Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel III
maandag 16 januari 2017 om 12:54
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 09:37
Is het belangrijk om je hele verhaal in één gesprek te doen? Dat lukt mij meestal niet, hoor.
En wat betreft eromheen draaien, daar prikt een goede psych wel doorheen, toch? En anders kun je er later op terugkomen.
Als je geen duidelijk antwoord hebt, kun je zeggen dat je er even over na moet denken en er later op terugkomt.
En wat betreft eromheen draaien, daar prikt een goede psych wel doorheen, toch? En anders kun je er later op terugkomen.
Als je geen duidelijk antwoord hebt, kun je zeggen dat je er even over na moet denken en er later op terugkomt.
woensdag 15 februari 2017 om 15:36
Ok, voor alle zakdoekhaters......
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....
woensdag 15 februari 2017 om 16:38
quote:branningbrothers schreef op 15 februari 2017 @ 15:36:
Ok, voor alle zakdoekhaters......
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....Die scene is hilarisch!
Ok, voor alle zakdoekhaters......
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....Die scene is hilarisch!
woensdag 15 februari 2017 om 16:49
Heb aan je gedacht vandaag Appel. (4 grannys bij de aldi gekocht). Goed gedaan bij peut! Vind je dat zelf ook? ( hoezo een sturende vraag..)
Ik heb vandaag iets gedaan waar ik niet verder kan uitwijden maar ben iig ergens geweest met de 'je kan me wat- houding'. Het had een doel. Dat doel was Goed. Ik merk dat als ik voor zoiets ga, dat ik sterker en moediger ben dan ik dacht.
Toch echt iets anders dan de ' sorry dat ik besta, ik ben toch wel leuk? ' attitude die ik meestal heb.
Ik heb vandaag iets gedaan waar ik niet verder kan uitwijden maar ben iig ergens geweest met de 'je kan me wat- houding'. Het had een doel. Dat doel was Goed. Ik merk dat als ik voor zoiets ga, dat ik sterker en moediger ben dan ik dacht.
Toch echt iets anders dan de ' sorry dat ik besta, ik ben toch wel leuk? ' attitude die ik meestal heb.
woensdag 15 februari 2017 om 16:55
quote:SF_ schreef op 15 februari 2017 @ 08:44:
Opvallend hoe je het eerst duidelijk ziet en hoe vervolgens je negatieve gedachten weer de overhand krijgen.Opvallend rot is dat... Ze blijven toch terrein winnen.
Opvallend hoe je het eerst duidelijk ziet en hoe vervolgens je negatieve gedachten weer de overhand krijgen.Opvallend rot is dat... Ze blijven toch terrein winnen.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 16:56
quote:branningbrothers schreef op 15 februari 2017 @ 15:36:
Ok, voor alle zakdoekhaters......
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....
Ok, voor alle zakdoekhaters......
Natuurliefhebbende Roelien had zich aan een boom vastgeketend. Door man Evert verwijderd, iedereen onbegrip voor haar en haar doelen in het leven. Ruzie thuis met Evert en haar stiefkinderen. Ze voelt zich onbegrepen. Ze zit bij dr. Rossi, de psychiater op de bank: "En dan lijkt het allemaal zo leeg. Zo zinloos. Op de donkerste momenten denk ik, wat maakt het eigenlijk nou uit of ik er wel of niet ben? Ik maak toch helemaal geen verschil. Ik voeg helemaal niks toe".
Dr. Rossi kijkt toe. Roelien huilt en pakt een tissue, snuit haar neus en pakt er nog een. Roelien kijkt naar de tissues en zegt: "Wat is dit? Gebleekte tissues? Vier lagen?! Vier lagen chloor gebleekt papier voor mijn onnozele tranen?! Weet u wel hoeveel vierkante kilometer tropisch regenwoud hiervoor naar de kloten gaat? Straks komen we om in onze tissues terwijl we niet eens genoeg zuurstof hebben voor onze laatste adem!"....Roelien versnippert ondertussen manisch alle tissues terwijl dr. Rossi sprakenloos toekijkt.....
woensdag 15 februari 2017 om 16:57
Granny, wat heb je dat goed gedaan
Je bent eerlijk geweest zo te lezen en hebt dingen kunnen aangeven.
Nu de ontlading natuurlijk, dat moet/mag er ook zijn
BB, jaaa die scene is geweldig
Hanke, ook super goed van jou, hoe je gehandeld hebt vandaag.
Sterk en moedig, mooi, zo zie ik jou ook vaak, in wat je schrijft
Je bent eerlijk geweest zo te lezen en hebt dingen kunnen aangeven.
Nu de ontlading natuurlijk, dat moet/mag er ook zijn
BB, jaaa die scene is geweldig
Hanke, ook super goed van jou, hoe je gehandeld hebt vandaag.
Sterk en moedig, mooi, zo zie ik jou ook vaak, in wat je schrijft
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 17:10
Logisch.
Maar wel vreemd om van jezelf te moeten meemaken.
De nieuwe generatie...weet niet of ik dat een fijne formulering had gevonden. Als het goed is gaat iederéén toch mee met de ontwikkelingen die nodig zijn???
Het 'sleep Knuff de vriendloze episode door' is begonnen toch? Hoe was het om thuis te komen? Ongezellig?
Maar wel vreemd om van jezelf te moeten meemaken.
De nieuwe generatie...weet niet of ik dat een fijne formulering had gevonden. Als het goed is gaat iederéén toch mee met de ontwikkelingen die nodig zijn???
Het 'sleep Knuff de vriendloze episode door' is begonnen toch? Hoe was het om thuis te komen? Ongezellig?
woensdag 15 februari 2017 om 17:11
quote:Knuffelbeertjes schreef op 15 februari 2017 @ 17:05:
En ook moeilijk, omdat het begrip 'seksueel misbruik' een aantal keren is gevallen
(heb ik op afstand mee te maken in mijn werk)
En op die momenten werd ik wel enorm misselijk,
en kon het niet hebben eigenlijk.
Maar goed, werk en privé moeten gescheiden zijn,
en dat heb ik heel, heel lang, heel, heel goed op weten te brengen,
maar nu ik kwetsbaarder ben,
vraagt het enorm veel van me om niet in tranen uit te barsten als het over zulke casussen gaat
Nu we bijna aan deel 4 toe zijn ( ) durf ik het wel een keer aan mezelf te quoten
Maar wat me hier het meest aan stoorde:
toen de spreker het daar over had,
ging er echt zo'n stilte door de zaal,
en vielen mensen stil en pijnlijke blikken,
serieus en zo...
Bevestigt voor mij de taboe die het heeft,
en dat er niet over gepraat mag worden.
Want inhoudelijk zei de spreker er weinig over,
maar alleen die term was al genoeg om de sfeer te doen omslaan.
Daaruit concludeer ik dan dat het iets walgelijks is,
en voel ik mij ook zo.
En ook moeilijk, omdat het begrip 'seksueel misbruik' een aantal keren is gevallen
(heb ik op afstand mee te maken in mijn werk)
En op die momenten werd ik wel enorm misselijk,
en kon het niet hebben eigenlijk.
Maar goed, werk en privé moeten gescheiden zijn,
en dat heb ik heel, heel lang, heel, heel goed op weten te brengen,
maar nu ik kwetsbaarder ben,
vraagt het enorm veel van me om niet in tranen uit te barsten als het over zulke casussen gaat
Nu we bijna aan deel 4 toe zijn ( ) durf ik het wel een keer aan mezelf te quoten
Maar wat me hier het meest aan stoorde:
toen de spreker het daar over had,
ging er echt zo'n stilte door de zaal,
en vielen mensen stil en pijnlijke blikken,
serieus en zo...
Bevestigt voor mij de taboe die het heeft,
en dat er niet over gepraat mag worden.
Want inhoudelijk zei de spreker er weinig over,
maar alleen die term was al genoeg om de sfeer te doen omslaan.
Daaruit concludeer ik dan dat het iets walgelijks is,
en voel ik mij ook zo.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 17:14
quote:hanke321 schreef op 15 februari 2017 @ 17:10:
Logisch.
Maar wel vreemd om van jezelf te moeten meemaken.
De nieuwe generatie...weet niet of ik dat een fijne formulering had gevonden. Als het goed is gaat iederéén toch mee met de ontwikkelingen die nodig zijn???
Het 'sleep Knuff de vriendloze episode door' is begonnen toch? Hoe was het om thuis te komen? Ongezellig?
Dank je Hanke. Ik vond het ook moeilijk hier te schrijven, maar anders kon ik mijn verhaal niet goed doen.
Ik voel me helemaal niet een nieuwe generatie.
Voelde me wel extreem jong door zo'n opmerking,
en baal daar dan weer van...
Logisch.
Maar wel vreemd om van jezelf te moeten meemaken.
De nieuwe generatie...weet niet of ik dat een fijne formulering had gevonden. Als het goed is gaat iederéén toch mee met de ontwikkelingen die nodig zijn???
Het 'sleep Knuff de vriendloze episode door' is begonnen toch? Hoe was het om thuis te komen? Ongezellig?
Dank je Hanke. Ik vond het ook moeilijk hier te schrijven, maar anders kon ik mijn verhaal niet goed doen.
Ik voel me helemaal niet een nieuwe generatie.
Voelde me wel extreem jong door zo'n opmerking,
en baal daar dan weer van...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 17:19
quote:Knuffelbeertjes schreef op 15 februari 2017 @ 17:11:
[...]
Want inhoudelijk zei de spreker er weinig over,
maar alleen die term was al genoeg om de sfeer te doen omslaan.
Daaruit concludeer ik dan dat het iets walgelijks is,
en voel ik mij ook zo.Het taboe is er zeker wel, ja. Maar het is niet de walgelijkheid die door ieders hoofd speelt op zo'n moment, het is de verschrikkelijke pijn en een hoop schaamte die mensen voelen als het erover gaat. Seksueel misbruik (en ook verkrachtingen) komt heel veel voor en ik denk dat iedereen op zijn minst wel iemand kent die het heeft meegemaakt.
[...]
Want inhoudelijk zei de spreker er weinig over,
maar alleen die term was al genoeg om de sfeer te doen omslaan.
Daaruit concludeer ik dan dat het iets walgelijks is,
en voel ik mij ook zo.Het taboe is er zeker wel, ja. Maar het is niet de walgelijkheid die door ieders hoofd speelt op zo'n moment, het is de verschrikkelijke pijn en een hoop schaamte die mensen voelen als het erover gaat. Seksueel misbruik (en ook verkrachtingen) komt heel veel voor en ik denk dat iedereen op zijn minst wel iemand kent die het heeft meegemaakt.
woensdag 15 februari 2017 om 17:22
Vrouwen:
ooit meegemaakt: 40%
vóór 16e jaar meegemaakt: 17%
vóór 12e jaar meegemaakt: 3%
https://www.movisie.nl/fe ... n-cijfers-seksueel-geweld
ooit meegemaakt: 40%
vóór 16e jaar meegemaakt: 17%
vóór 12e jaar meegemaakt: 3%
https://www.movisie.nl/fe ... n-cijfers-seksueel-geweld
woensdag 15 februari 2017 om 17:23
quote:hanke321 schreef op 15 februari 2017 @ 16:49:
Heb aan je gedacht vandaag Appel. (4 grannys bij de aldi gekocht). Goed gedaan bij peut! Vind je dat zelf ook? ( hoezo een sturende vraag..)
Ik denk ook altijd aan mezelf als ik Granny's koop. Al 10 jaar eet ik Granny's met een glimlach Zolang hang ik hier al rond Mijn avatar met appeltje dan he, mijn naam veranderd nogal eens.
Vond vlak na het gesprek wel dat ik goed bezig was geweest.
Nu niet meer. Breek dat goede gevoel compleet af in m'n hoofd.
Denk steeds aan haar sturende vragen (ik gooi hem er even in ) richting de ernst. Alsof ze zich zorgen maakte. Op dat punt klapte ik een beetje dicht. En nu baal ik ervan dat ik toen niet open en eerlijk ben gebleven.
Ik heb vandaag iets gedaan waar ik niet verder kan uitwijden maar ben iig ergens geweest met de 'je kan me wat- houding'. Het had een doel. Dat doel was Goed. Ik merk dat als ik voor zoiets ga, dat ik sterker en moediger ben dan ik dacht.
Toch echt iets anders dan de ' sorry dat ik besta, ik ben toch wel leuk? ' attitude die ik meestal heb.
You go girl
Wat goed van je!!
Heb aan je gedacht vandaag Appel. (4 grannys bij de aldi gekocht). Goed gedaan bij peut! Vind je dat zelf ook? ( hoezo een sturende vraag..)
Ik denk ook altijd aan mezelf als ik Granny's koop. Al 10 jaar eet ik Granny's met een glimlach Zolang hang ik hier al rond Mijn avatar met appeltje dan he, mijn naam veranderd nogal eens.
Vond vlak na het gesprek wel dat ik goed bezig was geweest.
Nu niet meer. Breek dat goede gevoel compleet af in m'n hoofd.
Denk steeds aan haar sturende vragen (ik gooi hem er even in ) richting de ernst. Alsof ze zich zorgen maakte. Op dat punt klapte ik een beetje dicht. En nu baal ik ervan dat ik toen niet open en eerlijk ben gebleven.
Ik heb vandaag iets gedaan waar ik niet verder kan uitwijden maar ben iig ergens geweest met de 'je kan me wat- houding'. Het had een doel. Dat doel was Goed. Ik merk dat als ik voor zoiets ga, dat ik sterker en moediger ben dan ik dacht.
Toch echt iets anders dan de ' sorry dat ik besta, ik ben toch wel leuk? ' attitude die ik meestal heb.
You go girl
Wat goed van je!!
woensdag 15 februari 2017 om 17:26
quote:SF_ schreef op 15 februari 2017 @ 17:19:
[...]
Het taboe is er zeker wel, ja. Maar het is niet de walgelijkheid die door ieders hoofd speelt op zo'n moment, het is de verschrikkelijke pijn en een hoop schaamte die mensen voelen als het erover gaat. Seksueel misbruik (en ook verkrachtingen) komt heel veel voor en ik denk dat iedereen op zijn minst wel iemand kent die het heeft meegemaakt.
Denk je dat mensen dat voelen op zo'n moment? Ik heb echt geen idee
Ik denk altijd aan wat ik zelf heb meegemaakt natuurlijk
Nou ja eigenlijk doe ik mijn best daar juist niet aan te denken, wat uiteraard niet werkt
Maar ik heb dus echt geen idee wat iemand denkt die dat niet meegemaakt heeft
Wb jouw cijfers: echt vreselijk
[...]
Het taboe is er zeker wel, ja. Maar het is niet de walgelijkheid die door ieders hoofd speelt op zo'n moment, het is de verschrikkelijke pijn en een hoop schaamte die mensen voelen als het erover gaat. Seksueel misbruik (en ook verkrachtingen) komt heel veel voor en ik denk dat iedereen op zijn minst wel iemand kent die het heeft meegemaakt.
Denk je dat mensen dat voelen op zo'n moment? Ik heb echt geen idee
Ik denk altijd aan wat ik zelf heb meegemaakt natuurlijk
Nou ja eigenlijk doe ik mijn best daar juist niet aan te denken, wat uiteraard niet werkt
Maar ik heb dus echt geen idee wat iemand denkt die dat niet meegemaakt heeft
Wb jouw cijfers: echt vreselijk
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 15 februari 2017 om 17:32
quote:Knuffelbeertjes schreef op 15 februari 2017 @ 17:11:
[...]
.
Ik denk dat op dat moment de zaal stil viel omdat het vooral een heel verdrietige gebeurtenis is.
Niet zozeer omdat er een taboe op heerst. Misschien hebben mensen in de zaal er werktechnisch mee te maken, of in hun privé-sfeer of zelf wel.
Jij reageert er heel logisch heel alert op en die stilte die valt, voel jij heel intens. Omdat het jouw persoonlijk treft.
Daar op dat moment in die zaal kon er niet over gesproken worden, er moest geluisterd worden naar de spreker.
Denk ik..
[...]
.
Ik denk dat op dat moment de zaal stil viel omdat het vooral een heel verdrietige gebeurtenis is.
Niet zozeer omdat er een taboe op heerst. Misschien hebben mensen in de zaal er werktechnisch mee te maken, of in hun privé-sfeer of zelf wel.
Jij reageert er heel logisch heel alert op en die stilte die valt, voel jij heel intens. Omdat het jouw persoonlijk treft.
Daar op dat moment in die zaal kon er niet over gesproken worden, er moest geluisterd worden naar de spreker.
Denk ik..
