Psyche
alle pijlers
Mijn broer is afgelopen week overleden
zaterdag 3 oktober 2015 om 18:28
Ik weet niet wie zich eraan herinnert maar ooit had ik een topic geopend over mijn broer met een zwaar handicap. Mijn broer had op zijn 6e een zwaar verdrinkingsongeluk waardoor hij te weinig zuurstof kreeg. Daardoor kreeg hij een zwaar handicap dat hem volledig afhankelijk maakte. Maar ondanks zijn handicap was hij een gelukkig mens en genoot van het leven. Op iedere foto die ik van hem heb zie je een lachende broer. Met hem en mijn familie (vader,moeder,mijn 4 zussen en ik) deden we een hoop leuke dingen samen zoals reizen,voorlezen,zingen,wandelen,films kijken etc... en dat allemaal met veel plezier.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
zaterdag 15 oktober 2016 om 20:52
zondag 30 oktober 2016 om 13:59
Vorige zondag was ik jarig. Mijn moeder heeft een paar dagen bij mij gelogeerd. Zaterdag,zondag en maandag kwam mijn familie en
vrienden langs. Ik had het erg leuk met mijn dierbaren samen. Zondag heb ik mijn broer en vader erg gemist. Ik barst in de voormiddag in huilen uit. Maar dat heb ik gewoon toegelaten dat hoort erbij en lucht ook op. Het helpt me bij de verwerking. Ik heb een hoop om dankbaar voor te zijn,mijn werk,mijn sport,mijn familie,vrienden en collega's. Dat geeft me een hoop kracht en vreugde. Jullie allemaal bedankt voor je lieve woorden!
vrienden langs. Ik had het erg leuk met mijn dierbaren samen. Zondag heb ik mijn broer en vader erg gemist. Ik barst in de voormiddag in huilen uit. Maar dat heb ik gewoon toegelaten dat hoort erbij en lucht ook op. Het helpt me bij de verwerking. Ik heb een hoop om dankbaar voor te zijn,mijn werk,mijn sport,mijn familie,vrienden en collega's. Dat geeft me een hoop kracht en vreugde. Jullie allemaal bedankt voor je lieve woorden!
zondag 30 oktober 2016 om 15:27
Geraldine nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag , wat fijn dat je moeder een paar dagen bij jou is blijven logeren. En goed dat je je verdriet gewoon toelaat, dat is goed. Tel je zegeningen zeggen ze altijd en dat is ook zo. Ook al valt het allemaal niet mee, het leven is niet altijd een feest en zo wel dan moet je toch zelf de slingers blijven ophangen
Hier ook niet altijd alles in een jubelstemming, al probeer ik er het beste van te maken.
Hier ook niet altijd alles in een jubelstemming, al probeer ik er het beste van te maken.
Help iedereen een handje
zaterdag 5 november 2016 om 21:08
quote:krullenbol1966 schreef op 30 oktober 2016 @ 15:27:
Geraldine nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag , wat fijn dat je moeder een paar dagen bij jou is blijven logeren. En goed dat je je verdriet gewoon toelaat, dat is goed. Tel je zegeningen zeggen ze altijd en dat is ook zo. Ook al valt het allemaal niet mee, het leven is niet altijd een feest en zo wel dan moet je toch zelf de slingers blijven ophangen
Hier ook niet altijd alles in een jubelstemming, al probeer ik er het beste van te maken. Dankjewel lieve Krullenbol voor je lieve woorden! Ja,het verdriet toelaten is heel belangrijk en helpt bij de verwerking. Verder doe ik ook een hoop leuke dingen dat me kracht en vreugde geeft. Wat is er niet in jubelstemming op dit moment?
Geraldine nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag , wat fijn dat je moeder een paar dagen bij jou is blijven logeren. En goed dat je je verdriet gewoon toelaat, dat is goed. Tel je zegeningen zeggen ze altijd en dat is ook zo. Ook al valt het allemaal niet mee, het leven is niet altijd een feest en zo wel dan moet je toch zelf de slingers blijven ophangen
Hier ook niet altijd alles in een jubelstemming, al probeer ik er het beste van te maken. Dankjewel lieve Krullenbol voor je lieve woorden! Ja,het verdriet toelaten is heel belangrijk en helpt bij de verwerking. Verder doe ik ook een hoop leuke dingen dat me kracht en vreugde geeft. Wat is er niet in jubelstemming op dit moment?
zondag 6 november 2016 om 00:37
quote:Geraldine schreef op 05 november 2016 @ 21:08:
[...]
Dankjewel lieve Krullenbol voor je lieve woorden! Ja,het verdriet toelaten is heel belangrijk en helpt bij de verwerking. Verder doe ik ook een hoop leuke dingen dat me kracht en vreugde geeft. Wat is er niet in jubelstemming op dit moment?Graag gedaan. Ach ja wat problemen op het werk en mijn gezondheid is ook niet helemaal top. Maar verder gaat het wel goed hoor. Geen wereldproblemen in ieder geval.
[...]
Dankjewel lieve Krullenbol voor je lieve woorden! Ja,het verdriet toelaten is heel belangrijk en helpt bij de verwerking. Verder doe ik ook een hoop leuke dingen dat me kracht en vreugde geeft. Wat is er niet in jubelstemming op dit moment?Graag gedaan. Ach ja wat problemen op het werk en mijn gezondheid is ook niet helemaal top. Maar verder gaat het wel goed hoor. Geen wereldproblemen in ieder geval.
Help iedereen een handje
zondag 6 november 2016 om 00:40
quote:Geraldine schreef op 05 november 2016 @ 21:09:
Het is erg dubbel. Ik voel tegelijkertijd liefdje,warmte,vreugde,gemis en verdriet. Hoe kan je zoveel tegelijkertijd voelen? Het zal wel een emotionele achtbaan zijn.Ja hoor dat kan, je kan alles tegelijk voelen, meestal om en om, maar raar is dat niet. Fijn dat er ook liefde, warmte en vreugde tussen zit dat gun ik je van harte.
Het is erg dubbel. Ik voel tegelijkertijd liefdje,warmte,vreugde,gemis en verdriet. Hoe kan je zoveel tegelijkertijd voelen? Het zal wel een emotionele achtbaan zijn.Ja hoor dat kan, je kan alles tegelijk voelen, meestal om en om, maar raar is dat niet. Fijn dat er ook liefde, warmte en vreugde tussen zit dat gun ik je van harte.
Help iedereen een handje
zondag 6 november 2016 om 20:14
quote:krullenbol1966 schreef op 06 november 2016 @ 00:37:
[...]
Graag gedaan. Ach ja wat problemen op het werk en mijn gezondheid is ook niet helemaal top. Maar verder gaat het wel goed hoor. Geen wereldproblemen in ieder geval.Ik hoop dat je gezondheidsproblemen niet al te ernstig zijn. Denk ook aan jezelf meid!
[...]
Graag gedaan. Ach ja wat problemen op het werk en mijn gezondheid is ook niet helemaal top. Maar verder gaat het wel goed hoor. Geen wereldproblemen in ieder geval.Ik hoop dat je gezondheidsproblemen niet al te ernstig zijn. Denk ook aan jezelf meid!
zondag 6 november 2016 om 20:15
zondag 6 november 2016 om 22:37
zaterdag 12 november 2016 om 13:42
Dinsdag naar de herdenking geweest in het verpleeghuis waar ik als vrijwilligster werk. Het was prachtig. Gisteren heb ik onderstaand
gedicht voorgelezen en schot ff vol.
Bedankt
Als dan de laatste bloemen zijn gebracht,
gedachtenis aan hen die gingen dit jaar,
klinkt er een stem ver weg-zuiver en klaar-
die zegt: ''wat fijn dat je nog aan ons hebt gedacht.''
''Want wij die er niet meer zijn,zijn niet voorgoed versteend.
Wij danken jullie dat voor ons tijd werd genomen
en hopen dat jullie nog vaak terug zult komen
om zwijgend samen te zijn-opnieuw verenigd.
Bedankt voor het komen,het gedenken:
Straks gaat het leven weer voor jullie voort,
dan worden onze stemmen minder luid gehoord,
moeten jullie elkaar de volle aandacht schenken.
Bedankt dat jullie er waren,
ontvangt van ons een stille verre groet,
leef jullie leven voort met een dankbaar gemoed,
het zij jullie gegund nog vele,vele jaren.
Bedankt tenslotte allemaal en ieder in het bijzonder
en leef in vrede voort-want leven is een wonder.
Jean Arbois
gedicht voorgelezen en schot ff vol.
Bedankt
Als dan de laatste bloemen zijn gebracht,
gedachtenis aan hen die gingen dit jaar,
klinkt er een stem ver weg-zuiver en klaar-
die zegt: ''wat fijn dat je nog aan ons hebt gedacht.''
''Want wij die er niet meer zijn,zijn niet voorgoed versteend.
Wij danken jullie dat voor ons tijd werd genomen
en hopen dat jullie nog vaak terug zult komen
om zwijgend samen te zijn-opnieuw verenigd.
Bedankt voor het komen,het gedenken:
Straks gaat het leven weer voor jullie voort,
dan worden onze stemmen minder luid gehoord,
moeten jullie elkaar de volle aandacht schenken.
Bedankt dat jullie er waren,
ontvangt van ons een stille verre groet,
leef jullie leven voort met een dankbaar gemoed,
het zij jullie gegund nog vele,vele jaren.
Bedankt tenslotte allemaal en ieder in het bijzonder
en leef in vrede voort-want leven is een wonder.
Jean Arbois
dinsdag 29 november 2016 om 12:45
19 november naar de Duitse kerstmarkt in de gemeente geweest. Toen we binnenkwamen speelde er een orkest van die hele mooie
kerstliedjes. Ik vond het heel mooi maar werd er ook erg emotioneel van. Tweede kerst zonder mijn broer en de eerste zonder mijn
vader. Ik werd goed opgevangen tijdens de kerstmarkt en had toch ondanks mijn emoties een fijne middag.
krullenbol,nog nieuws? Ik denk aan je. Bedankt voor je complimenten! Je bent lief.
Dankjewel Nina!
kerstliedjes. Ik vond het heel mooi maar werd er ook erg emotioneel van. Tweede kerst zonder mijn broer en de eerste zonder mijn
vader. Ik werd goed opgevangen tijdens de kerstmarkt en had toch ondanks mijn emoties een fijne middag.
krullenbol,nog nieuws? Ik denk aan je. Bedankt voor je complimenten! Je bent lief.
Dankjewel Nina!
