ik ging gelijk na hoe ik me toen voelde toen ik klein was
-Wurmpje, je voelt wat je voelt en dat is oke,al voel je je rot het is vaak een moment en dat gaat weer voorbij,er gebeurt echt nix raars/engs als je voelt war je voelt, voor je
Lyne hoe gaat ie?
EV Alvast weltrusten voor straks in je nieuwe hemelbed!
-Hanke;the power of love van Frankie goes to Holleywood graag(als je niet al klaar bent natuurlijk)
Voor iedereen
Groetjes Spongebabe
vragen kunt
-Philomein ,mooie omschrijving heb je gegeven ,ik ging gelijk na hoe ik me toen voelde toen ik klein was
-Wurmpje, je voelt wat je voelt en dat is oke,al voel je je rot het is vaak een moment en dat gaat weer voorbij,er gebeurt echt nix raars/engs als je voelt war je voelt, voor je
Lyne hoe gaat ie?
EV Alvast weltrusten voor straks in je nieuwe hemelbed!
-Hanke;the power of love van Frankie goes to Holleywood graag(als je niet al klaar bent natuurlijk)
Voor iedereen
Groetjes Spongebabe
dinsdag 3 februari 2009 om 21:37
quote:saartje1980 schreef op 03 februari 2009 @ 21:21:
[...]
Meen je dat Lynne? Fijn om te horen, dank je.
Tuurlijk zal ik uitgebreid verslag doen van de opdracht!
Hoe is het met jou?
Beetje duf, weekend op stap geweest wat laat werd en ik lig structureel te laat in bed, dat brak me vandaag even op
Maar het was erg leuk en dat geeft weer energie.
[...]
Meen je dat Lynne? Fijn om te horen, dank je.
Tuurlijk zal ik uitgebreid verslag doen van de opdracht!
Hoe is het met jou?
Beetje duf, weekend op stap geweest wat laat werd en ik lig structureel te laat in bed, dat brak me vandaag even op
Maar het was erg leuk en dat geeft weer energie.
