Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
vrijdag 21 november 2008 om 08:29
vrijdag 21 november 2008 om 11:14
vrijdag 21 november 2008 om 11:29
Nee, dat vat ik zo niet op hoor. Ik kan heel goed begrijpen dat je je vrij wilt voelen om zelf, helemaal vanuit jezelf, een beslissing te nemen.
Ik ken het zelf natuurlijk ook, je toch ergens te laten beïnvloeden door anderen. Vooral in het verleden..
Ben blij te merken dat ik nu veel meer mijn eigen koers aan het varen ben!
Ik ken het zelf natuurlijk ook, je toch ergens te laten beïnvloeden door anderen. Vooral in het verleden..
Ben blij te merken dat ik nu veel meer mijn eigen koers aan het varen ben!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 21 november 2008 om 11:55
Wat waait het trouwens!
Ik ga zo dadelijk eens even flink uitwaaien met de hond, maar eerst nog even een wasje ophangen. Haha, huisvrouwenpraat. Vanmiddag weer aan de slag. Blegh, sommige mensen waren vanmorgen echt chagrijnig. Oké, nat worden terwijl ik een rolstoel in de achterbak sta te laden vind ik ook niet het lekkerste ter wereld, maar om nou de hele tijd te blijven mopperen, vervelende handgebaren te maken, chagrijnig te kijken... mens, ik heb ook een moeder gehad!
*zo, nu gaat het wel weer*
En oh ja, er was zelfgebakken appeltaart toen ik terugkwam bij de centrale. Collega was 28 jaar getrouwd. Wist niet dat dat ook al gevierd moest worden, maar het was heerlijk. Mijn bloedsuikerspiegel had het ook even nodig zeg.
Ik ga zo dadelijk eens even flink uitwaaien met de hond, maar eerst nog even een wasje ophangen. Haha, huisvrouwenpraat. Vanmiddag weer aan de slag. Blegh, sommige mensen waren vanmorgen echt chagrijnig. Oké, nat worden terwijl ik een rolstoel in de achterbak sta te laden vind ik ook niet het lekkerste ter wereld, maar om nou de hele tijd te blijven mopperen, vervelende handgebaren te maken, chagrijnig te kijken... mens, ik heb ook een moeder gehad!
*zo, nu gaat het wel weer*
En oh ja, er was zelfgebakken appeltaart toen ik terugkwam bij de centrale. Collega was 28 jaar getrouwd. Wist niet dat dat ook al gevierd moest worden, maar het was heerlijk. Mijn bloedsuikerspiegel had het ook even nodig zeg.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 21 november 2008 om 12:12
quote:Elmervrouw schreef op 21 november 2008 @ 11:55:
Wat waait het trouwens!
Ik ga zo dadelijk eens even flink uitwaaien met de hond, maar eerst nog even een wasje ophangen. Haha, huisvrouwenpraat.
Nou om even bij de huisvrouwenpraat te blijven...ik ben aan het opruimen...klein beginnetje gemaakt Kortom alles even uitmesten...heerlijk! Ben je een beetje uitgewaaid? Kan heel goed met dit weer!
quote:saartje1980 schreef op 21 november 2008 @ 11:06:
Claire, ben heel benieuwd hoe het gegaan is. Laat je dat nog even weten?
Nou, ik heb goed nieuws en minder goed nieuws...Ik kan wel beginnen in een groep met vrouwen met dezelfde klachten, maar het begint pas februari als het goed is. De psychologe( leuk mens ) belt me daar dinsdag over. Dus wie weet kom ik toch een keertje ramen lappen
Mijn geduld wordt erg op de proef gesteld....Nou ja ik heb wel een datum ( als alles goed is) waar ik naar toe leven.
Verder voel ik me lekke vandaag! Nou nu weer verder met het huis schoonmaken, zet lekker keihard muziek op en gááááán...
Liefs voor de lieverds hier...
Wat waait het trouwens!
Ik ga zo dadelijk eens even flink uitwaaien met de hond, maar eerst nog even een wasje ophangen. Haha, huisvrouwenpraat.
Nou om even bij de huisvrouwenpraat te blijven...ik ben aan het opruimen...klein beginnetje gemaakt Kortom alles even uitmesten...heerlijk! Ben je een beetje uitgewaaid? Kan heel goed met dit weer!
quote:saartje1980 schreef op 21 november 2008 @ 11:06:
Claire, ben heel benieuwd hoe het gegaan is. Laat je dat nog even weten?
Nou, ik heb goed nieuws en minder goed nieuws...Ik kan wel beginnen in een groep met vrouwen met dezelfde klachten, maar het begint pas februari als het goed is. De psychologe( leuk mens ) belt me daar dinsdag over. Dus wie weet kom ik toch een keertje ramen lappen
Mijn geduld wordt erg op de proef gesteld....Nou ja ik heb wel een datum ( als alles goed is) waar ik naar toe leven.
Verder voel ik me lekke vandaag! Nou nu weer verder met het huis schoonmaken, zet lekker keihard muziek op en gááááán...
Liefs voor de lieverds hier...
vrijdag 21 november 2008 om 12:39
Goed nieuws dat je kan beginnen in een groep Claire, alleen wel minder dat je weer een tijd moet wachten.
Hoe vind je dat, dat je weer een tijd moet wachten? Zie je dat wel zitten? (al kan je er niets aan veranderen natuurlijk)
Ik hou mijn ramen gewoon vies voor je Claire, zo ben ik ook wel weer. Het aanbod blijft staan, je bent welkom als je een keer gebruik wilt maken van dit aanbod
Kan nu natuurlijk niet achterblijven, dus ga ook maar eens aan de poets.
En vanavond een 'meidenavond' met een paar mensen van het forum. Ben benieuwd, want ik ken er maar één van en die heb ik maar een keer ontmoet. En zij kennen elkaar wel goed.
Hoe vind je dat, dat je weer een tijd moet wachten? Zie je dat wel zitten? (al kan je er niets aan veranderen natuurlijk)
Ik hou mijn ramen gewoon vies voor je Claire, zo ben ik ook wel weer. Het aanbod blijft staan, je bent welkom als je een keer gebruik wilt maken van dit aanbod
Kan nu natuurlijk niet achterblijven, dus ga ook maar eens aan de poets.
En vanavond een 'meidenavond' met een paar mensen van het forum. Ben benieuwd, want ik ken er maar één van en die heb ik maar een keer ontmoet. En zij kennen elkaar wel goed.
vrijdag 21 november 2008 om 13:18
Kan dat ook daar die gesprekken? Wel fijn dat je iets achter de hand hebt.
Ik zeur nooit over strepen, zou niet durven.
En tuurlijk durf je dat. Kan me voorstellen dat het eng is, maar valt allemaal onder het onderdeel 'je angsten overwinnen'
Gaan we als je klaar bent met de ramen lappen iets leuks doen als beloning
Ik zeur nooit over strepen, zou niet durven.
En tuurlijk durf je dat. Kan me voorstellen dat het eng is, maar valt allemaal onder het onderdeel 'je angsten overwinnen'
Gaan we als je klaar bent met de ramen lappen iets leuks doen als beloning
vrijdag 21 november 2008 om 13:37
Wel heul verleidelijk
ja dat kan daar ook dan....alleen wil ik het liever niet...tenzij ik het echt nodig heb. Anders moet ik weer mijn verhaal doen en daarna weer opnieuw in de groep, dat lijkt me niet handig. Maar wel fijn dat ze het aanbood We zien wel. Als het echt niet goed met me gaat dan trek ik wel aan de bel.
En al klaar met .............
ja dat kan daar ook dan....alleen wil ik het liever niet...tenzij ik het echt nodig heb. Anders moet ik weer mijn verhaal doen en daarna weer opnieuw in de groep, dat lijkt me niet handig. Maar wel fijn dat ze het aanbood We zien wel. Als het echt niet goed met me gaat dan trek ik wel aan de bel.
En al klaar met .............
vrijdag 21 november 2008 om 15:21
vrijdag 21 november 2008 om 15:39
Ja, ik ben ook jaren geleden misbruikt, niet lichamelijk, maar geestelijk, op een gegeven moment kan je daar over blijven praten, maar ik had er geen zin meer in. Ik wil niet blijven lijden en achterom blijven kijken. Maar toch doet het pijn van binnen, zit daar de woede nog, de onmacht, het ongeloof dat het ooit zo ver met mij heeft kunnen komen. Ik die opgenomen was, het lijkt wel alsof dat een totaal ander persoon is dan ik nu ben. Ik was toen kapot, 1 brok ellende, 1 brok agressie, 1 brok pijn etc. Ik kon niet meer, ik was voortdurend angstig, ik kon niet meer functioneren. Nu gaat het wel, maar of alles echt slijt, ik weet het niet. Ik voel me nog steeds onveilig, ik ben nog steeds niet gelukkig, ik ben nog steeds boos, ik heb nog steeds de neiging alles en iedereen kapot te maken, maar praten erover heb ik geen zin meer in.
Ik heb bij een zelfhulpgroep voor vrouwen met soortgelijke problemen gezeten, maar dan vond ik het alleen maar heel erg voor hen en vond ik mezelf nog redelijk normaal, ik had geen zin meer om zielig te doen, te gaan klagen etc, maar ik vraag me af wat er beter is. Gewoon maar doorleven en van binnen lijden, ik weet het niet, ik word er alleen maar moe van en moedeloos.
Ik heb bij een zelfhulpgroep voor vrouwen met soortgelijke problemen gezeten, maar dan vond ik het alleen maar heel erg voor hen en vond ik mezelf nog redelijk normaal, ik had geen zin meer om zielig te doen, te gaan klagen etc, maar ik vraag me af wat er beter is. Gewoon maar doorleven en van binnen lijden, ik weet het niet, ik word er alleen maar moe van en moedeloos.
vrijdag 21 november 2008 om 17:12
quote:claire123 schreef op 21 november 2008 @ 15:42:
Whoehoe!!!! Fijn zo'n bankrekening.....Veel shop plezier!
Mijn bankrekening en ik zijn soms dikke vrienden, soms kunnen we elkaar niet uitstaan.
Maar ik heb laarzen gekocht!
En wat een pokkeweer zeg, was even heel snel winkel in en uit.
Weet ook nog niet zeker of ik vanavond wel ga. Begint hier al een beetje glad te worden en niet zoveel zin om dan een uur te moeten rijden.
Whoehoe!!!! Fijn zo'n bankrekening.....Veel shop plezier!
Mijn bankrekening en ik zijn soms dikke vrienden, soms kunnen we elkaar niet uitstaan.
Maar ik heb laarzen gekocht!
En wat een pokkeweer zeg, was even heel snel winkel in en uit.
Weet ook nog niet zeker of ik vanavond wel ga. Begint hier al een beetje glad te worden en niet zoveel zin om dan een uur te moeten rijden.
vrijdag 21 november 2008 om 17:58
Fijn nieuwe boots!!! Komt mooi uit met dit weer! Wat voor heb je gekocht?
Ik hoop voor je dat je toch kunt gaan...
Ik heb een vriendin uitgenodigd om hier te komen eten...via sms. Maar helaas nog niets gehoord Ik heb wel gebeld maar krijg voicemail, misschien moet ze werken ....ik wacht nog wel even een half uurtje en ga dan eten. Sja das het risico van op de dag zelf sms-en.
We Shall See....
Ik zit wel lekker in mijn, ik ga de deur niet meer uit pakkie.
En natuuk in mij schone, warme huisje...ik kan er trots van worden
Ik hoop voor je dat je toch kunt gaan...
Ik heb een vriendin uitgenodigd om hier te komen eten...via sms. Maar helaas nog niets gehoord Ik heb wel gebeld maar krijg voicemail, misschien moet ze werken ....ik wacht nog wel even een half uurtje en ga dan eten. Sja das het risico van op de dag zelf sms-en.
We Shall See....
Ik zit wel lekker in mijn, ik ga de deur niet meer uit pakkie.
En natuuk in mij schone, warme huisje...ik kan er trots van worden
vrijdag 21 november 2008 om 18:10
vrijdag 21 november 2008 om 18:41
He, nieuwe laarzen! Dat is natuurlijk zowat het eerste wat me opvalt in al die berichten van jullie, haha.
Hoe zien ze eruit?
Ik wil ook nog laarzen. Heb precies in mijn hoofd hoe ze eruit moeten zien, maar om dat dan te vinden..
Claire, fijn dat je weet wanneer je terecht kunt!
Bij mij zijn trouwens de ramen ook heeeel vies... pas 1x gewassen sinds we hier wonen. In december een jaar dus.
(Dat had je vast wel gezien he Saartje?)
Philomein, hoe gaat het met jou?
Trouwens, het was wel rotweer vanmiddag. Flinke hagelbuien op mijn (auto)dak gehad. Dat is niet meer gezellig.
Hoe zien ze eruit?
Ik wil ook nog laarzen. Heb precies in mijn hoofd hoe ze eruit moeten zien, maar om dat dan te vinden..
Claire, fijn dat je weet wanneer je terecht kunt!
Bij mij zijn trouwens de ramen ook heeeel vies... pas 1x gewassen sinds we hier wonen. In december een jaar dus.
(Dat had je vast wel gezien he Saartje?)
Philomein, hoe gaat het met jou?
Trouwens, het was wel rotweer vanmiddag. Flinke hagelbuien op mijn (auto)dak gehad. Dat is niet meer gezellig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 21 november 2008 om 18:45
Hoge, zwarte, suede laarzen van esprit.
Ja, dat was me meteen opgevallen toen ik bij je was. Maar ik durfde er natuurlijk niets van te zeggen, ook zo lullig.
Haha, nee dat soort dingen vallen me echt niet op, tenzij ze zwart waren geweest. Dus voorlopig hoeft het nog niet te gebeuren hoor EV.
De buitenkant wordt hier altijd gedaan door glazenwassers en dan voel ik me extra schuldig als ik het binnen niet doe.
Echt rotweer he! Was het te doen in de taxi?
Vanavond hebben we toch maar uitgesteld naar volgende week. Zie het niet zitten met dit weer een uur te moeten tijden en weer terug 's nachts.
Ja, dat was me meteen opgevallen toen ik bij je was. Maar ik durfde er natuurlijk niets van te zeggen, ook zo lullig.
Haha, nee dat soort dingen vallen me echt niet op, tenzij ze zwart waren geweest. Dus voorlopig hoeft het nog niet te gebeuren hoor EV.
De buitenkant wordt hier altijd gedaan door glazenwassers en dan voel ik me extra schuldig als ik het binnen niet doe.
Echt rotweer he! Was het te doen in de taxi?
Vanavond hebben we toch maar uitgesteld naar volgende week. Zie het niet zitten met dit weer een uur te moeten tijden en weer terug 's nachts.
