Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 27 december 2017 om 12:16
Ik probeer wat moeite te doen om jullie verhalen te volgen. Ik merk soms dat jullie elkaars achtergrond weten en ik volg het dan soms niet en dan laat ik het maar.
Alle vorige topics lezen is me echt teveel, sorry.
Selune, je verhaal vind ik echt niet te geloven. Echt verschrikkelijk. Kan het ook niet begrijpen. Mijn kind is 4 en ik kan me niet voorstellen om zoiets te doen. Ik zou haar het liefst de wereld willen geven.
Ik gun jou dat ook...
Alle vorige topics lezen is me echt teveel, sorry.
Selune, je verhaal vind ik echt niet te geloven. Echt verschrikkelijk. Kan het ook niet begrijpen. Mijn kind is 4 en ik kan me niet voorstellen om zoiets te doen. Ik zou haar het liefst de wereld willen geven.
Ik gun jou dat ook...
woensdag 27 december 2017 om 12:43
Alles teruglezen is ook niet te doen (en niet nodig) als je iets wilt weten mag je het altijd gewoon vragen becomingme. Als iemand geen antwoord wil/kan geven dan is hier de vrijheid om dat ook te schrijven, dat is het bijzondere van dit topic.
Wat je schrijft is ook de reden dat ik door soort dingen irl eigenlijk nooit deel. Mensen vinden het ongelooflijk en voor mij voelt dat als 'zie je wel, pa had gelijk, het wordt toch niet gelooft'. Naar mijn eigen kinderen toe zou ik zoiets nooit doen, maar bij mezelf was het gewoon. Voor mij zijn dit de kleine dingen die er gebeurden. Ik vind het moeilijk dat anderen dat al erg vinden. Het maakt ook dat ik dingen niet goed durf te zeggen (/schrijven), ik wil niemand laten schrikken of pijn doen ofzo. Irl helemaal, ik heb een keer zoiets tegen schoonzus gezegd, die erom moest huilen, dan voel ik me zo enorm schuldig.
Wat je schrijft is ook de reden dat ik door soort dingen irl eigenlijk nooit deel. Mensen vinden het ongelooflijk en voor mij voelt dat als 'zie je wel, pa had gelijk, het wordt toch niet gelooft'. Naar mijn eigen kinderen toe zou ik zoiets nooit doen, maar bij mezelf was het gewoon. Voor mij zijn dit de kleine dingen die er gebeurden. Ik vind het moeilijk dat anderen dat al erg vinden. Het maakt ook dat ik dingen niet goed durf te zeggen (/schrijven), ik wil niemand laten schrikken of pijn doen ofzo. Irl helemaal, ik heb een keer zoiets tegen schoonzus gezegd, die erom moest huilen, dan voel ik me zo enorm schuldig.
selune wijzigde dit bericht op 27-12-2017 13:32
1.49% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
woensdag 27 december 2017 om 13:21
Een eigen wil mogen ontwikkelen heeft te maken met iemand mogen zijn. Een individu mogen zijn. Voor jouw vader was jij bezit.Selune schreef: ↑27-12-2017 12:00[...]
Ja waarom mocht ik niets willen. Dat viel niet in m'n vaders straatje denk ik, dan was ik inderdaad lastig. Tijd en geld kosten mocht inderdaad niet, lastig zijn al helemaal niet. Ik mocht geld voor hem verdienen, niet kosten. Eigenlijk mocht ik alleen bestaan als ik iets opbracht, verder had ik geen doel.
Ik geloof dat iets wat leeft, geen bezit kan zijn. Dieren, kinderen, zijn niet van iemand. Die zijn van zichzelf.
De mensen om hen heen hebben de verantwoordelijkheid om voor hen te zorgen en hen, indien mogelijk, te leren het zelf te doen. Ik ben daar heel scherp op (lees: gevoelig over).
Ik ben bezit geweest. Daar wil ik nooit meer naar terug. Het heeft zoveel gevolgen gehad. Waardoor ik nu dingen leer die kinderen horen te leren. Zoals wat ik leuk vind en wat niet. Wat ik mooi vind. Waar ik plezier aan beleef. Nu pas geef ik mezelf toestemming het te ontdekken. Beetje bij beetje leer ik dat het veilig is om iets te vinden, te willen. Dat het veilig is om af te wijken.
Het geeft me een bevrijdend en verdrietig gevoel tegelijkertijd.
Het is eng en gaaf tegelijk.
Jouw vader heeft een recht genomen wat hij niet had. Hij heeft jou als bezit toegeëigend terwijl hij de opdracht had je liefdevol groot te brengen. Je te beschermen, voor je te zorgen en je te leren dit zelf te doen. Sorry, maar in mijn wereld is hij is een lul.
Je was geen slecht kind die deze behandeling verdiende. Dat weet ik zeker. Want 1. er bestaan geen slechte kinderen en 2. er is geen een kind wat deze behandeling verdient.
Becoming me zegt niet dat ze je niet gelooft. Ze zegt dat het niet te geloven is. Daarmee bedoelt ze dat het bizar is dat er mensen zijn die zulke slechte dingen doen. En dat is het ook. Het is verschrikkelijk.
Zou je het aandurven om met Snow aan je zijde een bakje smurfenijs te eten? En dan te voelen dat het veilig is? Dat er mensen om je heen zijn die je hierin steunen? Als je het doet, zal ik aan je denken. En al mijn veiligheidsmaatregelen, geruststellingen en beveiliging in gedachten naar je toesturen. Want het lijkt me heel eng voor je.
woensdag 27 december 2017 om 13:24
@Becoming: ik weet ook lang niet alles en ik haal ook nog eens alles en iedereen door elkaar. Gelukkig geeft dat hier niks. Dan sla ik gewoon de plank een keer mis, zie dat als een leermoment en word ik vriendelijk gecorrigeerd door een van de anderen hier.
Fouten maken mag hier. Vergissingen ook. Niet alles weten is ook goed. En je mag hier ook imperfect zijn en daarmee oefenen.
Fijn hé!
Fouten maken mag hier. Vergissingen ook. Niet alles weten is ook goed. En je mag hier ook imperfect zijn en daarmee oefenen.
Fijn hé!
anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 27-12-2017 14:17
0.50% gewijzigd
woensdag 27 december 2017 om 18:39
Hoi lieverds,
Ben weer thuis na familiebezoek en overnachting, vandaag tig winkels afgeshopt met sibling (weinig gekocht) en toen nog een flink eind reizen...ben aardig gaar. Voor het eerst in mijn leven ben ik aan het posten met een tablet op schoot. Ik hoop dat het bevalt want de laatste maanden heb ik alles op mijn mobiel gedaan en dat typte voor geen meter.
Het bezoek ging ok al was het contact erg oppervlakkig/niksig. En ben ik qua energie ernstig over mijn grenzen gegaan. Dus daar zal ik de komende dagen van moeten bijkomen.
Terwijl ik aan het reizen was heb ik bijgelezen vandaag en mede daardoor bij het overstappen op een groot station de rituals winkel ingedoken
en daar een kopje thee gesnaaid, verder mijn handen gewassen met het tijdelijke item, gastendoekje gebruikt (wat een luxe!) en daarna een douchegel voor het hartchakra afgerekend. Fijn dat beetje luxe, ook goed ipv binge foods scoren.
Ik heb gisteren ook meegelezen en had echt even een brok in mijn keel toen ik je posts las lieve Selune. Ik lees je graag! Blijf vooral zo posten. Wat je ooit zo summier deelde, komt nu meer naar buiten. En het blijkt dat ik het aardig goed had ingeschat hoe ernstig de mishandeling in je gezin van herkomst was. Het raakt me. Kennelijk ben ik echt om je gaan geven al is het via een forum, een medium met afstand. Maar voor mij doe je er zeker toe!
Wat me vooral raakt is de eenzaamheid. Is hoezeer je -sorry dat het zo hard klinkt - geprogrammeerd/afgericht bent om te zwijgen, om je teveel te voelen, je te schamen, je schuldig te voelen. Terwijl niets van dat al nodig was en is.
Het doet me verdriet om te lezen hoe je man zich niet in je verplaatst of steunt...dat de gevolgen van mishandeling als lastig worden gezien ipv je het respect en de bewondering te tonen voor wie je ondanks alles bent en bent geworden en aan het worden bent.
Ik baal hier op de bank dat ipv je de held te vinden en intens dankbaar te zijn dat jij er nog bent op deze aardkloot, anderen vinden of voelen dat zij hun ergernis op je bot mogen vieren. Soms direct, soms met een grapje.
De verwarring die jij dan voelt en die emmers met energie vreet...is géén tekort van jou, maar een gevolg van rare communicatie van anderen.
Ik deel de mening van ander kanjers hier dat hierin echt meer rekening met je gehouden zou mogen worden.
Ik hoop dat je vooral leest in deze post hoe je er toe doet, zonder je voor het één of het ander schuldig te gaan voelen. Dat is altijd de prijs voor het verbreken van de geheimen geweest maar nu hoeft deze niet meer zo betaald te worden.
Ben weer thuis na familiebezoek en overnachting, vandaag tig winkels afgeshopt met sibling (weinig gekocht) en toen nog een flink eind reizen...ben aardig gaar. Voor het eerst in mijn leven ben ik aan het posten met een tablet op schoot. Ik hoop dat het bevalt want de laatste maanden heb ik alles op mijn mobiel gedaan en dat typte voor geen meter.
Het bezoek ging ok al was het contact erg oppervlakkig/niksig. En ben ik qua energie ernstig over mijn grenzen gegaan. Dus daar zal ik de komende dagen van moeten bijkomen.
Terwijl ik aan het reizen was heb ik bijgelezen vandaag en mede daardoor bij het overstappen op een groot station de rituals winkel ingedoken
en daar een kopje thee gesnaaid, verder mijn handen gewassen met het tijdelijke item, gastendoekje gebruikt (wat een luxe!) en daarna een douchegel voor het hartchakra afgerekend. Fijn dat beetje luxe, ook goed ipv binge foods scoren. Ik heb gisteren ook meegelezen en had echt even een brok in mijn keel toen ik je posts las lieve Selune. Ik lees je graag! Blijf vooral zo posten. Wat je ooit zo summier deelde, komt nu meer naar buiten. En het blijkt dat ik het aardig goed had ingeschat hoe ernstig de mishandeling in je gezin van herkomst was. Het raakt me. Kennelijk ben ik echt om je gaan geven al is het via een forum, een medium met afstand. Maar voor mij doe je er zeker toe!
Wat me vooral raakt is de eenzaamheid. Is hoezeer je -sorry dat het zo hard klinkt - geprogrammeerd/afgericht bent om te zwijgen, om je teveel te voelen, je te schamen, je schuldig te voelen. Terwijl niets van dat al nodig was en is.
Het doet me verdriet om te lezen hoe je man zich niet in je verplaatst of steunt...dat de gevolgen van mishandeling als lastig worden gezien ipv je het respect en de bewondering te tonen voor wie je ondanks alles bent en bent geworden en aan het worden bent.
Ik baal hier op de bank dat ipv je de held te vinden en intens dankbaar te zijn dat jij er nog bent op deze aardkloot, anderen vinden of voelen dat zij hun ergernis op je bot mogen vieren. Soms direct, soms met een grapje.
De verwarring die jij dan voelt en die emmers met energie vreet...is géén tekort van jou, maar een gevolg van rare communicatie van anderen.
Ik deel de mening van ander kanjers hier dat hierin echt meer rekening met je gehouden zou mogen worden.
Ik hoop dat je vooral leest in deze post hoe je er toe doet, zonder je voor het één of het ander schuldig te gaan voelen. Dat is altijd de prijs voor het verbreken van de geheimen geweest maar nu hoeft deze niet meer zo betaald te worden.
woensdag 27 december 2017 om 19:52
Ik lees, en maak me boos om onbegrip, domheid, nietrekeninghoudenmet, flauwe stomme grapjes (dat met dat hondenvoer vind ik echt erg, Selune), plaatsvervangend gewoon boos om wat er zo met jullie gebeurt en gebeurd is.
Het komt niet helemaal binnen allemaal, wat ik lees, want het zijn hier pittige dagen.
Eerste kerstdag bij vriendin was heerlijk. Vriendin en haar gezin, moet ik zeggen. Ze waren net verhuisd, dus het was een ontplofte zooi, maar dat maakte allemaal geen bal uit. We hadden gewone kloffie aan en het was allemaal heel ongedwongen samenzijn en geen opgeprikt gedoe. Ik heb met de dochter van 16 Wordfeud gespeeld terwijl ze op de bank tegen me aanhing (heerlijk!) en met de kleine van 3 intussen ook nog gekletst en gespeeld.. intussen soms ook nog gesprek met vriendin en man, gewoon alles zoals het kwam. Heel, heel relaxt en fijn.
Tweede kerstdag bij ex-man in ons huis, nu ook nog steeds. In het begin een beetje vreemd, deze situatie, maar later beter. Ik ben met de spullen van de kinderen bezig sinds die dag, nu grotendeels afgerond, en als het goed is gaan er morgen twee pakketten met de post naar dochters appartement. Ik heb vanmiddag een flinke huilbui gehad, het was en is zo heftig om de spullen van hun vroege jeugd uit te zoeken. Maar ik mag het voelen van mezelf.
En ex is heel lief en zorgzaam naar mij; kookt heerlijk (dat kan ik tenminste wel voor je doen, zei hij). Morgen de afronding van de spullen en dan ga ik leuk wat vriendinnen bezoeken. Ik weet nog niet wanneer ik weer naar huis ga. En intussen ook contact met MM... maar iets lastiger nu om de verbondenheid vast te houden, merk ik. Zoveel andere prikkels en gevoelens en triggers. En ik heb mezelf teveel opgejaagd ook, met de kinderspullen. Wil te snel en teveel, het moet moet moet klaar. Niet echt goede zelfzorg en al zeker geen doseren.
Vanavond relaxen op de bank. Loslaten..........
Ik wens jullie een fijne avond!
Het komt niet helemaal binnen allemaal, wat ik lees, want het zijn hier pittige dagen.
Eerste kerstdag bij vriendin was heerlijk. Vriendin en haar gezin, moet ik zeggen. Ze waren net verhuisd, dus het was een ontplofte zooi, maar dat maakte allemaal geen bal uit. We hadden gewone kloffie aan en het was allemaal heel ongedwongen samenzijn en geen opgeprikt gedoe. Ik heb met de dochter van 16 Wordfeud gespeeld terwijl ze op de bank tegen me aanhing (heerlijk!) en met de kleine van 3 intussen ook nog gekletst en gespeeld.. intussen soms ook nog gesprek met vriendin en man, gewoon alles zoals het kwam. Heel, heel relaxt en fijn.
Tweede kerstdag bij ex-man in ons huis, nu ook nog steeds. In het begin een beetje vreemd, deze situatie, maar later beter. Ik ben met de spullen van de kinderen bezig sinds die dag, nu grotendeels afgerond, en als het goed is gaan er morgen twee pakketten met de post naar dochters appartement. Ik heb vanmiddag een flinke huilbui gehad, het was en is zo heftig om de spullen van hun vroege jeugd uit te zoeken. Maar ik mag het voelen van mezelf.
En ex is heel lief en zorgzaam naar mij; kookt heerlijk (dat kan ik tenminste wel voor je doen, zei hij). Morgen de afronding van de spullen en dan ga ik leuk wat vriendinnen bezoeken. Ik weet nog niet wanneer ik weer naar huis ga. En intussen ook contact met MM... maar iets lastiger nu om de verbondenheid vast te houden, merk ik. Zoveel andere prikkels en gevoelens en triggers. En ik heb mezelf teveel opgejaagd ook, met de kinderspullen. Wil te snel en teveel, het moet moet moet klaar. Niet echt goede zelfzorg en al zeker geen doseren.
Vanavond relaxen op de bank. Loslaten..........
Ik wens jullie een fijne avond!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 27 december 2017 om 22:05
Sluit me graag aan bij Tobbie.
Voelt vervelend en verkeerd, dat ik zelf geen woorden heb en dus maar ‘gebruik’ maak van die van jullie. Sorry. Maar ik krijg het zelf m’n toetsenbord niet uit
Hoi lieve allemaal. Ik denk aan jullie en lees jullie. Zelfs in deze modus
Voelt vervelend en verkeerd, dat ik zelf geen woorden heb en dus maar ‘gebruik’ maak van die van jullie. Sorry. Maar ik krijg het zelf m’n toetsenbord niet uit
Hoi lieve allemaal. Ik denk aan jullie en lees jullie. Zelfs in deze modus
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 28-12-2017 08:49
0.96% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 27 december 2017 om 22:26
Sofie dat klopt denk ik wel inderdaad. Ik was (/ben?) zijn bezit. Vrij was ik nooit en eigenlijk voel ik me nog steeds niet vrij, niet 'van mezelf'.
Ik begrijp dat becomingme niet zegt dat ze me niet gelooft. Ik begrijp wat er bedoeld wordt, maar onder dat begrip, onder weten wat iemand bedoeld, zit een een heel klein meisje dat keihard schreeuwt en doodsbang is om uitgelachen te worden of straf te krijgen omdat iemand denkt dat ze liegt.
Ik heb het dus ook nog nooit geproefd en durf dat ook eigenlijk niet. Mijn kinderen hebben het weleens gegeten, dochter vind het lekker, zoon niet zo, maar andere smaken winnen meestal. Ik durf het niet te proeven, misschien ooit, als ik durf te gaan werken aan mijn eetlijstje, nu ben ik eigenlijk nog veel te bang voor herbelevingen. Ik weet dat ik ooit die vermijding aan moet pakken, het is nu nog heel erg bedreigend.
Dank je voor je lieve woorden Hanke. Het is heel fijn om te merken dat ik hier een plekje heb, ergens niet 'teveel'ben of verkeerd door er alleen maar te zijn
En wat fijn dat je jezelf hebt kunnen trakteren op rituals, je verdient het!!
EV wat ontzettend knap dat je de spullen van je kinderen hebt uitgezocht! Echt heel veel respect voor
En wat fijn dat de kerstdagen goed en fijn waren!
Tobbert
Zelfzorgplannen voor oud en nieuw. Ik denk erover om LV te mailen over oudjaarsavond. Ik weet dat we vorig jaar wel wat dingen hadden afgesproken, maar ik kan het niet meer terughalen en ik merk dat ik toch wel heel zenuwachtig ben. Ook omdat de herbelevingen nu zo aanwezig zijn en ik (in tegenstelling tot vorig jaar_) behoorlijk bang in het donker ben; wat dus een hele grote uitdaging wordt omdat we de hele avond buiten zijn.
Geeft toch niets knuffel, fijn om te lezen dat je er bent
Morgen heb ik een afspraak bij de psycholoog, afspraken en een plan maken voor de emdr. Ik hoop dat we dat een beetje goed op kunnen gaan zetten.
Hele dikke voor iedereen.
Ik begrijp dat becomingme niet zegt dat ze me niet gelooft. Ik begrijp wat er bedoeld wordt, maar onder dat begrip, onder weten wat iemand bedoeld, zit een een heel klein meisje dat keihard schreeuwt en doodsbang is om uitgelachen te worden of straf te krijgen omdat iemand denkt dat ze liegt.
Ik heb het dus ook nog nooit geproefd en durf dat ook eigenlijk niet. Mijn kinderen hebben het weleens gegeten, dochter vind het lekker, zoon niet zo, maar andere smaken winnen meestal. Ik durf het niet te proeven, misschien ooit, als ik durf te gaan werken aan mijn eetlijstje, nu ben ik eigenlijk nog veel te bang voor herbelevingen. Ik weet dat ik ooit die vermijding aan moet pakken, het is nu nog heel erg bedreigend.
Dank je voor je lieve woorden Hanke. Het is heel fijn om te merken dat ik hier een plekje heb, ergens niet 'teveel'ben of verkeerd door er alleen maar te zijn
En wat fijn dat je jezelf hebt kunnen trakteren op rituals, je verdient het!!
EV wat ontzettend knap dat je de spullen van je kinderen hebt uitgezocht! Echt heel veel respect voor
En wat fijn dat de kerstdagen goed en fijn waren!
Tobbert
Zelfzorgplannen voor oud en nieuw. Ik denk erover om LV te mailen over oudjaarsavond. Ik weet dat we vorig jaar wel wat dingen hadden afgesproken, maar ik kan het niet meer terughalen en ik merk dat ik toch wel heel zenuwachtig ben. Ook omdat de herbelevingen nu zo aanwezig zijn en ik (in tegenstelling tot vorig jaar_) behoorlijk bang in het donker ben; wat dus een hele grote uitdaging wordt omdat we de hele avond buiten zijn.
Geeft toch niets knuffel, fijn om te lezen dat je er bent
Morgen heb ik een afspraak bij de psycholoog, afspraken en een plan maken voor de emdr. Ik hoop dat we dat een beetje goed op kunnen gaan zetten.
Hele dikke
voor iedereen.
Forever is a hell of a long time
donderdag 28 december 2017 om 10:17
Ik kan geloof ik álles quoten wat er gisteren en vandaag gepost is, maar deze woorden haal ik even extra naar voren. Zodat je ze nog eens kunt lezen Selune. En dan nog eens. En nog eens.hanke321 schreef: ↑27-12-2017 18:39[...]lieve Selune. Ik lees je graag! Blijf vooral zo posten. Wat je ooit zo summier deelde, komt nu meer naar buiten. [...]Het raakt me. Kennelijk ben ik echt om je gaan geven al is het via een forum, een medium met afstand. Maar voor mij doe je er zeker toe!
[...]
Ik hoop dat je vooral leest in deze post hoe je er toe doet, zonder je voor het één of het ander schuldig te gaan voelen. Dat is altijd de prijs voor het verbreken van de geheimen geweest maar nu hoeft deze niet meer zo betaald te worden.
Trots op jou, trots op ons, en vooral ontzettend blij, dankbaar en gelukkig met al deze lieverds! Ook die schatten die even geen woorden kunnen vinden, of die even geen tijd hebben, of even geen aandacht, of even.... Want.... ook dat maakt niet uit.
donderdag 28 december 2017 om 10:36
Dag lieve dames,
Hier een veel te laat berichtje van mij. Was jullie zeker niet vergeten maar het was met de revalidatie best pittig. Af en toe las ik wel mee maar het lukt niet om te posten. Sorry.
Voor 2018 wens ik ieder van jullie veel geluk en gezondheid toe. En hoop op goede dingen voor jullie allemaal.
Dikke knuffel,
BB
Hier een veel te laat berichtje van mij. Was jullie zeker niet vergeten maar het was met de revalidatie best pittig. Af en toe las ik wel mee maar het lukt niet om te posten. Sorry.
Voor 2018 wens ik ieder van jullie veel geluk en gezondheid toe. En hoop op goede dingen voor jullie allemaal.
Dikke knuffel,
BB
donderdag 28 december 2017 om 10:51
donderdag 28 december 2017 om 19:14
Branning, Selune en iedereen:
Vandaag 2 grote pakketten voor de kinderen met de post meegegeven. Met een brief voor elk van hen erbij. echt vanuit mijn hart geschreven. De twee personen die 'm mochten lezen voor mij, waren er super door geraakt. Ik probeer het nu los te laten. De pakketten gaan hun weg en komen bij hen, en verder is het nu niet meer aan mij.
Ik voel hoe moe ik ben, hoe zwaar en vol mijn hoofd is, hoe moe mijn lijf is. Goh, ik voel...
Dan kreeg ik gisteravond ook nog een naar bericht over mijn hond: dat hij een gezwel in zijn keel heeft, wat niet operabel is. Hij heeft druppels gekregen van de dierenarts, om het wat te laten slinken, maar dit is dus echt zorgelijk. Hij eet en speelt en loopt goed mee, schreef ze. Maar toch.... ik schrok me helemaal rot. Dit kwam zo totaal onverwacht! Een paar dagen geleden kreeg ik nog een filmpje van haar, waar hij aan het spelen was met kleinzoon en bal. Ik verwachtte dit dus totaal niet. Heb zo gehuild, kon het niet tegenhouden. En na eerste rationele reactie van ex (ja, het was onze hond, van pup af aan...) heeft hij me wel getroost, en hebben we wat herinneringen zitten ophalen, en zakte het wat. Maar al met al heftig dagje gisteren. De spullen van de kinderen, huilbui; 's avonds dit bericht over mijn hond en weer een huilbui....
Vandaag 2 grote pakketten voor de kinderen met de post meegegeven. Met een brief voor elk van hen erbij. echt vanuit mijn hart geschreven. De twee personen die 'm mochten lezen voor mij, waren er super door geraakt. Ik probeer het nu los te laten. De pakketten gaan hun weg en komen bij hen, en verder is het nu niet meer aan mij.
Ik voel hoe moe ik ben, hoe zwaar en vol mijn hoofd is, hoe moe mijn lijf is. Goh, ik voel...
Dan kreeg ik gisteravond ook nog een naar bericht over mijn hond: dat hij een gezwel in zijn keel heeft, wat niet operabel is. Hij heeft druppels gekregen van de dierenarts, om het wat te laten slinken, maar dit is dus echt zorgelijk. Hij eet en speelt en loopt goed mee, schreef ze. Maar toch.... ik schrok me helemaal rot. Dit kwam zo totaal onverwacht! Een paar dagen geleden kreeg ik nog een filmpje van haar, waar hij aan het spelen was met kleinzoon en bal. Ik verwachtte dit dus totaal niet. Heb zo gehuild, kon het niet tegenhouden. En na eerste rationele reactie van ex (ja, het was onze hond, van pup af aan...) heeft hij me wel getroost, en hebben we wat herinneringen zitten ophalen, en zakte het wat. Maar al met al heftig dagje gisteren. De spullen van de kinderen, huilbui; 's avonds dit bericht over mijn hond en weer een huilbui....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 december 2017 om 20:06
Ik ben bijgelezen. Er is veel geschreven de laatste paar dagen.
Ik heb mooie en kwetsbare berichten van Selune en Snow gelezen.
Ik vind het heftig en hartverscheurend over dat ijsje. En dat is dan maar een voorbeeld van wat jij hebt meegemaakt.
Sofie: dankjewel voor het artikel. Ik werk dan wel niet met kinderen, maar de inhoud is hetzelfde voor mijn doelgroep.
EV: heftig dat bericht over je hond. Het is toch je maatje, zeker als je hem vanaf pup al hebt.
Wij zijn met kerst uiteindelijk 2 dagen bij mijn ouders geweest. Was gezellig!
Toen we thuis kwamen, was er een vogeltje (we hebben er vier, nu dus drie) overleden (daar ging het al langer niet goed mee). Dus die hebben we gisteren in het bos begraven. Verder rustig aan, man is ook vrij. Beetje wandelen, puzzelen, in huis rommelen, nadenken hoe het met werk verder moet...
Fijne avond voor iedereen
Ik heb mooie en kwetsbare berichten van Selune en Snow gelezen.
Ik vind het heftig en hartverscheurend over dat ijsje. En dat is dan maar een voorbeeld van wat jij hebt meegemaakt.
Sofie: dankjewel voor het artikel. Ik werk dan wel niet met kinderen, maar de inhoud is hetzelfde voor mijn doelgroep.
EV: heftig dat bericht over je hond. Het is toch je maatje, zeker als je hem vanaf pup al hebt.
Wij zijn met kerst uiteindelijk 2 dagen bij mijn ouders geweest. Was gezellig!
Toen we thuis kwamen, was er een vogeltje (we hebben er vier, nu dus drie) overleden (daar ging het al langer niet goed mee). Dus die hebben we gisteren in het bos begraven. Verder rustig aan, man is ook vrij. Beetje wandelen, puzzelen, in huis rommelen, nadenken hoe het met werk verder moet...
Fijne avond voor iedereen
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 28 december 2017 om 22:07
Hey BB!! Leuk je te zien!
Elmer, verdriet hebben is inderdaad voelen. En verdriet komt echt zo ontzettend binnen. Ik ben van mezelf een vrolijk tevreden gelukkig persoon. Ik voel me ook altijd goed eigenlijk. Maar als er echt iets verdrietigs gebeurd, dan weet ik weer dat verdriet een enorm sterke emotie is. Eentje die je niet zo goed kan sturen. Dus ook een huilbui om de hond, snap ik heel goed.
Wat werd geschreven over macht en bezit.... helaas kunnen er maar weinig mensen echt met macht omgaan. En er zijn er een heleboel die geen macht zouden mogen hebben. Die ook geen ouders hadden mogen zijn. Maar de keerzijde daarvan is wel, dat de kinderen die zij hebben gemaakt er van mij juist wel weer mogen zijn.
Die kinderen zijn het goede wat er uit voort gekomen is. ik geloof dat alle slechte dingen uiteindelijk iets goeds voort moeten brengen. En in dit geval zijn het de lieve kinderen, die worstelende volwassenen zijn geworden. Jullie zijn het moois wat er uit voortkwam.
Elmer, verdriet hebben is inderdaad voelen. En verdriet komt echt zo ontzettend binnen. Ik ben van mezelf een vrolijk tevreden gelukkig persoon. Ik voel me ook altijd goed eigenlijk. Maar als er echt iets verdrietigs gebeurd, dan weet ik weer dat verdriet een enorm sterke emotie is. Eentje die je niet zo goed kan sturen. Dus ook een huilbui om de hond, snap ik heel goed.
Wat werd geschreven over macht en bezit.... helaas kunnen er maar weinig mensen echt met macht omgaan. En er zijn er een heleboel die geen macht zouden mogen hebben. Die ook geen ouders hadden mogen zijn. Maar de keerzijde daarvan is wel, dat de kinderen die zij hebben gemaakt er van mij juist wel weer mogen zijn.
Die kinderen zijn het goede wat er uit voort gekomen is. ik geloof dat alle slechte dingen uiteindelijk iets goeds voort moeten brengen. En in dit geval zijn het de lieve kinderen, die worstelende volwassenen zijn geworden. Jullie zijn het moois wat er uit voortkwam.
