Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 12 oktober 2021 om 00:04
@ Moon: gecondoleerd met degene uit je omgeving die overleden is. Lijkt me juist logisch dat zoiets je bezig houdt als je diegene of die familie gekend hebt.
Fijn dat er bij de psych ruimte was voor je verdriet.
Dit stuk aub niet quoten:
En ja, je hebt gelijk dat zo'n familiepatroon alleen maar erger wordt. Ik vraag me de laatste tijd steeds meer af in wat voor familie ik (aangetrouwd) beland ben. Wist al wel behoorlijk veel van man natuurlijk, maar ik vind hoe het nu gaat echt niet normaal. Man en broer staan echt 180 graden tegenover elkaar en een normaal gesprek over de situatie is niet mogelijk. Ergens afspraken over maken lukt niet. Broer vertrouwt man niet (met niks), terwijl man alles juist goed wil regelen voor z'n vader. Ik begrijp gewoon echt niet hoe er zo over man gedacht kan worden. Ik ben er echt super verdrietig van. Zelf ergert hij zich vooral aan hoe alles nu gaat en aan de rare uitspraken van broer. Hij verwacht binnenkort echt erg ruzie met hem te krijgen. Ruzie lijkt me ook onafwendbaar. Het werkt zo gewoon echt niet, de bom gaat een keer barsten (maar ook dat gaat de situatie niet verbeteren).
.
Fijn dat er bij de psych ruimte was voor je verdriet.
Dit stuk aub niet quoten:
En ja, je hebt gelijk dat zo'n familiepatroon alleen maar erger wordt. Ik vraag me de laatste tijd steeds meer af in wat voor familie ik (aangetrouwd) beland ben. Wist al wel behoorlijk veel van man natuurlijk, maar ik vind hoe het nu gaat echt niet normaal. Man en broer staan echt 180 graden tegenover elkaar en een normaal gesprek over de situatie is niet mogelijk. Ergens afspraken over maken lukt niet. Broer vertrouwt man niet (met niks), terwijl man alles juist goed wil regelen voor z'n vader. Ik begrijp gewoon echt niet hoe er zo over man gedacht kan worden. Ik ben er echt super verdrietig van. Zelf ergert hij zich vooral aan hoe alles nu gaat en aan de rare uitspraken van broer. Hij verwacht binnenkort echt erg ruzie met hem te krijgen. Ruzie lijkt me ook onafwendbaar. Het werkt zo gewoon echt niet, de bom gaat een keer barsten (maar ook dat gaat de situatie niet verbeteren).
.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 12 oktober 2021 om 14:38
Dana wat een mooie post. Ook mooi dat je bij bepaalde dingen denkt dat het 'zo heeft moeten lopen'. Misschien komen we door alle behandelingen dichter bij onze intuïtie.
Ik zie op Facebook dat momenteel echt al-les reden kan zijn om elkaar af te zeiken. Alsof de mensen na een jaar thuis achter de computer niet meer snappen dat er ook een uitknop op dat ding zit. Als de ander goedkopere boodschappen heeft, als de ander wel naar een concert gaat en jij niet, als de ander financieel meer of minder achteruit gegaan is in de afgelopen tijd, als iemand iets organiseert maar geen rekening houdt met iemand die niet wil komen maar toch haar principes wil uiten...
Op viva lees ik al die dingen niet. Ik werk voornamelijk vanuit mijn lijstje 'laatst gereageerd' en daar staan die topics niet tussen.
Ik ben blij dat het over het algemeen goed met je gaat
Ik zie op Facebook dat momenteel echt al-les reden kan zijn om elkaar af te zeiken. Alsof de mensen na een jaar thuis achter de computer niet meer snappen dat er ook een uitknop op dat ding zit. Als de ander goedkopere boodschappen heeft, als de ander wel naar een concert gaat en jij niet, als de ander financieel meer of minder achteruit gegaan is in de afgelopen tijd, als iemand iets organiseert maar geen rekening houdt met iemand die niet wil komen maar toch haar principes wil uiten...
Op viva lees ik al die dingen niet. Ik werk voornamelijk vanuit mijn lijstje 'laatst gereageerd' en daar staan die topics niet tussen.
Ik ben blij dat het over het algemeen goed met je gaat
Je kunt méér.
dinsdag 12 oktober 2021 om 14:45
Green dank voor je knuffel. Ik hoop dat je een goed herfst hebt.
Diva wat vreselijk van je schoonfamilie. En dat je je man nu meemaakt in een periode dat hij niet op zijn best is... Iemand verliezen brengt meestal veel met zich mee, zowel in emoties als in regelzaken. En vergeet het verdelen van de spullen niet...
Hier kwam (bij overlijden oma) ook allerlei oud zeer ter sprake tijdens het voorbereiden van de uitvaart. Ik was daar niet bij hoor maar dat vernam ik later. Al vind ik het ook aan degene die de uitvaart leidt (of voorgaat zoals het hier in de kerk heet) om dat enigszins bij te sturen.
Hoe het hier gaat.... er gaat nogal veel.
Ik ben ontevreden over de gang van zaken bij GGZ. Het gaat met name over de vele, vele pillen die ik geslikt heb. Nu het grotendeels afgebouwd is, zien mensen een hele andere Moon. Sommigen kennen mij nu een aantal jaar maar hebben mij nooit zonder antipsychotica gezien. En mijn moeder ziet mij weer een beetje terugkomen van vroeger.
Zelfs mijn gezicht is heel anders, niet meer zo opgezet.
En alles bij elkaar denk ik dat er toch wat missers zijn gemaakt. En langzaam ben ik daar ook de bewijzen van aan het verzamelen in de vorm van mailtjes die ik gelukkig heb bewaard. Ik wil er niet teveel over uitwijden maar het is meerdere keren gebeurd dat ik iets persoonlijks mailde en er niet op de inhoud werd ingegaan maar alleen op de pillen... en dat was altijd ophogen.
Tussendoor ben ik ook met andere dingen bezig, anders slokt het me op. Ik ben twee keer in de week aan het zingen. Volgende week pas ik op het huisdier van een lieve vriend wat inhoudt dat ik ook in zijn huis kan zitten als ik wil. Gewoon even kopje thee en dier knuffelen, dat lijkt me prettig.
Morgen weer psycholoog en volgende week heeft hij een weekje vakantie. Dan heb ik ook een beetje vakantie
Diva wat vreselijk van je schoonfamilie. En dat je je man nu meemaakt in een periode dat hij niet op zijn best is... Iemand verliezen brengt meestal veel met zich mee, zowel in emoties als in regelzaken. En vergeet het verdelen van de spullen niet...
Hier kwam (bij overlijden oma) ook allerlei oud zeer ter sprake tijdens het voorbereiden van de uitvaart. Ik was daar niet bij hoor maar dat vernam ik later. Al vind ik het ook aan degene die de uitvaart leidt (of voorgaat zoals het hier in de kerk heet) om dat enigszins bij te sturen.
Hoe het hier gaat.... er gaat nogal veel.
Ik ben ontevreden over de gang van zaken bij GGZ. Het gaat met name over de vele, vele pillen die ik geslikt heb. Nu het grotendeels afgebouwd is, zien mensen een hele andere Moon. Sommigen kennen mij nu een aantal jaar maar hebben mij nooit zonder antipsychotica gezien. En mijn moeder ziet mij weer een beetje terugkomen van vroeger.
Zelfs mijn gezicht is heel anders, niet meer zo opgezet.
En alles bij elkaar denk ik dat er toch wat missers zijn gemaakt. En langzaam ben ik daar ook de bewijzen van aan het verzamelen in de vorm van mailtjes die ik gelukkig heb bewaard. Ik wil er niet teveel over uitwijden maar het is meerdere keren gebeurd dat ik iets persoonlijks mailde en er niet op de inhoud werd ingegaan maar alleen op de pillen... en dat was altijd ophogen.
Tussendoor ben ik ook met andere dingen bezig, anders slokt het me op. Ik ben twee keer in de week aan het zingen. Volgende week pas ik op het huisdier van een lieve vriend wat inhoudt dat ik ook in zijn huis kan zitten als ik wil. Gewoon even kopje thee en dier knuffelen, dat lijkt me prettig.
Morgen weer psycholoog en volgende week heeft hij een weekje vakantie. Dan heb ik ook een beetje vakantie
Je kunt méér.
donderdag 14 oktober 2021 om 09:21
Gisteravond veel gehuild na de EMDR sessie. Met heel diep ademhalen. Ik was niet in paniek ofzo maar mijn lichaam reageerde heftig. Ik weet niet of hyperventilatie zo werkt... ik kon er wel zo mee stoppen maar het was of er iets uit moest.
Voel me nu wel weer beter. Enerzijds mis ik iemand die dan even vast zou houden. Anderzijds vind ik het wel prettig alleen te zijn dat ik me niet hoef in te houden op zo'n moment.
Voel me nu wel weer beter. Enerzijds mis ik iemand die dan even vast zou houden. Anderzijds vind ik het wel prettig alleen te zijn dat ik me niet hoef in te houden op zo'n moment.
Je kunt méér.
donderdag 21 oktober 2021 om 21:43
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
donderdag 21 oktober 2021 om 21:56
Gefeliciteerd Diva!
Moon, het kan er allemaal bij horen, het is niet minder heftig doordat je dat weet natuurlijk
Verder even een ego post, niet quoten aub
Ik zit sinds gisteren bij een FAST team. Nu weer mijn bed op recept ingeschakeld. Ik ga ook op een wachtlijst voor emotieregulatie training.
Met particuliere peut gaat het wel goed tot nu toe, maar ik kan maar eens in de twee weken betalen. En nog op de wachtlijst voor het TRTC.
De afgelopen weken lijkt het alsof de realiteit me even keihard in mijn gezicht mept en ik het vermogen tot omdenken, optimisme, positiviteit, even kwijt ben. De enige reden waarom ik niet echt in crisis raak is omdat ik mijn wereld zo klein heb gemaakt. Hulpverlening stuurt voornamelijk aan op; nog minder doen. Nog minder verwachten. Zo heb ik een wandelband thuis zodat ik kan lopen als naar buiten gaan niet lukt. Daar word ik om geprezen ipv dat ik gestimuleerd word om die wandeling buiten te doen; want dat gaat gewoonweg niet.
Ik moet maar steeds meer loslaten, steeds meer accepteren, blij zijn met steeds kleinere dingen. Blij zijn met 100% afgekeurd zijn (Het is niet bovenal een opluchting, het is heel erg confronterend en klote), blij zijn met een lieve partner (die elke paar maanden weer met één voet buiten de deur is door onze kinderwens die zo niet in vervulling kan gaan).
Ik wil niet nog meer loslaten. Nog meer accepteren. Ik wil niet gevraagd worden of 'passend werk' nog een lange termijn doel is (NATUURLIJK, ik ben verdorie nog geen 30).
Ik wil dingen oppakken. Ik wil dingen toevoegen.
Het is misschien extra confronterend nu de corona maatregelen weer wegvallen en mensen om me heen weer een leven oppakken waar het mijne hetzelfde blijft; Thuis, zonder perspectief, met dagen vol mentale en fysieke klachten. Ik kan er de energie niet voor opbrengen om er positief over te doen nu, merk ik.
Moon, het kan er allemaal bij horen, het is niet minder heftig doordat je dat weet natuurlijk
Verder even een ego post, niet quoten aub
Ik zit sinds gisteren bij een FAST team. Nu weer mijn bed op recept ingeschakeld. Ik ga ook op een wachtlijst voor emotieregulatie training.
Met particuliere peut gaat het wel goed tot nu toe, maar ik kan maar eens in de twee weken betalen. En nog op de wachtlijst voor het TRTC.
De afgelopen weken lijkt het alsof de realiteit me even keihard in mijn gezicht mept en ik het vermogen tot omdenken, optimisme, positiviteit, even kwijt ben. De enige reden waarom ik niet echt in crisis raak is omdat ik mijn wereld zo klein heb gemaakt. Hulpverlening stuurt voornamelijk aan op; nog minder doen. Nog minder verwachten. Zo heb ik een wandelband thuis zodat ik kan lopen als naar buiten gaan niet lukt. Daar word ik om geprezen ipv dat ik gestimuleerd word om die wandeling buiten te doen; want dat gaat gewoonweg niet.
Ik moet maar steeds meer loslaten, steeds meer accepteren, blij zijn met steeds kleinere dingen. Blij zijn met 100% afgekeurd zijn (Het is niet bovenal een opluchting, het is heel erg confronterend en klote), blij zijn met een lieve partner (die elke paar maanden weer met één voet buiten de deur is door onze kinderwens die zo niet in vervulling kan gaan).
Ik wil niet nog meer loslaten. Nog meer accepteren. Ik wil niet gevraagd worden of 'passend werk' nog een lange termijn doel is (NATUURLIJK, ik ben verdorie nog geen 30).
Ik wil dingen oppakken. Ik wil dingen toevoegen.
Het is misschien extra confronterend nu de corona maatregelen weer wegvallen en mensen om me heen weer een leven oppakken waar het mijne hetzelfde blijft; Thuis, zonder perspectief, met dagen vol mentale en fysieke klachten. Ik kan er de energie niet voor opbrengen om er positief over te doen nu, merk ik.
donderdag 21 oktober 2021 om 23:13
Diva wan ontzettend leuk!!!!!!!!!! Ja fijn hoor, meteen vakantie. Zal in november en december nog druk genoeg worden dus neem het er nog maar even van.
Green wat vervelend om te lezen. Mijn ervaring is ook dat de wereld steeds kleiner en kleiner wordt, tot je denkt: Kan het nóg kleiner?
Heel lang verhaal maar gisteren is vastgesteld dat ik ook wat autistische trekken heb. Niet als in een treinenbaan op zolder (hoewel dat me nog steeds leuk lijkt) maar wel een prikkelovergevoeligheid. En een behoefte aan duidelijkheid, alleen vraag ik die vaak niet. Eigenlijk ben ik vrij stug van ja is ja en nee is nee en soms begrijp ik daarom dingen ook niet goed.
Lang verhaal kort, zijn mijn problemen óók heel goed te verklaren van uit de autisme-hoek. Alleen daar hoort een andere gebruiksaanwijzing bij dan bij bipolair.
Soms is pillen slikken en alles vermijden wat evt misschien ook een beetje instabiliteit kan veroorzaken niet de oplossing.
In jouw situatie zou je misschien ook gebaat zijn bij een wandeling buiten, iemand die op een rustig tijdstip met je meeloopt. Dat zal misschien teveel geld kosten... niet leuk om te lezen dat je wereld zo heel klein wordt nu.
Green wat vervelend om te lezen. Mijn ervaring is ook dat de wereld steeds kleiner en kleiner wordt, tot je denkt: Kan het nóg kleiner?
Heel lang verhaal maar gisteren is vastgesteld dat ik ook wat autistische trekken heb. Niet als in een treinenbaan op zolder (hoewel dat me nog steeds leuk lijkt) maar wel een prikkelovergevoeligheid. En een behoefte aan duidelijkheid, alleen vraag ik die vaak niet. Eigenlijk ben ik vrij stug van ja is ja en nee is nee en soms begrijp ik daarom dingen ook niet goed.
Lang verhaal kort, zijn mijn problemen óók heel goed te verklaren van uit de autisme-hoek. Alleen daar hoort een andere gebruiksaanwijzing bij dan bij bipolair.
Soms is pillen slikken en alles vermijden wat evt misschien ook een beetje instabiliteit kan veroorzaken niet de oplossing.
In jouw situatie zou je misschien ook gebaat zijn bij een wandeling buiten, iemand die op een rustig tijdstip met je meeloopt. Dat zal misschien teveel geld kosten... niet leuk om te lezen dat je wereld zo heel klein wordt nu.
Je kunt méér.
vrijdag 22 oktober 2021 om 16:23
@ Green: wat frustrerend allemaal zeg. Ik begrijp dat je op een gegeven moment helemaal klaar bent met dingen accepteren. Veel sterkte (maar ik ben er ook van overtuigd dat er weer betere tijden voor je aanbreken).
@Moon: bipolair met autistische trekken of echt ass? Lijkt me wel verwarrend als je klachten opeens een andere oorzaak blijken te hebben. Hoe sta je er zelf nu in?
Ja, ik ben wel blij dat ik meteen vakantie heb. Kan ik alles (lees: m'n 2 werkdagen) even laten bezinken. Ik heb veel stress gehad door al het nieuwe en onbekende in combinatie met het vroege opstaan en de lange dagen (ik heb 2 hele dagen gewerkt, maar ga uiteindelijk halve dagen werken).
Vandaag aan het bijkomen, hele dag al hoofdpijn, maar gelukkig komt er nog een week vakantie achteraan. Ik ben wel heel blij dat ik weer kan doen waar ik goed in ben. Ik heb lange tijd gezegd dat ik niet terug het onderwijs in wilde, maar op m'n nieuwe baan is alles zo veel beter geregeld dan waar ik eerst zat en hier kan ik ook alleen halve dagen werken. Werd helemaal niet moeilijk over gedaan. Fijne collega's, een aantal kende ik al van mijn vorige baan, die zijn al eerder overgestapt. Ik ben ook door één van hen getipt waardoor alles heel snel is gegaan. Eind goed al goed dus.
@Moon: bipolair met autistische trekken of echt ass? Lijkt me wel verwarrend als je klachten opeens een andere oorzaak blijken te hebben. Hoe sta je er zelf nu in?
Ja, ik ben wel blij dat ik meteen vakantie heb. Kan ik alles (lees: m'n 2 werkdagen) even laten bezinken. Ik heb veel stress gehad door al het nieuwe en onbekende in combinatie met het vroege opstaan en de lange dagen (ik heb 2 hele dagen gewerkt, maar ga uiteindelijk halve dagen werken).
Vandaag aan het bijkomen, hele dag al hoofdpijn, maar gelukkig komt er nog een week vakantie achteraan. Ik ben wel heel blij dat ik weer kan doen waar ik goed in ben. Ik heb lange tijd gezegd dat ik niet terug het onderwijs in wilde, maar op m'n nieuwe baan is alles zo veel beter geregeld dan waar ik eerst zat en hier kan ik ook alleen halve dagen werken. Werd helemaal niet moeilijk over gedaan. Fijne collega's, een aantal kende ik al van mijn vorige baan, die zijn al eerder overgestapt. Ik ben ook door één van hen getipt waardoor alles heel snel is gegaan. Eind goed al goed dus.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 22 oktober 2021 om 18:20
Het moet ook nog even landen. De diagnose bipolair is ook hals over kop gesteld tijdens een crisisopname. Toen verplicht aan de medicatie gezet en dat doet natuurlijk ook iets met je 'welbevinden'. En het feit dat ik opeens niet meer kon studeren en weer bij mijn ouders woonde, maakte mij enorm depressief. (lang verhaal allemaal).Imaginary_Diva schreef: ↑22-10-2021 16:23@Moon: bipolair met autistische trekken of echt ass? Lijkt me wel verwarrend als je klachten opeens een andere oorzaak blijken te hebben. Hoe sta je er zelf nu in?
Dus daar is wel de instabiliteit begonnen en dan denk je, was er eerst de kip of eerst het ei?
We 'hoeven' niet een keiharde diagnose te stellen, ik kan gewoon bij deze trajectbegeleidster in traject gaan. Alleen als een diagnose 'nodig' is voor een andere psychiater dan zou ik dat wel willen. Maar volgens mij heb ik zo ook wel het recht op een andere. Voordeel van 'autisme' is dat ik niet al die pillen hoef te slikken. In de huidige situatie is er niet of nauwelijks support voor het afbouwen omdat hun ervaring is dat de meeste bipolairen toch iets van medicatie nodig hebben, of een combinatie, of een hele cocktail.
Ik denk dat het antwoord op je vraag is, dat ik het prettig vind om eens met de bril van autisme te kijken. Dan krijg ik ook een ander soort signaleringsplan.
Bijv als ik met de gordijnen dicht wil zitten, is dat om te ontprikkelen. Maar als mijn ouders lang mijn huis fietsen en ze zien overdag de gordijnen dicht, denken ze: Help ze is depressief. Of dat denk ik zelf misschien ook.
Of als ik de neiging heb om een paar keer per dag te douchen, kan ik denken: Ojee dat was een signaal dat ik richting manie ga. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet... misschien heb ik het wel koud. In de loop van de jaren ga je de dingen verkeerd uitleggen en wordt de omgeving ook bang dat je weer ontremd raakt.
En met die gordijnen, ik kan bijv overwegen om geen dikke gordijnen te nemen die óf open óf dicht zijn, maar wat dunnere gordijnen bijv met dikkere overgordijnen. Ubehaupt waren gordijnen bij mij meestal voor de sier. En liefst van MP. Ik heb me er nooit zo in verdiept eigenlijk. (dit dus in het kader van de lichtgevoeligheid)
Alles moet nog even landen. Net wat gedronken met ex... dat moet ook landen. Andere keer reageer ik weer
Je kunt méér.
vrijdag 22 oktober 2021 om 18:36
@moon: Ik herken veel van wat je schrijft, behalve dan dat ik na een paar jaar met de autismebril volledig overtuigd ben van het tegenovergestelde 
Dat ik dus geen ASS heb. Mijn huidige behandelaar 'ziet' het ook niet.
Binnenkort heb ik een gesprek met mijn nieuwe psychiater, daar wil ik dit even aankaarten. Een autismediagnose is vaak een contra indicatie voor bepaalde behandelingen - zo ook voor de behandeling bij het trtc waar ik op de wachtlijst sta - en ik merk dat behandelaren op basis van die diagnose heel veel aannames doen over wat ik nodig heb en waar ik tegenaan loop (zoals laatst bij een opname, waar een arts meer aannames deed dan vragen stelde, alleen op basis van de ASS diagnose).
Dat ik dus geen ASS heb. Mijn huidige behandelaar 'ziet' het ook niet.Binnenkort heb ik een gesprek met mijn nieuwe psychiater, daar wil ik dit even aankaarten. Een autismediagnose is vaak een contra indicatie voor bepaalde behandelingen - zo ook voor de behandeling bij het trtc waar ik op de wachtlijst sta - en ik merk dat behandelaren op basis van die diagnose heel veel aannames doen over wat ik nodig heb en waar ik tegenaan loop (zoals laatst bij een opname, waar een arts meer aannames deed dan vragen stelde, alleen op basis van de ASS diagnose).
vrijdag 22 oktober 2021 om 20:05
Pfff al die diagnoses. Je bent ook gewoon wie je bent toch... Bij ons zitten allemaal dingen in de familie maar niemand is 100% een depressie of een psychose of een alcoholist of ADHD-er of autist.
Maar ik zou het in ieder geval prettig vinden als dat bipolaire idee een beetje weg kan. Laatst had ik het idee dat mijn moeder zich zorgen ging maken omdat ik bij hun de grasmaaier pakte en ging grasmaaien.
Maar het gras was zo f*cking lang en mijn vader redt het niet meer... dat is dan misschien een impulsieve actie maar geen beginnende manie. Ik weet van andere mensen met een verleden in de psychiatrie ook wel dat de omgeving zich zorgen kan gaan maken op de raarste momenten. Dat gaat nooit helemaal weg denk ik.
Wat me nu dwars zit is dat mij gezegd wordt door GGZ dat ik allerlei dingen niet kan. Zij willen geen risico lopen als ik ga solliciteren/reizen/stappen of whatever. Maar je gaat toch langzaam dood van binnen als je dat allemaal niet kunt of mag doen.
Eerder was dat niet zo hoor, dat ze zo betuttelend waren. Of eigenlijk in het begin wel. Daarna had ik een heel prettig behandelteam en nu een stel betuttelaars.
Green apart he dat jij dan andersom hebt. Dat je behandelingen niet krijgt wegens ASS. Ik ga maar een weekendje leuke dingen doen. Even afleiding.
Maar ik zou het in ieder geval prettig vinden als dat bipolaire idee een beetje weg kan. Laatst had ik het idee dat mijn moeder zich zorgen ging maken omdat ik bij hun de grasmaaier pakte en ging grasmaaien.
Maar het gras was zo f*cking lang en mijn vader redt het niet meer... dat is dan misschien een impulsieve actie maar geen beginnende manie. Ik weet van andere mensen met een verleden in de psychiatrie ook wel dat de omgeving zich zorgen kan gaan maken op de raarste momenten. Dat gaat nooit helemaal weg denk ik.
Wat me nu dwars zit is dat mij gezegd wordt door GGZ dat ik allerlei dingen niet kan. Zij willen geen risico lopen als ik ga solliciteren/reizen/stappen of whatever. Maar je gaat toch langzaam dood van binnen als je dat allemaal niet kunt of mag doen.
Eerder was dat niet zo hoor, dat ze zo betuttelend waren. Of eigenlijk in het begin wel. Daarna had ik een heel prettig behandelteam en nu een stel betuttelaars.
Green apart he dat jij dan andersom hebt. Dat je behandelingen niet krijgt wegens ASS. Ik ga maar een weekendje leuke dingen doen. Even afleiding.
Je kunt méér.
zondag 24 oktober 2021 om 21:55
Oh wat een opluchting! Ik wilde eigenlijk hier niet kijken omdat ik het er even niet bij kon hebben. Sorry Green want ik stond wel achter je.
Dank jullie wel mods
Ik wil iets anders met jullie delen. Ik heb lange tijd gedatet met iemand maar hij was zo'n gecompliceerd persoon. Ik werd er verdrietig van maar eigenlijk ook VOOR HEM verdrietig, dat hij zo was. Dat hij nooit eens stabiel kon zijn of normaal kon doen. Ik wist dat hij een moeilijke jeugd had gehad maar daar kun je niet alles mee goedpraten.
Gisteren sprak ik iemand over Foetaal Alcohol Syndrome/ FAS. Diegene had daar in haar werk mee te maken. En ineens viel er een kwartje want zijn uiterlijk is ook 'anders'. En toen zag ik die plaatjes, en foto's van verschillende mensen die het hebben. En in combinatie met de alcoholverslaving van zijn moeder kan het eigenlijk niet missen...
Het komt er op neer dat het een vorm van aangeboren hersenletsel is. Het heeft uiterlijke kenmerken maar ook het karakter kan wat onberekenbaar zijn.
Maar nu hoef ik mezelf en hem niet langer dingen kwalijk te nemen. Hij kan er echt niets aan doen.
En ik heb vrijdag een date met iemand die tot nu toe heel oké lijkt. Heel rustig ook vooral. Ik kan geen heftige types meer aan.
Dank jullie wel mods
Ik wil iets anders met jullie delen. Ik heb lange tijd gedatet met iemand maar hij was zo'n gecompliceerd persoon. Ik werd er verdrietig van maar eigenlijk ook VOOR HEM verdrietig, dat hij zo was. Dat hij nooit eens stabiel kon zijn of normaal kon doen. Ik wist dat hij een moeilijke jeugd had gehad maar daar kun je niet alles mee goedpraten.
Gisteren sprak ik iemand over Foetaal Alcohol Syndrome/ FAS. Diegene had daar in haar werk mee te maken. En ineens viel er een kwartje want zijn uiterlijk is ook 'anders'. En toen zag ik die plaatjes, en foto's van verschillende mensen die het hebben. En in combinatie met de alcoholverslaving van zijn moeder kan het eigenlijk niet missen...
Het komt er op neer dat het een vorm van aangeboren hersenletsel is. Het heeft uiterlijke kenmerken maar ook het karakter kan wat onberekenbaar zijn.
Maar nu hoef ik mezelf en hem niet langer dingen kwalijk te nemen. Hij kan er echt niets aan doen.
En ik heb vrijdag een date met iemand die tot nu toe heel oké lijkt. Heel rustig ook vooral. Ik kan geen heftige types meer aan.
Je kunt méér.
woensdag 27 oktober 2021 om 08:19
Nog twee nachtjes tot de date! Ik zocht eigenlijk altijd een beetje de artistieke types, die dan heel intens waren met dingen. Eén date kon zo mooi muziek maken 
Deze brengt een soort rust en ik denk dat dat wel welkom is ondertussen. Als je 30 bent dan zoek je nog die knappe pianist en nu denk ik.... wees gewoon lief voor me en maak thee.
Ik heb mijn hele oude radiootje afgestoft zodat ik weer wat muziek heb in huis. Ik kon niet zo heel goed tegen muziek. Maar ik kon er op een gegeven moment ook niet tegen als nummers van voor en na het trauma door elkaar gedraaid werden. Ik heb dat niet altijd gehad maar in de eerste lockdown gingen de herinneringen opspelen. En toen zat ik op een terras met hits van nu en de nineties door elkaar en ik trok dat slecht. Muziek van ´ervoor´ en ´nu´ door elkaar.
Maarja ga je dan op een terras vragen of ze een zender hebben met alleen muziek van 2005 en later? Of dat de muziek uit mag in de horeca....? Zo assertief ben ik dan niet. (ik heb nog wel een foto van dat terrasbezoek waarbij ik helemaal in mijn telefoon zat gedoken)
Ik kan echt merken dat ik muziek en drukte beter aan kan. Gisteren op een groot station echt genoten van de drukte en het mensen kijken. Met zo'n piano
Vanmiddag weer de psycholoog. Het grappige is dat ik me er nooit echt druk om maak. Het is een uurtje ontspanning eigenlijk.
Deze brengt een soort rust en ik denk dat dat wel welkom is ondertussen. Als je 30 bent dan zoek je nog die knappe pianist en nu denk ik.... wees gewoon lief voor me en maak thee.
Ik heb mijn hele oude radiootje afgestoft zodat ik weer wat muziek heb in huis. Ik kon niet zo heel goed tegen muziek. Maar ik kon er op een gegeven moment ook niet tegen als nummers van voor en na het trauma door elkaar gedraaid werden. Ik heb dat niet altijd gehad maar in de eerste lockdown gingen de herinneringen opspelen. En toen zat ik op een terras met hits van nu en de nineties door elkaar en ik trok dat slecht. Muziek van ´ervoor´ en ´nu´ door elkaar.
Maarja ga je dan op een terras vragen of ze een zender hebben met alleen muziek van 2005 en later? Of dat de muziek uit mag in de horeca....? Zo assertief ben ik dan niet. (ik heb nog wel een foto van dat terrasbezoek waarbij ik helemaal in mijn telefoon zat gedoken)
Ik kan echt merken dat ik muziek en drukte beter aan kan. Gisteren op een groot station echt genoten van de drukte en het mensen kijken. Met zo'n piano
Vanmiddag weer de psycholoog. Het grappige is dat ik me er nooit echt druk om maak. Het is een uurtje ontspanning eigenlijk.
Je kunt méér.
woensdag 27 oktober 2021 om 14:05
'Wees gewoon lief voor me en maak thee.' Dat zijn wel de besten denk ik! 
Uiteindelijk moet het gewoon iemand zijn die bij je past. Het is vaak niet goed te benoemen waar dat in zit. Ik had een vriendin die ging scheiden omdat ze vanalles miste bij haar man. Dan vroeg ze aan mij of mijn man wel eens 'dit' of 'dat' deed, allemaal dingen die zij miste (bv. arm om me heen, bepaalde dingen zeggen etc.) En eigenlijk was het antwoord steeds 'nee, dat doet hij niet.' Terwijl onze relatie wel goed zat, ook zonder die dingen. Uiteindelijk voel je vanzelf aan of iemand goed bij je past en dan blijken bepaalde dingen uiteindelijk helemaal niet zo belangrijk te zijn als je altijd dacht.
Fijn dat je beter tegen mensen en drukte lijkt te kunnen. Het wordt nu ook overal weer drukker. Ik vond die rust van tijdens de lockdown juist erg fijn (niet de lockdown zelf hoor). Maar ik was toen een keer bijna in m'n eentje (op afspraak) in een hele grote Blokker. Echt superfijn!
Ik vind het ook altijd wel fijn om naar de psych te gaan. Ik heb nu ook steeds meer het idee dat ik op de goede plaats ben daar, ook al ben ik er nog lang niet (en ik ben nu al 2 jaar in behandeling). Ik vind het wel vervelend dat ik volgend jaar van verzekering moet veranderen om daar te kunnen blijven en dat m'n psych nu zwanger is en begin volgend jaar met verlof gaat. Ze moet me dan overdragen aan een collega en ik vind dat wel een ding eigenlijk. Ik kan me nu best goed kwetsbaar opstellen bij haar en aan een nieuw persoon moet ik altijd wennen.
Uiteindelijk moet het gewoon iemand zijn die bij je past. Het is vaak niet goed te benoemen waar dat in zit. Ik had een vriendin die ging scheiden omdat ze vanalles miste bij haar man. Dan vroeg ze aan mij of mijn man wel eens 'dit' of 'dat' deed, allemaal dingen die zij miste (bv. arm om me heen, bepaalde dingen zeggen etc.) En eigenlijk was het antwoord steeds 'nee, dat doet hij niet.' Terwijl onze relatie wel goed zat, ook zonder die dingen. Uiteindelijk voel je vanzelf aan of iemand goed bij je past en dan blijken bepaalde dingen uiteindelijk helemaal niet zo belangrijk te zijn als je altijd dacht.
Fijn dat je beter tegen mensen en drukte lijkt te kunnen. Het wordt nu ook overal weer drukker. Ik vond die rust van tijdens de lockdown juist erg fijn (niet de lockdown zelf hoor). Maar ik was toen een keer bijna in m'n eentje (op afspraak) in een hele grote Blokker. Echt superfijn!
Ik vind het ook altijd wel fijn om naar de psych te gaan. Ik heb nu ook steeds meer het idee dat ik op de goede plaats ben daar, ook al ben ik er nog lang niet (en ik ben nu al 2 jaar in behandeling). Ik vind het wel vervelend dat ik volgend jaar van verzekering moet veranderen om daar te kunnen blijven en dat m'n psych nu zwanger is en begin volgend jaar met verlof gaat. Ze moet me dan overdragen aan een collega en ik vind dat wel een ding eigenlijk. Ik kan me nu best goed kwetsbaar opstellen bij haar en aan een nieuw persoon moet ik altijd wennen.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 27 oktober 2021 om 16:40
Dat zijn echt lastige dingen inderdaad, dat je dan je verzekering moet aanpassen om bij een behandelaar te blijven.
Ik deelde laatst met iemand dat ik het soms niet zo goed weet wat ik kan verwachten van psychiater/SPV/pscyholoog. En diegene zei: Oh bij mijn pscyhiater doen we het zus en zo en dan heb ik nog gesprekken met een ervaringsdeskundige.
En toen dacht ik, ik ben al met de vijfde SPV-er bezig, derde psychiater (als je alle psychiaters van de verschillende afdelingen van de opnames niet mee telt). En ik ben blij met mijn zelfhulpgroep maar daar heb ik ook in drie jaar tijd al vier keer een andere coördinator gezien. Het is niet meer 'de psychiater' of 'de ervaringsdeskundige', het duizelt me van al die mensen.
Inderdaad als ik de keuze had gehad om met bepaalde behandelaars 'mee te gaan' had ik dat gedaan maar die keuze was er niet. Mijn vorige psychiater is aan de andere kant van het land gaan werken en je kunt binnen onze GGZ niet zeggen: Dan ga ik twee keer per jaar naar Maastricht voor de afspraak.
Ja dat rustige winkelen vond ik inderdaad wel prettig! Vooral de eerste periode van Corona toen de mensen er nog niet zo bozig over waren. Toen had die 1,5 meter bijna niets magisch soms. Dat iedereen tijdens het winkelen elkaars ruimte respecteert.
Oja apart als mensen dan gaan vragen 'wat jouw man allemaal doet'. Want een man doet misschien niet ALLES wat je graag zou willen. En niet iedereen is even knuffelig of gepassioneerd of wat dan ook. Ik ken iemand daarmee was het s avonds en s nachts geweldig maar op maandagochtend was het dan gewoon een flapdrol die overal te laat kwam en alles vergat. Daar kun je dan ook niet echt op bouwen.
Bij de psycholoog hebben we vandaag gewoon een gesprek gehad en we gaan na mijn vakantie nog twee sessies EMDR doen. Eigenlijk geen gewoon gesprek, haha, juist heel intensief. Over familie en hoe ook de psychische kwetsbaarheid in de familie zit. Wel interessant en het is iets wat bij GGZ vaak ondersneeuwt vind ik. Want mijn ooms en tantes hebben ook moeten leren omgaan met hun kwetsbaarheden. En dan zijn we eigenlijk opnieuw het wiel aan het uitvingen. Alleen kregen zij vermoedelijk geen 5 soorten pillen.
Ik deelde laatst met iemand dat ik het soms niet zo goed weet wat ik kan verwachten van psychiater/SPV/pscyholoog. En diegene zei: Oh bij mijn pscyhiater doen we het zus en zo en dan heb ik nog gesprekken met een ervaringsdeskundige.
En toen dacht ik, ik ben al met de vijfde SPV-er bezig, derde psychiater (als je alle psychiaters van de verschillende afdelingen van de opnames niet mee telt). En ik ben blij met mijn zelfhulpgroep maar daar heb ik ook in drie jaar tijd al vier keer een andere coördinator gezien. Het is niet meer 'de psychiater' of 'de ervaringsdeskundige', het duizelt me van al die mensen.
Inderdaad als ik de keuze had gehad om met bepaalde behandelaars 'mee te gaan' had ik dat gedaan maar die keuze was er niet. Mijn vorige psychiater is aan de andere kant van het land gaan werken en je kunt binnen onze GGZ niet zeggen: Dan ga ik twee keer per jaar naar Maastricht voor de afspraak.
Ja dat rustige winkelen vond ik inderdaad wel prettig! Vooral de eerste periode van Corona toen de mensen er nog niet zo bozig over waren. Toen had die 1,5 meter bijna niets magisch soms. Dat iedereen tijdens het winkelen elkaars ruimte respecteert.
Oja apart als mensen dan gaan vragen 'wat jouw man allemaal doet'. Want een man doet misschien niet ALLES wat je graag zou willen. En niet iedereen is even knuffelig of gepassioneerd of wat dan ook. Ik ken iemand daarmee was het s avonds en s nachts geweldig maar op maandagochtend was het dan gewoon een flapdrol die overal te laat kwam en alles vergat. Daar kun je dan ook niet echt op bouwen.
Bij de psycholoog hebben we vandaag gewoon een gesprek gehad en we gaan na mijn vakantie nog twee sessies EMDR doen. Eigenlijk geen gewoon gesprek, haha, juist heel intensief. Over familie en hoe ook de psychische kwetsbaarheid in de familie zit. Wel interessant en het is iets wat bij GGZ vaak ondersneeuwt vind ik. Want mijn ooms en tantes hebben ook moeten leren omgaan met hun kwetsbaarheden. En dan zijn we eigenlijk opnieuw het wiel aan het uitvingen. Alleen kregen zij vermoedelijk geen 5 soorten pillen.
Je kunt méér.
zondag 31 oktober 2021 om 21:15
Ik ben min of meer bijgelezen. Dat wil zeggen: ik heb alles gelezen, maar ik heb lang niet alles onthouden.
Moon, hoe was je date? Is 'ie goed in theezetten en liefzijn? Ik gun 't je zo! Ik snap dat het je bezig houdt, de jaren in de ggz en alle hulpverleners en diagnoses. Maar ik zie ook iemand schrijven die verder wil. Het lijkt alleen alsof je klem zit in die jaren. Kun je geen rouwverwerking krijgen om je te helpen het wat meer los te laten? Dan hou je misschien meer energie over om echt verder te kunnen kijken? Of thee te drinken met je date?
Dana en Diva, gefeliciteerd met jullie banen! Diva, ik hoop dat je nieuwe baan je goed gaat bevallen en dat je er ook wat energie uit kan halen ipv dat het alleen energie kost. En dat alle nieuwe indrukken je ook een beetje afleiden van al het familiedrama. hopelijk komt het niet echt tot ruzie.
Dana, wat fijn om je weer te lezen! Ik ben blij dat het zo goed met je gaat! Je hebt de laatste jaren zo hard gewerkt en bent zoveel aangegaan, ik ben echt heel trots op je. Maar weet alsjeblieft dat ik ook heel veel aan jou heb gehad, hier op dit topic. En ook elders lees ik je graag.
Green, wat rot dat je weer moest gaan voor een bed op recept en dat ze je zo proberen te remmen in alles. Ja, natuurlijk biedt leven op de vierkante centimeter mindere kans op ontregeling en crisis. Maar het ontneemt je ook de kans op fijne ervaringen buiten 'het veilige en kleine', kans op groei, en de hoop die je - volgens mij - nodig hebt om te blijven vechten voor verbetering. Ik vind het ook moeilijk te verdragen dat er zo weinig goede hulp voor je is. Ik hoop dat je je het veilige en kleine steeds uit weet te breiden en uiteindelijk naar een passende baan kan groeien. Want in al je schrijven lees ik ook nog steeds iemand met een goed stel hersens die zich heel graag nuttig wil maken en dat kan ook een vliegwiel zijn als je eenmaal echt stabiel bent.
Moon, hoe was je date? Is 'ie goed in theezetten en liefzijn? Ik gun 't je zo! Ik snap dat het je bezig houdt, de jaren in de ggz en alle hulpverleners en diagnoses. Maar ik zie ook iemand schrijven die verder wil. Het lijkt alleen alsof je klem zit in die jaren. Kun je geen rouwverwerking krijgen om je te helpen het wat meer los te laten? Dan hou je misschien meer energie over om echt verder te kunnen kijken? Of thee te drinken met je date?
Dana en Diva, gefeliciteerd met jullie banen! Diva, ik hoop dat je nieuwe baan je goed gaat bevallen en dat je er ook wat energie uit kan halen ipv dat het alleen energie kost. En dat alle nieuwe indrukken je ook een beetje afleiden van al het familiedrama. hopelijk komt het niet echt tot ruzie.
Dana, wat fijn om je weer te lezen! Ik ben blij dat het zo goed met je gaat! Je hebt de laatste jaren zo hard gewerkt en bent zoveel aangegaan, ik ben echt heel trots op je. Maar weet alsjeblieft dat ik ook heel veel aan jou heb gehad, hier op dit topic. En ook elders lees ik je graag.
Green, wat rot dat je weer moest gaan voor een bed op recept en dat ze je zo proberen te remmen in alles. Ja, natuurlijk biedt leven op de vierkante centimeter mindere kans op ontregeling en crisis. Maar het ontneemt je ook de kans op fijne ervaringen buiten 'het veilige en kleine', kans op groei, en de hoop die je - volgens mij - nodig hebt om te blijven vechten voor verbetering. Ik vind het ook moeilijk te verdragen dat er zo weinig goede hulp voor je is. Ik hoop dat je je het veilige en kleine steeds uit weet te breiden en uiteindelijk naar een passende baan kan groeien. Want in al je schrijven lees ik ook nog steeds iemand met een goed stel hersens die zich heel graag nuttig wil maken en dat kan ook een vliegwiel zijn als je eenmaal echt stabiel bent.
zondag 31 oktober 2021 om 21:36
Tobbert wat een lief bericht. Dank je.Tobbert schreef: ↑31-10-2021 21:15Moon, hoe was je date? Is 'ie goed in theezetten en liefzijn? Ik gun 't je zo! Ik snap dat het je bezig houdt, de jaren in de ggz en alle hulpverleners en diagnoses. Maar ik zie ook iemand schrijven die verder wil. Het lijkt alleen alsof je klem zit in die jaren. Kun je geen rouwverwerking krijgen om je te helpen het wat meer los te laten? Dan hou je misschien meer energie over om echt verder te kunnen kijken? Of thee te drinken met je date?
Het is niet zo dat ik er al 16 jaar dag en nacht mee bezig ben. Maar het komt nu wel erg los met de EMDR en ik word enorm getriggerd door het betuttelende gedoe van mijn psychiater. Ik zou zo graag de hele GGZ achter me laten en dan misschien alleen nog een soort 'vangnetfunctie'.
Het komende gesprek gaan er weer twee familieleden mee en misschien is dan een second opinion wel het beste.
Ik ben een beetje in een kringetje gekomen van een soort hopeloosheid. Ook qua geld. Niet altijd mee kunnen met 'leuke dingen', bang dat apparaten kapot gaan, als iets kapot gaat twijfelen het te vervangen etc. Tijdens de lockdowns kwam ik wel in een soort overtreffende trap daarvan toen bijv zelfs de bibliotheek dicht ging en het zwembad. Toen ben ik wel gaan beseffen dat een mens ook af en toe moet zingen, dansen, genieten etc. Ik heb gelukkig nu een lieve vriendin die óók niet zoveel te besteden heeft en dan kun je samen lekker naar gratis dingen gaan en zelf wat drinken meenemen.
Ik bedoel eigenlijk, als je bijna geen leuke dingen meer doet en veel thuis zit te forummen of series te kijken dan kom je ook niet los van alle sores. Gelukkig ga ik binnenkort lekker op vakantie... ver weg... en dan kan ik letterlijk even alles achter laten.
Oja de date... ik moet dat even laten bezinken. Hij was heel aardig en rustig maar er is geen vlammetje gaan branden. We hebben ons wel vermaakt maar ook eigenlijk niet meer dan dat. Hij was wel heel geïnteresseerd, dat wel. Maar het was erg druk in de stad, we konden elkaar niet zo goed verstaan soms en hij wilde eigenlijk niet ergens anders heen. Hebben gezegd via de app even in contact te blijven. Ik slaap er een paar nachtjes over.
Ik was vanmiddag overigens naar een superleuk concert met drie vriendinnen. Ook leuk om af en toe de leuke dingen te melden hier. Want die zijn er ook zeker!
Je kunt méér.
dinsdag 2 november 2021 om 16:54
woensdag 3 november 2021 om 08:30
woensdag 3 november 2021 om 18:19
Wat fijn dat je zo'n goede therapeut hebt Smallthings. Zijn het vooral gesprekken of meer EMDR of iets in die richting? Vertrouwen is zo belangrijk.
Wat naar voor je dochter. Kinderen krijgen tegenwoordig zo veel prikkels... Ik hoop dat ze voldoende tools krijgt aangereikt om daar mee om te kunnen gaan.
Ik was vanmorgen bij mijn praatgroep. Sommigen zie ik sinds 2014 al en anderen zijn er in de loop der jaren bij gekomen. Zij zien echt een ander persoon dan een paar maanden terug. Of eigenlijk anders dan ze al die jaren gezien hebben. Minder antipsychotica maakt dus heel veel verschil. Mijn gezicht is ook minder opgezet en ik heb opeens een meer volwassen gezicht daardoor.
Zij zien ook de onttrekkingsverschijnselen zoals trillende handen. Ik merk dat zelf niet zo maar ik hoor de laatste tijd vaker dat ik zit te trillen. Ach ja als dat het ergste is... er zijn ook mensen die gaan stemmen horen en alles.
Wat naar voor je dochter. Kinderen krijgen tegenwoordig zo veel prikkels... Ik hoop dat ze voldoende tools krijgt aangereikt om daar mee om te kunnen gaan.
Ik was vanmorgen bij mijn praatgroep. Sommigen zie ik sinds 2014 al en anderen zijn er in de loop der jaren bij gekomen. Zij zien echt een ander persoon dan een paar maanden terug. Of eigenlijk anders dan ze al die jaren gezien hebben. Minder antipsychotica maakt dus heel veel verschil. Mijn gezicht is ook minder opgezet en ik heb opeens een meer volwassen gezicht daardoor.
Zij zien ook de onttrekkingsverschijnselen zoals trillende handen. Ik merk dat zelf niet zo maar ik hoor de laatste tijd vaker dat ik zit te trillen. Ach ja als dat het ergste is... er zijn ook mensen die gaan stemmen horen en alles.
Je kunt méér.
zaterdag 6 november 2021 om 19:16
Ik lees hier nog maar zelden mee, maar gun jullie allemaal het mooiste en beste.Dana schreef: ↑29-09-2021 01:54Sterkte Diva, en sterkte Moon. Ik lees nog regelmatig mee en leef ook nog altijd mee met jullie en alle andere schrijvers hier (nog even eentje er uitlichten: fijn dat het toch wat beter met je lijkt te gaan Green, hopelijk houd je die lijn vast).
Met mij gaat het oha eigenlijk best heel goed. Ik heb een andere baan en dat brengt heel veel uitdagingen met zich mee - juist ook op het vlak van alles waar ik de afgelopen jaren aan heb gewerkt. Het is daarom soms heel moeilijk maar ik heb heel sterk het gevoel dat het toch goed is. Dat het nu op mijn pad moest komen, en sowieso staat als een paal boven water dat deze kans nooit op mijn pad gekomen zou zijn als ik niet door die hele therapie en alles wat daarbij aan emoties en spanningen kwam kijken van de afgelopen jaren heen was gegaan.
Jullie horen bij de mensen die ik onbeschrijflijk dankbaar ben voor de steun en aanmoediging die ik heb gekregen om door te zetten, ik weet niet of ik het zonder dit topic had gered. Het voelt als een wonder dat ik de tientallen jaren bestaande reflex van vermijding toch redelijk goed heb weten te doorbreken.
Ik ben er nog niet en er zijn ook weer nieuwe uitdagingen. Zo voel ik me bij vlagen ongelooflijk eenzaam door alle corona-maatregelen. Ik ben daar kritisch op en ik zie hoe mijn eigen sociale omgeving uiteen valt doordat alle partijen de hakken in het zand zetten en er voor kanttekeningen nauwelijks of geen plaats is. Dat maakt me verdrietig en soms ook heel boos. Ik merk dat ik daardoor ook weinig puf meer heb om nog op dit forum te komen, want ook hier is het polarisering en 'wappie'-roeperij alom. Niet in dit topic gelukkig, maar ik merk dat het me ervan weerhoudt om überhaupt nog op dit forum te posten. Ik wil mijn energie niet in dat soort discussies steken, ik wil eindelijk verder met mijn leven, ik heb me altijd al beziggehouden met proberen een bijdrage te leveren aan (discussies over) een betere wereld ook als dat ten koste ging van mezelf. Ik hield geen tijd meer over om mijn persoonlijke problemen in de ogen te kijken. En wat heeft het opgeleverd? Eigenlijk niets, de wereld is er in mijn ogen slechter aan toe en er wordt meer onzin geroepen en geloofd dan toen ik begon me voor een betere wereld in te zetten, dus ergens was het allemaal weggegooide energie.
Nu heb ik persoonlijk stappen gezet en wil ik nog verder vooruit op persoonlijk vlak - maar het voelt ergens heel laf om nu mijn mond te houden, juist nu, nu het in mijn ogen allemaal sneller misgaat dan ooit.
Nou ja, dat is zo mijn dilemma, ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik het deel. Wilde het graag even kwijt, het is gewoon zo'n rare tijd en ik vind het zo lastig om een keuze te moeten maken tussen maatschappelijke idealen of persoonlijke groei. Mijn hele leven zou ik gezegd hebben: dat kan toch gewoon samen gaan - maar zo voelt het op dit moment niet.
Daar hoeven jullie verder niets mee hoor, dat zijn zo mijn persoonlijke sores.
Ondanks dit soort knagende twijfels durf ik, misschien wel voor het eerst in mijn leven, ook een beetje trots te zijn op mezelf en de sprongen die ik afgelopen jaren heb gemaakt. Nogmaals, ik betwijfel of ik dat gered had zonder jullie, hier in dit topic. Niet alleen door jullie feedback op mijn eigen schrijfsels, maar ook gewoon door me steeds het goede voorbeeld te geven: doordat jullie allemaal zo ontzettend dapper bezig zijn met het vinden van je eigen manieren om om te gaan met de monsters uit ons verleden die we hier allemaal met ons meedragen. Dat is me onbeschrijflijk veel waard.
En Dana, ik mis je. Ook al snap ik dat je er wel een beetje klaar mee bent en meer afstand neemt.
Maar jij hebt mijn leven wél mooier gemaakt. Gewoon, door hier op het forum te zijn wie je was en bent.
Onderschat je invloed niet.
En los daarvan ook alle reden om trots te zijn op jezelf. Geniet van je baan en geniet van jezelf
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
