Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
maandag 2 maart 2009 om 19:21
Saar, !
Bedankt voor je smsjes van vanmiddag! Echt lief van je!
Ik denk dat het beter is om morgen niet door te laten gaan.. Voel me daar niet goed bij. Ik weet dat ik mezelf mag zijn bij je, en dat wil ik ook. Maar durf het niet goed.. Ik wil je graag in een andere stemming ontmoeten. Onze eerste ontmoeting dan he!
Ik ga zo nog een plan van aanpak maken voor morgen.. Tip die ik bij Hanke uit haar post heb gepikt.
Wat vervelend zeg, je eerste werkdag. Bah!
Ik hoop dat het gesprek met je leidinggevende morgen goed verloopt en dat je aan kunt geven wat je wilt.
Ik heb serieus wel even aan je gedacht vanmorgen. En ik ga morgen weer proberen aan je te denken!
Dikke voor jou!
Bedankt voor je smsjes van vanmiddag! Echt lief van je!
Ik denk dat het beter is om morgen niet door te laten gaan.. Voel me daar niet goed bij. Ik weet dat ik mezelf mag zijn bij je, en dat wil ik ook. Maar durf het niet goed.. Ik wil je graag in een andere stemming ontmoeten. Onze eerste ontmoeting dan he!
Ik ga zo nog een plan van aanpak maken voor morgen.. Tip die ik bij Hanke uit haar post heb gepikt.
Wat vervelend zeg, je eerste werkdag. Bah!
Ik hoop dat het gesprek met je leidinggevende morgen goed verloopt en dat je aan kunt geven wat je wilt.
Ik heb serieus wel even aan je gedacht vanmorgen. En ik ga morgen weer proberen aan je te denken!
Dikke voor jou!
maandag 2 maart 2009 om 19:35
maandag 2 maart 2009 om 19:37
Wat een geworstel hier...
Jullie zijn toppertjes.
Appeltje, kan je niet vragen aan je vriend of hij even een weekje bij je komt slapen? En Saar vind het vast niet erg als je heel erg down bent. Een wandeling in de buitenlucht kan je misschien wat goed doen.
Maar ik begrijp je heel goed hoor.
Saar, wat een k*tsituatie!! Vind het geen stijl, om jou op je tweede dag al niet meer als boventallig te laten staan.
Vind het schandalig van de instelling!!
Jullie zijn toppertjes.
Appeltje, kan je niet vragen aan je vriend of hij even een weekje bij je komt slapen? En Saar vind het vast niet erg als je heel erg down bent. Een wandeling in de buitenlucht kan je misschien wat goed doen.
Maar ik begrijp je heel goed hoor.
Saar, wat een k*tsituatie!! Vind het geen stijl, om jou op je tweede dag al niet meer als boventallig te laten staan.
Vind het schandalig van de instelling!!
maandag 2 maart 2009 om 19:39
Saartje, dat begrijp ik helemaal zeg... wat is dat vervelend gelopen voor je. Die sfeer, onveiligheid, en zelf al met lood in je schoenen weer beginnen; ik kan me helemaal voorstellen dat je het na twee uur al niet meer trok. Tegelijkertijd snap ik ook waarom je toch gebleven bent.
Heb je vandaag de jongens niet gezien? En stelden collega's confronterende vragen aan je, of viel dat wel mee?
Ik hoop dat je morgen goed duidelijk kunt maken aan je leidinggevende dat dit zo niet de afspraak was. '
Je onveilig voelen is fnuikend, ja!
Heb je vandaag de jongens niet gezien? En stelden collega's confronterende vragen aan je, of viel dat wel mee?
Ik hoop dat je morgen goed duidelijk kunt maken aan je leidinggevende dat dit zo niet de afspraak was. '
Je onveilig voelen is fnuikend, ja!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 maart 2009 om 19:47
EV, ik heb de jongens wel gezien, omdat ik toch gebleven ben.
Viel mee met die vragen. Doordat die ene collega meteen als zo'n warm welkom gaf waren we snel uitgepraat.
Wel een paar andere (niet directe) collega's gesproken en die reageerden wel fijn. Was niet heel confronterend, die namen genoegen ermee toen ik zei dat er prive wat dingen speelden.
Hoe is het met jou vandaag? En hoe staat het ervoor met je boek?
Viel mee met die vragen. Doordat die ene collega meteen als zo'n warm welkom gaf waren we snel uitgepraat.
Wel een paar andere (niet directe) collega's gesproken en die reageerden wel fijn. Was niet heel confronterend, die namen genoegen ermee toen ik zei dat er prive wat dingen speelden.
Hoe is het met jou vandaag? En hoe staat het ervoor met je boek?
maandag 2 maart 2009 om 19:56
Ik was er benieuwd naar, omdat je gisteren zei dat je mensen zoveel mogelijk uit de weg wilde gaan, maar dat kan volgens mij bijna niet, toch? En als ik hier bij jou lees hoe jij dat aanpakt met collega's, weet ik misschien ook hoe ik het ga aanpakken, als ik weer zou gaan beginnen.
Mijn boek heeft nu de status: afwerking.
Misschien gaan ze het morgen dan wel opsturen...?
Verder hier hoofdpijn en huilbuien. Deze keer eens echt gevoeld wat het me deed, dat gisteren bij mijn tante en oom. Het niet gehoord worden; de ander die steeds, bij alles wat ik zeg, haar eigen dingen naar voren brengt en niet eens luistert naar mijn antwoord maar het zelfs onderbreekt. Dat voelen was pijnlijk, want het is iets ouds, wat ik heel lang gewend was.. maar het echt te voelen helpt me denk ik wel om me er de volgende keer ter plekke al bewust van te zijn en er dan misschien wél iets mee te doen. Niet dat ik ze binnenkort weer ga opzoeken, trouwens.
Mijn boek heeft nu de status: afwerking.
Misschien gaan ze het morgen dan wel opsturen...?
Verder hier hoofdpijn en huilbuien. Deze keer eens echt gevoeld wat het me deed, dat gisteren bij mijn tante en oom. Het niet gehoord worden; de ander die steeds, bij alles wat ik zeg, haar eigen dingen naar voren brengt en niet eens luistert naar mijn antwoord maar het zelfs onderbreekt. Dat voelen was pijnlijk, want het is iets ouds, wat ik heel lang gewend was.. maar het echt te voelen helpt me denk ik wel om me er de volgende keer ter plekke al bewust van te zijn en er dan misschien wél iets mee te doen. Niet dat ik ze binnenkort weer ga opzoeken, trouwens.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 maart 2009 om 20:10
Voor zover het mogelijk was ben ik het wel uit de weg gegaan. Maar dat lukt natuurlijk niet helemaal.
Eigenlijk kreeg ik wel fijne reactie van de mensen die ik vandaag gesproken heb (behalve directe collega dan). Geen moeilijk vragen toen ik aangaf dat er prive dingen speelden. Dat werd gewoon geaccepteerd. Kreeg te horen dat ik goed voor mezelf moest zorgen en dat werk even niet belangrijk is.
Maar goed, het overgrote deel van de mensen daar heb ik nog niet gezien.
Zo, dat gaat echt snel met je boek EV. Spannend hoor!
Wat vervelend dat het weer zo loopt met je tante en oom. Het leek net allemaal wat beter te gaan toch?
Je weet nu wel wat je aan ze hebt, of beter gezegd niet aan ze hebt, dat heeft jouw gevoel je wel duidelijk gemaakt.
Wat zou je er een volgende keer mee willen doen dan?
Eigenlijk kreeg ik wel fijne reactie van de mensen die ik vandaag gesproken heb (behalve directe collega dan). Geen moeilijk vragen toen ik aangaf dat er prive dingen speelden. Dat werd gewoon geaccepteerd. Kreeg te horen dat ik goed voor mezelf moest zorgen en dat werk even niet belangrijk is.
Maar goed, het overgrote deel van de mensen daar heb ik nog niet gezien.
Zo, dat gaat echt snel met je boek EV. Spannend hoor!
Wat vervelend dat het weer zo loopt met je tante en oom. Het leek net allemaal wat beter te gaan toch?
Je weet nu wel wat je aan ze hebt, of beter gezegd niet aan ze hebt, dat heeft jouw gevoel je wel duidelijk gemaakt.
Wat zou je er een volgende keer mee willen doen dan?
maandag 2 maart 2009 om 20:18
quote:saartje1980 schreef op 02 maart 2009 @ 20:10:
Wat vervelend dat het weer zo loopt met je tante en oom. Het leek net allemaal wat beter te gaan toch?
Je weet nu wel wat je aan ze hebt, of beter gezegd niet aan ze hebt, dat heeft jouw gevoel je wel duidelijk gemaakt.
Wat zou je er een volgende keer mee willen doen dan?Het is vooral mijn tante, waar ik dit bij voel. Oom is heel aards, to-the-point en ik mag hem gewoon. Tante, zus van moeder, jongste en nakomertje thuis, heeft denk ik nooit zo goed geleerd om te luisteren, of wil zo graag gehoord worden dat ze niet in de gaten heeft dat ze over de ander heen praat. Ze doet het niet bewust, denk ik. En eerst viel het me ook nooit zo op, maar het laatste jaar dus wel, of het nu aan de telefoon of irl is. (Mental note: ik ben veranderd.)
Zij zijn de enigen van de familie met wie ik nog contact heb, dus het is me wel wat waard om dit te houden. Ook omdat ze me ooit echt goed opgevangen hebben. In die tijd zag ik haar nog een beetje als 'tweede moeder', zeg maar. En wat ik ermee zou willen doen? Duidelijker zijn in wat ik echt te vertellen heb, of misschien zelfs een keer melden dat ze 'over mij heenpraat' als dat weer gebeurt. Dat ze niet echt luistert. Zoiets.
Wat vervelend dat het weer zo loopt met je tante en oom. Het leek net allemaal wat beter te gaan toch?
Je weet nu wel wat je aan ze hebt, of beter gezegd niet aan ze hebt, dat heeft jouw gevoel je wel duidelijk gemaakt.
Wat zou je er een volgende keer mee willen doen dan?Het is vooral mijn tante, waar ik dit bij voel. Oom is heel aards, to-the-point en ik mag hem gewoon. Tante, zus van moeder, jongste en nakomertje thuis, heeft denk ik nooit zo goed geleerd om te luisteren, of wil zo graag gehoord worden dat ze niet in de gaten heeft dat ze over de ander heen praat. Ze doet het niet bewust, denk ik. En eerst viel het me ook nooit zo op, maar het laatste jaar dus wel, of het nu aan de telefoon of irl is. (Mental note: ik ben veranderd.)
Zij zijn de enigen van de familie met wie ik nog contact heb, dus het is me wel wat waard om dit te houden. Ook omdat ze me ooit echt goed opgevangen hebben. In die tijd zag ik haar nog een beetje als 'tweede moeder', zeg maar. En wat ik ermee zou willen doen? Duidelijker zijn in wat ik echt te vertellen heb, of misschien zelfs een keer melden dat ze 'over mij heenpraat' als dat weer gebeurt. Dat ze niet echt luistert. Zoiets.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 maart 2009 om 20:25
Ik begrijp dat de wederzijdse interesse in elkaar er wel is, maar dat je niet echt de kans krijgt jouw verhaal te doen, doordat ze er dan over of doorheen praat?
In dat geval is het inderdaad misschien wel eens goed om het te melden als ze dat doet. Waarschijnlijk heeft ze dat zelf niet eens in de gaten.
Mijn tante is precies zo. Die moet ik dan gewoon echt even zeggen dat ze haar mond moet houden, omdat ik iets wil vertellen. En dat kan ik ook zo tegen haar zeggen. Ze heeft het gewoon niet door en hoort zichzelf heel graag praten.
Maar ik heb verder weinig met haar (en zie haar zelden), dan is het misschien makkelijker er iets van te zeggen.
In dat geval is het inderdaad misschien wel eens goed om het te melden als ze dat doet. Waarschijnlijk heeft ze dat zelf niet eens in de gaten.
Mijn tante is precies zo. Die moet ik dan gewoon echt even zeggen dat ze haar mond moet houden, omdat ik iets wil vertellen. En dat kan ik ook zo tegen haar zeggen. Ze heeft het gewoon niet door en hoort zichzelf heel graag praten.
Maar ik heb verder weinig met haar (en zie haar zelden), dan is het misschien makkelijker er iets van te zeggen.
maandag 2 maart 2009 om 20:34
Ja, zo dus. En ik heb wel iets met deze tante (gedeelde interesses bijvoorbeeld), én een gedeelde voorgeschiedenis, dus het is me wel wat waard, zeg maar. En ik wil niet alle contact met familie verliezen.
Ik zie wel hoe het loopt. Ik ga in ieder geval nu niet als eerste bellen of erheen, dat besluit heb ik wel genomen na gisteren. Moet mezelf een beetje beschermen tegen mensen die geen of weinig ruimte geven, want ik ben (nog) niet assertief genoeg om er effectief mee om te gaan, merk ik.
Ik ga koffie drinken. Wens jou, en de anderen, een fijne en rustige avond. Dekentje misschien zelfs wel? Liefs!
Ik zie wel hoe het loopt. Ik ga in ieder geval nu niet als eerste bellen of erheen, dat besluit heb ik wel genomen na gisteren. Moet mezelf een beetje beschermen tegen mensen die geen of weinig ruimte geven, want ik ben (nog) niet assertief genoeg om er effectief mee om te gaan, merk ik.
Ik ga koffie drinken. Wens jou, en de anderen, een fijne en rustige avond. Dekentje misschien zelfs wel? Liefs!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 2 maart 2009 om 20:40
quote:Sterretjee schreef op 02 maart 2009 @ 19:37:
Appeltje, kan je niet vragen aan je vriend of hij even een weekje bij je komt slapen? En Saar vind het vast niet erg als je heel erg down bent. Een wandeling in de buitenlucht kan je misschien wat goed doen.
Maar ik begrijp je heel goed hoor.
Ster, vriend en ik wonen samen. Ja, nu zie ik je denken: huh??
Hoe ga ik dit uitleggen?
Vriend en ik praten wel, maar praten ook niet. Vriend is van alles op de hoogte. Maar praten over hoe ik me voel met hem is erg moeilijk voor me. Ik zie wat het met hem doet, en dat raakt me. Ik weet dat ik hem niet moet proberen te beschermen, maar toch doe ik dat. Ik zie hoe moeilijk het voor hem is, hoe hij worstelt. Hij wil me helpen maar weet niet hoe. Hij weet dat het niet goed gaat op dit moment. Ik geef antwoord op al zijn vragen. Maar vind het moeilijk alles duidelijk te krijgen voor hem..
Hij weet dat ik met enkele vriendinnen wat makkelijker echt contact kan en durf te hebben en dat stelt hem enigszins gerust. Hij weet dat ik mijn best doe dit ook bij hem voor elkaar te krijgen. En het gaat steeds beter.
Zal misschien vreemd klinken voor sommigen hier denk ik.
Maar goed, zo zit het dus Ster. En het is dus niet raar dat je niet wist dat we samenwonen!! Kan me voorstellen dat het zo overkomt...
En nu ga ik richting de bank, tegen vriend aanhangen!
Het is even genoeg voor vandaag.. Bedankt lieverds, en ik laat morgen weer iets van me horen!
Appeltje, kan je niet vragen aan je vriend of hij even een weekje bij je komt slapen? En Saar vind het vast niet erg als je heel erg down bent. Een wandeling in de buitenlucht kan je misschien wat goed doen.
Maar ik begrijp je heel goed hoor.
Ster, vriend en ik wonen samen. Ja, nu zie ik je denken: huh??
Hoe ga ik dit uitleggen?
Vriend en ik praten wel, maar praten ook niet. Vriend is van alles op de hoogte. Maar praten over hoe ik me voel met hem is erg moeilijk voor me. Ik zie wat het met hem doet, en dat raakt me. Ik weet dat ik hem niet moet proberen te beschermen, maar toch doe ik dat. Ik zie hoe moeilijk het voor hem is, hoe hij worstelt. Hij wil me helpen maar weet niet hoe. Hij weet dat het niet goed gaat op dit moment. Ik geef antwoord op al zijn vragen. Maar vind het moeilijk alles duidelijk te krijgen voor hem..
Hij weet dat ik met enkele vriendinnen wat makkelijker echt contact kan en durf te hebben en dat stelt hem enigszins gerust. Hij weet dat ik mijn best doe dit ook bij hem voor elkaar te krijgen. En het gaat steeds beter.
Zal misschien vreemd klinken voor sommigen hier denk ik.
Maar goed, zo zit het dus Ster. En het is dus niet raar dat je niet wist dat we samenwonen!! Kan me voorstellen dat het zo overkomt...
En nu ga ik richting de bank, tegen vriend aanhangen!
Het is even genoeg voor vandaag.. Bedankt lieverds, en ik laat morgen weer iets van me horen!
maandag 2 maart 2009 om 21:48
quote:appeltjesgroen25 schreef op 02 maart 2009 @ 20:40:
[...]
Ster, vriend en ik wonen samen. Ja, nu zie ik je denken: huh??
Hoe ga ik dit uitleggen?
Vriend en ik praten wel, maar praten ook niet. Vriend is van alles op de hoogte. Maar praten over hoe ik me voel met hem is erg moeilijk voor me. Ik zie wat het met hem doet, en dat raakt me. Ik weet dat ik hem niet moet proberen te beschermen, maar toch doe ik dat. Ik zie hoe moeilijk het voor hem is, hoe hij worstelt. Hij wil me helpen maar weet niet hoe. Hij weet dat het niet goed gaat op dit moment. Ik geef antwoord op al zijn vragen. Maar vind het moeilijk alles duidelijk te krijgen voor hem..
Hij weet dat ik met enkele vriendinnen wat makkelijker echt contact kan en durf te hebben en dat stelt hem enigszins gerust. Hij weet dat ik mijn best doe dit ook bij hem voor elkaar te krijgen. En het gaat steeds beter.
Zal misschien vreemd klinken voor sommigen hier denk ik.
Maar goed, zo zit het dus Ster. En het is dus niet raar dat je niet wist dat we samenwonen!! Kan me voorstellen dat het zo overkomt...
En nu ga ik richting de bank, tegen vriend aanhangen!
Het is even genoeg voor vandaag.. Bedankt lieverds, en ik laat morgen weer iets van me horen!
Ik snap het heel goed hoor Appeltje!
Nou je het zegt, je zei wel vaker dat je weer ff bij je vriendje ging zitten ofzo.
Maar omdat je zei dat je niet alleen wilt zijn nu, dacht ik ow misschien woont ze toch niet samen. Had gekund!
Hoop dat je een goeie nacht hebt.
Ik denk best veel aan je.
Aan jullie allemaal eigenlijk.
[...]
Ster, vriend en ik wonen samen. Ja, nu zie ik je denken: huh??
Hoe ga ik dit uitleggen?
Vriend en ik praten wel, maar praten ook niet. Vriend is van alles op de hoogte. Maar praten over hoe ik me voel met hem is erg moeilijk voor me. Ik zie wat het met hem doet, en dat raakt me. Ik weet dat ik hem niet moet proberen te beschermen, maar toch doe ik dat. Ik zie hoe moeilijk het voor hem is, hoe hij worstelt. Hij wil me helpen maar weet niet hoe. Hij weet dat het niet goed gaat op dit moment. Ik geef antwoord op al zijn vragen. Maar vind het moeilijk alles duidelijk te krijgen voor hem..
Hij weet dat ik met enkele vriendinnen wat makkelijker echt contact kan en durf te hebben en dat stelt hem enigszins gerust. Hij weet dat ik mijn best doe dit ook bij hem voor elkaar te krijgen. En het gaat steeds beter.
Zal misschien vreemd klinken voor sommigen hier denk ik.
Maar goed, zo zit het dus Ster. En het is dus niet raar dat je niet wist dat we samenwonen!! Kan me voorstellen dat het zo overkomt...
En nu ga ik richting de bank, tegen vriend aanhangen!
Het is even genoeg voor vandaag.. Bedankt lieverds, en ik laat morgen weer iets van me horen!
Ik snap het heel goed hoor Appeltje!
Nou je het zegt, je zei wel vaker dat je weer ff bij je vriendje ging zitten ofzo.
Maar omdat je zei dat je niet alleen wilt zijn nu, dacht ik ow misschien woont ze toch niet samen. Had gekund!
Hoop dat je een goeie nacht hebt.
Ik denk best veel aan je.
Aan jullie allemaal eigenlijk.
maandag 2 maart 2009 om 21:59
Lieve allemaal,
Wat Sterretje al noemde: wat een geworstel hier..
Saar wat een vervelende manier om weer te beginnen. je zag er al tegenop en bij zo'n "welkom" kan ik me voorstellen dat je het liefst rechtsomkeer had gemaakt. En morgen al niet meer boventallig staan: slechte zaak. Ik hoop dat je een gesprek kunt hebben hierover met je leidinggevende. Sterkte alvast.
Appel, ik wil je even laten weten dat ik aan je denk. (f)
Iry, sterkte morgen!
Ik ben nogal moe, druk gehad en slecht geslapen. Door de drukte raakt m'n hoofd te vol en dat uit zich meteen in slecht slapen. Sterfdag van m'n moeder maakte me ook emotioneel. Ik merk dat ik ook heel erg toe ben aan lente, zon en licht.
Fijne avond allemaal, lekker onder de fleecedekentjes
Wat Sterretje al noemde: wat een geworstel hier..
Saar wat een vervelende manier om weer te beginnen. je zag er al tegenop en bij zo'n "welkom" kan ik me voorstellen dat je het liefst rechtsomkeer had gemaakt. En morgen al niet meer boventallig staan: slechte zaak. Ik hoop dat je een gesprek kunt hebben hierover met je leidinggevende. Sterkte alvast.
Appel, ik wil je even laten weten dat ik aan je denk. (f)
Iry, sterkte morgen!
Ik ben nogal moe, druk gehad en slecht geslapen. Door de drukte raakt m'n hoofd te vol en dat uit zich meteen in slecht slapen. Sterfdag van m'n moeder maakte me ook emotioneel. Ik merk dat ik ook heel erg toe ben aan lente, zon en licht.
Fijne avond allemaal, lekker onder de fleecedekentjes
