Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel III
maandag 16 januari 2017 om 12:54
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 13:25
quote:Tobbert schreef op 12 februari 2017 @ 12:55:
Ik weet niet of ik vanavond of morgenochtend tijd heb om te schrijven, maar Sun, Branning morgen veel succes bij de intake/scan!Lief! Pas morgenavond, weet ook niet of ik gelijk iets hoor. Sterkte in de supermarkt. Heb je geen kookroom ofzo in huis? Of een aardige buur?
Ik weet niet of ik vanavond of morgenochtend tijd heb om te schrijven, maar Sun, Branning morgen veel succes bij de intake/scan!Lief! Pas morgenavond, weet ook niet of ik gelijk iets hoor. Sterkte in de supermarkt. Heb je geen kookroom ofzo in huis? Of een aardige buur?
zondag 12 februari 2017 om 13:41
quote:branningbrothers schreef op 12 februari 2017 @ 13:23:
Maar tot 14.30 heb ik vrij!
Lekker! Goed benutten
Mijn hoofd vuurt de beelden op me af, en het is weer zoveel, krijg er hoofdpijn van
Schrik nog steeds van wat ik zie, wil het niet zien, het is te naar
Het maakt mij vies omdat ik eraan denk
Dat doen normale mensen niet, die hebben normale herinneringen
Maar tot 14.30 heb ik vrij!
Lekker! Goed benutten
Mijn hoofd vuurt de beelden op me af, en het is weer zoveel, krijg er hoofdpijn van
Schrik nog steeds van wat ik zie, wil het niet zien, het is te naar
Het maakt mij vies omdat ik eraan denk
Dat doen normale mensen niet, die hebben normale herinneringen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 13:49
quote:Sunemom schreef op 12 februari 2017 @ 10:58:
Ik ben zo blij dat man nog altijd behoorlijk depressief is en zelf niet wil , want mijn hoofd werkt hetzelfde ik moet gewoon, maar man wijst mijn toenadering af. En dat vind ik heel slecht van mezelf, want ik kan hem niet eens behagen, maar tegelijk ben ik zo blij dat mijn lijf niet hoeft.
Jij schrijft het ook knuffel. Dat ik het mezelf zo zwaar maak en zo voelt het ook, ik doe het mezelf allemaal aan, heb het mezelf altijd aangedaan en aan laten doen en ik zie er hier nog over te zeuren ook, hoe slecht ben ik dan wel niet. Mijn omgeving reageert er al niet meer op, die snappen dat het vergeefse moeite is en het moment dat jullie dat ook snappen komt vast ook snel genoeg.
Sunemon, je omgeving reageert wellicht niet meer, omdat ze niet meer weten hoe ze je moeten helpen? Omdat ze zich machteloos voelen en je zouden willen helpen, maar niet weten hoe? In ieder geval niet omdat jij slecht bent of overdrijft of geen steun verdient. Want dat is allemaal niet zo.
Mensen willen meestal graag helpen, maar bij complexe problemen is het voor veel mensen natuurlijk lastig om echt te helpen. En het is ook pittig om iemand te blijven steunen als het heel slecht gaat. Dat kost veel energie.
Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat het jouw schuld is sunemon, want dat is het zeker niet. Als we van schuld willen spreken zijn het jouw misbruikers.
Het is heel rot en ik gun je de juiste hulp. Je verdient aandacht en steun. Je krijgt het niet door de omstandigheden, niet omdat jij slecht bent of overdrijft, echt niet.
Ik ben zo blij dat man nog altijd behoorlijk depressief is en zelf niet wil , want mijn hoofd werkt hetzelfde ik moet gewoon, maar man wijst mijn toenadering af. En dat vind ik heel slecht van mezelf, want ik kan hem niet eens behagen, maar tegelijk ben ik zo blij dat mijn lijf niet hoeft.
Jij schrijft het ook knuffel. Dat ik het mezelf zo zwaar maak en zo voelt het ook, ik doe het mezelf allemaal aan, heb het mezelf altijd aangedaan en aan laten doen en ik zie er hier nog over te zeuren ook, hoe slecht ben ik dan wel niet. Mijn omgeving reageert er al niet meer op, die snappen dat het vergeefse moeite is en het moment dat jullie dat ook snappen komt vast ook snel genoeg.
Sunemon, je omgeving reageert wellicht niet meer, omdat ze niet meer weten hoe ze je moeten helpen? Omdat ze zich machteloos voelen en je zouden willen helpen, maar niet weten hoe? In ieder geval niet omdat jij slecht bent of overdrijft of geen steun verdient. Want dat is allemaal niet zo.
Mensen willen meestal graag helpen, maar bij complexe problemen is het voor veel mensen natuurlijk lastig om echt te helpen. En het is ook pittig om iemand te blijven steunen als het heel slecht gaat. Dat kost veel energie.
Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat het jouw schuld is sunemon, want dat is het zeker niet. Als we van schuld willen spreken zijn het jouw misbruikers.
Het is heel rot en ik gun je de juiste hulp. Je verdient aandacht en steun. Je krijgt het niet door de omstandigheden, niet omdat jij slecht bent of overdrijft, echt niet.
zondag 12 februari 2017 om 14:34
Sun, Aikidoka heeft gelijk. Het is de machteloosheid van iemand niet kunnen helpen waardoor mensen opgeven en niets ( kunnen ) doen. Dat ligt niet aan jou.
En jij Knuf, jongedame, ben NIET vies. Wat je ziet en wat er gebeurde is vies, erger dan vies, maar dat staat los van jou, want jij deed het niet. Jij bent letterlijk en figuurlijk het lijdende voorwerp in dit verhaal.
Als ik nou naast je zat deed ik mijn armen om je heen. Zonder je aan te raken, want dat trek je nu vast niet. Maar ik deed ze om je heen. Als bescherming.
Jij bent NIET vies. NOOIT!
En jij Knuf, jongedame, ben NIET vies. Wat je ziet en wat er gebeurde is vies, erger dan vies, maar dat staat los van jou, want jij deed het niet. Jij bent letterlijk en figuurlijk het lijdende voorwerp in dit verhaal.
Als ik nou naast je zat deed ik mijn armen om je heen. Zonder je aan te raken, want dat trek je nu vast niet. Maar ik deed ze om je heen. Als bescherming.
Jij bent NIET vies. NOOIT!
zondag 12 februari 2017 om 14:37
En normale mensen hebben normale herinneringen?
Nee, mensen hebben de herinneringen van wat ze mee hebben gemaakt. Dat is toch logisch. Normale herrineringen hebben maakt mensen niet normaal. En verschrikkelijke herrinneringen hebben maakt iemand niet verschrikkelijk.
Niet omdat ik dat vind, maar omdat het zo is.
Nee, mensen hebben de herinneringen van wat ze mee hebben gemaakt. Dat is toch logisch. Normale herrineringen hebben maakt mensen niet normaal. En verschrikkelijke herrinneringen hebben maakt iemand niet verschrikkelijk.
Niet omdat ik dat vind, maar omdat het zo is.
zondag 12 februari 2017 om 14:51
En het kan zomaar dat je op relationeel gebied van de vrieskou in een lauw bad bent beland. Veel slachtoffers van (narcistisch) misbruik weten niet wat gezonde grenzen zijn en starten relaties met 'nemers'. Eenmaal toe aan écht gelijkwaardig contact blujkt dat het dan opeens niet aan jou ligt dat het niet loopt...maar zijn de partners onvoldoende in staat tot empathie, gelijkwaardigheid en verantwoordelijkheid.
zondag 12 februari 2017 om 14:54
Dank je Pruttel
Lief dat je dat zo zegt
Het is natuurlijk wel zo dat ik erbij betrokken was, op wat voor manier dan ook
En het is ook niet voor niets een onderwerp waar niemand eigenlijk over wil praten
Waar ik over hoor te zwijgen
En dan schrijf ik er hier over, dat is natuurlijk niet zo handig van mij
En het zijn beelden waar ik mee moet omgaan, ipv erover te schrijven.
Lief dat je dat zo zegt
Het is natuurlijk wel zo dat ik erbij betrokken was, op wat voor manier dan ook
En het is ook niet voor niets een onderwerp waar niemand eigenlijk over wil praten
Waar ik over hoor te zwijgen
En dan schrijf ik er hier over, dat is natuurlijk niet zo handig van mij
En het zijn beelden waar ik mee moet omgaan, ipv erover te schrijven.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 15:00
Ik ken dat Hanke!
Een van mijn liefste vriendinnen heeft borderline en is wat "ze" noemen een zwaar geval. Ze is dan haar therapeuten, ik zie dat niet zo, maar mijn vriendin zegt dat dat komt omdat ik haar aanvoel en doorzie.
Mijn vriendin, is een gever. Daarom neem ik van haar bijna nooit. Ik houd van balans. Haar voormalige partner, dat is wel een nemer. En ik heb een hekel aan hem. Hij nam alleen maar en mijn vriendin maar proberen om nog meer te geven. Uiteinelijk ging hij weg en is zij gebroken achter gebleven met het idee dat het aan haar ligt.
Zij heeft echt heel heel heel veel pijn nu. Heeft altijd al enorme verlatingsangst gehad en ze denkt nu dat ze het verdiend heeft.
Zij deed niks fout. Ik zeg haar dat elke dag. Soms wel 100 keer en ik ga niet opgeven om haar dat aan haar verstand te peuteren. Maar in haar hoofd is ze slecht. Terwijl ze juist een van de liefste mensen is die ik ken. Zag zij dat maar.
Ik ben haar moeder niet, dus ik kan haar niets verbieden, maar ik zie dat zij nemers aantrekt. Ik jaag de ergste weg en probeer waar dat kan te beschermen, maar ik zie het gewoon echt gebeuren.
Dus wat je net schreef raakt me. Oneerlijk en onbalans. Die nemers weten bij wie ze aankloppen hoor....
Een van mijn liefste vriendinnen heeft borderline en is wat "ze" noemen een zwaar geval. Ze is dan haar therapeuten, ik zie dat niet zo, maar mijn vriendin zegt dat dat komt omdat ik haar aanvoel en doorzie.
Mijn vriendin, is een gever. Daarom neem ik van haar bijna nooit. Ik houd van balans. Haar voormalige partner, dat is wel een nemer. En ik heb een hekel aan hem. Hij nam alleen maar en mijn vriendin maar proberen om nog meer te geven. Uiteinelijk ging hij weg en is zij gebroken achter gebleven met het idee dat het aan haar ligt.
Zij heeft echt heel heel heel veel pijn nu. Heeft altijd al enorme verlatingsangst gehad en ze denkt nu dat ze het verdiend heeft.
Zij deed niks fout. Ik zeg haar dat elke dag. Soms wel 100 keer en ik ga niet opgeven om haar dat aan haar verstand te peuteren. Maar in haar hoofd is ze slecht. Terwijl ze juist een van de liefste mensen is die ik ken. Zag zij dat maar.
Ik ben haar moeder niet, dus ik kan haar niets verbieden, maar ik zie dat zij nemers aantrekt. Ik jaag de ergste weg en probeer waar dat kan te beschermen, maar ik zie het gewoon echt gebeuren.
Dus wat je net schreef raakt me. Oneerlijk en onbalans. Die nemers weten bij wie ze aankloppen hoor....
zondag 12 februari 2017 om 15:03
zondag 12 februari 2017 om 15:20
Mooi verwoord Hanke
En ook van jou Pruttel
Over gevers en nemers
Heel fijn om het te lezen..
Lief dat jullie zeggen dat ik mag schrijven wat ik wil
Ik denk daar toch wat anders over
Ik denk dat als ik er wat over vertel jullie spijt hebben van dat wat jullie net gezegd hebben
Wat ik voor me zie is gewoon niet zo leuk
(op z'n zachts gezegd)
Hanke klinkt als een enerverend dagje, straks lekker thuis bijkomen
En ook van jou Pruttel
Over gevers en nemers
Heel fijn om het te lezen..
Lief dat jullie zeggen dat ik mag schrijven wat ik wil
Ik denk daar toch wat anders over
Ik denk dat als ik er wat over vertel jullie spijt hebben van dat wat jullie net gezegd hebben
Wat ik voor me zie is gewoon niet zo leuk
(op z'n zachts gezegd)
Hanke klinkt als een enerverend dagje, straks lekker thuis bijkomen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 15:22
quote:Knuffelbeertjes schreef op 12 februari 2017 @ 13:41:
[...]
Lekker! Goed benutten
Mijn hoofd vuurt de beelden op me af, en het is weer zoveel, krijg er hoofdpijn van
Schrik nog steeds van wat ik zie, wil het niet zien, het is te naar
Het maakt mij vies omdat ik eraan denk
Dat doen normale mensen niet, die hebben normale herinneringen
Knuffelbeertjes, herinneringen, zeker heftige/traumatische, zijn niet controleerbaar. Tenminste, ik heb weinig echt nare herinneringen, maar die naarste, die dringen zich juist best vaak op, op allerlei momenten. Lang niet zo vaak als bij jou, maar ik heb ook maar een paar nare momenten en geen jaren misbruik en verwaarlozing.
Vind je mij gestoord, omdat ik regelmatig beelden heb van een fietsongeluk dat ik heb gehad? Nee toch?
Net zo vind ik jou ook niet gestoord of vies. Ik vind het naar voor jou dat je er zo'n last van hebt. Maar vies of gestoord ben je niet!
[...]
Lekker! Goed benutten
Mijn hoofd vuurt de beelden op me af, en het is weer zoveel, krijg er hoofdpijn van
Schrik nog steeds van wat ik zie, wil het niet zien, het is te naar
Het maakt mij vies omdat ik eraan denk
Dat doen normale mensen niet, die hebben normale herinneringen
Knuffelbeertjes, herinneringen, zeker heftige/traumatische, zijn niet controleerbaar. Tenminste, ik heb weinig echt nare herinneringen, maar die naarste, die dringen zich juist best vaak op, op allerlei momenten. Lang niet zo vaak als bij jou, maar ik heb ook maar een paar nare momenten en geen jaren misbruik en verwaarlozing.
Vind je mij gestoord, omdat ik regelmatig beelden heb van een fietsongeluk dat ik heb gehad? Nee toch?
Net zo vind ik jou ook niet gestoord of vies. Ik vind het naar voor jou dat je er zo'n last van hebt. Maar vies of gestoord ben je niet!
zondag 12 februari 2017 om 15:23
Het frustreert mij dat ik dat allemaal wel gewoon zie en dat de mensen bij wie het gebeurd het niet zien. Maar wie ben ik om te oordelen. In iedereen schuilt verleden en leed en je weet niet waarom iemand zo is.
Aan mij om niet te oordelen en te helpen met "zien". Dat is de manier om frustratie om te zetten in iets acceptabels, niet goed genoeg, maar acceptabel.
Aan mij om niet te oordelen en te helpen met "zien". Dat is de manier om frustratie om te zetten in iets acceptabels, niet goed genoeg, maar acceptabel.
zondag 12 februari 2017 om 15:27
Aikidoka dat is juist het verschil
Jij ziet dan een fietsongeluk voor je maar ik zie vieze beelden voor me
Ik zie dingen die strafbaar zijn en elke dag (en nacht) opnieuw in mijn hoofd gebeuren
Dingen die het daglicht niet verdragen omdat het strafbaar is, verkeerd, slecht, etc
Het zegt toch iets over mij dat ik dat zie, dat het in mijn hoofd zit?
Jij ziet dan een fietsongeluk voor je maar ik zie vieze beelden voor me
Ik zie dingen die strafbaar zijn en elke dag (en nacht) opnieuw in mijn hoofd gebeuren
Dingen die het daglicht niet verdragen omdat het strafbaar is, verkeerd, slecht, etc
Het zegt toch iets over mij dat ik dat zie, dat het in mijn hoofd zit?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 15:43
Ik probeer om het voor anderen niet veel energie te laten kosten. Stuur hooguit alleen een berichtje als ik echt iets te melden heb, dingen waarvan iemand zelf heeft gezegd het te willen weten. En misschien een of twee keer per maand een berichtje uit mezelf omdat ik even contact nodig heb. Naar mijn vriendin nog minder, maar die zie ik elke week en dan probeer ik ook om het voor het overgrote deel gewoon gezellig te hebben samen. Het maakt ook niet uit, ik moet het eigenlijk gewoon helemaal niet meer doen, dan hoef ik niet verdrietig te zijn als iemand niet reageert en dan hoeft niemand zich te irriteren aan mijn gedrag.
Knuffel het is echt niet vies of slecht van je. Je kunt de beelden niet tegenhouden. Ze zijn er, ze komen, dat is niet jou fout
Knuffel het is echt niet vies of slecht van je. Je kunt de beelden niet tegenhouden. Ze zijn er, ze komen, dat is niet jou fout
zondag 12 februari 2017 om 15:44
Knuf, jij onderschat nog steeds hoe ontzettend erg het is wat jou is overkomen. Niet raar dat je dat vind, je was er immers zelf bij en denkt ook nog eens dat je er zelf een aandeel in hebt gehad. Maar wat jij hebt ondergaan is zo naar dat jouw hersenen kennlijk niet anders kunnen dan herbeleven. Dat maakt jou niet gek of gestoord maar heeft aan hoe ernstif het was wat gebeurde en hoe moeilijk het is om daar nu mee om te gaan.
zondag 12 februari 2017 om 15:52
Sun, dat is wat jij hebt geleerd, dat je een ander niks mag kosten qua energie. Ik heb geleerd dat anderen blij mogen zijn met mijn aandacht of aanwezigheid.
Dat klopt natuurlijk beide niet. Het uiteindelijke zit hem in de balans, je moet ongeveer net zoveel terugkrijgen als je geeft.
Met in je achterhoofd, dat jij soms denkt dat je energie kost, terwijl dat misschien helemaal niet zo is. Jij kost mij bijvoorbeeld geen energie. Ik schrijf aan jou omdat ik dat wil. En omdat ik tijd heb. En omdat ik interactie met jou fijn vind. Kost me niks wat ik niet heb. Dus wij zijn in balans. Tenminste, zo voelt het voor mij en ik hoop ook voor jou.
Hier voelen bijna alle schrijfsters zich vaak teveel en aandachttrekkers. Maar zonder de schrijfsters zou het topic er niet zijn waar we ons fijn bij voelen.
En ik heb hier theoretisch gezien al helemaal niks te zoeken. Toch ben ik een van de weinigen die geen last heeft van dat gevoel teveel te zijn. Dat is die balans in het topic denk ik. Het blijft bijzonder.
Dat klopt natuurlijk beide niet. Het uiteindelijke zit hem in de balans, je moet ongeveer net zoveel terugkrijgen als je geeft.
Met in je achterhoofd, dat jij soms denkt dat je energie kost, terwijl dat misschien helemaal niet zo is. Jij kost mij bijvoorbeeld geen energie. Ik schrijf aan jou omdat ik dat wil. En omdat ik tijd heb. En omdat ik interactie met jou fijn vind. Kost me niks wat ik niet heb. Dus wij zijn in balans. Tenminste, zo voelt het voor mij en ik hoop ook voor jou.
Hier voelen bijna alle schrijfsters zich vaak teveel en aandachttrekkers. Maar zonder de schrijfsters zou het topic er niet zijn waar we ons fijn bij voelen.
En ik heb hier theoretisch gezien al helemaal niks te zoeken. Toch ben ik een van de weinigen die geen last heeft van dat gevoel teveel te zijn. Dat is die balans in het topic denk ik. Het blijft bijzonder.
zondag 12 februari 2017 om 15:56
quote:pruttel schreef op 12 februari 2017 @ 15:23:
Het frustreert mij dat ik dat allemaal wel gewoon zie en dat de mensen bij wie het gebeurd het niet zien. Maar wie ben ik om te oordelen. In iedereen schuilt verleden en leed en je weet niet waarom iemand zo is.
Aan mij om niet te oordelen en te helpen met "zien". Dat is de manier om frustratie om te zetten in iets acceptabels, niet goed genoeg, maar acceptabel.
Ik snap je frustratie heel goed pruttel. Ik heb zelf geleerd dat een ander overtuigen niet werkt.
Wél het ' ik ben fan van je. Ik sta achter je én ik ben eerlijk tegen je'.
Ik kan de tijd en het tempo niet bepalen waar anderen in leren. Ik mag wel van uit gaan dat ik met mijn visie en levenshouding iets uitstraal waar anderen wat aan kunnen hebben. Maar het er in duwen werkt niet.
Het frustreert mij dat ik dat allemaal wel gewoon zie en dat de mensen bij wie het gebeurd het niet zien. Maar wie ben ik om te oordelen. In iedereen schuilt verleden en leed en je weet niet waarom iemand zo is.
Aan mij om niet te oordelen en te helpen met "zien". Dat is de manier om frustratie om te zetten in iets acceptabels, niet goed genoeg, maar acceptabel.
Ik snap je frustratie heel goed pruttel. Ik heb zelf geleerd dat een ander overtuigen niet werkt.
Wél het ' ik ben fan van je. Ik sta achter je én ik ben eerlijk tegen je'.
Ik kan de tijd en het tempo niet bepalen waar anderen in leren. Ik mag wel van uit gaan dat ik met mijn visie en levenshouding iets uitstraal waar anderen wat aan kunnen hebben. Maar het er in duwen werkt niet.
zondag 12 februari 2017 om 16:01
Precies Hanke, de langste adem hebben en onverstoorbaar blijven geloven in de goedheid van die persoon zonder te oordelen. Dat werkt het beste
Mijn vriendin vraagt zich ook nog steeds af wanneer ik er vandoor ga omdat ze het niet waard is. Dat zou me boos moeten maken volgens haar, waarmee ze me alsnog wegjaagt. Gaat niet gebeuren, want ik weet wie ze is.
Mijn vriendin vraagt zich ook nog steeds af wanneer ik er vandoor ga omdat ze het niet waard is. Dat zou me boos moeten maken volgens haar, waarmee ze me alsnog wegjaagt. Gaat niet gebeuren, want ik weet wie ze is.
zondag 12 februari 2017 om 16:06
Sun en Pruttel het is inderdaad zo dat ik er niks aan kan doen dat die beelden komen, ik wil ze namelijk helemaal niet. Wat wel werkt is continu afleiding maar er komt áltijd een moment waarop er even niks is (bijv in bed) en dan komen ze alsnog met volle kracht mijn hoofd binnen
Ik probeer mijn hoofd wel zo te sturen dat het aan vrolijke dingen denkt maar het zit vol met nare herinneringen
Alsof ik iemand ben die het negatieve juist opzoekt terwijl ik me zo machteloos voel tegenover m'n hoofd
Het moet toch zo simpel kunnen zijn als: negeer de beelden en steek energie in je toekomst
Het is belachelijk dat dat mij niet lukt
Ik probeer mijn hoofd wel zo te sturen dat het aan vrolijke dingen denkt maar het zit vol met nare herinneringen
Alsof ik iemand ben die het negatieve juist opzoekt terwijl ik me zo machteloos voel tegenover m'n hoofd
Het moet toch zo simpel kunnen zijn als: negeer de beelden en steek energie in je toekomst
Het is belachelijk dat dat mij niet lukt
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 februari 2017 om 16:13
quote:Knuffelbeertjes schreef op 12 februari 2017 @ 16:06:
Sun en Pruttel het is inderdaad zo dat ik er niks aan kan doen dat die beelden komen, ik wil ze namelijk helemaal niet. Wat wel werkt is continu afleiding maar er komt áltijd een moment waarop er even niks is (bijv in bed) en dan komen ze alsnog met volle kracht mijn hoofd binnen
Ik probeer mijn hoofd wel zo te sturen dat het aan vrolijke dingen denkt maar het zit vol met nare herinneringen
Alsof ik iemand ben die het negatieve juist opzoekt terwijl ik me zo machteloo ks voel tegenover m'n hoofd
Het moet toch zo simpel kunnen zijn als: negeer de beelden en steek energie in je toekomst
Het is belachelijk dat dat mij niet lukt
Ja Knuf, het is belachelijk. Ik denk namelijk nooit aan roze olifanten als ik niet aan roze.... Dus
Het is niet voor niets dat wetenschappers onze hersenen en hun werking nog niet ontleed hebben. Het is te complex.
Als zij dat niet kunnen terwijl dat de slimste mensen zijn, waarom moet jij dat dan voor 100% kunnen controleren? Dat kan helemaal niet Knuffie. Echt niet. Ook niet als je het heel heel heel graag wilt.
Het onder controle hebben is wat anders dan het controleren. Dat eerste ben jij keihard mee bezig, om dat te leren en dat die je heel erg goed! Je bent echt heel erg goed bezig meis.
Sun en Pruttel het is inderdaad zo dat ik er niks aan kan doen dat die beelden komen, ik wil ze namelijk helemaal niet. Wat wel werkt is continu afleiding maar er komt áltijd een moment waarop er even niks is (bijv in bed) en dan komen ze alsnog met volle kracht mijn hoofd binnen
Ik probeer mijn hoofd wel zo te sturen dat het aan vrolijke dingen denkt maar het zit vol met nare herinneringen
Alsof ik iemand ben die het negatieve juist opzoekt terwijl ik me zo machteloo ks voel tegenover m'n hoofd
Het moet toch zo simpel kunnen zijn als: negeer de beelden en steek energie in je toekomst
Het is belachelijk dat dat mij niet lukt
Ja Knuf, het is belachelijk. Ik denk namelijk nooit aan roze olifanten als ik niet aan roze.... Dus
Het is niet voor niets dat wetenschappers onze hersenen en hun werking nog niet ontleed hebben. Het is te complex.
Als zij dat niet kunnen terwijl dat de slimste mensen zijn, waarom moet jij dat dan voor 100% kunnen controleren? Dat kan helemaal niet Knuffie. Echt niet. Ook niet als je het heel heel heel graag wilt.
Het onder controle hebben is wat anders dan het controleren. Dat eerste ben jij keihard mee bezig, om dat te leren en dat die je heel erg goed! Je bent echt heel erg goed bezig meis.
