Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 3 februari 2009 om 12:19
Zeg, gaan we nou spontaan allemaal complimenten geven als Wurmpje zegt daar zo goed in te zijn?
Hanke: ik houd zelf ook niet zo van lenen. De enige uitzonderingen bij mijn zijn studiefinanciering en hypotheek. Voor de rest geld hier in huis het motto: eerst sparen, dan kopen.
Saar, daarom vroeg ik het ook. Jongeren kunnen hard zijn. Maar soms ook verbazingwekkend meelevend of ontroerend, als ze je mogen.
Hanke: ik houd zelf ook niet zo van lenen. De enige uitzonderingen bij mijn zijn studiefinanciering en hypotheek. Voor de rest geld hier in huis het motto: eerst sparen, dan kopen.
Saar, daarom vroeg ik het ook. Jongeren kunnen hard zijn. Maar soms ook verbazingwekkend meelevend of ontroerend, als ze je mogen.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:21
Ik wil jou trouwens wel horen zingen hoor Saar. In de apresski.
Mijn buren en de mensen die langs de fietsroute naar mijn werk wonen weten dat ik van zingen houd (of zíj dat zo fijn vinden, weet ik niet). Laatst fietste ik 's avonds langs een jeugdhonk dat nét dichtging, en de duimpjes van de knullen gingen omhoog: 'klinkt goed". Ik had wel het genre aangepast wat ik zong, meestal zing ik klassiek. Op dat moment zong ik Bonny en Clyde. Da's net iets vlotter.
Al mijn vreugde, verdriet en wat er nog meer aan emoties bestaat kan ik kwijt in zingen. Het klinkt niet altijd even mooi en aan techniek ontbreekt heel veel. Maar ik kan het niet laten. Passie
Mijn buren en de mensen die langs de fietsroute naar mijn werk wonen weten dat ik van zingen houd (of zíj dat zo fijn vinden, weet ik niet). Laatst fietste ik 's avonds langs een jeugdhonk dat nét dichtging, en de duimpjes van de knullen gingen omhoog: 'klinkt goed". Ik had wel het genre aangepast wat ik zong, meestal zing ik klassiek. Op dat moment zong ik Bonny en Clyde. Da's net iets vlotter.
Al mijn vreugde, verdriet en wat er nog meer aan emoties bestaat kan ik kwijt in zingen. Het klinkt niet altijd even mooi en aan techniek ontbreekt heel veel. Maar ik kan het niet laten. Passie
dinsdag 3 februari 2009 om 12:24
Haha, nou ik moest er echt om lachen hoor.
En ik wilde dat paars worden en hupje graag nog even zien
Ja, ze kunnen zeker heel hard zijn en vaak moeten ze ook wel om te overleven, zeker op zo'n groep. Maar die andere kant die je noemt, het is mooi om daar af en toe ook een glimp van op te vangen.
En er zijn nu al 7 (van de 12) nieuwe jongens op de groep, die ik dus nog helemaal niet ken. Dat is wel raar.
En nu ga ik eerst maar eens even douchen, moet over anderhalf uur bij de psych zijn. Vriendin smste net, zij komt eind van de middag langs, ze is in de buurt voor haar werk. Leuk! (al voel ik me ook meteen schuldig, want ze is heel druk met klussen in haar nieuwe huisje)
En ik wilde dat paars worden en hupje graag nog even zien
Ja, ze kunnen zeker heel hard zijn en vaak moeten ze ook wel om te overleven, zeker op zo'n groep. Maar die andere kant die je noemt, het is mooi om daar af en toe ook een glimp van op te vangen.
En er zijn nu al 7 (van de 12) nieuwe jongens op de groep, die ik dus nog helemaal niet ken. Dat is wel raar.
En nu ga ik eerst maar eens even douchen, moet over anderhalf uur bij de psych zijn. Vriendin smste net, zij komt eind van de middag langs, ze is in de buurt voor haar werk. Leuk! (al voel ik me ook meteen schuldig, want ze is heel druk met klussen in haar nieuwe huisje)
dinsdag 3 februari 2009 om 12:28
quote:hanke321 schreef op 03 februari 2009 @ 12:21:
Ik wil jou trouwens wel horen zingen hoor Saar. In de apresski.
Mijn buren en de mensen die langs de fietsroute naar mijn werk wonen weten dat ik van zingen houd (of zíj dat zo fijn vinden, weet ik niet). Laatst fietste ik 's avonds langs een jeugdhonk dat nét dichtging, en de duimpjes van de knullen gingen omhoog: 'klinkt goed". Ik had wel het genre aangepast wat ik zong, meestal zing ik klassiek. Op dat moment zong ik Bonny en Clyde. Da's net iets vlotter.
Al mijn vreugde, verdriet en wat er nog meer aan emoties bestaat kan ik kwijt in zingen. Het klinkt niet altijd even mooi en aan techniek ontbreekt heel veel. Maar ik kan het niet laten. Passie
Ja, in de apres ski mag je me horen zingen Hanke
Mijn buren weten helaas ook hoe ik zing. Denk niet dat ze daar heel blij mee zijn
Mooi zo'n passie. Als je er zoveel in kwijt kan is het ook niet belangrijk of het altijd even zuiver is.
Ik wil jou trouwens wel horen zingen hoor Saar. In de apresski.
Mijn buren en de mensen die langs de fietsroute naar mijn werk wonen weten dat ik van zingen houd (of zíj dat zo fijn vinden, weet ik niet). Laatst fietste ik 's avonds langs een jeugdhonk dat nét dichtging, en de duimpjes van de knullen gingen omhoog: 'klinkt goed". Ik had wel het genre aangepast wat ik zong, meestal zing ik klassiek. Op dat moment zong ik Bonny en Clyde. Da's net iets vlotter.
Al mijn vreugde, verdriet en wat er nog meer aan emoties bestaat kan ik kwijt in zingen. Het klinkt niet altijd even mooi en aan techniek ontbreekt heel veel. Maar ik kan het niet laten. Passie
Ja, in de apres ski mag je me horen zingen Hanke
Mijn buren weten helaas ook hoe ik zing. Denk niet dat ze daar heel blij mee zijn
Mooi zo'n passie. Als je er zoveel in kwijt kan is het ook niet belangrijk of het altijd even zuiver is.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:29
Muziek is iets wat me door al mijn shit heeft heengesleept. Vaak had ik geen woorden voor wat ik voelde. Machteloosheid, geconfronteerd worden met Kwaad, zielepijn. Een lijf dat niet meer wilde. Als je dan bijv een 'zware' versie van Albinoni opzet dan komt al dat gevoel bij elkaar.
En daarna kwam dan de hoop bij mij. Omdat er klank is. Omdat er adem is. Omdat er mensen zijn die het snappen. Anders kun je niet zo'n stuk componeren. En via bijv. zo'n muziekstuk kon ik me dan uiten.
Dat gaf letterlijk lucht.
En daarna kwam dan de hoop bij mij. Omdat er klank is. Omdat er adem is. Omdat er mensen zijn die het snappen. Anders kun je niet zo'n stuk componeren. En via bijv. zo'n muziekstuk kon ik me dan uiten.
Dat gaf letterlijk lucht.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:34
Saar, succes bij de psych. Je kunt igg melden dat je je huiswerk gemaakt hebt...al die negatieve gedachten die je hier hebt neergeplempt.
En wat die vriendin betreft: het is heul belangrijk om tussen het klussen door te ontspannen. Dus jouw taak van kletsen, eten en wat al meer is haske nuttig. Vergeet dat niet! Bovendien hoorde dat ook nog bij je huiswerk.
Zie je wel: je bent hartstikke goed bezig.
En wat die vriendin betreft: het is heul belangrijk om tussen het klussen door te ontspannen. Dus jouw taak van kletsen, eten en wat al meer is haske nuttig. Vergeet dat niet! Bovendien hoorde dat ook nog bij je huiswerk.
Zie je wel: je bent hartstikke goed bezig.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:37
Wat mooi Hanke, dat je daar je emoties zo in kwijt kan!
Mijn buren genieten regelmatig van een heel concert als ik onder de douche sta. Maar onze band was gelukkig al niet zo goed .
Gussie, vriendje komt net binnen. Met een boeketje gerbera's. My favorite. Ik wist niet waar ik het zoeken moest...
Zit ik niets te doen en me rot te voelen, komt ie zomaar zo lief binnen...
Hij vond het wel heel lief, dat ik zo onder de indruk was van zijn goede daad, maar iets minder tranen waren dankbaar genoeg.
(hoewel, je zou m nou trots door het huis moeten zien stappen. De man. *lief*)
Mijn buren genieten regelmatig van een heel concert als ik onder de douche sta. Maar onze band was gelukkig al niet zo goed .
Gussie, vriendje komt net binnen. Met een boeketje gerbera's. My favorite. Ik wist niet waar ik het zoeken moest...
Zit ik niets te doen en me rot te voelen, komt ie zomaar zo lief binnen...
Hij vond het wel heel lief, dat ik zo onder de indruk was van zijn goede daad, maar iets minder tranen waren dankbaar genoeg.
(hoewel, je zou m nou trots door het huis moeten zien stappen. De man. *lief*)
dinsdag 3 februari 2009 om 16:01
Psych vind ook dit ik goed bezig ben.
Geen tig opdrachten voor komende week, vooral proberen verder te gaan zoals ik nu bezig ben. Meer openheid geven aan de mensen om me heen, 'zwak' mogen zijn bij een ander, ervaren hoe het is om meer van mezelf te laten zien.
Maar wel één opdracht, die ik niet meteen aankomende week hoef te doen, maar wel vast moet bespreken.
In relaties ga ik altijd een machtstrijd aan, een die ik altijd wil/moet winnen. En heb ik dat eenmaal gewonnen, dan vind ik er niets meer aan en wals over de ander heen om vervolgens aan de kant te zetten. Ik wil de controle hebben en vooral niet dat iemand dichtbij komt. Dat doe ik sowieso vaak, misschien wel altijd, bij mannen, niet alleen in een relatie.
Nu is de opdracht (en om te oefenen zal broer slachtoffer zijn) om mij een (mid)dag te laten leiden door hem. Hem de controle laten hebben, hij is degene die bepaalt wat er gebeurt. Ik moet hem dus vertellen over deze opdracht en het daarna uit handen geven aan hem. En dan ervaren wat er met me gebeurt als ik de controle uit handen geef aan een ander, een man.
Moest in eerste instantie erg lachen om deze opdracht, maar er zit wel iets in denk ik.
Dus dat ga ik dan maar proberen. Als broer mee wil werken, maar dat denk ik wel, hij zal zich rot lachen, mooie kans voor hem
Geen tig opdrachten voor komende week, vooral proberen verder te gaan zoals ik nu bezig ben. Meer openheid geven aan de mensen om me heen, 'zwak' mogen zijn bij een ander, ervaren hoe het is om meer van mezelf te laten zien.
Maar wel één opdracht, die ik niet meteen aankomende week hoef te doen, maar wel vast moet bespreken.
In relaties ga ik altijd een machtstrijd aan, een die ik altijd wil/moet winnen. En heb ik dat eenmaal gewonnen, dan vind ik er niets meer aan en wals over de ander heen om vervolgens aan de kant te zetten. Ik wil de controle hebben en vooral niet dat iemand dichtbij komt. Dat doe ik sowieso vaak, misschien wel altijd, bij mannen, niet alleen in een relatie.
Nu is de opdracht (en om te oefenen zal broer slachtoffer zijn) om mij een (mid)dag te laten leiden door hem. Hem de controle laten hebben, hij is degene die bepaalt wat er gebeurt. Ik moet hem dus vertellen over deze opdracht en het daarna uit handen geven aan hem. En dan ervaren wat er met me gebeurt als ik de controle uit handen geef aan een ander, een man.
Moest in eerste instantie erg lachen om deze opdracht, maar er zit wel iets in denk ik.
Dus dat ga ik dan maar proberen. Als broer mee wil werken, maar dat denk ik wel, hij zal zich rot lachen, mooie kans voor hem
dinsdag 3 februari 2009 om 16:04
-EV,hoe was je eerste rit?Hoe denk je er nou over?
-Saar ,fijn dat je zoveel gedaan hebt,je bent ook hard bezig.Hoe was het bij je psych?-
-Wurmpje,geniet ze van je bloemen,lief van je vriend-
-Hanke,als ik jouw was zou ik wel naar de sauna gaan,het is lekker(+heerlijke ontspanning achteraf) maar het is inderdaad ook goed voor je weerstand;reden genoeg om tegaan toch?-
-Philomein,fijn dat het zo goed met je gaat,wanneer komt Fhilloman weer terug?-
Voor iedereen hier Spongebabe
-Saar ,fijn dat je zoveel gedaan hebt,je bent ook hard bezig.Hoe was het bij je psych?-
-Wurmpje,geniet ze van je bloemen,lief van je vriend-
-Hanke,als ik jouw was zou ik wel naar de sauna gaan,het is lekker(+heerlijke ontspanning achteraf) maar het is inderdaad ook goed voor je weerstand;reden genoeg om tegaan toch?-
-Philomein,fijn dat het zo goed met je gaat,wanneer komt Fhilloman weer terug?-
Voor iedereen hier Spongebabe
dinsdag 3 februari 2009 om 16:06
Oh wat heerlijk, Hanke, zingen! Ik heb hier net keihard 'Tie your mother down' van Queen, en daarvoor 'I feel love', discoversie, van Donna Summer zitten meegalmen met het volume van mijn pc-boxjes op max. Zingen vind ik ook heerlijk om emoties in kwijt te kunnen, en ik heb een tijdje geleden zitten denken om zoiets ook te gaan doen. Dan denk ik aan gewoon lekker popnummers, vlotte muziek, niet echt zo'n statig koor-gebeuren, maar meer jongerenkoor-achtig, alleen dan weer niet zo christelijk. Hoewel ik gospel wel weer gaaf vind. Maar of ik dat durf? En zoiets is hier geloof ik ook niet in de buurt, ik heb al een beetje zitten googlen.
Muziek nu maar weer uit, want ik word ook wel erg onrustig. Het is hier druk vandaag. Eerst werk, daarna kwam die goede vriendin van me, een heel gesprek, en dat was eigenlijk genoeg voor vandaag. Maar toen moest ik nog naar therapie ook, en daar weer praten.... zucht. En hier thuis werd vandaag een bed geleverd, dat moeten we straks in elkaar gaan zetten. Maar eerst moet het waterbed leeg en dát duurt me toch lang!
Het nieuwe bed is een smeedijzeren hemelbed
(op mijn leeftijd word ik eindelijk nog een meisje-meisje, geloof ik)
Muziek nu maar weer uit, want ik word ook wel erg onrustig. Het is hier druk vandaag. Eerst werk, daarna kwam die goede vriendin van me, een heel gesprek, en dat was eigenlijk genoeg voor vandaag. Maar toen moest ik nog naar therapie ook, en daar weer praten.... zucht. En hier thuis werd vandaag een bed geleverd, dat moeten we straks in elkaar gaan zetten. Maar eerst moet het waterbed leeg en dát duurt me toch lang!
Het nieuwe bed is een smeedijzeren hemelbed
(op mijn leeftijd word ik eindelijk nog een meisje-meisje, geloof ik)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 3 februari 2009 om 16:10
-Saar had je reactie nog niet gezien vandaar,ik begrijp die opdracht niet zo goed,wat heeft dat temaken met het feit dat je mensen niet tedicht bij wilt laten komen?Dat los je toch niet op door een ander je telaten leiden,of begrijp ik het verkeerd?-
-EV gaaf zo'n bed,maar doe je je waterbed dan weg?-(dan wil ik hem wel overnemen-grapje-!)Beviel je waterbed niet meer,of wilde je gewoon wat anders?
Groetjes Spongebabe
-EV gaaf zo'n bed,maar doe je je waterbed dan weg?-(dan wil ik hem wel overnemen-grapje-!)Beviel je waterbed niet meer,of wilde je gewoon wat anders?
Groetjes Spongebabe
dinsdag 3 februari 2009 om 16:14
Als jullie me nou een schop onder mijn h*l geven, dan ga ik ff stoffen, zuigen en mijn afwas doen. Met als beloning dit weekend sauna. Ben ik klaar voor het eten en ga ik daarna lalala zingen.
(vandaag gaat niet meer lukken, morgen oppastante zijn, donderdag ukkies en vriendendienst en vrijdagochtend nog ukkies. Dus dat wordt weekend de sauna. Heb ik het toch mooi weer een weekkie uitgesteld )
Hier is mijn derriere: schup maar.
(vandaag gaat niet meer lukken, morgen oppastante zijn, donderdag ukkies en vriendendienst en vrijdagochtend nog ukkies. Dus dat wordt weekend de sauna. Heb ik het toch mooi weer een weekkie uitgesteld )
Hier is mijn derriere: schup maar.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:15
EV, hoe ging het werk vanochtend?
Spongebabe, die opdracht is bedoeld om te ervaren hoe het is om de controle los te laten, bij een man in het bijzonder.
Ik wil altijd tot in het extreme de controle, macht hebben.
Dit is om eens te kijken wat het met mij doet, qua gevoel, als ik die controle los moet laten, aan een ander over moet laten.
Spongebabe, die opdracht is bedoeld om te ervaren hoe het is om de controle los te laten, bij een man in het bijzonder.
Ik wil altijd tot in het extreme de controle, macht hebben.
Dit is om eens te kijken wat het met mij doet, qua gevoel, als ik die controle los moet laten, aan een ander over moet laten.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:16
EM is bezig met het waterbed en ik moet dadelijk nog was ophangen. En eigenlijk wil ik helemaal niets meer na alles wat vandaag al bracht en kostte, maar dat kan nu even niet.
Het was vreemd vanmorgen, weer binnenstappen bij mijn werk. Volle bak daar, maar gelukkig lette niemand op mij. Ik pakte mijn spullen en ben gauw weggegaan voor mijn rit, want ik voelde me zo trillerig en had al hoofdpijn. Voelde me jankerig huilerig in de auto.. toen de kinderen opgehaald, twee vandaag, en het meisje zei met zo'n opgeluchte stem 'Hehe, nu is eindelijk alles weer normaal!' en door die spontane uitspraak ging er wat spanning weg en zakte ook dat huilerige gevoel. Het ging verder wel. Baas niet echt gesproken toen ik terugkwam, hij vroeg wel hoe het ging en ik deed het af met die leuke uitspraak van dat meisje.. ik voelde me opgelaten en vreemd tegenover hem, nadat we die heel ander soort gesprekken gehad hebben en hij bij mij thuis is geweest. Ik schaamde me ook, raar genoeg, ik denk omdat ik mijn kwetsbaarheid heb laten zien aan hem, hij weet wat er aan de hand is. Nu gelukkig pas vrijdag weer.
Ik heb, omdat ik me gisteravond door zijn telefoontje voor het blok gezet voelde en geen keus had, me wel voorgenomen om de komende twee maanden echt heel goed bij mezelf te blijven en te voelen hoe en wat ik kan en wil met dit werk. Want misschien is het gewoon wel te zwaar. Begin april loopt mijn jaarcontract af, dus tot die tijd ga ik heel goed opletten en vooral: mezelf heel serieus nemen. Mijn gevoel heel serieus nemen. Inderdaad niet weer zitten pleasen omdat hij zo aardig was.
Het was vreemd vanmorgen, weer binnenstappen bij mijn werk. Volle bak daar, maar gelukkig lette niemand op mij. Ik pakte mijn spullen en ben gauw weggegaan voor mijn rit, want ik voelde me zo trillerig en had al hoofdpijn. Voelde me jankerig huilerig in de auto.. toen de kinderen opgehaald, twee vandaag, en het meisje zei met zo'n opgeluchte stem 'Hehe, nu is eindelijk alles weer normaal!' en door die spontane uitspraak ging er wat spanning weg en zakte ook dat huilerige gevoel. Het ging verder wel. Baas niet echt gesproken toen ik terugkwam, hij vroeg wel hoe het ging en ik deed het af met die leuke uitspraak van dat meisje.. ik voelde me opgelaten en vreemd tegenover hem, nadat we die heel ander soort gesprekken gehad hebben en hij bij mij thuis is geweest. Ik schaamde me ook, raar genoeg, ik denk omdat ik mijn kwetsbaarheid heb laten zien aan hem, hij weet wat er aan de hand is. Nu gelukkig pas vrijdag weer.
Ik heb, omdat ik me gisteravond door zijn telefoontje voor het blok gezet voelde en geen keus had, me wel voorgenomen om de komende twee maanden echt heel goed bij mezelf te blijven en te voelen hoe en wat ik kan en wil met dit werk. Want misschien is het gewoon wel te zwaar. Begin april loopt mijn jaarcontract af, dus tot die tijd ga ik heel goed opletten en vooral: mezelf heel serieus nemen. Mijn gevoel heel serieus nemen. Inderdaad niet weer zitten pleasen omdat hij zo aardig was.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 3 februari 2009 om 16:20
dinsdag 3 februari 2009 om 16:21
Nou Spongebabe, het lijkt mij een prima manier om te oefenen met vertrouwen. En ook om te voelen hoe het is om de controle niet te hebben.
Die 'peut van jou heeft humor Saar! En ik denk idd dat het een goede oefening voor je is. En ik vind het van jou heel wijs dat je je broer als proefpersoon hebt uitgekozen. Iemand van wie je weet dat je er op aan kan.
Wel grappig, je krijgt door dit soort oefeningen ook een interessanter leven. Dingen van een andere kant bekijken en beleven.
Waarschijnlijk had je nooit gedacht dat ziek thuiszitten er zo uit zou zien. En je bemoedigen doe ik graag. Zeker omdat ik zie dat je er wat mee doet.
Leren leven is ook leren lol hebben. En dat kan alleen als je je controleteugels wat leert vieren.
Leren liefhebben is een verhaal apart.
Wordt het bij jullie ook zo snel donker? Ik ga de lampen aandoen. Vervelend dat grauwe weer.
Hoe was je rit EV? En wat romantisch een hemelbed. Lijkt me heel knus.
Die 'peut van jou heeft humor Saar! En ik denk idd dat het een goede oefening voor je is. En ik vind het van jou heel wijs dat je je broer als proefpersoon hebt uitgekozen. Iemand van wie je weet dat je er op aan kan.
Wel grappig, je krijgt door dit soort oefeningen ook een interessanter leven. Dingen van een andere kant bekijken en beleven.
Waarschijnlijk had je nooit gedacht dat ziek thuiszitten er zo uit zou zien. En je bemoedigen doe ik graag. Zeker omdat ik zie dat je er wat mee doet.
Leren leven is ook leren lol hebben. En dat kan alleen als je je controleteugels wat leert vieren.
Leren liefhebben is een verhaal apart.
Wordt het bij jullie ook zo snel donker? Ik ga de lampen aandoen. Vervelend dat grauwe weer.
Hoe was je rit EV? En wat romantisch een hemelbed. Lijkt me heel knus.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:28
Peut heeft zeker humor, dat mag ik wel! En ze heeft wel goed door hoe ze mij op een goede manier aan het werk kan zetten.
En daarbij mag ik inderdaad best lol hebben, zolang ik het doel maar voor ogen houd.
Die opdracht met broer wordt zeker leuk, vooral voor hem denk ik.
Ik had idd niet verwacht dat ziek thuis zitten er zo uit zou zien. En dit soort opdrachten had ik ook niet verwacht toen ik eraan begon. Maar ze zetten me absoluut aan het denken, en nog meer dan dat is het vooral ervaren. Interessant om te zien wat er gebeurt, hoe patronen zijn ontstaan.
En daarbij mag ik inderdaad best lol hebben, zolang ik het doel maar voor ogen houd.
Die opdracht met broer wordt zeker leuk, vooral voor hem denk ik.
Ik had idd niet verwacht dat ziek thuis zitten er zo uit zou zien. En dit soort opdrachten had ik ook niet verwacht toen ik eraan begon. Maar ze zetten me absoluut aan het denken, en nog meer dan dat is het vooral ervaren. Interessant om te zien wat er gebeurt, hoe patronen zijn ontstaan.
dinsdag 3 februari 2009 om 16:33
Ja, en ook heel interessant om mee te lezen. Het is misschien ook nog wel een goede opdracht voor mij. Ik heb ook nogal de neiging om binnen een relatie nogal bepalend, lees dominant (haha, al verwachten jullie dat misschien niet van zo'n klein vrouwtje, oh nee, dat weten jullie niet, maar Saartje wel) te zijn. Net stelde ik het al voor aan EM. Inspirerend ben je hoor! Of eigenlijk je therapeute. Die van mij heeft helemaal géén opdrachten. Ach, ik ga zo ook wel aan het werk, gedwee en goed afgericht type als ik ben.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
