Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 3 februari 2009 om 10:14
quote:Loving_Life schreef op 03 februari 2009 @ 01:32:
[...]
Ik zit een beetje in dubio LovingLife. Moet ik op dit topic hierop reageren of kunnen we dat beter prive doen? Idd, het is heel persoonlijk, en wat ik je wil vragen en vertellen ook.
Maar...ik merk dat ik een beetje terugschrik voor je wantrouwen. Wat als mijn motieven niet oprecht genoeg zijn voor je? Daar voel ík me dan weer kwetsbaar in.
In ieder contact zit eigenbelang. Daar is niks mis mee. Je kunt je prettig voelen omdat er gelachen wordt, omdat je het gevoel hebt er voor een ander te kunnen zijn. Niet elke relatie is even gelijkwaardig. Dat hoeft ook niet altijd.
Je kunt me mailen op mijn nick op hotmail. Als je het aandurft
[...]
Ik zit een beetje in dubio LovingLife. Moet ik op dit topic hierop reageren of kunnen we dat beter prive doen? Idd, het is heel persoonlijk, en wat ik je wil vragen en vertellen ook.
Maar...ik merk dat ik een beetje terugschrik voor je wantrouwen. Wat als mijn motieven niet oprecht genoeg zijn voor je? Daar voel ík me dan weer kwetsbaar in.
In ieder contact zit eigenbelang. Daar is niks mis mee. Je kunt je prettig voelen omdat er gelachen wordt, omdat je het gevoel hebt er voor een ander te kunnen zijn. Niet elke relatie is even gelijkwaardig. Dat hoeft ook niet altijd.
Je kunt me mailen op mijn nick op hotmail. Als je het aandurft
dinsdag 3 februari 2009 om 11:06
Goedemorgen!
Wat een hoop geschreven hier weer!
Allereerst een (F) voor EV. Dapper dat je het toch aan het proberen bent! Voel je alsjeblieft niet gedwongen om op de voorstellen van je baas in te gaan, omdat hij meelevend is.
Voor mij kwam het over alsof je je gevoel weg aan het denken bent met logische gedachten. En zo werkt dat natuurlijk niet he .
Hoop dat het beetje gegaan is.
Iry, wat loop je hard tegen je 'beperkingen' aan zo... Zeker als je iets zo graag wilt. Ik denk dat alleen jij na kan voelen of het 'angst voor angst' is, of dat je nu al aan voelt komen dat het janken-gieren-brullen wordt. In dat laatste geval is er gewoon geen lol aan namelijk.
(enne, in je eentje op een hotelkamer zitten met een goed boek klinkt best! Ben ook niet zo'n in-mn-eentje-erop-uit mensje)
Philomein, wat mooi om te horen, die groei van jou! En ik kan me voorstellen dat er in je relatie dan ook telkens even hobbels zitten, omdat die mee moet groeien. Hoe vind Philoman het dat je steeds sterker en onafhankelijker wordt?
Ik weet dat mijn vriend dat namelijk best moeilijk vind soms. Hij vidn het rot voor mij als het niet goed gaat, maar zijn 'rol' is dan zo duidelijk. Ik heb hem zo nodig dan! Voor hem heel 'veilig'.
Hanke, hoe is het met jou? Van jou posts straalt altijd zoveel wijsheid en rust af dat ik er echt even voor ga zitten.
Voor degenen op wie ik nu niet direct reageer (F)
Wat een hoop geschreven hier weer!
Allereerst een (F) voor EV. Dapper dat je het toch aan het proberen bent! Voel je alsjeblieft niet gedwongen om op de voorstellen van je baas in te gaan, omdat hij meelevend is.
Voor mij kwam het over alsof je je gevoel weg aan het denken bent met logische gedachten. En zo werkt dat natuurlijk niet he .
Hoop dat het beetje gegaan is.
Iry, wat loop je hard tegen je 'beperkingen' aan zo... Zeker als je iets zo graag wilt. Ik denk dat alleen jij na kan voelen of het 'angst voor angst' is, of dat je nu al aan voelt komen dat het janken-gieren-brullen wordt. In dat laatste geval is er gewoon geen lol aan namelijk.
(enne, in je eentje op een hotelkamer zitten met een goed boek klinkt best! Ben ook niet zo'n in-mn-eentje-erop-uit mensje)
Philomein, wat mooi om te horen, die groei van jou! En ik kan me voorstellen dat er in je relatie dan ook telkens even hobbels zitten, omdat die mee moet groeien. Hoe vind Philoman het dat je steeds sterker en onafhankelijker wordt?
Ik weet dat mijn vriend dat namelijk best moeilijk vind soms. Hij vidn het rot voor mij als het niet goed gaat, maar zijn 'rol' is dan zo duidelijk. Ik heb hem zo nodig dan! Voor hem heel 'veilig'.
Hanke, hoe is het met jou? Van jou posts straalt altijd zoveel wijsheid en rust af dat ik er echt even voor ga zitten.
Voor degenen op wie ik nu niet direct reageer (F)
dinsdag 3 februari 2009 om 11:08
Ik ben ook op tijd naar bed gegaan. En redelijk op tijd weer op. Heb vandaag geen werkdingen, wel vanavond zingen.
Hoe het met mij is? Iets minder. Merk dat ik dit weekend heel inert was en eigenlijk baal ik daarvan. Aan de andere kant was ik gewoon moe. Ik moet wennen aan de dag oppas die er bij gekomen is en een dagdeel meer met de ukkies werken. Ook had ik de afgelopen weken veel afspraken.
Tijd nemen om bij te komen is dan prima. Maar een heel weekend niks voelt ook niet goed. Verder heb ik de laatste tijd enorme trek. En daar baal ik van omdat ik eigenlijk nog verder wil afvallen. En in mijn huis moet ik nodig eens gewoon stoffen, zuigen en de afwas doen. En dat ligt (eerlijk gezegd) al 2 weken op me te wachten, schaam, schaam.
Verder heb ik zin om naar de sauna te gaan. Maar omdat ik ruim 2 weken terug nog geweest ben mag ik niet van mezelf. En omdat de drang zo groot is zit ik heel inert achter de computer/ voor de tv te zitten, wachtend tot de zin overgaat. Wat niet gebeurd...
Afgezien daarvan gaat het prima met me
Hoe het met mij is? Iets minder. Merk dat ik dit weekend heel inert was en eigenlijk baal ik daarvan. Aan de andere kant was ik gewoon moe. Ik moet wennen aan de dag oppas die er bij gekomen is en een dagdeel meer met de ukkies werken. Ook had ik de afgelopen weken veel afspraken.
Tijd nemen om bij te komen is dan prima. Maar een heel weekend niks voelt ook niet goed. Verder heb ik de laatste tijd enorme trek. En daar baal ik van omdat ik eigenlijk nog verder wil afvallen. En in mijn huis moet ik nodig eens gewoon stoffen, zuigen en de afwas doen. En dat ligt (eerlijk gezegd) al 2 weken op me te wachten, schaam, schaam.
Verder heb ik zin om naar de sauna te gaan. Maar omdat ik ruim 2 weken terug nog geweest ben mag ik niet van mezelf. En omdat de drang zo groot is zit ik heel inert achter de computer/ voor de tv te zitten, wachtend tot de zin overgaat. Wat niet gebeurd...
Afgezien daarvan gaat het prima met me
dinsdag 3 februari 2009 om 11:14
dinsdag 3 februari 2009 om 11:20
Zingen Hanke? Wat leuk, wat voor soort muziek, in een koor
ofzo?
Waarom voelt dat niet goed, een heel weekend niets?
En zin hebben om naar de sauna te gaan, maar nog niet mogen van jezelf. Misschien toch maar aan toegeven dan of kan dat niet?
Knap trouwens dat je zoveel afgevallen bent. Ik heb jouw topic toen wel gelezen, maar volgens mij niet gereageerd, dus bij deze nog even.
ofzo?
Waarom voelt dat niet goed, een heel weekend niets?
En zin hebben om naar de sauna te gaan, maar nog niet mogen van jezelf. Misschien toch maar aan toegeven dan of kan dat niet?
Knap trouwens dat je zoveel afgevallen bent. Ik heb jouw topic toen wel gelezen, maar volgens mij niet gereageerd, dus bij deze nog even.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:23
quote:Wurmpje schreef op 03 februari 2009 @ 11:07:
Dat krijg je van dat genachtbraak Saar .
Heb je wat meer rust, nu je gister langsgeweest bent op je werk?
Toch wel goed dus dat nachtbraken
Ja, ik heb wel wat meer rust. En ik vind het vooral heel fijn dat er zoveel rekening met me gehouden wordt, dat ik alle tijd en ruimte krijg en dat ze meedenken. Leidinggevende weet dat de psycholoog beperkt aantal keer vergoed wordt en gaf aan dat er via het werk vast wat te regelen is, financieel gezien, mocht ik toch meer sessies nodig hebben. Had ik zelf nog helemaal niet over nagedacht.
Hoe is het met jou?
Dat krijg je van dat genachtbraak Saar .
Heb je wat meer rust, nu je gister langsgeweest bent op je werk?
Toch wel goed dus dat nachtbraken
Ja, ik heb wel wat meer rust. En ik vind het vooral heel fijn dat er zoveel rekening met me gehouden wordt, dat ik alle tijd en ruimte krijg en dat ze meedenken. Leidinggevende weet dat de psycholoog beperkt aantal keer vergoed wordt en gaf aan dat er via het werk vast wat te regelen is, financieel gezien, mocht ik toch meer sessies nodig hebben. Had ik zelf nog helemaal niet over nagedacht.
Hoe is het met jou?
dinsdag 3 februari 2009 om 11:35
Close harmony met een groepje bij de plaatselijke muziekschool. Het zijn op dit moment veel vrolijke oude pop liedjes.
En een heel weekend niks is ook helemaal niks. Van bank naar bed (en evt. computer) en weer terug. Hoogstens even snel wat eten maken. Niet naar buiten, geen boodschappen doen -want dan geef ik geld uit. Vaak niet eens douchen (scheelt op mijn energierekening). Dat voelt niet lekker, opgesloten in mijn huisje.
Als ik heel eerlijk ben, kan ik het best betalen, de sauna. Ik heb een bescheiden weekbudget, maar door oa de blauwe envelop heb ik geld voor extraatjes. Omdat ik met kerst en ruim 2 weken terug nog ben geweest, vind ik het wel even welletjes. Het weer maakt echter dat ik zo'n zin heb. Het voorkomt ook ziek worden, de blootstelling aan al die ukkies en hun snotneuzen rechtvaardigt eigenlijk de keuze he?
Ik blijf vaak ook 'hangen' in het geen keuze kunnen maken. Als ik ga, naar welke sauna dan? En wat geef ik uit? Wat zijn de voor- en nadelen van elke sauna. Hoe laat moet ik dan weg? Wat doe ik met eten? Snap je het een beetje, of heb je dat helemaal niet?
En een heel weekend niks is ook helemaal niks. Van bank naar bed (en evt. computer) en weer terug. Hoogstens even snel wat eten maken. Niet naar buiten, geen boodschappen doen -want dan geef ik geld uit. Vaak niet eens douchen (scheelt op mijn energierekening). Dat voelt niet lekker, opgesloten in mijn huisje.
Als ik heel eerlijk ben, kan ik het best betalen, de sauna. Ik heb een bescheiden weekbudget, maar door oa de blauwe envelop heb ik geld voor extraatjes. Omdat ik met kerst en ruim 2 weken terug nog ben geweest, vind ik het wel even welletjes. Het weer maakt echter dat ik zo'n zin heb. Het voorkomt ook ziek worden, de blootstelling aan al die ukkies en hun snotneuzen rechtvaardigt eigenlijk de keuze he?
Ik blijf vaak ook 'hangen' in het geen keuze kunnen maken. Als ik ga, naar welke sauna dan? En wat geef ik uit? Wat zijn de voor- en nadelen van elke sauna. Hoe laat moet ik dan weg? Wat doe ik met eten? Snap je het een beetje, of heb je dat helemaal niet?
dinsdag 3 februari 2009 om 11:43
Fijn, dat je leidinggevende zo meedenkt. Hoewel het jammer is dat je na moet denken over financiele dingen bij hulpverlening.
Ik ken het hoor, maar heb er wel de balen van. Wil je bezig zijn met je herstel, moet het even snel-snel vanwege de kosten...
Met mij beetje mwah.
Wat er aan schort durf ik niet goed te zeggen. Ik heb gewoon de neiging om me te verstoppen voor de hele wereld. En vooral voor mezelf, mijn gevoel, en alles wat ik eigenlijk moet doen. Had ik het weekend al piepbeetje, maar het zet dus door.
Ga er maar aan toegeven denk ik, want anders gaat het vaak over in 'zet de wereld stil, ik wil eraf!'.
Ik ken het hoor, maar heb er wel de balen van. Wil je bezig zijn met je herstel, moet het even snel-snel vanwege de kosten...
Met mij beetje mwah.
Wat er aan schort durf ik niet goed te zeggen. Ik heb gewoon de neiging om me te verstoppen voor de hele wereld. En vooral voor mezelf, mijn gevoel, en alles wat ik eigenlijk moet doen. Had ik het weekend al piepbeetje, maar het zet dus door.
Ga er maar aan toegeven denk ik, want anders gaat het vaak over in 'zet de wereld stil, ik wil eraf!'.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:44
Wat leuk dat zingen. Ben altijd wel jaloers op mensen die kunnen zingen. Want echt, mij wil niemand horen zingen...
Oke, ja dat is ook echt helemaal niets doen dan. Kan me wel voorstellen dat het een opgesloten gevoel geeft. Misschien omdat je je in je eigen huis ook een beetje beperkt?
Ik vind jouw argumenten om toch te gaan heel sterk Hanke!
Voorkomen ziek te worden is het beste wat je voor jezelf kan doen.
Ik snap wat je bedoelt, maar heb dat zelf niet zo, dat blijven hangen in geen keuze kunnen maken.
Ik kan vrij impulsief zijn juist, maar eerlijk is eerlijk, ik zit wel in een luxere positie, omdat ik meer te besteden heb.
Oke, ja dat is ook echt helemaal niets doen dan. Kan me wel voorstellen dat het een opgesloten gevoel geeft. Misschien omdat je je in je eigen huis ook een beetje beperkt?
Ik vind jouw argumenten om toch te gaan heel sterk Hanke!
Voorkomen ziek te worden is het beste wat je voor jezelf kan doen.
Ik snap wat je bedoelt, maar heb dat zelf niet zo, dat blijven hangen in geen keuze kunnen maken.
Ik kan vrij impulsief zijn juist, maar eerlijk is eerlijk, ik zit wel in een luxere positie, omdat ik meer te besteden heb.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:50
Ik zat net even te kijken op de site van het nibud. Daar hebben ze een risicometer zodat je kunt kijken of het bedrag dat je wilt lenen wel verstandig is.
Schulden heb ik niet, en wil ze ook niet maken. Met mijn gegevens staat de wijzer al zwaar in het rood als ik een afbetaalbedrag van 5 euro per maand invul...
Wurmpje, dat gevoel ken ik. Het is niet meer zo sterk als vroeger. Maar soms heb ik ook de neiging mezelf te verstoppen. Nog bedankt voor het compliment trouwens. Ik had je er ook eentje gegeven. Had je daar toevallig overheengelezen
Schulden heb ik niet, en wil ze ook niet maken. Met mijn gegevens staat de wijzer al zwaar in het rood als ik een afbetaalbedrag van 5 euro per maand invul...
Wurmpje, dat gevoel ken ik. Het is niet meer zo sterk als vroeger. Maar soms heb ik ook de neiging mezelf te verstoppen. Nog bedankt voor het compliment trouwens. Ik had je er ook eentje gegeven. Had je daar toevallig overheengelezen
dinsdag 3 februari 2009 om 11:57
Ja, ik ken het wel een beetje Hanke.
Vooral het niet willen gaan 'omdat je pas nog geweest bent'. Het gevoel van overbodig geld uitgeven aan jezelf ofzo. Als ik het goed verwoord hoor.
Ik heb dat al bij een keer per jaar naar de sauna.
Maar gaat natuurlijk nergens over, je geniet ervan, je kan het financieel hebben (en anders eten we gewoon weer een weekje wortels )dus doen.
Het in je hoofd wel willen, maar er niet toe kunnen zetten omdat er dan zoveel besloten moet worden, heb ik ook wel.
Hoewel ik me er lijfelijk ook gewoon niet toe kan zetten.
Meestal dingen die ik 'moet' van mezelf. Schoonmaken, leuk doen, de deur uit, opstaan.
En dat leidt ook weer tot het verstoppen.
Ik schaam me ervoor dat ik niets doe, wil me niet rot voelen, eigenlijk wil ik gewoon soort van niet bestaan dan.
Wat me overigens bij tijden best goed lukt hoor! Deken over je hoofd, en net doen of je er niet bent .
Afgelopen dagen hang en slaap ik dus veel.
Voor mij is dat, in tegenstelling tot voor jou blijkbaar Hanke, heel veilig en geruststellend. En na een paar dagen er-niet-zijn krijg ik dan vanzelf weer behoefte om wèl wat te doen. Even.
Al is het maar omdat het anders zo eenzaam wordt.
Dat zingen klinkt trouwens leuk! Lijkt me helemaal geweldig, met een groepje zingen! Ooit, als ik het lef krijg...
Voorlopig zoek ik eerst eens lef om toe te geven dat het niet zo lekker gaat, en dat dat niet erg is.
Vooral het niet willen gaan 'omdat je pas nog geweest bent'. Het gevoel van overbodig geld uitgeven aan jezelf ofzo. Als ik het goed verwoord hoor.
Ik heb dat al bij een keer per jaar naar de sauna.
Maar gaat natuurlijk nergens over, je geniet ervan, je kan het financieel hebben (en anders eten we gewoon weer een weekje wortels )dus doen.
Het in je hoofd wel willen, maar er niet toe kunnen zetten omdat er dan zoveel besloten moet worden, heb ik ook wel.
Hoewel ik me er lijfelijk ook gewoon niet toe kan zetten.
Meestal dingen die ik 'moet' van mezelf. Schoonmaken, leuk doen, de deur uit, opstaan.
En dat leidt ook weer tot het verstoppen.
Ik schaam me ervoor dat ik niets doe, wil me niet rot voelen, eigenlijk wil ik gewoon soort van niet bestaan dan.
Wat me overigens bij tijden best goed lukt hoor! Deken over je hoofd, en net doen of je er niet bent .
Afgelopen dagen hang en slaap ik dus veel.
Voor mij is dat, in tegenstelling tot voor jou blijkbaar Hanke, heel veilig en geruststellend. En na een paar dagen er-niet-zijn krijg ik dan vanzelf weer behoefte om wèl wat te doen. Even.
Al is het maar omdat het anders zo eenzaam wordt.
Dat zingen klinkt trouwens leuk! Lijkt me helemaal geweldig, met een groepje zingen! Ooit, als ik het lef krijg...
Voorlopig zoek ik eerst eens lef om toe te geven dat het niet zo lekker gaat, en dat dat niet erg is.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:59
Zat je te denken aan lenen dan Hanke?
Zeker lief van mijn baas, hij zou het gaan uitzoeken geloof ik.
Heb gister een jongen van mijn eigen groep gezien, maar die zat midden in een gesprek en was nogal boos. Complimenteerde mij met mijn coole patta's, maar verder niet gesproken. En twee jongens gesproken die over zijn gegaan naar een andere groep in de week dat ik me ziek heb gemeld. Dus die weten denk ik helemaal niet dat ik niet werk op het moment. Waren in elk geval vol over zichzelf, was leuk ze even te spreken.
Zeker lief van mijn baas, hij zou het gaan uitzoeken geloof ik.
Heb gister een jongen van mijn eigen groep gezien, maar die zat midden in een gesprek en was nogal boos. Complimenteerde mij met mijn coole patta's, maar verder niet gesproken. En twee jongens gesproken die over zijn gegaan naar een andere groep in de week dat ik me ziek heb gemeld. Dus die weten denk ik helemaal niet dat ik niet werk op het moment. Waren in elk geval vol over zichzelf, was leuk ze even te spreken.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:01
dinsdag 3 februari 2009 om 12:07
Haha, ik ben niet piepklein en iel. Ben 1.75m, dus dat beeld klopt niet. En het zijn gepimpte-puma-sneakers
Weet je, die jongeren zijn er echt goed in je te 'pakken' op je zwakheden. Dus ja, een beetje angstig wel.
Aan de andere kant zie je vaak ook dat het wel heel erg gewaardeerd wordt als je eerlijk bent. Dus gewoon maar zeggen straks dat er priveproblemen waren en het daarbij laten. Dat zullen ze nu al wel weten, want vier weken griep gelooft niemand.
Weet je, die jongeren zijn er echt goed in je te 'pakken' op je zwakheden. Dus ja, een beetje angstig wel.
Aan de andere kant zie je vaak ook dat het wel heel erg gewaardeerd wordt als je eerlijk bent. Dus gewoon maar zeggen straks dat er priveproblemen waren en het daarbij laten. Dat zullen ze nu al wel weten, want vier weken griep gelooft niemand.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:07
Ik wil helemaaaaaaaaaaaaal geen geld lenen. Ik was alleen benieuwd wat het Nibud mij aanraadt om maximaal te lenen met mijn inkomen. En dat is dus: gewoon niet lenen. En dat past precies bij wat ik in gedachten had.
Wurmpje, dat is nou humor, hoe je dat beschrijft. Ik vind complimenten krijgen haske leuk. Zeker als ze waar zijn. En gemeend. En ik word er een beetje verlegen van. Maar dat siert me wel.
Wurmpje, dat is nou humor, hoe je dat beschrijft. Ik vind complimenten krijgen haske leuk. Zeker als ze waar zijn. En gemeend. En ik word er een beetje verlegen van. Maar dat siert me wel.
