Psyche
alle pijlers
Milde borderline, wie ook?
donderdag 17 januari 2013 om 15:33
Hallo,
ik ben op zoek naar ervaringsverhalen van mensen die -net als ik- milde borderline hebben.
Ik heb het afgelopen week voor de zoveelste keer te horen gekregen dat ik toch echt in de categorie borderline pas, na div. onderzoeken. En dat ze idd. begrijpen dat het voor mij verwarrend is qua uitkomst, omdat ik niet zo sterk naar buiten treed met typisch borderline gedrag. Desalnietemin zijn mijn klachten, patronen, etc. te typisch en past het plaatje binnen de diagnose.
Ok, nou vooruit dan maar. Ik sta ingeschreven voor de DGT light training. Volgens mij ook wel bekend onder de naam Linehan. In afwachting daarvan (kan nog een paar maanden duren) heb ik geen therapie. Hoeft ook niet, want ik zit niet constant in crisis.
Maar ben nu eigenlijk vooral benieuwd naar anderen die ook borderline hebben of iemand kennen, die niet aan het typische hysterische borderline plaatje voldoet. Borderline staat nl. vreselijk negatief bekend en blijkbaar kan het nog in zoveel andere vormen bestaan.
Wie ook?
ik ben op zoek naar ervaringsverhalen van mensen die -net als ik- milde borderline hebben.
Ik heb het afgelopen week voor de zoveelste keer te horen gekregen dat ik toch echt in de categorie borderline pas, na div. onderzoeken. En dat ze idd. begrijpen dat het voor mij verwarrend is qua uitkomst, omdat ik niet zo sterk naar buiten treed met typisch borderline gedrag. Desalnietemin zijn mijn klachten, patronen, etc. te typisch en past het plaatje binnen de diagnose.
Ok, nou vooruit dan maar. Ik sta ingeschreven voor de DGT light training. Volgens mij ook wel bekend onder de naam Linehan. In afwachting daarvan (kan nog een paar maanden duren) heb ik geen therapie. Hoeft ook niet, want ik zit niet constant in crisis.
Maar ben nu eigenlijk vooral benieuwd naar anderen die ook borderline hebben of iemand kennen, die niet aan het typische hysterische borderline plaatje voldoet. Borderline staat nl. vreselijk negatief bekend en blijkbaar kan het nog in zoveel andere vormen bestaan.
Wie ook?
donderdag 17 januari 2013 om 22:46
Excuus voor mijn heftigheid. Ik ben idd gekleurd door persoonlijke ervaringen en mensen die "pronken" met hun borderline. Ik vind dat het stempel veel te vaak gegeven wordt, soms door mensen die er weinig verstand van hebben (GGZ). Mensen gaan er naar leven, terwijl heel vaak dingen gewoon oplosbaar zijn. Het was niet bedoeld als een aanval op TO.
donderdag 17 januari 2013 om 23:24
Mosdef, zou jouw gekleurdheid of frustratie kunnen komen door het feit dat jij voornl. hebt kennis gemaakt met mensen met een klassiek beeld aan borderline, die daarnaast ook sterk acting outgedrag hebben?
Ik probeer juist door het openen van dit topic te nuanceren. Er zitten ongetwijfeld een boel mensen tussen die ook de diagnose gekregen hebben, maar zich niet herkennen in dat extreme. Die zich niet gevleid voelen door dit stempel en die graag als persoon gezien worden ipv borderliner.
Of ik het heb of niet kan ik natuurlijk nooit met zekerheid stellen. Mijn vriend ziet andere dingen in mij dan ikzelf. Dus hij ervaart meer herkenning dan ik. Maar hij ziet ook een aantal punten totaal (maar dan ook echt totaal!) afwezig zijn. En dat zijn punten die ook echt typisch zijn en die bij mij ontbreken.
Hoe dan ook, ik wil geen stempel, maar ik wil wel hulp. En dan krjig je dit te horen en dat men daarnaast dus DGT training als antwoord zien. Hoe pak ik dan aan dat er andere hulp wordt opgestart en ik van dit stickertje afkom?
Ik probeer juist door het openen van dit topic te nuanceren. Er zitten ongetwijfeld een boel mensen tussen die ook de diagnose gekregen hebben, maar zich niet herkennen in dat extreme. Die zich niet gevleid voelen door dit stempel en die graag als persoon gezien worden ipv borderliner.
Of ik het heb of niet kan ik natuurlijk nooit met zekerheid stellen. Mijn vriend ziet andere dingen in mij dan ikzelf. Dus hij ervaart meer herkenning dan ik. Maar hij ziet ook een aantal punten totaal (maar dan ook echt totaal!) afwezig zijn. En dat zijn punten die ook echt typisch zijn en die bij mij ontbreken.
Hoe dan ook, ik wil geen stempel, maar ik wil wel hulp. En dan krjig je dit te horen en dat men daarnaast dus DGT training als antwoord zien. Hoe pak ik dan aan dat er andere hulp wordt opgestart en ik van dit stickertje afkom?
donderdag 17 januari 2013 om 23:47
Je moet doen wat voor jou goed voelt. Ikzelf heb negatieve ervaringen met de GGZ en die projecteer ik soms op anderen. Ze zijn daar nogal snel met labels en stempels. Te snel wat mij betreft. En precies wat je zegt: je bent een individu. Geen nummer of een prototype van een ziektebeeld. En borderline is een heel heftig iets.
vrijdag 18 januari 2013 om 08:54
Mosdef, ik heb uiteraard verschillende onderzoeken gehad bij de GGZ. Dus het was niet na 1 gesprekje bekeken.
Maar ik hoor graag alternatieven als jij die kent. En dan wel graag via een traject die vergoed wordt door mijn verzekering. Nogmaals, ik zit zelf eigenlijk helemaal niet te wachten op DGT. Het lijkt me nogal zwaar geschut en voelt voor mij als schieten op een mug. Niet dat ik mijn problemen wil bagatelliseren, dat niet. Maar of DGT nou de aangewezen weg is?
Maar ik hoor graag alternatieven als jij die kent. En dan wel graag via een traject die vergoed wordt door mijn verzekering. Nogmaals, ik zit zelf eigenlijk helemaal niet te wachten op DGT. Het lijkt me nogal zwaar geschut en voelt voor mij als schieten op een mug. Niet dat ik mijn problemen wil bagatelliseren, dat niet. Maar of DGT nou de aangewezen weg is?
vrijdag 18 januari 2013 om 09:22
Hoi Mosdef, ik snap je frustratie.
Als je dagelijks de extreme kant meemaakt, dan is dat ook heel anders.
Maar zoals intiem zegt, die nuance is vaak ver te zoeken.
Ik ken meerdere mensen die ook t label hebben gekregen van het GGZ waar ik ook niks aan merk of zie.
Maar die er wel degelijk last van hebben.
Zij kunnen er amper over praten met iemand omdat men alleen de extreme kant kent.
Gevolg is dat je iemand er bijna van moet gaan overtuigen dat je het wel hebt, want je word niet serieus genomen.
Dat het GGZ met labels strooit, ben ik met je eens. Klopt ook niet, en ze beseffen vaak ook niet hoe heftig zo'n bedacht label voor die patient kan zijn.
Als je dagelijks de extreme kant meemaakt, dan is dat ook heel anders.
Maar zoals intiem zegt, die nuance is vaak ver te zoeken.
Ik ken meerdere mensen die ook t label hebben gekregen van het GGZ waar ik ook niks aan merk of zie.
Maar die er wel degelijk last van hebben.
Zij kunnen er amper over praten met iemand omdat men alleen de extreme kant kent.
Gevolg is dat je iemand er bijna van moet gaan overtuigen dat je het wel hebt, want je word niet serieus genomen.
Dat het GGZ met labels strooit, ben ik met je eens. Klopt ook niet, en ze beseffen vaak ook niet hoe heftig zo'n bedacht label voor die patient kan zijn.
vrijdag 18 januari 2013 om 13:58
Hey TO,
Ik heb 15 jr geleden de diagnose borderline gehad, ik had toen ook wel een aantal kenmerken. (Meer dan nu)
Onlangs opnieuw onderzoeken gehad en daar kwam uit "persoonlijkheidsstoornis NAO" met 3 kenmerken van borderline, 1 van ontwijkende persoonlijkheid en 1 van obsessief-compulsief.
Ik heb precies hetzelfde als jou dat ik me nauwelijks herken in al die extreme verhalen die je vaak leest over mensen met borderline. Ik ben het er dan ook niet mee eens dat het een etiket voor het leven is.... Dan hadden ze het nu opnieuw moeten diagnosticeren, toch?
Wat jij noemt als "milde" borderline is denk ik het geval als je een aantal kenmerken hebt van die stoornis, maar minder dan 5 (want pas bij 5 of meer dan heb je echt de stoornis is mij verteld).
Wat is trouwens Dgt training?
Ik heb 15 jr geleden de diagnose borderline gehad, ik had toen ook wel een aantal kenmerken. (Meer dan nu)
Onlangs opnieuw onderzoeken gehad en daar kwam uit "persoonlijkheidsstoornis NAO" met 3 kenmerken van borderline, 1 van ontwijkende persoonlijkheid en 1 van obsessief-compulsief.
Ik heb precies hetzelfde als jou dat ik me nauwelijks herken in al die extreme verhalen die je vaak leest over mensen met borderline. Ik ben het er dan ook niet mee eens dat het een etiket voor het leven is.... Dan hadden ze het nu opnieuw moeten diagnosticeren, toch?
Wat jij noemt als "milde" borderline is denk ik het geval als je een aantal kenmerken hebt van die stoornis, maar minder dan 5 (want pas bij 5 of meer dan heb je echt de stoornis is mij verteld).
Wat is trouwens Dgt training?
anoniem_129740 wijzigde dit bericht op 22-01-2013 21:27
Reden: privacy
Reden: privacy
% gewijzigd
vrijdag 18 januari 2013 om 19:25
Hallo Ice, ik denk dat mild inderdaad betekend dat het zich niet heel erg heftig uit. Dus dat je nog wel enigzins aangepast kan leven, geen sterk acting out gedrag hebt (dus ruzie loopt te schoppen, in vechtpartijen beland, alcohol misbruik en dat soort taferelen). Kortom, dat je je nog wel tot op zekere hoogte staande kan houden zonder dat de buurt over je loopt te kleppen of mensen je echt uit de weg gaan.
vrijdag 18 januari 2013 om 19:35
DGT training is afgekort Dialectische GedragsTherapie.
Wat ik op Wiki vind:
De dialectische gedragstherapie (zie dialectica) of linehantherapie is een therapie voor mensen met een ernstige borderline problematiek. De aanpak is ontwikkeld door de Amerikaanse therapeute Marsha Linehan. In 1995 werd deze methode in Nederland geïntroduceerd en oorspronkelijk alleen gegeven in de Jellinek kliniek in Amsterdam. Na een proefperiode is de methode in 2007 ook op diverse andere plekken in Nederland te volgen. DGT is evidence-based medicine en vormt samen met schemagerichte therapie en mentalizing therapie het belangrijkste pakket aan behandeling voor onder andere borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Een aan DGT verwante vorm van therapie is de Emotie Regulatietraining (ERT), een onderdeel van DGT dat ook apart aangeboden wordt.
Op wiki is meer te lezen hier.
Ik ga de light variant doen. Die is bedoeld voor mensen met milde borderline porblematiek of voor mensen die niet de complete diagnose hebben (bijv. 4 kenmerken).
Ik scoor 6 vd 9 kenmerken, aldus GGZ. Hoewel ik daar, zoals wel te lezen is geweest, mijn vraagtekens over heb.
Ik weet niet hoe andere (vrijgevestigde) instellingen een diagnose stellen en of er dan wat anders uitgekomen zou zijn? Wat bij mij het geval is geweest: intake, uitgebreide persoonlijkheidstesten, waarbij ik iets ja of nee moest invullen. Adh daarvan kwamen er een aantal punten naar voren die volgens dat onderzoek wezen op die en die stoornis. Een aantal weken later ben ik door een onderzoeker doorgevraagd op die punten per persoonlijkheidstype en moest een positief score ook onderbouwd worden door voorbeelden.
De intake + persoonlijkheidstesten + persoonlijkheidsinterview = borderline in combi met trekken van ontwijkend en obsessief/compulsief, aanleg tot depressie en een gedragsstoornis.
Maar nogmaals, de milde (!) variant. Omdat ik een sterk ontwikkeld gevoel heb van presentatie. Ik kan mezelf dus heel goed neerzetten en presenteren.
Wat ik op Wiki vind:
De dialectische gedragstherapie (zie dialectica) of linehantherapie is een therapie voor mensen met een ernstige borderline problematiek. De aanpak is ontwikkeld door de Amerikaanse therapeute Marsha Linehan. In 1995 werd deze methode in Nederland geïntroduceerd en oorspronkelijk alleen gegeven in de Jellinek kliniek in Amsterdam. Na een proefperiode is de methode in 2007 ook op diverse andere plekken in Nederland te volgen. DGT is evidence-based medicine en vormt samen met schemagerichte therapie en mentalizing therapie het belangrijkste pakket aan behandeling voor onder andere borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Een aan DGT verwante vorm van therapie is de Emotie Regulatietraining (ERT), een onderdeel van DGT dat ook apart aangeboden wordt.
Op wiki is meer te lezen hier.
Ik ga de light variant doen. Die is bedoeld voor mensen met milde borderline porblematiek of voor mensen die niet de complete diagnose hebben (bijv. 4 kenmerken).
Ik scoor 6 vd 9 kenmerken, aldus GGZ. Hoewel ik daar, zoals wel te lezen is geweest, mijn vraagtekens over heb.
Ik weet niet hoe andere (vrijgevestigde) instellingen een diagnose stellen en of er dan wat anders uitgekomen zou zijn? Wat bij mij het geval is geweest: intake, uitgebreide persoonlijkheidstesten, waarbij ik iets ja of nee moest invullen. Adh daarvan kwamen er een aantal punten naar voren die volgens dat onderzoek wezen op die en die stoornis. Een aantal weken later ben ik door een onderzoeker doorgevraagd op die punten per persoonlijkheidstype en moest een positief score ook onderbouwd worden door voorbeelden.
De intake + persoonlijkheidstesten + persoonlijkheidsinterview = borderline in combi met trekken van ontwijkend en obsessief/compulsief, aanleg tot depressie en een gedragsstoornis.
Maar nogmaals, de milde (!) variant. Omdat ik een sterk ontwikkeld gevoel heb van presentatie. Ik kan mezelf dus heel goed neerzetten en presenteren.
vrijdag 18 januari 2013 om 23:27
Ik moet eigenlijk een beetje lachen om dat stukje:
- hij wil niet met mij uit eten
-hij vind me niet leuk etc, ik wil dood.
Probeer je gedachte om te zetten bijv:
-hij wil niet met mij uit eten, misschien heeft hij buikpijn/geen geld/moe.
-nu ga ik lekker met iemand anders uit eten of ik haal iets lekkers in huis en ga met een dekentje op de bank een leuke film kijken
- hij mag blij zijn dat ik überhaupt met hem uit eten wil!
- hij wil niet met mij uit eten
-hij vind me niet leuk etc, ik wil dood.
Probeer je gedachte om te zetten bijv:
-hij wil niet met mij uit eten, misschien heeft hij buikpijn/geen geld/moe.
-nu ga ik lekker met iemand anders uit eten of ik haal iets lekkers in huis en ga met een dekentje op de bank een leuke film kijken
- hij mag blij zijn dat ik überhaupt met hem uit eten wil!
zaterdag 19 januari 2013 om 00:21
Ze hadden me eerste ook die diagnose gegeven, maar dat was later veranderd naar borderline trekken. De reden daarvan is omdat ik ook een vorm van autisme heb en het daardoor volgens mijn behandelaar vrij lastig is om te zien of bepaalde symptomen het gevolg zijn van autisme of borderline.
Of ze tegenwoordig makkelijk met diagnoses gooien, durf ik niet te zeggen. Bij mij heeft het sowieso een aantal maanden geduurd, wat achteraf ook niet helemaal bleek te kloppen. Het is ook vrij lastig, aangezien verschillende stoornissen overlappingen kunnen hebben en zo'n stoornis niet bij iedereen op de zelfde manier uit.
Of ze tegenwoordig makkelijk met diagnoses gooien, durf ik niet te zeggen. Bij mij heeft het sowieso een aantal maanden geduurd, wat achteraf ook niet helemaal bleek te kloppen. Het is ook vrij lastig, aangezien verschillende stoornissen overlappingen kunnen hebben en zo'n stoornis niet bij iedereen op de zelfde manier uit.
dinsdag 22 januari 2013 om 14:49
@ intiem; bedankt voor je uitleg mbt DGT. Wat betreft de onderzoeken die ik heb gehad; was twee interviews door een intaker, een interview met een ander persoon over mijn persoonlijkheid en klachten (3 uur) ahv vragenlijsten en een hoop vragenlijsten op de pc. Lijkt denk ik wel op hoe het bij jou gegaan is.
@ usena; herkenbaar hoor, dat je verstandelijk gezien weet dat je gedachtengang wellicht niet realistisch is, maar dat je je ondanks dat toch zo voelt alsof je gedachten de waarheid zijn...
@ ikbenik; ik sta op de wachtlijst voor driedaagse schematherapie en ben heel benieuwd naar jouw ervaringen? (Al heb je dat al enigzins beschreven). Ik zit er zelf enorm tegenaan te hikken.... ;-( mag ik vragen waar je de driedaagse volgt? (Al kan ik me voorstellen dat je dat misschien niet wil delen ivm privacy...) maar wie weet komen we bij elkaar in de groep
@ usena; herkenbaar hoor, dat je verstandelijk gezien weet dat je gedachtengang wellicht niet realistisch is, maar dat je je ondanks dat toch zo voelt alsof je gedachten de waarheid zijn...
@ ikbenik; ik sta op de wachtlijst voor driedaagse schematherapie en ben heel benieuwd naar jouw ervaringen? (Al heb je dat al enigzins beschreven). Ik zit er zelf enorm tegenaan te hikken.... ;-( mag ik vragen waar je de driedaagse volgt? (Al kan ik me voorstellen dat je dat misschien niet wil delen ivm privacy...) maar wie weet komen we bij elkaar in de groep
dinsdag 22 januari 2013 om 19:38
@ ikbenik; bedoel je provincie zuid-holland? Of zuid-nederland? Ik sta op de wachtlijst in brabant, zal wel ergens anders zijn dan... ik zie ontzettend op tegen het continu worden geanalyseerd/geevalueerd, dat elk ding onder een vergrootglas wordt gelegd, de schoolse strenge regeltjes die in het infoboekje staan, zoals vrij moeten vragen aan de hele groep (get a life!) en het idee dat ik straks misschien wel verplicht mijn gevoel moet gaan kleien of tekenen omdat we dan dat uur creatieve therapie hebben (lijkt me zo geforceerd, is niet mijn ding). pfff ik hoop dat ik het ga uithouden daar... Ben misschien wel erg aan het doemdenken nu maar ik zie er gewoon zo tegenop... Dat ik erg benieuwd ben naar je ervaringen....
woensdag 23 januari 2013 om 12:21
Dank je ikbenik, voor je snelle reactie gister. Ik voelde me al wat beter met hoe jij het beschrijft, is het idd niet zo erg. Enigzins gerustgesteld dus. Hoop natuurlijk wel dat het bij de instelling waar ik heen ga net zo is als bij jou....
Ik ben ong 15 jaar geleden met een dagbehandelingstraject begonnen en ik vond dat toen echt zo vreselijk dat ik er na korte tijd mee gestopt ben.... Bijvoorbeeld bij creatieve therapie, ik was nieuw en de rest niet. Iedereen begon enthousiast te schilderen en ik kreeg echt zon gevoel van "leuk, we mogen in de "poppenhoek" (bij wijze van spreken) maar zo maar out of the blue iets gaan maken... Zonder dat er een gedachte of opdracht aan vast zit, nou nee... Ik durfde dat toen niet te bespreken maar ik zou nu wel mijn mond opentrekken. Maar dan ben ik nog bang dat ze zeggen of denken dat ik me er niet voor openstel oid, dat ik toch verplicht iets moet gaan maken..... Pfff wat doe jij dan bij creatieve therapie als ik vragen mag... Als je dat elke dag hebt mag je ook gewoon niksen of iets doen wat er niks mee te maken heeft?
Ik ben gewoon allergisch voor clichematige opdrachten, zoals bijvoorbeeld de opdracht waarbij je jezelf achterover laten vallen en je dan door mensen laten opvangen om op die manier vertrouwen in de mensheid te krijgen.... Pfff daar gaan mijn stekels van overeind staan....
En als ik dat zeg dan zullen ze daar wel weer zeggen dat ik een defensieve houding heb om iets anders te verbergen of zo; en dat vind ik dan ook weer een cliche....
Maargoed ik hou op met mijn geraas.... Voordat het niet meer te volgen is...
Ik kan waarschijnlijk half april beginnen. Half febr begin ik met een voorbereidingstraject.
Ze hebben dus tegen jou gezegd dat jouw schemas en modi enorm lastig aan te pakken zijn. Lastiger dan gemiddeld? Of heb je meer tijd nodig dan gemiddeld? Wil je het delen welke schemas en modi dat dan zijn? (Ik heb al eea gelezen over schemas en modi) Is er bij jullie een maximum aan behandeltijd? Waar ik heen ga is het max 9 maanden.
Ik ben ong 15 jaar geleden met een dagbehandelingstraject begonnen en ik vond dat toen echt zo vreselijk dat ik er na korte tijd mee gestopt ben.... Bijvoorbeeld bij creatieve therapie, ik was nieuw en de rest niet. Iedereen begon enthousiast te schilderen en ik kreeg echt zon gevoel van "leuk, we mogen in de "poppenhoek" (bij wijze van spreken) maar zo maar out of the blue iets gaan maken... Zonder dat er een gedachte of opdracht aan vast zit, nou nee... Ik durfde dat toen niet te bespreken maar ik zou nu wel mijn mond opentrekken. Maar dan ben ik nog bang dat ze zeggen of denken dat ik me er niet voor openstel oid, dat ik toch verplicht iets moet gaan maken..... Pfff wat doe jij dan bij creatieve therapie als ik vragen mag... Als je dat elke dag hebt mag je ook gewoon niksen of iets doen wat er niks mee te maken heeft?
Ik ben gewoon allergisch voor clichematige opdrachten, zoals bijvoorbeeld de opdracht waarbij je jezelf achterover laten vallen en je dan door mensen laten opvangen om op die manier vertrouwen in de mensheid te krijgen.... Pfff daar gaan mijn stekels van overeind staan....
En als ik dat zeg dan zullen ze daar wel weer zeggen dat ik een defensieve houding heb om iets anders te verbergen of zo; en dat vind ik dan ook weer een cliche....
Maargoed ik hou op met mijn geraas.... Voordat het niet meer te volgen is...
Ik kan waarschijnlijk half april beginnen. Half febr begin ik met een voorbereidingstraject.
Ze hebben dus tegen jou gezegd dat jouw schemas en modi enorm lastig aan te pakken zijn. Lastiger dan gemiddeld? Of heb je meer tijd nodig dan gemiddeld? Wil je het delen welke schemas en modi dat dan zijn? (Ik heb al eea gelezen over schemas en modi) Is er bij jullie een maximum aan behandeltijd? Waar ik heen ga is het max 9 maanden.
zondag 27 januari 2013 om 17:42
@ ikbenik; thanks voor de toelichting. Het is een geruststelling te lezen hoe het bij jullie gaat. Hoewel het natuurlijk geen garantie is dat het precies hetzelfde gaat op de plaats waar ik naartoe ga, kan het toch ook niet compleet anders zijn. Mijn angsten zijn gebaseerd op mijn ervaringen bij een dagbehandeling die ik ooit (15 jr geleden) ben begonnen bij GGZ. Daar deden we maar wat voor mijn gevoel, bijv bij creatieve therapie begon ieder maar wat te doen... Ik miste daar heel erg de rode draad van het "waarom we deden wat we deden" bij meerdere blokken. Nu zou ik dat zeker wel bespreekbaar maken maar ik durfde toen niet in de groep "uit de toon te vallen terwijl iedereen het ogenschijnlijk prima vond...
Ik ben dus echt wel opgelucht om te lezen dat er wel een thema of opdracht centraal staat. En je hebt gelijk, ik kan uiteraard een opdracht weigeren. Ik zit gewoon al helemaal in te vullen hoe "ze" daar dan op zullen reageren (negatief, en veroordelend over mijn reactie).
Je vroeg nog hoe het afgelopen dagen gegaan was; hmmm... Sommige dagen/dagdelen gaan goed, voel ik me blij. Ik had helaas wel een hele erge woedeuitbarsting richting mijn partner die een cynische opmerking maakte, helaas met dochter erbij. Ik heb mezelf op zo'n moment niet onder controle. Niet als excuus hoor, ik wil er absoluut aan gaan werken natuurlijk. Vroeger had ik net als jij geen woedeuitbarstingen, (toen ik alleen woonde) alleen naar mezelf toe (incl mezelf verwonden) Maar nu ik samenwoon heb ik dat wel regelmatig naar mijn partner en soms tegen de kinderen. Daarna altijd enorm schuldgevoel en balen van mezelf. Gelukkig geen zelfverwonding meer, maar ja dat dit er voor in de plaats is gekomen... Not nice.
Ik weet nog niet wat mijn schema's zijn en op welke modi ik het hoogste ga scoren. Ik vermoed dat emotionele geremdheid er bij mij ook een zal zijn. De intaker en onderzoeker vonden mij erg vlak, ik vertel mijn verhaal zonder emotie, alsof het van een ander is. Ik ben een kei in het uiterlijk verbergen van mijn emoties. Ook voelt het vaak alsof ik een "rol" speel van zelfverzekerde, stoer persoon. (vanbinnen piekeraar en onzeker) Heb jij dat ook?
Ik ben dus echt wel opgelucht om te lezen dat er wel een thema of opdracht centraal staat. En je hebt gelijk, ik kan uiteraard een opdracht weigeren. Ik zit gewoon al helemaal in te vullen hoe "ze" daar dan op zullen reageren (negatief, en veroordelend over mijn reactie).
Je vroeg nog hoe het afgelopen dagen gegaan was; hmmm... Sommige dagen/dagdelen gaan goed, voel ik me blij. Ik had helaas wel een hele erge woedeuitbarsting richting mijn partner die een cynische opmerking maakte, helaas met dochter erbij. Ik heb mezelf op zo'n moment niet onder controle. Niet als excuus hoor, ik wil er absoluut aan gaan werken natuurlijk. Vroeger had ik net als jij geen woedeuitbarstingen, (toen ik alleen woonde) alleen naar mezelf toe (incl mezelf verwonden) Maar nu ik samenwoon heb ik dat wel regelmatig naar mijn partner en soms tegen de kinderen. Daarna altijd enorm schuldgevoel en balen van mezelf. Gelukkig geen zelfverwonding meer, maar ja dat dit er voor in de plaats is gekomen... Not nice.
Ik weet nog niet wat mijn schema's zijn en op welke modi ik het hoogste ga scoren. Ik vermoed dat emotionele geremdheid er bij mij ook een zal zijn. De intaker en onderzoeker vonden mij erg vlak, ik vertel mijn verhaal zonder emotie, alsof het van een ander is. Ik ben een kei in het uiterlijk verbergen van mijn emoties. Ook voelt het vaak alsof ik een "rol" speel van zelfverzekerde, stoer persoon. (vanbinnen piekeraar en onzeker) Heb jij dat ook?
