Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 3 april 2017 om 18:43
quote:pruttel schreef op 03 april 2017 @ 16:38:
Maar het enige wat ik straks thuis aantref zijn dikke lompe poezen
Verschil moet er blijven
Ik trof een vriend aan die gekookt had, misschien kan ik daar toch aan gaan wennen
En ahhhww wat schattig Snow
Maar het enige wat ik straks thuis aantref zijn dikke lompe poezen
Verschil moet er blijven
Ik trof een vriend aan die gekookt had, misschien kan ik daar toch aan gaan wennen
En ahhhww wat schattig Snow
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 3 april 2017 om 19:18
quote:Knuffelbeertjes schreef op 03 april 2017 @ 09:53:
[...]
Ik vind dit ook heel lastig Sofie,
woord voor woord volg ik je.
Ik schaam me enorm hiervoor.
Dapper dat je het opgeschreven hebt
En dapper dat jij het ook hebt opgeschreven!
Bedankt ook voor je andere reacties op mijn post. Dat vind ik heel fijn.
Ik vind het super mooi dat jij echt voelt dat jouw lichaam niets te verwijten valt. Ik zit meer in het stadium: ik begrijp het.... maar pfff.
In mijn beleving heeft het misbruik door kunnen gaan doordat mijn lichaam niet gevochten heeft. Dat stukje verleden, daarin kan ik dat accepteren en zelfs waarderen, zoals mijn lichaam heeft gehandeld.
Maar in het nu.... ik snap dat mijn lichaam het verschil niet weet. Maar daarmee worden de nare dingen herhaald.
[...]
@Pruttel, cake..... werkelijk, hoe krijg je het verzonnen??? En er valt wederom geen speld tussen te krijgen.
@Snow, een seksuoloog heb ik ongeveer 183 keer overwogen maar ik durf het (nog?) niet. Als mijn psych iets in die richting insinueert, stop ik denkbeeldig mijn vingers in mijn horen terwijl ik heel hard 'wawalalawalala' roep.
[...]
Ik vind dit ook heel lastig Sofie,
woord voor woord volg ik je.
Ik schaam me enorm hiervoor.
Dapper dat je het opgeschreven hebt
En dapper dat jij het ook hebt opgeschreven!
Bedankt ook voor je andere reacties op mijn post. Dat vind ik heel fijn.
Ik vind het super mooi dat jij echt voelt dat jouw lichaam niets te verwijten valt. Ik zit meer in het stadium: ik begrijp het.... maar pfff.
In mijn beleving heeft het misbruik door kunnen gaan doordat mijn lichaam niet gevochten heeft. Dat stukje verleden, daarin kan ik dat accepteren en zelfs waarderen, zoals mijn lichaam heeft gehandeld.
Maar in het nu.... ik snap dat mijn lichaam het verschil niet weet. Maar daarmee worden de nare dingen herhaald.
[...]
@Pruttel, cake..... werkelijk, hoe krijg je het verzonnen??? En er valt wederom geen speld tussen te krijgen.
@Snow, een seksuoloog heb ik ongeveer 183 keer overwogen maar ik durf het (nog?) niet. Als mijn psych iets in die richting insinueert, stop ik denkbeeldig mijn vingers in mijn horen terwijl ik heel hard 'wawalalawalala' roep.
maandag 3 april 2017 om 20:07
maandag 3 april 2017 om 20:43
Lieve Sofie ik krijg het idee dat je nog altijd in een soort almachts fantasie zit. En dat je niet gelooft dat je hersenen echt op dat moment hebben gedaan wat de beste overleef modus was....te weten de freeze... Het lijkt of je niet wilt laten doordringen dat t om misbruik en machtsongelijkheid ging. Je bent niet in de steek gelaten. Iemand heeft je iets bijzonder grensoverschrijdends aangedaan. Het hád ik maar...
Is dat omdat je niet klein gekregen wil zijn? Is het omdat jij de macht wil blijven voelen ipv de onmacht? En wakkert dat ook de angst voor daderschap aan omdat je maar blijft focussen op macht en deze evt terugpakken?
Is dat omdat je niet klein gekregen wil zijn? Is het omdat jij de macht wil blijven voelen ipv de onmacht? En wakkert dat ook de angst voor daderschap aan omdat je maar blijft focussen op macht en deze evt terugpakken?
maandag 3 april 2017 om 20:50
quote:Mijn conclusie is dan ook dat ik mezelf dit allemaal aandoe
Hé, die ken ik ook.
Maar ja, het weten en denken wat goed is, is één ding. Het doen en kunnen overgaan tot actie is heel wat anders. Daar zitten helaas nog heel wat stappen tussen. Als ik wist welke stappen, zou ik ze gratis met jullie delen.
Hé, die ken ik ook.
Maar ja, het weten en denken wat goed is, is één ding. Het doen en kunnen overgaan tot actie is heel wat anders. Daar zitten helaas nog heel wat stappen tussen. Als ik wist welke stappen, zou ik ze gratis met jullie delen.
maandag 3 april 2017 om 20:52
Aanmodderperioden zijn volgens mij vaak perioden waarin je aan het verwerken bent. En dan ineens gaat het zonnetje weer wat warmer schijnen en neemt je veerkracht toe. Het lijkt in de aanmodderperiode zelf alsof je passief zit te wachten, maar ergens (in het onderbewuste?) stroomt alle energie naartoe en daar is het ook nodig.
maandag 3 april 2017 om 21:02
Je hebt vast gelijk Snow
Maar ik vind het verschrikkelijk
Ik merk aan alles mijn ongeduld
Ik ben boos op m'n therapeuten
Omdat ze me in een te traag tempo helpen
Boos op mezelf
Dat ik me te traag alles eigen maak
Ik zie het als een mooi verhaal:
De komende periode vertellen ze hoe ik hieruit moet komen en wat ik moet doen
En dan doe ik dat gewoon even en leef ik mijn verdere leven lang en gelukkig
Dat wil ik
Niet dit
Dit houd ik niet nog een week langer vol
Maar ik vind het verschrikkelijk
Ik merk aan alles mijn ongeduld
Ik ben boos op m'n therapeuten
Omdat ze me in een te traag tempo helpen
Boos op mezelf
Dat ik me te traag alles eigen maak
Ik zie het als een mooi verhaal:
De komende periode vertellen ze hoe ik hieruit moet komen en wat ik moet doen
En dan doe ik dat gewoon even en leef ik mijn verdere leven lang en gelukkig
Dat wil ik
Niet dit
Dit houd ik niet nog een week langer vol
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 3 april 2017 om 21:09
Natuurlijk wil je dat. En als zo'n behandeling bestond, hadden ze die je allang gegeven. Het is gewoon verschrikkelijk op de bodem van de put en het elke minuut voelt als een uur en het is moeilijk hoop te houden dat het beter gaat worden, maar niet nu al. Ik vind het heel erg dat iemand zich zo kan voelen.
Maar we trekken elkaar er hier doorheen. Dat kunnen we tenminste wel doen. Want die magische pil heb ik ook niet.
Zoek naar dingen die het nu draaglijker maken. Wandelen met vriend, een dagje weg, een film kijken, je lievelingsfilm kijken, je lievelingsmuziek luisteren, wat lekkers eten of maken, je hobby beoefenen, lang in bad gaan met een fijn tijdschrift, etc. Dat zijn allemaal zelfzorgdingen eigenlijk.
En zo zit je de tijd uit. En ondertussen gebeuren er allemaal dingen bij jou. Je gaat al ongelooflijk snel, ongelooflijk! Misschien zit je zelfs al een heel klein stukje hoger in de put. Niet meer op de bodem. Je relaties verdiepen zich, je leert, je past dingen toe, ...
Je houdt het wel een week langer vol. Je hoeft alleen maar te ademen en de tijd gaat voorbij.
(Dat is soms mijn mantra geweest. Het hielp mij, misschien helpt het jou een beetje.)
Maar we trekken elkaar er hier doorheen. Dat kunnen we tenminste wel doen. Want die magische pil heb ik ook niet.
Zoek naar dingen die het nu draaglijker maken. Wandelen met vriend, een dagje weg, een film kijken, je lievelingsfilm kijken, je lievelingsmuziek luisteren, wat lekkers eten of maken, je hobby beoefenen, lang in bad gaan met een fijn tijdschrift, etc. Dat zijn allemaal zelfzorgdingen eigenlijk.
En zo zit je de tijd uit. En ondertussen gebeuren er allemaal dingen bij jou. Je gaat al ongelooflijk snel, ongelooflijk! Misschien zit je zelfs al een heel klein stukje hoger in de put. Niet meer op de bodem. Je relaties verdiepen zich, je leert, je past dingen toe, ...
Je houdt het wel een week langer vol. Je hoeft alleen maar te ademen en de tijd gaat voorbij.
(Dat is soms mijn mantra geweest. Het hielp mij, misschien helpt het jou een beetje.)
maandag 3 april 2017 om 21:13
naar iedereen. Net bijgelezen. Het is heel druk hier, prive met kindertoestanden (goede en mindere), nieuwe opdracht die stommer is dan verwacht. Dus moet een nieuwe zoeken. Door naar de volgende ronde met het certificeren. En zoals gewoonlijk wil ik alles nu, in 1 keer doen. Maar dat kan niet want morgen is de operatie. Dus of ik ben er de rest van de week niet, knock out op de bank, of heel veel door verveling.
Ik kan niet op alles reageren maar wilde nog zeggen:
@Snow, je mag zo kort(af) reageren als je wilt. Het was mijn angst dat je boos was op mij. Je bent wie je bent en dat is prima. Iedereen mag hier gewoon zichzelf zijn.
Over het delen: wat ik vroeger deed was het delen met vriendinnen verdelen, zodat niemand het complete plaatje had. Ik was mij er niet bewust van maar merkte wel dat vriendschappen scheef groeiden. Op een gegeven moment heb ik dat veranderd. Ik deel nu met minder mensen maar degenen met wie ik echt deel deel ik het gehele plaatje.
Ik kan niet op alles reageren maar wilde nog zeggen:
@Snow, je mag zo kort(af) reageren als je wilt. Het was mijn angst dat je boos was op mij. Je bent wie je bent en dat is prima. Iedereen mag hier gewoon zichzelf zijn.
Over het delen: wat ik vroeger deed was het delen met vriendinnen verdelen, zodat niemand het complete plaatje had. Ik was mij er niet bewust van maar merkte wel dat vriendschappen scheef groeiden. Op een gegeven moment heb ik dat veranderd. Ik deel nu met minder mensen maar degenen met wie ik echt deel deel ik het gehele plaatje.
maandag 3 april 2017 om 21:26
@Hanke, ik begin (mede dankzij jullie) steeds meer te geloven dat mijn lichaam toen het juiste heeft gedaan. Soms voel ik dit zelfs al een klein beetje. De 'had ik maar' gedachten zijn er soms nog, maar ik geloof ze steeds minder.
[...]
@Snow, heerlijk, jouw humor. Het doet mij in ieder geval goed!
@Knuff, het is niet de lef die ontbreekt om de EMDR te starten. Het is veel groter en zoveel meer omvattend. Jouw therapeuten zorgen er samen met jou voor dat je stabiel aan de EMDR kunt beginnen. Ik geloof er in dat dit gaat lukken. Je weet het nooit zeker, 100% garantie krijg je niet, maar ik geloof er wel in. Mijn geloof is 100%. Of nee, 120%.
En trage stapjes zijn ook stapjes .
[...]
@Snow, heerlijk, jouw humor. Het doet mij in ieder geval goed!
@Knuff, het is niet de lef die ontbreekt om de EMDR te starten. Het is veel groter en zoveel meer omvattend. Jouw therapeuten zorgen er samen met jou voor dat je stabiel aan de EMDR kunt beginnen. Ik geloof er in dat dit gaat lukken. Je weet het nooit zeker, 100% garantie krijg je niet, maar ik geloof er wel in. Mijn geloof is 100%. Of nee, 120%.
En trage stapjes zijn ook stapjes .
maandag 3 april 2017 om 21:39
@sofie, ik heb geen misbruik verleden. Gelukkig niet, maar snap je 'bevriezing' zeer goed. Tijdens mijn studie pakte de beste vriend van mijn ex (die ook een relatie had met een kennis) mij in een volle kroeg beet (half bij mijn borsten) en fluisterde 'met jou heb ik altijd al in bed willen liggen. En we waren in een overvolle kroeg met veel vrienden om mij heen. Ik hoefde alleen maar te zeggen: Nee, bedankt, dat wil ik niet. Maar ik was zooooo verbaasd. Ik zei niets, deed niets en stond bevroren aan de grond.
Weken later gingen we bij hem, en zijn vriendin nog iets drinken na een feestje. Zijn vriendin viel in slaap op de bank. Hij legde zijn arm op mijn been. Ook toen bevroor ik. Ik die karate ken, die bekend staat als iemand die haar mannetje staat, altijd een grote bek heeft en zich niet klem laat lullen.
Door omstandigheden kon ik ontsnappen maar ik vond mijzelf alles behalve stoer. Ik denk juist omdat het een bekende was (wat vaak zo is) ik het niet verwachtte.
Maar lieve Sofie, val jezelf dus niet zo hard. Je reageerde hoe je reageerde. Er is geen goede of slechte manier. Wat belangrijk is is dat je het hebt overleefd en dat je nu heel hard werkt om beter te worden. En dat verdient alle applaus!
Weken later gingen we bij hem, en zijn vriendin nog iets drinken na een feestje. Zijn vriendin viel in slaap op de bank. Hij legde zijn arm op mijn been. Ook toen bevroor ik. Ik die karate ken, die bekend staat als iemand die haar mannetje staat, altijd een grote bek heeft en zich niet klem laat lullen.
Door omstandigheden kon ik ontsnappen maar ik vond mijzelf alles behalve stoer. Ik denk juist omdat het een bekende was (wat vaak zo is) ik het niet verwachtte.
Maar lieve Sofie, val jezelf dus niet zo hard. Je reageerde hoe je reageerde. Er is geen goede of slechte manier. Wat belangrijk is is dat je het hebt overleefd en dat je nu heel hard werkt om beter te worden. En dat verdient alle applaus!
