Psyche
alle pijlers
Nog steeds ongelukkig
woensdag 8 januari 2020 om 14:56
Hoi allemaal
Schrijf hier al jaren, net terug gelezen mijn oudere topics, met schaamte vooral
Wil weer wat schrijven over hoe ik me voel en hoe het gaat. Ook voor mezelf als iemand de moeite wil nemen het te lezen en advies heeft of wat dan ook zou fijn zijn. Maar is veel tekst dus begrijp dat men niet alles leest.
Na vele therapieën die afgerond zijn, de verschillende medicatie's , overwonnen verslavingen, alle gesprekken, de handvatten kan ik niet echt zeggen dat ik nu een betere kwaliteit van leven heb.
Wat moet ik doen om te accepteren dat dit het is? Wil ik dit wel als dit het is. Ik ben trouwens absoluut niet meer suïcidaal en lang niet geweest. Bedoel ook niet niet leven als optie maar gewoon opgeven van behandeling en mijn dagen doorkomen.
Ik heb de diagnoses borderline, ontwijkende/vermijdende persoonlijkheidsstoornis, ADD en PTSS. En al jarenlang behandeling.
Ik kan nooit werken, vrijwilligerswerk ook niet. Ik heb geen enkele sociale contacten op mijn moeder na. Mijn moeder heeft ook borderline en daarnaast adhd, zij heeft nooit echt behandeling gehad, helaas anders was mijn jeugd miss veel beter geweest. Neem haar niks meer kwalijk want ook zij heeft een nare jeugd gehad je krijgt niet zomaar borderline. Ze is nu veel rustiger nu ze ouder is.
Mijn leven is nogal leeg. Mijn dagen bestaan uit tv,Netflix, YouTube, forums ,af en toe naar buiten voor boodschappen. En de afspraken en behandeling. Dat was het. Mijn stemming is wisselend. Ik heb donkere dagen waarin ik mijn bed niet uit kom en huil. Ik heb nachtmerries bijna elke avond waardoor slapen ook geen hobby is.
Sociale contacten lukken niet en na veel pogingen met begeleiding erbij heb ik het opgegeven. De combinatie van mijn borderline en ontwijkende/vermijdende persoonlijkheidsstoornis maakt het echt onmogelijk en kost dan zoveel energie dat het geen toegevoegde waarde meer heeft.
Ik heb erg lang geblowed en medicatie verslavingen en andere verslavingen. Behandelaars bleven zeggen je moet clean zijn dan pas kunnen we behandelen en opnieuw de diagnoses controleren dus met hulp van verslavingszorg van alles af.
Diagnoses opnieuw gekregen, behandelplan, behandeling en nu?
Als ik eerlijk ben was ik gelukkiger toen ik blowde dan nu? Wat is er veranderd? Ik had echt de hoop dat ik me beter zou voelen. Ze zeiden dat ik mijn trauma's en gevoelens blokeerde door middelengebruik en dat was ook zo. Maar is dat slecht? Ik voel liever niks dan me zo voelen.de behandelingen ( therapie, medicatie) hebben bij mij niet gewerkt, zeg niet dat dat bij andere ook zo is heb het over mezelf.
Dus speel ik met het idee om weer middelen te gaan gebruiken. Medicatie zijn ook drugs en die werken niet voor mij. Behalve de slaapmedicatie en pammetjes.
Heel warrig verhaal maar wou mijn hoofs leeg maken en van me afschrijven waar ik mee zit.
Schrijf hier al jaren, net terug gelezen mijn oudere topics, met schaamte vooral
Wil weer wat schrijven over hoe ik me voel en hoe het gaat. Ook voor mezelf als iemand de moeite wil nemen het te lezen en advies heeft of wat dan ook zou fijn zijn. Maar is veel tekst dus begrijp dat men niet alles leest.
Na vele therapieën die afgerond zijn, de verschillende medicatie's , overwonnen verslavingen, alle gesprekken, de handvatten kan ik niet echt zeggen dat ik nu een betere kwaliteit van leven heb.
Wat moet ik doen om te accepteren dat dit het is? Wil ik dit wel als dit het is. Ik ben trouwens absoluut niet meer suïcidaal en lang niet geweest. Bedoel ook niet niet leven als optie maar gewoon opgeven van behandeling en mijn dagen doorkomen.
Ik heb de diagnoses borderline, ontwijkende/vermijdende persoonlijkheidsstoornis, ADD en PTSS. En al jarenlang behandeling.
Ik kan nooit werken, vrijwilligerswerk ook niet. Ik heb geen enkele sociale contacten op mijn moeder na. Mijn moeder heeft ook borderline en daarnaast adhd, zij heeft nooit echt behandeling gehad, helaas anders was mijn jeugd miss veel beter geweest. Neem haar niks meer kwalijk want ook zij heeft een nare jeugd gehad je krijgt niet zomaar borderline. Ze is nu veel rustiger nu ze ouder is.
Mijn leven is nogal leeg. Mijn dagen bestaan uit tv,Netflix, YouTube, forums ,af en toe naar buiten voor boodschappen. En de afspraken en behandeling. Dat was het. Mijn stemming is wisselend. Ik heb donkere dagen waarin ik mijn bed niet uit kom en huil. Ik heb nachtmerries bijna elke avond waardoor slapen ook geen hobby is.
Sociale contacten lukken niet en na veel pogingen met begeleiding erbij heb ik het opgegeven. De combinatie van mijn borderline en ontwijkende/vermijdende persoonlijkheidsstoornis maakt het echt onmogelijk en kost dan zoveel energie dat het geen toegevoegde waarde meer heeft.
Ik heb erg lang geblowed en medicatie verslavingen en andere verslavingen. Behandelaars bleven zeggen je moet clean zijn dan pas kunnen we behandelen en opnieuw de diagnoses controleren dus met hulp van verslavingszorg van alles af.
Diagnoses opnieuw gekregen, behandelplan, behandeling en nu?
Als ik eerlijk ben was ik gelukkiger toen ik blowde dan nu? Wat is er veranderd? Ik had echt de hoop dat ik me beter zou voelen. Ze zeiden dat ik mijn trauma's en gevoelens blokeerde door middelengebruik en dat was ook zo. Maar is dat slecht? Ik voel liever niks dan me zo voelen.de behandelingen ( therapie, medicatie) hebben bij mij niet gewerkt, zeg niet dat dat bij andere ook zo is heb het over mezelf.
Dus speel ik met het idee om weer middelen te gaan gebruiken. Medicatie zijn ook drugs en die werken niet voor mij. Behalve de slaapmedicatie en pammetjes.
Heel warrig verhaal maar wou mijn hoofs leeg maken en van me afschrijven waar ik mee zit.
anoniem_64e8b05e75c9f wijzigde dit bericht op 08-01-2020 14:59
Reden: Alinea
Reden: Alinea
6.34% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 15:13
Zou dagbesteding iets voor jou zijn?
Dit is er in Nederland voor iedereen. Een algemene voorziening. Het is zonder druk. Je kuht er vrijblijvend heen gaan.
Ook mensen uit de wijk, mensen die meer sociale contacten willen kunnen er heen. Dus er zijn zowel mensen met hoog als lager iq. Mensen die ziek zijn, verslaafd geweest of gezond maar eenzaam.
Zo heb je locaties waar je kunst kunt maken, muziek, horeca, planten, koffie/thee drinken enzovoort.
Je kunt de locaties vaak vinden op de website van jou gemeente of op de website van jou wijkteam.
Google op dagbesteding 'jouw plaats'.
Het kost als je aan voorwaarden voldoet niks.
En als wijkbewoner vaak maar a 4 euro per dagdeel inclusief koffie/thee.
Je huisarts weet de locatie vaak ook, of kan je met de juiste organisatie in contact brengen. Je kunt ook bijvoorbeeld een rondleiding doen. En daarna besluiten het niks te vinden.
Je hulpverlening zou eigenlijk ook de juiste mensen moeten kennen.
Dit is er in Nederland voor iedereen. Een algemene voorziening. Het is zonder druk. Je kuht er vrijblijvend heen gaan.
Ook mensen uit de wijk, mensen die meer sociale contacten willen kunnen er heen. Dus er zijn zowel mensen met hoog als lager iq. Mensen die ziek zijn, verslaafd geweest of gezond maar eenzaam.
Zo heb je locaties waar je kunst kunt maken, muziek, horeca, planten, koffie/thee drinken enzovoort.
Je kunt de locaties vaak vinden op de website van jou gemeente of op de website van jou wijkteam.
Google op dagbesteding 'jouw plaats'.
Het kost als je aan voorwaarden voldoet niks.
En als wijkbewoner vaak maar a 4 euro per dagdeel inclusief koffie/thee.
Je huisarts weet de locatie vaak ook, of kan je met de juiste organisatie in contact brengen. Je kunt ook bijvoorbeeld een rondleiding doen. En daarna besluiten het niks te vinden.
Je hulpverlening zou eigenlijk ook de juiste mensen moeten kennen.
gele_suikerspin wijzigde dit bericht op 08-01-2020 15:18
14.95% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 15:16
Dit heet tegenwoordig dagbesteding. Vrijwilligerswerk voor 1 uur in de week bestaat al jaren niet meer.
Ze vragen vaak een minimum aan uren, bijvoorbeeld 2 hele dagdelen.
En daarnaast diploma's nodig. Ook heb je verplichtingen, kun je niet zo maar afzeggen en verantwoordelijkheden.
Voor zieke mensen is vrijwilligerswerk dus niet haalbaar.
Dagbesteding soms wel.
woensdag 8 januari 2020 om 15:21
Dat is lang niet altijd het geval, hoor. Weet ik uit ervaring.Gele_Suikerspin schreef: ↑08-01-2020 15:16Dit heet tegenwoordig dagbesteding. Vrijwilligerswerk voor 1 uur in de week bestaat al jaren niet meer.
Ze vragen vaak een minimum aan uren, bijvoorbeeld 2 hele dagdelen.
En daarnaast diploma's nodig. Ook heb je verplichtingen, kun je niet zo maar afzeggen en verantwoordelijkheden.
Voor zieke mensen is vrijwilligerswerk dus niet haalbaar.
Dagbesteding soms wel.
Maar TO schrijft dat ze niet kan werken, ook geen vrijwilligerswerk en dat sociale contacten niet lukken, ook niet via begeleiding. Dan heeft ze ook niet zoveel aan dat soort tips lijkt me.
TO
woensdag 8 januari 2020 om 15:22
Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend als je je opgeeft voor vrijwilligerswerk kan je niet zomaar afbellen omdat je deprie bent of last heb van je zere vinger ze verwachten dat je komt.
woensdag 8 januari 2020 om 15:28
Nou, heel veel mensen weten nog niet dat dit bestaat. Zelfs hulpverlening niet. Dus ik vond het wel nodig te melden dat dagbesteding bestaat en wat het is.
Je hoeft er namelijk niet sociaal voor te zijn. Er zijn ook mensen die gaan even bij de planten kijken of gaan ergens in een hoek een boek lezen met muziek op.
Er zijn ook mensen die praten met niemand. Dat mag namelijk.
Maar je bent er dan wel even uit. En in een veilige omgeving. Waar mensen het snappen dat je bijvoorbeeld koffie wilt doen, zonder een gesprek.
woensdag 8 januari 2020 om 15:31
Wel hoor, hangt helemaal van het werk af. En bij de meeste zal het inderdaad zo zijn als jij schrijft, maar echt niet bij alles.
.
woensdag 8 januari 2020 om 15:31
Oh, jawel hoor. Ik wandel een keer in de week met een invalide mevrouw die in een rolstoel zit.Gele_Suikerspin schreef: ↑08-01-2020 15:16Dit heet tegenwoordig dagbesteding. Vrijwilligerswerk voor 1 uur in de week bestaat al jaren niet meer.
woensdag 8 januari 2020 om 15:33
Je spreekt jezelf in dit bericht tegen. Je kunt geen enkel sociaal contact maar doet wel vrijwilligerswerk.Anoniem262821034 schreef: ↑08-01-2020 15:29Hoe kom je daar nou bij? Ik doe 2 uurtjes per week vrijwilligerswerk en mag ook gerust korter of overslaan als het niet lukt.
Wat betreft je voorgaande post over dagbesteding; met een ontwijkende ps is elk sociaal contact al een gigantische uitdaging/ uitputtingsslag. Ik krijg al stress als ik er aan denk om naar zoiets toe te moeten.
Vrijwilligerswerk en dagbesteding kunnen in de volksmond precies hetzelfde zijn.
Verder succes iedereen met zijn lange tenen vandaag.
gele_suikerspin wijzigde dit bericht op 08-01-2020 15:34
0.30% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 15:34
Heel goed hoor, dat je deze mogelijkheid gegeven hebt!Gele_Suikerspin schreef: ↑08-01-2020 15:28Nou, heel veel mensen weten nog niet dat dit bestaat. Zelfs hulpverlening niet. Dus ik vond het wel nodig te melden dat dagbesteding bestaat en wat het is.
Je hoeft er namelijk niet sociaal voor te zijn. Er zijn ook mensen die gaan even bij de planten kijken of gaan ergens in een hoek een boek lezen met muziek op.
Er zijn ook mensen die praten met niemand. Dat mag namelijk.
Maar je bent er dan wel even uit. En in een veilige omgeving. Waar mensen het snappen dat je bijvoorbeeld koffie wilt doen, zonder een gesprek.
woensdag 8 januari 2020 om 15:36
Gele_Suikerspin schreef: ↑08-01-2020 15:33Je spreekt jezelf in dit bericht tegen. Je kunt geen enkel sociaal contact maar doet wel vrijwilligerswerk.
Vrijwilligerswerk en dagbesteding kunnen in de volksmond precies hetzelfde zijn.
Verder succes iedereen met zijn lange tenen vandaag.
Lezen is ook een kunst.
.
