Paniek door de herbelevingen - deel IV

16-02-2017 09:35 3014 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.

De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!

Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.



Link naar deel 1:

Paniek door de herbelevingen



Link naar deel 2:

Paniek door de herbelevingen - deel II



Link naar deel 3:

Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ja Snow toevallig dat je dat zegt want ook die optie is wel voorbij gekomen inmiddels

Het wordt me gelukkig onmogelijk gemaakt om vast te houden aan de oude overtuigingen

En die wil ik ook niet meer hebben

En ik vertrouw ze de hele week van alles toe, deel met ze dmv app en mail contact, maar zodra ik met ze in 1 ruimte zit is er zoveel angst dat het heldere denken weg is en er alleen nog maar emoties zijn (en dus oude overtuigingen die in de bres springen).

Daar word ik wel moedeloos van...

Dan denk ik ook: dit gaat nooit wat worden





En heel vaak heb ik dus bijna geen woorden als ik bij ze ben

En dat voelt zo zwak

Want ik kan op papier van alles zetten

Maar erover praten is een ander verhaal

Want dan opeens doen de gedachten alsof al die geschreven woorden (en dus angsten en gevoelens) niet bestaan.

Dus heb ik niks te zeggen



Daar schaam ik me echt voor

Zo weinig woorden

En tegelijk zoveel
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Je pakt zoveel dingen aan, sommige dingen hebben gewoon nog wat tijd nodig. Dit is de eerste keer dat je therapeuten een beetje vertrouwt. Dat is al heel eng, dus ik snap best dat je oude overtuigingen het doodeng vinden en je vanuit hun perspectief willen beschermen. Maar het gaat elke keer vast een beetje beter.
Alle reacties Link kopieren
Zo dapper dat je hier eerlijk over deelt. Tav sessies zit óók trauma en dat je daar open over bent dwingt veel respect bij me af.



Dat je partner en vrienden en dit forum náást je sessies 'gebruikt' vind ik heel slim en zinnig van je. Ook hoe topic loopt.... Ik zie hoe ieder voor zich zich ontwikkelt en in het eigen tempo.



Zo geniet ik er bijv de laatste dagen van dat je je meer 'thuis' voelt hier Snow. Ben daar blij om. Voor jou (en voor mij omdat ik het gezellig vind)...
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar hoor die terugtrekkende beweging steeds. Ook zo vermoeiend.

Ik heb net ook weer alle ruiten ingegooid door mn afspraak met psych af te zeggen na haar ziek zijn. Ik ben t lijntje alweer kwijt, ik doe het wel alleen
Alle reacties Link kopieren
x
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
quote:theekransjes schreef op 05 april 2017 @ 15:42:

@Knuffelbeertjes, ik herken je trauma tav de sessies helemaal niet, maar begrijp wel dat als je dat altijd al verteld is, je dat echt niet zomaar verandert. :

Inhoudelijk niet nee maar zo te lezen wb huilen wel

(is hetzelfde principe en knap dat je daar al zoveel in gewonnen hebt!)



Bedankt voor je lieve woorden

I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Oke, stel......



Het is inderdaad een grote poule. Een grote wedstrijd voor alle psychiaters, psychologen en therapeuten. Waarin iedereen samenwerkt en hoopt op Tempo verslindende patienten. Een wereld waarin huilscenes geensceneerd worden om anderen aan het huilen te krijgen of om de wereld evran te overtuigen dat therapeuten vriendelijk blijven reageren.



En als het neveneffect is dat jij, Knuf, je beter zou gaan voelen, dan zou mij die poulewereld niet uitmaken. Hoeveel last zou jij van die poule hebben als je je wel langzaam beter zou voelen? En je therapeuten zijn die niet zo aardig dat je het ze zou gunnen om de poule te winnen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Erniethelemaalbij schreef op 05 april 2017 @ 12:42:

Herkenbaar hoor die terugtrekkende beweging steeds. Ook zo vermoeiend.

Ik heb net ook weer alle ruiten ingegooid door mn afspraak met psych af te zeggen na haar ziek zijn. Ik ben t lijntje alweer kwijt, ik doe het wel alleenTuurlijk kan je het alleen. Maar het hoeft niet. Je hoeft alleen maar te bellen voor een nieuwe afspraak.
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
@Hanke, dankjewel voor je lieve woorden.



@Erniethelemaalbij. Is het een kwestie van de ander afwijzen voor diegene jou kan afwijzen? Je zit bij therapie voor jezelf, dus daar zul je uiteindelijk alleen jezelf mee hebben.

Mijn psych gaat over een tijdje verhuizen. Ik heb me afgevraagd of ik dan nog energie wil steken in een band die dan waarschijnlijk toch stopt. Waarom zou ik, hij gaat toch weg. Maar eh, in de tussentijd leer ik veel van hem, dus ja, dat is zeker mijn energie waard. En daarna, dat zie ik dan wel weer.



@Theekransjes, fijn dat je moest lachen. Het was ook wel grappig bedoeld.



quote:En daarna angstig: maar ik mag niet zo egoïstisch zijn en zo erg aan mezelf denken en al helemaal niet bedenken wat ik nu nodig heb. En toen weer terug naar: dat mag ik wel bedenken want ik ben ook een mens en heb behoeften



Ik ben juist heel erg bezig met wat ik nodig heb. Daar moet mijn eerste prioriteit liggen. Doe ik dat niet, dan ligt de depressie op de loer. Dus het moet, anders wordt het veel erger en enger dan wat het nu is.

Bovendien: dit is jouw leven, mag het dan alsjeblieft een beetje in het teken staan van JOUW geluk?



quote:

Maar in bovenstaand voorbeeld:

Is dit dat een stapje? Is dit dan goed?

Is dit de weg omhoog of bevind ik me juist steeds dichter bij de afgrond??



Voor jezelf zorgen lijkt me een weg omhoog, jou niet?



quote:Ik zou het niet opnieuw aankunnen als m'n vertrouwen beschaamd wordt,Jawel hoor. Want je vertrouwen is in het verleden ook beschaamd en toch ben je er nog.
Alle reacties Link kopieren
quote:Knuffelbeertjes schreef op 05 april 2017 @ 19:57:



Ook dat heeft m'n moeder me geregeld uitgelegd; ze winnen je vertrouwen en winnen daarmee de poule. M'n moeder zei: 'vervolgens voel jij je het aller kwetsbaarst en dan laten ze je vallen. Er valt immers niks meer bij je te halen? Ze hebben hun zin al.

Dan gaan ze je uitlachen, wegsturen, belachelijk maken en vernederen. Dus ga je daar weg en moet je een andere zoeken

Stel even dat ze in jou een prijswinnaar in de poule hebben, hè, dan blijven ze juist zo aardig voor je. Juist. Want na de poule komt ongetwijfeld een volgende poule. Hoe moeten ze kans maken als ze jou naar een ander sturen?! Dan geven ze hun troef uit handen.



Doen ze niet hoor, als ze echt zo op eigen belang gericth zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Knuffelbeertjes schreef op 05 april 2017 @ 18:21:

Vandaag zat ik in de auto terug van m'n werk en dacht ik na over een moeilijk gesprek dat ik gevoerd had

Ik dacht aan hoe alle betrokken mensen zich zouden moeten voelen en of ze hun verhaal wel bij iemand kwijt konden

En toen opeens dacht ik aan mezelf...

Ik had nl dat gesprek gevoerd en dat doet ook wat met mij

Wie denkt er nu om mij? Wie past er op mij?

Alleen die gedachte al, dat ik de ruimte heb om ook over mijn behoeften na te denken, was dood eng en tegelijk heel fijn

Ik werd er eerst vrolijk van en dacht: ikzelf natuurlijk! Ikzelf moet op mezelf passen

En daarna angstig: maar ik mag niet zo egoïstisch zijn en zo erg aan mezelf denken en al helemaal niet bedenken wat ik nu nodig heb

En toen weer terug naar: dat mag ik wel bedenken want ik ben ook een mens en heb behoeften

Etc etc



Over alles

Maar in bovenstaand voorbeeld:

Is dit dat een stapje? Is dit dan goed?

Is dit de weg omhoog of bevind ik me juist steeds dichter bij de afgrond??

JA! Dit is een stapje! En het is goed! Het zit op de weg omhoog, alleen zal het geen rechtstreeks pad zijn. Soms val je een stukje terug, en dat is k*t en zwaar, maar omdat je gaande de weg steeds beter klimgereedschap ontdekt (jezelf leeft kennen en leert hoe je voor jezelf kunt zorgen), klauter je er ook steeds sneller en makkelijker weer uit. Maar dit is al heel goed



Zo'n dialoog, is dat ook dat je verschillende Knuffel-delen praten? Is de een na de ander aan het woord, zeg maar?



Ik herken het trouwens heel goed, van het blij worden naar jezelf veeleisend en egoïstisch gaan en terug en weer....
Alle reacties Link kopieren
Branning, hoe ging het vandaag? Hopelijk niet al te veel pijn?



Hanke, hoe ging het vandaag? Ben je bijgekomen van gisteren? Ik vind het heel knap hoe jij op zulke momenten je hand uit durft te steken naar anderen.



Ernie, mag ik je voorzichtig een duwtje geven in de richting van tóch je peut bellen/mailen voor een afspraak? Je hoeft het niet alleen te doen! (Mag wel, maar hoeft niet!) Hij of zij had namelijk veel liever jou gezien dan ziek thuis te liggen! En je mag gewoon aangeven dat je het moeilijk vindt om de draad weer op te pakken doordat er lang tussen de afspraken was.



Snow, jij zit weer beter in je vel de laatste dagen, of niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:SF_ schreef op 05 april 2017 @ 20:23:

Bovendien: dit is jouw leven, mag het dan alsjeblieft een beetje in het teken staan van JOUW geluk?



Hmm misschien...dat voelt zo egoïstisch



Voor jezelf zorgen lijkt me een weg omhoog, jou niet?



Nou... ik interpreteerde het nu als 'voor mezelf zorgen.'

Maar als ik te vaak zo denk, zit ik straks alleen nog maar passief op de bank in m'n uppie, want wie wil er nou omgaan met iemand die alleen maar met zichzelf bezig is?

Dat ben ik niet maar als ik te vaak aan mezelf denk word ik dat misschien wel



Jawel hoor. Want je vertrouwen is in het verleden ook beschaamd en toch ben je er nog.

Dat is waar



Bedankt voor je reactie Snow
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Ja, mijn velletje past weer iets beter.
Voor het zover is dat je alleen nog maar passief op de bank in je uppie zit, zijn we al even verder, denk je niet?

Het is niet zo dat je door één dagje, weekje, maandje goed voor jezelf te zorgen en jezelf op één te zetten, ineens voor de rest van je leven alleen nog maar met jezelf bezig bent.
Alle reacties Link kopieren
quote:Tobbert schreef op 05 april 2017 @ 20:45:

Zo'n dialoog, is dat ook dat je verschillende Knuffel-delen praten? Is de een na de ander aan het woord, zeg maar?

Nee, dit is heel anders

Dit is de dialoog van één deeltje met zichzelf. Dat is niet angstig of vervelend oid

Gewoon wel interessant zelfs

Net of ik een engeltje op m'n ene schouder heb en een duiveltje op de ander (maar het duiveltje heeft zich ook vermomd als engeltje, best schattig ).



Dat is heel iets anders dan de gesprekken in mijn hoofd, de verschillende deeltjes die met elkaar praten én de gedachten die praten. Niet vergelijkbaar.



Bedankt voor al je fijne woorden Tobbie

Mezelf als belangrijke troef zien kan best werken
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Zou ik hier iets uit mogen schrijven, om iets op een rijtje te krijgen. Ik ben de weg een beetje kwijt, in hoeverre ik de situatie/mezelf begrijp. En of die wachtlijsten nu echt zo falen, of dat ik een aansteller ben. Ik voel me een beetje egoïstisch door zo binnen te komen vallen. Maar ik ben nogal aan het overleven de laatste weken, en ik vind het dan heel moeilijk om alles te blijven volgen en durf dan niet goed meer te reageren omdat ik bang ben dat ik dingen gemist heb en daardoor iets lulligs zeg.
Alle reacties Link kopieren
quote:SF_ schreef op 05 april 2017 @ 21:11:

Voor het zover is dat je alleen nog maar passief op de bank in je uppie zit, zijn we al even verder, denk je niet?

Het is niet zo dat je door één dagje, weekje, maandje goed voor jezelf te zorgen en jezelf op één te zetten, ineens voor de rest van je leven alleen nog maar met jezelf bezig bent.



Ik weet het niet

Ik zal er eens over nadenken

Vind het echt twijfelachtig



Fijn om te lezen dat je je weer wat beter voelt
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
@YellowLemon, het overleven klinkt heel zwaar. Juist dan is het juist hartstikke goed om aan jezelf te denken. Ik vind het knap! Lekker schrijven als je dat wilt.

Alle reacties Link kopieren
Goed voor jezelf zorgen is ook met fijne mensen afspreken, leuke dingen doen. Dat sluit alleen nog maar passief op de bank zitten een beetje uit, dus ik ben niet bang dat je passief op die bank eindigt.
quote:Tobbert schreef op 05 april 2017 @ 21:25:

Goed voor jezelf zorgen is ook met fijne mensen afspreken, leuke dingen doen. Dat sluit alleen nog maar passief op de bank zitten een beetje uit, dus ik ben niet bang dat je passief op die bank eindigt.



Ook dat nog. Je hebt helemaal gelijk!

Passief op de bank klinkt eerder depressief. Maar ja, dan adviseren ze je ook om met fijne mensen af te spreken en leuke dingen te doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven