Psyche
alle pijlers
Mijn broer is afgelopen week overleden
zaterdag 3 oktober 2015 om 18:28
Ik weet niet wie zich eraan herinnert maar ooit had ik een topic geopend over mijn broer met een zwaar handicap. Mijn broer had op zijn 6e een zwaar verdrinkingsongeluk waardoor hij te weinig zuurstof kreeg. Daardoor kreeg hij een zwaar handicap dat hem volledig afhankelijk maakte. Maar ondanks zijn handicap was hij een gelukkig mens en genoot van het leven. Op iedere foto die ik van hem heb zie je een lachende broer. Met hem en mijn familie (vader,moeder,mijn 4 zussen en ik) deden we een hoop leuke dingen samen zoals reizen,voorlezen,zingen,wandelen,films kijken etc... en dat allemaal met veel plezier.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
De zorg voor hem was erg zwaar,vooral voor mijn ouders en voor ons allemaal. Maar we hebben dit allemaal met veel liefde gedaan en dankzij onze liefde kreeg hij er nog fantastische 25 jaren bij. En ondanks het feit dat het zwaar was (je moest met veel dingen rekening houden zoals thuiszorg,op tijd thuis zijn etc...) missen wij hem verschrikkelijk want dit valt allemaal weg en het is nogal heftig.
De gezondheid van mijn broer ging dit jaar achteruit. Hij kreeg de ene longontsteking na de andere en verzwakte steeds meer. Hij was gewoon op. Hij is ook een paar keer opgenomen geweest i.v.m. een longontsteking. Aan de ene kant is het beter voor hem dat hij is gegaan maar aan de andere kant is het een groot gemis voor ons allemaal en dat doet pijn.
Nog daarbij komt dat bij mijn vader kanker is vastgesteld met uitzaaiingen naar zijn botten en hij heeft af en toe veel pijn. Voor hem is het bijzonder moeilijk omdat hij ziek is en zijn zoon weg moet brengen. Als hij geluk heeft dan heeft hij nog een paar jaar. Maar daar kan nog niet veel over worden gezegd.
Mijn broer laat heel veel herinneringen achter waar wij allemaal erg dankbaar voor zijn. Ik ben trots op hem en heb hem ook met
liefde verzorgd. Ik ben blij dat hij ons vaak thuis in Nederland bezocht heeft en het na zijn zin had. Dat zal ik nooit vergeten.
Nu ik dit zit te tippen lopen de tranen over mijn wangen. Ik krijg veel steun van mijn vrienden,colega's,familie en bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. En al zijn dit tegenslagen zo ben ik geen mens die bitter wordt of klaagt. Zo steek ik niet in elkaar. Ik zal altijd die vrolijke en goedlachse Geraldine blijven die men kent. Ik kan er goed over praten,mijn gevoelens uiten en ben ook blij met die mooie dingen om me heen. Ik kan op dit moment lachen en huilen. Ben gelukkig maar heb ook verdriet op dit moment.
Volgende woensdag wordt mijn broer in Duitsland begraven,in zijn geboorteplaats. De reden waarom dit nu pas gebeurt is dat hij
over de grens van Denemarken heen moest (mijn moeder is Deense en mijn vader Duits. Mijn broer woonde een aantal jaren in Denemarken omdat hij daar veel goede mogelijkheden had zoals een dagverblijf etc... Mijn vader reed vaak heen en weer).
In Duitsland kunnen wij ook vaker naar het graf gaan. Het zal emotioneel worden. Ik heb ook het verdriet van mijn ouders en zussen gezien en zij het mijne. Samen zullen we elkaar steunen. Mijn broer werd 31 jaar.
Wat ik met dit topic wil: Alleen van me afschrijven en mijn verhaal delen! Let niet op mijn spel-en taalfouten! Daar staat me op dit moment het hoofd niet naar.
zondag 26 juni 2016 om 17:50
hallo Geraldine,
Vier jaar geleden is mijn zusje overleden, onverwacht.
Ik heb deze week daar nog eens flink om gehuild. Het gaat verder allemaal prima en ik heb weer plezier in het leven. Maar het verlies blijft altijd aanwezig en het mag er ook zijn.
Heel veel sterkte voor jou gewenst. Ik hoop dat je mensen om je heen hebt met wie je je verdriet kunt delen.
Vier jaar geleden is mijn zusje overleden, onverwacht.
Ik heb deze week daar nog eens flink om gehuild. Het gaat verder allemaal prima en ik heb weer plezier in het leven. Maar het verlies blijft altijd aanwezig en het mag er ook zijn.
Heel veel sterkte voor jou gewenst. Ik hoop dat je mensen om je heen hebt met wie je je verdriet kunt delen.
vrijdag 1 juli 2016 om 21:32
hangplant,dankjewel voor je reactie! Morgen middag is het zo ver. In Denemarken zullen we in de kamer van mijn broer gaan slapen.
Is ergens ook wel mooi. Ja,er werd aan het eind niet meer zoveel gereageerd. Dat vond ik een beetje jammer. Vind ervaringsberichten
ook wel fijn om te lezen en hoe iemand ermee omgaat. Al snap ik ook wel dat een mens niet alles bij kan benen. Er zijn ook een hoop topics.
batjang,ja het gemis blijft en dat is okay. Hoe oud was je zus en was is zij aan overleden?
Is ergens ook wel mooi. Ja,er werd aan het eind niet meer zoveel gereageerd. Dat vond ik een beetje jammer. Vind ervaringsberichten
ook wel fijn om te lezen en hoe iemand ermee omgaat. Al snap ik ook wel dat een mens niet alles bij kan benen. Er zijn ook een hoop topics.
batjang,ja het gemis blijft en dat is okay. Hoe oud was je zus en was is zij aan overleden?
zaterdag 16 juli 2016 om 20:07
Hallo nachtvlinder en de rest die hier gereageerd hebben,we zijn sinds woensdag weer terug uit Denemarken en hadden een fijne vakantie. We hebben mijn moeder,zus,,haar 2 kleintjes en de zoon van een andere zus weer terug gezien. Wat zijn die gegroeid! Het weer was slecht maar we hadden het toch heel gezellig. We hebben musea bezocht,gewandeld als het droog was,gewinkeld en waren bij een barbecue. We hebben in de kamer van mijn broer geslapen en dat was fijn. Ik ben nu weer een stap verder met de verwerking. Daar ben ik trots op.
zondag 24 juli 2016 om 20:34
zaterdag 17 september 2016 om 22:11
zaterdag 17 september 2016 om 22:12
quote:Agaphantus schreef op 17 september 2016 @ 21:55:
Heb net je topic gelezen (mijn broer is 8 jaar geleden overleden)
Heel veel sterkte met het verlies van je vader!
Bedoelde je niet ''mijn broer is afgelopen week overleden''. ?
Bedankt voor je lieve woorden! Ik vind het erg fijn om steun te ervaren en mijn ei kwijt te kunnen.
Heb net je topic gelezen (mijn broer is 8 jaar geleden overleden)
Heel veel sterkte met het verlies van je vader!
Bedoelde je niet ''mijn broer is afgelopen week overleden''. ?
Bedankt voor je lieve woorden! Ik vind het erg fijn om steun te ervaren en mijn ei kwijt te kunnen.
