Psyche
alle pijlers
Milde borderline, wie ook?
donderdag 17 januari 2013 om 15:33
Hallo,
ik ben op zoek naar ervaringsverhalen van mensen die -net als ik- milde borderline hebben.
Ik heb het afgelopen week voor de zoveelste keer te horen gekregen dat ik toch echt in de categorie borderline pas, na div. onderzoeken. En dat ze idd. begrijpen dat het voor mij verwarrend is qua uitkomst, omdat ik niet zo sterk naar buiten treed met typisch borderline gedrag. Desalnietemin zijn mijn klachten, patronen, etc. te typisch en past het plaatje binnen de diagnose.
Ok, nou vooruit dan maar. Ik sta ingeschreven voor de DGT light training. Volgens mij ook wel bekend onder de naam Linehan. In afwachting daarvan (kan nog een paar maanden duren) heb ik geen therapie. Hoeft ook niet, want ik zit niet constant in crisis.
Maar ben nu eigenlijk vooral benieuwd naar anderen die ook borderline hebben of iemand kennen, die niet aan het typische hysterische borderline plaatje voldoet. Borderline staat nl. vreselijk negatief bekend en blijkbaar kan het nog in zoveel andere vormen bestaan.
Wie ook?
ik ben op zoek naar ervaringsverhalen van mensen die -net als ik- milde borderline hebben.
Ik heb het afgelopen week voor de zoveelste keer te horen gekregen dat ik toch echt in de categorie borderline pas, na div. onderzoeken. En dat ze idd. begrijpen dat het voor mij verwarrend is qua uitkomst, omdat ik niet zo sterk naar buiten treed met typisch borderline gedrag. Desalnietemin zijn mijn klachten, patronen, etc. te typisch en past het plaatje binnen de diagnose.
Ok, nou vooruit dan maar. Ik sta ingeschreven voor de DGT light training. Volgens mij ook wel bekend onder de naam Linehan. In afwachting daarvan (kan nog een paar maanden duren) heb ik geen therapie. Hoeft ook niet, want ik zit niet constant in crisis.
Maar ben nu eigenlijk vooral benieuwd naar anderen die ook borderline hebben of iemand kennen, die niet aan het typische hysterische borderline plaatje voldoet. Borderline staat nl. vreselijk negatief bekend en blijkbaar kan het nog in zoveel andere vormen bestaan.
Wie ook?
donderdag 17 januari 2013 om 15:55
donderdag 17 januari 2013 om 16:11
quote:Truffelmaffia schreef op 17 januari 2013 @ 15:44:
Ik heb de klassieke borderline, helaas...
Hoe uit milde borderline zich dan wel, vraag ik me af?
Dat vroeg ik me ook af inderdaad. Ik kan het niet echt vinden op internet, een milde vorm van....
Hoe merk je dat in de test? Voldoe je dan niet aan alle kenmerken maar aan meer dan gemiddeld of zo?
Ik heb de klassieke borderline, helaas...
Hoe uit milde borderline zich dan wel, vraag ik me af?
Dat vroeg ik me ook af inderdaad. Ik kan het niet echt vinden op internet, een milde vorm van....
Hoe merk je dat in de test? Voldoe je dan niet aan alle kenmerken maar aan meer dan gemiddeld of zo?
donderdag 17 januari 2013 om 16:25
Tja, vooropgesteld dat ik mogelijk niet helemaal goed zicht heb op mezelf, maar:
Ten eerste, mijn zusjes en beste vriendin herkennen het helemaal niet bij mij. Dat betekend dus dat zij geen last hebben van borderline gedragingen bij mij.
Ik kom op niemand over als een borderliner. Heb dan voor de buitenwereld ook geen stempeltje als maf of moeilijk. Ik ben eerder een rustig, serieuzer en introverter type. Heb nl. naast deze diagnose ook een stuk van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (niet echt into de mensen) en een stuk obsessief compulsief (eerder type star, weinig flexibel en van de afspraak=afspraak). Kortom, die twee typen erbij maken mij allesbehalve typisch borderline.
Mijn borderline klachten zitten voornl. in heftige emoties die ik moeilijk de baas blijf. Maar die emoties en wisselingen blijven voornl. binnen de 4 muren van mijn huis.
Ik automutileer niet, doe geen 'pogingen', ben niet onbetrouwbaar of erg onberekenbaar, heb geen neigingen om anderen te manipuleren, geen last van (vermeende) verlatingsangsten en ga zo maar door.
Ten eerste, mijn zusjes en beste vriendin herkennen het helemaal niet bij mij. Dat betekend dus dat zij geen last hebben van borderline gedragingen bij mij.
Ik kom op niemand over als een borderliner. Heb dan voor de buitenwereld ook geen stempeltje als maf of moeilijk. Ik ben eerder een rustig, serieuzer en introverter type. Heb nl. naast deze diagnose ook een stuk van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (niet echt into de mensen) en een stuk obsessief compulsief (eerder type star, weinig flexibel en van de afspraak=afspraak). Kortom, die twee typen erbij maken mij allesbehalve typisch borderline.
Mijn borderline klachten zitten voornl. in heftige emoties die ik moeilijk de baas blijf. Maar die emoties en wisselingen blijven voornl. binnen de 4 muren van mijn huis.
Ik automutileer niet, doe geen 'pogingen', ben niet onbetrouwbaar of erg onberekenbaar, heb geen neigingen om anderen te manipuleren, geen last van (vermeende) verlatingsangsten en ga zo maar door.
donderdag 17 januari 2013 om 16:28
quote:Vilma schreef op 17 januari 2013 @ 16:25:
[...]
Zwanger zijn wordt in de regel dan ook geen containerbegrip genoemd,
Borderline wel Ikval per definitie in cluster B, borderline organisatie, met een stuk cluster C. Maar binnen cluster B nagenoeg overtuigd en definitief borderline persoonlijkheidsstoornis. Ik voldoe aan 6 criteria.
[...]
Zwanger zijn wordt in de regel dan ook geen containerbegrip genoemd,
Borderline wel Ikval per definitie in cluster B, borderline organisatie, met een stuk cluster C. Maar binnen cluster B nagenoeg overtuigd en definitief borderline persoonlijkheidsstoornis. Ik voldoe aan 6 criteria.
donderdag 17 januari 2013 om 16:30
quote:intiem schreef op 17 januari 2013 @ 16:25:
Tja, vooropgesteld dat ik mogelijk niet helemaal goed zicht heb op mezelf, maar:
Ten eerste, mijn zusjes en beste vriendin herkennen het helemaal niet bij mij. Dat betekend dus dat zij geen last hebben van borderline gedragingen bij mij.
Ik kom op niemand over als een borderliner. Heb dan voor de buitenwereld ook geen stempeltje als maf of moeilijk. Ik ben eerder een rustig, serieuzer en introverter type. Heb nl. naast deze
diagnose ook een stuk van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (niet echt into de mensen) en een stuk obsessief compulsief (eerder type star, weinig flexibel en van de afspraak=afspraak). Kortom, die twee typen erbij maken mij allesbehalve typisch borderline.
Mijn borderline klachten zitten voornl. in heftige emoties die ik moeilijk de baas blijf. Maar die emoties en wisselingen blijven voornl. binnen de 4 muren van mijn huis.
Ik automutileer niet, doe geen 'pogingen', ben niet onbetrouwbaar of erg onberekenbaar, heb geen neigingen om anderen te
manipuleren, geen last van (vermeende) verlatingsangsten en ga zo maar door.Maar de verschijnselen die jij hebt, hebben legio mensen. Hebben die dan allemaal milde borderline?
Tja, vooropgesteld dat ik mogelijk niet helemaal goed zicht heb op mezelf, maar:
Ten eerste, mijn zusjes en beste vriendin herkennen het helemaal niet bij mij. Dat betekend dus dat zij geen last hebben van borderline gedragingen bij mij.
Ik kom op niemand over als een borderliner. Heb dan voor de buitenwereld ook geen stempeltje als maf of moeilijk. Ik ben eerder een rustig, serieuzer en introverter type. Heb nl. naast deze
diagnose ook een stuk van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (niet echt into de mensen) en een stuk obsessief compulsief (eerder type star, weinig flexibel en van de afspraak=afspraak). Kortom, die twee typen erbij maken mij allesbehalve typisch borderline.
Mijn borderline klachten zitten voornl. in heftige emoties die ik moeilijk de baas blijf. Maar die emoties en wisselingen blijven voornl. binnen de 4 muren van mijn huis.
Ik automutileer niet, doe geen 'pogingen', ben niet onbetrouwbaar of erg onberekenbaar, heb geen neigingen om anderen te
manipuleren, geen last van (vermeende) verlatingsangsten en ga zo maar door.Maar de verschijnselen die jij hebt, hebben legio mensen. Hebben die dan allemaal milde borderline?
donderdag 17 januari 2013 om 16:35
Ik heb wel een iets minder milde borderline.
Vooral ook heel veel moeite met het omgaan met mijn eigen gevoelens. Ik merk in de gesprekken die ik bv wel eens met mijn zus of vriendinnen heb, dat zij heel anders met emoties omgaan. Dat zeggen ze ook, zij herkennen zich niet in het gevecht met de emoties.
Ik heb voornamelijk problemen met hoe ik iets voel en wat de realiteit is. En dan om mijn gevoelens aan te laten sluiten bij de realiteit.
Vooral ook heel veel moeite met het omgaan met mijn eigen gevoelens. Ik merk in de gesprekken die ik bv wel eens met mijn zus of vriendinnen heb, dat zij heel anders met emoties omgaan. Dat zeggen ze ook, zij herkennen zich niet in het gevecht met de emoties.
Ik heb voornamelijk problemen met hoe ik iets voel en wat de realiteit is. En dan om mijn gevoelens aan te laten sluiten bij de realiteit.
donderdag 17 januari 2013 om 16:35
quote:intiem schreef op 17 januari 2013 @ 16:31:
Tja Jollie, ik heb zelf ook de neiging zo te denken. Maar zo werkt het volgens de GGZ niet, omdat ik dus wel door deze issues in de problemen kom.Als ik het zo lees, lijk je mij volkomen normaal. Blijkbaar is volgens de GGZ dan half Nederland een borderliner.
Tja Jollie, ik heb zelf ook de neiging zo te denken. Maar zo werkt het volgens de GGZ niet, omdat ik dus wel door deze issues in de problemen kom.Als ik het zo lees, lijk je mij volkomen normaal. Blijkbaar is volgens de GGZ dan half Nederland een borderliner.
donderdag 17 januari 2013 om 16:38
quote:usena schreef op 17 januari 2013 @ 16:35:
Ik heb wel een iets minder milde borderline.
Vooral ook heel veel moeite met het omgaan met mijn eigen gevoelens. Ik merk in de gesprekken die ik bv wel eens met mijn zus of vriendinnen heb, dat zij heel anders met emoties omgaan. Dat zeggen ze ook, zij herkennen zich niet in het gevecht met de emoties.
Ik heb voornamelijk problemen met hoe ik iets voel en wat de realiteit is. En dan om mijn gevoelens aan te laten sluiten bij de
realiteit.Ook jouw verhaal vind ik niet raar. Ieder mens is anders en gaat ook weer anders met zijn of haar gevoelens om. Maar ben je dan gelijk zo afwijkend van de rest?
Ik heb wel een iets minder milde borderline.
Vooral ook heel veel moeite met het omgaan met mijn eigen gevoelens. Ik merk in de gesprekken die ik bv wel eens met mijn zus of vriendinnen heb, dat zij heel anders met emoties omgaan. Dat zeggen ze ook, zij herkennen zich niet in het gevecht met de emoties.
Ik heb voornamelijk problemen met hoe ik iets voel en wat de realiteit is. En dan om mijn gevoelens aan te laten sluiten bij de
realiteit.Ook jouw verhaal vind ik niet raar. Ieder mens is anders en gaat ook weer anders met zijn of haar gevoelens om. Maar ben je dan gelijk zo afwijkend van de rest?
donderdag 17 januari 2013 om 17:01
Het is overigens wel heel moeilijk uit te leggen, maar het is een soort draaikolk van emoties.
Het beste voorbeeld wat ik heb is mijn verjaardag. Ik zou met mijn toenmalige vriend uiteten gaan. De hele dag hadden we wat irritaties, hier door gaf hij uiteindelijk aan niet meer te willen gaan. Direct daarbij zei hij, dat we een andere avond konden gaan, dat het gewoon die dag niet gezellig wat tussen ons.
Bij mij gaat het dan als volgt;
- hij wil niet met mij uiteten;
- hij wil nooit meer iets met mij gaan doen;
- hij wil niet met mij gezien worden;
- hij vindt mij niet meer leuk;
- niemand vind mij leuk;
- ik ben totaal overbodig;
- was ik er maar niet meer.
En dan knal ik tegen de bodem van de put. Als ik weer ben bijgekomen realiseer ik me wek dat het allemaal niet zo was, maar op het moment zelf realiseer ik me dat gewoon niet.
En tussen al die stappen door ben ik al zo in paniek geraakt en zo wanhopig, dat ik allemaal dingen doe waardoor ik het juist verpest.
Het beste voorbeeld wat ik heb is mijn verjaardag. Ik zou met mijn toenmalige vriend uiteten gaan. De hele dag hadden we wat irritaties, hier door gaf hij uiteindelijk aan niet meer te willen gaan. Direct daarbij zei hij, dat we een andere avond konden gaan, dat het gewoon die dag niet gezellig wat tussen ons.
Bij mij gaat het dan als volgt;
- hij wil niet met mij uiteten;
- hij wil nooit meer iets met mij gaan doen;
- hij wil niet met mij gezien worden;
- hij vindt mij niet meer leuk;
- niemand vind mij leuk;
- ik ben totaal overbodig;
- was ik er maar niet meer.
En dan knal ik tegen de bodem van de put. Als ik weer ben bijgekomen realiseer ik me wek dat het allemaal niet zo was, maar op het moment zelf realiseer ik me dat gewoon niet.
En tussen al die stappen door ben ik al zo in paniek geraakt en zo wanhopig, dat ik allemaal dingen doe waardoor ik het juist verpest.
donderdag 17 januari 2013 om 17:05
donderdag 17 januari 2013 om 17:07
Ik heb 10 jaren geleden de diagnose borderline gekregen. Destijds was ik ook een 'klassieker'. Na jarenlange psychoanalyse (en het ouder worden misschien ook) zou ik mezelf nu kunnen omschrijven als 'milde borderliner'. Mensen die me goed kennen herkennen in mij ook niet meer het klassieke beeld van een borderliner. Ik snijd niet meer, doe geen pogingen, zwart-wit denken is er ook wat uit, ik heb geen last van acting-out gedrag. Maar ik moet wel nog steeds medicatie nemen en ik ben nog steeds in therapie. Ik kan me nog steeds erg leeg voelen en alleen. Van verlatingsangst heb ik ook last, al uit in dat volgens mijn omgeving en mezelf erg weinig. Ik kan er wel mee om. Stemmingswisselingen ook nog wat last van.
Ik heb het soms nog moeilijk met de diagnose, omdat er zo'n schrikbeeld van bestaat. Ik zeg het dan ook tegen heel weinig mensen. Heb jij dat ook?
Ik heb het soms nog moeilijk met de diagnose, omdat er zo'n schrikbeeld van bestaat. Ik zeg het dan ook tegen heel weinig mensen. Heb jij dat ook?
donderdag 17 januari 2013 om 17:08
Borderline is helemaal geen manipulatieve persoonlijkheidsstoornis. Dat er mensen zijn met vervelende ervaringen met borderliners, maakt niet dat alle borderliners zo zijn.
Net als met kanker, je kan het erger en minder erg hebben. Je hoeft niet dezelfde symptomen te hebben. Net als bij iedere ziekte, geestelijk of niet.
Net als met kanker, je kan het erger en minder erg hebben. Je hoeft niet dezelfde symptomen te hebben. Net als bij iedere ziekte, geestelijk of niet.
donderdag 17 januari 2013 om 17:18
