Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
zondag 9 november 2008 om 10:35
Ja, dat lijkt me tenminste wel zo. Ik merk het zelf, dat hoe 'verder' ik kom, hoe meer moeite het me kost om oppervlakkig te zijn. Natuurlijk niet met collega's, daar voel ik niet de behoefte om mijn hart te gaan uitstorten en zeg ik (als antwoord op een vraag van hun kant) al eens iets bijv. over mijn kinderen, dan kan ik dat nog aardig goed zonder gevoel vertellen. Niet dat dat iets is om trots op te zijn overigens, zonder gevoel iets vertellen. Kan ik té goed.
Niet zoveel zin nee, om te gaan werken. Op de zondag is het meestal, eh altijd, niet zo best gepland, waardoor je bij iedereen te laat komt, wat gewoon niet leuk is. Ik hoop dat het niet te laat gaat worden. Ik wil eigenlijk gewoon niet weg uit mijn gezellige nestje met bloemen, kaarten, slingers
Niet zoveel zin nee, om te gaan werken. Op de zondag is het meestal, eh altijd, niet zo best gepland, waardoor je bij iedereen te laat komt, wat gewoon niet leuk is. Ik hoop dat het niet te laat gaat worden. Ik wil eigenlijk gewoon niet weg uit mijn gezellige nestje met bloemen, kaarten, slingers
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 november 2008 om 10:44
Zonder gevoel iets vertellen kan ik ook iets té goed.
Kan soms heel handig zijn, maar niet altijd.
Heb ook niet zoveel zin om te gaan werken. Hoop wel dat ik morgen wat mensen kan spreken om te kijken of een overplaatsing mogelijk is. Weet niet of ik er goed aan zal doen, maar dat zien we dan wel weer.
Wat heerlijk dat je nog zo kan nagenieten!
Kan soms heel handig zijn, maar niet altijd.
Heb ook niet zoveel zin om te gaan werken. Hoop wel dat ik morgen wat mensen kan spreken om te kijken of een overplaatsing mogelijk is. Weet niet of ik er goed aan zal doen, maar dat zien we dan wel weer.
Wat heerlijk dat je nog zo kan nagenieten!
zondag 9 november 2008 om 10:59
zondag 9 november 2008 om 11:08
We gaan naar zee, ja!
Verder gaat het wel. Ik heb me een beetje leuk laten meeslepen door de sfeer van mijn verjaardag, en therapie en moeilijk gevoel op de achtergrond gelaten. Beetje time-out gevoel, zeg maar. Gaan werken dadelijk voelt dan ook weer als terugkeren in de werkelijkheid, uit die sfeer. En daar heb ik eigenlijk geen zin in. Maar ja, het moet. Want het staat in mijn contract.
Hij geniet als ik geniet, trouwens.
Verder gaat het wel. Ik heb me een beetje leuk laten meeslepen door de sfeer van mijn verjaardag, en therapie en moeilijk gevoel op de achtergrond gelaten. Beetje time-out gevoel, zeg maar. Gaan werken dadelijk voelt dan ook weer als terugkeren in de werkelijkheid, uit die sfeer. En daar heb ik eigenlijk geen zin in. Maar ja, het moet. Want het staat in mijn contract.
Hij geniet als ik geniet, trouwens.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 november 2008 om 19:39
Net thuis!
Ik kreeg voor het eerst de grote taxi-bus mee!!
Een 8-persoons bus!
Daarmee moest ik verst. gehandicapten naar een optreden van Jan Smit brengen, en ook weer halen.
En tussendoor natuurlijk nog andere ritten.
Kicken!!!! Zo'n groot ding!!
Moet zeggen dat ik me wel rot schrok toen ik het hoorde, want dit was voor het eerst en het is wel wat anders dan zo'n Peugeot natuurlijk. (Dit is een Ford Transit.)
Wel een upgrade in mijn chauffeurscarriere, haha.
Ik zal maar eens opslag gaan vragen.
Of bedoelde hij het als verjaardagscadeauverrassing?
Zal het morgenvroeg eens vragen.
Philomein, hoe is het?
Ik kreeg voor het eerst de grote taxi-bus mee!!
Een 8-persoons bus!
Daarmee moest ik verst. gehandicapten naar een optreden van Jan Smit brengen, en ook weer halen.
En tussendoor natuurlijk nog andere ritten.
Kicken!!!! Zo'n groot ding!!
Moet zeggen dat ik me wel rot schrok toen ik het hoorde, want dit was voor het eerst en het is wel wat anders dan zo'n Peugeot natuurlijk. (Dit is een Ford Transit.)
Wel een upgrade in mijn chauffeurscarriere, haha.
Ik zal maar eens opslag gaan vragen.
Of bedoelde hij het als verjaardagscadeauverrassing?
Zal het morgenvroeg eens vragen.
Philomein, hoe is het?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 november 2008 om 13:18
Ben net terug. Hoe was het...ehm...interessant. Er werd heel duidelijk dat we in een negatieve spiraal zitten wat betreft behoeften en hoe we daar mee omgaan. Gelukkig heeft ze door middel van een paar oefeningen heel goed inzichtelijk gemaakt, voor mij in ieder geval, hoe afhankelijk Philoman zich opstelt. Ik bepaal voor een groot deel hoe de sfeer is en hij probeert dan het goede te doen. Ik wil juist niet dat hij het goede 'doet' maar vooral dat hij aanwezig is en dat we echt contact maken. Dat ik gezien en gehoord word.
Wat ik moeilijk vond is dat er toch altijd een sfeer is dat er aan twee kanten gelijke inspanning nodig is en ik vind echt dat ik meer bezig ben met mezelf kwetsbaar opstellen en dat Philoman echt steken laat vallen. Dus eigenlijk vind ik dat HIJ beter zijn best moet doen om alert te zijn op ZIJN manier van staan in onze relatie. Maar dat is gevaarlijk, want daarmee leg ik dus eigenlijk de verantwoordelijkheid voor verbetering bij hem.
Dat mag niet, maar dat vind ik toch wel.
Dat is het even kort door de bocht, ik ga mezelf nu trakteren op de kapper. Hoop dat mijn ogen niet al te rood en verdrietig staan want ik moet zeker een uur naar mezelf kijken in de kapperspiegel...
X
Wat ik moeilijk vond is dat er toch altijd een sfeer is dat er aan twee kanten gelijke inspanning nodig is en ik vind echt dat ik meer bezig ben met mezelf kwetsbaar opstellen en dat Philoman echt steken laat vallen. Dus eigenlijk vind ik dat HIJ beter zijn best moet doen om alert te zijn op ZIJN manier van staan in onze relatie. Maar dat is gevaarlijk, want daarmee leg ik dus eigenlijk de verantwoordelijkheid voor verbetering bij hem.
Dat mag niet, maar dat vind ik toch wel.
Dat is het even kort door de bocht, ik ga mezelf nu trakteren op de kapper. Hoop dat mijn ogen niet al te rood en verdrietig staan want ik moet zeker een uur naar mezelf kijken in de kapperspiegel...
X
maandag 10 november 2008 om 13:31
Heb je er iets aan gehad?
Voor mij klinkt het als niet zo tevreden eigenlijk...
heb je het idee dat hij het heeft begrepen?
Ik hoop dat je je beter gaat voelen door de kappersbehandeling. Enne.. je hoeft toch niet een uur naar jezelf te kijken in die spiegel? Doe ik nooit hoor, veel te confronterend. Ik vind het al genoeg als ik het eindresultaat zie. In de tussentijd lees ik een boekje of wat
(Of je moet het in de spiegel kijken gebruiken als oefening om JA tegen jezelf te zeggen: ja, alles is goed!)
Voor mij klinkt het als niet zo tevreden eigenlijk...
heb je het idee dat hij het heeft begrepen?
Ik hoop dat je je beter gaat voelen door de kappersbehandeling. Enne.. je hoeft toch niet een uur naar jezelf te kijken in die spiegel? Doe ik nooit hoor, veel te confronterend. Ik vind het al genoeg als ik het eindresultaat zie. In de tussentijd lees ik een boekje of wat
(Of je moet het in de spiegel kijken gebruiken als oefening om JA tegen jezelf te zeggen: ja, alles is goed!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 november 2008 om 13:35
Zit nu bij de kapper te wachten, ja het is een reuze moderne...
Merkte net op de fiets dat ik wel meer ruimte in mijn hoofd voel. Dat ik blij ben dat iemand die Philoman vertrouwd, eigenlijk precies de vinger op de zere plek heeft gelegd. Het heeft me meer ruimte en ook wel goede moed gegeven. Dus het heeft toch al wat gebracht...
En goed idee EV ik ga de hele tijd lief naar mezelf glimlachen en neem voor de zekerheid maar een dik tijdschrift mee!
Merkte net op de fiets dat ik wel meer ruimte in mijn hoofd voel. Dat ik blij ben dat iemand die Philoman vertrouwd, eigenlijk precies de vinger op de zere plek heeft gelegd. Het heeft me meer ruimte en ook wel goede moed gegeven. Dus het heeft toch al wat gebracht...
En goed idee EV ik ga de hele tijd lief naar mezelf glimlachen en neem voor de zekerheid maar een dik tijdschrift mee!
maandag 10 november 2008 om 13:40
Oh gelukkig, dat het je wel iets heeft opgeleverd, ik kreeg een beetje het idee van niet!
Heeft zo'n reuze moderne kapper niet eens zelf tijdschriften?
Wel een computer, als je nu dit berichtje kunt typen terwijl je daar al aan het wachten bent?
Huh, ik snap het geloof ik niet meer.
Lief glimlachen is al een begin, als je je eigen oefening er nog bij doet ben ik helemáál tevreden over je.
Zo, EV gaat naar haar werk fietsen door de stormwind.
Ohhhh, my hair!!
Heeft zo'n reuze moderne kapper niet eens zelf tijdschriften?
Wel een computer, als je nu dit berichtje kunt typen terwijl je daar al aan het wachten bent?
Huh, ik snap het geloof ik niet meer.
Lief glimlachen is al een begin, als je je eigen oefening er nog bij doet ben ik helemáál tevreden over je.
Zo, EV gaat naar haar werk fietsen door de stormwind.
Ohhhh, my hair!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 november 2008 om 15:56
Zo, weer thuis van het werk. Pff, wat een gedoe allemaal.
Geen idee waar ik nu goed aan doe, weet het echt even niet.
Twee managers gesproken vandaag. Eerst die van het team waar ik nu graag naartoe wil (mijn vorige leidinggevende).
Gezegd dat ik graag daar wil werken en het hier niet naar mijn zin heb. Dat ik te snel mij heb laten meevoeren in de overgang naar een ander team, omdat ik dacht dat ik het helemaal gehad had in mijn vorige team. Maar dat ik er wel achter ben gekomen dat de oorzaak meer bij mezelf dan bij het werk lag.
Ja, zegt ie, dat is toch geen verrassing. Dat dacht hij al wel, maar ik ben zo eigenwijs dat ik daar dan toch niet naar wil luisteren volgens hem (oke, zit een kern van waarheid in).
Maar goed, hij wil gaan kijken voor me wat mogelijk is, maar wil wel weten of dit is wat ik echt wil. En niet over twee maanden weer van gedachten verander.
Hem gezegd ervoor te willen gaan als ik die mogelijkheid krijg.
Kan het niet dan houdt het hier op voor mij, en ga ik elders op zoek naar een andere baan.
Toen mijn huidige leidinggevende telefonisch ingelicht over dit gesprek. Hij wil zich er ook wel voor inzetten, dus ze gaan nu samen de mogelijkheden bekijken.
En dus zou ik nu eigenlijk blij moeten zijn dat ze (weer) hun best voor me gaan doen en mee willen denken.
Maar zo voel ik me niet. Voel me vooral heel onzeker, schuldig, teveel en nutteloos op dit moment.
En word gek van mezelf. Heb het idee geen stap verder te komen en alleen maar stappen terug te zetten.
Fijn hoor, therapie.
En nu even jullie verhalen lezen
Geen idee waar ik nu goed aan doe, weet het echt even niet.
Twee managers gesproken vandaag. Eerst die van het team waar ik nu graag naartoe wil (mijn vorige leidinggevende).
Gezegd dat ik graag daar wil werken en het hier niet naar mijn zin heb. Dat ik te snel mij heb laten meevoeren in de overgang naar een ander team, omdat ik dacht dat ik het helemaal gehad had in mijn vorige team. Maar dat ik er wel achter ben gekomen dat de oorzaak meer bij mezelf dan bij het werk lag.
Ja, zegt ie, dat is toch geen verrassing. Dat dacht hij al wel, maar ik ben zo eigenwijs dat ik daar dan toch niet naar wil luisteren volgens hem (oke, zit een kern van waarheid in).
Maar goed, hij wil gaan kijken voor me wat mogelijk is, maar wil wel weten of dit is wat ik echt wil. En niet over twee maanden weer van gedachten verander.
Hem gezegd ervoor te willen gaan als ik die mogelijkheid krijg.
Kan het niet dan houdt het hier op voor mij, en ga ik elders op zoek naar een andere baan.
Toen mijn huidige leidinggevende telefonisch ingelicht over dit gesprek. Hij wil zich er ook wel voor inzetten, dus ze gaan nu samen de mogelijkheden bekijken.
En dus zou ik nu eigenlijk blij moeten zijn dat ze (weer) hun best voor me gaan doen en mee willen denken.
Maar zo voel ik me niet. Voel me vooral heel onzeker, schuldig, teveel en nutteloos op dit moment.
En word gek van mezelf. Heb het idee geen stap verder te komen en alleen maar stappen terug te zetten.
Fijn hoor, therapie.
En nu even jullie verhalen lezen
maandag 10 november 2008 om 16:01
Philomein, fijn dat het voor jou wel iets opgeleverd heeft vandaag.
Je zegt dat duidelijk is geworden dat hij steken laat vallen. Ziet hij dat nu zelf ook in? Hoe heeft hij het gesprek van vandaag ervaren?
EV, best leuk toch in zo'n bus rijden? Ik vind het altijd een drama met (file)parkeren, maar rijdt heerlijk. Lekker hoog, goed overzicht. Voel me dan vaak king queen off the road
Hoe is het verder?
Je zegt dat duidelijk is geworden dat hij steken laat vallen. Ziet hij dat nu zelf ook in? Hoe heeft hij het gesprek van vandaag ervaren?
EV, best leuk toch in zo'n bus rijden? Ik vind het altijd een drama met (file)parkeren, maar rijdt heerlijk. Lekker hoog, goed overzicht. Voel me dan vaak king queen off the road
Hoe is het verder?
maandag 10 november 2008 om 17:21
Oh lieve Saartje, kan me voorstellen dat je je nu zo voelt. Je zit ook in een gekke positie. Je wil iets, dat mag maar wel op voorwaarde dat je niet weer van gedachte veranderd...eng. Je weet natuurlijk helemaal niet of je niet weer van gedachte veranderd. En het klinkt ook alsof je door het stof hebt moeten gaan en dat dat een slecht gevoel geeft. Is dat zo?
Maar weet je: het is werk, en werk is zaken. En jij hebt plichten maar ook rechten. Zij hebben jou nodig en jij moet je goed voelen om je werk te doen. Natuurlijk mag er best gevraagd worden of je niet binnen een week weer wat anders wil, maar stel dat dat wel zo is, dan is dat gewoon zo.
Wel heel goed dat je huidige leidinggevende ook mee werkt en dat er samen naar een oplossing wordt gezocht. Dat is toch ook een soort goed nieuws?
Hoe Philoman het gesprek heeft ervaren...daar vroeg ik hem ook naar maar hij vatte dat als dat ik vroeg: "heb je nu geleerd hoe het allemaal moet..." zucht. Maar de geschiedenis leert dat dit ook tijd en vooral praktijk ervaring nodig heeft. Ik denk wel dat hij heeft gehoord wat er gezegd is en ook wel gezien heeft wat hij doet.
Maar weet je: het is werk, en werk is zaken. En jij hebt plichten maar ook rechten. Zij hebben jou nodig en jij moet je goed voelen om je werk te doen. Natuurlijk mag er best gevraagd worden of je niet binnen een week weer wat anders wil, maar stel dat dat wel zo is, dan is dat gewoon zo.
Wel heel goed dat je huidige leidinggevende ook mee werkt en dat er samen naar een oplossing wordt gezocht. Dat is toch ook een soort goed nieuws?
Hoe Philoman het gesprek heeft ervaren...daar vroeg ik hem ook naar maar hij vatte dat als dat ik vroeg: "heb je nu geleerd hoe het allemaal moet..." zucht. Maar de geschiedenis leert dat dit ook tijd en vooral praktijk ervaring nodig heeft. Ik denk wel dat hij heeft gehoord wat er gezegd is en ook wel gezien heeft wat hij doet.
maandag 10 november 2008 om 17:32
Je moet dingen toch zelf ondervinden, Saartje, dat merk je nu wel. Iemand kan dat dan wel gezegd hebben, maar jij voelt en ervaart het nu. Klaar. Het is wel fijn dat ze weer gaan meekijken en meedenken voor je. Samen naar een oplossing toe. Ach en je bent zo jong, je hebt nog alle tijd om overal rond te kijken, wat werk betreft!
Hoe was het bij de kapper, Philomein? Opgeknapt?
Dat rijden met die bus vond ik ook geweldig! Ik zat vandaag nog met een dikke smile in mijn auto, als ik eraan dacht.
En het heeft me geïnspireerd tot een nieuw blog op hyves
Mijn baas vroeg meteen, toen ik vanmorgen terugkwam, hoe ik het had gevonden! En we hebben er even over gekletst. Ik vroeg of hij het had bedoeld als verjaardagsverrassing. 'Oh, ik dacht: EV, die kan dat wel!' zei hij. Ahhh.. hij gelooft in mij
Hoe was het bij de kapper, Philomein? Opgeknapt?
Dat rijden met die bus vond ik ook geweldig! Ik zat vandaag nog met een dikke smile in mijn auto, als ik eraan dacht.
En het heeft me geïnspireerd tot een nieuw blog op hyves
Mijn baas vroeg meteen, toen ik vanmorgen terugkwam, hoe ik het had gevonden! En we hebben er even over gekletst. Ik vroeg of hij het had bedoeld als verjaardagsverrassing. 'Oh, ik dacht: EV, die kan dat wel!' zei hij. Ahhh.. hij gelooft in mij
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 november 2008 om 17:54
Ja ben weer helemaal opgekapt... was lekker. Ik kan internetten terwijl ik wacht vandaar... Verder serveren ze heerlijke cappuccino en masseren ze mijn hoofd. Wat wil een mens nog meer.
Dat rijden in de grote bus lijkt me ook helemaal te gek. Ik ben dol op busjes, zo lekker hoog op de weg. Hoe is het leven nu na de verjaardagsroes, zijn er een paar slingers blijven hangen in je hoofd?
Dat rijden in de grote bus lijkt me ook helemaal te gek. Ik ben dol op busjes, zo lekker hoog op de weg. Hoe is het leven nu na de verjaardagsroes, zijn er een paar slingers blijven hangen in je hoofd?
maandag 10 november 2008 om 18:07
Haha, de slingers hangen zelfs nog in de kamer!
De roes duurt nog even voort, met nu ook dat busjes-euforiegevoel erbij; het kan niet op.
Ja, lekker hoog zitten, inderdaad, en veel zien. Het gevoel, zoals Saartje ook al zei, van 'Queen of the road'.
Bovendien vind ik het nog extra kicken dat ik klein ben en dan in zo'n groot ding rijd
Misschien morgen maar eens de slingers gaan opruimen.
Als ik tijd heb.
De roes duurt nog even voort, met nu ook dat busjes-euforiegevoel erbij; het kan niet op.
Ja, lekker hoog zitten, inderdaad, en veel zien. Het gevoel, zoals Saartje ook al zei, van 'Queen of the road'.
Bovendien vind ik het nog extra kicken dat ik klein ben en dan in zo'n groot ding rijd
Misschien morgen maar eens de slingers gaan opruimen.
Als ik tijd heb.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 november 2008 om 18:51
Het voelde inderdaad als door het stof moeten gaan Philomein. En dat voelt niet goed.
Nu maar afwachten of het mogelijk is om weer een overstap te maken en of ik er dus iets mee op ben geschoten.
Wat een luxe, internetten bij de kapper!
Ik hoop dat het allemaal een beetje zal bezinken bij je man, dat hij erover na gaat denken en dat jullie wat dichter bij elkaar zullen komen.
Nu maar afwachten of het mogelijk is om weer een overstap te maken en of ik er dus iets mee op ben geschoten.
Wat een luxe, internetten bij de kapper!
Ik hoop dat het allemaal een beetje zal bezinken bij je man, dat hij erover na gaat denken en dat jullie wat dichter bij elkaar zullen komen.
maandag 10 november 2008 om 21:35
Hé Saar ...
EV, ik laat slingers gemiddeld 51 weken per jaar hangen en mijn kerstverlichting staat ook permanent aan. In mijn auto heb ik versiering, ik maak het graag gezellig daar waar ik ga. Mijn buro op het werk lijkt wel een speelgoedwinkel. Al word ik soms ook wel moe van de zooi... je zou zo van de buitenkant denken dat ik een heel vrolijk iemand ben
EV, ik laat slingers gemiddeld 51 weken per jaar hangen en mijn kerstverlichting staat ook permanent aan. In mijn auto heb ik versiering, ik maak het graag gezellig daar waar ik ga. Mijn buro op het werk lijkt wel een speelgoedwinkel. Al word ik soms ook wel moe van de zooi... je zou zo van de buitenkant denken dat ik een heel vrolijk iemand ben
