Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 16 februari 2020 om 23:49
@ Snow: goede vragen! Ik moet er even over nadenken!
Psych heeft ze nog niet gesteld. Ze hoopt er wel met mij achter te komen waarom ik zoveel meen te moeten van mezelf.
@ Green: uiteindelijk is het ook beter als je zelf aanvoelt wat goed voor je is en daarin beslissingen neemt. Heb ik ook gedaan afgelopen zomer toen ik minder ben gaan werken (na die beslissing maanden te hebben uitgesteld). Uiteindelijk is dit beter voor mij, maar de acceptatie dat dit echt zo is (met alle consequenties), is er nog niet. (Want: ik zou meer moeten aankunnen.)
Ik baal nu dat ik m'n ouders nog niet gevraagd heb. Kan ik dat morgen gaan uitleggen..
Update: gevraagd en ze vonden het geen probleem! Nu hopen dat de psych flexibel is qua dagen...
Psych heeft ze nog niet gesteld. Ze hoopt er wel met mij achter te komen waarom ik zoveel meen te moeten van mezelf.
@ Green: uiteindelijk is het ook beter als je zelf aanvoelt wat goed voor je is en daarin beslissingen neemt. Heb ik ook gedaan afgelopen zomer toen ik minder ben gaan werken (na die beslissing maanden te hebben uitgesteld). Uiteindelijk is dit beter voor mij, maar de acceptatie dat dit echt zo is (met alle consequenties), is er nog niet. (Want: ik zou meer moeten aankunnen.)
Ik baal nu dat ik m'n ouders nog niet gevraagd heb. Kan ik dat morgen gaan uitleggen..
Update: gevraagd en ze vonden het geen probleem! Nu hopen dat de psych flexibel is qua dagen...
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 17-02-2020 14:39
Reden: Update
Reden: Update
7.06% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 19 februari 2020 om 18:00
Pffff net terug van gesprek mbt bipolaire stoornis. Weer mijn complete met trauma- en ellende gevulde geschiedenis moeten geven. Ben er kapot moe van en nog geen steek wijzer. Ik zou een boek over mijn leven moeten schrijven, kan ik die voortaan van tevoren opsturen, gesprek duurde 2 uur. Hij gaat het bespreken in het teamoverleg met mijn peut en psychiater.
Man rijdt nu langs de snackbar, ik doe niks meer.
Morgen komen ze de voortuin aanleggen, dus zit dan ook niet lekker thuis, maar ben blij als het gedaan is. Dan een hele week NIKS gepland. Hallelujah.
Man rijdt nu langs de snackbar, ik doe niks meer.
Morgen komen ze de voortuin aanleggen, dus zit dan ook niet lekker thuis, maar ben blij als het gedaan is. Dan een hele week NIKS gepland. Hallelujah.
woensdag 19 februari 2020 om 18:02
Dankje Snow.
Nu de dag nog... Psych is niet echt flexibel daarin, wat ik ook al verwachtte. Of het moet op die ene dag dat zij er is (ze heeft twee werkgevers) en dan kunnen mijn ouders heel moeilijk en sowieso niet allebei of anders kan heel misschien een collega de anamnese afnemen. Maar zij wilde liever dat het op die ene dag zou gebeuren. Nog niks afgesproken. Ik vind het allebei niks. Of m'n ouders moeten heel moeilijk gaan doen en 5 uur op een dag gaan reizen of het wordt door een (onbekende) collega gedaan.
Vanmiddag in het ziekenhuis geweest en ik krijg nu een oproep voor een slaaponderzoek. Ben benieuwd of daar wat uitkomt...
Nu de dag nog... Psych is niet echt flexibel daarin, wat ik ook al verwachtte. Of het moet op die ene dag dat zij er is (ze heeft twee werkgevers) en dan kunnen mijn ouders heel moeilijk en sowieso niet allebei of anders kan heel misschien een collega de anamnese afnemen. Maar zij wilde liever dat het op die ene dag zou gebeuren. Nog niks afgesproken. Ik vind het allebei niks. Of m'n ouders moeten heel moeilijk gaan doen en 5 uur op een dag gaan reizen of het wordt door een (onbekende) collega gedaan.
Vanmiddag in het ziekenhuis geweest en ik krijg nu een oproep voor een slaaponderzoek. Ben benieuwd of daar wat uitkomt...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 19 februari 2020 om 18:10
@ Green: vervelend dat je hetzelfde verhaal keer op keer moet vertellen. Het is natuurlijk wel betrouwbaarder als je het zelf vertelt, maar ook vermoeiend! Hopelijk heb je dit voorlopig weer even gehad! Wanneer krijg je bericht van beide gesprekken?
Over die tuin: vind ik ook altijd vervelend, werklui over de vloer. Ik voel me dan nooit op m'n gemak in m'n eigen huis. Weet ook nooit wanneer ik ze koffie moet aanbieden en ben ook superslecht in gewoon een gesprekje aanknopen. Wij selecteren ze tegenwoordig op communicatieve vaardigheden hihi, zodat het makkelijker is voor mij. Maar het blijft een bron van stress ja.
Nu lekker gaan eten, morgen even doorbijten en dan heb je een week rust!
Over die tuin: vind ik ook altijd vervelend, werklui over de vloer. Ik voel me dan nooit op m'n gemak in m'n eigen huis. Weet ook nooit wanneer ik ze koffie moet aanbieden en ben ook superslecht in gewoon een gesprekje aanknopen. Wij selecteren ze tegenwoordig op communicatieve vaardigheden hihi, zodat het makkelijker is voor mij. Maar het blijft een bron van stress ja.
Nu lekker gaan eten, morgen even doorbijten en dan heb je een week rust!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 20 februari 2020 om 07:34
Diva: Leg het bij je ouders neer met dezelfde uitleg, en wacht eerst hun antwoord af, misschien verassen ze je wel. Dit is belangrijk, jij bent belangrijk, je mag het best van ze vragen!
Spannend dat onderzoek, weet je of ze ergens specifiek aan denken?
Hier staat er nog 1 auto voor de deur, maar die buurman gaat zo werken. Ik zit hier dus al met de gordijnen open als een havik te wachten tot er nietsvermoedend bezoek oid op die felbegeerde parkeerplaats komt te staan haha.
Spannend dat onderzoek, weet je of ze ergens specifiek aan denken?
Hier staat er nog 1 auto voor de deur, maar die buurman gaat zo werken. Ik zit hier dus al met de gordijnen open als een havik te wachten tot er nietsvermoedend bezoek oid op die felbegeerde parkeerplaats komt te staan haha.
donderdag 20 februari 2020 om 11:30
*zucht*
Met mijn duffe kop verkeerde maat doorgegeven. Nu is het stuk kunstgras te kort. Overlegd, beste optie is om aan één zijde een stukje over te laten, dat we daar dan nog iets mee gaan doen. Ik voel me zooooooo dom en baal er gewoon zo erg van. Hartstikke veel geld uit gegeven zodat we in één keer klaar zouden zijn en nu moeten we er nog zelf mee aan de slag.
Ik zit te denken aan langwerpige plantenbakken om die hoppa erover heen te zetten, ik zie mezelf binnenkort geen border uitgraven.
Ik baal zoooo hard.
Met mijn duffe kop verkeerde maat doorgegeven. Nu is het stuk kunstgras te kort. Overlegd, beste optie is om aan één zijde een stukje over te laten, dat we daar dan nog iets mee gaan doen. Ik voel me zooooooo dom en baal er gewoon zo erg van. Hartstikke veel geld uit gegeven zodat we in één keer klaar zouden zijn en nu moeten we er nog zelf mee aan de slag.
Ik zit te denken aan langwerpige plantenbakken om die hoppa erover heen te zetten, ik zie mezelf binnenkort geen border uitgraven.
Ik baal zoooo hard.
zaterdag 22 februari 2020 om 15:19
@ Green: of een stuk worteldoek op maat knippen en er kiezels op leggen?
Hier is de vakantie begonnen. Ik ga wel werken volgende week, maar heb geen lessen, dus het voelt bijna als vakantie. Geen tijdsdruk, gewoon m'n uren maken en dat was het dan. Verder ook geen verplichtingen, ik moet alleen naar de psych.
Ik heb bericht gekregen over het onderzoek, het is over een maand. Ik ga gewoon thuis slapen, maar ik krijg de middag voorafgaand aan het onderzoek allemaal kabeltjes met sensors opgeplakt. De ochtend erna moet ik dan terug naar het ziekenhuis om alles te laten ontkoppelen. Een week later is de uitslag. Op zich wel goed geregeld. Het onderzoek is om uit te sluiten dat er geen slaapstoornis aan mijn klachten ten grondslag ligt.
Hoe gaat het met jullie?
Knuf: lekker van de baby aan het genieten?
Snow, Sofie, Danae, Tobbie, EV en alle andere schrijfsters hier? 
Hier is de vakantie begonnen. Ik ga wel werken volgende week, maar heb geen lessen, dus het voelt bijna als vakantie. Geen tijdsdruk, gewoon m'n uren maken en dat was het dan. Verder ook geen verplichtingen, ik moet alleen naar de psych.
Ik heb bericht gekregen over het onderzoek, het is over een maand. Ik ga gewoon thuis slapen, maar ik krijg de middag voorafgaand aan het onderzoek allemaal kabeltjes met sensors opgeplakt. De ochtend erna moet ik dan terug naar het ziekenhuis om alles te laten ontkoppelen. Een week later is de uitslag. Op zich wel goed geregeld. Het onderzoek is om uit te sluiten dat er geen slaapstoornis aan mijn klachten ten grondslag ligt.
Hoe gaat het met jullie?
Knuf: lekker van de baby aan het genieten?
Snow, Sofie, Danae, Tobbie, EV en alle andere schrijfsters hier?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 23 februari 2020 om 10:51
Green, wat Diva zegt. Of misschien zo'n bloemenmix zaaien die ook naast wegen en weilanden groeit. Dat ziet er altijd zo kleurrijk uit, en is goed voor de bijen en insecten enzo. In ieder geval: niet jezelf te hard op je kop geven. Ja, het was niet handig, maar nee, je deed het niet expres en je kunt er vast iets leuks van maken. Ook als dat iets anders is dan je in gedachten had.
Diva, fijn dat het slaaponderzoek gewoon thuis kan. Ik vind het trouwens echt goed dat ze zo grondig kijken en dus ook naar je slaap.
Hier van de week ongelofelijk van slag geweest. Psych vindt dat ik te hard aan het reïntegreren ben, en daarbij te weinig doe aan zelfzorg (haha, bekend thema, nietwaar?) en dat dat nu echt anders moet. Maar ik weet niet hoe. De basis (douchen, schone kleren, eten, etc.) is op orde. Er zijn alleen maar weinig dingen waar ik energie uit haal. Na het werken ben ik al blij als ik m'n oefeningen doe, eet en het huishouden gedaan krijg. Daarna nog iets doen om energie van te krijgen, daar heb ik geen puf voor. En als ik me er wel toe kan zetten, word ik er blij van en slaap daarna niet of slecht. Als ik het echter niet doe, glij ik langzaam af richting steeds slechter voor mezelf zorgen en alles wat daarbij hoort.
Diva, fijn dat het slaaponderzoek gewoon thuis kan. Ik vind het trouwens echt goed dat ze zo grondig kijken en dus ook naar je slaap.
Hier van de week ongelofelijk van slag geweest. Psych vindt dat ik te hard aan het reïntegreren ben, en daarbij te weinig doe aan zelfzorg (haha, bekend thema, nietwaar?) en dat dat nu echt anders moet. Maar ik weet niet hoe. De basis (douchen, schone kleren, eten, etc.) is op orde. Er zijn alleen maar weinig dingen waar ik energie uit haal. Na het werken ben ik al blij als ik m'n oefeningen doe, eet en het huishouden gedaan krijg. Daarna nog iets doen om energie van te krijgen, daar heb ik geen puf voor. En als ik me er wel toe kan zetten, word ik er blij van en slaap daarna niet of slecht. Als ik het echter niet doe, glij ik langzaam af richting steeds slechter voor mezelf zorgen en alles wat daarbij hoort.
zondag 23 februari 2020 om 19:48
@Tobbie, het klinkt alsof het reïntegreren op je werk zoveel van je vraagt dat heel veel andere dingen (die het leven de moeite waard maken) dan teveel voor je zijn. Hoe het anders moet?
Kun je jezelf zien als iemand die aan het reïntegreren is in het hele leven? Dus niet alleen in het onderdeel(tje) werk, maar in eigenlijk alles? Dan kun je de leuke dingen dus ook bekijken als dingen waarin je moet reïntegreren: dit kun je dan zorgvuldig aanpakken. Niet te lang, rustmomenten daarna inbouwen, ondersteuning en hulp vragen aan anderen.
Daarmee is het niet in een keer opgelost, maar misschien maakt een andere kijk wel dat je makkelijker, samen met anderen, kunt puzzelen hoe je je leven op allerlei gebieden weer behapbaar voor jezelf krijgt. En dan is behapbaar nog het minimale streven. Dat mag ook best: gelukkig, bevredigend, genietend, worden.
@Green: voor zo'n praktisch probleem, zijn wel honderd praktische oplossingen. Dus dat is eigenlijk geen probleem. En zo'n foutje maken, tja, dat kan. Ik snap dat je het dom vindt van jezelf, en meer van dit soort negatieve oordelen, maar uiteindelijk is het gewoon maar een foutje. Shit happens.
@Diva: laat die beslissing over het gesprek van de psych met je ouders, nou maar eens gewoon bij je ouders. Zij zijn volwassen, tenminste, dat denk ik, want anders denk ik niet dat zij jouw ouders zijn. Dus dat kunnen ze prima zelf beslissen.
Geniet van je iets minder volle week!
Kun je jezelf zien als iemand die aan het reïntegreren is in het hele leven? Dus niet alleen in het onderdeel(tje) werk, maar in eigenlijk alles? Dan kun je de leuke dingen dus ook bekijken als dingen waarin je moet reïntegreren: dit kun je dan zorgvuldig aanpakken. Niet te lang, rustmomenten daarna inbouwen, ondersteuning en hulp vragen aan anderen.
Daarmee is het niet in een keer opgelost, maar misschien maakt een andere kijk wel dat je makkelijker, samen met anderen, kunt puzzelen hoe je je leven op allerlei gebieden weer behapbaar voor jezelf krijgt. En dan is behapbaar nog het minimale streven. Dat mag ook best: gelukkig, bevredigend, genietend, worden.
@Green: voor zo'n praktisch probleem, zijn wel honderd praktische oplossingen. Dus dat is eigenlijk geen probleem. En zo'n foutje maken, tja, dat kan. Ik snap dat je het dom vindt van jezelf, en meer van dit soort negatieve oordelen, maar uiteindelijk is het gewoon maar een foutje. Shit happens.
@Diva: laat die beslissing over het gesprek van de psych met je ouders, nou maar eens gewoon bij je ouders. Zij zijn volwassen, tenminste, dat denk ik, want anders denk ik niet dat zij jouw ouders zijn. Dus dat kunnen ze prima zelf beslissen.
Geniet van je iets minder volle week!
maandag 24 februari 2020 om 08:38
@Tobbert: Sofie heeft een goed punt, reïntegreren doe je in het hele leven. Kom ik ook door vallen en opstaan achter 
Balans blijft een thema, en ik denk dat ik goede stappen aan het zetten ben om in balans te worden/blijven. Ik merkte dat ik steeds meer gespannen werd, geen leuke dingen deed en voornamelijk erg moe was en veel migraine had, dus heb ik - eindelijk - die knoop doorgehakt en energievreters wat geminderd.
Net op tijd of net te laat, het is maar hoe je het bekijkt, want die stomme tuin (bedankt voor alle adviezen overigens) was een soort katalyst voor een paar enorme rotdagen. De diagnostische processen eisen toch zo zijn tol, de mogelijkheid van een bipolaire stoornis maakt me eerlijk gezegd ook bang. En man ook. Hij is geen prater, maar zat er ook even doorheen. Ik ook. Dus een paar dagen hing er echt een soort rare spanning tussen ons, wat niet bepaald normaal is. Gelukkig afgelopen weekend er wel goed over kunnen praten, huilen, zorgen delen, knuffelen en met opgeheven hoofd weer verder en kijken wat de toekomst brengt.
Bij mij is alles een paar dagen dus heel moeilijk gegaan, en misschien was dat nodig. Ik heb letterlijk alles behalve de absolute basis van mijn to do list geschrapt. Eten, drinken, wassen, slapen. En tussendoor zie ik wel wat ik doe.
Het helpt wel. Gisteren heb ik bijvoorbeeld de hele dag simpele youtube filmpjes gekeken op de bank. En dat was fijn - omdat het mocht van mezelf. Toen had ik 's avonds nog energie om een simpele maaltijd te maken, te douchen, haren te wassen. Dus vandaag gaat dat op repeat, en morgen ook, en de dag erna ook.
Voor de voortuin doen we een simpele oplossing, rechthoekige bloembakken langs die rand zodat we een soort border hebben. Even geen kluswerk, gewoon bakken kopen, neerzetten, en over een maand ofzo vullen. Simpel. We hebben het geluk dat op dit moment financieel zonder problemen zo op te kunnen lossen, en daar ben ik dankbaar voor.
Stiekem ging het allemaal niet om de voortuin natuurlijk, ik was echt een beetje op. En dan lijkt een simpel probleem, een simpele fout, ineens veel groter.
Balans blijft een thema, en ik denk dat ik goede stappen aan het zetten ben om in balans te worden/blijven. Ik merkte dat ik steeds meer gespannen werd, geen leuke dingen deed en voornamelijk erg moe was en veel migraine had, dus heb ik - eindelijk - die knoop doorgehakt en energievreters wat geminderd. Net op tijd of net te laat, het is maar hoe je het bekijkt, want die stomme tuin (bedankt voor alle adviezen overigens) was een soort katalyst voor een paar enorme rotdagen. De diagnostische processen eisen toch zo zijn tol, de mogelijkheid van een bipolaire stoornis maakt me eerlijk gezegd ook bang. En man ook. Hij is geen prater, maar zat er ook even doorheen. Ik ook. Dus een paar dagen hing er echt een soort rare spanning tussen ons, wat niet bepaald normaal is. Gelukkig afgelopen weekend er wel goed over kunnen praten, huilen, zorgen delen, knuffelen en met opgeheven hoofd weer verder en kijken wat de toekomst brengt.
Bij mij is alles een paar dagen dus heel moeilijk gegaan, en misschien was dat nodig. Ik heb letterlijk alles behalve de absolute basis van mijn to do list geschrapt. Eten, drinken, wassen, slapen. En tussendoor zie ik wel wat ik doe.
Het helpt wel. Gisteren heb ik bijvoorbeeld de hele dag simpele youtube filmpjes gekeken op de bank. En dat was fijn - omdat het mocht van mezelf. Toen had ik 's avonds nog energie om een simpele maaltijd te maken, te douchen, haren te wassen. Dus vandaag gaat dat op repeat, en morgen ook, en de dag erna ook.
Voor de voortuin doen we een simpele oplossing, rechthoekige bloembakken langs die rand zodat we een soort border hebben. Even geen kluswerk, gewoon bakken kopen, neerzetten, en over een maand ofzo vullen. Simpel. We hebben het geluk dat op dit moment financieel zonder problemen zo op te kunnen lossen, en daar ben ik dankbaar voor.
Stiekem ging het allemaal niet om de voortuin natuurlijk, ik was echt een beetje op. En dan lijkt een simpel probleem, een simpele fout, ineens veel groter.
woensdag 26 februari 2020 om 19:06
@ Green: bloembakken zijn een praktische oplossing. Kost inderdaad wel wat, afhankelijk van grootte, maar ze gaan ook lang mee.
Fijn dat het weer beter met je gaat! Morgen hopelijk weer wat wijzer, dat helpt ook.
Afspraak met ouders is gepland. Niet heel praktisch voor ze, maarja. Nu kan dit in ieder geval m'n hoofd uit.
Ik voel me best lamlendig eigenlijk. Ik kom zo moeilijk tot iets. Als ik mezelf eenmaal opgepakt heb, lukt het wel, maar voordat het zo ver is.
Ik wil warmte en zodat ik lekker in de tuin kan werken. Heb genoeg van het grijze weer en de regen en vandaag ook de kou.
Fijn dat het weer beter met je gaat! Morgen hopelijk weer wat wijzer, dat helpt ook.
Afspraak met ouders is gepland. Niet heel praktisch voor ze, maarja. Nu kan dit in ieder geval m'n hoofd uit.
Ik voel me best lamlendig eigenlijk. Ik kom zo moeilijk tot iets. Als ik mezelf eenmaal opgepakt heb, lukt het wel, maar voordat het zo ver is.
Ik wil warmte en
zodat ik lekker in de tuin kan werken. Heb genoeg van het grijze weer en de regen en vandaag ook de kou.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 27 februari 2020 om 07:50
Diva, fijn dat alles geregeld is! En inderdaad, nu kun je het parkeren. Dit was behoorlijk wat stress voor je, dus het is logisch dat dat energie gekost heeft. Lukt het je om het ok te vinden dat je weinig energie hebt, en om jezelf hierover niet te veroordelen?
Gisteren met mijn begeleider vd wmo het zorgplan opgesteld. Doelen zijn een balans vinden en behouden qua inspanning en ontspanning, en het opzetten van structuur en routines waardoor alledaagse handelingen minder energie gaan kosten.
Ze vond wel dat ik maar weinig tijd krijg, mijn gemeente is niet zo scheutig met het wmo budget. Vaak gaat het gedeelte 'hoe is je week verlopen' te lang door waardoor er weinig tijd is voor actiepunten. Maar goed, we werken met wat we hebben.
Emotieregulatie was ook een dingetje, maar heb afgesproken dat ik dat met mijn therapeuten blijf behandelen. Dat gaat sowieso best goed, tenzij ik depressief ben, en dan vind ik 'overleven' al heel wat.
Vanmiddag weer naar peut, misschien al uitsluitsel over de bipolaire stoornis. Ik heb er - misschien wat voorbarig - veel over gelezen op websites van bv patientenverenigingen. Mocht ik dan de diagnose krijgen, dan voel ik me wat meer voorbereid en hopelijk is het dan niet een klap die me uit balans brengt.
Krijg ik de diagnose niet, dan heb ik toch weer wat geleerd.
Verder ben ik thuis lekker rustig aan aan het doen. Rust nemen, niet teveel verwachten van mezelf. Ene dag gaat dat beter dan de andere maar over het algemeen gaat dat best goed.
Hoe gaat het met de rest hier?
Gisteren met mijn begeleider vd wmo het zorgplan opgesteld. Doelen zijn een balans vinden en behouden qua inspanning en ontspanning, en het opzetten van structuur en routines waardoor alledaagse handelingen minder energie gaan kosten.
Ze vond wel dat ik maar weinig tijd krijg, mijn gemeente is niet zo scheutig met het wmo budget. Vaak gaat het gedeelte 'hoe is je week verlopen' te lang door waardoor er weinig tijd is voor actiepunten. Maar goed, we werken met wat we hebben.
Emotieregulatie was ook een dingetje, maar heb afgesproken dat ik dat met mijn therapeuten blijf behandelen. Dat gaat sowieso best goed, tenzij ik depressief ben, en dan vind ik 'overleven' al heel wat.
Vanmiddag weer naar peut, misschien al uitsluitsel over de bipolaire stoornis. Ik heb er - misschien wat voorbarig - veel over gelezen op websites van bv patientenverenigingen. Mocht ik dan de diagnose krijgen, dan voel ik me wat meer voorbereid en hopelijk is het dan niet een klap die me uit balans brengt.
Krijg ik de diagnose niet, dan heb ik toch weer wat geleerd.
Verder ben ik thuis lekker rustig aan aan het doen. Rust nemen, niet teveel verwachten van mezelf. Ene dag gaat dat beter dan de andere maar over het algemeen gaat dat best goed.
Hoe gaat het met de rest hier?
donderdag 27 februari 2020 om 10:24
Ik ben vreselijk verliefd. Had me dit een jaar geleden verteld en ik had je uitgelachen. Maar ik heb het heel heel heel heel zwaar te pakken. 
En ik ben ergens een beetje bang dat het zo heftig is als reactie op alle heftige dingen die vorig jaar zijn gebeurd. Maar wat dan nog als het zo is. Dan is dit wel een heel fijne compensatie.
@GreenLadyFern, ik hoop dat je vanmiddag uitsluitsel krijgt. Bipolaire stoornis is niet mis, maar je kunt het beter maar weten. En belangrijke mensen in je omgeving ook.
@Imaginary_Diva, wat goed dat de afspraak nu is gepland. Hopelijk hoef je niet al te lang te wachten.
@Tobbert, in de tijd van mijn ergste ellende was op tijd naar bed, redelijk eten, niet isoleren en dagelijks douchen al een flinke opgave. Maar dat is de basis en pas daarna kijk ik verder. Ik heb echt moeten leren om dan tevreden te zijn met het behalen van die basisdingen. Ik doe nog steeds dingen op volgordes. Zo was ik vorig jaar veel afgevallen en ik wilde eigenlijk weer gaan sporten, maar ik vond dat ik eerst een streefgewicht moest behalen voordat ik dat ging doen. Niet alles tegelijk willen. Stap voor stap.
Qua huishouden en leuke dingen doen, misschien kun je dingen opsplitsen en kleiner maken? Hier hangt de was ook wel eens een week op het rekje en dan vouw ik af en toe iets op. En leuke dingen, soms is een film kijken voldoende of een doosje met dingen van mijn hobby sorteren.
voor iedereen.
En ik ben ergens een beetje bang dat het zo heftig is als reactie op alle heftige dingen die vorig jaar zijn gebeurd. Maar wat dan nog als het zo is. Dan is dit wel een heel fijne compensatie.
@GreenLadyFern, ik hoop dat je vanmiddag uitsluitsel krijgt. Bipolaire stoornis is niet mis, maar je kunt het beter maar weten. En belangrijke mensen in je omgeving ook.
@Imaginary_Diva, wat goed dat de afspraak nu is gepland. Hopelijk hoef je niet al te lang te wachten.
@Tobbert, in de tijd van mijn ergste ellende was op tijd naar bed, redelijk eten, niet isoleren en dagelijks douchen al een flinke opgave. Maar dat is de basis en pas daarna kijk ik verder. Ik heb echt moeten leren om dan tevreden te zijn met het behalen van die basisdingen. Ik doe nog steeds dingen op volgordes. Zo was ik vorig jaar veel afgevallen en ik wilde eigenlijk weer gaan sporten, maar ik vond dat ik eerst een streefgewicht moest behalen voordat ik dat ging doen. Niet alles tegelijk willen. Stap voor stap.
Qua huishouden en leuke dingen doen, misschien kun je dingen opsplitsen en kleiner maken? Hier hangt de was ook wel eens een week op het rekje en dan vouw ik af en toe iets op. En leuke dingen, soms is een film kijken voldoende of een doosje met dingen van mijn hobby sorteren.
voor iedereen.
vrijdag 28 februari 2020 om 09:02
@Snow: mooie woorden, ik ben blij voor jou. Of en nou wel/niet/eenbeetje een reactie is op de dingen die gebeurd zijn, maakt niet uit zolang je maar goed voor jezelf blijft zorgen. En dat doe je.
@Diva: fijn dat de afspraak nu staat. Je 'rustige' werkweek is bijna achter de rug, met wat voor gevoel kijk je er op terug?
@Green: heb je meer duidelijkheid gekregen over de diagnose?
Hier geen tot-over-mijn-oren-verliefdheid, wel een milde, voorzichtige verliefdheid .
Wat wel duizend dingen oproept, van angsten
tot optimisme , van vrolijkheid 
tot een enorme strengheid 
richting mezelf.
Ik ben mijn weg erin aan het ontdekken en oefen nu zelf met dat wat ik ooit aan een van jullie schreef: zie het alsof je in een nieuwe wereld bent gedropt waar alles onbekend is, alles nieuw. Alles kan gevaarlijk zijn, maar ook geweldig fantastisch. Nou, in die wereld zet ik mijn stapjes. En probeer ik vooral om open te spreken over de dingen die ik lastig vind, die ik wil, niet wil, die me vermoeien, die me zo bang maken dat ik wil oplossen in niets. En ik probeer aandacht te besteden aan alles wat ik er zo magnifiek mooi vind.
Het lukt om mijn eigen weg te gaan. Te vertrouwen op mezelf, dat ik datgene doe wat goed voor me is. Mét hulp van de psych die met me meekijkt, met lieve vriendinnen die er gewoon zijn voor me en een lieve vriendin die helemaal niet wil dat ik over mijn grenzen ga
. Met hen allemaal, doe ik het helemaal zelf. 
@Diva: fijn dat de afspraak nu staat. Je 'rustige' werkweek is bijna achter de rug, met wat voor gevoel kijk je er op terug?
@Green: heb je meer duidelijkheid gekregen over de diagnose?
Hier geen tot-over-mijn-oren-verliefdheid, wel een milde, voorzichtige verliefdheid
. Wat wel duizend dingen oproept, van angsten
tot optimisme , van vrolijkheid tot een enorme strengheid richting mezelf. Ik ben mijn weg erin aan het ontdekken en oefen nu zelf met dat wat ik ooit aan een van jullie schreef: zie het alsof je in een nieuwe wereld bent gedropt waar alles onbekend is, alles nieuw. Alles kan gevaarlijk zijn, maar ook geweldig fantastisch. Nou, in die wereld zet ik mijn stapjes. En probeer ik vooral om open te spreken over de dingen die ik lastig vind, die ik wil, niet wil, die me vermoeien, die me zo bang maken dat ik wil oplossen in niets. En ik probeer aandacht te besteden aan alles wat ik er zo magnifiek mooi vind.
Het lukt om mijn eigen weg te gaan. Te vertrouwen op mezelf, dat ik datgene doe wat goed voor me is. Mét hulp van de psych die met me meekijkt, met lieve vriendinnen die er gewoon zijn voor me en een lieve vriendin die helemaal niet wil dat ik over mijn grenzen ga
. Met hen allemaal, doe ik het helemaal zelf.
vrijdag 28 februari 2020 om 12:25
zaterdag 29 februari 2020 om 14:11
Knuff alsnog van harte gefeliciteerd. Sorry ik ben een poosje afwezig geweest hier (op het hele forum). Wat fijn om te lezen dat je van je kleintje kunt genieten
Snow en Sofie of het nu heel erg stapelverliefd of voorzichtig verliefd is. Wat heerlijk! Het is jullie van harte gegund
Diva fijn dat je ouders meegaan!
Green neem je tijd. Heb je een beetje bij kunnen komen deze week?
Tobbert hoe gaat het met iets minder hard reintegreren?
Zwaai terug lieve EV!
Hier wisselt het erg. Ik ben druk. Heb een redelijke balans in m'n nieuwe leven gevonden. Tegelijk stopt mijn therapie op (korte) termijn, wat ik erg eng vind. En afgelopen week heb ik mijn 2e vader begraven, wat een hoop verdriet in ons gezin heeft gebracht. Ik voel me daar heel verloren in. Wisselend dus wel.
voor iedereen.
Snow en Sofie of het nu heel erg stapelverliefd of voorzichtig verliefd is. Wat heerlijk! Het is jullie van harte gegund
Diva fijn dat je ouders meegaan!
Green neem je tijd. Heb je een beetje bij kunnen komen deze week?
Tobbert hoe gaat het met iets minder hard reintegreren?
Zwaai terug lieve EV!
Hier wisselt het erg. Ik ben druk. Heb een redelijke balans in m'n nieuwe leven gevonden. Tegelijk stopt mijn therapie op (korte) termijn, wat ik erg eng vind. En afgelopen week heb ik mijn 2e vader begraven, wat een hoop verdriet in ons gezin heeft gebracht. Ik voel me daar heel verloren in. Wisselend dus wel.
voor iedereen.
Forever is a hell of a long time
maandag 2 maart 2020 om 19:07
@Knuffel: geniet van je kleintje
@Selune het is ook spannend als therapie stopt, vooral als het nu zo'n woelige tijd is. Gecondoleerd nog
Ik heb mijn balans nu redelijk onder controle. Ik werk aan een avond en ochtendroutine, rommel wat in het huishouden, zorg dat het avondeten klaar staat. Daarnaast therapie en koffie op het werk, soms iets sociaals, soms even niet. Dat trek ik even door. De rest van de tijd doe ik wat ik leuk vind of accepteer ik dat - even - niks lukt. Eerlijk gezegd voelt dit best goed, en soms nog steeds een beetje teveel, kleine momenten. Ik gun het tijd.
Vandaag de diagnose ASS gehad, bipolair weet ik nog niet (ander behandelcentrum).
Diagnose kwam niet meer als verassing en ik heb er vrede mee. Ik word heel blij van het nieuwe traject: psycho educatie, partnergesprekken, lichaamsgerichte therapie, cognitieve gedragstherapie, mindfullness, schematherapie, werktraject, hersteltraject en seksuologie. Niet allemaal tegelijk natuurlijk haha. Partner gaat ook een psycho educatie doen, tien bijeenkomsten van 2 uur.
Voel me nu een beetje verloren. Partner heeft een zware tijd op het werk, maakt zich druk om mij. We hebben heel kort besproken welke therapieën, toen ben ik gaan koken. Hij startte de playstation op en er gebeurde iets in zijn spel wat gelijk staat aan de loterij winnen: kleine kans, grote gevolgen. Hij was uitzinnig van enthousiasme en blijheid! Ik ben blij voor hem, maar in zijn adhd brein is mijn diagnose nu helaas naar de achtergrond gedwongen. Hij praat alleen over het spel en ik zit dus met de diagnose en behandelingen in mijn hoofd.
Ik ga zometeen naar de yoga en gun hem dit avondje vol plezier na wat zware weken. Morgen eis ik mijn aandacht wel weer op
@Selune het is ook spannend als therapie stopt, vooral als het nu zo'n woelige tijd is. Gecondoleerd nog
Ik heb mijn balans nu redelijk onder controle. Ik werk aan een avond en ochtendroutine, rommel wat in het huishouden, zorg dat het avondeten klaar staat. Daarnaast therapie en koffie op het werk, soms iets sociaals, soms even niet. Dat trek ik even door. De rest van de tijd doe ik wat ik leuk vind of accepteer ik dat - even - niks lukt. Eerlijk gezegd voelt dit best goed, en soms nog steeds een beetje teveel, kleine momenten. Ik gun het tijd.
Vandaag de diagnose ASS gehad, bipolair weet ik nog niet (ander behandelcentrum).
Diagnose kwam niet meer als verassing en ik heb er vrede mee. Ik word heel blij van het nieuwe traject: psycho educatie, partnergesprekken, lichaamsgerichte therapie, cognitieve gedragstherapie, mindfullness, schematherapie, werktraject, hersteltraject en seksuologie. Niet allemaal tegelijk natuurlijk haha. Partner gaat ook een psycho educatie doen, tien bijeenkomsten van 2 uur.
Voel me nu een beetje verloren. Partner heeft een zware tijd op het werk, maakt zich druk om mij. We hebben heel kort besproken welke therapieën, toen ben ik gaan koken. Hij startte de playstation op en er gebeurde iets in zijn spel wat gelijk staat aan de loterij winnen: kleine kans, grote gevolgen. Hij was uitzinnig van enthousiasme en blijheid! Ik ben blij voor hem, maar in zijn adhd brein is mijn diagnose nu helaas naar de achtergrond gedwongen. Hij praat alleen over het spel en ik zit dus met de diagnose en behandelingen in mijn hoofd.
Ik ga zometeen naar de yoga en gun hem dit avondje vol plezier na wat zware weken. Morgen eis ik mijn aandacht wel weer op
anoniem_655bb33b3d61a wijzigde dit bericht op 03-03-2020 15:43
Reden: Verkeerde naam
Reden: Verkeerde naam
0.23% gewijzigd
dinsdag 3 maart 2020 om 10:57
Oh, Knuffel, wat klinkt het heerlijk, lekker knuffelen met je kleintje. Geniet ervan!
Green, jammer dat je man gisteren even wel heel weinig tijd/ruimte had voor je diagnose, maar het klinkt wel alsof hij dat spelgebeuren even heel hard nodig had. Knap van je dat je dat zo goed kon opvangen door jezelf even opzij te zetten. Wat een vreselijk uitgebreid traject ga je trouwens in; het leest of ze je echt in je hele leven gaan helpen (alle aspecten, bedoel ik).
Diva, goed dat er nu een afspraak ingepland is voor het gesprek. Ik hoop dat al die gesprekken er toe gaan leiden dat je al die zorgen voor zulke afspraken snel wat losser kan laten en er meer energie over blijft voor leuke/belangrijke dingen.
Selune, fijn je weer te lezen! Gecondoleerd met je verlies. Waarom stopt je therapie? Ik hoop dat je klaar bent en alles weer zelf aan kan! Hoe gaat de relatie met je man nu?
Sofie en Snow, ik werd zo vrolijk toen ik over jullie (ontluikende) liefdes las! Geniet ervan, het is jullie zo gegund!
Bedankt voor jullie adviezen aan mij, reïntegreren in het leven is iets wat ik nog heel lastig vind - en dus te weinig focus op leg - maar wat wel waar en nodig is. Tevreden zijn met het weinige wat ik kan, vind ik wel echt heel lastig. Gelukkig ben ik wel in een stijgende lijn aan het dansen. Fijn dat ik hier altijd even mag komen schrijven
Ik heb ST al een tijdje niet gezien, weet iemand of het goed met haar gaat?
Green, jammer dat je man gisteren even wel heel weinig tijd/ruimte had voor je diagnose, maar het klinkt wel alsof hij dat spelgebeuren even heel hard nodig had. Knap van je dat je dat zo goed kon opvangen door jezelf even opzij te zetten. Wat een vreselijk uitgebreid traject ga je trouwens in; het leest of ze je echt in je hele leven gaan helpen (alle aspecten, bedoel ik).
Diva, goed dat er nu een afspraak ingepland is voor het gesprek. Ik hoop dat al die gesprekken er toe gaan leiden dat je al die zorgen voor zulke afspraken snel wat losser kan laten en er meer energie over blijft voor leuke/belangrijke dingen.
Selune, fijn je weer te lezen! Gecondoleerd met je verlies. Waarom stopt je therapie? Ik hoop dat je klaar bent en alles weer zelf aan kan! Hoe gaat de relatie met je man nu?
Sofie en Snow, ik werd zo vrolijk toen ik over jullie (ontluikende) liefdes las! Geniet ervan, het is jullie zo gegund!
Bedankt voor jullie adviezen aan mij, reïntegreren in het leven is iets wat ik nog heel lastig vind - en dus te weinig focus op leg - maar wat wel waar en nodig is. Tevreden zijn met het weinige wat ik kan, vind ik wel echt heel lastig. Gelukkig ben ik wel in een stijgende lijn aan het dansen. Fijn dat ik hier altijd even mag komen schrijven
Ik heb ST al een tijdje niet gezien, weet iemand of het goed met haar gaat?
dinsdag 3 maart 2020 om 15:09
donderdag 5 maart 2020 om 12:40
@ Snow en Sofie: wat fijn voor jullie
@ Sofie: mijn week zonder lessen was heel fijn. Ik heb veel achterstallige administratie kunnen weg werken, dus ik loop nu weer helemaal bij. Stiekem ging het zelfs sneller dan verwacht. Maar ik vond het echt fijn om geen druk te ervaren van lesvoorbereiding enzo.
@ Tobbie, Selune, Danae: bedankt voor jullie lieve woorden, hoe klein ook. Knuffel voor jullie
@ Green: wat fijn dat je je diagnose hebt. Ik hoop voor je dat het hierbij blijft en dat die andere het niet blijkt te zijn. Je klinkt erg positief en blij met alle hulp die je gaat krijgen. Je bent natuurlijk ook al jaren op zoek! Ik ben blij voor je en hoop dat het je ook echt gaat helpen!
Dat van je man speelt hier ook af en toe. Dan zit ik helemaal vol van iets en dan is mijn man met hele andere dingen bezig. Voor mij is het dan wel lastig om hem te laten. Ik vind dat jij dat goed hebt aangepakt!
Mijn afspraak ging afgelopen maandag niet door. Ik zat daar te wachten en op een gegeven moment ben ik me maar eens gaan melden en toen bleek dat mijn psych ziek naar huis was gegaan en ik wist van niks! Gelukkig waren mijn ouders er nog niet bij... Dat is volgende week. Ik heb haar gemaild en gezegd dat ik het echt graag wil weten als er volgende week iets tussenkomt. Ze zegt dat de afspraak gewoon door gaat en dat dit zo niet had mogen gebeuren.
Ik ben zo blij als alles achter de rug is. Dat hele traject bij de psych, dat slaaponderzoek, dat stomme solliciteren. En ik heb erge behoefte aan lenteweer en
Los van deze zaken voel ik me gelukkig wel weer een stuk beter. Ik ben sinds deze week weer uit het dal geklommen waarin ik weken nergens zin in had en me echt lamlendig en nutteloos voelde.
@ Sofie: mijn week zonder lessen was heel fijn. Ik heb veel achterstallige administratie kunnen weg werken, dus ik loop nu weer helemaal bij. Stiekem ging het zelfs sneller dan verwacht. Maar ik vond het echt fijn om geen druk te ervaren van lesvoorbereiding enzo.
@ Tobbie, Selune, Danae: bedankt voor jullie lieve woorden, hoe klein ook. Knuffel voor jullie
@ Green: wat fijn dat je je diagnose hebt. Ik hoop voor je dat het hierbij blijft en dat die andere het niet blijkt te zijn. Je klinkt erg positief en blij met alle hulp die je gaat krijgen. Je bent natuurlijk ook al jaren op zoek! Ik ben blij voor je en hoop dat het je ook echt gaat helpen!
Dat van je man speelt hier ook af en toe. Dan zit ik helemaal vol van iets en dan is mijn man met hele andere dingen bezig. Voor mij is het dan wel lastig om hem te laten. Ik vind dat jij dat goed hebt aangepakt!
Mijn afspraak ging afgelopen maandag niet door. Ik zat daar te wachten en op een gegeven moment ben ik me maar eens gaan melden en toen bleek dat mijn psych ziek naar huis was gegaan en ik wist van niks! Gelukkig waren mijn ouders er nog niet bij... Dat is volgende week. Ik heb haar gemaild en gezegd dat ik het echt graag wil weten als er volgende week iets tussenkomt. Ze zegt dat de afspraak gewoon door gaat en dat dit zo niet had mogen gebeuren.
Ik ben zo blij als alles achter de rug is. Dat hele traject bij de psych, dat slaaponderzoek, dat stomme solliciteren. En ik heb erge behoefte aan lenteweer en
Los van deze zaken voel ik me gelukkig wel weer een stuk beter. Ik ben sinds deze week weer uit het dal geklommen waarin ik weken nergens zin in had en me echt lamlendig en nutteloos voelde.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
