Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 3 oktober 2017 om 20:07
woensdag 4 oktober 2017 om 09:11
Sorry, even een ego-berichtje. Heb mijn zoontje net naar school gebracht voor de eerste keer. Nu probeer ik mijn emoties onder controle te krijgen maar het lukt niet echt. Letterlijk alles wat ik doe moet ik weer huilen omdat ik dan denk: normaal gesproken zouden we dit samen doen. Normaal gesproken zou ik nu kindermuziek aan moeten zetten omdat hij dat graag wil luisteren. Normaal gesproken zou hij nu helemaal enthousiast achter me staan te springen.
Ik ben zo afschuwelijk verdrietig. Het slaat helemaal nergens op, dat weet ik zelf ook wel. Want normaal gesproken zou hij rond deze tijd op de peuterspeelzaal zitten en dus ook niet thuis zijn. Maar gevoelsmatig vind ik het zó naar.
Overigens mijn zoontje deed net alsof het de normaalste zaak van de wereld was, die heeft geen traan gelaten
Die was alleen maar super excited over naar school gaan. Maar ik daarentegen voel me net een dweil. Janken, janken, janken 
Ik ben zo afschuwelijk verdrietig. Het slaat helemaal nergens op, dat weet ik zelf ook wel. Want normaal gesproken zou hij rond deze tijd op de peuterspeelzaal zitten en dus ook niet thuis zijn. Maar gevoelsmatig vind ik het zó naar.
Overigens mijn zoontje deed net alsof het de normaalste zaak van de wereld was, die heeft geen traan gelaten
Die was alleen maar super excited over naar school gaan. Maar ik daarentegen voel me net een dweil. Janken, janken, janken
woensdag 4 oktober 2017 om 12:03
Gelukkig is er net een vriendin op visite geweest, dan gaat de tijd wat sneller. Ik mag over een kwartiertje alweer de deur uit om hem op te halen. Dus vandaag is me achteraf enorm meegevallen. Ik heb ongeveer 3 kwartier gejankt, daarna 3 mwartier met mijn schoonmoeder gebeld en daarna kwam die vriendin dus. Opzich was het dus met een hoop afleiding wel goed te doen. Maargoed, dit is maar een halve dag. Op andere dagen gaat ie straks tot kwart over 3 
Maar wat ik wel merkte: het verdrietige gevoel komt en gaat. Dus misschien moet ik het ook maar gewoon toestaan. Alleen ik ben zo bang dat het me overspoelt...
Maar wat ik wel merkte: het verdrietige gevoel komt en gaat. Dus misschien moet ik het ook maar gewoon toestaan. Alleen ik ben zo bang dat het me overspoelt...
woensdag 4 oktober 2017 om 16:34
@Caar24: ik heb even teruggelezen maar weet even niet over welk bericht je het hebt?? 
Het is me uiteindelijk nog wel enigszins meegevallen hoor. Ik hou gewoon absoluut niet van verandering, maar als ik er eenmaal doorheen ben dan gaat het wel,denk ik.
Goed dat Viva aandacht besteed aan het onderwerp.Hopelijk wel op een goede manier? Ik lees het blad eigenlijk niet
Het is me uiteindelijk nog wel enigszins meegevallen hoor. Ik hou gewoon absoluut niet van verandering, maar als ik er eenmaal doorheen ben dan gaat het wel,denk ik.
Goed dat Viva aandacht besteed aan het onderwerp.Hopelijk wel op een goede manier? Ik lees het blad eigenlijk niet
woensdag 4 oktober 2017 om 19:24
woensdag 4 oktober 2017 om 19:44
Bedankt voor de tip Snow.
Ik ben een beetje in twijfel of ik dit nu juist wel of niet moet gaan lezen. Het is zo dubbel. Van de ene kant kan ik niet wachten het te lezen. Van de andere kant wéét ik al dat ik daarna weer gekweld ga worden door verdriet en een diep (oud) gevoel van eenzaamheid.
Het is best vreemd hoor, hoe dit bij me werkt. Ik verbaas me er vaker over. Dat ik blijkbaar ergens de pijn wil voelen, m zelfs opzoek.
Terwijl ik even graag wil leven in het nu, wil ervaren hoe mijn leven NU is en me bevrijd wil voelen van al die ballast aan oude shit.
Gek hoor, hoe het blijft aantrekken en tegelijkertijd afstoten....
Herkent iemand van jullie dit?
Ik heb van BNN's programma Misbruikt maar één aflevering gezien, die werd gevolgd door een nacht van herbelevingen en intens verdriet. Daarom laat ik de rest aan mij voorbij gaan.
Die uitzending van Griet op de Beeck is dan wel weer gelukt. Mede dankzij jullie toen, want door wat ik hier las, wist ik dat ik het wel wilde zien, maar dat ik ook mijn voorzorgsmaatregelen moest nemen.
Zo zal ik het met de Viva waarschijnlijk ook doen. Kopen, ergens neerleggen en gedoseerd lezen. Met veel zelfzorg.
Terwijl ik ook zou kunnen zeggen: doei Viva, die leest n ander wel. Ik kan er de vinger niet opleggen waarom ik dat niet wil....
Ik ben een beetje in twijfel of ik dit nu juist wel of niet moet gaan lezen. Het is zo dubbel. Van de ene kant kan ik niet wachten het te lezen. Van de andere kant wéét ik al dat ik daarna weer gekweld ga worden door verdriet en een diep (oud) gevoel van eenzaamheid.
Het is best vreemd hoor, hoe dit bij me werkt. Ik verbaas me er vaker over. Dat ik blijkbaar ergens de pijn wil voelen, m zelfs opzoek.
Terwijl ik even graag wil leven in het nu, wil ervaren hoe mijn leven NU is en me bevrijd wil voelen van al die ballast aan oude shit.
Gek hoor, hoe het blijft aantrekken en tegelijkertijd afstoten....
Herkent iemand van jullie dit?
Ik heb van BNN's programma Misbruikt maar één aflevering gezien, die werd gevolgd door een nacht van herbelevingen en intens verdriet. Daarom laat ik de rest aan mij voorbij gaan.
Die uitzending van Griet op de Beeck is dan wel weer gelukt. Mede dankzij jullie toen, want door wat ik hier las, wist ik dat ik het wel wilde zien, maar dat ik ook mijn voorzorgsmaatregelen moest nemen.
Zo zal ik het met de Viva waarschijnlijk ook doen. Kopen, ergens neerleggen en gedoseerd lezen. Met veel zelfzorg.
Terwijl ik ook zou kunnen zeggen: doei Viva, die leest n ander wel. Ik kan er de vinger niet opleggen waarom ik dat niet wil....
woensdag 4 oktober 2017 om 20:32
O ja, dat heb ik ook gelezen!! Ik vind dat wel heel bijzonder. Heb dat nog nooit gehad eigenlijk, dat iemand echt begrijpt wat ik bedoel. En al helemaal niet dat iemand dingen hetzelfde ervaart....
woensdag 4 oktober 2017 om 22:41
@Snow en Knuff, thanx voor jullie berichtjes.
Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom dit soort dingen me iedere keer zo trekken, terwijl ze zo tripleren. Waarom ik er zeg maar een soort van voor kies om me verdrietig te voelen, terwijl ik er ook voor zou kunnen kiezen om er niet mee bezig te zijn.
Nou ja, geeft ook niet, blijkbaar werkt het (nu) zo voor mij.
Knuff, jezelf overeind houden, is misschien makkelijker als je je realiseert dat dit uit heel veel kleine deelstapjes bestaat.
1. Jezelf in leven houden: check: dit is je gelukt.
2. Basale zelfzorg uitvoeren (iets eten/drinken, opstaan)
3. Iets minder basale zelfzorg uitvoeren (genoeg eten/drinken, kleren aantrekken, douchen)
4. Een lief gebaar van jezelf naar jezelf toe. Al is het maar een lachje in de spiegel, een aai over je schouder, een kneepje in je hand.
5. enzovoorts.
Stap 1 is je gelukt vandaag. Daar ben ik blij mee. Misschien dat er meer stapjes zijn gelukt. Dat zou fijn zijn voor je.
Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom dit soort dingen me iedere keer zo trekken, terwijl ze zo tripleren. Waarom ik er zeg maar een soort van voor kies om me verdrietig te voelen, terwijl ik er ook voor zou kunnen kiezen om er niet mee bezig te zijn.
Nou ja, geeft ook niet, blijkbaar werkt het (nu) zo voor mij.
Knuff, jezelf overeind houden, is misschien makkelijker als je je realiseert dat dit uit heel veel kleine deelstapjes bestaat.
1. Jezelf in leven houden: check: dit is je gelukt.
2. Basale zelfzorg uitvoeren (iets eten/drinken, opstaan)
3. Iets minder basale zelfzorg uitvoeren (genoeg eten/drinken, kleren aantrekken, douchen)
4. Een lief gebaar van jezelf naar jezelf toe. Al is het maar een lachje in de spiegel, een aai over je schouder, een kneepje in je hand.
5. enzovoorts.
Stap 1 is je gelukt vandaag. Daar ben ik blij mee. Misschien dat er meer stapjes zijn gelukt. Dat zou fijn zijn voor je.
woensdag 4 oktober 2017 om 22:43
donderdag 5 oktober 2017 om 07:33
Ja, precies dit Snow.
En ondertussen loopt mijn leven door en krijg ik steeds meer het 'gemiste kansen' gevoel. Ik ben eind-30 en realiseer me wat ik allemaal 'gemist' heb. Niet eens kijkend naar anderen en hun leven, maar echt naar dat van mezelf. Pas het laatste half jaar voel ik hoe graag ik moeder had willen worden, me had willen afzetten tegen mijn ouders, zelf had willen ontdekken waar ik van geniet en wat er bij me past, onbevangen kind had willen zijn.
Als ik mijn aandacht richt op wat nu is, vind ik dat ik heel tevreden moet zijn. Mijn leven voldoet aan de basisvoorwaarden:
ik ben veilig, ik werk, ik ben redelijk gezond, ik heb lieve vrienden om me heen.
Niets zou me moeten tegenhouden om een leven te leiden zoals IK dit wil.
Ik heb alleen geen idee hoe dit moet en wat ik wil.
Of, zoals mijn psych het zou verwoorden: dit is nieuw, dus eng en je weet niet zo goed hoe je dit moet doen. Wat dacht je van gewoon gaan ontdekken, in het volste vertrouwen dat je veilig bent?
Dat klopt. Ik voel me veilig. Dit veilige gevoel koester ik. Het is de kant in mij die alles bij hetzelfde wil houden. Geen gekke dingen, geen grootse veranderingen, want het is toch goed zo?
En dan is er het verlangen mezelf 'in mijn kern' gelukkig te voelen. Die momenten ervaar ik heel soms en die zijn fijn.
Maar niet vertrouwd. Het 'oude', dat is vertrouwd. Het verleden, het geeft me verdriet, maar ook een bepaald soort veiligheid. Waar ik vanaf wil, maar ook aan vasthoud.
Daarnaast is er dat stukje rouw over dat wat nooit zal zijn omdat die kansen zijn geweest. Zelf kind kunnen zijn, mama worden, om twee (voor mij) belangrijke dingen te noemen.
Dit kost allemaal tijd.
Net als dat wat jij noemt, het desensitiseren van de herinneringen.
Ik voel me vooral 'vlak'. Niet ongelukkig, geen overspoeling door emoties, maar ook veel moeite om blijdschap te voelen.
En misschien is dit wel wat voor andere mensen 'normaal' is. Gewoon weer iets wat ik niet gewend ben. Na ruim 35 jaar leven met een permanent gevoel van angst en falen, is dat gevoel 'weggevallen'. Wat ik nu voel, vlak, niet afgestompt, maar een soort van neutraal, dat is misschien wel heel normaal? Ik heb werkelijk géén idee
.En wellicht, bedenk ik me nu terwijl ik dit schrijf, is het wel zo dat ik af en toe die 'oude' angst opzoek (de reden waarom het onderwerp 'misbruik' me blijft trekken) deels vanwege de herkenning, maar deels ook wel vanwege de vertrouwdheid van het voelen van de angst. Dat het ergens ook fijn is om iets te voelen wat ik gewend ben. Of zo.Fijne dag allemaal, hier is het storm en regen. Het trekt me naar buiten, even wind voelen, in ieder geval voelen dat ik besta.
donderdag 5 oktober 2017 om 16:00
Hoi lieverds hier een fijne dag! (niet te hard roepen want hij is nog niet om...).
Vandaag iets jaarlijks spannends gedaan en dat verliep goed en verder zowel met ontbijt als met lunch buiten de deur gegeten. En beide keren in goed gezelschap. Boodschappen binnen. Productief dagje!
Fijn want op de dagen dat ik inert op de bank hang heb ik vaak het idee dat ik qua conditie achteruit hol...
Wilde vragen hoe de 2e schooldag beviel maar er wordt gestaakt...
Sofie al vóór 10.00 had ik alle 4 de punten al af kkunnem vinken. Ook de aai toen ze in het koffiecafe de blikken gingen vullen en daarmee herrie maakten op het dtenen tafelblad....intrusieve geluiden vdaarbij verdient mijn lijf een aai. Toch?!
Vandaag iets jaarlijks spannends gedaan en dat verliep goed en verder zowel met ontbijt als met lunch buiten de deur gegeten. En beide keren in goed gezelschap. Boodschappen binnen. Productief dagje!
Fijn want op de dagen dat ik inert op de bank hang heb ik vaak het idee dat ik qua conditie achteruit hol...
Wilde vragen hoe de 2e schooldag beviel maar er wordt gestaakt...
Sofie al vóór 10.00 had ik alle 4 de punten al af kkunnem vinken. Ook de aai toen ze in het koffiecafe de blikken gingen vullen en daarmee herrie maakten op het dtenen tafelblad....intrusieve geluiden vdaarbij verdient mijn lijf een aai. Toch?!
