Psyche
alle pijlers
Mijn vader is zijn verstand verloren... :(
woensdag 10 februari 2010 om 11:44
Een betere titel kan ik eigenlijk niet bedenken. Ik zit zo vol met emoties, weet nie wat en hoe ik moet denken.
Ik zal bij het begin beginnen.
Al jaren is het huwelijk van mijn ouders niet meer perfect, mijn moeder heeft ms, en daarbij is ze depressief, geen zelfrespect en te goed voor deze wereld!
Mijn vader, mijn voorbeeld man, altijd lief, oprecht en heel verstandig.
Sins gister weet ik dat hij een ander heeft, iets wat ik van hem noooit had verwacht. Hij heeft het mijn moeder verteld, hij voelde zich weer 18 en helemaal in love. Maar hij wilde tijd, hij wilde weten of het echt wel echtgoed klikt tussen hem en zijn nieuwe vriendin. Ze is trouwens een jaar of 14 jonger en kerngezond (iets wat mijn moeder dus niet is).
Mijn moeder, te goed voor deze wereld pikt dat, weet dat hij bij haar is maar gaat door. Ze wil het voor zich houden tot we (over 2 weken) op wintersport zijn geweest om notabene hun 30 jarig huwelijk te vieren en tot hij weet wat hij precies wil.
Gister storte ze in en heeft ze ons alles verteld.
Mijn zus en ik, helemaal overstuur. Na heel lang zoeken zijn we achter haar nummer en adres gekomen, we zouden haar wel even de waarheid vertellen.
Dus gisteravond vol goede moed op zoek naar haar huis, inmiddels was de woede afgezakt en leek het een slechte droom. Daar aangekomen, stond mijn vaders auto voor de deur. Een klap in ons gezicht, zo voelde het. Na 3 uur ging hij bij der weg, terug naar mijn moeder. Binnen een halve minuut nadat hij weg was stonden we voor haar deur. Gooiden de deur open, hebben haar uitgescholden en de waarheid verteld. Zij helemaal overstuur belde mijn vader, hij moest maar met ons praten.
Wij hoopvol gewacht en daar was hij dan. Met als excuus, het overkwam mij gewoon.
Ik inmiddels 6 weken zwanger, heb hem voor de keuze gesteld, haar of wij. Heb hem verteld dat ik zwanger ben maar dat hij geen opa zou worden voor mijn kinderen. Heel hard, maar vol emotie.
Hij lachte, sorry dames, maar ik voel me goed, ik kan er niks aan doen.
Hij koos voor haar en bleef heel kalm. Toen hij bij der weg ging werd hij boos, hij belde ons boos op en zou het ons nooit vergeven dat wij zo bij haar binnen zijn gedrongen. (noujaaa zeg... nu is het onze schuld). Wij hebben alles verpest volgens hem, hij zou geen tijd hebben gekregen om de boel voor zichzelf uit te zoeken, haar beter te leren kennen en noem maar op ( in onze ogen, is zijn nieuwe vriendin wel echt leuk genoeg om in te ruilen voor mijn moeder?).
Al met al, wij hebben het verpest, hij is boos op ons en wij hebben geen recht om boos te zijn.
Blijkbaar wisten zijn beste vrienden dit ook al en hebben hem gewaarschuwd voor de concequenties, de enige reactie die hij bij hun heeft gegeven, ik weet het wel, kan me niks schelen ik ben mijn verstand kwijt. (jaja.. je bent zeker je verstand kwijt!!)
Nu een nacht verder, met weinig slaap.. en heel veel tranen.. Hoe nu verder, hoe kan ik dit begrijpen? hoe kan hij mijn moeder dit aandoen? Mijn moeder houd hoop en geeft ons de schuld dat we het verpest hebben, we hebben het erger gemaakt. (hoezo, kon het nog erger?)
Mijn vader, een man van normen en waarden, iemand die dit gedrag in zijn omgeving nooit goed zou keuren is zijn verstand verloren..
Ik heb mij ziek gemeld op het werk, kan alleen maar huilen en huilen.
Ik zie het allemaal niet meer zitten.
Ik zal bij het begin beginnen.
Al jaren is het huwelijk van mijn ouders niet meer perfect, mijn moeder heeft ms, en daarbij is ze depressief, geen zelfrespect en te goed voor deze wereld!
Mijn vader, mijn voorbeeld man, altijd lief, oprecht en heel verstandig.
Sins gister weet ik dat hij een ander heeft, iets wat ik van hem noooit had verwacht. Hij heeft het mijn moeder verteld, hij voelde zich weer 18 en helemaal in love. Maar hij wilde tijd, hij wilde weten of het echt wel echtgoed klikt tussen hem en zijn nieuwe vriendin. Ze is trouwens een jaar of 14 jonger en kerngezond (iets wat mijn moeder dus niet is).
Mijn moeder, te goed voor deze wereld pikt dat, weet dat hij bij haar is maar gaat door. Ze wil het voor zich houden tot we (over 2 weken) op wintersport zijn geweest om notabene hun 30 jarig huwelijk te vieren en tot hij weet wat hij precies wil.
Gister storte ze in en heeft ze ons alles verteld.
Mijn zus en ik, helemaal overstuur. Na heel lang zoeken zijn we achter haar nummer en adres gekomen, we zouden haar wel even de waarheid vertellen.
Dus gisteravond vol goede moed op zoek naar haar huis, inmiddels was de woede afgezakt en leek het een slechte droom. Daar aangekomen, stond mijn vaders auto voor de deur. Een klap in ons gezicht, zo voelde het. Na 3 uur ging hij bij der weg, terug naar mijn moeder. Binnen een halve minuut nadat hij weg was stonden we voor haar deur. Gooiden de deur open, hebben haar uitgescholden en de waarheid verteld. Zij helemaal overstuur belde mijn vader, hij moest maar met ons praten.
Wij hoopvol gewacht en daar was hij dan. Met als excuus, het overkwam mij gewoon.
Ik inmiddels 6 weken zwanger, heb hem voor de keuze gesteld, haar of wij. Heb hem verteld dat ik zwanger ben maar dat hij geen opa zou worden voor mijn kinderen. Heel hard, maar vol emotie.
Hij lachte, sorry dames, maar ik voel me goed, ik kan er niks aan doen.
Hij koos voor haar en bleef heel kalm. Toen hij bij der weg ging werd hij boos, hij belde ons boos op en zou het ons nooit vergeven dat wij zo bij haar binnen zijn gedrongen. (noujaaa zeg... nu is het onze schuld). Wij hebben alles verpest volgens hem, hij zou geen tijd hebben gekregen om de boel voor zichzelf uit te zoeken, haar beter te leren kennen en noem maar op ( in onze ogen, is zijn nieuwe vriendin wel echt leuk genoeg om in te ruilen voor mijn moeder?).
Al met al, wij hebben het verpest, hij is boos op ons en wij hebben geen recht om boos te zijn.
Blijkbaar wisten zijn beste vrienden dit ook al en hebben hem gewaarschuwd voor de concequenties, de enige reactie die hij bij hun heeft gegeven, ik weet het wel, kan me niks schelen ik ben mijn verstand kwijt. (jaja.. je bent zeker je verstand kwijt!!)
Nu een nacht verder, met weinig slaap.. en heel veel tranen.. Hoe nu verder, hoe kan ik dit begrijpen? hoe kan hij mijn moeder dit aandoen? Mijn moeder houd hoop en geeft ons de schuld dat we het verpest hebben, we hebben het erger gemaakt. (hoezo, kon het nog erger?)
Mijn vader, een man van normen en waarden, iemand die dit gedrag in zijn omgeving nooit goed zou keuren is zijn verstand verloren..
Ik heb mij ziek gemeld op het werk, kan alleen maar huilen en huilen.
Ik zie het allemaal niet meer zitten.
woensdag 10 februari 2010 om 12:13
quote:kloontje schreef op 10 februari 2010 @ 11:44:
Ik heb mij ziek gemeld op het werk, kan alleen maar huilen en huilen.
Ik zie het allemaal niet meer zitten.Ik hoop voor je dat dit ook door je zwangerschap komt. Eerlijk gezegd vind ik dat je behoorlijk overdrijft.
Ik heb mij ziek gemeld op het werk, kan alleen maar huilen en huilen.
Ik zie het allemaal niet meer zitten.Ik hoop voor je dat dit ook door je zwangerschap komt. Eerlijk gezegd vind ik dat je behoorlijk overdrijft.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 februari 2010 om 12:15
woensdag 10 februari 2010 om 12:16
quote:daisybloempje schreef op 10 februari 2010 @ 12:08:
[...]
Niet helemaal
mee eens,hoe het is gegaan keur ik niet goed,maar iemand die haar of zijn partner bedriegt,bedriegt daarmee ook zijn kinderen,de kinderen zagen het verdriet van de moeder en kwamen geheel natuurlijk voor hun moeder op die dit niet verdient in de kinderen hun ogen,nogmaals de reaktie wat is gebeurd keur ik niet goed,maar is niet zo heel raar vind ik
Ik heb zoals ik al eerder zei alle begrip voor die gevoelens, maar ze hadden er even niets mee moeten doen. Vader en moeder hadden de kinderen hier niet in moeten betrekken op deze manier. Zoals ik ook al eerder zei, je moet niet alles van je ouders weten.
Wie weet is de koek binnen het huwelijk allang op, je weet niet wat er zich plaatsvind achter gesloten deuren, je moet dit als kind niet willen weten, je schiet er niets mee op.
[...]
Niet helemaal
mee eens,hoe het is gegaan keur ik niet goed,maar iemand die haar of zijn partner bedriegt,bedriegt daarmee ook zijn kinderen,de kinderen zagen het verdriet van de moeder en kwamen geheel natuurlijk voor hun moeder op die dit niet verdient in de kinderen hun ogen,nogmaals de reaktie wat is gebeurd keur ik niet goed,maar is niet zo heel raar vind ik
Ik heb zoals ik al eerder zei alle begrip voor die gevoelens, maar ze hadden er even niets mee moeten doen. Vader en moeder hadden de kinderen hier niet in moeten betrekken op deze manier. Zoals ik ook al eerder zei, je moet niet alles van je ouders weten.
Wie weet is de koek binnen het huwelijk allang op, je weet niet wat er zich plaatsvind achter gesloten deuren, je moet dit als kind niet willen weten, je schiet er niets mee op.
woensdag 10 februari 2010 om 12:18
quote:feeks schreef op 10 februari 2010 @ 12:13:
ok, het is niet goed, maar ze is het huis niet binnengedrongen maar heeft het aan de deur gezet. En ja, k denk als mijn moeder MS zou hebben ik ook niet zo blij was geweest dat pa haar niet steunde maar buiten de pot piestDat jij daar niet blij mee bent?
ok, het is niet goed, maar ze is het huis niet binnengedrongen maar heeft het aan de deur gezet. En ja, k denk als mijn moeder MS zou hebben ik ook niet zo blij was geweest dat pa haar niet steunde maar buiten de pot piestDat jij daar niet blij mee bent?
woensdag 10 februari 2010 om 12:19
quote:Dahlia74 schreef op 10 februari 2010 @ 12:17:
Ik moet eigenlijk wel lachen om de titel van dit topic. Gezien de actie van TO kun je je afvragen wie nu echt het verstand verloren heeft.Dat wilde ik ook al schrijven, en jij vindt dat je vader zijn verstand verloren heeft?
Ik moet eigenlijk wel lachen om de titel van dit topic. Gezien de actie van TO kun je je afvragen wie nu echt het verstand verloren heeft.Dat wilde ik ook al schrijven, en jij vindt dat je vader zijn verstand verloren heeft?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
woensdag 10 februari 2010 om 12:20
Ik denk dat je inmiddels wel beseft dat je wat overdreven gereageerd hebt. Maar ik kan mee heel erg goed voorstellen dat je zo ontzettend in je vader teleurgesteld bent. Die had je toch op een voetstuk staan, zo lief, oprecht en verstandig als hij altijd was.
En dan blijkt deze man buiten de deur te neuken en zo je zieke moeder te bedriegen. Dat komt hard binnen. Ziekmelden was geen goed idee, vrijnemen wat beter geweest. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het een ontzettende klap is en dat je je nu verdoofd voelt.
Het lijkt net alsof alles wat je wist van de wereld veranderd is. Het plaatje van jouw ouders als opa en oma is ook verdwenen. Wat een teleurstelling. Geen wonder dat je zo verdrietig bent.
Gun jezelf de tijd om aan deze nieuwe situatie te wennen. Het is niet erg dat je boos bent op je vader en op die vrouw, maar doe niets om die relatie met je vader nog meer te verpesten.
Het lijkt nu misschien onvoorstelbaar, maar eens wil je misschien toch dat je vader een opa voor jouw kind is. Vooral als in de toekomst jouw moeder (die ernstig ziek is) er niet meer is. Dan zul je je vader moeten accepteren als de persoon die hij is. Geen superheld, maar net als iedereen iemand met fouten.
En dan blijkt deze man buiten de deur te neuken en zo je zieke moeder te bedriegen. Dat komt hard binnen. Ziekmelden was geen goed idee, vrijnemen wat beter geweest. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het een ontzettende klap is en dat je je nu verdoofd voelt.
Het lijkt net alsof alles wat je wist van de wereld veranderd is. Het plaatje van jouw ouders als opa en oma is ook verdwenen. Wat een teleurstelling. Geen wonder dat je zo verdrietig bent.
Gun jezelf de tijd om aan deze nieuwe situatie te wennen. Het is niet erg dat je boos bent op je vader en op die vrouw, maar doe niets om die relatie met je vader nog meer te verpesten.
Het lijkt nu misschien onvoorstelbaar, maar eens wil je misschien toch dat je vader een opa voor jouw kind is. Vooral als in de toekomst jouw moeder (die ernstig ziek is) er niet meer is. Dan zul je je vader moeten accepteren als de persoon die hij is. Geen superheld, maar net als iedereen iemand met fouten.
woensdag 10 februari 2010 om 12:22
Feeks, de vader heeft de moeder jaren gesteund, maar is daar nu misschien wel klaar mee. Hoe rot dat ook is voor de moeder want zij kan er niks aan doen dat ze ziek is.
Maar als 1 partner chronisch ziek is, heeft dat echt wel impact op je relatie. Tuurlijk kiest iedereen dan de underdog (arme moeder met MS en depressief), maar voor een partner van een ziek iemand is het ook echt niet makkelijk.
Maar als 1 partner chronisch ziek is, heeft dat echt wel impact op je relatie. Tuurlijk kiest iedereen dan de underdog (arme moeder met MS en depressief), maar voor een partner van een ziek iemand is het ook echt niet makkelijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 februari 2010 om 12:22
quote:waaromdan schreef op 10 februari 2010 @ 12:00:
Valt me op dat bijna iedereen zegt dat papa de hoofdschuldige is........................ Oké hij is vreselijk fout en een groot deel van de schuld ligt zeker bij hem. Maar de "vriendin" is zeker ook zo fout. Die wist vast wel dat hij getrouwd was etc.
Tja, dat jij en je zus boos zijn is begrijpelijk, dat jullie zo tekeer zijn gegaan...................snap ik nog wel (ik had het waarschijnlijk gedaan als hij daar ook was!!)
Je moeder is zeker te goed, die pikt het.................
Zorg maar goed voor haar en laat alles tot zover rusten
Klinkt misschien gek, maar het is eigenlijk een zaak tussen hun.
Doe rustig aan met oog op je zwangerschap..meer stress kan je nu niet gebruiken
Niet mee eens... Vriendin treft wat mij betreft geen blaam. Zij is niet gebonden, hij wel...
Maar goed.. ik vind dit een zaak tussen vader en moeder, en niet van de dochters. Eigenlijk vind ik het beneden alle peil dat ze als een stel detectives hun vader in de gaten zijn gaan houden... toen blijkbaar niet aan durfden te bellen, hebben gewacht tot ie wegging en toen vriendin hebben uitgescholden... Tjonge jonge.... Hoe kinderachtig kun je zijn?
En heel eerlijk gezegd: Op het moment dat iemand MIJ de keus zou geven: "Je kiest voor mij en de baby of voor haar", dan koos ik voor degene die mij NIET voor die keus zou stellen... Man!
Valt me op dat bijna iedereen zegt dat papa de hoofdschuldige is........................ Oké hij is vreselijk fout en een groot deel van de schuld ligt zeker bij hem. Maar de "vriendin" is zeker ook zo fout. Die wist vast wel dat hij getrouwd was etc.
Tja, dat jij en je zus boos zijn is begrijpelijk, dat jullie zo tekeer zijn gegaan...................snap ik nog wel (ik had het waarschijnlijk gedaan als hij daar ook was!!)
Je moeder is zeker te goed, die pikt het.................
Zorg maar goed voor haar en laat alles tot zover rusten
Klinkt misschien gek, maar het is eigenlijk een zaak tussen hun.
Doe rustig aan met oog op je zwangerschap..meer stress kan je nu niet gebruiken
Niet mee eens... Vriendin treft wat mij betreft geen blaam. Zij is niet gebonden, hij wel...
Maar goed.. ik vind dit een zaak tussen vader en moeder, en niet van de dochters. Eigenlijk vind ik het beneden alle peil dat ze als een stel detectives hun vader in de gaten zijn gaan houden... toen blijkbaar niet aan durfden te bellen, hebben gewacht tot ie wegging en toen vriendin hebben uitgescholden... Tjonge jonge.... Hoe kinderachtig kun je zijn?
En heel eerlijk gezegd: Op het moment dat iemand MIJ de keus zou geven: "Je kiest voor mij en de baby of voor haar", dan koos ik voor degene die mij NIET voor die keus zou stellen... Man!
woensdag 10 februari 2010 om 12:23
quote:dangeensuus schreef op 10 februari 2010 @ 12:19:
Die vat ik even niet Whopper...Ik vraag me af wat dat dan is, dat een dochter er niet blij mee is dat een vader vreemd gaat ipv de moeder thuis te gaan zitten steunen. Het gaat toch neit om haar, het gaat toch om de vader en de moeder? Het is toch hun relatie?
Die vat ik even niet Whopper...Ik vraag me af wat dat dan is, dat een dochter er niet blij mee is dat een vader vreemd gaat ipv de moeder thuis te gaan zitten steunen. Het gaat toch neit om haar, het gaat toch om de vader en de moeder? Het is toch hun relatie?
woensdag 10 februari 2010 om 12:24
woensdag 10 februari 2010 om 12:24
Das chantage, van de baby.
En er is hier maar 1 schuldig, das ja pa en niet zij.
Domme actie om haar verrot te schelden.
Het is erg en het zal wennen zijn. Maar het gebeurt dagelijks, bij vele mensen.
Je pa heeft vast een midlife.
En er is hier maar 1 schuldig, das ja pa en niet zij.
Domme actie om haar verrot te schelden.
Het is erg en het zal wennen zijn. Maar het gebeurt dagelijks, bij vele mensen.
Je pa heeft vast een midlife.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 10 februari 2010 om 12:25
quote:feeks schreef op 10 februari 2010 @ 12:21:
[...]
inderdaad, ik ja. Als ik zou zien dat mijn zieke moeder belazerd wordt door mijn vader dan zou ik niet blij zijn. Jij wel?
Dat weet ik niet. Ik heb het nog nooit aan de hand gehad.
Ik zou het misschien wel erg verdrietig voor mijn moeder vinden, maar wie weet hoe zij daar over denkt? Misschien is ze wel opgelucht dat hij nu ook eens voor zichzelf kiest?
[...]
inderdaad, ik ja. Als ik zou zien dat mijn zieke moeder belazerd wordt door mijn vader dan zou ik niet blij zijn. Jij wel?
Dat weet ik niet. Ik heb het nog nooit aan de hand gehad.
Ik zou het misschien wel erg verdrietig voor mijn moeder vinden, maar wie weet hoe zij daar over denkt? Misschien is ze wel opgelucht dat hij nu ook eens voor zichzelf kiest?
woensdag 10 februari 2010 om 12:25
quote:feeks schreef op 10 februari 2010 @ 12:13:
ok, het is niet goed, maar ze is het huis niet binnengedrongen maar heeft het aan de deur gezet. En ja, ik denk als mijn moeder MS zou hebben ik ook niet zo blij was geweest dat pa haar niet steunde maar buiten de pot piestNee.... da's lekker... dan weet de hele buurt het nu dus....
ok, het is niet goed, maar ze is het huis niet binnengedrongen maar heeft het aan de deur gezet. En ja, ik denk als mijn moeder MS zou hebben ik ook niet zo blij was geweest dat pa haar niet steunde maar buiten de pot piestNee.... da's lekker... dan weet de hele buurt het nu dus....
woensdag 10 februari 2010 om 12:26
Je vader heeft het verteld, misschien wel met het idee om de relatie te verbreken? Je moeder heeft er een termijn aan gesteld om uitstel te krijgen om toch het 30 jarig huwelijk te vieren.
Ik ben het absoluut niet eens met het vreemdgaan, dat ben ik met je eens, maar zoals ik het lees is je vader nu wel eerlijk en is het juist je moeder die geen stappen durft te zetten.
Ik ben het absoluut niet eens met het vreemdgaan, dat ben ik met je eens, maar zoals ik het lees is je vader nu wel eerlijk en is het juist je moeder die geen stappen durft te zetten.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 februari 2010 om 12:28
